Wat is de dagindeling waar u zich prettig bij voelt?
Maandag mocht ik een collega uitleggen hoe hij een bijlage die hij in Whatsapp ontvangen had kon doorsturen naar een e-mailadres. 'Klik op 'Open bijlage', klik op 'verzenden als', klik op 'e-mail' maar het was hem toch wat te ingewikkeld dus smekend kijkend vroeg hij mij het te doen voor hem. Verder probeerde ik collega's duidelijk te maken dat het gebruiken van de bedrijfstankpas ons veel geld bespaart. Zomaar een bonnetje inleveren van een tankstation zorgt er namelijk voor dat het bedrijf de BTW niet kan terugvorderen (immers, anders kun je eenvoudig je buren vragen hun benzinebonnetjes aan jou te geven zodat jij die aan de belastingdienst kunt laten zien als 'bedrijfskosten'). Op een tankvulling à €40,- scheelt dat toch al €6.49. En het gebeurt enkele tientallen keren per jaar. Zonde van het geld!
Een collega meldde stomverbaasd niet te weten dat het inboeken van kassabonnen tijd (en dus geld) kost: 'Ik stop de bonnen in een laatje en dan komen ze toch vanzelf in de boekhouding?' Net niet helemaal vanzelf. Dus. Het verwerken van een kassabonnetje van €3 kan zomaar tien minuten duren omdat-ie moet worden gesplitst: brood is voor het personeel en wordt ingevoerd zonder BTW maar de afwasborstel op dezelfde bon gaat onder 'schoonmaakartikelen' en kan wél worden opgevoerd voor BTW-afdracht.
Om maar iets te noemen: kosten die voor het personeel worden gemaakt (broodjes op een teambuilding dag bijvoorbeeld) mogen worden opgevoerd voor de belastingen. Mits die kosten niet hoger uitkomen dan €227 per werknemer per jaar, gebaseerd op een volledige werkweek. Daarbij rekening houdend met het aantal biertjes dat werknemers zelf meedrinken op het einde van de week en zo. Die biertjes worden - als je het allemaal netjes doet als boekhouder - gezien als 'betaling van loon in natura (klik)'. Zie dat maar eens netjes te doen allemaal. Als je 24 uren per week tot je beschikking hebt. Voor de gehele boekhouding. Dus. Als zodanig.
Als u geluk heeft heeft u bovenstaande drie alinea's overgeslagen met het lezen van dit stuk. Zo niet: sorry. Om u een indruk te geven van de chaos die af en toe ontstaat ziet u hier een foto van een stukje van mijn werkplek:
De dag werd beëindigd met een goede traditie: een collega had een paar lokale bieren meegenomen van zijn vakantieadres en die moesten worden geproefd.
Uiteraard. Want je werkt in een brouwerij of niet.
Thuis even gewerkt voor een lokale stichting waar ik penningmeester van ben, vrienden gebeld en ge-appt, een paar e-mails verstuurd en een kilo oude papieren verwerkt terwijl ik De Slimste Mens keek. Kwam onder meer mijn agenda van vier jaar geleden tegen. Voor de gein vergeleek ik een willekeurige week in mijn leven met ruwweg dezelfde week in dit jaar. Links op de foto ziet u hoe mijn leven er tegenwoordig uitziet, rechts hoe dat vier jaar geleden was. 'Toeval' dacht ik eerst nog en nam een andere week als voorbeeld. Valt u ook iets op?
Inderdaad: mijn leven is een stuk rustiger geworden.
Bovendien heb ik nu letterlijk meer ruimte voor spontane acties
omdat niet elke agenda-dag weken vooraf is ingevuld.
Dinsdag boodschappen gedaan voor het avondeten, een tas vol oude papieren verwerkt en zeker 90% van de inhoud weggegooid. In de binnentuin
zitten kletsen met een buurvrouw en een tuinman, een buurvrouw op de thee gehad, even dingetjes geregeld als secretaris van de maandagavondclub en nog zo wat.
Toen bakte ik een pizza. Met een bodem van kikkererwtenmeel en meergranenbroodmix en een flinke scheut bier, met knoflook, ei en diverse kruiden.
Erop ging tomatenpuree, oude boerenkaas, tomaat, ham, groene pepers en ananas.
De eetgasten (een vriend en een buurvrouw) waren er zeer over te spreken. En ik ook. Later op de avond kwam een vriend van de vriend nog 'even langs' en zodoende lag ik half drie 's nachts op mijn lakens. Zonder de afwas te hebben gedaan.
Woensdag was in het nieuws dat president Trump boos was op Denemarken en daarom zijn geplande bezoek afzegde. Hij is boos want de Minister President van Denemarken wil hem Groenland niet verkopen 'Want Groenland ligt strategisch voor Amerika, mijn vriend Poetin wil er graag een oliepijplijn neerleggen en Amerika kan veel geld verdienen aan de mineralen die in Groenland in de bodem zitten! Bovendien kost Groenland dan Denemarken geen geld meer voor onderhoud. Goeie deal, toch?' In eerste instantie dacht ik 'Komt dit bericht van een parodie Twitter account van Trump?'
Maar nee. Hij meent het.
Alsof je een etentje met vrienden afzegt omdat zij weigeren jou hun dochter te verkopen nadat jij hebt gezegd dat jij haar graag zal exploiteren. 'Als jullie haar aan mij geven om te verhuren hoeven jullie geen eten, kleren of schoolgeld meer voor haar te betalen! Aardig van mij, niet?' Onwaarschijnlijk!
Reactie van de premier van Denemarken: 'Gelukkig ligt de tijd dat landen en mensen werden verkocht achter ons. Laten wij dat zo houden.' Blijkbaar zijn voetballers geen mensen. Maar dat terzijde.
De nacht ervoor had ik geen zin om nog de afwas te doen dus die deed ik deze ochtend. Verder met klusjes in huis. Een heuse timmerman zal ik nooit worden maar ik wordt wél steeds een beetje minder onhandig!
Bij een vriend at ik de avondmaaltijd
om daarna op visite te gaan bij een buurvrouw. Onderweg naar mijn eigen woning sprak ik even een andere buurvrouw.
Donderdag op het werk mocht ik een collega vertellen waar de aan/uit knop van de printer zit en verder werd ik weinig gestoord tijdens het verrichten van boekhoudkundige werkzaamheden. Fijn! Dat was ook de kennismaking met nieuwe huurbrouwers. Dat zijn bierbrouwers die geen eigen brouwinstallatie hebben. Op hun instagram account staat sinds die dag deze foto:
Na het werk was ik even naar het clubgebouw voor een klusje en de avond bracht ik thuis door. Alleen. Zonder buurvrouwen. Dat kan dus ook. Oké, met app-contact en ik zwaaide naar eentje aan de overkant van de straat. Maar toch. Het was heerlijk weer dus ik heb een uurtje aan de waterkant
zitten lezen en deed weer wat kleine klusjes in huis. Ik word nog eens handig!
Vrijdag stond ik voor een dichte deur op het werk. Ik was de eerste! Dus zat even op de stoep mijn zonden te overdenken en te nagenieten van het fijne gesprek dat ik had met de buschauffeur, eerder die dag. Voordeel van vaak dezelfde buslijn pakken op hetzelfde tijdstip is dat je de bestuurders een beetje leert kennen. Ik vind het prettiger om 'Goedemorgen Jack!' te zeggen dan het meer algemene 'Môgge!'
In het nieuws (klik) was dat het aantal daklozen in Nederland in de laatste paar jaar is verdubbeld. Vooral de reacties onder het stuk zijn erg interessant om te lezen. Daaruit blijkt onder meer dat veel mensen niet beseffen dat ook zij dakloos kunnen raken. Iedereen kan in een scheiding terecht komen, (geestelijk) ernstig ziek worden of werkloos raken. Ook zijn er mensen die een paar honderd appartementen bezitten en daarmee de huur- en koopprijzen opdrijven, staan er miljoenen vierkante meters aan kantoorruimte leeg en enkele duizenden woonhuizen, met name in dunbevolkte gebieden.
De vrijdagmiddagborrel
was zo gezellig dat ik pas half negen thuis was en niet heel veel meer kon doen dan een paar telefoontjes plegen en zo.
Zaterdag bijtijds op want ik mocht mij die avond vroeg melden in Lommel. Om vanuit Amsterdam daar in België te komen met het openbaar vervoer heeft nog wat voeten in de aarde. Zo ontdekte ik dat de bus naar Lommel inderdaad in Eersel stopt. Hoera! Maar niet op zaterdag. Jammer. Maar uiteindelijk stond ik er te werken op een verjaardagsfeest.
De feestzaal
Feestende mensen
De 'verplichte' achter de schermen selfie
Erg aardig van Belgen: vaak wordt er in clubs en zo ook rekening gehouden met de iets kleinere medemens.
Was er zelfs wat vroeg dus kon nog even de omgeving bekijken:
Lommel is nu niet echt een plaats die qua openbaar vervoer is aangesloten op iets wat lijkt op een nachtnet dus ben maar door gaan feesten tot de eerste trein naar Antwerpen ging de volgende ochtend. Die ging niet vanwege werkzaamheden aan het spoor. Alleen maar dit weekend. Dus met alternatief vervoer naar Mol en daar op de trein naar de bewoonde wereld. Antwerpen dus. Daar even op het prachtige station rondgehangen
voor ik doorreisde naar Amsterdam. Sorry Antwerpen! Volgende keer blijf ik graag wat langer maar ik was best een beetje moe. Dat uitte zich onder meer in de opmerking van een mevrouw die zei: 'Ik dacht dat je een jaar of veertig was!?' Terwijl ik een paar weken geleden nog op 36 werd geschat. Maar goed, met 'ben jij niet veertig dan?' kan ik leven als man van 51.
Uiteindelijk was ik zondag al voor het begin van de middag thuis. Koffie, douchen, was draaien en vooral veel rusten. Best handig na een nacht met elf uren dansen en flirten ('werken' noemen entertainers dat) in plaats van tv kijken en slapen. Toch leuk als je dan de straat in loopt en een buurvrouw zwaait enthousiast naar je vanachter haar raam. Zo voelt een mens zich welkom!
Aan de waterkant in het gras heerlijk liggen genieten van het prachtige weer en de (relatieve, want motorbootjes) rust:
Het Engelstalige stuk van deze week: https://terrebelius.blogspot.com/2019/08/how-are-opinions-formed.html
'Ten Million Slaves' van Otis Taylor is de muziek van deze week:
Meer lezen? Mijn verhalenbundels
In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. http://terrebel.blogspot.nl/ Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden. https://www.facebook.com/terrebel/
Posts
