Elke zondag een persoonlijk weekoverzicht, elke dinsdag wat goed nieuws met een paar katten, elke woensdag een overweging en elke vrijdag een verhaaltje.
Mijn verhalenbundels zijn te koop via Bol.com én via Lulu.com!
Als u mijn stukjes de moeite waard vindt, kunt u een blogdonatie verrichten. Elke bijdrage is welkom!
Er zijn gelukkig nog steeds mensen begaan met het lot van de koraalriffen. Zoals kunstenaar Jason Decaires. Hij schept kunstwerken van ph-neutraal materiaal. Niet alleen leiden die de aandacht van duikers af van verderop gelegen riffen maar Moeder Natuur maakt er nieuwe broedplaatsen van voor diertjes en plantjes. De mens heeft de natuur schade aangedaan en dit is - in mijn ogen tenminste - een prachtige manier waarop de mens iets terug doet voor de natuur. Oordeelt u zelf via dit filmpje:
Meer goed nieuws over het redden van de natuur op een duurzame wijze: in Amsterdam is er een fietspad (klik) dat zorgt voor de eigen verlichting. Er zijn geen ondergrondse stroomkabels en zo nodig! Koel, niet?
En dan nu de beestjes van deze week:
De hond Cyrano
De hond Bentley
Broertjes Zwarte Vlek en Maneki Neko knus samen op de bank
Speciaal voor zijn fans: Zwarte Vlek van dichtbij
De zelfgemaakte lolcat van deze week is een knipoog naar presidentskandidaat Donald Trump die miljarden belastingdollars wil besteden aan het bouwen van een muur om Amerika heen om immigranten (zoals zijn (ex-) vrouwen uit het Oostblok en zijn Schotse moeder) buiten het land te houden:
'Waarom bouwen ze die muur daar beneden?'
-'Om immigranten ervan te weerhouden naar binnen te vliegen.'
Gewoon voor de lol, twee zelfgemaakte GIF'jes:
Een collega en ik
Het trapgat bij mijn vriendin
In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden.
Van oudsher is Nederland een tolerant land. Maar alleen wanneer het kan verdienen aan de 'vreemde volkeren'. Ja, daar is onderzoek naar gedaan. Mensen van alle gezindten (joden, katholieken, protestanten, hippies...) zijn allemaal van harte welkom. Zolang zij geld opbrengen. Zo ook de Turken en Marokkanen die in de jaren '70 door de (voorloper van de) VVD naar Nederland werden gehaald om hun rug stuk te werken in onze mijnen. Het was nooit de bedoeling dat zij met die kapotte rug na het sluiten van de mijnen zouden 'interen op onze verzorgingsstaat'. Alleen nette blanke christenen hebben natuurlijk recht op een goede gezondheid. Alle anderen zijn in wezen geen mensen. Zo was de toenmalige gedachtegang blijkbaar. Volgens de leiders van de PVV en CDA is het nog steeds zo dat 'de schuld' ligt bij complete bevolkingsgroepen die over één kam geschoren dienen te worden. Zie bijvoorbeeld dit artikel: http://www.joop.nl/nieuws/fok-joe-halbe-zijlstra
Nu zijn er weer mensen die massaal uit andere landen komen om hier te 'genieten' van onze welvaart. 'Tsja,' denk ik dan, 'als je mensen hier niet wilt laten komen, vertel ze dan niet hoe geweldig het hier is!' Hoe dan ook: wij zouden die toestroom niet aankunnen. Onzin.
Ruim 130.000 banen (klik) zijn er te vergeven waar de ruim 1 miljoen werkloze Nederlanders blijkbaar niet voor in aanmerking komen. Iedereen met een baan kan daar - als het minimumloon gehanteerd wordt en het geen 'participatiebaan' is, daar een andere volwassene en een kind van onderhouden. Bijna 400.000 vluchtelingen kunnen dus in hun eigen onderhoud voorzien. Elke inwoner van Nederland gooit elk jaar ongeveer 50 kilogram aan prima te eten voedsel weg. Daar kunnen heel veel vluchtelingen monden van gevoed worden!
En waar ze moeten wonen? Op dit moment staan ruim 100.000 woningen (klik) leeg! Stel dat in elke woning vier mensen kunnen wonen, dat kunnen wij onderdak bieden aan 400.000 vluchtelingen. Per woning kan één persoon werk doen dat wij niet kunnen of willen doen en voilá, het vluchtelingen 'probleem' is opgelost!
Tenminste, als wij ons achterhaalde conservatieve gedrag zouden laten varen en in staat zouden zijn tot progressief denken en handelen.
Conservatisme
Helaas zien veel Nederlanders in conservatisme vooruitgang. Wltrrr schreef daar een fijn stuk (klik) over. Hoe hard 'wij' ook roepen dat vooruitgang geweldig is willen de meesten van ons niets liever dan dat alles bij het oude blijft. Verandering is namelijk eng. Maar toch is verandering heel normaal. Al gaat het soms wat sneller dan wij aankunnen.
Als mensen verandering mentaal even niet kunnen bijbenen worden zij opvallend vaak agressief. Op website Sargasso komen daar regelmatig voorbeelden van voorbij. Deze bijvoorbeeld (klik). En dan dit: mensen stonden te juichen (klik) toen een AZC (asielzoekerscentrum) afbrandde. Walgelijk. De racisten (want dat zijn het meestal) beroepen zich met hun leedvermaak meestal op valse statistieken.
Spelen met statistieken
Statistieken geven aan: '60 procent is tegen vuurwerk!' Nee, 30 procent wil vuurwerk afschaffen en 30 procent kan het niet schelen of het al dan niet wordt afgeschaft. Je kunt dus met dezelfde zekerheid beweren: '70% wil dat vuurwerk blijft!' Immers: 40% wil het graag houden en 30% kan het niets schelen of het al dan niet wordt verboden. Toevallig.
DNA tests tonen voor 98% aan dat iemand schuldig is aan moord!' Nee, de DNA test toont alleen maar aan dat iemand waarschijnlijk op de plaats van het misdrijf is geweest. En ook dat zegt nog niets want DNA (uit speeksel, bloed, haren, sperma, huidschilfers...) kan ontzettend eenvoudig verplaatst worden. Overigens: in één op de 50 gevallen zit zelfs de 'onfeilbare' DNA test ernaast. En laat '1 op de 50' nou precies hetzelfde zijn als '98%', maar dan omgedraaid. Om dat te weten moet je kunnen rekenen.
Zou de overheid daarom niet willen investeren in beter onderwijs? Politici en reclame makers rekenen erop dat veel burgers niet kunnen rekenen. Of daar geen zin in hebben. Met cijfers is het ontzettend makkelijk de publieke opinie te sturen. Geloof mij maar, ik was ooit politicus.
Ik weet dus hoe leuk statistieken kunnen zijn. Bijvoorbeeld hier:
Tijden waarop - gemiddeld gesproken - de meeste mensen in Nederland op internet te vinden zijn zijn (doordeweeks) rond 09.00 u, 15.00u en 19.00u. Op maandag is er een piek te zien in weblog bezoekers. Veel mensen lezen weblogs op het werk. Maar alleen in de lunchpauze natuurlijk. Een vriend vertelde dat ook hij mijn weblog in de lunchpauze op het werk las. 'Is dat fijn, elke dag rond tien uur lunchen?' vroeg ik hem. 'O, je kunt dus in jouw statistieken niet alleen de dag zien waarop ik jouw stukjes lees maar óók de tijd?' -'Yep.' 'O.'
Uit Porgy & Bess is hier 'It ain't Necessarily so' (Het hoeft niet per sé zo te zijn)
Het onderbouwen van mijn meningen met links naar betrouwbare artikelen heeft aardig wat tijd en moeite gekost dus als u op de links zou willen klikken en de artikelen wilt lezen, zou u daar mij een groot plezier mee doen. Dank u wel!
In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden.
Voor de meelevers: mijn moeder is weer terug uit het ziekenhuis en geniet er weer van dat zij kan eten wanneer en wat zij wil! 'Boezemfibrillatie' zei men na enig onderzoek. Weten we dat ook weer.
Zondag hielp ik na terugkomst uit Goes (waar ik genoot van de gastvrijheid van collega blogger Red Star (klik) en waar wij dit (klik) meemaakten:
Daarna aten wij samen een hapje. Nee, niet een etentje vanwege Valentijnsdag maar gewoon een praktisch, gezellig en lekker samenzijn in het restaurant bij haar loods: Rolling Rock Kitchen (klik).
Op mijn leeftijd (ben van 1967) nog drie uren headbangen terwijl ik de nacht ervoor 4 uren heb rondgehangen op een dansfeest vergt wat van een lijf. Vroeg naar bed dus maar.
Maandag bracht ik mijn zoon de groeten over van een vroegere klasgenoot van hem. Die kwam ik afgelopen vrijdag tegen in de wachtkamer van de allergologe maar was vergeten dat eerder door te geven. Op het werk beleefde ik menig administratief avontuur en eindigde met een biertje. Een vroegere schoolvriend haalde mij op en samen met een collega van hem aten wij een hapje in een restaurant in de buurt van mijn vrijmetselaarsloge. Daar was een Avond voor Belangstellenden. Mijn vriendin nam een belangstellende vriend van ons mee en met een behoorlijk aantal mensen beleefden wij een bijzondere en informatieve avond. Er werden goede vragen gesteld en bevredigende antwoorden gegeven. Een aanwezige dame bleek stomtoevallig de met mijn schoolvriend meegekomen collega te kennen! Ja, de wereld is een dorp...
Ook dinsdag was een fijne dag en terwijl ik leer minder gedachtesprongen te maken (vermoedelijk ADD), leert mijn directe collega juist meer gedachtesprongen te maken (Asperger). Zo kom je nader tot elkaar! Met name dankzij een baas die de zwakheden van mensen ziet en erkent maar vooral kijkt naar wat iemand wél kan en niet naar wat iemand níet kan. En zo hoort dat. Vind ik.
Tijdens het uitvoeren van mijn eigen werkzaamheden mag ik ook nog een stagiair begeleiden en ben ik voor het eerst in mijn leven stagebegeleider. Leuk! 's Avonds zou ik eigenlijk een etentje hebben met aansluitend een bezoek aan een filmtheater. Maar dat ging niet door. Derhalve was ik vroeger dan verwacht bij mijn vriendin thuis en was er tijd om even uitgebreid in bad te gaan en het ietwat zieke en vermoeide lijf wat rust te gunnen.
Een dame vroeg mij iets te doen wat zij makkelijk zelf kan doen maar zij heeft helaas geen tijd 'want ik héb al een afspraak deze week'. Tja.
Woensdag handelde ik vier afspraken af (huisartsenpost, kleermaker, opticien (in een andere stad!) en (kantoor van de) voedselbank en belde ik drie personen en één instantie. De opticien maakte prachtige foto's van mijn oogbollen maar wil die even aan een oogarts voorleggen voordat zij mij (eventueel) nieuwe contactlenzen aanmeet want zij ontdekte een anomalie. Spannend!
Een vriend belde een stichting omdat hij zich zorgen maakt over het welzijn van zijn kinderen die bij zijn ex-partner wonen. 'Een vermoeden en uw observatie dat de kinderen wel erg vaak naar de eerste hulp moeten is niet voldoende, meneer. Pas als het kind echt in het ziekenhuis ligt of zo kunnen wij bijvoorbeeld Maatschappelijk Werk of de Politie inschakelen.' -'U kunt mijn kinderen dus pas helpen wanneer het feitelijk te laat is?' 'Eh...ja, dat is juist, meneer.' Helder.
Soms realiseer ik mij niet dat voor anderen vier afspraken per week veel is. Heel natuurlijk om jezelf als standaard te zien, naar het schijnt. Niet iedereen blijkt zich bijvoorbeeld druk te maken om rare verkeersborden en doet daar vervolgens ook nog eens wat aan. Zie dit voorbeeld:
Ik vroeg de gemeente wat dit bord voorstelde (verboden met een selfiestick achter je hond aan te lopen?) en ontving binnen enkele dagen antwoord! (klik)
Van woningcorporatie Ymere ontving ik een schrijven: 'Wij hebben uw klacht ontvangen en besloten er niets mee te doen. Bijgaand vindt u een akkoordverklaring in verband met de eerdaags aan te leggen CV installatie. U heeft de keus tussen ondertekenen en ondertekenen. Vriendelijke groet, Ymere.' Uiteraard klom ik weer in de pen. (klik) 'Ja maar, protesteren helpt niet!' -'En je kop in het zand steken werkt wél? Ik kan in elk geval later beweren dat ik tenminste geprobeerd heb op te komen voor de rechten van burgers als jij en en ik. En wat vertel jij je kleinkinderen?'
Verder streek ik een stapeltje was weg en keek ik met mijn zoon samen een aflevering van The Walking Dead. Spannend! Donderdag las ik het goede nieuws (klik) dat - in elk geval in Amsterdam - mensen met een uitkering niet meer wekelijks hoeven te solliciteren. Eindelijk is ook de (lokale) overheid ervan overtuigd dat bijvoorbeeld vrijwilligerswerk verrichten (inderdaad: in de meeste gemeenten is het uitkeringsgerechtigden verboden zich in te zetten als vrijwilliger!) vele malen nuttiger is én mensen meer kansen geeft op de arbeidsmarkt dan het wekelijks schrijven van enkele bedelbrieven alsof Nederland nog in de jaren'80 leeft! De overheid is niet bekend met dit onderzoek (klik) waaruit blijkt dat 17% van de mensen met een nieuwe baan die vindt via het eigen netwerk en slechts 4% aan het werk komt via overheidsinstelling UWV. Met vrijwilligerswerk breidt je je netwerk sneller uit dan wanneer je thuis in je eentje achter je laptop tientallen bedrijven aanschrijft. Zo eenvoudig is het dus.
Ik hield mijzelf ledig met zwabberen, de badkamer schoonmaken, scheren en de baromzetlijsten van de Amsterdamse vrijmetselaars administratief verwerken. En natuurlijk met schrijven. Maar dat doe ik eigenlijk elke dag wel. 's Avonds zat ik met een vriend en mijn vriendin in de TV-studio van De Wereld Draait Door.
(het was koud op straat!) en naderhand gingen wij uit eten.
Gezellig!
Tiramisu (niet klik)
Op de weg terug naar huis kwam ik de man tegen die dit proeffilmpje produceerde (het eindresultaat kon ik even niet vinden maar dan heeft u een idee):
(En ja, dat ben ik in het filmpje)
Vrijdag oefende ik wat met mijn ukelele, ruimde wat op in huis en ging met mijn meest recente verhalenbundel (klik) en een bevriende en gepensioneerde bureauredacteur van een opinieblad een aantal komma's, punten en spaties op de juiste blek zetten. Erg nuttig en leuk! Ik kocht verse gitaarsnaren, bezocht diverse weblogs en publiceerde een vers verhaaltje (klik). Natuurlijk mocht ik weer een vers pakket eten ophalen bij de Voedselbank waarna ik een bezoek bracht aan mijn moeder. Op straat kwam ik een vriendin tegen en wij bleven een kwartiertje staan kletsen. 's Avonds maakte ik af waar ik eerder aan begonnen was: mijn vrijwilligerswerk voor de vrijmetselarij. Daarna keek ik de film Black Hawk Down, een 'klassieke' oorlogsfilm die vooral vertelt van kameraadschap en de waanzin van oorlog. Weer werd mij duidelijk dat de enige winnaars in een oorlog diegenen zijn die er geld aan verdienen: vooral wapenhandelaren en politici dus.
Van de opticien ontving ik deze twee foto's met het nadrukkelijk verzoek mij te laten onderzoeken door een oogarts vanwege de grote discrepantie tussen mijn linker- en rechteroog. Een heuse anomalie is er te zien wat betreft mijn oogzenuwen en een opgeleid medicus moet maar beslissen in hoeverre dat eventueel schadelijk is voor mijn gezondheid.
Mijn linkeroog
Mijn rechteroog
Mooie foto's trouwens, niet? Soms vind ik het jammer
dat ik geen schilder ben!
Zaterdag sliep ik een beetje uit, maakte ik de keuken schoon, schreef ik natuurlijk een paar stukjes en keek ik met mijn zoon samen College Tour met Daan Rosegaarde (klik), een ontwerper/kunstenaar/wetenschapper die niet zo zeer 'buiten de box' denkt maar hij is iemand voor wie die 'box' niet bestaat. Kortweg: voor hem bestaan kaders eenvoudigweg niet.
's Middags ging ik met mijn vriendin naar de film: Er ist wieder da. Basisidee: stel dat Adolf Hitler in onze tijd zou rondlopen. Kostelijk!
En meer dan kostelijk: je gaat je als bezoeker ook afvragen of het in 'onze tijd' zoveel beter is. Zijn er geen racisten meer? Zijn er geen mensen meer die een hekel hebben aan anderen alleen maar omdat die anderen anders zijn dan zij? Neem eens een speech van Hitler en vervang 'Joden' door 'Moslims'. Gaan er dan geen alarmbellen af? En waarom niet?
's Avonds waren wij even bij de borrel van de vrijwilligersorganisatie waar mijn vriendin voor werkt: een buurtbioscoop. En niet zomaar eentje maar eentje waar zij bier verkopen van de brouwerij waar ik tegenwoordig voor werk.
Een jongeman bleek op de hoogte van het bestaan van Edward Bernays én is Star Wars fan. Een vette 'plus' in mijn 'boekje' dus.
Zondag stond ik haar bij op de markt op het Amsterdamse Museumplein.
Het was lang niet duidelijk of die zou worden afgelast vanwege het (verwachtte) slechte weer. Zware windstoten werden verwacht en dan is een markt in de buitenlucht eenvoudigweg gevaarlijk. Een oud-collega van The Amsterdam Dungeon (klik) bleek een marktkraam collega en maar liefst twee oud-schoolgenoten passeerden onze kraam terwijl ook een oud teamgenoot uit mijn LARP-tijd (klik) tegenwoordig een kraam bemant. Leuk!
Vanwege de nagenoeg beloofde zware windstoten bleven wij niet tot het einde en diverse collega's (bijvoorbeeld die met zelfgemaakte wenskaarten) waren reeds eerder op de dag weggewaaid. Wij deden een bitterballetje vlakbij de loods:
En kregen daarbij gezelschap van de Franstalige vierpotige Cyrano:
Het liedje van deze week is Rhyme of the Ancient Mariner van Iron Maiden:
Deze week staan wij stil bij het overlijden van ('Ome')Joop ('Snor')Staarthof en dat van Umberto Eco
In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden.
In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden.
De consensus is dat alleen mensen die werken nuttig zijn.
Bejaarden, gehandicapten, ambtenaren en kinderen dus niet...
Maar even zonder gekheid: in Nederland zijn ruim een miljoen werklozen en iets meer dan 120.000 niet vervulde banen. Het aantal banen zal nog verder dalen want men is bijvoorbeeld al heel hard bezig met het ontwikkelen van robots die met 3D printers bruggen kunnen bouwen zonder dat er mens aan te pas komt. In de laatste paar eeuwen kon hetzelfde werk met steeds minder mensen gedaan worden. Er wordt ook meer dan voldoende geproduceerd om iedereen die bestaat comfortabel in leven te houden. Maar het wordt niet eerlijk verdeeld en daarom gaan er mensen dood van de honger én door overgewicht.
Wat kan daar aan gedaan worden? Een langzame verandering in moraal lijkt de beste oplossing voor de lange termijn en daar hoort bij het kiezen van volksvertegenwoordigers die begrijpen dat het huidig systeem niet langer functioneert.
Op welke politieke partij stemt u bij de volgende verkiezingen? Bedenk daarbij dat niet-kiezen ook een keuze is: u gaat dan voor de wil van de meerderheid. En kunt dus niet achteraf klagen als u het niet eens bent met die minderheid.
'Working 9 to 5', Dolly Parton:
In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden.
Terwijl de overheid politieke spelletjes zit te spelen in afwachting van niets doen (Ja, het 'Plan Samsom': 'Wij nemen een beperkt aantal vluchtelingen op en sturen de rest naar Turkije. Dan mogen de Turken het verder uitzoeken.') zijn er burgers die initiatief nemen: in Amsterdam worden 30 Syrische vluchtelingen opgevangen door een stel buurtgenoten. Ik noem dat goed nieuws (klik).
De huisgemaakte 'lolcat' van deze week is wat wreed en toont een foto van een dode kat aan de Nederlands/Belgische grens, zo'n 70 jaar geleden:
'Sluit de grenzen!
Zodat terroristen het land niet uit kunnen?'
In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden.
'Wat erg niet, dat er nog steeds landen zijn waar vrouwen worden onderdrukt
en zich niet eens mogen kleden hoe zij willen maar naar een man moeten luisteren!'
-'Ja, nou. Maar goed dat dat in Nederland beter is! Al was het nog maar in de jaren zeventig voor vrouwen 'not done' om in een broek op het werk te verschijnen.'
'Ja, maar de periode dat vrouwen minder rechten hadden dan mannen hebben wij nu gelukkig ver achter ons gelaten.'
-'Klopt. Al in 2013 besloot zelfs de Staatkundig Gereformeerde Partij, de SGP, dat zelfs vrouwen een bestuurspositie mogen bekleden, ook al dienen zij zich gedienstig op te stellen naar hun man, hun vader en hun broer.'
'Fijn dat Nederlandse vrouwen nu mogen doen wat zij willen!'
-'Nou en of! Wel jammer dan van die scholen waar het meisjes verboden is een broek te dragen.'
'Dat is precies waarom ik tegen islamitische scholen ben!'
-'Eigenlijk doelde ik op gereformeerde scholen waar meisjes met een broek aan naar huis worden teruggestuurd om een rok of jurk aan te trekken.'
'Ja, maar dat valt onder vrijheid van godsdienst!'
Hier is R.E.M. met 'Losing my religion':
In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden.
Het weekend was ik in België bezig met het vieren van carnaval en stond te 'dansen' op de andere kant van deze praalwagen, die van AKV Drasj uit Oilsjt (Aalst) met hun thema van dit jaar: 'De Poenpakkers':
En hier is dan die andere kant:
(Met mij als laatste kleine man) Ik ontdekte dat praalwagens eigenlijk cartoons zijn: een satirische blik op de maatschappij waarbij elk onderwerp mag worden aangepakt, behalve die onderwerpen die in de huidige publieke opinie als niet politiek correct worden gekenmerkt.
Hier enkele foto's:
Aardige uitspraak van een kleine collega: 'Eigenlijk raar dat wij van de maatschappij verwachten dat men rekening houdt met elke minderheid, hoe klein dan ook.'
Ik miste het bericht dat Eddy Wally was overleden. Een markant man!
Al met al kwam ik rond vier uur in de nacht van zondag op maandag thuis. 9 Uur op om met mijn vriendin mee te gaan naar de Show Up beurs (klik), een beurs voor groothandelaren waar ook een workshop 'Instagram for Business' werd gegeven.
Erg interessant! Vond ik.
Met verbazing merkte ik dat de heer Wilders - zelf verklaard groot voorstander van vrouwenrechten - niet reageerde toen bekend werd dat een journaliste tijdens het doen van verslag van het carnaval in Keulen (klik) seksueel werd lastig gevallen door een paar dronken heren. Gek genoeg sprak hij wél zijn afschuw uit toen een soortgelijk incident plaatsvond waarbij de heren in kwestie een donkere in plaats van een lichte huidskleur hadden. Vreemd.
Twee uitspraken vielen mij die avond op bij mijn maandagavondclub: 'De oerknal: eerst was er niets en toen is dat ook nog ontploft.' van (het broertje van) Loesje. En van een Broeder: 'Het tegenovergestelde van Liefde is onverschilligheid.' Mooi, niet?
Dinsdag mocht ik mij uitleven op de administratie van een zekere bierbrouwerij en op het eind van de middag ging ik met een collega naar een horeca-gelegenheid bij mij om de hoek om de uitbater ervan te overtuigen dat hij 'ons' bier in zijn assortiment dient op te nemen. Verder verstuurde ik een aantal tekstberichten, regelde ik een en ander per e-mail, belde een paar mensen en maakte de kookplaat schoon. Thuis én op het werk. Ik las een stripverhaal uit 1963 en verbaasde mij over de actualiteit: 'Weg met buitenlanders en iedereen die het niet volledig met ons eens is! Wie niet voor ons is, is tegen ons!'
(Klikken=vergroten)
Woensdag had ik een heerlijke werkdag waarbij ik verder een deel van de administratie van mijn nieuwe werkgever op orde mocht brengen en een collega nader leerde kennen. Vind ik leuk, mensen leren kennen. Ik vind het ook leuk om nieuwe dingen te leren. Daarom probeer ik een paar keer per week een zogeheten Ted Talk te bekijken. Dit keer was dat eentje met als onderwerp: 'Kleine veranderingen kunnen grote gevolgen hebben.' Tip bij dit (Engelstalige) filmpje: zet er de ondertiteling bij aan want af en toe is de jongeman die het praatje houdt lastig te verstaan:
Omdat ik niet hoefde op te passen op de kinderen van vrienden (er was er eentje ziek dus papa bleef thuis) had ik een onverwacht avondje thuis.
Natuurlijk keek ik het eerste Nederlandse 'Correspondents Dinner' waarin premier Mark Rutte grappig probeerde te doen ten koste van politieke collega's en leden van de verzamelde pers. 'Denken aan de toekomst is een luxe' is een uitspraak van een jongedame wiens broer verdronk toen hij - als vluchteling uit Syrië - van Frankrijk naar Engeland probeerde te zwemmen. Zij sprak die woorden in een uitzending van 'Rot op naar je eigen land!', een programma waarin mensen met een uitgesproken mening over vluchtelingen (van: 'Van mij mogen ze allemaal verzuipen!' tot 'Van mij zijn ze allemaal welkom!') dezelfde reis maken die veel vluchtelingen maakten. Maar dan in omgekeerde volgorde. Zo ervaren zij hoe koud het water van de Noordzee is en hoe moeilijk het is de golven de baas te blijven. Hoe het leven is in een doorvoerkamp. Hoe het is om je dode broer niet te mogen begraven. Hoe het is om als tiener een bombardement te overleven waarbij je goede vrienden uiteen gereten ziet worden. Heftig.
Men staat honderd procent achter harde uitspraken als: 'Van mij mogen alle vluchtelingen doodvallen' maar durven opeens niet meer achter die 'mening' te staan wanneer zij oog in oog staan met de zus van zo'n overleden vluchteling. Net zoals de anonieme laffe agressievelingen die 50 kinderen in een AZC gemaskerd bedreigden met knuppels en vuurwerkbommen. Na onderzoek zijn er acht van deze 'echte Hollanders!' voor de rechter gesleept en stuk voor stuk ontkennen zij opeens met bakstenen en woorden als 'rot op, vuile tyfusapen!' te hebben gegooid. Ik noem dat laf. Je vind iets namelijk of wel of niet maar kunt niet zeggen: 'Dat vind ik! Behalve wanneer mijn mening vervelende consequenties voor mij persoonlijk zou kunnen hebben.'
Donderdag was ik voor contrôle bij de allergologe en hoorde dat ik iets minder allergisch ben voor katten en huisstoffmijt dan een jaar geleden. Zij raadde mij aan mijn niveau vitamine B12 te laten controleren. In de vroege middag haalde ik baromzetlijsten op om die - op vrijwillige basis - op een later tijdstip administratief te verwerken. Eind van de middag vertrok ik van Amsterdam naar Bussum voor contrôle bij de opticien. Volgende week mag ik er terug komen.
's Avonds bracht ik even wat eten bij een buurvrouw, ruimde wat op in huis en verbaasde mij over een telefoontje dat ik kreeg toen ik net de deur uit wilde: 'Sorry, maar ik trek net mijn schoenen aan om te vertrekken.', zei ik. -'Vanmiddag maakte ik wat leuks mee!', hoorde ik aan de andere kant van de lijn. Wat is dat toch, met mensen die weigeren te luisteren? Als iemand zegt (even) geen tijd voor je te hebben, dan hang je toch op? Maar goed, niet willen horen wat anderen te zeggen hebben schijnt de norm te zijn heden ten dage dus daar moet ik maar aan wennen.
Verder maakte ik afspraken met verschillende mensen op verschillende dagen, tijden en locaties. Gezelligheid!
Vrijdag werd een hectische dag: een onverwachte opdracht die avond waarvoor ik een vergadering moest afzeggen en het een en ander qua vervoer geregeld diende te worden. Nagels knippen en scheren. Mijn moeder opzoeken in het ziekenhuis waar zij met spoed was opgenomen en voor het gemak daar maar meteen een bloedonderzoek voor mijzelf laten uitvoeren. Zaken regelen voor de Bewonerscommissie, een was draaien. Op tijd zijn bij de voedselbank voor mijn wekelijkse portie eten lukte niet want die is maar één uur per week open en als je er dat uur niet bent krijg je geen eten. Op het einde van de dag logeren bij een vriendin in Rotterdam. Dat was wel praktisch want zaterdag werd ik in Goes verwacht.
Beetje rondwandelen, concertje pikken en logeren bij een vriend in de buurt die mij de volgende dag ook nog netjes naar het station bracht zodat ik bijtijds mijn vriendin kon helpen met het afbreken op de markt (klik) op Valentijnsdag.
(Prachtige handgemaakte snijplanken van bamboe!)
Deze week staan wij stil bij het overlijden van Eddy Wally en André van den Heuvel
In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden.
In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden.
Uit pure verveling haalde hij de krant van eergisteren uit de kattenbak en herlas die. De vieze vlekken en de geur van kattenurine negerend. Zat hij maar in zo'n Amerikaanse televisieserie! Dan hadden zij hem opgespoord op basis van een halve vingerafdruk op haar horlogebandje of zoiets. Hij zou zijn verhoord en hij zou hebben gelogen. Om de volgende dag alsnog te worden doorzien en voor 20 jaar te worden opgesloten.
Veel maakte het niet uit want ook in de gevangenis zou hij zich vervelen. Zij kwam er niet mee terug.
In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden.
Ik ken mensen die anderen hun eigen mening zeer gunnen. Maar met de opmerking: 'Natuurlijk mag jij jouw eigen mening hebben maar het verschil met de mijne is, is dat de mijne klopt.' Soms denk ik dat ik zo iemand ben. En soms weet ik het zeker. Het zou ook raar zijn om te zeggen: 'Ja, dat is mijn mening maar ik weet zeker dat die niet klopt.' Daarom moet ik ook altijd erg lachen wanneer mensen - bijvoorbeeld op Twitter - laten weten: 'Jij denkt altijd maar dat je gelijk hebt!' -'Ja, natuurlijk! Jij niet dan?'
Het verschil met sommige anderen is dat ik mijn mening aanpas wanneer daar aanleiding toe is. Wanneer er feiten boven tafel komen die afbreuk doen aan mijn mening. Nu wilt u natuurlijk een voorbeeld. Nou, vooruit, omdat u daar zo lief om vraagt: ik was altijd groot voorstander van de installatie van zonnepanelen. Nagenoeg gratis stroom en het milieu wordt niet belast! Fantastisch, toch!? Ik vond het dan ook onbegrijpelijk dat de overheid geen zonnepanelen liet installeren op overheidsgebouwen en bedrijven geen subsidie gaf om ook private gebouwen van zonne energie te voorzien. Tot ik met iemand sprak die jaren op het onderwerp heeft gestudeerd. Hij vertelde mij dat er in Nederland op dit moment te weinig uren zon zijn om de huidige generatie zonnepanelen rendabel te maken.
De productie van zonnepanelen kost momenteel meer energie dan het oplevert! Althans, in Nederland. In landen rond de evenaar zijn ze wél rendabel. Dus daar moeten ze dan maar heen gestuurd worden. Maar dat kost energie... Natuurlijk moeten overheid en bedrijfsleven de handen ineen slaan want de dag komt (waarschijnlijk al binnen twintig jaar!) dat zonnepanelen in Nederland meer energie opleveren dan kosten. Goed nieuws, toch?
Hier een liedje over zonneschijn. Uit de musical Hair is hier 'Let the sunshine in':
In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden.
Persoonlijk vind ik het goed nieuws te weten dat steeds meer mensen ervan overtuigd raken dat ons huidig economisch systeem (klik) niet meer werkt en er iets nieuws (of juist iets ouds: de mensheid leefde tienduizenden jaren zonder geld. Dat bewijst dat het niet onmogelijk is.) moet worden bedacht.
Maneki Neko zit graag in een doos
Zwarte Vlek noemen wij ook wel eens 'Sfinx'
In plaats van zelf een 'lolcat' te maken, gebruikte ik dit keer
een Simpsons plaatjes generator om een tekstje te plaatsen:
'Je leraar doodschieten is prima, Bart.
Maar God zegt dat het niet netjes is hem uit te schelden.
Snap je?'
In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden.
Virtueel gesprek met iemand die graag uit eten gaat
'Eten is zo duur geworden en ik heb ook helemaal geen tijd want ik heb zo'n drukke baan dus ik kan niet anders dan elke dag uit eten gaan.'
-'Goh, vervelend voor je maar ik begrijp even iets niet.'
'Wat dan?'
-'Een uur uittrekken voor koken, eten en afwassen vind je veel, niet?'
'Ja, zoveel tijd heb ik niet.
-'Maar uit eten gaan kost je minimaal twee uren dus hoezo bespaar je daar tijd mee?'
-'Nou eh...'
'En dan nog iets: voor jezelf thuis eten koken hoeft niet meer te kosten dan 5 euro. Uit eten gaan kost je makkelijk twintig euro. Dus hoe bespaar je daar geld mee?'
-'Nou, eh...'
In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden.
Zondagavond werd ik door mijn baas gebeld: hij was ziek. Zijn eerste ziekmelding in vijf jaar!
Maandag had ik dus wat extra druk op kantoor want ik kon hem niet even om hulp vragen. Maar dankzij collega's en mijn ruime ervaring in de wereld van administratieve processen is het bedrijf goed de dag doorgekomen. Al was het even slikken toen een jongeman zich (voor mij onverwacht) aandiende met de mededeling dat hij stage kwam lopen. Zo werd ik voor het eerst in mijn leven stagebegeleider. Best leuk. Ook leuk is dat ik bij andere bedrijven de 'Office Manager' genoemd zou worden. Of 'Assistent Finance Manager' of 'Assistent financial controller', 'assistent boekhouder', gewoon 'administrateur' of 'medewerker backoffice' of 'assistent financiële administratie.' Bij dit bedrijf (klik) heet mijn functie 'Cijfermeester'. Wie enigszins bekend is met mijn voorliefde voor ietwat archaïsch taalgebruik weet dat men mij daar een plezier mee doet!
Bij thuiskomst snel koken en een hapje eten want ik had een vergadering over financiën met een aantal clubgenoten.
's Avonds spraken mijn Broeders onder meer over handicaps: welke 'afwijking' je ook hebt, het is pas een handicap wanneer je er last van hebt. Het was weer een mooie avond! Wie meer wil weten over de Vrijmetselarij is van harte welkom op onze Avond voor Belangstellenden (klik) op maandagavond 15 februari aanstaande in Amsterdam. Graag aanmelden in verband met de beperkte ruimte en het aantal te zetten potten koffie en zo.
Thuis nog een uurtje aan mijn administratie gewerkt en de uitgedraaide was opgehangen. Kon nog bijna zeven hele uren slapen voor de wekker weer afging.
Het nieuws dat de Kinderombudsman Marc Dullaert (klik) van de officiële Nationale Ombudsman Reinier van Zutphen moet opstappen hield mij bezig. De heer van Zutphen weigert namelijk te zeggen waarom kinderen geen gratis juridische hulp meer mogen ontvangen van meneer Dullaert. En dat leidt natuurlijk tot speculaties. De reden is namelijk niet het slechte functioneren van Marc Dullaert. Sterker nog: voor ontzettend veel kinderen heeft hij heel veel voor elkaar gekregen. Mogelijk was het niet de bedoeling dat hij zijn werk goed zou doen? Ik ben graag optimistisch maar vermoed dat ook deze doofpot voor altijd gesloten blijft. Het is de taak van de Kinderombudsman om te zorgen dat overheidsinstellingen op gebied van onderwijs, kinderopvang, jeugdzorg en gezondheidszorg hun werk goed doen. Misschien heeft hij iets ontdekt (klik) dat hij niet had mogen ontdekken?
Dinsdag zag ik 's ochtends ouders met kleine kinderen aan de hand die naar school brengen en bedacht dat het eigenlijk nog niet zo heel lang geleden was dat ik daar ook zo liep als vader. Hoewel mijn jongste nu bijna veertien is, is het gevoelsmatig niet zo heel lang geleden dat mijn kinderen nog kindertjes waren. En ik vroeg mij af: zag ik er ook zo afgetobt, dodelijk vermoeid en chagrijnig uit? Mogelijk. Een vriendin van mij (haar jongste is nu drie maanden jong) verwoordde het fenomeen met een plaatje:
Op kantoor kreeg (en nam ik) de vrije hand om orde op zaken te stellen: 30 ordners met papieren werden er 13 en de kast met kantoorartikelen vulde ik daadwerkelijk met kantoorartikelen. Tot grote vreugde van een collega die soms last heeft van de ooit gestelde diagnose 'Syndroom van Asperger'. Hij heeft graag duidelijkheid: als een vakje het label 'insteekmapjes' krijgt vindt hij het fijn wanneer er dan daadwerkelijk insteekmapjes in dat vakje liggen. Het leven is tenslotte al ingewikkeld genoeg. Al zal het nooit zo ingewikkeld worden als die grap van die mummie. (Sorry, die grap is al heel oud.)
Soms kunnen mensen op een heel ingewikkelde manier reageren op een redelijk eenvoudige mededeling:
Ik deelde het bericht (klik) dat uit gedegen onderzoek blijkt dat verreweg de meeste asielzoekers ook echt vluchtelingen zijn en daar reageerde ene Lidwien als volgt op:
Als u begrijpt wat de schrijver(m/v) bedoelt met deze opmerking en hoe ik geacht word hierop te reageren, dan verneem ik dat graag in onderstaand commentaar venster. Alvast bedankt!
Woensdagmorgen hielp ik een vriend met een probleem met zijn computer. Niets leek te werken maar uiteindelijk lukte het via Systeemherstel. Daarna liep ik een winkelstraat in voor een aantal eenvoudige boodschappen en had een leuk en uitgebreid gesprek met de moeder van een buurvrouw. Bij een filiaal van de Hollandse Eenheidsprijs MAatschappij kwam ik mijn moeder tegen die door haar 'maatje' werd rondgereden!
Ik verbaasde mij over een bak met als koffie vermomde kerstkransjes bij een drogisterij
en over Feyenoord 'fans' (klik) die denken dat een voetbalspits vaker doel zal treffen wanneer je dreigt zijn huis met zijn gezin daarin op te blazen. Naar verluidt is één op de 40.000 asielzoekers een vrouwonvriendelijke crimineel. Tegenover 1 op de 4.000 Feyenoord fans. Is het dan niet veel eenvoudiger om die 4000 Feyenoord fans de grens over te zetten dan die 40.000 asielzoekers? In elk geval is dat een stuk goedkoper en scheelt het meteen een hoop in criminaliteit! Volgens de clubleiding van Feyenoord gaat het overigens 'maar om een paar honderd fans' die zich overgeven aan geweld en doodsbedreigingen.' Nou, dat valt toch best mee? :-(
Verder hield ik mij bezig met de (voorbereiding op de) jaarlijkse belastingaangifte. Altijd leuk.
Racisme is niet leuk maar toch heb ik een paar racisten in mijn vriendenkring. Zelf noemen zij zichzelf natuurlijk geen racist maar vinden zij 'alles' de schuld van 'de buitenlanders'/'de islam'/'negers'/'homo's'/'de linkse kerk'/'de Haagse kliek'/'de grachtengordel yuppen'/...(vul hier in wat ik volgens u ben vergeten). En ja, ik denk dat het mogelijk is met mensen bevriend te zijn zonder het met al hun denkbeelden volledig eens te zijn. 'Beschaving' noem ik dat.
Mijn zoon zat 's avonds lekker online te gamen achter zijn computer terwijl hij met de meespelende vriend zat te chatten en voor mij was het een groot genot hem hardop te horen lachen. Dat verandert wanneer hij eerdaags in Delft studeert en in zijn huidige slaapkamer een leeg bed staat. Maar het plekje dat ik ooit voor hem in mijn hart maakte zal nooit leeg raken. Voor het slapengaan maar even een stukje staan strijken. Voor mij een meditatieve bezigheid.
Donderdag maakte ik afspraken bij de allergoloog, de dermatoloog en de opticien. Ook schreef ik mij in voor een workshop 'Instagram for Business' en schoof ik in huis wat rond met meubelstukken. Billy de Kat bracht van buiten een cadeautje mee voor zijn baasje, mijn zoon: een heerlijk vers - en dood! - muisje. Lief, hoor! Verder oefende ik wat Franse woordjes en speelde ik wat op mijn ukelele. En ik las een boek uit: 'Larie en Liefde, columns en korte verhalen' van mede-blogster Mirjam Kakelbont (klik) is boek nummer twee van dit jaar en geeft een vermakelijk inkijkje in al dan niet bekende (familie)situaties. O, en ik publiceerde een stukje op mijn Engelstalige blog (klik).
Natuurlijk haalde ik vrijdag mijn wekelijkse pakket eten bij de Voedselbank. Omdat ik weliswaar in deeltijd werk maar daar - vooralsnog - niet voor betaald krijg. 'Participeren' heet dat. Een idee van PvdA en toegejuicht door coalitiepartner in deze regering, de VVD. Hoe de economie gebaat is bij duizenden mensen die betaald werk deden maar ontslagen worden en vervangen door gratis werknemers is vooralsnog een raadsel. Ik bedoel: met welk geld moeten werknemers dan spullen kopen om de economie draaiende te houden?
'Waarom heb jij niet eventjes 5 minuutjes tijd voor mij?' -'Omdat ik dan een tram mis en te laat kom op een afspraak.' 'Ja maar vijf minuutjes is toch niet veel?' Klopt, en op de kosmische schaal stelt een mensenleven niets voor. We kunnen dus best een paar mensen missen...
De afspraak in kwestie had ik met mijn agent (ook wel 'impressario' of 'artist manager'). Leuk, nieuwe acts bedenken voor in de toekomst en daar een deel van mijn geld mee verdienen!
Omdat ik het altijd leuk vind wanneer 'de gevestigde orde' klop krijgt van 'de underdog': amateurclub VVSB komt in de halve finale van de KNVB-beker door FC Den Bosch te verslaan. De fans vinden het prachtig!
Vrijdagavond zag ik met mijn vriendin de film 'Publieke Werken'. Gratis, omdat een vriendin extra kaarten had gewonnen. De film speelt zich af in het Amsterdam van iets meer dan 100 jaar geleden en gaat grotendeels over mensen die hun heil elders zoeken vanwege een slechte economische situatie: gelukszoekers dus. Erg leuk om voor mij als Amsterdammer herkenbare stukjes te zien en een boeiende geschiedenis met fraai acteerwerk! Daarna gingen wij uit eten vanwege ons vier jaren, twee maanden en 3 dagen samenzijn.
Natuurlijk probeerde ik de lokale uitbater meteen te overtuigen van de kwaliteit van het bier van de brouwerij waar ik nu werk (klik) en stelde ik hem voor aan mijn vriendin en haar bamboe snijplanken (klik). Handel is tenslotte handen, nietwaar? Gek genoeg heb ik er veel moeite mee om voor mijzelf dealtjes te sluiten maar voor anderen gaat mij dat bijna natuurlijk af.
Onderweg kwam ik twee onverwachte bekenden tegen: een jongeman die helpt bij de catering op mijn maandagavond clubje en een oud-collega die toevallig vorige week was ontslagen bij het bedrijf waar ik 32 uren werkte (volgens de cheffin was het 'een maand') als telemarketeer.
Zaterdag en zondag vierde ik carnaval in het Belgische Aalst. Zodra ik daarvan ben bijgekomen laat ik u wel wat foto's zien. Of misschien ook niet.
In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden.
In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden.
Zo, dat is er uit. En om mijn eigen uitspraak iets af te zwakken:
in mijn vroege jeugd was er geen plastic.
Ons telefoontoestel was gemaakt van bakeliet en eieren kocht je in de hoeveelheid die je wilde hebben. Per stuk. Je ging met een mandje naar de markt om biologisch fruit te kopen. Nu heet dat 'hip' maar toen was dat 'normaal'.
Vuilnis stopte je niet in de pedaalemmer in de keuken waarna je de betreffende plastic zak in een grotere plastic zak stopte waarna je die aan de kant van de weg zette of in een container dumpte. Nee, je liep naar buiten met je afval, stopte het in een zinken emmer die aan de kant van de weg stond en éénmaal per week door vuilnismannen werd leeg gekieperd in een vuilniswagen. Daar kwam geen plastic aan te pas! Dus waarom kunnen wij opeens niet meer zonder plastic? In grote delen van de wereld lukt dat overigens nog prima. Mensen in hartje Mali houden de planeet heel. Wij doen dat niet. Toch zijn er mensen die 'ons' beschaafd noemen.
Hier is Plastic Bertrand met Ca plane pour moi:
En hier (klik) de Nederlandse vertaling van deze hit.
In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden.
Stel: na jaren van hard werken geniet u van uw AOW-uitkering, het basispensioen dat iedereen in Nederland ontvangt, ongeacht het aantal in loondienst gewerkte jaren. Omdat het niet heel veel is verdient u een beetje bij door een paar uren per week betaalde arbeid te verrichten. De overheid neemt u dat geld af 'want u heeft een uitkering en dat moet genoeg zijn.' Zou u dat eerlijk vinden? Eerlijk zeggen!
Dankzij de Participatiewet is dat de huidige praktijk voor iedereen met een uitkering die geen AOW is. Feitelijk is dat dus leeftijdsdiscriminatie.
Speciaal even voor de mensen die tegen het idee van een Basisinkomen zijn maar eigenlijk niet goed weten waarom zij tegen zijn. Ja: 'Als mensen gratis geld krijgen worden zij lui!' Voor de duidelijkheid: iedereen zou een basisinkomen ontvangen, zelfs mensen die nooit van hun leven ook maar een dag voor geld hebben gewerkt! Volgens VVD-aanhang zijn dat luie uitvreters.
Niet aardig hoor, om je oma met haar AOW'tje lui te noemen!
En zo kunt u dat Basisinkomen eigenlijk wel zien.
Ga maar na: uw oma hoeft er helemaal niets voor te doen om toch elke maand zo'n €1000 (ik ben onbekend met de precieze bedragen) te ontvangen. Sterker nog: zij krijgt elke maand dat 'gratis' geld, zelfs als zij nog nooit in haar leven ook maar één dag betaald werk heeft verricht! En inderdaad: veel oudere dames van nu hebben nog nooit gewerkt. Niet helemaal hun schuld want pas in 1956 bedacht de Nederlandse overheid dat vrouwen niet langer handelingsonbekwaam waren (en dan maar roepen dat Saudi-Arabië zo'n achterlijk land is. Nóg zo'n eigenaardig feit waar veel mensen niet van op de hoogte zijn: verkrachting binnen het huwelijk is verboden in Nederland. Maar pas sinds 1991. Daarvoor werd seks nog beschouwd als huwelijkse verplichting (klik)). Getrouwde vrouwen werden geacht thuis te blijven om voor kinderen en manlief te zorgen.
Kortom: tienduizenden Nederlanders ontvangen elke maand een basisinkomen waar geen tegenprestatie tegenover staat. Toevallig ken ik een paar van die dames die tegen het idee van een Basisinkomen zijn. Vreemd, want dat is precies wat zij zelf krijgen. Maar goed, veel mensen zijn nu eenmaal hypocriet. Daar heb ik mij inmiddels bij neergelegd.
Hoeveel geld besteedt de overheid (en dus de belastingbetaler!) om uit te zoeken of iemand wel of niet recht heeft op het 'overheidspensioen', de AOW? Zo goed als niets want iedereen van 65 jaar of ouder (eerdaags 67) ontvangt een vastgesteld maandelijks bedrag. Hoeveel wordt er uitgegeven aan onderzoek naar fraude met pensioengeld? Niets. De overheid gaat er namelijk van uit (en meestal terecht) dat mensen die pensioengeld ontvangen niet frauderen.
Hoeveel wordt er uitgegeven aan het terugvorderen en incasseren van boetes wegens - al dan niet terecht- te veel ontvangen pensioengeld? Hoeveel geld van de goudeerlijke belastingbetalers als u en ik wordt er besteed aan het verwerken van bezwaarschriften en het uitvoeren van beroepszaken rond mensen die mogelijk onterecht een deel van hun pensioengeld en mogelijk zelfs een boete moesten terugbetalen? Nul euro en nul cent.
Bejaarden die hun Basisinkomen (nu heet dat nog 'AOW', 'Staatspensioen') ontoereikend vinden hebben bijbaantjes. Waarom is het erg als iemand een 'gratis basisinkomen' ontvangt en daarnaast werkt voor een beetje extra inkomsten? Voor mensen in de Bijstand en arbeidsgehandicapten (samengevoegd in Participatiewet) is dat namelijk ten strengste verboden! Dat wil zeggen: bijverdienen is toegestaan maar het totale bedrag aan bijverdiensten wordt ingehouden van de uitkering. Wat de salarissen kosten van de mensen die dat maandelijks moeten uitrekenen wil ik niet eens weten.
Stelt u zich nu eens voor dat arbeidsgehandicapten en werklozen hetzelfde werden behandeld als bejaarden en probeert u zich eens voor te stellen hoeveel miljarden euro's bespaard zouden worden?
Dat dus.
O, en Toeslagen worden dan afgeschaft. Enig idee wat het toekennen, uitbetalen en eventueel terugvorderen van Toeslagen de maatschappij (u en mij dus) kost? Ik ook niet.
Wie nog steeds hartgrondig tegen het idee van een Basisinkomen voor iedereen is, nodig ik van harte uit zijn of haar weloverwogen argumenten ('Ik ben tegen want het is een stom/links/achterhaald/niet doordacht idee' telt niet als argument.) in de commentaarsectie onder dit stukje te plaatsen.
Als extra aanmoediging nog even dit bericht (klik): binnen afzienbare tijd zullen door nieuwe ontwikkelingen als 3D printen, nanotechnologie, kunstmatige intelligentie en robotisering zo'n 5 miljoen (...) banen verdwijnen in Nederland.
In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden.
Goed nieuws voor veel mensen! Nu nog moeten velen enkele malen per week naar het ziekenhuis om vervolgens enkele uren naar het plafond te staren tijdens nierdialyse. Over een tijdje hoeft dat niet meer want draagbare nierdialyse apparatuur (klik) is in ontwikkeling!
Zwarte Vlek in bed. Op mijn plek. Met mijn boek.
Mijn schoonvader met een kleindochter en vriendinnen
Op dezelfde verjaardag: mijn vriendin met kat 'Hermie' Herman
De zelfbedachte 'lolcat' van deze week:
'Hoezo, 'je hebt geen tijd'?
We hebben allemaal 24 uren per dag.'
In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden.
Er zijn mensen die geloven dat 'alles' de schuld is van 'de buitenlanders'. Feiten en statistieken geven hen ongelijk maar figuren als DeWinter, Le Pen, Trump en Wilders voeden maar al te graag die onderbuikgevoelens met keiharde leugens. Toch blijven mensen geloven in die leugens. Neem nu deze mensen. Zij gaan er prat op het toonbeeld te zijn van Brabantse gezelligheid en Hollandse tolerantie en gastvrijheid. Zij zijn ook tegen het dragen van een niqab 'want mensen die hun gezicht bedekken zijn niet te vertrouwen.' Het is bijna grappig.
Ik begrijp hun angst (mensen zijn nu eenmaal van nature bang voor wat zij niet kennen) maar niet hun argumenten. Hun grote held en Leider wil hun stem bij de volgende verkiezingen en roept nu dat alle donkere buitenlanders preventief moeten worden opgesloten 'om te voorkomen dat zij aan onze vrouwen zitten!' Dat zijn uitspraak in strijd is met de Nederlandse grondwet en het Nederlands recht doet niet ter zake. Maar we wisten al dat Wilders pleit voor vrijheid voor iedereen. Maar dan voor iedereen die het volledig en altijd volkomen met hem eens is. Alle anderen stelt hij buiten de wet. En 'Het volk' (een minderheid die roept dat zij 'de meerderheid' zijn. Puur gelogen dus.) gelooft dat Wilders de oplossing van het moslimvraagstuk in handen heeft. Inderdaad: die lijkt rechtstreeks afgekeken van 'Die Endlösing der Judenfrage' uit vroeger tijden.
Ja, die 'nare Joden' waren te lui om te werken, pikten onze baantjes in en pleegden een aanslag op onze welvaart. Daarom werd opgeroepen de grenzen voor hen te sluiten. Door een flink aantal van uw en mijn rechtstreekse voorouders. 'Overstrooming van Nederland door het internationale Jodendom' lijkt verdacht veel op 'Een tsunami van moslims die Nederland overspoelt.' Vind ik.
Het is heel fijn om ergens in te geloven. Het geeft houvast maar ook iets om je achter te verschuilen als je het even niet meer weet of als het even fout gaat. Als kind al vond ik het al erg boeiend dat mensen uit naam van een 'liefhebbende godheid' anderen bewust kwaad aandoen en wilde ik graag weten waarom dat zo is. Zo heb ik katholieke missen bijgewoond, heb een avond doorgebracht met leden van de Hare Krishna, heb zitten kletsen met Mormomen, mij netjes gedragen tijdens een dienst van streng gereformeerden, Jehovah's Getuigen uitgenodigd met mij over het geloof te praten en ooit zelfs een wijntje gedronken met leden van de Satanskerk. Uiteindelijk werd ik Vrijmetselaar (klik). Maar De Kerk van het Vliegend Spaghettimonster (klik) spreekt mij ook erg aan. Vooral omdat die haar 'leden' vrijwel niets voorschrijft maar juist aanmoedigt om zelf na te denken zonder 'Heilig Boek' om op terug te vallen of citaten uit het verband te kunnen rukken.
Goedkope plank
Mijn IQ schommelt rond de 136 punten en ik vergeet wel eens dat de meeste anderen daar onder zitten. Dat maakt hen niet dommer of minder waard. Zeker niet! Het is simpelweg een gegeven. Zoals het gegeven dat mijn lengte 1.40m is en verreweg de meeste andere volwassen in Nederland groter zijn. Sommige dingen kan ik dus minder goed dan anderen. Maar mij kost het minder moeite om eten te pakken van de 'goedkope' plank in de supermarkt.
Misbruik
Dat mensen minder IQ-punten hebben zegt niets over hoe zij zijn als mens maar betekent alleen maar dat zij iets meer moeite hebben om een zin te vertalen als : 'Ik heb die kennis tot mij genomen via persoonlijke visuele observatie'. Waarmee een politicus dan eigenlijk zegt: 'Ik heb't zelf gezien.' Politici (en ik kan het weten want ik was er zelf eentje) zijn zich er van bewust dat meer dan de helft van de burgers hun taaltje moeilijk kan doorgronden. En sommige politici maken daar bewust misbruik van.
Polariseren
Bijvoorbeeld door zich over te geven aan extremen. Bijvoorbeeld door zich te uiten in 'Jip en Janneke' taal. Met een lastiger woord heet dat 'polariseren'. Dat betekent doelbewust groepen mensen tegen elkaar opzetten. Bijvoorbeeld door ingewikkelde zaken zeer zwart/wit voor te stellen: 'Een fan van Jan Smit heeft een oud vrouwtje beroofd. Dat is heel erg! Dus wat wilt u: meer of minder Jan Smit fans!?' Of: 'Ik vind spruitjes heel vies. U toch ook? Dus wat wilt u: meer of minder spruitjes?' Zelfs terwijl ik dit schrijf heb ik nu de neiging om heel hard 'Minder, minder!' te gaan roepen.
Gelukkig grijpen mijn opleiding, opvoeding en genen dan in. Mijn IQ dus. Anderen hebben een hoger EQ (emotionele intelligentie: is iemand introvert of extrovert?) of een bijzonder hoog SQ ('Spirituele' intelligentie: in hoeverre is iemand in staat zijn of haar bewustzijn en onderbewustzijn met elkaar te laten samenwerken?). Mensen met een bijzonder hoog IQ maar zonder enig empathisch vermogen zijn gewoon [CENSUUR] en worden vaak topmanager of psychopaat (echt waar!) en daar tegenover staan mensen met én een hoog IQ én een hoog EQ én een hoog SQ. Dat zijn mensen die - in mijn ogen althans - de wereld een beetje mooier maken. Dat zijn mensen als professor Robbert Dijkgraaf, de Dalai Lama en Robin Williams. Dat zijn (of waren, helaas) mensen die hun hoge intelligentie met schijnbaar gemak koppelen aan een onvoorwaardelijke liefde voor de medemens.
En weer anderen kunnen heel hard rennen. Dat wil niet zeggen dat mensen die minder hard kunnen rennen minder waard zijn als mens. Vind ik. Het betekent vooral dat mensen die heel hard kunnen rennen meer kans maken op overleven wanneer zij toevallig langs Artis lopen op het moment dat er een hongerige tijger ontsnapt.
Zie hier hoe een gezellig blond meisje met paardenstaart de wereld versteld doet staan door heel ontspannen gewoon het hardste te rennen van allemaal. De 'gouden race' van Dafne Schippers:
In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden.
Posts
