Elke zondag een persoonlijk weekoverzicht, elke dinsdag wat goed nieuws met een paar katten, elke woensdag een overweging en elke vrijdag een verhaaltje.
Mijn verhalenbundels zijn te koop via Bol.com én via Lulu.com!
Als u mijn stukjes de moeite waard vindt, kunt u een blogdonatie verrichten. Elke bijdrage is welkom!
Goed nieuws is natuurlijk dat het hartstikke goed (klik) gaat in Nederland: sinds 1990 sporten wij meer, is er minder criminaliteit, gaan wij vaker op vakantie, hebben een hoger besteedbaar inkomen en leven langer. Gemiddeld gesproken dan. Maar toch.
Ook goed nieuws vind ik dat er mensen zijn die tegen gevestigde dooddoeners in durven te gaan. Zoals: 'Wanneer je je ongelukkig voelt, bedenk waar je dankbaar voor bent. Dan voel je je meteen weer gelukkiger.' Het omgekeerde is waar volgens de auteur van deze column (klik).
Maneki Neko is een fijn model
die het fijn vindt kerstkat te zijn
De lolcat van deze week:
'De manier waarop wij waarnemen
is hoe wij willen dat anderen zien.'
In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. http://terrebel.blogspot.nl/ Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden. https://www.facebook.com/terrebel/
Voor veel mensen zonder kinderen, zonder ouders en/of zonder partner zijn de feestdagen niet altijd feestelijk. Maar eenzaamheid is niet voorbehouden aan deze groep. Ook mensen die zich omringen met familie en vrienden kunnen zich ontzettend eenzaam voelen. Deze dagen denk ik aan hen.
Maandag voelde ik dat er te weinig tijd zal zijn om de boekhouding helemaal op orde te krijgen voordat het nieuwe boekjaar begint. Licht frustrerend maar het is dan maar zo. Je doet wat je kunt en kunt niet doen wat je niet kunt doen.
's Avonds was er de viering van de Winter Zonnewende: 'Liefde volgt ons op ons pad' en 'Je kunt klagen over de duisternis of een kaars aansteken' waren thema's deze avond.
Dinsdag werd ik niet heel vrolijk wakker maar ik stond toch maar op. Om een was te draaien bijvoorbeeld. En om naar de bioscoop te gaan. Een vriendin en ik genoten van de rolprent 'Oorlog tussen de Sterren' zoals 'Star Wars' indertijd in Nederland werd aangekondigd. Dit keer ging het om het achtste deel in de saga: The Last Jedi.
Tweeëneenhalf uur lang was ik weer een tiener die zich onderdompelde in een gevecht tussen Goed en Kwaad en de hoop weer voelde dat het goede altijd zal zegevieren. Wat natuurlijk vaak niet zo is maar dat terzijde. Hoop hebben is altijd goed en dat ontbrak in mijn leven, de laatste tijd.
Woensdag dronk ik thee met een buurvrouw, koffie met een andere en at ik bij een vriend. Ook schreef en verstuurde ik een aantal kerstkaarten. Ook namens mijn moeder die daar zelf helaas niet meer toe in staat is. Denk ik. Want wat weten wij nu helemaal van wat er mogelijk is 'aan Gene Zijde'?
Voor ik het vergeet even ongegeneerd reclame maken voor het wereldberoemde Carnivale festival in Den Haag waar ik ook dit jaar aan mag mee doen:
https://www.carnivale.nl/ Van 27 tot en met 30 december in het Huijgenspark in Den Haag. Komt dat zien!
Donderdag was een lange dag. En mistig was het ook:
Hard werken om toch maar zoveel mogelijk af te hebben voor het nieuwe boekjaar begint, direct gevolgd door de kerstborrel-met-hapjes-en-live muziek op het werk.
Reuze gezellig en erg fijn om diverse collega's nog een beetje beter te leren kennen. Was die ochtend kwart over acht de deur uit en 's avonds half elf thuis. Kwart over elf lag ik in bed. Moe. Heel gek.
Vrijdag kon ik een stuk meerijden met een collega. Heen én terug! Dus in totaal bijna een uur reistijd bespaard. Fijn! Met diezelfde collega ook op pad geweest voor de zaak. Onder meer om sereh te halen als ingrediënt voor een van onze bieren. Een IPA met de naam Vol + Mondig (klik). Wij haalden ook het een en ander bij een tuincentrum waar ik dit zag:
Op de vrijdagmiddag borrel ging het er zeer jolig aan toe.
Wellicht omdat het de laatste werkdag van het jaar was.
Thuis na het eten even een dutje gedaan voor ik mijn wasgoed weg vouwde en mijn kerstmannenpak streek. Kerstmannenpak? Jawel: die avond was ik de lokale kerstman in een eet- en drinkgelegenheid. Waar vooral werd gedronken. Gezelligheid! Onderstaande foto's plukte ik van de interwebs. Hier ziet u mij aan het werk:
Hier de trap naar het toilet:
Al met al sloot ik de ogen tegen een uurtje of vier in de ochtend.
Zaterdag dus nog een beetje moe toen ik kleine klusjes in huis deed en koffie dronk met een buurvrouw. Daarna boodschappen gedaan (kerstkransjes voor de helft van de prijs! Nu al! En de extra isolerende sokken waren in de aanbieding. Handig voor werken op evenementen in de buitenlucht in de winter.) 's Middags even een kopje koffie bij een buurvrouw en mijn kerstmannenpak gewassen en zo.
's Avonds zat ik met een vriend (en een biertje) in een lokale horeca gelegenheid.
Even gezellig bijkletsen.
Zondag werd mijn nieuwe fornuis bezorgd.
Die kreeg ik van de kerstman. Die stomtoevallig erg veel op mijn broer leek. Tijdens het wachten op de bezorger hielp mijn broer mij met opknapklusjes in huis en tussendoor spraken wij een beetje over wat ons zoal bezighoudt. De eerste kerst zonder moeder bijvoorbeeld. Voor mij ook meteen de eerste kerst zonder kind én zonder partner. Niet dat ik zo ontzettend veel waarde hecht aan het vieren van kerst op zich maar deze dagen voel je gemis toch even wat sterker dan andere dagen.
Koffie gedronken met twee buurvrouwen en ook een andere buurvrouw even gesproken. Had voor kerstavond twee uitnodigingen staan maar besloten verstandig te zijn en mijn werk als entertainer op Carnivale voor te bereiden. Was ook niet echt in een feeststemming.
De muziek van deze week is Wrong Man van Matt Corby:
All I came here for was finding love to help me understand my home
=======================================
In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. http://terrebel.blogspot.nl/ Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden. https://www.facebook.com/terrebel/
De wastrommel draaide z'n rondjes
Geruststellend, bijna vredig.
Ooit draaide hij vaker.
Toen zij er nog waren
en het huis vervuld was
van geluiden en hoop.
In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. http://terrebel.blogspot.nl/ Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden. https://www.facebook.com/terrebel/
Ik weet hoe ik mensen kan manipuleren en heb een hekel aan manipulatie.
Daarom hou ik in het openbaar het liefst mijn mond dicht. Bang dat ik - al dan niet bewust - mensen manipuleer en een hekel krijg aan mijzelf.
Politici en marketeers maken graag gebruik van hun kennis om mensen te manipuleren. Wij geloven dat hun plan, hun product, hun dienst, het allerbeste is dat er te krijgen is. Want zo werkt dat.
Niet bij u, natuurlijk want u bent niet te manipuleren.
Als de directeur van het IND (de Immigratie- en Naturalisatie Dienst) u vertelt dat elke vluchteling drie nareizigers met zich mee naar Nederland haalt dan doet u uiteraard onderzoek naar die bewering. Want wanneer een autoriteit iets zegt is dat niet automatisch waar. Toch? Nee, u trapt er niet in!
Trucjes als het aantrekken van een doktersjas, de boodschap laten vertellen door een Bekende Nederlander, het idee verpakken in een schattig uiterlijk...
'Als ik niet zo schattig was,
zou je dan nog steeds doen wat ik van je vraag?'
Veel anderen helaas wel. Die nemen zo'n uitspraak klakkeloos over. Zeker wanneer de buurman én hun favoriete nieuwsblad dat ook doen.
Jammer. Een beetje doorvragen leerde namelijk dat de cijfers van de IND zwaar zijn overdreven. Hier leest u over het hoe en wat (o, en conclusies trekken met de bewering 'Ik heb geen tijd om het onderzoek te lezen' is domweg tijdverspilling. Vind ik.)
In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. http://terrebel.blogspot.nl/ Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden. https://www.facebook.com/terrebel/
Goed nieuws: IS is verdreven uit Irak (klik) en heeft nog maar een handjevol standplaatsen in handen. Neemt niet weg dat het gevaar voor aanslagen door deze fanatiekelingen voorlopig nog blijft bestaan. Eng? Zeker. Maar nog niet zo lang geleden dacht men ook van de IRA, RAF en ETA nog dat hun terreur nooit zo stoppen.
In onze tijd van e-readers, nieuws-apps en sociale media is het een verademing te weten dat er nog boekliefhebbers zijn. Natuurlijk zijn al die moderne middelen handig maar als ik mensen hoor verzuchten dat zij 'geen tijd' hebben om een artikel van 120 woorden op een nieuwssite te lezen raak ik toch een beetje moedeloos. Daarom wordt ik blij van dit nieuws:
Ook Billy de Kat is erg blij
met de nieuwe goudvissen
(En al na drie kwartier gaf hij zijn pogingen
om ze te vangen op.)
De lolcat van deze week
'Misschien moesten wij elke dag
'Internationale Mensen Dag' noemen.
Weet je, om ons respect te tonen aan ALLE mensen,
ELKE dag van het jaar.'
In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. http://terrebel.blogspot.nl/ Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden. https://www.facebook.com/terrebel/
Toen mijn zoon nog een zoontje was nam ik hem wel eens bij mij in bed. Wanneer hij ziek was bijvoorbeeld. Om zijn koude zieke kinderlijf te helen en verwarmen met mijn lichaam en mijn liefde. Een fijn gevoel, dat geven van onbaatzuchtige liefde. Misschien dat Billy de Kat dat ook dacht toen hij midden in de nacht naast mij kwam liggen. In mijn droom dacht ik mijn zoon naast mij te voelen. En even was ik weer intens gelukkig.
Maandag koste het mij een paar uren om mijzelf bij elkaar te rapen. Koorts en buikpijn zorgden voor een verlaagde weerstand waardoor ik mij ook mentaal niet helemaal jofel voelde. Ik meldde mij dus ziek van het werk en besloot een aantal lang liggende kleine klusjes in huis aan te pakken. Al is het maar om te voorkomen dat mijn woning te zijner tijd door de GGD moet worden ontruimd en schoongemaakt.
Ook verstuurde ik een paar e-mails en stelde een factuur op. Een van de klusjes waar ik mij aan wijdde was het doorspitten van een flinke stapel oude foto's. Uit de tijd dat de digitale camera nog niet bestond. Het was af en toe even slikken om geconfronteerd te worden met herinneringen maar toch lukte het mij om echt mislukte (wazig, vergeeld, half hoofd) foto's weg te gooien en een stapeltje te maken om later in te scannen en te verwerken tot (digitale) albums voor mijn kinderen bijvoorbeeld. In mijn ervaring kun je dit soort taken beter volbrengen wanneer je nog leeft.
Dinsdag las ik dat de kans om als 60-jarige werkloze betaald werk te vinden momenteel 2% bedraagt. Dat is niet veel. Het berekenen van toeslagen, het aanbieden van cursussen en het verplicht (...) vrijwilligerswerk toewijzen aan deze groep kost ruim €30.000 per jaar per werkloze. Het is dus domweg goedkoper om deze mensen een basisinkomen van €20.000 per jaar te geven. Antoinette Hertsenberg (klik) probeert het kabinet Rutte III te overtuigen.
Misschien dat het kwam door het deprimerende weer
, de kou of het voortdurend worden 'lastiggevallen' door herinneringen maar ik zat even in de put. Twee buurvrouwen en diverse kopjes thee en koffie trokken mij er weer uit en samen met de helpende handen die ik via sms en Messenger mocht ontvangen kreeg ik zelfs weer de energie om verder te werken aan het opknappen van mijn woning. Stapje voor stapje.
Woensdag dronk ik koffie met een buurvrouw, ruimde in totaal vier lades uit van twee verschillende ladenkastjes, verwijderde boeken die ik nooit (meer) zal lezen uit mijn boekenkast en maakte zelfs wat ruimte in mijn hoofd. Nu nog een manier vinden om de lege ruimte in mijn hart weer op te vullen.
Mijn foto's van november staan nu in een album op Flickr (klik) en 's avonds at ik bij een vriend.
Het was donderdag een goede maar soms wat hectische werkdag bij de brouwerij, hier vlak bij:
Gelukkig veel kunnen doen! De werkdag werd afgesloten met een gezamenlijk biertje.
Die avond had ik een live verbinding met mijn oom in Canada. Via Facebook Messenger kun je ook videobellen heden ten dage. Tot groot genoegen van de bejaarde oom in kwestie. Het werd een emotioneel weerzien want de laatste keer dat wij elkaar live spraken leefde zijn zuster nog. 'Ga je nog wat leuks doen met je kinderen, deze kerst?' blijkt voor mij een pijnlijke vraag.
Ook vrijdag flink kunnen werken en het voelde goed. Het bedrijf is goed aan het groeien en het voelt fijn daar deel van te mogen uitmaken. En gewaardeerd te worden. Elke vrijdag wordt die waardering geuit in de vorm van een vrijdagmidagborrel. Met een biertje dus.
Vrijdagavond ging ik naar de kroeg (meteen maar even klant gemaakt van de brouwerij waar ik werk) met een vriend en dronk er dit lekkere Bock bier:
De vriend in kwestie bleef gezellig overnachten.
Zaterdag met voornoemde vriend lekker ontbeten in de koffietent om de hoek
en daarna naar een loods voor het allereerste keer spelen van 'Escape Room', in deze buurt:
Het groepje waar ik in zat speelde een groepje mensen dat dreigde te participeren in onvrijwillige orgaandonatie. Erg leuk! Het was een uitje als onderdeel van de verjaardag van een gemeenschappelijke vriend. 's Avonds was er een aansluitend etentje in een eetgelegenheid waar ik deze foto maakte van de gang:
Het was erg gezellig!
Zo'n 34 jaar geleden was dit groepje
voor het eerst bij elkaar in deze samenstelling.
Zondag kwamen mijn broer en zijn vrouw mij helpen met klussen in huis. Erg inspirerend en van de weeromstuit ging ik zelf ook flink aan de slag. Niet alleen zelf kan ik blij worden van zo'n actie, ook de mensen die oude spulletjes van mijn moeder, mijn kinderen en mijzelf een tweede leven gunnen worden er blij van. Mooi toch? Mijn schoorsteenmantel was bijzonder rommelig maar inmiddels wordt het steeds rustiger op het plekje boven de kachel:
Die avond mocht ik mee-eten met een buurvrouw en tevreden ging ik op tijd naar bed want de komende weken zullen mijn dagen weer aardig gevuld zijn.
If I be wrong van Wolf Larsen is de muziek van deze week:
And I have been wrong, I have been right I have been both these things all in the same night So if I be wrong, if I be right Let me here, with you, tonight
Deze week staan wij stil bij het overlijden van Marc van Eeghem en dat van Erik Klappe (http://zeekraai.org/) en Wil Cornelia (http://zizymarlene.punt.nl/), twee mensen die bekend zijn bij diverse webloggers.
=================================
In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. http://terrebel.blogspot.nl/ Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden. https://www.facebook.com/terrebel/
In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. http://terrebel.blogspot.nl/ Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden. https://www.facebook.com/terrebel/
Steeds meer mensen zijn (over)gevoelig voor straling. Zij blijken beter te slapen uit de buurt van een zendmast en wanneer de telefoon/internet modem in huis is uitgeschakeld. Inderdaad is er een verandering te zien in hersengolfactiviteit wanneer iemand die daar gevoelig voor is bij een stralingsbron slaapt. Die bepaalde hersenactiviteit is afwezig wanneer diezelfde persoon in een tentje op de Veluwe slaapt. Duidelijk dus dat mensen daadwerkelijk worden beïnvloed door straling. Ook wanneer die straling denkbeeldig is! Mensen die gevoelig zijn voor straling (en nee, ik denk niet dat zij liegen) sliepen in laboratorium omstandigheden als een roosje. Behalve wanneer de onderzoekers een modem in het zicht plaatsten. Toen sliepen de proefpersonen beduidend slechter. 'Closed and shut case' zou je zeggen. Voldoende bewijs dat straling de slaap negatief beïnvloed.
Behalve dan dat het modem in het laboratorium niet was aangesloten en er dus geen sprake kon zijn van stralingsemissie.
Zelfs dénken dat wij ergens last van hebben kan er toe leiden dat wij ergens last van hebben. Denk aan de Amerikanen die denken dat uitsluitend moslims aanslagen plegen. Cijfers tonen aan dat in de afgelopen 20 jaar meer aanslagen op Amerikaanse bodem werden gepleegd door joden dan door moslims. Mensen in Nederland denken last te hebben van moskeeën maar als je dan vraagt of er één in de buurt is (in de hele provincie Zeeland zijn er precies vier) beginnen ze te stamelen: 'Ja eh... nou eh... Maar Wilders zei dat... eh... ' -'Dus als Geert zegt dat je ergens last van hebt dan heb je daar last van, zelfs wanneer je nadenkt en ontdekt dat je er géén last van hebt?' 'Precies!' Politici en marketeers weten dat je mensen van alles kunt aanpraten: angsten maar ook diensten en producten die mensen helemaal niet nodig hebben. Er zijn zelfs mensen die voor de schadeverzekering van hun mobieltje €7 per maand betalen. Onzin natuurlijk want het mobieltje is al verzekerd onder de inboedel verzekering. Die mensen gooien dus €84 per jaar gewoon weg. Zonde, toch?
Deze gedachtegang biedt ook perspectief voor de wapenwedloop: tegenstanders hoeven maar te dénken dat je over massa vernietigingswapens beschikt en ze zijn al te bang om je aan te vallen. Bedenk eens hoeveel miljarden dollars, euro's en roebels dan uitgegeven kunnen worden aan écht nuttige projecten!?
Onderwijs bijvoorbeeld. Om mensen weer zelfstandig te leren nadenken.
De zaken in ander perspectief zien kan al veel doen met onze gevoelens er over.
Ik denk dat onze geest tot veel meer in staat is dan wij tot nu toe hebben aangenomen: wij kunnen ons letterlijk ziek denken. Het goede nieuws is: wij kunnen ons letterlijk beter denken! Tot op zekere hoogte natuurlijk want ik denk niet dat je door een ongeluk verloren arm aangroeit door er alleen maar positief over te denken. Wel denk ik dat je prettiger leeft wanneer je bedenkt wat je nog wel kan met je handicap in plaats van je te richten op wat je niet meer kan door je handicap.
En u: gelooft u in de kracht van positief denken?
=============================
In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. http://terrebel.blogspot.nl/ Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden. https://www.facebook.com/terrebel/
Goed nieuws vind ik dat er mensen zijn die met alle liefde en duidelijk veel plezier hun best doen om anderen plezier te bezorgen. Neem bijvoorbeeld de mensen die dit liedje met bijhorende videoclip produceerden:
Goed nieuws is ook dat het heel eenvoudig is om energie te besparen:
Billy de Kat is een voormalig boerderijkat
en dus heel blij met de gezamenlijke binnentuin
De lolcat van deze week:
'Je kunt geen voorwaarden verbinden
aan onvoorwaardelijke liefde'
In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. http://terrebel.blogspot.nl/ Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden. https://www.facebook.com/terrebel/
Met de lessen van het verleden in gedachten leren wij vandaag onze toekomst vorm te geven. Natuurlijk zijn er externe omstandigheden maar hoe je in het leven staat bepaal je vooral zelf.
Met die instelling begon ik aan deze week.
Maandag was ik een uurtje eerder op het werk dan normaal. Zodoende was het lekker rustig en kon ik veel werk verrichten. De hoeveelheid werk neemt toe en dat betekent dat het goed gaat met de brouwerij! Hier een stukje van mijn lunch die dag:
Een fraai hartje, niet?
Die avond was een speciale avond voor een bevriende Broeder in onze vrijmetselaarsloge. Een prachtige avond met een mooi ritueel, lekker eten
Toetje: spekkoek met een speculaas mousse
en goede gesprekken over harmonie en samenleven.
Dinsdag had ik gereserveerd voor klussen in huis maar ik was wat lethargisch. Misschien door de kou maar waarschijnlijker door herinneringen die mij emotioneel wat uit balans brachten. Ik deed het dus noodgedwongen rustig aan: pannen schoonmaken, overleg plegen over entertainment-opdrachten, lezen, kleding opvouwen en opbergen...En foto's van een recent bezoek aan Antwerpen online zetten: https://www.flickr.com/photos/terrebel/sets/72157690481001875#
Thee gedronken met een buurvrouw en 's avonds was een vriendin op visite.
Woensdag had ik gelukkig iets meer energie dan de dag ervoor. Daarom kon ik vijf verschillende winkels bezoeken en een paar klusjes in huis opknappen (wandklok schoonmaken, van een nieuwe batterij voorzien en op een andere plek weer ophangen, een vlek uit het vloerkleed verwijderen, een sleutelhanger repareren, een paar spullen op de stapel 'voor Marktplaats' leggen...).
Een van de winkels die ik bezocht is een dierenwinkel. Daar haalde ik twee nieuwe maatjes voor de vis die na het overlijden van Caesar Alexander Draconius III helemaal alleen zijn rondjes zwom:
Ook draaide mijn wasmachine voor de buurvrouw bij wie ik op de koffie was, kreeg ik een andere buurvrouw op de thee, at ik 's avonds bij een vriend en was ik aansluitend op een vergadering van de Bewonerscommissie. Tegen het einde van de vergadering mocht ik van mijzelf een biertje:
Onderweg naar mijn werk op donderdag viel mij deze reclame-uiting op:
Sinds wanneer vinden Nederlandse reclamemakers
dat Nederlands geen mooie taal is?
Mijn irritatie duurde niet lang want vlak bij de brouwerij mocht ik dit plaatje schieten:
Slimme vogels vliegen naar het zuiden!
De werkdag begon met het uitruimen van de vaatwasser. Daarna mocht ik mij wijden aan de administratie van een steeds sneller groeiende brouwerij. Een collega merkte dat 'even iets regelen met een factuurtje' makkelijk een uur tijd in beslag kan nemen. Er gaan tientallen uitgaande facturen per week om in de zaak en met een totaal van 24 uren per week voor het administratief verwerken van èn de ingaande èn de uitgaande facturen (en bijhouden van het kasboek en dergelijke) blijft er niet heel veel tijd over voor tijdrovende klusjes. Altijd goed, begrip kweken voor elkaar. Daarom hoor ik ook graag waar collega's zoal tegen aan lopen. Je kunt natuurlijk allemaal lekker veilig op je eigen eilandje blijven zitten maar af en toe even met een ander meekijken kan de sfeer op het werk aanzienlijk verbeteren.
Een afspraak 's avonds ging niet door dus kon ik mijn achterstand in e-mail beantwoording wegwerken.
Vrijdag mocht ik mee om een bestelling van bier af te leveren: 6 dozen vol heerlijke bieren werden afgeleverd in het logegebouw waar ik regelmatig te vinden ben.
's Middags was onze boekhouder bij ons te gast. Hij gaf mij tips en trucs om de overgang naar het nieuwe boekjaar soepeler te laten verlopen. Een collega bracht mij naar mijn entertainmentklus van die avond: rondlopen op een bedrijfsfeest.
Ik was blij met een lift naar huis want het weer was bar- en bar slecht. Al zag al die sneeuw er wel prachtig uit.
Zaterdag las ik deze column van Wltrrr die zijn gedachten goed weet te verwoorden. Bovendien ben ik het met hem eens over de huidige situatie in Nederland. Had een buurvrouw op visite en deed het rustig aan vanwege griepverschijnselen. Mijn lieve nicht bracht mij een zelfgemaakt kerststukje.
's Avonds met een paar vrienden zitten bellen (niet tegelijk) en vroeg naar bed.
Zondag prettig uitgeslapen en wat klusjes in huis verricht. Nog steeds wat grieperig helaas dus lang niet alles kunnen doen wat ik had willen doen. Heb echter wel mijn lichamelijke oefeningen gedaan en mij geschoren. Bijvoorbeeld.
Had - voor de broodnodige afwisseling - een buurvrouw op de thee en genoot het avondeten (bloemkool met een visje) bij een andere buurvrouw. Billy de Kat overwoog om naar buiten te gaan maar besloot toch maar binnen te blijven:
De muziek van deze week is Ma gueule van Johnny Hallyday:
Deze week staan wij stil bij het overlijden van Johnny Hallyday
In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. http://terrebel.blogspot.nl/ Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden. https://www.facebook.com/terrebel/
In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. http://terrebel.blogspot.nl/ Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden. https://www.facebook.com/terrebel/
'Ik heb niets te verbergen.' is een veel gehoord commentaar van mensen die zich niet druk maken over privacy wetgeving. Een reporter ging de straat op voor onderzoek:
U bent gesteld op uw privacy? Waarom praat u dan hardop over uw privé aangelegenheden in de bus? En hoe zit het met het recht van anderen om niet te worden geconfronteerd met uw persoonlijke besognes?
Overigens is 'privacy' een van de twee Engelse woorden die in het Nederlands aan betekenis heeft verloren. Het andere is 'service'.
Dat zal ik even uitleggen met een voorbeeld: vraagt u maar eens een dienstverlenende instelling wat men precies doet met uw privé-gegevens. En waarom.
In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. http://terrebel.blogspot.nl/ Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden. https://www.facebook.com/terrebel/
Goed nieuws is dat wij allemaal tijdreizigers zijn. Mijn zoon zei het al toen hij pas een jaar of zeven was: 'Wij reizen allemaal de toekomst in met een snelheid van een minuut per minuut.' Hoogstwaarschijnlijk zullen wij in de toekomst anders reizen dan wij nu doen: zelfrijdende auto's, belachelijk snelle treinen, via raketten...of misschien wel zo:
Goed nieuws is het natuurlijk dat ook Oostenrijk (klik) binnenkort wordt toegevoegd aan het rijtje 'beschaafde landen' want ook daar mogen homoseksuele stellen eerdaags in het huwelijk treden.
Billy is een kat en kan dus ook een beetje ondeugend zijn:
De lolcat van deze week:
'Herinneringen zitten in hart en hoofd
niet in voorwerpen.'
In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. http://terrebel.blogspot.nl/ Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden. https://www.facebook.com/terrebel/
Wanneer de directeur van de brouwerij waar ik werk mij onderweg oppikt kost het mij ongeveer een half uur om op het werk te komen. Leg ik het hele traject af met het openbaar vervoer dan ben ik ongeveer een uur onderweg. Die tijd gebruikte ik ooit om e-mails en nieuws te lezen en mij bezig te houden met sociale media. Tegenwoordig doe ik ademhalingsoefeningen, staar een beetje uit het raam of lees een boek. Kortom: ik leer dat af en toe rust nemen best prettig kan zijn.
Het was maandag een hectische werkdag waarop ik deze foto maakte vanuit het kantoorraam:
Vooral omdat het aantal werknemers is gegroeid en er simpelweg te weinig ruimte is om elke aanwezige een ruime werkplek te geven. In het nieuwe pand zal dat probleem zijn opgelost.
Maandagavond hoorde ik iemand beweren: 'Niemand vertelt mij wat ik moet doen. Nooit! En wanneer er regels zijn zal ik mij daar altijd aan houden.' Een erg interessante bewering, vind ik. Eentje die aangeeft hoe verwarrend het kan zijn om in het huidige tijdperk te leven. Zo kun je tegenwoordig én vinden dat mensen met een donkere huidskleur inferieur zijn aan mensen met een lichte huidskleur én vinden dat de hulp van Sinterklaas een zo donker mogelijke huidskleur moet hebben 'omdat dat zo hoort'. Ook is het nu normaal om te vinden dat kinderen moeten leren dat het hebben van een donkere huidskleur slecht is door er op aan te dringen dat het beter is wanneer de hulp van de Sint juist géén donkere huidskleur heeft. Tegelijkertijd twee tegengestelde meningen hebben leidt tot verwarring. Dat blijkt. Zo is het heel normaal om te zeggen dat je zelf altijd mag zeggen wat je wilt maar dat anderen - vooral wanneer zij kritiek op jou hebben - absoluut juist níet mogen zeggen wat zij willen: 'Vrijheid van meningsuiting is absoluut voor iedereen die het altijd met mij eens is!' is een vrij normale gedachte geworden.
Gelukkig was er ook drank:
Dinsdag was ik een extra dag aan het werk en het was goed. Aardig wat werk kunnen verrichten en het was nog gezellig ook. Maar 's avonds was ik behoorlijk moe. Vroeg naar bed dus maar. Onderweg naar huis zag ik dit:
Woensdag had ik gereserveerd voor het huishouden. Maar een buurvrouw kwam op de koffie en samen ontdekten wij dat het prettiger is om samen een film op televisie te kijken dan in je eentje. Toch wel wat huishoudelijke klusjes verricht, hoor. Een begin gemaakt met het bekijken van foto-albums die mijn moeder ons heeft nagelaten bijvoorbeeld. Het valt nog niet mee om te onderzoeken wie al die mensen op de honderden foto's zijn. Maar interessant is het zeker!
Normaliter eet ik op woensdag bij een vriend maar ditmaal was ik op verjaarsvisite bij een buurvrouw. Gezellig!
Donderdag deed ik de slaapkamergordijnen open maar kwam er geen licht naar binnen. En ik vond het behoorlijk koud op straat.
Opvallend: een ziekenhuis dat patiënten welkom heet.
Alsof ze willen dat mensen ziek worden.
(op het plaatje klikken=vergroten)
Gelukkig kon op kantoor de verwarming aan. Thuis een hapje gegeten en koffie gedronken met een buurvrouw. En opeens was de dag om.
Vrijdag samen met een collega hard gewerkt om de boel klaar te maken voor de verhuizing van het bedrijf eerdaags. Papieren waarvan al lang het bestaan niet meer werd vermoed een plekje gegeven. In de papierbak. Tientallen kilo's aan oude zooi verwijderd en een aantal objecten opgeborgen in de 'museumdoos': een doos vol spullen die doen denken aan de begindagen van de brouwerij. Best geinig. En inspirerend voor thuis. Een collega trakteerde op bapao:
's Avonds lekker gegeten en gekletst bij vrienden. Al met al toch pas weer tegen middernacht in mijn bed beland. Zo gaan die dingen.
Zaterdag wilde ik graag in bed blijven liggen want elk stukje huid dat contact had met de buitenlucht gaf aan dat het koud was. Erg koud. De thermometer wees op een temperatuur van 12 graden. Best fris.
Scheren, nagels knippen, was draaien, met mijn zoon afspreken bij zijn moeder en daar een kopje thee drinken en even de markt over. Mocht ook nog mijn zoon een verjaardagscadeautje overhandigen ter ere van zijn 22ste verjaardag.
En 's avonds naar een voorstelling van The Rocky Horror Picture Show!
Bijkletsen met oude vrienden, nieuwe vrienden maken en gewoon een avondje genieten.
Hoewel, 'avondje'? Tegen drie uur 's nachts ging bij mij pas het licht uit.
Zondag een beetje brak aan de thee met een buurvrouw, aquarium schoonmaken, goudvis begraven (Caesar Alexander Draconius III, hier op archiefbeeld:
De achterste vis. De voorste is Quick of Flupke. Vooralsnog in leven.)
, administratie doen, boodschappen halen, plantjes water geven en koken voor vier mensen. Eentje was ziek maar het werd toch een gezellige avond.
De muziek van deze week komt van KLF. Hier is 'What time is love?':
In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. http://terrebel.blogspot.nl/ Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden. https://www.facebook.com/terrebel/
In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. http://terrebel.blogspot.nl/ Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden. https://www.facebook.com/terrebel/
Posts
