Alfa-mannetje

Onlangs kwam iemand op dit weblog via deze zoekactie:
kleurplaat negers op plantages

Vandaag hielden zoon en ik ook een zoekactie: eentje die zou moeten leiden naar een metro-station dat niet dicht was. Wij wilden namelijk zijn moeder opzoeken en bij het tehuis waar zij momenteel verblijft is geen bus- of tramhalte. De metro dus. Op Amsterdam Centraal kwamen wij de mededeling tegen: "Station gesloten. Alternatief reisadvies: neem de bus naar Waterlooplein en ga vanaf daar verder met de metro.". Zoon en ik dus naar voornoemd metro-station. Om daar het volgende plakkaat aan te treffen op een gesloten toegangspoort:

Natuurlijk zal ik mijn beklag doen bij het gemeentelijke vervoersbedrijf (het GVB) en ook via Twitter uitte ik eerder vandaag mijn ongenoegen.

Via de micro-blogdienst Twitter laat je anderen weten wat er speelt in je leven, in je hoofd, in de media of op het werk. Als anderen jouw berichten interessant vinden zullen zij jou 'volgen'.

Daarnaast kun je zelf natuurlijk andere mensen, bedrijven of instellingen volgen die jij op jouw beurt interessant vindt.

Net als in het echte leven is er ook op Twitter sprake van de zogeheten 'gun-factor'. Dat heeft niets te maken met het Engelse woord voor 'pistool' maar alles met elkaar iets gunnen.

Iemand weet voor jou misschien een leuke werkopdracht of weet waar jij voor niet al te veel geld een leuke slaapbank kunt vinden voor de tienerkamer van je dochter. Anderzijds kun jij die persoon helpen aan dat lekkere recept dat jij ooit van je oma leerde zodat de kennis indruk kan maken op zijn of haar baas die komt eten.

Als jij wordt uitgenodigd op iemands feestje zul je al snel geneigd zijn die persoon uit te nodigen wanneer je zélf een feestje geeft.

Dat is nu eenmaal de sociale conventie; dat dóe je gewoon. Toch?

Des te opvallender is het dat er iemand op Twitter is die door maar liefst ruim 108.000 mensen interessant wordt gevonden maar die het kennelijk geen moer kan schelen wat anderen te zeggen hebben. Het gaat dan om een zeer egocentrisch persoon. Het universum draait om hem en hem alleen. De rest doet niet ter zake.

Kortom: er is maar één persoon in wie Geert Wilders is geïnteresseerd en dat is Geert Wilders.

Hij gedraagt zich als een typisch alfa-mannetje in een apen-gemeenschap, maar dan niet die van het agressieve soort: dat waren lieden als Stalin en Hitler die met groot vertoon van kracht, macht en intimidatie hun leiderschap lieten blijken.

Een ander soort alfa-mannetje pakt het anders aan: hij valt voortdurend de huidige heerser aan waardoor diens onderdanen zich onbeschermd voelen en denken dat de huidige leider een slechte heerser is. Daarnaast zal hij het gras wegmaaien onder de ogen van de heersende partij door diens onderdanen te "vlooien", ofwel te paaien met fraaie beloftes waarvan iedereen die durft na te denken doorheeft dat hij die absoluut niet kan waarmaken.

Toch weet hij een grote schare volgelingen achter zich te krijgen vanwege een belangrijk psychologisch effect: mensen vinden iemand die zegt dat zij zielig zijn en anderen gemeen, nu eenmaal vanzelf sympathiek. Het maakt ze zelfs niet uit dat de agressor zijn eigen achterbaan letterlijk aanvalt. Ze onthouden gewoon dat de vorige heerser slecht was (zelfs als dat niet zo is; als het hen maar vaak genoeg is verteld) en vertrouwen blindelings in de leiderschapskwaliteiten van het nieuwe alfa-mannetje.

Sommige mensen...

'De beste Science Fiction (vier SFantastische verhalen)", samengesteld door Terry Carr is boek nummer 9 van dit jaar en zet regelmatig aan tot nadenken. Dat moest ik ook toen ik vanmorgen een paar computerproblemen oploste voor een vriend en diens zoon.

Mijn zoon zit in zijn vakantie graag te gamen. En eigenlijk niet alleen in zijn vakantie...Hij is daar overigens zeer gelukkig mee...;-)

'Maar liefst anderhalf procent (1,5%) van alle jongeren in Nederland is games-verslaafd', was laatst op het nieuws. Ook zou uit onderzoek blijken dat een deel van hen zich depressief of eenzaam voelt. Da's natuurlijk wel wereldschokkend. Als dat zo doorgaat halen jongeren volwassenen in die zijn verslaafd aan Farmville en het kijken naar Wie is de Mol en zich eenzaam en/of ellendig voelen!

Vreemd dat het journaal er aandacht aan besteedt want natuurlijk bestaan er verslaafde jongeren en natuurlijk zijn er depressieve jongeren. Zoals er zelfs jongeren schijnen te bestaan die graag uitslapen! Maar mij zou het niet verbazen als binnenkort een nieuwslezer ons ook dát nog even meedeelt.

Ongeveer één keer in de zes weken heb ik de mogelijkheid tot uitslapen in het weekend. Ik maak daar dan graag gebruik van. Vrijwel iedereen in mijn netwerk weet dat maar er zijn mensen die stug blijven volhouden dat zij mij een plezier doen door mij wakker te bellen met de mededeling "Het is zo zonde van je dag als je lang in bed blijft liggen!" Mijn weerwoord luidt dan: "Hoe zou jij het vinden als ik jou om tien uur 's avonds wakker zou bellen met de mededeling "Het is zo zonde van je avond als je die verspilt door in bed te gaan liggen!"

"Ja, maar dat is wat anders", vindt men dan. Nou nee, niet dus. Je verwacht van mij dat ik het respecteer dat jij elke avond al om 9 uur in bed ligt. Wees dan aardig en respecteer dat ik in het weekend niet voor 10 uur 's ochtends wil worden gebeld. Soms omdat ik kan uitslapen, soms omdat ik na het werk er pas om 6 uur die morgen in lag en soms omdat ik gewoon rust wil op de zaterdag- of zondagochtend.

Ik zal jou tenslotte ook nooit of te nimmer doordeweeks 's avonds na negenen telefonisch lastigvallen. En heel fijn dat u elke ochtend "al" om zes uur wakker bent. Maar wat is het positief saldo wanneer u er al om 9 uur 's avonds in ligt en dagelijks een middagdutje doet van 1 tot 5? En dan mij kwalijk nemen dat ik om tien uur nog in bed lig terwijl u weet dat ik die nacht heb gewerkt? Kom op zeg!

Dit voorbeeld komt overigens uit de praktijk. Ja, er zijn rare mensen. En misschien zijn er zelfs wel buitenaardse wezens onder ons! Dat zou een hoop verklaren over het gedrag van ex-en Charlie Sheen PVV'ers Lady Gaga sommige mensen.