De week voorbij

Maandag, dinsdag én woensdag was ik nog op het geweldige leuke Carnivale festival in Den Haag en genoot van De Steile Wand, de Bokstent, de Pyromancer, de Meesterbarbier, de Man van 1,5 miljoen Volt
,
De Sterke Man, de Kop van Jut en een heuse Burlesque show!

 De uitdager

De louche manager

 Angel and Devil

 Classic burlesque

Boylesque

En niet te vergeten, de formidabele act 'Drown the Clown'.
(Lekker op de links klikken, beste mensen. Het is de moeite waard!).

Hier een artikel (klik) waarmee ik u poog te overtuigen bij een volgende editie zeker even langs te komen.

Bovendien maakte ik er nieuwe vrienden

,

werd aangesproken door mensen met opmerkingen als 'Hé, ik ken jou

van een populair YouTube programma van twee jaar geleden!' 

en 'Ken je mij nog? Ik was één van die 12 danseressen op dat festival 

waar jij 3 jaar geleden werkte.'

en logeerde twee nachtjes bij mijn tante Emma in Den Haag

die mij wakker maakte met de geur van verse koffie en het gesis van gebakken eitjes. Zo lief! Daar wordt mijn hartje warm van!

Net als van de actie van een vriendin die werkt in Ter Apel, waar de vluchtelingen die Nederland binnenkomen worden ingeschreven. Zij weigerde 'Land van herkomst: China' in te geven bij een man die was gevlucht voor de Chinese onderdrukking in Tibet en vulde - heel recalcitrant - 'Tibet' in op het betreffende formulier.

Mensen vragen wel eens: 'Waarom gaan al die vluchtelingen niet werken voor het voedsel en onderdak dat zij van ons krijgen?' Heel simpel: zij krijgen van onze regering geen werkvergunning en mensen zonder werkvergunning mogen niet werken. Dat is de wet. 'Ja maar, er zijn 100.000 vacatures in Nederland en ze kunnen toch ook gewoon zelf een bedrijf beginnen?'

Ook vinden mensen het heel treurig dat warenhuisketen Vroom & Dreesmann (sinds 2007 V&D) failliet is verklaard waardoor in één klap 10.000 mensen hun baan zijn kwijtgeraakt.  'Ja maar, er zijn 100.000 vacatures in Nederland en ze kunnen toch ook gewoon zelf een bedrijf beginnen?', antwoordde ik. Dat was blijkbaar niet het goede argument want als reactie mocht ik een scheldwoord ontvangen.

Een aardige suggestie vond ik dat de afkorting 'V&D' gewoon op de gevels van de straks leegstaande warenhuizen kan blijven staan maar tijdelijk staat voor 'Vluchtelingen & Daklozen' nu de winter voor de deur staat en vluchtelingen en daklozen het onderdak goed kunnen gebruiken. De onverkochte kleding en slaapzakken en dergelijke kunnen gewoon in de winkelruimtes blijven en vluchtelingen en daklozen bijzonder blij maken! Nagenoeg gratis!

In de lift bij mijn vriendin ontdekten wij dat iemand er een kunststuk had geplaatst: deze twee miniatuur stoelen stonden in de lift!

Tussen de bedrijven door mocht ik op kantoor (dus 's ochtends was ik op kantoor in Amsterdam en 's middags en 's avonds op het festival in Den Haag) donateurs werven voor diverse goede doelen. Omdat overheden het steeds vaker laten afweten zijn er (gelukkig maar!) steeds meer stichtingen die mens, dier en milieu helpen. En gelukkig vinden de meeste burgers dat deze initiatieven steun verdienen. Natuurlijk is elk dubbeltje van harte welkom maar zeker ook morele steun wordt zeer op prijs gesteld. Iedereen doet wat-ie kan! Uit privacy overwegingen zal ik geen voorbeelden geven maar het is vaak hartverwarmend wat de mensen die ik aan de telefoon krijg mij zoal vertellen.

Nog iets wat mijn hart verwarmt was een opmerking van cabaretier Herman Finkers die collega Youp van 't Hek een voorspoedig herstel toewenste tijdens zijn live oudejaars conference. Oorspronkelijk zou Youp die namelijk doen maar een hartoperatie belemmerde dat idee.

Oudjaarsochtend was ik nog aan het werk op kantoor (en kreeg een oliebol!

)

maar 's avonds lag ik (na een bezoek aan mijn moeder met mijn zoon die leuke dingen ging doen met vrienden) op de bank bij en met mijn vriendin te genieten van zelfgebakken appelbeignets, gevulde eieren en de grappen van voornoemde cabaretier. Om middernacht deden wij wat andere verliefde stellen dan ook zoal doen (vuurwerk kijken dus)

en daarna was zij zo lief om mij naar een club te brengen waar ik een paar fijne uren mocht beleven in gezelschap van vrolijke mensen.

Na acht uurtjes slapen werd ik op nieuwjaarsdag (vrijdag) door mijn vriendin gewekt om half drie des middags en gingen wij een stukje wandelen

(De eendjes zijn al druk bezig met hun versierrituelen)

(Narcissen bloeien doorgaans aan het begin van de lente. 

Mensen die graag ontkennen dat de Aarde opwarmt

zijn al een tijdje verrassend stil.)

 en genieten van de eerste warme chocolade van het jaar.

Zaterdag mocht ik weer een paar uurtjes (betaald!) met een headset op mijn hoofd op kantoor zitten en daarna even uitrusten, een wasje draaien en scheren om vervolgens te gaan rondlopen op een prachtig nieuwjaarsfeest in het lokale casino.

Grappig was dat ik bij thuiskomst nog net het licht zag uitgaan. Mijn zoon was net thuisgekomen. Om half vier. 's Nachts. Een paar uurtjes later ging de wekker en zondag was ik te gast in een circus (waar ik de zoon van een dame die ik op Twitter leerde kennen de groeten kon doen)

en hielp ik mijn vriendin een paar uurtjes op de markt.

Daarna genoten wij samen met vrienden van een heerlijke bruschetta.

Op het einde van de week was ik ietwat vermoeid, had spierpijn op onvermoede plekken en was wat koortsig. Vroeg naar bed dus maar! (Ja, vier uur in de ochtend is natuurlijk best vroeg maar ik bedoel hier vroeg op de avond.)

Mooie jaarwisseling gehad? Veel plezier en geluk in het nieuwe jaar toegewenst!
Hier is U2 met het legendarische New Years Day (Live at Red Rocks):


Deze week staan wij stil bij het overlijden van Lemmy Kilmister, Wayne Rodgers en Natalie Cole.

In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden.

(Alle foto's gemaakt met mijn 3,5 jaar oude Sony Xperia S mobiele telefoon)

Ontbrak (Een verhaaltje)

Tijdens hun studietijd ontdekten zij dat zij fan waren
van hetzelfde boek.
Zij spraken af om exact 20 jaar na hun afstuderen
weer samen te komen
met medeneming van de bladzijde uit het boek
die zij tijdens hun laatste samenzijn
uit het boek scheurden.

Twintig jaar later kwam de vriendengroep daadwerkelijk samen.

Maar één bladzijde ontbrak.

=================
Meer lezen? Mijn auteurspagina

In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden.

Wat ik vreemd vind

Wanneer een dronken persoon met de auto iemand doodrijdt, is dat dan de schuld van de auto?

Wanneer een dronken persoon met vuurwerk iemand invalide maakt, is dat dan de schuld van het vuurwerk?

In het eerste voorbeeld roepen de meesten: 'Nee, natuurlijk niet! Wat een onzin. Het is gewoon de schuld van die dronken persoon.'

In het tweede voorbeeld roepen de meesten: 'Ja, natuurlijk, want als dat vuurwerk niet bestond had die dronken persoon er niet mee kunnen gooien. En iedereen drinkt toch wel eens een biertje teveel?'

Feit: het merendeel van slachtoffers van vuurwerk blijkt - net als daders - onder invloed van alcohol en/of andere drugs (Ja, alcohol is zeker ook een drug. Een harddrug zelfs want het goedje is geestelijk én lichamelijk verslavend). Maar ja, wie kijkt er nog naar feiten tegenwoordig? Het is veel makkelijker om krantenkoppen na te roepen en die als een eigen mening te presenteren. Ik weet zeker dat als het verboden zou worden om alcohol te drinken met Oud & Nieuw de oogartsen in Nederland veel minder werk zouden hebben. Wat gaat u doen? Anderen naroepen of zelf nadenken?

In navolging van het meest gangbare idee over vuurwerk heb ik bij deze een gratis idee: als we het drinken van alcohol nu eens voortaan alleen door professionals laten doen op het dorpsplein? De burgers mogen er dan naar kijken en gratis genieten van de dronken fratsen van hun lokale politici en andere beroeps alcoholisten!

Wat u ook besluit: prettige jaarwisseling en tot volgend jaar!

In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden.

Waar zouden wij zijn zonder tas?

Onbekende helden

In de serie Onbekende Helden vandaag de uitvinder van de tas. Helaas voor de vroegere Romeinse dames bestond in hun tijd de tas nog niet. Men toog naar het badhuis met de kostbaarheden in een glazen pot met een touw daaraan. En liet die door een slavin dragen. Wel zo makkelijk.

Middeleeuwen

In de Middeleeuwen had men nog geen zakken in kleding en droegen zowel mannen als vrouwen verschillende vormen van de handtas zoals wij die nu nog kennen. Toen er later zakken in kleding kwamen stopten mannen met het dragen van een handtas.

Napoleon

De eerste rugzakken werden rond 1800 gezien en onder meer gebruikt door soldaten van Napoleon. Heel slim want dan had je beide armen vrij om te vechten en kon je tóch tussendoor een bammetje knabbelen of een brief aan je moeder schrijven zonder dat je terug hoefde te lopen naar het kamp.

In onze tijd worden mannen wél gezien met een aktetas, een schoudertas of een rugtas. Dat staat dan blijkbaar weer niet verwijfd. Persoonlijk vroeg ik ooit ontwerpster Marlies Dekkers een handtas voor mannen te ontwerpen omdat het mij wel handig lijkt. Zij lachte mij uit. Daarom loop ik met twee verschillende formaten schoudertas waarvan één afsluitbaar, soms met mijn laptoptas en soms met een plastic tas. Maar steeds minder vaak want plastic is - vanuit milieu overwegingen - rot spul.

 Mijn e-reader past zelfs in het kleine tasje!

Tegenwoordig

In mijn grote schoudertas zit altijd een opschrijfschrift want je weet maar nooit wanneer de inspiratie toeslaat; mijn agenda, een pakje papieren zakdoekjes en regelmatig hoestpastilles. Niet alleen voor mijzelf maar ook om uit te delen. Medereizigers in het OV zijn - in mijn ervaring - vaak bijzonder dankbaar wanneer je hen een zakdoekje of een hoestbondon kunt aanreiken wanneer zij onverwacht te maken hebben met een heftige nies- of hoestbui. Ook heb ik meestal wat bladmuziek mee om ook onderweg een liedje te oefenen waar ik met zangles mee bezig ben. Al is het maar om de tekst uit het hoofd te leren. Dat zingt wat makkelijker. Natuurlijk hen ik ook vrijwel altijd en boek bij mij. Vroeger las ik er nog wel eens vijf tot zeven tegelijk maar tegenwoordig hou ik het bij drie: eentje thuis, een onderweg en een bij mijn vriendin thuis. Steeds vaker lees ik onderweg via een e-book reader want het is toch wel erg makkelijk om honderden boeken in één klein apparaat te hebben want met 38 vierkante meter thuis is er niet veel ruimte voor een paar extra boekenkasten.

Nu ben ik benieuwd: heeft u vaak een tas mee? En wat zit daar zoal in wat u met mij en andere lezers durft te delen?

Hier is the George Baker Selection met 'Little Green Bag'

Kattenlog en goed nieuws

Goed nieuws, niet? Er is een nieuw kalenderjaar gestart! Voor velen overheerst nu het gevoel van een schone lei. Akkefietjes uit het verleden worden vergeven en vergeten; allemaal beginnen we op nul. En eigenlijk zou dat elke dag zo moeten zijn. Als iedereen elkaar voortdurend fouten uit het verleden kwalijk zou nemen zouden wij in een bijzonder nare wereld leven. Kent u misschien ook maar één persoon die nooit fouten heeft gemaakt of zal maken?

Mijn motto was 'Iemand moet er wat aan doen en jij kunt iemand zijn.' Ik vind nog steeds dat ik niet de ogen mag sluiten voor onrecht wat anderen wordt aangedaan maar daarnaast zal ik ook meer gaan genieten. Mijn motto is nu daarom een uitspraak van politicus, wetenschapper en moralist Benjamin Franklin:

('In plaats van de duisternis vervloeken, steek een kaars aan.')

Met andere woorden: het leven is wat je er zelf van maakt.

Voor de liefhebbers: hier diverse kattenfoto's. Veel plezier ermee!

 Hier is Alfie, de kat van mijn schoonvader en diens vrouw

Maneki Neko probeert mij met een blik in zijn ogen

duidelijk te maken dat ik van 'zijn' vrouwtje (mijn vriendin)

af moet blijven...

Hier zijn Scoob en Mo, de vage katten van de buren die eten krijgen van mijn vriendin. (Die katten dus en niet de buren)

 Igor (ook wel 'Iekje') ligt graag op de CV bij mijn schoonmoeder.

 Ook Yoko woont bij mijn schoonmoeder en is nog jong en speels.

Hierboven ziet u geen katten maar honden die

- net als wij - genoten van het strand van Bloemendaal op Tweede Kerstdag.

De zelfbedachte 'lolcat' van deze week:

'Object beveiligd! Met vals gevoel van veiligheid.'

Hier is Tom Jones met 'What's new pussycat?'

In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden.

Virtueel gesprek: kroegbaas

Virtueel gesprek met een kroegbaas:

'Ja, er gaan miljoenen mensen dood door alcohol maar dat ligt niet aan het product maar aan de gebruikers.'

-'Dus zo lang volwassenen verstandig met producten omgaan is er niets aan de hand en kunnen gevaarlijke producten gewoon worden verkocht?'

'Jazeker!'

-'Dus jij vindt dat de harddrug cocaïne en wapens vrij verkrijgbaar zouden moeten zijn?'

'Dat is wat anders want cocaïne en wapens zijn gevaarlijk en mensen kennen hun eigen grenzen niet dus moeten tegen zichzelf in bescherming worden genomen.'

-'En waarom geldt dat niet voor alcohol? In het begin van dit gesprek zei je zelf dat alcohol zorgt voor heel veel doden.'

'Ja maar die 3,3 miljoen mensen kennen hun grenzen niet.'

Hier is Alexander Curly met I'll never drink again:

De week voorbij

Maandag was ik nog aan het nagenieten van het feit dat een marktcollega van zondag een vriend bleek te zijn uit de tijd dat ik nog wel eens met een latex zwaard door een bos rende op zoek naar Orcs, draken en elfen, in gezelschap van priesters, ridders en dwergen. Ja, beste mensen, ooit deed ik (en misschien ooit wel weer!) aan Live Action Roleplaying, kortom LARP. Vooral via deze organisatie (klik. En bekijkt u vooral even de foto-albums! Deze bijvoorbeeld.)) (en de voorloper daarvan: Malatië). Leuke tijden! Misschien begrijpt u zo dadelijk waarom:



Het is niet alleen voor nerds en kinderen maar ook volwassenen spelen het graag!


Veel deelnemers houden van dit soort muziek:


's Ochtends werkte ik als fondsenwerver op kantoor en 's avonds had ik een rolletje in het spel dat Winterzonnewende heet. Eindelijk eens op de juiste dag omdat wij alleen maar op maandag bij elkaar komen. Joepie! Na afloop van de viering zetten wij ons ter tafel en aan de dis.

(wie het woord verlangt schuift zijn glas van het lint. 

Zo wordt er niet door elkaar heen geroepen.)

Een levenswijsheid van Benjamin Franklin kwam voorbij: 'In stead of cursing the darkness, light a candle' ('In plaats van de duisternis te vervloeken, steek een kaars op.') ofwel: het leven is wat je er van maakt. Ik vind het een mooie wijsheid en voor mij is die ook waar.

Een Broeder bleef logeren en de volgende morgen toen ik de deur uit ging naar mijn werk (nog steeds even wennen hoor, mensen!) maakte ik hem wakker.

Dinsdag op het werk ontving ik mijn eerste kerstpakket in jaren: een badkamer verwenpakket. Nee, niet een pakket met schuursponsjes en schoonmaakmiddel maar doucheschuim en dergelijke. 's Middags bezocht ik een andere Broeder om samen met hem de cijfers van de bar omzet van ons clubgebouw in orde te maken. Van hem ontving ik een fijne fles wijn voor mijn hulp!

Aan het begin van de avond werd mijn oude schrijfbureau opgehaald door een jongedame die'em zal gebruiken om haar scriptie aan te maken dus het bureautje dat de beginselen van mijn roman meemaakte is in goede handen!

Woensdag sprak ik onderweg naar mijn werk even met buurvrouw Geraldine en 's middags na het werk werd ik op straat herkend door 'BN'er' Arie Boomsma. Wij zaten ooit in hetzelfde televisieprogramma, vandaar. En ja: hij is inderdaad zo vriendelijk en oprecht als hij op televisie overkomt. Onlangs startte hij een TV-programma over moslims in Nederland (Maar stiekem over de relatie tussen ouders en het kind van wie zij de beslissingen niet begrijpen) en reageerde zo op een aantal nogal negatieve reacties (klik). Briljant! Vind ik.

Donderdag genoten wij een kerstmaaltijd bij mijn moeder.

 (Haar kerstboom. Gekocht in het jaar dat ik geboren werd: 1967)

(Dit was nog maar het voorafje)

Met mijn zoon, mijn vriendin, mijn broer en diens vrouw. O en mijn moeder natuurlijk. Heerlijk gegeten en mijn broer lachte om een grapje van mij! Mijn zoon ging die avond eerder weg om nog een paar uurtjes te werken. Ja, ook op kerstavond werken er mensen!

Vrijdag genoten wij een kerstmaal bij mijn schoonvader en diens echtgenote.

 (Vader en dochter)

 (Zoon, schoonvader, echtgenote)

(Toetje)

Zaterdag besloten mijn vriendin een stuk over het strand te gaan wandelen om al die heerlijke calorieën eruit te lopen.

 Ook deze hond vond het fijn een lekker stuk te wandelen op het strand

Na zo'n lange wandeling moeten de calorieën natuurlijk 

weer worden aangevuld. Wij doen dat hier met warme chocolademelk

met slagroom. En bitterballen...;-)

Voordat wij een kerstmaaltijd genoten bij mijn schoonmoeder en diens vriend (kaasfondue. Mjammie! En een lekker toetje.

) waren wij ook nog even op visite bij een vriend die onlangs jarig was. Ook was mijn broer jarig, deze dag. Gefeliciteerd, broer en nog vele fijne jaren in goede gezondheid!

Zondag mocht ik rondlopen op kermisfestival Carnivale in Den Haag. Tot en met woensdag 30 december staan de tenten nog in het Huygenspark dus mocht u toevallig in de buurt zijn...

Tussendoor werkte ik aan de administratie van de hoofdstedelijke vrijmetselaars en liep ook het huishouden natuurlijk door. Ik bedoel: stofdeeltjes besluiten niet een paar dagen lang niet omlaag te dwarrelen omdat het toevallig kerst is. En ook de afwas doet zichzelf dan niet. Helaas.

Hier is Urbanus met een klassiek kerstliedje: Bakske vol met stro.



In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden.

Zijn 'Haagse Hopjes' wel politiek correct?

'Mijn God is beter dan jouw God!' 'Mijn regeringsvorm is beter dan jouw regeringsvorm!' 'Mijn economisch systeem is beter dan jouw economisch systeem!' Allemaal komt het neer op het aloude spelletje: 'Wie heeft de grootste?'

Wij leven in een wereld waarin alles maar 'politiek correct' moet zijn.

Voortdurend moet je oppassen dat je iemand niet tegen het hoofd stoot door je gasten een Moorkop of Negerzoen aan te bieden. Toch kun je wél grapjes maken over Jodenkoeken, Haagse Hopjes en Zeeuwse Meisjes. Maar dan weer niet als die meisjes minderjarig zijn. Pas op met vertellen over het bezoek van jou en je kinderen aan het circus want misschien heeft één van de toehoorders wel coulrofobie! Het is dan dus jouw schuld dat die persoon weer medische hulp nodig heeft.

Iemand 'racist' noemen is 'not done'. Met excuses aan hen die het 'not done' vinden om Engelse uitdrukkingen in een Nederlandstalig stuk te gebruiken. Dat schijnt 'not done' te zijn. Maar als ik iemand - al dan niet virtueel - ontmoet die mensen wegzet als 'dom' of 'crimineel' en zich daarbij niet op feiten verlaat maar puur en uitsluitend op de afkomt en/of het geloof en/of de huidskleur van die mensen dan is die persoon een racist. Dus mijn excuses als ik dat woord toepas waar ik denk dat het toepasbaar is. Of nee, ik bied mijn excuses niet aan. Dan zou ik ook mensen moeten vragen mij voortaan niet meer 'klein' te noemen terwijl ik dat - met mijn lengte van 1.40m wel degelijk ben. Of ben ik tegenwoordig 'verticaal uitgedaagd'? Dan is een racist dus geen racist meer maar 'mentaal achtergesteld'. Of zo. En hoe zullen wij voortaan Haagse Hopjes dan noemen?

Niet dat het ook maar iets uitmaakt want uiteindelijk zijn wij toch maar 'Dust in the Wind'. Hier is Kansas:

In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden.

Bijzonder (Een verhaaltje)

Ik ken een jongen - laten wij hem Max noemen -
en die is...anders.
Houden de kinderen een sneeuwbalgevecht
dan doet hij gezellig mee.

Maar waar anderen zich afvragen:
'Waarom zouden wij eigenlijk een sneeuwbal
in iemands gezicht werpen?' vraagt hij zich af:
'Waarom zouden wij eigenlijk een sneeuwbal
in iemands gezicht werpen?'
Maar dan met de nadruk op 'sneeuwbal'
en niet op 'gezicht'.

Hij maakt een sneeuwbal en werpt die niet weg
maar werpt er een blik op: 'Nee, deze is te mooi.'
En legt die voorzichtig neer om die niet te beschadigen.
Andere kinderen komen hem hun kunstwerken tonen
en binnen korte tijd zitten de kinderen op hun knieën
kleine hoopjes sneeuw te bewonderen
in plaats van elkaar luid schreeuwend te bekogelen
met diezelfde hoopjes sneeuw.

Ik vind dat bijzonder.

================================
Meer lezen? Mijn auteurspagina


In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden.

Onbekende helden

Lang leve Adel Termos! Nu ja, bij wijze van spreken dan. Want Adel Termos is dood. Een paar weken geleden zag hij op straat een man lopen met een bomgordel. In plaats van de politie te bellen en te wachten of te doen alsof hij het niet gezien had dook hij bovenop de terrorist waardoor de explosieven te vroeg explodeerden en het lichaam van Adel Termos voorkwam dat mogelijk honderden mensen werden geraakt. Helaas kwam ook zijn dochtertje bij deze actie om het leven. O ja, het gebeurde in Beiroet. Vandaar dat u er vermoedelijk niets van meegekregen heeft. Logisch ook want pas als erge dingen relatief dichtbij gebeuren vinden wij het écht erg.

Intussen wil onze overheid dat burgers alleen maar rapporteren wanneer zij iets zien gebeuren dat niet door de beugel kan én dat mensen actie ondernemen wanneer zij iets zien dat niet door de beugel kan. Hier een voorbeeld van hoe dat in de praktijk werkt. Of juist niet.

http://www.rtlnieuws.nl/nieuws/binnenland/treinreiziger-moet-ingrijpen-bij-agressie-hoe-dan

Hier is Daughter met 'Run'. Ik vind zelf de tekst behoorlijk toepasselijk omdat die gaat over wegrennen en zelfmoord en elkaar beschermen hoe je kunt.


In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden.

De kerstgedachte

'Helaas is de kerstgedachte niet meer dan dat', bedacht ik ooit. En steeds meer ben ik er van overtuigd dat dat klopt.

'Ik doe niet aan kerst, hoor!' en 'Zo zielig voor de kinderen van Jehova's Getuigen: nooit eens gezellig kerst vieren!' Mensen zijn vaak erg dubbel in hun uitspraken. Keurig een kerststalletje in elkaar zetten en een gebedje zeggen voor Jozef en Maria en het kindje Jezus. Even voor de duidelijkheid: dat was een gezin uit het Midden Oosten dat wanhopig op zoek was naar voedsel en onderdak. In ons eigen geweldige rijke Westen zijn er mensen die Jozef en Maria zouden hebben weggestuurd 'Want wij kunnen toch geen vluchtelingen uit het Midden Oosten onderhouden? Wij hebben zelf al zo weinig! Bovendien vormen zij een bedreiging voor onze manier van leven!' Als het aan deze mensen lag hadden wij nooit van Jezus gehoord omdat Zijn moeder zou zijn omgekomen van honger en ellende.

Om een of andere reden zijn er mensen die ervan overtuigd zijn dat vluchtelingen het 'lekker makkelijk' hebben. 'Terwijl ik ervoor moet werken krijgen zij van alles gratis!' NEWSFLASH: Vluchtelingen die Nederland binnenkomen mógen niet werken, krijgen géén (zak)geld en hun kinderen krijgen géén onderwijs, terwijl dat een mensenrecht is en het die kinderen onthouden van onderwijs in strijd is met de Internationale Rechten van de Mens.

Niet dat de Nederlandse overheid vindt dat het zich aan internationale verdragen moet houden maar dat is een ander punt. Voor mensen die het er voor over hebben om voorbij de retoriek van enkele volksmenners te kijken: hier een artikel (klik) over waarom wij eigenlijk zo bang zijn voor vluchtelingen. Uiteindelijk draait het vooral om angst voor het onbekende.

Met kerst vieren mensen feitelijk dat anderen het slechter hebben dan zij: tijdens een uitvoerige maaltijd even bidden 'voor die zielige kindjes die dood gaan van de honger' en daarna elkaar een kerstcadeau overhandigen. En ik doe daar aan mee. Elk jaar eten wij als familie bij mijn moeder. Vrij uitbundig. En hoewel het niet echt de gewoonte meer is liggen er toch vaak een paar cadeautjes voor deze of gene onder de boom. Een kunstboom van bijna 50 jaar oud en de prijzen van de cadeaus komen zelden boven de €5 uit maar toch.

Dat maakt mij - als zovelen - best wel hypocriet: in anderen afkeuren wat ik zelf ook doe.

Over mij zei laatst een gemeente ambtenaar:

'Nog nooit iemand ontmoet voor wie het zo vanzelfsprekend is om 'out of the box' te denken!' 'Buiten de kaders' zei men vroeger in Nederland. Voor mensen als Daan Rosegaarde (klik), Robin Williams en bijvoorbeeld ook de Dalai Lama en gelukkig ook een heleboel normale stervelingen heel normaal. Heel natuurlijk eigenlijk maar verreweg de meesten van ons zijn er (zou dat onze cultuur zijn?) op getraind om nooit buiten de kaders van het ons aangeleerde te denken. Of zelfs maar te kijken. Ooit dacht ik dat het ook voor anderen normaal was om die kaders ('The Box') te negeren maar pas onlangs ontdekte ik daar in een uitzondering te zijn. Sterker nog: voor diverse opdrachtgevers bleek mijn 'buiten de lijntjes denken' een reden om mijn contract niet te verlengen. Ik schreef daar onlangs over in mijn weekoverzicht (klik).

(Deze is voor de nerds)

Wie bekend werd voor zijn vermogen om buiten de vastgelegde kaders te denken en over bekende muren heen te kijken was ene Jezus van Nazareth. Een achternaam had hij niet want 'Cristus' is een titel en geen familienaam. Echt niet. Zijn wettelijke ouders kwamen uit Nazareth dus vandaar die toevoeging. En of hij echt Jezus heette is ook nog maar de vraag. Los van de vraag of hij eigenlijk wel bestond en geen allegorie is. 

In een tijd dat het gebruikelijk was om te denken in 'wij' en 'zij' en vooral overleven belangrijk was, introduceerde Jezus (of Zijn bedenkers) een revolutionair idee: laten wij aardig zijn voor hen die wij haten. Uiteindelijk is die gedachte te veel gebleken voor velen en werd Jezus (volgens aloude vertellingen dan toch) vermoord. En misschien maar goed ook want wellicht hadden wij anders nooit van Hem gehoord.

Hier is Dozier met 'Take me to church':

Kattenlog en goed nieuws

Met weemoed denk ik terug aan de tijd dat mensen bang waren voor 'HET COMMUNISME!' (Ziet u de mensen van de Jaren'50 weer sidderen en beven voor uw geestesoog?). Waar was men dan precies zo bang voor? Simpel: men was bang dat het communisme zou leiden tot een samenleving waarin een grote arme arbeidersklasse onderdrukt zou worden door een zichzelf verrijkende elite en dat iedereen - behalve die paar rijke families natuurlijk - voortdurend in de gaten gehouden zou worden en bang gemaakt voor van alles en nog wat.

Eng, niet? Gelukkig is onze huidige werkelijkheid ver verwijderd van dit angstbeeld en...oh...shit...Hier mijn zelfbedachte 'lolcat' van deze week:

('Vreest het communisme! Onderbetaalde arbeidersklasse zal worden onderdrukt door een rijke elite!')

En vooruit: een foto van Maneki Neko, één van onze katten.

In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden.

Virtueel gesprek: een harde werker

Virtueel gesprek met een harde werker.

'Waarom werk je zo hard?'

-'Ik wil veel geld verdienen!'

'Wat ga jij daar dan mee doen?'

-'Als ik gepensioneerd ben dan koop ik een huis in Thailand en ga daar de rest van mijn leven lekker in een hangmat liggen luieren!'

'Hoeveel geld heb je inmiddels gespaard?'

-'Twee ton.'

'Daar kun jij 10 huizen van kopen in Thailand dus waarom zou je niet nu je droom waarmaken in plaats van te wachten tot je oud en krakkemikkig bent?'

'Nou, eh...'

http://www.thailandtotaal.nl/onroerend-goed-in-thailand/kopen-van-een-huis-in-thailand

De week voorbij

Maandag was een spannende dag voor mij: een coachingsmiddag bij een bedrijf!  Na de instructiemorgen van een week eerder kregen ik en twee anderen theorieles in het omgaan met het gebruikte systeem en de klanten. Daarna mochten wij daadwerkelijk 'prospects' bellen als 'callagent'. Gelukkig ging het om mensen die het betreffende goede doel eerder hadden gesteund en toen toestemming hadden gegeven terug te bellen. Zoals met alles wat je voor het eerst doet was ook dit natuurlijk niet makkelijk: je bent heel hard bezig met in je hoofd heel veel informatie te verwerken terwijl je op je beeldscherm zoekt naar de juiste knoppen om in te drukken én een luisterend oor biedt aan de persoon die je aan de telefoon hebt. Toch lukte het mij een donateur te werven voor Greenpeace! Dat ik zelf 100% achter het doel sta helpt natuurlijk. Voor de organisatie was dat een absoluut pluspunt: zelden heeft een potentieel nieuwe medewerker in zijn oefenuurtje daadwerkelijk 'gescoord'! Het helpt natuurlijk ook dat ik niet wars ben van een beetje kletsen met iemand die ik helemaal niet ken. Bovendien helpt de ervaring die ik opdeed als acteur bij The Amsterdam Dungeon: je hebt een vast script en 'voelt aan' wanneer je daar een beetje van afwijkt, afhankelijk van hoe de klant reageert en elke klant is anders.

Onderweg naar huis had ik zin om mijn arbeidscontract te vieren (dat gevoel wordt nog beter, mocht de gemeente besluiten dat ik niet al mijn verdiensten hoef in te leveren in het kader van de Participatiewet!) en haalde daartoe een frietje. Bij een snackbar waar ik voor het laatst in of rond 1986 binnen was geweest. Je kon er nog steeds niet pinnen (in 1986 niet uitzonderlijk maar inmiddels wel.) en de deur klemde nog steeds. Gelukkig bleek het frituurvet inmiddels verwisseld voor vers vet.

Al met al was ik half zeven thuis, keek een beetje televisie (NCIS! Helaas de aflevering niet af kunnen kijken) belde, mailde, Facebookte (is dat een woord?) en sms'te met een zestal verschillende mensen over verschillende onderwerpen en hield voor het gemak al die tijd mijn schoenen aan want drie kwartier later was het weer tijd om de deur uit te gaan.

's Avonds spraken wij in de loge over een ethische kwestie: wanneer een vriend je in vertrouwen vertelt dat hij de wet heeft overtreden, wat gaat dan voor: jullie vriendschap en vertrouwensband of 'de wetten van het land'? Daar zitten natuurlijk meerdere kanten aan. Hoe dan ook: erg interessant om daar met een twintigtal mensen in alle openheid over van gedachten te wisselen. Aan redetwisten doen 'wij' in principe niet. Dat is 755 jaar geleden zo afgesproken. Er kwam ook een prachtige anekdote ter tafel: over een jochie van vier dat onbedaarlijk huilde op het strand. 'Waarom huil je zo?' -'Ze hebben hier geen zandbak!' Ja, soms zijn we zo doelgericht dat wij niet door hebben dat wij al hebben wat wij zoeken. Mooi, niet?

Dinsdag plaatste ik mijn foto's van november (klik) online en creëerde dit bewegende plaatje:

(Ben benieuwd of die het bij u goed doet!)

Ik hield mij bezig met wat licht huishoudelijk werk (toiletpot en kookplaat schoonmaken en dergelijke), verstuurde een aantal e-mails, pleegde overleg met de woningcorporatie en de Bewonerscommissie en nog zo wat.

's Avonds mocht ik oppassen op de kinderen van vrienden. Een voorrecht!
In de krant las ik dat onverlaten de mooie vleugel op treinstation Amsterdam Centraal hadden besmeurd (klikken op eigen risico) met de inhoud van een baby luier. En niet ter plekke zijn gepakt. Naast dat dit een bijzonder smerige daad is vraag ik mij af waarom er miljoenen euro's zijn uitgegeven aan camerabewaking en menselijke beveiligers op het grootste treinstation van Nederland. Als déze actie al ongezien kan plaatsvinden, hoe wil men dan een achtergelaten rugzak zien of een zelfmoordterrorist stoppen? De conclusie is duidelijk: de beveiliging is óf volslagen incompetent (er lopen tientallen beveiligers rond, 24 uren per dag. Wat deden die op het moment dat dit in de centrale hal gebeurde?) en het geld absoluut niet waard óf men heeft er doelbewust voor gekozen het gebeuren te laten plaatsvinden.

Bij thuiskomst merkte ik dat het grote debat tussen de Republikeinse presidentskandidaten in de VS plaatsvond. Stuk voor stuk blijken zij mensen te zijn die hoegenaamd niets geven om de latere toekomst van onze mooie planeet: veel financiële winst op korte termijn, dat is blijkbaar het enige waar het de Republikeinen om gaat. George Bush (senior dus) verwoordde het indertijd zo: 'Een mooie wereld achterlaten voor mijn kleinkinderen? Och, tegen de tijd dat zij volwassen zijn ben ik er niet meer.'

Persoonlijk vind ik het onbegrijpelijk dat er blijkbaar een heleboel mensen zo verschrikkelijk egoïstisch kunnen zijn!

De EMDR sessie op woensdag leerde mij om te gaan met mijn drang om maar overal waar ik onrecht tegenkom daar wat mee te doen. Eerdaags hoop ik dingen die ik tegenkom waar te nemen zonder de bijkomende neiging iets te doen met de informatie. Dat zal een hoop rust geven!

Die ochtend was ik voor 10.00u al door vier mensen gebeld, ik regelde het een en ander aan papierwerk voor de gemeente en deed een middagdutje. Verder draaide ik een was en zo en werd ik afgewezen voor een bijbaan als nachtportier in een hotel. Twee keer. Door twee verschillende mensen. van hetzelfde bedrijf. Ik denk dat ze zeker wilden weten dat een andere kandidaat hun voorkeur genoot. Leuk voor mijn ego. NOT.

Met mijn zoon keek ik een aflevering van NCIS voordat hij zich weer stortte op zijn schoolwerk: nog even aanpoten maar over een paar maanden heeft hij zijn middelbare school diploma! Mooi op tijd dus dat ik dan betaald werk zal hebben want anders woon ik wettelijk samen met een andere niet-schoolgaande volwassene en zal mijn uitkering worden gekort 'want beiden bent u in staat tot betaald werk verrichten.' Ja, dat is nu eenmaal de wet en heet 'kostendelersregeling'. Oudere Duitse mensen en mensen die leefden onder de bezetting weten het nog en nu is het terug: niet alleen de Arbeitseinsatz maar ook 'Ordnung muss sein!' en 'Befehl ist befehl!' Waar vochten onze voorouders ook alweer tegen? vraag ik mij wel eens af.

Om mij voor te bereiden op mijn eerste werkdag donderdag besloot ik de avond rustig voor de televisie te hangen, net als andere normale mensen. En huilde tranen met tuiten bij de rolprent 'Notting Hill'. Tsja, ik en romantiek...(en misschien heeft het bijna gewelddadig omhoog halen van mijn diepste zieleroerselen bij de EMDR-sessie van eerder op de dag er ook wel iets mee te maken). Ik weet dat het maar een film is, maar o, wat kunnen mensen gemeen zijn tegen elkaar! En alleen maar om zich zelf beter te kunnen voelen!

Donderdag was ik een tikkie zenuwachtig. Logisch, want de laatste keer dat ik in loondienst werkte is al een paar jaar geleden maar het ging boven verwachting goed! Hier een foto van de omgeving van mijn nieuwe werkplek:

Ik was dus wel moe toen ik aankwam bij de kerk waar mijn vriendin kookte voor zo'n 150 psychiatrisch patiënten, buurtbewoners, daklozen, alcoholisten en combinaties daarvan. Had helaas geen tijd om lang te blijven genieten van de mooie omgeving (

)

, de dansende mensen en van de muziek (David Bowie, Rolling Stones en Jefferson Airplane vanaf de kansel. Gaaf!) want mijn aanwezigheid werd gevraagd op een feestje.

Al met al was ik vrijdag rond 02.00u thuis dus mijn vriendin helpen op de markt in Scheveningen was niet erg verstandig geweest. Soms - zo heb ik geleerd in de loop der jaren -heeft een mens even rust nodig. Ik kreeg even visite van buurvrouwen Hetty en Angélique en mocht van vriendin Ankie in de kroeg een 'gefeliciteerd met je nieuwe baan!'-biertje ontvangen. Bovendien kreeg ik van haar haar oude pumps. Zij herinnerde dat zij die nog had liggen en mij ooit eens had horen klagen dat ik in een brand de pumps was verloren die ik indertijd van een inmiddels overleden vriendin had gekregen. Erg blij mee! Ook kon ik mij mentaal even voorbereiden op een eindejaarsfeestje van vrienden, later die avond/nacht.

Zaterdag kwam ik eerder thuis dan mijn zoon. Ik was er 'al' rond een uurtje of drie. 's Ochtends dus. Of 's nachts. Het is maar hoe u het bekijkt. Iets na elven werd een kastje opgehaald en nu hebben wij een beetje meer ruimte in huis. Niet veel. Maar toch. Diverse mensen deden een beroep op mij omdat zij zelf geen zin hadden om iets te doen en vinden dat zij mij helpen door te voorkomen dat ik mij verveel. Ik heb heb toch echt al meerdere malen te kennen gegeven dat ik het gebaar zeer waardeer maar dat zij best zelf de dingen mogen doen waar zij te lui voor zijn en mij niet meer hoeven te 'helpen'.

Misschien moet ik wat strenger worden en gewoon heel hard: 'NEE!!' roepen als ze weer vragen: 'Ik heb geen zin het uit te zoeken of te leren hoe ik het zelf moet doen dus als jij dat nou even doet voor mij...?' Al met al bleef er te weinig tijd voor mijzelf over om de dingen te doen die ik wilde doen. Niet dat dat anderen ook maar iets kan schelen. Dus misschien moet ik zelf ook maar egocentrisch worden. Het lijkt de norm te zijn.

Kijk maar naar de Twitter-berichtjes van de heer Wilders: geen woord over de slachtoffers of hun nabestaanden na de verschrikkingen van Parijs op vrijdag 13 november maar uitsluitend de mond vol van zichzelf: 'Ik ben zo geweldig dus als mensen op mij stemmen zal zoiets in Nederland nooit gebeuren!' en: 'Zie je wel, alle moslims zijn slecht want 12 moslims hebben iets slechts gedaan.' Rare mensen die op hem stemmen vanwege dat soort retoriek. Hij zegt ook doodleuk: 'Elke partij moet inzage geven in de geldstromen. Behalve de PVV want het gaat niemand aan wie mij steunt en ik heb recht op privacy.' Het is natuurlijk niet netjes om te zeggen dat mensen die op hem steunen dom zijn en als je het zegt bestaat vrijheid van meningsuiting opeens niet meer. Dus ik denk het alleen nog maar.

Zondag stond ik de hele dag en onbetaald voor mijn vriendin op de markt terwijl zij zelf op een andere markt stond. Gelukkig kreeg ik hulp. En dat scheelt.

Hier is Jefferson Airplane met White Rabbit. Gewoon, omdat ik er zin in heb:


In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden.

Aangebroken (Een verhaaltje)

Zij kan zich niet meer alles herinneren
maar wát zij zich herinnert zijn leuke dingen.
Eén herinnering is minder leuk
dus daar denkt zij liever niet aan.

Denken wordt sowieso steeds moeilijker.

Er is één ding dat zij nog wél heel goed kan
en dat is kijken naar de wereld
die aan haar slaapkamerraam voorbijtrekt.
Althans, dat deel van de wereld
dat aan haar slaapkamerraam voorbijtrekt:
mensen van allerlei soorten,
herfstblaadjes en reclamefolders,
auto's en segway's, honden en mode.

Zij ziet de seizoenen aan zich voorbijtrekken
en ziet mensen puffen in een winterjas.
Zij denkt dat het lente is,
werpt even een blik op de kalender aan de muur
en beseft dat de winter van haar leven
is aangebroken.


====================
Meer lezen? Mijn auteurspagina

In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden.

Als IS ons olie zou verkopen?

Volgens hun godsdienst zijn vrouwen minderwaardig, mensen die het niet eens zijn met hun regime worden botweg onthoofd en het christendom vinden zij maar niets. IS zeker? Al-Qaida dan? Nee hoor, gewoon die fijne en zeer gerespecteerde regering van Saoedi Arabië. U weet wel: dat aardige land waar de burgemeester van Rotterdam, Ahmed Aboutaleb onlangs nog op werkbezoek is geweest.

Handig, want vanwege zijn herkomst spreekt hij Arabisch dus wie is er beter geschikt om namens Nederland een dealtje te maken voor een paar olievaatjes? Pieter Derks vraagt zich af of de heer Aboutaleb bij zijn Arabische vrinden zijn afschuw heeft uitgesproken over de regelmatige onthoofdingen van mensen die het niet eens zijn met de wensen en eisen van het regime.

Misschien een handige tactiek voor IS: verkoop olie in ruil voor wapens aan westerse landen en ze vallen je niet meer lastig. Opeens is het wreed onderdrukken, martelen en vermoorden van mensen niet 'verschrikkelijk!' maar 'Een binnenlandse aangelegenheid'.

Hier de reactie van onze bijzonder daadkrachtige minister president Mark Rutte op het nieuws dat er nog vrijwel dagelijks mensen worden vermoord omdat zij het niet eens zijn met hun regering:

Zelf hoop ik van ganser harte dat de bevolking van Syrië (die sinds 1963 onder een noodtoestand leeft!) spoedig hun Onafhankelijkheidsdag mag vieren. Hier is Bruce Springsteen met Independence Day.


In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden.

Zijn expats geen emigranten?

Wat vind jij ervan dat er 200 mensen naar Amsterdam komen om puur economische motieven? Zij spreken de taal niet, zijn onbekend met onze cultuur, klitten samen met mensen uit hun eigen land van herkomst en maken gretig gebruik van onze faciliteiten en verworvenheden. Bovendien vertellen zij in hun thuisland hoe geweldig het hier is zodat er later nog meer komen!

-'Weg met die lui! Eigen volk eerst!'

'Jij bent dus tegen de komst van expats?'

Inderdaad: racisten zéggen wel dat zij vinden dat iedereen die naar Nederland komt zich moet aanpassen aan onze taal en cultuur (wat is dat eigenlijk? 'Gij zult verplicht voetbal en schaatsen leuk vinden, Heineken bier drinken, bitterballen eten en jaarlijks met het hele gezin De Zaanse Schans bezoeken.'?) maar feitelijk bedoelen zij dat laagopgeleide mensen met een donkere huidskleur niet welkom zijn. Blanke mensen met geld zijn van harte welkom 'want wij zijn reuze-tolerant!'

Waarom noemen wij - en ik haalde het al eens eerder aan - Noorse interim-managers 'expats' en Nigeriaanse fabrieksarbeiders 'emigranten'? Er werken laag-opgeleide Noren in Nederlandse horeca-etablissementen en hoogopgeleide Nigerianen in de top van grote bedrijven. Toch blijft men die Noren 'expats' noemen en die Nigerianen 'emigranten'. U kunt dat noemen wat u wilt maar volgens mij is dat niets meer of minder dan racisme.

Hier een Engelstalig filmpje waarin dezelfde vraag wordt gesteld door een donkere meneer die vanuit Amerika naar Japan is geëmigreerd. Hij zegt mensen te kennen die voor een mogelijk betere toekomst vanuit Amerika naar Japan zijn getrokken maar zichzelf toch 'expat' noemen en niet 'immigrant'.

Goed nieuws en kattenlog

Goed nieuws voor met name vrouwen is dat nu vrouwen mogen stemmen in Saudi-Arabië. Rijkelijk laat want in Nederland vinden alle politieke partijen al heel lang dat ook vrouwen wat te zeggen mogen hebben in de nationale politiek. Namelijk al sinds 2013 (klik)(Nee, dat is geen schrijffout.)!

Waanzinnig goed nieuws is natuurlijk dat delegaties van 195 landen het in Parijs met elkaar eens werden: het verpesten van het klimaat moet worden teruggedrongen via een heus Klimaatverdrag (klik)! Daartoe beloofden zij elkaar zich aan een hele serie afspraken te houden. Niet dat zij dat gaan doen natuurlijk, maar dat is maar een detail...

Goed nieuws! De grootste moslim organisatie ter wereld (In Indonesië, het land waar de moeder is geboren van die geblondeerde politicus die vindt dat mensen van wie de ouders uit een moslim land komen niet te vertrouwen zijn) heeft in een officiële verklaring (klik) afstand genomen van de daden van IS en aanverwante organisaties. Duizenden mensen vinden dat alle moslims afstand moeten nemen van moslim-extremisme en dus van organisaties als IS, al-Qaida en Boko Haram. Welnu: onlangs was er een grote demonstratie (klik) waarbij moslims publiekelijk afstand namen van de acties van IS. Niet dat de NOS of andere publieke omroepen dat nieuws overnemen natuurlijk. Het past namelijk niet in het beeld dat mensen van moslims hebben. Of zo. Jammer.

Het is een beetje alsof je alle christenen vraagt afstand te nemen van christenen als de Ku Klux Klan en Anders Breivik en de kruistochten. Of alle Duitsers vraagt afstand te nemen van de daden van de Nazi's. Of alle Nederlanders vraagt afstand te nemen van de landverraders van de NSB. Of alle muziekliefhebbers vraagt afstand te nemen van de daden van Double Date:



Meer goed nieuws: er is een regeringsleider die begrijpt dat mensen die vluchten uit een oorlogssituatie hulp nodig hebben en geen varkenskoppen of brandbommen. Justin Trudeau (klik), de kersverse premier van Canada heette hoogstpersoonlijk Syrische vluchtelingen ('Als ze deze vliegveldterminal verlaten zal dat zijn als Canadese staatsburgers') welkom in zijn land.

Geweldig nieuws vind ik dat de voormalig directeur van woningcorporatie Rochdale, de heer Möllenkamp, is veroordeeld tot 2,5 jaar cel wegens frauderen, omkoperij en oplichten. Zo hoort dat!

Ook goed dat Kamervoorziter Anouchka van Miltenburg is opgestapt nadat zij voor de zoveelste maal is betrapt op het achterhouden van informatie aan de Tweede Kamer, onjuist handelen en het vervolgens liegen daarover. Wel jammer dat zij dat deed, net een paar dagen voordat zij worden ondervraagd over de kwestie. Blijkbaar vindt nu ook het volk dat dat gedrag niet langer kan worden getolereerd. Eén van de weinigen die het wel prima vindt dat politici de burgers blijven voorliegen en met regelmaat diezelfde wetten overtreden die zij zelf burgers opleggen is de baas van het hele zooitje: minister-president Mark Rutte. Hier zijn reactie toen hij hoorde dat van alle liegende en bedriegende politici vooral politici van zijn eigen partij, de VVD, het 'goed' doen:

Omdat dit eigenlijk ook een kattenlog 

is hierbij mijn zelfverzonnen 'lolcat' van deze week:

'Ik draag deze vermomming 

zodat twee wereldreligies mij niet zullen eten. Slim he?'

Hier ook nog even een foto van Billy de Kat
die ik mocht fotograferen tijdens zijn lunch:

De straatkat van deze week wilde niet stil staan voor mij
dus als kunstgreep paste ik achteraf een 'blur' effect toe:

Nog even in de 'reprise': mijn #lolpenguin van vorige week: http://terrebel.blogspot.nl/2015/12/kattenlog-met-pinguin.html (Gewoon, omdat veel mensen dat blogje blijkbaar hadden gemist)

In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden.

Virtueel gesprek: een feminist

Virtueel gesprek met een feminist:

'Waarom doe je die make-up op en draag je dat strakke truitje?'

-'Ik wil dat mannen mij aantrekkelijk vinden!'

'En als een man laat blijken dat hij jou aantrekkelijk vindt? Bijvoorbeeld door naar je te fluiten of je een complimentje te geven of een drankje aan te bieden?'

-'Dan is hij een seksist.'

Helder. NOT.

Hier is Krezip met 'I would stay'.

Hier de reactie van minister president Rutte op het nieuws dat steeds meer Nederlanders in hokjes denken: