De week voorbij

Een vriend stuurde mij deze foto's van het weekend

 Het verjaarscadeau wordt op prijs gesteld!

Koffie in de trein op de heenweg naar Breda

en maandag na het werk ging ik niet rechtstreeks naar huis maar - met een kleine omweg voor een hapje eten en nadat ik met mijn baas een kleine lading bier had afgeleverd - naar een afgesproken opstapplek. Onderweg sprak ik een toevallig passerende vriendin en een toevallig passerende buurvrouw en belde ik (met) een paar mensen. Met een aantal Broeders uit mijn loge bezochten wij een vrijmetselaarsloge in Haarlem. Reuzegezellig! 'Er is geen stilte zonder geluid' [Deel dit op Twitter] was een spil in de gedachtewisseling. Mooi! Men serveerde er bitterballen:

Al met al was ik rond middernacht thuis

Dinsdag onderweg naar het werk zag ik deze reclame uiting en bedacht mij dat de tekst niet helemaal klopt. Ziet u het ook?

Het kan natuurlijk dat de bedenker een vriend vroeg de campagne

na te kijken op spelfouten en daar een flesje wijn voor aanbood.

Maar ik denk dat het in dat geval hele vieze wijn was.

Het was een vermoeiende werkdag maar de nacht ervoor had ik bijna zeven uren geslapen (een flinke verhoging van mijn gemiddelde van 5,5 uren per nacht van de paar dagen ervoor!) dus het ging prima.

Burgers vermoorden gaat ook nog prima. Met name in Syrië waar de bevolking domweg wordt vermoord door de eigen regering. http://www.nu.nl/buitenland/4249362/tientallen-doden-luchtaanvallen-syrische-luchtmacht.html Waar kennen wij dat ook alweer van? O ja, van de polititionele acties waarbij de Nederlandse overheid de eigen bevolking in Nederlands Indië als 'rebellen' beschouwde en dus professioneel liet omleggen. Burgers mogen natuurlijk van alles doen maar niet in opstand komen tegen de eigen regering! [Deel dit op Twitter] Stel je voor zeg! https://nl.wikipedia.org/wiki/Indonesische_Onafhankelijkheidsoorlog

Natuurlijk moest ik 's avonds weer schrijven (zou schrijven bij mij een dwangneurose zijn? En is dat erg? [Deel op Twitter], een paar mensen mailen, afspreken met een vriend opdat u ook bij een volgend weekoverzicht weer wat te lezen heeft (Ik wil niet dat u zich verveelt...) en nog wat mensen contacteren om diverse redenen.

Woensdag vroeg was ik naar het ziekenhuis om mij een gezichtsveld onderzoek te laten afnemen. 's Middags zou ik naar Bussum gaan om de opticien de uitslag door te geven maar die had ik nog niet. Tussendoor zou ik even bij mijn vriendin langs gaan maar plotseling opgekomen koorts noopte mij mijn lijf te laten rusten. Daardoor kon ik thuis mijn verhalenbundels zodanig omvormen dat zij ook makkelijk te lezen zijn op e-readers http://www.bravenewbooks.nl/site/index.php?r=userwebsite/index&id=terrenceweijnschenk Ik zag toen ook mijn zoon even. Toch fijn. 's Avonds een les in Pencak Silat maar overgeslagen want ook mijn linkerbeen doet niet wat-ie hoort te doen. En doet wel wat-ie niet hoort te doen.. Onpraktisch. En helaas ook pijnlijk. Net als dit bericht (en mijn antwoord daarop) van de gemeente: http://vragen.blogspot.nl/2016/03/vermeende-schuld-bij-gemeente.html Samengevat: wie een uitkering heeft op bijstandniveau mag alle toeslagen en heffingskortingen houden; wie zijn of haar eigen geld verdient maar niet boven 10% van 'bijstand' uitkomt vanaf de start van het eigen bedrijf moet - met terugwerkende kracht - alle toeslagen en heffingskortingen inleveren. Dat is de wet 'und Ordnung muss sein! Heil!' [Deel op Twitter]

Donderdag publiceerde ik een (Engelstalig) stukje: http://terrebelius.blogspot.com/2016/04/whats-wrong-with-world-mama-where-is.html en de week eerder trouwens ook: http://terrebelius.blogspot.nl/2016/04/the-power-of-persuasion.html Op dit stukje (http://terrebel.blogspot.nl/2016/04/sluit-u-de-gordijnen-of-doet-u-meer.html) kreeg ik een reactie die mij verbaasde: 'Je blijft maar schrijven over wat jou dwars zit!' Eh ja...moet ik dan maar gaan schrijven over wat anderen dwars zit? En: 'Je hebt het steeds maar over hetzelfde!' Eh ja...zal ik dan maar elke keer over dezelfde kat gaan schrijven? Over elke keer dezelfde ziekte of hobby? Persoonlijk heb ik dit 'dilemma' heel eenvoudig opgelost: haken doet mij (bijvoorbeeld) weinig als hobby en daarom lees ik geen weblogs van mensen die vooral over haken schrijven. [Deel op Twitter]

Van woningcorporatie Ymere ontving ik mijn tweede 'laatste waarschuwing' voordat men mij met een rechtszaak dreigt. Mijn advocaat kon daar erg om lachen. Voor wie het niet weet, het gaat hier om: http://vragen.blogspot.nl/2016/03/mijn-antwoord-op-het-antwoord-van-ymere.html

Een gemeente ambtenaar belde mij om te vertellen dat zij mij niet verder kan helpen met mijn zaak tegen de gemeente (Hier na te lezen: http://vragen.blogspot.nl/2016/03/vermeende-schuld-bij-gemeente.html) 'want het is zo ingewikkeld allemaal.' Tsja, we willen natuurlijk niet dat gemeente ambtenaren moe worden van hun werk doen of - God verhoede! - een zweetdruppel verliezen op de werkvloer. Daarom deed zij zelf een voorstel: 'Waarom ga je niet gewoon naar de Ombudsman?' Goed idee. Die man verveelt zich vast te pletter en vindt het heerlijk om zaken uit te zoeken waar ambtenaren 'geen tijd' voor hebben.

Toen ik aankwam bij het ziekenhuis waar ik een afspraak had, zag ik een blanke schoonmaker op de trappen. Daar zijn er niet veel van dus dat viel op. [Deel op Twitter]

Bij de neuroloog was het reuzegezellig. Echt. De voorlopige conclusie luidt dat er zeer waarschijnlijk een zenuw bekneld zit waardoor mijn been zich niet zonder hulp kan heffen. Dat ik de voet van hetzelfde been vaak moeilijk kan afrollen ('flipperen' noem ik het zelf) heeft mogelijk een soortgelijke oorzaak maar anders kan ik wellicht een beenprothese krijgen die ervoor zorgt dat wanneer ik mijn been optil, mijn voet vanzelf meekomt en niet met de tenen naar beneden blijft wijzen.

Kortom: in mei mag ik in de MRI-scanner! Kijk, dan kan er toch weer iets van mijn 'Bucket-list'...;-)

O ja: wij bespraken ook de handelingen van een bekende politicus. 'Die man is vergeten wie hij was', zei mijn neuroloog. 'En ik wil wel naamsvermelding als je dat op je blog plaatst.' Bij deze geregeld, Mevrouw Drs. F.H.M. Spaander.

Bij het toilet voelde ik mij een heuse Jedi Master: met een simpel handgebaar ontving ik een papieren handdoekje. [Deel op Twitter]

Bijna thuis aangekomen sprak ik nog even met de buurvrouwen Angélique en Winonah terwijl ik daarvoor nog even sprak met vroeger reisgenoot Bert, die ik ook toevallig tegen het lijf liep.

Mijn zoon was even thuis en ging vrijwel meteen weer de deur uit (prachtig weer dus neem het hem maar eens kwalijk) terwijl ik werd gebeld door de oogarts: ik heb een oogzenuw coloboom. Kijk, dan zijn u en ik toch meteen weer een stukje wijzer. Het houdt in dat voor mijn geboorte een klein stukje van mijn oog (in dit geval de zenuw in mijn rechteroog) niet helemaal goed is gesloten: er 'ontbreekt' een stukje. Volgens de website die ik bekeek én volgens twee oogartsen die ik sprak hebben mensen die het hebben er wel of geen last van. Kijk, hou ik van. Lekker duidelijk.

De afwijking kan verklaren waarom ik letterlijk iets minder zie dan anderen ('Zag je die fietser dan niet aankomen in je ooghoek?' -'Nou, nee.' 'Wat mooi niet, die roofvogel op die lantaarnpaal daar boven helemaal?' -'Ongetwijfeld.') en waarom ik geen groot fan ben van fel daglicht. Ik dacht altijd dat dat kwam omdat mijn voorouders uit Transsylvanië komen (echt waar. Ik maak nooit grapjes.) maar wellicht is 'oogzenuw coloboom' een logischer verklaring.

Ook werd ik gebeld door één van mijn jobcoaches bij de gemeente (Ik zie mijn aanvullende uitkering als beloning voor het aan het werk houden van 12 gemeente ambtenaren. Ja, ik heb ze geteld. Nee, natuurlijk werken zij niet alleen voor mij. Maar toch.) die mij vertelde dat hij een collega van hem heeft laten weten dat ik mogelijk geïnteresseerd ben in een (extra) vacature. Kijk, zo helpt de huidige werkloosheid toch maar een heleboel mensen aan werk! Ik schreef er al eerder over: http://terrebel.blogspot.nl/2015/11/werkloosheidsindustrie.html. Ja, zonder werklozen zouden er veel meer werklozen zijn! [Deel op Twitter]

Ik at pizza met mijn zoon en hoorde hem vertellen over het (gast)college 'Werktuigbouwkunde' dat hij vandaag volgde in universiteitsstad Delft en de komende jaren wil blijven doen.

Verder in de avond nog even een was gedraaid en opgehangen en een beetje darten zitten kijken terwijl ik stukjes schreef en mij verbaasde over het vroege overlijden van Prince:


Vrijdag zou ik 's ochtends gaan repeteren voor de benefietvoorstelling in Dresden, volgende maand maar ik besloot dat ik er moeite mee zou hebben om vrolijk rond te hupsen terwijl een vriend van mij op zijn laatste reis zou vertrekken. Daarom was ik hier:

De overleden vriend was kleiner dan ik en dus kon ik het niet laten om bij de rookzuil (asbak voor hen die net buiten het crematorium kunnen roken:

) de opmerking te maken: 'Joh, je bent de verkeerde oven in gestapt!' Twee andere bezoekers begonnen onbedaarlijk te lachen, een paar mensen glimlachten en een enkeling vond het ongepast. Ach, iedereen verwerkt verdriet op zijn of haar eigen manier en grapjes maken is de mijne...Orlando had er hartelijk om gelachen. Ik schreef een verhaaltje voor hem: http://terrebel.blogspot.nl/2016/04/voor-orlando-een-verhaaltje.html

Thuis (voor de Voedselbank was ik te laat: die is maar een uur per week open en ben je er dat uur niet dan krijg je dus geen eten.) even chillen en dan omkleden voor een bijzondere vrijmetselaarsavond. In Amstelveen dit keer. Met etentje.

Syllabub nectarine was het toetje

Ik was blij dat ik met een Broeder kon meerijden want de laatste bus van de dag zou ik hebben gemist. Ruimschoots.

Zaterdag mocht ik een beetje uitslapen voordat ik een pakje op de bus deed, een armlastige buurvrouw van eten voorzag, bij mijn moeder langsging, alsnog repeteerde voor eerder genoemde show

(De entree van het pand)

en leuke dingen deed met mijn vriendin.

 Wat zij en ik deden, daar zijn geen foto's van

(Hoop ik) maar eerst kwamen wij hier langs

Zondag stonden wij op een unieke markt met de spullen van Rataplan Design: een Sunday Market midden in het toeristische centrum van Amsterdam, op het Rokin.

Bij de kraam. In een winterjas.

Op de koudste 24 april van het millenium.

 Met onder meer deze bamboe borden

En naar het toilet in een kroeg waar ik vaak kwam

in de tijd dat ik werkte bij The Amsterdam Dungeon: The Tara

Bij marktcollega's die mijn bundel 'Verdraaide Vertellingen' (https://www.bol.com/nl/p/verdraaide-vertellingen/9200000051960187/) hadden gelezenkocht ik deze prachtplaat van Arthur Cravan,

bokser en dichter en vooral ook Dadaïst.

Volgens de collega's had ik mij zeer thuisgevoeld

bij deze meneer en zijn collega-dadaïsten. 

Stomtoevallig (echt) betekent 'Dada' in het Frans

zoveel als 'Stokpaardje' en laat ik daar nu een paar van hebben.

Deze week staan wij stil bij het overlijden van Cox Habbema en Prince Rogers Nelson

In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. http://terrebel.blogspot.com/2016/04/de-week-voorbij_24.html Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden. https://www.facebook.com/terrebel/?ref=hl

(Het lijkt wel werk zeg, dat schrijven van zo'n weekverslag! Voelt u dat ook bij het lezen ervan?)

Voor Orlando (Een verhaaltje)

Wij deelden hotelkamers,
maaltijden en verhalen.
Je bent er niet meer
en dat is best balen.


Voor Orlando MacBean

De kleine meneer naast mij op deze foto:

==============



In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. http://terrebel.blogspot.com/2016/04/voor-orlando-een-verhaaltje.html Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden.

Sluit u de gordijnen of doet u meer?

Heeft het zin om dit te schrijven? Heeft het zin om dit te lezen? [Deel op Twitter] Wat is het nut van mensen aan het denken zetten tegenover mensen vertellen over wat je kat gedaan hebt? Heeft leven eigenlijk wel zin dan? We gaan toch allemaal dood en dan heeft het allemaal geen zin gehad? Iedereen maakt natuurlijk lekker zelf uit hoe hij of zij (of onzijdig of beiden) leeft maar ik geloof dat het wel degelijk uitmaakt wat je doet voordat je dood bent. Zou ik dat niet geloven dan zou het helemaal niet uitmaken wat ik deed en zou ik mij volslagen egocentrisch gedragen door uitsluitend te doen waar ik zin in heb, zonder rekening te houden met anderen en zonder een stem te zijn voor hen die geen stem krijgen.

Er zijn mensen die vinden dat ik mijn tijd verspil door vragen te stellen over zaken die mij opvallen, [deel dit op Twitter] door te schrijven over onrecht dat ik tegenkom. Bijvoorbeeld het onrecht dat moslims wordt aangedaan.

Uitsluitend omdat er idioten zijn die idiote dingen doen en zich 'moslim' noemen vinden mensen dat dan maar alle moslims als tweederangs burgers behandeld moeten worden.

'Ja maar wat heb jij daar mee te maken? Dat is toch hún probleem? Jij bent zélf toch geen moslim? [deel op Twitter] Jij hebt er zelf toch geen last van?' Mensen die dat vragen zagen indertijd hoe hun Joodse buren werden afgevoerd naar concentratiekampen. Als reactie gingen zij niet de nazi's te lijf, zij schreven geen ingezonden brief naar de krant, zij lieten hun stem niet horen bij overheidsinstanties, schreven geen protestliederen, vertelden niet op de markt hoe erg zij het vonden. Nee, als reactie op de oplossing van het jodenvraagstuk sloten mensen de gordijnen. Zodat zij later konden zeggen: 'Ik zag het niet.' Ik kies er voor niet zo iemand te zijn. En u?

Als mensen vragen: 'Waarom maak jij je druk over die beslissing van de woningcorporatie? Waarom protesteer jij tegen die exorbitante prijsverhoging die de overheid burgers oplegt? Waarom vraag jij je hardop dingen af?', dan antwoord ik: 'Waarom doe jij dat niet?'

-'Daar heb ik geen tijd voor, want ik heb het veel te druk met mijn werk/mijn gezin/mijn hobby's/televisie kijken.'

'En als je ziet dat je buren worden afgevoerd door mensen in uniform, heb je dan ook 'geen tijd' om je af te vragen waarom dat gebeurt? [Deel op Twitter] En als je zelf wordt afgevoerd, wil je dan dat je buren daartegen in het geweer komen of zou je liever zien dat zij - net als jijzelf - de gordijnen sluiten en doen alsof zij het niet gezien hebben?'

Rammstein en Sharleen Spiteri zingen 'Don't die before I do'



In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke  link. http://terrebel.blogspot.com/2016/04/sluit-u-de-gordijnen-of-doet-u-meer.htmlVeel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden. https://www.facebook.com/terrebel/?ref=hl

Goed nieuws en kattenlog

Fantastisch! Ik poneerde een nogal stevige stelling - vind ik zelf - en verwachtte heetgebakerde reacties. In plaats daarvan waren het vooral zeer respect- en zelfs liefdevolle berichten die in het commentaarscherm onder het stukje verschenen! http://terrebel.blogspot.nl/2016/04/virtueel-gesprek.html

Goed nieuws vind ik ook dat steeds meer mensen ervan overtuigd raken dat homoseksualiteit een heel normaal verschijnsel is. Niet alleen bij mensen maar zelfs bij dieren. En zelfs bij pinguïns: http://www.nu.nl/dieren/4246892/homo-pinguinpaar-verhuist-dierentuin-met-mannetjesverblijf.html

Even voor de goede orde: de vogel in mijn stukje van vorige week (http://terrebel.blogspot.nl/2016/04/goed-nieuws-en-kattenlog_12.html) is een doodgewone mus. Hij woont bij vrienden in hun loods.

 Hier ziet u waarom wij Zwarte Vlek 

ook wel eens 'Vloerkleedje' noemen.

Terwijl zijn broer, Maneki Neko op tafel zit,

is de ander meer een kat 

die zich over een tafel heen drapeert.

Hij kán wel helder uit zijn ogen kijken, hoor!

Hier de zelfbedachte lolcat van deze week:

'Ja maar wapens zijn goed voor de economie!'

-'Kunnen ze dan geen geld verdienen met fietsen maken?'

In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden.

Virtueel gesprek

Virtueel gesprek met de vader van een werkloze:

'Als mensen werkloos raken dan hebben zij dat volledig aan zichzelf te danken:
wie geen werk heeft solliciteert niet hard genoeg of weigert gewoon een eenvoudig baantje aan te nemen. Werklozen zijn per definitie lui!'

-'Dus uw zoon is lui?'

'Hoe bedoelt u?'

-'Hij is toch al twee jaar werkloos?'

'Ja, maar dat is niet zijn eigen schuld. Het bedrijf waar hij voor werkte ging failliet en daarom is hij nu werkloos.' (Deel dit op Twitter)

-'U vindt dat hij niet hard genoeg solliciteert?'

'Ik bel elke maand wel twee van mijn vrienden om te vragen of zij werk voor hem hebben dus wij werken hard aan het vinden van een nieuwe baan!'

-'Uw broer de wethouder heeft in deze gemeente toch zo'n mooi project opgezet waarbij werklozen met behoud van hun uitkering gratis werkervaring kunnen opdoen?'

'Ja zeg! Mijn zoon heeft gestudeerd! Ik laat hem toch niet een of ander minderwaardig baantje uitvoeren!? Wat denkt u wel niet!'

-'Samenvattend: elke werkloze is een luie donder, behalve uw eigen zoon.'

'Eh...ja.'

==============================================

In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden.

De week voorbij

Maandag werd er 's ochtends op het raam geklopt. Het was de loodgieter. Om mee te delen dat de bel (oké. 'Halofoon'.) stuk is. De hele straat is overigens verstoken van een werkende voordeurbel want een elektricien maakte een foutje. Men 'is er mee bezig'. En ook kwam hij een nieuwe kraan aanleggen. De vorige was namelijk versleten. Toen ik zes jaar geleden na een grote brand in huis een nieuw keukenblok kreeg van de woningcorporatie besloot men de oude kraan lekker te laten zitten.

Al met al was ik wat later op mijn werk dan anders maar desondanks wist ik weer diverse openstaande posten op te lossen. Tegelijkertijd probeer ik systeem aan te brengen op kantoor. Een collega raakte zelfs in paniek: 'O, dus op de zijkant van een ordner schrijf jij welke papieren er in zitten? Even wennen, hoor!'

Met een collega kon ik een stukje meerijden richting bewoonde wereld. Scheelde een half uur reistijd!

Na het werk ging ik even bij een buurvrouw langs om wat overtollig eten te brengen. Weggooien vind ik namelijk maar niets. Zeker wanneer je bedenkt dat zo'n 40% van al het eten dat in Nederland wordt geproduceerd de weg naar de supermarkt nooit zal afleggen. Dat wordt namelijk weggegooid 'omdat er een plekje op zit, niet 'de juiste kleur' heeft of niet de vorm die consumenten ervan verwachten. Ruim 30% van al het voedsel dat de consument koopt gooit diezelfde consument vervolgens ongegeten weg. Leest u dit artikel voor details.

Snel even een handwasje en in de keuken genieten van een puik werkende kraan voordat ik aanschoof in de loge voor een gedachtewisseling over: 'Dient een vrijmetselaar zich in de maatschappij als vrijmetselaar te laten kennen? (Deel via Twitter)

Dinsdag schreef ik een verhaaltje. Tijdens het wachten op de tram. Die wegens wegwerkzaamheden een half uurtje niet kon rijden. Op het werk was het hectisch maar ook gezellig. Ik vindt het gekletter van lege bierflesjes die gevuld worden op de lopende band heerlijk rustgevend. Een (voor mij) nieuwe jobcoach van de gemeente kwam met mij praten over vervolgstappen in mijn carrière en een collega bracht bij thuis omdat hij nog bij een klant langs ging, toevallig bij mij om de hoek.

Tegen achten, vlak voor een prachtig onweer losbarstte, maakte ik deze foto van de lucht:

Geen filter gebruikt. Dit was echt de kleur van de lucht!

's Avonds lag ik in bad en deed ik aan geheugentraining. Uit voorzichtige eerste uitslagen van een boek vol geheugentests blijkt dat ik een vrij slecht geheugen heb. Vooral voor abstracte zaken: 'Tweede links' zegt mij bij richting aanwijzen niet veel maar 'Bij de drogist de hoek om' veel meer. Kortom: ik kan zaken in mijn hoofd veel makkelijker 'een plekje' geven wanneer ik er een verhaal bij kan bedenken. En eigenlijk wist ik dat al.

Woensdag verbaasde ik mij over 'voetbalkenner' Johan Derksen (http://www.hpdetijd.nl/2016-04-13/derksen-en-zijn-marokkanen-uitspraken-de-follow-up/) die in een blad doodleuk beweerde dat jongens van Marokkaanse komaf minder goed voetballen dan blanke Hollandse jongens 'vanwege het cultuurverschil. Bijvoorbeeld omdat zij niet naakt durven te zijn in de kleedkamer.' Volgens de heer Derksen heeft dat niets met discriminatie te maken maar is het 'een feit' dat mensen die niet in staat zijn hun ontblote geslachtsdelen aan relatief vreemden te laten zien minder goed kunnen voetballen dan mensen die graag te koop lopen met de inhoud van hun ondergoed. Weten wij dat ook weer.

Misschien tijd voor: 'Wat wilt u: meer of minder voetbalkenners in Nederland? Minder, minder!' Maar ja, valt die uitspraak onder discriminatie of is het vrijheid van meningsuiting? Waarom mag 'minder Joden!' niet als uitspraak maar is 'minder Marokkanen!' geen enkel probleem? Is het geen discriminatie om de ene groep wél en de andere groep níet te discrimeren? (Deel op Twitter)

's Middags werden in het ziekenhuis diverse soorten foto's van mijn ogen gemaakt, ter voorbereiding op mijn bezoek aan de oogarts, een week later. In de wachtkamer viel het mij op hoeveel omgevingslawaai wij als moderne mens te verduren krijgen. Ik zat er met mijn ogen dicht maar kon mij niet concentreren op een luisterboek op de mobiel vanwege het gekwebbel van personeel, de luide gesprekken van werklieden aan de andere zijde van het raam, de mobiele gesprekken van mede-wachtenden en de geluiden van een jong kind dat er schik in had een blokkentoren te bouwen en die steeds opnieuw luid kirrend om te stoten.

's Avonds ging ik maar niet naar Pencak Silat training. Met name vanwege zeer slecht zicht nadat eerder op de dag mijn pupillen kunstmatig waren vergroot in verband met de foto-opnames van mijn ogen. En wanneer je slecht ziet kun je beter niet met sais spelen:


Donderdag las ik dat columnist Luuk Koelman is vertrokken bij dagblad Metro, dochteronderneming van De Telegraaf. 'Stomtoevallig' direct nadat Koelman een negatief stukje had geschreven over website GeenStijl, een ándere dochteronderneming van De Krant van Ingeslapen Nederland: http://www.joop.nl/nieuws/koelman-weg-bij-metro-na-kritische-column-over-geenstijl Logisch ook want - zoals iedereen weet - heeft iedereen in Nederland volledige vrijheid van meningsuiting. Behalve wanneer die mening niet dezelfde is als die van Geert Wilders, de redactie van De Telegraaf, de partijleiding van de VVD...

Op kantoor hield ik mij vooral bezig met de administratie van mijn logebroeders, het digitaal verwerken van handgeschreven aantekeningen en het opnieuw aanbieden van mijn eerste verhalenbundel. Onderweg erheen zag ik dit:

 'De Knoop', kunstwerk aan het IJ

 Onderweg naar de halte van het veerpont, bij Westerdoksdijk

Eye Filmmuseum en Centraal station, samen op één foto

Groot voordeel van het werken op kantoor (behalve dan dat je voor veel mensen opeens 'nuttig' bent 'want je werkt op kantoor!') is dat je veel minder afleiding hebt dan thuis. (Deel op Twitter) Aangezien elke afleiding, hoe klein ook, ervoor zorgt dat het zo'n 20 minuten duurt voordat je je gedachten weer op orde hebt en verder kunt werken kunt u zich voorstellen hoe irritant het is wanneer mensen 'even' bellen, 'even' een vraag komen stellen, de gemeente 'even' wat bladeren weg laat blazen (die Moeder Natuur even later natuurlijk doodleuk terug blaast), de kat 'even' om aandacht komt vragen, et cetera.

Bovendien zijn er in de woonwijk waar ik woon veel meer kleine geluidjes te bespeuren dan bij het kantoor in de industriewijk aan de rand van de stad.

Al zo lang ik mij kan herinneren erger ik mij aan bepaalde geluiden. In het ziekenhuis constateerde men dat ik inderdaad fysiek last heb van sommige hoge tonen. Het 'Doei, doei!' bijvoorbeeld waarmee vrouwen op straat elkaar gedag zeggen. Om een of andere reden moet het woord 'Doei' dubbel worden genoemd en uitgesproken op een volle octaaf hoger dan het voorafgaande gesprek. Gerommel in de bestekla of een stuk metaal dat op steen valt doet mij fysiek pijn. Zou ik dit kunnen hebben? http://www.hoorzaken.nl/gehoorproblemen/hyperacusis/

Op het einde van een werkdag is het goed bier drinken. Dat deden wij met een paar mensen die ook hun werkruimte hebben op hetzelfde complex:

's Avonds was ik gewoon moe dus na het telefoneren met een vriend ging ik vroeg naar bed. Best wel een beetje trots ook omdat ik deze dag een manier bedacht om met mijn oeroude kennis van HTML het bezoekers makkelijker te maken een blogcitaat van mij op Twitter te plaatsen, mét een link naar het hele stuk! Klikt u voor de lol maar eens op één van de zinsnedes in dit blog met (Deel op Twitter). Lollig, niet? Even voor de Twitter-gebruikers: vindt u deze 'feature' handig?

Vrijdag was ik 's ochtends uitgerust genoeg om een aantal zaken te regelen en aan mijn klantmanager door te geven wat een ambtenaar namens Burgemeester en Wethouders besloten heeft: http://vragen.blogspot.nl/2016/03/vermeende-schuld-bij-gemeente.html

Ik hanteerde de stofzuiger en natuurlijk ging ik langs bij de Voedselbank. Dit was de buit:

Aan al die lieve mensen die eten inzamelen voor de Voedselbank:

voorlopig niet meer doen, alstublieft! Men moet daar nu helaas al veel eten weggooien omdat de klanten het eenvoudigweg niet allemaal kunnen dragen.

Ik ben gewend dat ik zo'n tien minuten a een kwartier in de rij sta te wachten op mijn beurt maar dit keer was dat drie kwartier! Dankzij het beleid van VVD en PvdA - van harte gesteund door met name de PVV dat bij vrijwel elk voorstel van de regeringspartijen gezellig meestemt - 'mogen' steeds meer Nederlanders gebruik maken van de Voedselbank. Erg aardig. Hier ziet u een overzicht van wat de verschillende partijen écht doen in de Tweede Kamer. Het gaat dus pertinent NIET om wat zij (met name vlak voor verkiezingen) beloven maar wat zij daadwerkelijk DOEN: http://www.partijgedrag.nl/index.php

In de wachttijd las ik een boek en maakte van 'The Cosmic Computer' van H. Beam Piper boek nummer zes van dit jaar. Ik bracht wat van mijn voedsel (zes pakken chocolademousse. Lekker hoor, maar hoe maak ik dat op en hoe past dat - samen met al het andere - in mijn koelkast?) naar mijn moeder en schreef een verhaal: http://terrebel.blogspot.com/2016/04/tram-een-verhaaltje.html

Ook zou ik met een paar fijne mensen brainstormen over een mogelijk nieuw project. Altijd leuk! Helaas was er eentje ziek en dus besloten wij de afspraak te verzetten. Gevolg was wel dat ik iets meer tijd had voor mijn moeder. Even bijkletsen met een kopje thee. Fijn.

Zaterdag ochtend gezellig aan de telefoon zitten hangen met een vriendin die ver weg woont en daarna ging ik met een vriend naar Breda. Terwijl hij alvast onderweg ging naar een gezamenlijke jarige vriend, mocht ik een verjaring bijwonen van een jarige vrijmetselaarsloge. 225 jaren jong...dat is een hele leeftijd! Na het speciale rituaal natuurlijk bij de jarige vriend langs. Zo vaak kan ik helaas (vooral financieel gezien) niet naar Breda dus de kans om leuke dingen te doen laat ik natuurlijk niet aan mij voorbijgaan! De koffiedame die vlak voor de logeviering dit lekkere hapje aanbood

vroeg zich af hoe lang een Broeder en ik elkaar al kenden en of wij misschien broers waren die elkaar door omstandigheden al lang niet gezien hadden. Zó hartelijk vond zij dat wij elkaar begroetten. 'Jij bent getuige van onze eerste ontmoeting. Maar wij zijn inderdaad een soort van broers: Broeders namelijk.' Dat vond zij leuk. Hier een detail van het plafond van de Grote Kerk van Breda, waar de ontmoeting plaatsvond. Een erg bijzondere verjaarsviering!

Enige uren later zag ik dit onderweg naar de jarige vriend, niet ver lopen daarvandaan:

Het was reuzegezellig! Tot ik een tekstbericht op mijn telefoon las: 'Wil je me bellen?' Bleek dat een vriend van mij vrij plotseling was overleden. 'Bevriend collega' is misschien een betere term maar wij deelden hotelkamers en maaltijden en fijne gesprekken. Echt een toffe gast! En opeens is hij er niet meer. Slechts een paar jaar ouder dan ik dus ook je eigen onsterfelijkheid staat opeens onder druk en je bedenkt je waarom je nooit de moeite hebt genomen hem beter te leren kennen. Nu is het te laat. Op de weg terug naar huis was ik geen vrolijk gezelschap.

Zondag mocht ik mijn gade bijstaan op de markt

(de kraam stond vlakbij het Rijksmuseum:

waar ze onder meer met dit item stond:

Het Monster van Loch Ness in je theekopje! Té geestig, niet?

én daarna repeteren voor een benefietvoorstelling, volgende maand.

 Hier wat ik tijdens de repetitie dronk en een deel van de kostuums

De gang in het pand waar diverse creatievelingen

ruimtes delen en gebruiken. Waaronder Carnival of Hellucinations:

http://www.hellucinations.info/

Hier een filmpje van een eerder feest op de betreffende locatie in Leipzig:

Jim Whiting bestiert de oude textielfabriek in Leipzig en was ooit één van de leidende figuren achter het beruchte Robodock.


Na het repeteren snel terug naar de markt om mijn vriendin bij te staan in het afbouwen van de kraam en even langs te gaan bij bevriende marktcollega's.
Het was nog steeds prachtig weer!

En een meneer stond - tot groot vermaak van jong en oud -

prachtige bellen te blazen. Hoeveel telt u er hier?

Thuis nog even een paar afspraken gemaakt want het kan natuurlijk niet zo zijn dat er komende week een dag in mijn agenda niet wordt ingevuld...Speciaal voor u, mijn gewaardeerd lezerspubliek natuurlijk! ;-)

Gek genoeg voelde ik mij zondagavond ietwat vermoeid.

Natuurlijk dacht ik ook deze week veelvuldig aan mijn kinderen. Mijn zoon is 20 en staat op het punt zijn vleugels uit te klappen. 14 En 15 zijn mijn dochters nu. In veel culturen (en nog niet zo lang geleden ook in Nederland en België) ben je dan geen meisje maar 'vrouw'.

Het liedje van deze week is 'Girl, you'll be a woman soon' van Urge Overkill


Deze week staan wij stil bij het overlijden van Phil Sayer, Gareth Thomas en Orlando Macbean

In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link:  http://terrebel.blogspot.com/2016/04/de-week-voorbij_17.html Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden: https://www.facebook.com/terrebel/?ref=hl

Tram (een verhaaltje)

Het deelnemersveld was groot en onoverzichtelijk. Toch was het niet rumoerig want iedereen was geconcentreerd met één ding bezig. Met een paar snelle blikken overzag hij het speelveld en schatte hij zijn medespelers in: 'Die heeft niets in de gaten; die doorziet mogelijk wat ik van plan ben: die schuwt het gebruik van geweld niet.' Hij was één van de laatsten in de rij toen de spanning - schijnbaar plotseling - steeg en het nerveus geschuifel begon. Het groene licht werd gegeven!

En terwijl veel anderen zich over gaven aan een lichte paniek bleef hij de kalmte in persoon. Gebruikmakend van de manoeuvres van anderen bezette hij al snel de achtste plek. Met een voldoening gevende elegante draai stond hij - bijna tot zijn eigen verbazing maar met voorbedachte rade - op plek drie. En verliet daardoor als één van de eersten die morgen de drukke tram.

======================================

Meer lezen? Mijn auteurspagina: http://www.bravenewbooks.nl/site/index.php?r=userwebsite/index&id=terrenceweijnschenk

In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link: http://terrebel.blogspot.com/2016/04/tram-een-verhaaltje.html Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden: https://www.facebook.com/terrebel/

Over de participatiewet en schulden

'Nee hoor, mevrouw van de gemeente. Ik ben heel blij met de Participatiewet.' (Deel via Twitter)

Ik voel mij erg nuttig te weten dat ik mensen van een betaalde baan beroof door gratis de tulpenbollen te pellen in de kassen van de zwager van de wethouder. Ik kan eindelijk aan mijn Pools werken en prijs mij gelukkig dat mijn gehandicapte moeder nu mag betalen voor thuishulp terwijl ik haar gratis hielp. Het buurthuis is vast ook erg blij dat één van hun vaste vrijwilligers nu weg is maar van de overheid gratis werkervaring mag opdoen in ruil voor een bijstandsuitkering. Mag ik u complimenteren met het bereiken van een verdere teloorgang van de Nederlandse economie en het drijven tot wanhoop van duizenden extra burgers en gemeente ambtenaren die door de bomen het bos niet meer zien in deze slecht doordachte wet waarvan de verschillende regels elkaar voortdurend tegenspreken?

Klinkt op zich best sympathiek: mensen die een uitkering ontvangen 'helpen' door hen te dwingen 'gratis werkervaring' op te doen om 'hun kansen op de arbeidsmarkt te vergroten'. Maar hoe helpt het massaal vervangen van betaalde arbeidskrachten door onbetaalde de economie? Of wel: hoe verbetert de economie als de overheid met opzet steeds meer mensen steeds minder geld laat verdienen?

De economische crisis is vooral ontstaan door de leencultuur die ons massaal is aangeleerd. (Deel op Twitter)

Wij leenden teveel geld ('Ik moet geld lenen voor een nieuwe TV want de vorige is al vier jaar oud en er komt weer een WK voetbal!' 'Hoewel ik maar €8000 op de bank heb staan wil ik dolgraag dat huis hebben van 3 ton. Dat geld moet ik dus wel lenen. Maar het geld dat ik van de bank leen noem ik geen 'schuld' maar 'hypotheek' zodat het net lijkt alsof ik geen schuld heb.') waardoor de banken in de problemen kwamen en de rest is geschiedenis. En toekomst.

De overheid heeft besloten dat wij meer geld moeten lenen 'vanwege bezuinigingen'. (Deel op Twitter)

Te beginnen met het leenstelsel voor studenten. De gemiddelde studieschuld bedraagt nu nog ongeveer €15.000. In het nieuwe stelsel wordt dat €50.000. Gelukkig mag de student er 35 jaar over doen om dat terug te betalen en alleen als hij of een betaalde baan heeft gevonden en daar minstens het minimumloon voor ontvangt. De student betaalt dan maximaal 4% van zijn of haar inkomen aan aflossing. Kortom: wanneer een student direct na de studie een betaalde baan vindt kan hij of zij op z'n 58ste al beginnen met écht verdienen omdat dan de studieschuld zal zijn afbetaald. Wat een briljant systeem.

Hier een filmpje waarin studenten vertellen hoeveel zij aan schuld hebben en hoe zij van plan zijn die tienduizenden euro's af te betalen:


=============================================

In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden.

Virtueel gesprek

Virtueel gesprek met een feminist(e)

'Ik wil niet dat jij mij anders behandelt alleen maar omdat ik een vrouw ben.'

(klik op het vogeltje om dit citaat met link direct op Twitter te plaatsen)

Sterker nog: ik eis van jou dat jij mij hetzelfde behandelt als je een man zou behandelen!'

-'Goed, dan sla ik jou voortaan ook gewoon op je bek als je vervelend bent.'

'Zoiets zég je toch niet tegen een dame!?'

=========================

Kortom: ik heb moeite met vrouwen die zeggen gelijke behandeling te willen maar alleen wanneer hen dat uitkomt (hoeveel vrouwen kent u die het niet erg vinden een kleedkamer met mannen te delen maar in plaats daarvan eisen dat zij anders worden behandeld?) en vinden dat mannen dat maar moeten aanvoelen. Een stichting die zich inzet voor gelijke rechten voor vrouwen en mannen weigerde mijn sollicitatie in behandeling te nemen, puur en uitsluitend vanwege het vermoeden dat ik een penis heb. Een feit dat zij overigens niet lijfelijk hebben gecontroleerd. ik ben erg benieuwd naar uw gedachten over dit onderwerp! Bijvoorbeeld over het feit dat de ene groep 'feminist' wil worden genoemd ('Want er mag geen onderscheid worden gemaakt tussen mannelijke n vrouwelijke woorden!') maar de andere groep zich 'feministe' noemt ('Want ik ben een vrouw en dús komt er een -e achter het woord!')

In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden.

Goed nieuws en kattenlog

Een team van wetenschappers bedacht een manier voor zonnepanelen om energie te halen uit regendruppels: http://www.geek.com/science/new-solar-panels-can-generate-energy-from-sunlight-and-raindrops-1652035/ Bijzonder geniabel vind ik dat!

Goed nieuws is ook dat u niet in de Verenigde Staten van Amerika woont. Hier is het waarom: http://www.ifitweremyhome.com/compare/NL/US

Verder goed nieuws voor dierenliefhebbers: voor het eerst in 100 jaren is het aantal in het wild levende tijgers wereldwijd toegenomen!

En dan hier waarvoor u vandaag dit weblog bezoekt: persoonlijke dierenplaatjes

 Geen kat maar wel leuk en lief: Tarzan

Ook leuk en lief: Piepke

En hier Zwarte Vlek, een kat dus.

De lolcat van deze week:

'Foto's liegen niet. Mensen wel.'

In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden.

Wat is uw politieke voorkeur? En schaamt u zich daarvoor?

Mensen reageren soms panisch wanneer hen gevraagd wordt naar hun politieke voorkeur.

In landen waar men je hoofd afhakt wanneer je laat weten niet op de regeringspartij te stemmen begrijp ik dat. Maar in Nederland? Waar is men dan zo bang voor? Wij leven toch in een land waar je gewoon voor je mening uit mag komen? Ik mag vragen op welke partij iemand stemt en die ander heeft - gelukkig! - de vrijheid te zeggen: 'Dat gaat je niets aan!' en zo hoort dat.

Hoe dan ook: iedereen die regelmatig mijn weblog leest weet dat ik VVD stem.

Ik vind namelijk dat iedereen die niet werkt gewoon aartslui is.
Ik vind ook dat anderen via de belastingen mijn HRA moeten betalen omdat ik anders mijn hypotheek niet kan aflossen.

Van mij zijn alle buitenlanders welkom maar alleen als zij blank zijn en 'expat' worden genoemd. Regels zijn er natuurlijk voor iedereen en altijd! Er zijn geen uitzonderingen. Behalve voor mij. Wanneer ik haast heb bijvoorbeeld. Of wanneer ik het een onzinnige wet of regel vind.

Meer geasfalteerde wegen ten koste van natuur is de perfecte oplossing van het fileprobleem en ik ben voorstander van een overheid die burgers als ikzelf minder regels oplegt en burgers die anders zijn dan ik meer regels oplegt.

Vroeger kocht je iets niet als je het geld er niet voor had. Dat was normaal. Toen bedacht iemand de Hypotheek Rente Aftrek. Samen met makkelijk leningen kunnen afsluiten als je een nieuwe televisie nodig had 'omdat er een WK voetbal aankwam' was dit dé reden dat Nederland nu zo enorm in de schulden zit. Kijk maar eens naar dit filmpje:



In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden.

De week voorbij

Maandag genoot ik nog even na van het weekend. En van de buit die ik scoorde op de markt, de dag ervoor:

Op het werk was het weer fijn en gezellig en ik nam deze trap naar de tramhalte omdat mijn baas mij niet halverwege kon oppikken:

Bij het werk aangekomen genoot ik even van dit uitzicht:

en 's avonds mocht ik genieten van goede gesprekken met fijne mensen in 'mijn' vrijmetselaarsloge. 'Wij zijn onze herinneringen' was een centraal thema. 'Maar 70% van onze herinneringen zijn vals.' Bracht iemand daar tegen in. 'Maar zelf maken wij ook die valse herinneringen.', merkte weer een ander op.

Die dag werd ik gebeld door de dame die mijn schulddienstverleenster was en helaas niets kon doen aan het verminderen van mijn schulden en ik maakte een nieuwe afspraak met de loodgieter omdat hij vorige keer gewoonweg twee uren te vroeg was waardoor de buurvrouw nog niet in mijn huis zat om op hem te wachten.

Dinsdag was het wat hectisch op het werk maar werd ook veel gelachen. Na het werk ging ik met een collega even bij een potentiële nieuwe klant langs. De collega kende de dame die ons te woord stond van een vereniging waar zij ooit samen deel van uitmaakten en zij en ik bleken elkaar te kennen omdat een vriendin van haar een vriendin van mijn vriendin is. Het is een kleine wereld...Een wereld waar ook Oekraïne deel van uit maakt. De premier van dat land blijkt illegaal geld weg te hebben gesluisd, zo leerden ons de zogeheten 'Panama Papers (klik)'. En hij blijkt niet de enige.

De premier van IJsland trad af omdat ook hij niet helemaal kosjer handelde en onze eigen minister van 'Veiligheid en Justitie' negeerde de waarschuwing van de regering van Turkije dat een gevaarlijke terrorist (en een pleonasme!) ons land binnenkwam. Ard van der Steur (VVD. Heel verrassend.) deed dat niet één keer, niet twee keer maar 33 keer. En al die 33 keren 'vergat' hij De Tweede Kamer in te lichten over de terrorist die later op Vliegveld Zaventem zichzelf en tientallen anderen zou opblazen. Tja, 'foutje'.

Deze minister is ook hééél goed in het beschermen van ons land tegen terroristische aanslagen. Zo blijkt het belachelijk eenvoudig om - gekleed in een camouflagepak - doodleuk een legerbasis in Nederland binnen te lopen en legervoertuigen van dichtbij te zien. Of te saboteren. Al naargelang je hobby's. Alberto Stegeman (klik) liet zien hoe dat gaat. De minister beloofde dat hij zal kijken naar methoden waarop terroristen nóg minder in de weg wordt gelegd. Of zo. Hij weet het zelf ook niet helemaal precies.

Ik ging even bij mijn moeder langs om haar stembiljet voor het Oekraïne Referendum op te halen en was al met al 19.00u thuis om te koken, te eten, te strijken, mijn administratie van de afgelopen maand af te ronden, een belletje te plegen omtrent een mogelijk zakelijk avontuur en op diverse manier een aantal berichten te versturen naar diverse mensen over diverse onderwerpen.

Uniek feitje: kat Billy sliep die nacht bij mij in bed!

Woensdag zag ik een promofilmpje: ontevreden jongelui werd daarin opgeroepen naar verre landen te gaan, dingen op te blazen en met 'coole' wapens tegen mensen te vechten die een gevaar vormen voor hun manier van leven. 'Erg niet, dat IS?', zou ik mij nu kunnen afvragen. Ware het niet dat u en ik via ons belastinggeld betaalden voor deze reclame voor het Nederlands leger.

Het grootste deel van de dag zat ik als lid op een stembureau vanwege het referendum inzake het associatieverdrag met Oekraïne. De meeste kiezers hadden geen idee wat het verdrag behelsde maar voor dagblad De Telegraaf was dat geen probleem: dochteronderneming Geen Stijl is voorlopig gered dankzij - indirect - de tientallen miljoenen euro's die de Nederlandse belastingbetalers hebben opgehoest voor deze opruiende actie. Dat de oproep van Telegraaf dochteronderneming GeenStijl is (mede-)gespondord door Nigel Farage van het ultra rechtse UKIP ('Weg met buitenlanders, maar vooral wanneer die een donkere huidskleur hebben!') zegt mij voldoende.

Overigens: in een democratie kiezen mensen volksvertegenwoordigers die namens hen beslissingen nemen. Dat zou ik graag zo blijven zien. Burgers vragen om mee te beslissen over besluiten waar professionals jaren over doen om de voors en tegen van af te wegen is mijns inziens vragen om problemen. Zo bezit ik niet de expertise om te beslissen of het nieuwe stadhuis van Groningen - met Nederlands belastinggeld! - al dan niet moet worden vervangen. En u: wenst u dat de overheid over alles waar belastinggeld voor wordt gebruikt u en uw buren raadpleegt of denkt u dat uw zelfgekozen volksvertegenwoordiger dat kan? Wie klachten heeft over de acties van zijn of haar volksvertegenwoordiger (m/v/o) stemt bij de volgende verkiezingen niet meer op die persoon of partij. Lijkt mij helder.

(Even terzijde: de handelsbepalingen van het associatieverdrag zijn jongstleden 1 januari ingegaan. Dat houdt in dat zo'n 90% van alle bepalingen al zijn uitgevoerd. Men stemde dus (of niet) over de overige 10% van het verdrag: afspraken over Defensie en dergelijke)

Donderdag zag ik dat het zonlicht door mijn raam heen op 'mijn mannetje' scheen en maakte daar een foto van:

Een half uurtje later wachtte ik hier op het veerpont

en zat ik het grootste deel van de dag op kantoor. Vooral om mij bezig te houden met de baromzetlijsten van de Amsterdamse vrijmetselaars. Ook maakte ik een afspraak met weer een nieuwe gemeenteambtenaar (nummer 11? 12? Ik ben de tel kwijtgeraakt.) die zich wenst te bemoeien met mijn professionele carrière. Ook overlegde ik met mijn advocaat in mijn zaak tegen de woningcorporatie. Lachen, hoor!

Verder liet ik iemand weten beschikbaar te zijn voor een nieuwe zakelijke mogelijkheid en verwerkte ik het laatste stukje van mijn privé administratie betreffende de maand maart. En ik schreef (klik). Natuurlijk.

Daarover gesproken: de gereviseerde versie van 'Verdraaide Vertellingen' (mijn tweede officiële verhalenbundel) is nu officieel te koop als papieren boek én als e-boek! Gewoon, via Bol.com (klik) (Of gesigneerd via mij. Stuur dan even een berichtje naar info [maf dingetje] terrebel.nl ).

Om half vijf zat ik te wachten op mijn afspraak. Die om kwart voor zeven (om een goede reden, hoor!) afbelde. Vind ik jammer. Maar ook al lijkt het zo, het was zeker geen verloren tijd. Je kunt bijvoorbeeld lezen, met voorheen onbekende mensen kletsen en een biertje drinken:

Het plafond van het etablissement

Deze dag verscheen een (Engelstalig) stukje over 'tijdverspilling' van mijn hand op mijn LinkedIn pagina (klik).

Onderweg naar huis schoot ik deze plaatjes:

De A'damtoren

Links: Filmmuseum Eye, rechts de A'damtoren

Vrijdag werd ik in de ochtend door twee mensen gebeld, deed ik diverse klusjes in huis (planchet schoonmaken, advocaat bellen) en mocht ik weer een pakket eten ophalen bij de Voedselbank. 'Ja maar je hebt toch een baan?' Klopt. Maar daar verdien ik zó weinig mee (ik heb een jaarcontract voor twee dagen per week werken) dat ik een aanvulling ontvang zodat ik alsnog bijstand ontvang. Daarna was ik even bij mijn moeder langs, zoals te doen gebruikelijk.

Ik las dat minister van der Steur (klik) per ongeluk de kamer (en dus het volk) had voorgelogen maar beloofde zijn best te doen om zich voortaan minder vaak op leugens te laten betrappen. Van zijn baas Minister President Mark Rutte (stomtoevallig van dezelfde politieke partij) mag hij dus blijven 'want hij heeft beterschap beloofd'.

Op advies van mijn advocaat belde ik Het Juridisch Loket. A 25 cent per minuut. Met 15 wachtenden voor mij. En een wachtmuziekje waar zowel James Last alsook Kenny G zich voor zouden schamen. Vermoedelijk rechtenvrij. Omdat de muzikant heeft afgezien van zijn rechtenaanvraag.

Begin van de avond dronk ik een biertje met een vriendin

Die ik een proefexemplaar gaf van mijn tweede verhalenbundel

als dank voor haar hulp bij het redigeren

en 's avonds was ik met mijn vriendin naar het ballet: Best of Balanchine door Het Nationale Ballet (klik). Lekker goedkoop omdat een vriendin van ons lid is van het begeleidend orkest. Met haar en haar vriend dronken wij een drankje op de goede afloop. Eén van de stukken ging over de geboorte van Apollo: een kind in het lichaam van een man.

En is daarom (speciaal voor Ankie...) Rocky related!



Voor het eerst in jaren publiceerde ik één van mijn dromen (Engelstalig. Klik)

Zaterdag nam ik afscheid van het oude behandelteam van de moeder van mijn zoon op haar oude verblijfadres. Daar vlakbij maakte ik deze foto:

Ik wacht nog op bericht van haar nieuwe behandelteam op haar nieuwe verblijfadres voor een kennismakingsgesprek. Zij gaan mij bellen. Twee weken geleden. Op de bijeenkomst hoorde ik verhalen waar boeken over geschreven kunnen worden. Van een vader, bijvoorbeeld, die indertijd zijn psychisch zieke zoon verplicht moest afstaan 'Want een vader alleen kan een kind niet opvoeden en zijn moeder is dood' en die al decennialang van het kastje naar de muur wordt gestuurd maar nog steeds niet weet in welke instelling de overheid zijn zoon heeft weggestopt. Dat soort dingen gebeuren dus blijkbaar gewoon in Nederland, beste lezers en lezerinnen!

In de metro erheen gebeurde het dat een passagier een alleenstaande rugzak aantrof. Een andere passagier zei: 'O, die zal wel per ongeluk zijn achtergelaten door de meneer die daar zat. Als ik straks uitstap lever ik'em wel in bij Gevonden Voorwerpen.' En zo hoort dat. Geen spoortje van paniek in de trant van: 'O nee, misschien zit er wel een bom in!' Op de weg terug was ik even bij mijn moeder op visite en kletste wat met de daar aanwezige tante. Gezellig!

Bij thuiskomst wilde ik de was ophangen maar dat bleek mijn zoon al te hebben gedaan. 'Gelukkig' had hij de keukenvloer niet gezwabberd dus dat mocht ik doen. 's Avonds ging ik met mijn vriendin naar de film: Eddie the Eagle!



Een film over doorzetten, niet opgeven, geloven in je zelf, bang zijn en ondanks die angst blijven proberen je dromen waar te maken. Inspirerend!

Zondag zou ik oorspronkelijk naar Dordrecht gaan voor een familiebijeenkomst. Gezellig! En ik had kunnen meerijden met mijn nicht. Maar besloot in plaats daarvan mijn zoon bij te staan in het opzoeken van zijn moeder in het voor haar nieuwe instituut waar zij voorlopig mag wonen en behandeling ontvangt. Vlakbij dit station:

Misschien minder leuk maar wel een stukje nuttiger, in mijn optiek dan. Zij moet nog erg wennen maar is blij met haar medebewoners en de leuke dagmarkt in de buurt. Minder leuk is de brandweerkazerne aan de overkant van het pand. Dat zorgt wel eens voor onrust. Al met al stond mijn vriendin alleen op de markt in Utrecht. Maar een vriend hielp met opbouwen en het was prachtig weer. Dat scheelt!

De Republikeinse senator van de staat North Carolina - zo las ik - bedacht dat politie agenten in zijn staat te weinig te doen hebben. Voortaan zullen zij posten bij openbare toiletten en vrouwen vragen naar hun geboortebewijs. Mocht daaruit blijken dat de dame in kwestie als jongen ter wereld kwam dan dient hij haar direct te arresteren indien zij gebruik maakte van het dames- en niet het heren toilet. Ongeacht of je voor of tegen LGBT-rechten bent is dit natuurlijk pure kolder. Toch vindt de senator de vrijheid van godsdienst (de christelijke dan, alle andere godsdiensten mogen van Republikeinen gezellig ergens in een boom gaan hangen) zoveel belangrijker dan de grondwet en compassie dat mensen die vinden dat de agent in kwestie zich bij het controleren van het geslacht misdragen heeft daar niet over mogen klagen. Zanger Bruce Springsteen nam stelling (klik) en zegde een optreden in North Caroline af. Gevolgd door bedrijven en andere artiesten. Behalve Justin Bieber. Politicus Frans Timmermans steunt de actie van The Boss met deze oproep (klik).

Nog even een potje strijken en samen met mijn zoon de maandag gemiste aflevering van The Walking Dead kijken en er is weer een week voorbij. Een week waarin ik twee maal spontaan in slaap viel in het openbaar vervoer. Misschien probeert mijn lichaam mij iets te vertellen? Maar wat zou dat toch kunnen zijn?

Het liedje van deze week is een klassieker uit het begin van de jaren'80:
'Fade to Grey' van Visage


In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden.

Taart (Een verhaaltje)

Het meisje was zeven en mama kwam haar ophalen na haar weekendje bij papa. 'Volgende week ben ik jarig, papa. Kom je óók op mijn feestje?' -'Helaas kan papa dan niet, schat. Hij vindt andere dingen belangrijker dan jouw verjaardag.'

'Nou, toevallig kan ik volgende week wél! Wat wil je van papa hebben voor je verjaardag, lieverd?' -'Maakt niet uit, papa. Ik wil gewoon dat je komt.'

'Helaas kan papa écht niet, schat. Al denkt hij van wel.'

-'Misschien kun je dan later komen, papa?
Ik bewaar alvast voor jou het grootste stuk taart!'
===============================

Meer lezen? Mijn auteurspagina (klik)


In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden.

Zijn anderen zoals u?

Mensen die zich vervelen denken dat anderen zich vervelen.

Mensen die vrijwilligerswerk doen denken dat anderen vrijwilligerswerk doen.

Kortweg: mensen denken dat anderen zijn zoals zij.

En dat is volkomen natuurlijk.

Maar ook wel eens lastig.

Veel mensen vinden het moeilijk te begrijpen dat het voor mij heel normaal is om een stuk of drie verschillende afspraken te hebben op een dag en dat dagen met 6 of 7 afspraken voor mij geen uitzondering zijn. Anderzijds vind ik het moeilijk te begrijpen als iemand zegt: 'Ik heb een drukke week deze week want mijn moeder komt eten.' Voor mensen met een heftige spierziekte waardoor boodschappen doen een klus is waar je drie dagen van moet bijkomen kan ik mij dat voorstellen, zo ook wanneer iemand bijvoorbeeld aan depressie lijdt. Maar als gezonde mensen dat zeggen dan heb ik er moeite mee dat te geloven.

Zo kan ik ook niet begrijpen dat mensen het interessant vinden om het weerbericht te bekijken, tenzij zij boer of visser zijn of ander weer afhankelijk werk verrichten. Ik bedoel: als iemand je vertelt dat het morgen waarschijnlijk regent, besluit je dan maar niet naar je werk te gaan?  Heel veel mensen gaan met de auto naar het werk: 'Oei, als het morgen regent dan wordt mijn auto nat! Wat fijn dat de weermevrouw mij daar voor waarschuwt!'

Maar goed, heel veel mensen zijn aan de buis gekluisterd wanneer iemand in een colbertje vertelt dat er vandaag in een deel van het land een hogedrukgebied was. Hoezo is dat trouwens een voorspelling? Dat is toch al geweest?



In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden.

Goed nieuws en kattenlog

Goed nieuws? Nee, fantastisch nieuws!

Wat, dat ik sinds kort een betaalde baan heb? Ook leuk natuurlijk.
Maar wat ik vooral tof vindt is dat de wereld vol zit met mensen als Sean Stephenson. Soms moet je even zoeken maar ze zijn er wel degelijk! Sean wie? De man in dit filmpje:



En hier een kat, want het is een kattenlog:

Dit is Adina, de kat van vrienden

In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden.