De week voorbij

Maandag was (nog steeds) Pasen. Vandaar deze Paasbrunch bij mijn vriendin thuis (nadat eerder haar moeder en diens vriend gezellig even op de koffie waren geweest):

Deze Jib Jib peper- en zoutstrooier (draai het hoofdje de ene kant op voor zout en de andere kant op voor peper!) is helaas inmiddels uitverkocht

maar zal weer worden besteld en te zijner tijd weer verkrijgbaar zijn

via Rataplan Design!

en ik schreef een brief aan de gemeente om kenbaar te maken dat er een einde is gekomen aan mijn geduld: http://vragen.blogspot.nl/2016/03/vermeende-schuld-bij-gemeente.html Zo'n brief aan de gemeente levert best wat druk op dus voor wat tegenwicht bekeek ik een filmpje van Dave Allen:

Daarna had ik weer energie voor een brief aan een ándere instantie: de Belastingdienst. http://vragen.blogspot.nl/2016/03/bezwaarschrift-afwijzing-vrijstelling.html

's Middags en 's avonds zag ik mijn broer, zijn vrouw, hun dochter en diens vriend bij mijn moeder.

Hapje vooraf

Paastakken met schaap

Mijn vriendin kon er helaas niet bij zijn want zij hield zich bezig met het herstellen van stormschade aan haar bedrijf en andere stukjes bedrijfsvoering. Maar niet getreurd: ik kreeg een stuk mee van het toetje van mijn moeder: een chocoladebomtaart!

Bij thuiskomst even stofzuigen, zwabberen, eten brengen naar een buurvrouw en een paar mailtjes versturen. Omdat ik mijn zoon niet wilde lastig vallen tijdens het studeren (de eindexamens zijn begonnen!) met een half uurtje oefenen op de ukelele keek ik een stukje 'The Dark Knight Returns'.  Over terreur, verraad, vriendschap en heldenmoed. Vermakelijk! Toen was de maandag op.

Ik vroeg mij af of de gemeente Amsterdam misschien de kleuren van de vlag van Pakistan niet weet want bij de aanslagen in België (30 doden) kleurde het Paleis op de Dam Zwart/Geel/Rood maar de aanslagen in Pakistan leverden geen officiële reactie op. Ik zal nooit begrijpen waarom mensen meten met twee maten. Behalve wanneer men twee vrienden vraagt een meetlint vast te houden.

Dinsdag spendeerde ik het grootste deel van de dag op het werk. Waar ik vanaf deze dag officieel voor een jaar aan verbonden ben. Inderdaad, ik heb een jaarcontract binnen! Om dat een beetje te vieren dronk ik met een paar collega's een biertje. Niet van ons eigen merk maar wij probeerden de uitbater van het betreffende café over te halen ons bier aan zijn gasten voor te zetten. Voorwaar een nuttig tijdverdrijf!

Ook bedacht ik waarom ik 'Nee' zal stemmen inzake het Oekraïne-referendum van 6 april. Dat komt vooral door de 'Ja'-argumenten. Een 'Ja'-stem is 'goed voor de Nederlandse economie'. In de praktijk: 'Goed voor de aandelenportefeuille van enkele gewiekste zakenlieden. De Nederlandse burger ziet geen cent van het nieuw verdiende geld.' Een 'Ja'-stem creëert meer kansen voor Oekraïners. Het wordt makkelijker voor hen om naar Nederland te gaan voor werk.

Een 'Ja'-stem maakt het makkelijker om corruptie in de Oekraïne te bestrijden. Huh? Dus als Oekraïense zakenlieden gaan zakendoen met Nederlandse zakenlieden worden zij vanzelf minder corrupt? Hoe dan? Bovendien blijkt Oekraïne uitstekend in staat om corruptie te bestrijden zónder associatieverdrag met de EU. Lees dit (klik) maar eens.

Nóg een reden: als we Oekraïne (langzamerhand) bij de EU halen wordt Poetin boos. En een boze dictator doet rare dingen, wijst de geschiedenis uit. Hij kan bijvoorbeeld de gaskraan naar Europa dichtdraaien als straf. Echter, dat betekent dat de regeringen van de Europese landen geen andere keuze hebben dan snel te investeren in duurzame en milieuvriendelijke energiebronnen. Daarbij zou men kunnen kiezen voor meer kerncentrales. Ik zelf denk dat de regeringen dat inderdaad zullen doen want zonnepanelen en windmolens vinden ze nog hartstikke eng. En aan kerncentrales is gewoon meer geld te verdienen en uiteindelijk zijn het vooral financiële motieven die mensen - dus ook politici - voortdrijven.

Wat voor mij de doorslag gaf is dit filmpje dat mensen moet overhalen 'Ja' te stemmen:


Waar het referendum écht over gaat wordt duidelijk gemaakt door columnist Luuk Koelman. Dat De Krant van Ingeslapen Nederland en spreekbuis van 'de ontevreden Nederlander' (De Telegraaf dus) weigerde de column (klik) te plaatsen zou voldoende moeten zeggen: men wil geen meningen die niet stroken met de eigen mening. Vrijheid van meningsuiting is prima maar alleen maar als dat een mening betreft waar de grootste schreeuwers het over eens zijn.

Intussen zijn het vooral Albanezen (en dus niet Syriërs) die asiel komen aanvragen in Nederland. (Althans, volgens de officiële spreekbuis van onze regering, staatsomroep NOS. Volgens de échte cijfers staat Albanië op plaats nummer vier (klik).) En per definitie worden afgewezen. Vooral omdat zij naar Nederland komen omdat er in hun eigen land vrijwel geen werk meer is te vinden. En wie wel werk heeft verdient daar niet voldoende mee om een gezin mee te onderhouden. 'Asielzoekers die uit economische motieven naar een land gaan voor betere kansen moeten onmiddellijk worden teruggestuurd naar het land van herkomst!' Leuk plan hoor, maar waar laten wij al die honderden duizenden Nederlanders?

's Middags sprak ik in een winkel een dame (die daar - net als ik - gewoon stond te winkelen) die mogelijk met mij wil samenwerken in een nieuw project. Interessant!

Dinsdagavond zou ik de deur uit gaan voor een bijzondere gelegenheid. Maar door een interne omissie ging dat helaas niet door. In plaats daarvan speelde ik wat op mijn ukelele, verzamelde papieren voor een mogelijk aanstaande rechtszitting en verbaasde mij over de onkunde, onwetendheid, onmacht en desinteresse van onze regering. Minister van der Steur (VVD, Veiligheid) ontkent dat Nederland mede schuldig is aan het slagen van de recente aanslagen in Brussel. Gewoon, door waarschuwingen over één van de daders niet serieus te nemen. En daarna doodleuk andere regeringen de schuld te geven van de eigen incompetentie (klik).

Ook woensdag hield ik mij bezig met het oplossen van openstaande posten en betalingen en zo ten behoeve van een sterk groeiende bierbrouwerij. Een stagiaire liep een dagje met mij mee en verbaasde zich erover wat er zoal op administratief komt kijken bij het draaiend houden van een bedrijf.

Even om te relativeren: elke dag komen er zo'n 500 van bij in Nederland. Stuk voor stuk werken zij niet maar maken zij wél gebruik van onze duur verworven verzorgingsstaat. Ze zijn volkomen hulpeloos, 100% afhankelijk van het eten, drinken en het onderdak dat wij hen geven en waar wij voor moeten betalen en kunnen absoluut niet terugkeren naar waar ze vandaan komen. Pas een hele generatie later kunnen zij misschien het geld wat wij in hen hebben geïnvesteerd terugverdienen. Lees hier (klik) meer over deze groep mensen. Aan de reacties onder dit stuk kan ik makkelijk aflezen wie inderdaad op de link heeft geklikt om het bijbehorende stuk te lezen.

Na het werk was ik laat thuis. Ook omdat ik nog even langs mijn moeder langs ging. En even stopte om deze foto te kunnen maken:

Zelf nog eten en eten bij een zieke buurvrouw langs brengen en daarna naar een café voor een verjaardagsborrel voor en met mijn vriendin.

Voor de deur van het betreffende etablissement liep ik een buurman van haar tegen het lijf die dronken lallend verteld dat hij graag eens samen met mij gitaar zou willen spelen. Kunnen we regelen.

Verder deze dag bereidde ik een mogelijke rechtszaak voor die de woningcorporatie van zins is tegen mij op te starten. Alleen maar omdat ik weiger 'vrijwillig' een verklaring te ondertekenen. Als ik dat niet 'vrijwillig' doe dan zal men een advocaat op mij af sturen om mij te dwingen. Wat daar 'vrijwillig' aan is is onbekend. Daarom heb ik een advocaat ingeschakeld.

Donderdag deed ik mijn verhaal bij de betreffende advocaat en op weg naar de kapper

Met koffie, gebak en...een asbak!

(Op een dag zult u uw kleinkinderen daar op wijzen in een museum)

kwam ik een vriendin tegen die een eigen bedrijf wil opzetten en mij om tips vroeg: 'Schrijf een ondernemingsplan en laat je voorlichten door de Kamer van Koophandel'. Dat vond zij goede tips. Onderweg schoot ik dit plaatje:

Thuis schreef ik een bezwaarbrief aan een zorgverzekeraar (klik) en speelde wat op mijn ukelele. Papieren verzamelen waar mijn advocaat om vroeg en die naar hem versturen, de deur openen voor mijn vriendin die onderweg was naar de kringloopwinkel en een doos ophaalde met spullen die ik kwijt wil en een buurvrouw op de thee gehad. Ook lekker een uurtje zitten lezen. Altijd fijn.

'The Double' ('De Dubbelganger') van Fjodor Dostojewski is boek nummer 5 van dit jaar en geeft een mooi tijdsbeeld van het St. Petersburg van lang geleden. Verder doet het qua verhaal wat denken aan Kafka en vond ik het een beetje stroperig. Maar dat is waarschijnlijk te wijten aan het archaïsch taalgebruik en dat nog in het Engels ook. Misschien toch maar eens Russisch leren. Gelukkig heb ik weinig te doen. ;-)

Ik werd gebeld door mijn klantmanager: 'Als er fouten zijn gemaakt door de gemeente bij het bepalen van jouw vermeende schuld (klik) dan is dat zó lang geleden gebeurd dat er waarschijnlijk niets meer aan te doen is en je toch gedwongen die schuld moet aflossen, ook al is niet eens bekend of die schuld wel terecht is.' Helder. NOT.

Omdat het donderdag was publiceerde ik een Engelstalig weblog stukje (klik). Vind ik leuk. Een internetloze buurman hielp ik een oude zakenvriend op te sporen. Vind ik leuk. Weer waren er mensen die denken dat ik mij enorm verveel. Vind ik niet leuk.

'Waarom ga je niet naar de sportschool? Dan kan al voor maar drie tientjes per maand!' -'Lieve schat, mijn budget na aftrek van vaste lasten is momenteel drie euro per dag. Het zou betekenen dat ik dan tien dagen lang helemaal niets kan kopen.' 'O.' Dat was een gesprek met een vriendin.

Volgens mijn zoon maak ik vorderingen met mijn ukelele spel! Maar of ik wel zachtjes wil oefenen want hij zit in zijn eindexamens en moet zich kunnen concentreren. Ja, er zitten nadelen aan een kleine woning (is 39m2 klein? Ik vind dat wel meevallen.) Twee telefoontjes en wat werk voor de Bewonerscommissie maakten de avond compleet en ik ging vroeg naar bed.

Vrijdagochtend gegevens opgestuurd waar de mensen achter het Twitter account van mijn zorgverzekeraar om vroegen. Toch wel gek dat men opeens klaarstaat voor de klant wanneer die vis sociale media een klacht verstuurt. Via reguliere post en via e-mail reageert men niet of na weken pas maar zodra derden kunnen meelezen reageert men binnen het uur! Zal wel toeval zijn...;-)

Met de loodgieter was vooraf afgesproken dat hij tussen half drie en half vijf langs zou komen. Omdat ik in Rotterdam zat en mijn zoon op school was een buurvrouw bereid in huis te zitten voor ons. Helaas had de loodgieter geheel en al zelfstandig besloten om één uur al te komen waardoor de buurvrouw voor niets zat te wachten en mijn kraan nog niet is gerepareerd. Handig. NOT.

Ook een begin gemaakt met de maandafsluiting van mijn administratie. Ik plaatste deze 1 april grap (klik) en publiceerde een verhaaltje (klik).

Daarna naar Rotterdam om mee te spelen op een ukelele festival. Leuke mensen met leuke vrienden en dieren, die van het Ukelele Paradijs! Er was zelfs een ergotherapeute die naar mijn slechte been keek en vermoed dat ik mijn linkerbeen niet kan hebben omdat er sprake is van een beknelde zenuw. De neuroloog moet over enkele weken uitsluitsel bieden.

Piepke, de huismus

Leuke website ook: http://www.ukulele.nl/home/ (klik)

Het feest ging door tot in de vroege uurtjes! Een avond en nacht vol muziek, fijne mensen, goed bier en dito gesprekken.

 Zij speelt ook dwarsfluit

 Spaanse liedjes

 The Ukeladies

Beat muziek

 Klein deel van de verzameling ukelele's in de winkel

 Stilleven met bier en ukelele

Concentratie

Hier een filmpje van The Ukeladies:


En hier fijne mensen van wie mij de artiestennamen ontschoten zijn:

 Ja, ik was er ook. Hier als artiest.

Hier als mijzelf. Met poes Adinda.

Zaterdag wakker gemaakt met koffie, gebakken eieren, brood en spek en wat geholpen met opruimen. Daarna mocht ik even wandelen met Tarzan.

Drie uur 's middags weer thuis in Amsterdam: opfrissen, omkleden, foto's plaatsen, pakketje wegbrengen, telefoontje plegen, e-mails beantwoorden, handwasje doen en om vier uur naar mijn vriendin voor haar verjaardagsfeest. Ik hielp haar nog even door voor haar te strijken, bijgestaan door muziek van Alphaville. Het werd een gezellige verjaarsavond met fijne mensen, fijne dranken en fijne gesprekken!

Zondag was voor de Sundaymarket in het Westerpark te Amsterdam.

Rataplan Design

Uiteraard kwamen weer de nodige bekenden voorbij. Onder meer een dame die mij herkende van een videoclip waar ik een jaartje of veertien geleden in mocht meespelen. Zij was één van de pak'em beet 35 figuranten. Of ik haar nog herkende? Nou, eh...nee. Het was prachtig weer 

en wij eindigden met een drankje bij de loods 

en spelen met Cyrano de hond.

Cyrano kan heel hoog springen!

Het liedje van de week:

Forever Young van Alphaville


In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden.

Zijn armen (een verhaaltje)

In haar slaap
produceerde zij
geruststellende geluidjes.

Hij snoof even diep
haar geur op, herhaalde
de afgelopen nacht
even in zijn hoofd,
glimlachte en sliep verder

met haar in zijn armen

===============
Meer lezen? Mijn auteurspagina (klik)

In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden.

Nieuws: einde PVV?

Het opvallendste nieuws vandaag was natuurlijk de bekendmaking van Geert Wilders (klik) dat hij opstapt als leider van de PVV. Wie hem zal opvolgens is nog een groot raadsel. Het bestuur van zijn partij vond dat samenwerken met andere partijen onmogelijk is gemaakt nadat de geblondeerde politicus bekendmaakte dat hij de islam wil afschaffen en moslims wil verbieden. Zeggen dat je voor vrijheid bent en mensen die het niet met je eens zijn willen opsluiten gaat zelfs het grootste deel van zijn achterban te ver omdat het verdacht veel lijkt op de dictatuur die de Nazi's graag zouden zien.

Met zijn opstappen heeft die partij meteen geen leden meer want hij en de Stichting Vrienden van de PVV (waar hij voorzitter én enig lid van was) waren de enige twee officiële leden van de partij. De aanhang van de PVV is nu zeer ontstemd en zal zich vermoedelijk scharen achter Voor Nederland (VNL) die het politieke leven zó serieus neemt dat het voormalig topadvocaat Bram Moszkowicz (klik) heeft ontslagen als leider van de partij. Op Twitter zijn inmiddels honderden variaties op de spelling van diens naam verschenen, bedacht door anonieme twitteraars.

Persoonlijk kijk ik liever naar de Muppet show dan naar een politiek debat. Maar soms zit er weinig verschil in entertainment waarde.



In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden.

Over alfamannetjes

Bij een bedrijf waar ik werkte ontdekte ik een mogelijke besparing in een procedure: mutaties in klantdossiers moesten met een (papieren!) mutatieformulier ter goedkeuring worden voorgelegd aan de baas. Eerst nadien hij het formulier had bekeken en ondertekend mocht de betreffende medewerker de mutatie (doorgaans een verhuizing, soms een sterfgeval) invoeren in het computersysteem. Ik vroeg de baas: 'Komt het wel eens voor dat je niet tekent voor goedkeuring?' -'Nee.' 'Heb je ooit wel eens een mutatie afgewezen?' -'Nee, een medewerker verzint toch niet dat iemand verhuist of sterft? De mutatie is dus altijd terecht.' 'Waarom dan toch zo omslachtig?' -'Dat hoort nu eenmaal zo want dat is de procedure.' 'Wanneer zijn de hier lopende procedures voor het laatst tegen het licht gehouden op efficiëntie?' -'In de twaalf jaar dat ik hier werk? Nog nooit.'

U begrijpt: mijn arbeidscontract werd niet verlengd want alfamannetjes (m/v) houden er niet van wanneer anderen hen wijzen op een tekortkoming. Alfamannetjes (m/v) hebben namelijk altijd gelijk, ook wanneer dat niet zo is. Er zijn zeker ook heel aardige alfamannetjes en de meesten zijn zeer geschikt om een groep mensen te vertellen wat de individuen in die groep moeten doen. En dat kan heel nuttig zijn want velen zijn niet in staat zichzelf leiding te geven.

Hier bewegende alfamannetjes:


In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden.

Goed nieuws en kattenlog

Goed nieuws vind ik het altijd wanneer iemand weer een leuke en creatieve manier bedenkt om de wereld een leukere plek te maken. Hier bijvoorbeeld een manier om schoon drinkwater te besparen:


(De Toilet Top Sink)

En hier een positief verhaal, letterlijk te midden van ellende:


En er zijn mensen bezig om de 'Kamlari slavenmeisjes' in Nepal te redden van een naar leven:
https://www.indiegogo.com/projects/save-a-girl--3#/



De 'lolcat' van deze week:

'Als je in een achtbaan zit, zoek niet naar de rem

maar geniet van de rit'

En deze die ik per abuis tegenkwam

is gewoon té leuk om niet te plaatsen. Vind ik.

(Eerst bedenk ik een tekst, daarna zoek ik er een bijpassend kattenplaatje bij.)

En dan hier de échte katten van deze week:

 Zwarte Vlek ligt graag met zijn hoofd op zijn deken

maar niet met zijn lichaam

 Alfie, de kat van mijn schoonvader en diens gade

ligt graag in de vensterbank voor het raam

 Maneki Neko in een paas arrangement met narcissen

Technisch gesproken is Willem geen kat

hij is de hond van mijn nicht Maud en haar vriend

In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden.

De week voorbij

Vermoedelijk was ik maandag nog wat moe van de week ervoor. Op het werk kreeg ik opeens een enorme kramp in mijn been waardoor ik een paar glazen liet vallen die ik net uit de vaatwasser haalde. Irritant. En pijnlijk. Gelukkig heb ik een baas die niet riep: 'Mijn glazen!' maar 'Gaat't me je!?'

Vanuit het kantoorraam schoot ik deze foto van een naderende lente:

Ook deze dag haalden wij meer geld binnen dan er uit ging en dat is goed voor een bedrijf, mag ik wel zeggen. Einde van de middag was ik wat misselijk en had ik buikpijn. Dat had niets te maken met het stuk taart waar een jarige collega op trakteerde (denk ik) maar alles met mij zelf.









Onderweg naar huis schoot ik dit plaatje:

Thuisgekomen deed ik een dutje waar ik zó moe uit wakker werd dat ik er meteen nóg eentje deed en 's avond ging ik maar niet naar de loge. Ook al was het de viering van Maçonniek nieuwjaar.

Daarna koken, eten, The Walking Dead kijken met mijn zoon en strijken.

Dinsdag stelde mijn huisarts voor dat ik een neuroloog naar het probleem rond mijn linkerheup laat kijken (ik kan mijn been niet zelfstandig heffen). Na mijn bezoekje aan haar maakte ik vlakbij de praktijk deze foto's:

en toog ik naar een filmset (een loods op een industrieterrein maar dat klinkt minder interessant) voor de opnames van een bedrijfsfilmpje waar ik in mocht figureren. Wéér een gratis lunch versierd! ;-). In de directe omgeving zag ik dit:

Uiteraard werd er die dag veel gesproken over de aanslagen in Brussel die ochtend en het veelgehoord argument kwam uiteraard weer voorbij: 'De terroristen zijn leden van IS. Alle leden van IS zijn moslims. Alle moslims zijn dus terroristen.' Grote kul natuurlijk maar een begrijpelijk sentiment. Om diezelfde reden zijn volgens veel opa's en oma's zelfs zestig jaar na dato nog steeds 'alle moffen slecht!' En met hetzelfde argument zijn alle dieren koeien, immers: 'Onze weilanden staan vol poepende koeien! Koeien zijn dieren! Dus alle dieren poepen in weilanden!'

De daders van 'Brussel' kúnnen geen ware moslims zijn want ware moslims respecteren ál het leven (hoewel - naar verluidt - de profeet Mohammed persoonlijk best wat mensen had omgebracht. Kanttekening: de moorden die hij pleegde - en liet plegen - waren 'gerechtvaardigd' want zij betroffen het omleggen van vijanden. En dan is het goed. Of zo. Zoals een christen (of jood: 'Een ketterse ongelovige mag u met uw handen doden.') geen mensen mag vermoorden, behalve als die 'de christelijke(of joodse) leefwijze' (wat dat dan ook moge zijn) bedreigen. Kortom: alle partijen vinden - in wezen - dat het doden van mensen slecht is. Behalve wanneer dat toevallig goed uitkomt.)

Zoals ware christenen al het leven respecteren en niet alleen het leven van mede-christenen. Volgens zijn eigen geloof is bijvoorbeeld Donald Trump dus geen waar christen. Zoals de leider van IS volgens zijn eigen geloofsregels geen waar moslim is. Punt.

Voor wie zijn (m/v/o) mening baseert op feiten en niet op 'gevoel' (lees: wat de media ons brengt): http://www.republiekallochtonie.nl/factcheck-welk-percentage-van-de-terroristische-aanslagen-in-europa-is-islamitisch-geinspireerd

Voor wie lezen lastig of ingewikkeld vindt of er geen tijd voor heeft: hier het totaal aantal aanslagen in Europa van 2000 tot en met 2013 verdeeld naar niet-islamitische en islamitisch. In een plaatje. Lekker duidelijk:

Blijkbaar was dit stukje (klik) over (het bestrijden van) IS niet duidelijk want iemand reageerde met: 'Dus jij vindt alle moslims lief?' Dat staat er écht niet. Voor de zekerheid heb ik het nog een paar keer nagelezen. Aan u het verzoek dat óók te doen om de betreffende reactie te verklaren. Alvast bedankt!

En zijn de aanvallen in Brussel een 'aanval op onze waarden'? Wat zijn die 'waarden' dan precies? Daar gaat dit stuk (klik) over.

Op een filmset ben je als figurant vooral bezig met wachten. Boek nummer vier van dit jaar is 'The City at World's End' van Edmond Hamilton. Uit 1951. Mensen 'skypen' met elkaar in deze klassieke vertelling. Minpuntje: in die tijd, in de plaats waar de schrijver woonde, deden vrouwen weinig anders dan het huishouden en 'hysterisch huilen'. Toch - en dat is vrij uniek voor die tijd - voorspelde de auteur dat in de verre toekomst vrouwen leidinggevende posities konden bekleden.

Woensdag mocht ik weer fijn naar het werk. Het eerste wat de baas aan mij vroeg: 'Hoe gaat het nu met je been?' Netjes, niet? Verder was het een bijzonder ontspannen werkdag waarop ook nog eens hard gewerkt werd! Natuurlijk werd er gesproken over 'Brussel' en dat iedereen op zijn (m/v/o) eigen manier omgaat met de gevoelens die door de aanslagen worden opgeroepen: Polen sluit de grenzen voor mensen die vluchten voor westerse bommen, leden van Al-Qaida en de PVV zitten (al dan niet van binnen) te juichen, mensen veranderen hun Facebook profiel in de kleuren van de Belgische vlag, sommigen schrijven er stukjes over en weer anderen halen de schouders op. Moeder Natuur doet intussen waar het ontzettend goed in is: volledig negeren wat die rare mensen elkaar aandoen en hun rotzooi opruimen. Kijk bijvoorbeeld maar eens naar wat er groeit en bloeit in de omgeving van Tsernobyl.

's Avonds meldde ik mij in het buurthuis voor een training Pencak Silat.

Donderdag was mijn zoon vroeg op voor zijn eindexamenstunt op school en was nog goed te zien dat ik had getraind: schaafwondjes op mijn knokkels en duidelijk last van spierpijn. Maar toch besloot ik een week later weer te gaan.

Op 15 maart hebben wij telefonisch gesproken over het eventuele verdere traject schuldhulpverlening. U heeft op dit moment nog twee schulden. Een schuld bij de gemeente Amsterdam en een roodstand bij uw bank. U heeft op 8 januari 2016 aangegeven dat u de roodstand niet mee wilde nemen in een verder traject schuldhulpverlening. U gaf aan dat u wel graag hulp zou willen omtrent de schuld bij de gemeente Amsterdam. Wij hebben geprobeerd om te achterhalen hoe deze schuld is opgebouwd, maar tot op heden hebben wij nog geen duidelijk overzicht hiervan. In het telefoongesprek op 15 maart gaf u aan dat u met uw klantmanager bezig bent om hier meer duidelijkheid in te krijgen. Dit is dan ook de reden dat onze hulpverlening aan u stopt.

Ik wens u heel veel succes en mocht u in de toekomst nog vragen hebben, kunt u uiteraard contact met mij opnemen.

'Wij van de gemeente wensen u veel succes met het proberen te achterhalen hoe uw vermeende schuld bij de gemeente is ontstaan en intussen moet u die schuld afbetalen. Fijne dag nog!'

Op mijn eigen kantoor werkend kreeg ik bovenstaand mailbericht binnen. Toch aardig.

En hoe erg ik ook vindt wat er in Brussel is gebeurd (die bewuste dag was een collega van mij in Brussel. Het komt dan wel erg dichtbij.) of wat er dagelijks gebeurd in bijvoorbeeld Syrië, persoonlijk werd ik meer geraakt door het bericht van het overlijden van Johan Cruijff.



In de gedachtewisselingen na 'Brussel' viel het mij op dat velen het blijkbaar verschrikkelijk vinden dat mensen anderen doden vanuit hun geloofsovertuiging. Zelf denk ik dat geen enkele overtuiging goed genoeg is om anderen bewust leed te berokkenen. Hoewel ik persoonlijk de ene 'reden' begrijpelijker vind dan de andere. 'Hij heeft mijn kind pijn gedaan en daarom mag ik hem pijn doen!' vind ik persoonlijk een betere reden dan: 'Zijn opa heeft misschien een vriend van mijn opa wat aangedaan en bovendien heeft een ontastbare entiteit mogelijk zo'n 3000 jaar geleden het land waar hij op woont eventueel belooft aan mijn voorouders en daarom mag ik hem zijn huis uit jagen en een bom gooien op de school waar zijn kinderen les krijgen.', vind ik een minder goede reden. Maar dat is puur persoonlijk, hoor!

Verder zocht ik donderdag contact met mijn ziektekostenverzekeraar die maar smoesjes blijft verzinnen om een rekening niet te hoeven betalen.

Woningcorporatie Ymere blijft dreigen met een advocaat als ik niet 'vrijwillig' een akkoordverklaring voor de aanleg van een CV-installatie onderteken. Ik ben niet tegen de Centrale Verwarming maar wél tegen de manier waarop de grootste woningcorporatie van Nederland met huurders omgaat. En heb dus zelf een advocaat ingeschakeld om die van hun van repliek te dienen. Geld voor het isoleren van onze woningen claimt men niet te hebben maar waar dan het geld vandaan komt voor de CV-installaties is een raadsel. Een goede verwarming heeft weinig zin zonder goede isolatie. Ymere weigert op dat punt in te gaan. Ik heb Ymere zeker vier kansen gegeven maar als zij mij boos willen hebben dan kan dat worden geregeld. Of zoals (het alter ego van) de Hulk zei: 'Don't make me angry. You won't like me when I'm angry.' Zie hier voorbeelden van hoe ik ben wanneer instanties mij boos maken: http://vragen.blogspot.nl/

Donderdagavond was ik als ouder bij (waarschijnlijk) de laatste oudergesprekken die ik ooit op de middelbare school van mijn zoon zal voeren. Ik sprak uiteraard de huidige mentor van mijn zoon maar toevallig ook zijn vorige en stomtoevallig ook die van dáár weer voor. Zo krijg je als ouder een redelijk compleet beeld. Latijn is een minpuntje maar de kans dat mijn zoon zijn diploma niet haalt is gering. En dat is fijn om te weten. Ik vertelde een mentor van een akkefietje met mijn eigen geschiedenisdocent, jaren geleden. Er vond een grote demonstratie plaats in de stad (tegen 'Clause 28', waardoor het in Engeland mogelijk werd mensen op staande voet te ontslaan of zelfs uit hun huis te plaatsen puur en alleen vanwege het homoseksueel zijn.) en ik vertelde de docent dat hier een uitgelezen kans voor hem lag om zijn leerlingen deel te laten uitmaken van geschiedenis: met de hele klas naar de demonstratie! Niet alleen vanwege het goede doel maar ook vanwege de kans dat hun kleinkinderen later in geschiedenisboekjes opa of oma gebruik zien maken van hun duur verworven democratisch recht om je stem te laten horen. 'Nee,' zei de docent. 'Ik heb voor die dag een proefwerk gepland en anders raakt mijn schema in de war.' Ik ben wél naar de demonstratie gegaan. En kreeg het cijfer 1 voor het betreffende proefwerk. 'Je komt naar school om hoge cijfers te halen!' vond hij. 'Ik kom naar school om iets te leren!' bracht ik daar tegen in. Wij zijn nooit vrienden geworden.

O, en - niet zonder moeite - knipte ik geheel zelfstandig mijn teennagels! Speciaal omdat BlogBuster (klik) de vermelding zo leuk vindt.

Vrijdagochtend waren mijn vriendin en ik op kraamvisite bij mijn nicht. Haar jongste dochter is inmiddels enkele maanden oud maar dat mocht de pret niet drukken!

Tussendoor even wat regelen in verband met een interessant zakelijk voorstel, een kwartiertje ukelele oefenen en een paar e-mails beantwoorden.

's Middags was ik bij de Voedselbank en daarna even bij mijn moeder. Snel door naar de Pllek (geen spelfout. Klik) waar ik met mijn vriendin had afgesproken.

Zaterdag waren wij even op deze markt (klik). Niet om er zelf met spullen te staan maar even op visite. Bij mijn collega's van de brouwerij:

Begin van de middag waren wij op visite bij mijn schoonmoeder en de rest van de dag was voor de zeventigste verjaardag van mijn schoonvader.

Heerlijk gegeten in een fantastisch restaurant met geweldige bediening in fijn gezelschap en een zeer prettige ambiance! En misschien een klein beetje te veel gedronken. Bij elke gang zat een bijpassend glas wijn. Er waren zeven gangen.

Zondag stonden wij de hele dag op de Original Market (klik) in Leiden.  De markt was bij het Volkenkunde Museum en daar stond (en staat waarschijnlijk) deze totempaal:

Een vriendin kwam helemaal uit Amsterdam om ons bij te staan! Het bleef verrassend genoeg de hele dag droog.

Rataplan Design (klik)

Tot een enorme hoosbui al onze spullen in één keer nat maakte en ik bijna de houten balk van het zeildak van de kraam tegen mijn hoofd kreeg. Goed dat ik zo klein ben! Zoals een bekende (recent overleden) filosoof zo treffend uitdrukte: 'Elluk nadeel hepse voordeel.' Dankzij de gigantisch heftige regenbui kon deze regenboog ontstaan:

Met in het midden van het plaatje een vogelbeestdier met vleugels.

Het liedje van deze week gaat over de zomer...
Hier is Gerard Cox met 'Het is weer voorbij die mooie zomer'

Deze week staan wij stil bij het overlijden van Johan Cruijff, Willem Paquay, Henk Wichard en Garry Shandling

In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden.

Leeg (Een verhaaltje)

De slaapkamer was niet alleen klein
maar tevens de enige kamer
in het huis van de jongeman
die net begonnen was
zijn dromen waar te maken.

De muur boven zijn bed
was duidelijk bedoeld
voor de hoogtepunten in zijn leven,
vastgelegd op foto,
zorgvuldig gevat
in zelf getimmerde lijstjes.

Eén lijstje was leeg.

============
Meer lezen? Mijn auteurspagina

In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden.

Waar ligt dat, topografische kennis?

Amerikanen zijn natuurlijk vaak heel aardige mensen maar met hun topografische kennis is het helaas vrij slecht gesteld. Ook in Nederland laat het onderwijs momenteel op dat gebied nog wat punten liggen, helaas. Op de vraag aan George W. Bush waarom hij Irak binnen viel antwoordde de toenmalige president: 'Omdat de Taliban onderdak biedt aan Al-Qaida!' (Korte uitleg: de Taliban heeft als thuisbasis Afghanistan. Dat is een ander land dan Irak. Maar waarom leg ik dat u eigenlijk uit? Mijn lezers weten dat toch?)

'Meneer Bush, waarom wilt u Duitsland binnenvallen?'
-'Omdat Ajax vaak van Feyenoord wint!'
'Maar meneer Bush, dat heeft er toch niets mee te maken?'
-'Als je mij voor leugenaar wilt uitmaken, bewijs dan maar dat Ajax NIET vaak van Feyenoord wint. Dat kun je niet, hè? Dat bewijst dat ik gelijk heb en Duitsland moet worden aangevallen.'

Hier twee filmpjes (Engels) waarin de voormalige president onder vuur ligt
van een échte journalist. U weet wel: zo eentje die gedegen onderzoek doet en niet alleen maar oneliners produceert om de bazen blij mee te maken.

(Spellingtesten zijn op veel scholen in de VS afgeschaft. Resultaat? 'Gets' wordt om onduidelijke redenen veranderd in 'Get's'.)

Hier de reactie van minister president Mark Rutte op het bericht dat steeds meer mensen steeds minder weten:

In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden.

Goed nieuws en kattenlog

Te midden van alle slechte berichten in de wereld zijn er prachtige lichtpuntjes te bespeuren voor wie die wil zien.

Neem het verhaal van Dindim en João (klik), een onwaarschijnlijke vriendschap tussen een pinguïn en een mens. Gaaf!

Probeer maar te werken met Zwarte Vlek op je toetsenbord!

Maneki Neko is een kat. Dus slaapt hij graag.

De 'lolcat' van deze week is een variatie op de 'lolpoliticus' van vorige week (klik):

'Ik ben tegen de boerka en de niqaab

want ik wil mensen in de ogen kunnen zien'

In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden.

Is IS te verslaan? Hoe dan?

Het feit dat er mensen zijn die moslims lastig vallen en zelfs agressief bejegenen vanwege hun moslim zijn, doet moslimjongeren denken dat 'iedereen' tegen moslims is en drijft hen daardoor in de handen van IS. Een mogelijke oplossing is die 'ontspoorde jongeren' laten zien dat ongelovigen toffe gasten zijn. Moslims gaan de propaganda van IS dan niet meer geloven. IS raakt macht kwijt en raakt nog meer geïsoleerd dan het nu al is en zal ophouden te bestaan want het leeft op angst: 'Zie je wel, ze zijn tegen moslims!'

Ook in Nederland regeert angst. Een jonge moslim randt op een feestje een vrouw aan en 'dus zijn alle moslims vuile verkrachters!' Wanneer een jonge blanke man een vrouw aanrandt dan 'betreft het een incident waarbij een dronken jongen zich wat heeft laten gaan.'

Het is een kwestie van perceptie met als basis angst voor het onbekende: daarom zijn 'wij' bang voor moslims, homo's, modem straling, aliens en ik ben bang voor racisten. Gewoon, omdat ik er niet veel ken en dus onbekend ben met hun beweegredenen. Dus als er racisten zijn die dit lezen: vertel mij alstublieft waarom u zo'n bloedhekel heeft aan mensen die een andere huidskleur hebben dan u zelf of op een andere manier dan u het eten klaarmaken, naar andere muziek luisteren of op een andere manier hun geloof belijden. Ik hoor het graag!

Heeft deze kans (klik) om IS te verslaan kans van slagen?

De reactie van minister president Rutte op het nieuws dat mensen alsmaar banger worden voor elkaar:

In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden.

De week voorbij

86-jarige man uit de Miao-cultuur: 'De toekomst van cultuur? Dat alle verschillen verdwijnen en alle volkeren één worden.' Zondagavond hoorde ik dat toen ik 'Langs de oevers van de Yangtze' keek. Een erg boeiende serie over het échte leven in China.

Maandag werd ik - gelukkig in mijn lunchpauze - gebeld door iemand van de overkoepelende organisatie van bewonerscommissies: men zal onze woningcorporatie flink op de vingers tikken wegens het overtreden van diverse wettelijke bepalingen.  Zoals: 'Wij weten dat wij de bewonerscommissie hadden moeten inlichten maar waren vergeten dat jullie bestaan.' en 'Bewoners mogen kiezen: ze gaan vrijwillig akkoord met ons voorstel óf we sturen een advocaat op ze af.' Hier mijn correspondentie met Ymere (klik). Met een collega bracht ik bierbrouwafval naar de vuilstort en wij deden boodschappen. Onderweg maakte ik deze foto:

In de loge 's avonds de volgende onderwerpen:
Het nut van kennis is overleven.
Het proces van kennis is exponentieel aan het groeien.
Individuele kennis is ondergeschikt aan collectieve kennis.
Uiteindelijk zijn wij niet in staat alles te weten.
Arabieren zorgden voor de basis van onze huidige kennis.
Kennis dient de mens door onze biologische beperkingen op te lossen.

Deze avond kwam ook een bijzonder fraai pleonasme voorbij:
Rationeel beredeneren.

Dinsdag hoorde ik dat Anders Breivik (u weet wel, die man die 77 mensen - waaronder een hoop kinderen - vermoordde omdat hij denkt dat socialisten ervoor zullen zorgen dat op een dag in heel Europa de sharia wetgeving geldt. Of zo.) vindt dat hij recht heeft op meer privacy en een meer menselijke behandeling in de gevangenis. In de woorden van aanhangers van populisten: 'Breivik deed huilie, huilie'.

Mijn klantmanager was op het werk om met mijn baas te praten (binnenkort officieel mijn baas omdat ik mijn gratis proeftijd door ben gekomen!) en was er daardoor bij toen mijn inkomensconsulent belde om haar excuses aan te bieden voor een eerdere fout die zij had gemaakt: per abuis was zij vergeten een gemeentelijke regeling te doen gelden waardoor ik zo'n €200 misgelopen ben. Dat wordt rechtgezet. Ook vertelde zij dat zij niets kan doen om te achterhalen waarom ik een schuld heb aan de gemeente. Ik moet daarvoor een andere gemeente ambtenaar bellen. Dat vertelde een paar minuten later ook mijn schuldencoach van de gemeente. Daarnaast bood die haar excuses aan voor het feit dat zij vergeten was een vraag die ik zes weken geleden stelde te beantwoorden. Netjes. En een beter excuus dan: 'Helaas heb ik geen tijd om mijn werk te doen'.

De afdeling 'Bezwaar en Beroep' kan mijn bezwaarschrift pas in behandeling nemen als er een specificatie ligt van het ontstaan van mijn schuld. Na ruim twee jaren heb ik die nog steeds niet ontvangen en blijft men mij van het kastje naar de muur sturen. Heel irritant. Vind ik. Verder had ik gewoonweg een heerlijke werkdag die eindigde met het drinken van een biertje bij één van onze klanten:

's Avonds verrichte ik wat werk voor de Bewonerscommissie, pleegde overleg met mijn zangjuf (en betaalde de rekening van zangles), belde ik de voorzittend meester van mijn vrijmetselaarsloge, verwerkte ik een paar opmerkingen van mensen die ik had gevraagd het na te lezen in mijn tweede verhalenbundel, tweede druk, verstuurde een aantal e-mails over uiteenlopende zaken en ging ik vroeg (half elf al!) naar bed.

Woensdag deed ik 's ochtends vroeg de deur open voor de postbesteller die nieuwe TL-buizen kwam brengen voor in de keuken. Twee dagen in het donker koken (met een zaklamp dan) was echt voldoende. De meneer keek even verbaasd want ik deed de deur open terwijl ik was gekleed in mijn slaapkledij. Wat toevallig ook precies hetzelfde kostuum is als waarin ik werd geboren.

Later deed ik (inmiddels aangekleed) gezellig samen met mijn moeder boodschappen, maakte uitdraaien van een paar maanden van mijn weblog (mijn moeder vindt - terecht naar mijn mening - lezen vanaf papier makkelijker dan vanaf een computerscherm) en at bij haar een appelflap. 's Middags nam ik met een Broeder de baromzetlijsten van de afgelopen maand door en einde van de middag bracht ik buurvrouw Hetty een tas met eten. Ook verrichte ik wat werk voor een paar gemeente ambtenaren die zelf geen tijd hebben hun werk te doen: zaken uitzoeken naar aanleiding van de brieven die zij mij zelf hebben gestuurd. Wat ze dan wél doen op kantoor als ze geen tijd hebben voor hun werk blijft vooralsnog een raadsel.

Ik verbaasde mij over de zaak 'Joran van der Sloot' (klik) en een vraag die ik kreeg: 'Heb je geen tijd voor een praatje met mij?' -'Jazeker wel maar ik heb besloten die tijd te gebruiken om voor mijn zoon en mijzelf het avondeten te bereiden.' Allemaal hebben wij evenveel tijd, 24 uren per dag. En iedereen deelt die tijd in naar eigen inzicht. En niemand heeft het recht voor anderen te bepalen hoe zij hun tijd dienen in te delen. Vind ik.

's Avonds was ik voor het eerst in jaaaren aanwezig bij een Pencak Silat training (klik). Als participant dus. Heerlijk afzien! Heel leuk om mij zeer welkom geweten te voelen door mijn vroegere groepsgenoten en natuurlijk door de nog steeds goedlachse leermeester. Natuurlijk was ik erg stijf en laat mijn conditie zwaar te wensen over. Maar ik ga zeker blijven komen! Voor de eventuele nieuwsgierigen: wij trainen in deze stijl:


Bij thuiskomst bij mijn vriendin liet ik even de katten uit. Zwarte Vlek haalt dan vaak een grapje uit: als hij na het wandelen over de galerij bijna weer thuis is, draait hij zich razendsnel om en rent nog even heen en weer. Vindt-ie leuk.

In bed las ik boek nummer drie van dit jaar uit: Paperback Raita van William Rhode verhaalt van een Engelsman in India, drugssmokkel, een mooie vrouw, vriendschap en verraad. Soms wat langdradig, bij vlagen spannend maar zeker ook een aardig inkijkje in de Indiase cultuur.

Donderdag werd ik met een behoorlijke spierpijn wakker (hoe zou dat toch komen?) en vertelde de fysiotherapeut mij dat hij niet wist waarom ik mijn linkerbeen niet hoog kan heffen zonder hulp van mijn handen. Fietsen, traplopen, nagels knippen...het is allemaal een beproeving. En niezen of hoesten levert instant kramp en veel pijn op in mijn linkerdijbeen. Hij overlegde telefonisch met de orthopeed en samen met mijn huisarts zal men mij doorverwijzen voor diverse tests. Mogelijk is het neurologisch maar met een beetje pech is er iets mis met mijn heupprothese. En dat zou heel vervelend zijn.

's Middags op kantoor hield ik mij onder meer bezig met orde scheppen in administratieve chaos en bereidde ik mijn belastingaangifte verder voor. Ook sorteerde ik wat foto's en plaatste die in dit online album (klik).

Ik verbaasde mij over regeringspartij VVD die miljoenen en miljoenen euro's wil uitgeven om een uitstekend werkend systeem van stemmen voor verkiezingen te vervangen (klik) en daarbij stembureauleden en bezorgers van stembiljetten werkloos te maken. Ook las ik een artikel over het TTIP verdrag. Hier is wat nuttige informatie voor hen die er iets meer over willen weten.

's Avonds was ik 'vrij' (dat wil zeggen: ik was alleen thuis en had geen afspraken) en naast de dingen die ik dan zoal doe (schrijven, muziek maken, afwassen...) keek ik met een half oog de filmklassieker 'Enemy of the State' met Gene Hackman en Will Smith. Over een overheid die het volk voorhoudt: 'Willen jullie dat wij jullie beschermen tegen terroristen die ons land overnemen en er een totalitaire staat van maken waar iedereen voortdurend in de gaten wordt gehouden?' En het volk - op enkele individuen na - massaal roept: 'Ja, wij willen dat de overheid iedereen voortdurend in de gaten houdt om te voorkomen dat ons mooie land een totalitaire staat wordt!' Dat. Volkomen uit de lucht gegrepen natuurlijk, dat verhaal. De overheden die wij kennen zouden zoiets in het echt natuurlijk nooooit doen. *KUCH*.

Vrijdagochtend werkte ik thuis en merkte meteen het voordeel van een kantoortje: om een of andere reden denken velen dat mensen die thuis zitten zich enorm vervelen 'want anders zou je wel werken'. Blijkbaar kan werken niet thuis. Dat is de reden dat mensen je ongevraagd bellen, langskomen en anderszins lastigvallen vanwege hun eigen verveling. Op zich een logische gedachte. Mensen denken nu eenmaal vanzelf dat anderen precies zijn zoals zij zelf. 'Ik verveel mij dus die ander verveelt zich vast ook en vindt het dus vast heel fijn als ik hem een opdracht geef of zomaar even een praatje maak.' Ik heb het vriendelijk - heel vriendelijk zelfs - geprobeerd maar tegenwoordig hang ik gewoon de telefoon op of houd ik de deur dicht als het niet echt heel belangrijk is. Ik zal dus vaker op kantoor gaan zitten werken in plaats van thuis. Al werk ik 'maar aan een roman'. Noem het maar wegrennen en je verschuilen voor de buitenwereld. Als in het hier eerder geplaatste liedje (klik) 'Run' van Daughter:


Na het invullen en versturen van mijn belastingaangifte (Ik heb misschien wel recht op €22 aan teruggave!), ging ik gezellig langs bij de Voedselbank. Daarna bracht ik wat eten bij mijn moeder en maakte daar tijd voor een praatje.

Vrijdag nam ik ook weer uitgebreid de tijd om mij te scheren. Ik word daar kalm van en schreef daar zelfs ooit een stukje (Engelstalig.Klik) over! Het was nodig om kalm te worden want ik was wat geagiteerd. Zo is het doen van de belastingaangifte nooit echt een prettig klusje maar er was ook in mijn privésfeer iets gebeurt waar ik hier niet over zal uitweiden. Ander zou het niet 'privé' zijn, niet? ;-) Om mijzelf te steunen ging ik naar de supermarkt voor mijn favoriete chips. Uiteraard uitverkocht. 'Maandag hebben we ze weer, meneer.' Leuk.

Vrijdag was ook de start van het proces tegen Geert Wilders. U weet wel, die meneer van: 'Iedereen die het volledig met mij eens is heeft absolute vrijheid van meningsuiting (klik)!' Ik zelf blijf het vreemd vinden dat de uitspraak: 'Alle Joden zijn dieven!' een uiting is van racisme maar de uitspraak: 'Alle Marokkanen zijn dieven!' blijkbaar een uiting is van vrijheid van meningsuiting. Waarom wordt er met twee maten gemeten ('Twee vrienden vragen een meetlint vast te houden, dát is pas meten met twee maten!')? Ik hoop dat deze rechtszaak daar duidelijkheid over geeft. Bijvoorbeeld om dit soort verwarring te voorkomen: zes blanke heren (bekende racisten) worden aangehouden en blijken gewapend (klik) te zijn. Een paar uur later mogen ze van de politie weer gaan 'want het was niet duidelijk wat ze van plan waren'. Als moslims met wapens worden gepakt 'is er een terroristische aanslag voorkomen!'. Ik vind dat verschil in aanpak raar. Alsof het meer pijn doet wanneer mensen door een moslims dan door een christen worden vermoord.

Zaterdag maakte ik een begin met het afstoten van taken waar ik niets voor terug krijg: geen voldoening, geen waardering, geen respect, geen geld, geen energie, geen plezier. Overdag zocht ik papieren bij elkaar om naar de gemeente te sturen omdat ik wellicht in aanmerking kom voor een gedeeltelijke kwijtschelding van de gemeentelijke heffingen en 's avonds ging ik met mijn vriendin (gratis!) naar de film: 'Hail, Caesar!'  van The Coen Brothers is een ietwat onsamenhangende maar vermakelijke rolprent. Daarna gingen wij (voor maar twee tientjes samen!) uit eten omdat wij iets te vieren hadden.

Later die avond keken wij samen de eerste aflevering van een nieuw seizoen 'The X-Files'. Leuk!

Zondag was voorbehouden aan op de markt staan, ondertussen denkend aan de slachtoffers van de recente aanslagen in Turkije en andere delen van de wereld die 'wij' ver weg vinden maar die stiekem heel dichtbij zijn: al die narigheid en ellende overkomt namelijk gewone mensen als u en ik. Het was op de markt verrassend koud maar beregezellig. Van een collega (van Schakel. Klik. Van wie ik een pinguïn kocht.)

) kregen wij zelfs een bekertje wijn!

Hier nog een paar foto's van de markt vandaag:

 Nieuwe bamboe snijplanken! 

(Met schuine lijn/met handvat en gaatje)

 De zon brak even door

op de spullen van Rataplan Design! (klik)

 Eenden voelen zich thuis in de vijver 

op het Museumplein, Amsterdam

Nieuw! De 'Thee en Tony doos'

Met thee (doh) en chocola van Tony's Chocolonely

én een theedoos. Voor maar €25!

's Avonds thuis legde ik de laatste hand aan de tweede druk van mijn tweede verhalenbundel. Over een paar dagen beschikbaar via mij rechtstreeks (eventueel gesigneerd!) en via Bol.com. Spannend! Ook omdat inmiddels een heuse recensente het manuscript heeft ontvangen.

Voor een beetje ontspanning keek ik mijn eerste aflevering van 'House of Cards', op aanraden van vrienden.

Deze week heb ik als liedje een 'cover' voor u: The Sound of Silence kent u (waarschijnlijk) van Simon and Garfunkel. Hier is de versie van Disturbed:



In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden.

Tafeltennisspeler (Een verhaaltje)

Natuurlijk heb ik wel een idee wat ze doen binnen de muren van hun clubgebouw maar in het openbaar hoor je ze er zelden over. Hun ledenlijsten zijn niet openbaar en dat vind ik verdacht.

Volgens sommigen was er zelfs een van hen die iemand had vermoord! En waarom zijn de verslagen van hun hoofdbestuur zo moeilijk te vinden? En als je geen lid bent van de club mag je niet meedoen en op speciale avonden is er niet één vrouw tussen al die mannen te vinden! Bijzonder seksistisch!

Nogmaals: erg verdacht allemaal!

Bovendien weet ik dat ze zelfs zijn doorgedrongen tot de binnenste kringen van de regering! Ik hoorde dat zelfs een staatssecretaris er één is,
zo'n tafeltennisspeler.

=============

Meer lezen? Mijn auteurspagina.

In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden.

Waar gelooft u in?

Veel mensen geloven van alles. Ik ook. Maar soms andere dingen dan andere mensen. Ik geloof niet dat Elvis nog leeft of dat aliens Kennedy hebben vermoord. Ik geloof ook niet dat de griepprik per sé slecht is maar vind het wel raar dat nog steeds niet wetenschappelijk is aangetoond dat-ie effectief is. Wel geloof ik dat de directeur van de fabriek die het griepvaccin produceert een zeer tevreden mens is. Ik geloof ook niet dat de overheid de bevolking onderdrukt door hen via vliegtuigen zodanig te benevelen dat burgers daardoor geloven dat alles wat op Facebook staat waar is.

Ik geloof dus niet in chemtrails.

Ik geloof echter wel in de goedheid van de mens en dat je - om goed te doen - echt geen lid hoeft te zijn van om het eender welke geloofsgemeenschap. Wel geloof ik dat geloof - of dat nu in een Hogere Macht is of in het gegeven dat alles waar een Zilverkleurig Appeltje op afgedrukt staat geweldig is - mensen steun en houvast kan bieden, met name in lastige tijden.

Omdat angsten van mensen vaak irreëel zijn, zijn de oplossingen dat vaak ook.
Camerabeveiliging tegen terrorisme bijvoorbeeld. 'Maar sinds er camera's hangen op Amsterdam Centraal Station zijn er daar geen zelfmoordaanslagen geweest, dus het werkt!'

Ja, en sinds ik regelmatig met twee verschillende sokken aan mijn voeten de deur uit ga ben ik nog niet aangereden door een tram. Dat werkt dus óók.

Hier de reactie van Minister President Rutte op het nieuws dat zijn burgers nog steeds alles geloven wat je ze wilt laten geloven, als je het maar goed brengt:

In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden.

Goed nieuws en kattenlog

Erg gaaf! Een Nederlands bedrijf ontwikkelde - naar een idee van prachtig mens en pionier Wubbo Ockels - een methode om nóg meer energie te halen uit de immer aanwezige wind: https://www.ampyxpower.com/nl/

Verder vind ik het heel goed nieuws dat de EU eindelijk besloten heeft de verhoudingen met Cuba te normaliseren (klik). Ongetwijfeld uit economische motieven (ja, ook de bazen van de EU zijn niet meer dan ordinaire 'gelukszoekers': mensen die het (vooral financieel) beter willen hebben dan voorheen) maar ik vind het super! Eindelijk een realistische kans voor de al decennialang (zowel door de eigen regering als ook door de internationale politiek) onderdrukte bevolking van dat Zuid-Amerikaanse land om uit de armoede te komen!

 Maneki Neko houdt van dozen

 Als Zwarte Vlek zich prettig voelt

ligt hij graag op zijn rug met de pootjes omhoog

Pollo, de kat van een vriendin

Oké, het is geen 'lolcat' maar eerder een 'lolpoliticus' maar hier dus het zelfbedachte lolplaatje van de week:

Wilders vanuit een geblindeerde auto:

'Ik ben voor een boerkaverbod 

want mensen van wie je de ogen niet kunt zien

zijn onbetrouwbaar.'

In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden.

Foute vrouwen

Je leest wel eens van die nare berichten dat er ergens babylijkjes zijn gevonden. Mama had geen zin in abortus en dus vermoordde zij haar eigen kinderen maar. Ja, natuurlijk. Logisch. Er zijn ook van die moeders die al bellend door rood licht oversteken en/of voor het gemak de kinderwagen voor zich uit duwen de straat op. Ach, die auto's stoppen wel. En zo niet? Nou, ben je heel zielig en krijg je hulp en laat je je gewoon weer zwanger maken. Makkelijk toch?

Ik vind die houding weerzinwekkend maar ik maak het regelmatig mee. Sterker nog: dat soort vrouwen zie ik vaker op straat dan vrouwen gekleed in burka. Tóch lijken mensen die eerste groep vrouwen te accepteren maar die tweede niet. Onbegrijpelijk. Als ik vroeger (en nog steeds eigenlijk, al zijn het inmiddels ruim tieners) met mijn zoon of dochter een straat overstak zorgde ik dat ik aan de kant liep waar de auto's vandaan kwamen. Halverwege een tweerichtingsweg wisselde ik van hand zodat ik ook de tweede helft als buffer kon dienen, mocht een automobilist het in zijn (m/v) botte hoofd halen om door rood te rijden.

De vraag is: zijn deze vrouwen niet gewoon strafbaar?


In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden.