Vind blogstukjes van mij op onderwerp:

Elke zondag een persoonlijk weekoverzicht, elke dinsdag wat goed nieuws met een paar katten, elke woensdag een overweging en elke vrijdag een verhaaltje.

Mijn verhalenbundels zijn te koop via Bol.com én via Lulu.com!

Als u mijn stukjes de moeite waard vindt, kunt u een blogdonatie
verrichten. Elke bijdrage is welkom!

donderdag, december 08, 2022

Freemasonry (and what it means for me)

Let's get it out there: I'm a Freemason. 


I think it started when my girlfriend at the time was pregnant with our now 27 years old son. My life was suddenly and rapidly changing and I needed something to hold on to. To not lose track of what was important. A calm haven to (re)turn to when life was living me instead of vice versa. On a search like that one usually turns to religion. Or alcohol or other drugs. I've tasted some Buddhism, went to a schul, had dinner with the Hare Krishna's, followed some Baptist sermons, had myself schooled by some very nice and well behaved Mormons, looked up the Jehovah's Witnesses (instead of waiting for them to knock on my door), accompanied a neighbour to her mosque, et cetera. I learned a lot in those years, made some new friends and gained more understanding of different people. But they all said: 'This is how it is.' and 'This symbol stands for...' You know, a bit dogmatic. 

Perhaps that's why I got attracted by freemasonry: you meet a lot of different people (yes, women too. The first female Freemason was initiated long before women were considered beings in their own right by governments and granted the right to vote. Although - truth be told - it's still a male dominated 'world'. But hey, good luck finding a female Catholic priest or imam. Or an invitation to a High Tea, aimed at men. Material for a future blog piece) from all walks of life. 

With the methods we use, you learn not to get angry when someone has an opposing opinion but to ask why: why do you think what you think and why do you think does the other person have different thoughts about the same matter? In other words: you compare opinions instead of lining them up against eachother. Of course that means there's sometimes friction. But that only takes the rough edges off of both and - in a figurative but often also physical (ever noticed how people who disagree with eachother keep a physical distance?) - sense, brings people together. 

How it helps you to grow as a human being is that freemasonry helps you question your own motives: is it really me that wants this or is it because I think people expect this from me? 

It's also not very dogmatic. For example: there's this symbol in freemasonry that many see as a letter 'G' (click). 


Does it stand for God? For Gaia perhaps, for those who prefer to put their faith in Mother Nature and less in a deity? Does it stand for Geometry because - after all - we were originally a group of stone masons? Is it a circle with a square in it, symbolising everything can be broken down to perfect mathematical equations? Or is it perhaps a snake biting its own tail? Or the Circle of Life, interrupted or 'blocked' by your temporary shortcomings or some trauma holding you back? That's for every Mason his- or herself to decide. And every single Mason will look differently upon how to interpret 'the secret', the rituals and symbols. And that's okay. 

What do you know about Freemasonry? Perhaps you know of a juicy conspiracy theory you would like to share? Welcome to comment! 

================
Want to read (more of) my short stories? My author page: Terrence Weijnschenk at Amazon
I just lost my part time job and am not making ends meet via entertainment because of covid, so a donation (click) is much appreciated:



In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. http://terrebel.blogspot.nl/ Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden. https://www.facebook.com/TerrebelAuthortainer

Meer lezen? Mijn verhalenbundels

woensdag, december 07, 2022

Wij hebben sturing nodig

Kinderen zijn slecht in staat zelfstandig beslissingen te maken. Zij hebben sturing nodig. Daarom zijn er ouders, al dan niet biologische. Ook veel volwassenen zijn helaas niet of slecht opgevoed. Daarom is er een overheid.

Net als ouders is ook een overheid niet perfect en soms is het geklaag van de 'kinderen' dus terecht. Maar nog vaker is het gewoon gezeur.

De leiding van organisaties kun je ook als 'ouders' zien: de schooldirecteur, de CEO van een groot bedrijf...het lijkt alsof individuën een organisatie leiden maar in verreweg de meeste gevallen gaat het om een heel team van 'ouders' dat hun 'kinderen' sturing probeert te geven. 

Een recent voorbeeld is miljardair Elon Musk die dacht dat hij - naast het leidinggeven aan Tesla, Paypal, SpaceX, et cetera ook wel 'eventjes in zijn eentje' Twitter kon leiden. Niet dus. Hij kon niet anders dan toegeven dat hij het werk niet kon zonder de mensen die hij op zijn eerste werkdag en plompverloren ontslagen had. Per e-mail. Want behalve puissant rijk, is Musk ook ontzettend laf.

Onder de leiding van Jan Marijnissen (en diens team) groeide indertijd de SP van een partij in de marge, tot een partij om rekening mee te houden. Dat lag deels aan zijn manier van leidinggeven. Die schijnt nogal directief geweest te zijn: 'Jij gaat dit doen. Nu!' Mede daardoor verloor de partij een aantal goede krachten (het schijnt op het SP hoofdkantoor prettiger werken te zijn met Lilian, de dochter van De Grote Roerganger, aan het...eh...roer), waaronder bijvoorbeeld Agnes Kant. Die later veel beter op haar plek leek bij een Europees Instituut dat medicijnen moet goedkeuren voordat die worden vrijgegeven op de Europese markt.

Terwijl een aantal mensen bij de SP blijkbaar directe orders nodig had, voelden anderen zich meer thuis bij zachtaardiger 'ouders'. 



Welk soort ouders had u en/of bij welk soort 'ouders' (onder wat voor soort leiders) voelt u zich het prettigst?

Bij de dominante, directieve ouder: 'Jij gaat aan tafel zitten. Nu! En eet rustig je bord leeg.'

Of bij het tegenovergestelde, ook wel de 'laat maar waaien' ouder: 'Ach, je hebt geen zin om te eten? Geeft niet schatje. Hier heb je vijf euro. Ga maar gewoon naar de snackbar of zo, straks.'

Er zijn natuurlijk ook tussenvormen van communiceren, zoals onder meer beschreven in dit interessante stuk. 



Zo heb je ook ouders die bijvoorbeeld zeggen: 'Als je klaar bent met eten wil ik graag van je horen waarom je vaak met tegenzin eet. Maar eet nu maar even rustig want warm is het lekkerder. Zal ik er even wat te drinken bij halen voor je?'

Het leidinggeven aan een gezin of aan een land is natuurlijk van een iets andere orde. Maar de principes zijn hetzelfde: hanteer je de roe of fluwelen handschoenen?