==============================================
Mensen veranderen. Dat geldt zelfs voor mensen die denken dat zij nooit veranderen. Al is het maar van mening. Zo zijn er mensen die hun hele leven lang veel vlees hebben gegeten, hun afval niet scheidden en er huisdieren op nahielden maar later in hun leven vegetariër worden 'want dierenwelzijn', zo weinig mogelijk verpakt eten kopen 'want beter voor het milieu en mijn gezondheid' en petities tekenen tegen Artis 'want dieren in een kooi opsluiten, zelfs al is het een grote kooi kan écht niet meer!'
Heel normaal. Zelf verander ik ook van mening. Wanneer ik feiten onder ogen kom die mij van inzicht doen veranderen.
Maar ook als persoon veranderen mensen: van rustig naar praatgraag en omgekeerd, van vrolijk naar verbitterd, et cetera.
Bent u wel eens veranderd? Al is het maar van mening?
Maandag maakte ik mij nog steeds zorgen om het welzijn van vrienden en andere geliefden. Daar heeft 'Het Coronavirus' van alles mee te maken. Uiteraard. Het lijkt misschien 'maar een griepje' maar is vele malen besmettelijker en de kans op levenslang invalide raken als je je het virus hebt opgelopen is best groot, vind ik. Ik weet ook wel dat er veel mensen doodgaan door hongersnood, malaria, oorlog en valpartijen (wist u bijvoorbeeld dat jaarlijks zo'n 40 mensen wereldwijd sterven omdat zij worden geplut door een omvallende afgiftemachine? 'Stom apparaat! Geef mij mijn geld terug of in elk geval die chocoladereep!' *Schudt, schudt, schop, trap, schudt, vloek, klap, schudt, wankel, klaboem!*).
Het is vooral de onzekerheid die mij eh...onzeker maakt. Bijvoorbeeld: ook wanneer men geen symptomen vertoont als verhoging en een zere keel en zo kan men drager zijn van het virus en het dus overdragen. Dus hoewel een test een beetje geruststelling kan geven biedt het geen garantie tegen het ontvangen en/of doorgeven van de ziekte die door het virus wordt veroorzaakt.
Gelukkig zijn er mensen die ons helpen door helder te maken hoe het nu werkelijk zit. Dit artikel bijvoorbeeld dat neerkomt op: 'Het aantal coronapatiënten is helemaal niet toegenomen! Bovendien is de stijging van het aantal coronapatiënten de schuld van moslims en andere buitenlanders.'
'Volgens een viruswaanzinnige bestaat het virus niet én is het levensgevaarlijk en hydroxychloroquine het beste medicijn.' 'Iets kan toch én wel én niet waar zijn?' 'Eh...tja...een mes kan bijvoorbeeld ongevaarlijk zijn wanneer het wordt gebruikt om een koe in hapklare brokken te verdelen maar levengevaarlijk wanneer het uit je middenrif steekt. En pinda's kunnen goed zijn voor de kiezen maar dodelijk voor iemand met een pinda-allergie. Ja. Maar bijvoorbeeld een baksteen of een dodelijk virus blijven een baksteen en een dodelijk virus.'
Deze ochtend bracht ik een bezoek aan de huisarts. Waarbij ik onderweg langs deze plekken kwam:
Voor een doorverwijzing naar een orthopeed én om mijn oren te laten uitspuiten. Onder meer. Het was mij nog niet eerder opgevallen dat er in de buurt van de huisartsenpost krekels verstopt zitten naast de autoweg. Ga foto's laten maken van mijn been want wellicht heb ik ook ter rechterzijde van mijn lichaam een nieuwe heup nodig. Van de spieren er omheen heb ik een stuk minder last sinds mijn vriendin mij onder handen heeft genomen. Zij maakt heel wat bij mij los!
Thuis even een handwasje gedaan (nadat ik een dag eerder al de reguliere was had opgehangen
Dat was het ook aan de waterkant waar ik eigenlijk wat wilde gaan lezen en schrijven maar in slaap viel.
Tot een jongeman mij wekte: 'Hier meneer, een ijsblokje. Dat kunt u in uw nek leggen om wat af te koelen.' Lief, niet? Op het grasveldje naast het grasveldje waar ik op lag, lagen twee van mijn buren: 'Hoi!' 'Hé, hoi!'
's Avonds keek ik de rolprent 'Hulk'.
Met gastrolletjes voor de 'uitvinder' van De Hulk, Stan Lee en Lou Ferrigno, de man die De Hulk speelde in een TV-serie over het karakter.
De reclameblokken gebruikte ik voor allerhande klusjes in huis, waaronder een beetje schrijven, appen met vrienden, et cetera.
Dinsdag tijdens mijn ochtendlijke rondje social media lachte ik mij een breuk om een - in mijn ogen - absurde discussie en schreef er dit tweetje over:
'Ik ben erg gesteld op mijn privacy en wil niet dat een restaurant mijn gegevens noteert!' https://www.nu.nl/economie/6069900/winkelmedewerkers-zijn-bang-dat-mondkapjesplicht-averechts-werkt.html 'Maar je hebt online gereserveerd en doet op FB mee aan spelletjes als 'Welk GTST karakter ben jij?'. 'Ja maar dat is heul wat anders!'
Mensen die vinden dat zij geen afstand hoeven te houden en prima op een kluitje gepakt elkaars hoest- en proestduppels kunnen opvangen 'want ik ben geen mak schaap dat naar Rutte en het RIVM luistert!' een klein beetje voor gek zetten deed ik met dit bericht:
'Alleen makke schapen volgen @MinPres #Rutte en het @rivm.' Dus de premier en het adviesorgaan liggen op het strand van Scheveningen? https://t.co/3zkQiHOsb9
— Terrence Weynschenk (@Terrebelius) August 10, 2020
Voor wie het bericht niet kan zien: het is een filmpje van honderden auto's in een file onderweg naar het strand. Waarom zij verwachten daar parkeerplek te vinden is vooralsnog een raadsel dat wellicht door slimme leden van toekomstige generaties kan worden opgelost.
Hoe dan ook: keurig voor negen uur ingelogd in de boekhouding en in het e-mail programma van de brouwerij waar ik voor werk. Kwam een bericht tegen met de tekst 'zie bijgevoegde invoice'. Hallo, jongens en meisjes...voor 'invoice' bestaat gewoon een keurig Nederlands woord. Namelijk 'factuur'.
Natuurlijk verandert een taal in de loop der tijd (hoeveel mensen verstaan nog het Nederlands zoals dat 500 jaar geleden gesproken werd?) maar er zijn grenzen. En wanneer mensen zeggen dat zij tegen buitenlandse invloeden zijn en daarom lid zijn van groepjes als Farmers Defence Force dan kan ik niet anders dan hen uitlachen. Maar het is ook best vermakelijk toch?
'Hi, ik ben [naam van een bekende Nederlander], een influencer op Instagram en als lid van De Dutch Defence League kom ik op voor het behoud van de Nederlandse taal want ik voel mij wat unheimisch bij al die buitenlandse invloeden. Vind u al dat buitenlands gedoe ook een nare affaire? Join me en share deze post!'
Mijn koffiepauze bracht ik niet thuis door. Ik haalde een broodje bij een lokale bakker en een kopje koffie bij een lokale koffiezaak.
Mocht er een tweede 'lockdown' volgen naar aanleiding van een tweede golf Coronavirus dan zullen veel kleine zaken het helaas economisch niet overleven. Dus ik probeer een steentje bij te dragen. Mijn paar muntjes zullen niet veel verschil maken maar in elk geval de morele steun kunnen zij goed gebruiken.
Het was warm in het parkje waar ik zat en mijn flesje water stond nog (gevuld en al want zo ben ik) op mijn aanrecht en zat dus niet in mijn tas. Kwam net het parkje uitgewandeld toen een vriendelijke fietster met een blije glimlach afstapte. Even later zat ik aan de jus d'orange met een lieve tante op het terras van een lokale horecagelegenheid:
afstand houden, naam en telefoonnummer op een lijst, scheutje handgel. Dat is het leven op dit moment. En het leven bestaat niet alleen uit 'Corona' en alles wat daarmee samenhangt natuurlijk. Zo heb ik deze dag ook gewoon gewerkt en kwam mijn vriendin langs. Die avond deden wij even een biertje met een vriendin en 's nachts lieten wij onze oververhitte lichamen (klinkt wat dubieus wellicht maar het was echt bloedheet) afkoelen aan de kade.
Woensdag in de relatieve koelte van de ochtend zitten werken. Tot een vriendin zich aandiende en zij, mijn vriendin en ik genoten van elkaars gezelschap en het door haar meegenomen brood.
Wij hadden elkaar best veel te vertellen en zomaar opeens was het tijd om met een buurvrouw samen ons wekelijks voedselpakket op te halen. Er zaten weer heerlijke producten bij!
Met drie mensen, waar ik er een van was, hielpen wij met schoonmaken en opruimen bij Guerilla Kitchen, 'Warriors against foodwaste'. Behalve nuttig was het ook nog eens gezellig.
O, en er waren nog best veel citroenen over:
's Avonds kon ik nog een uurtje werken tot een vriend aanbelde om bij mij het avondeten te nuttigen en verhalen uit te wisselen over de oorsprong van het soort-van-sinterklaasfeest in Bulgarije, de beste manier om bougies op oude motoren schoon te maken en nog zo wat onderwerpen.
Hij was nog maar net de deur uit toen om een uurtje of een mijn vriendin aanbelde. En ik haar niet buiten liet staan.
Donderdag heerlijk uitgerust (en niet in mijn eentje) wakker geworden. Koffie en een knuffel en afspraken maken. Onder meer met het ziekenhuis voor een foto van mijn slechte been. 'Van de binnenkant', voegde ik er aan toen voor de meneer van Radiologie. 'Voor een foto van de buitenkant ga ik wel naar een pasfotograaf of zo.' Waar ik trouwens ook nog heen ga voor een pasfoto voor de verlenging van mijn rijbewijs.
De postbode kwam langs. Twee keer. Met een pakket. Voor een buurvrouw. Twee keer dezelfde. Gezellig! Leuke postbode namelijk. Mijn gade en ik hielden ons beiden bezig met schrijven (en redigeren. Ik dan.), onderbroken voor het geven van kusjes, samen eten, samen een buurvrouw te woord staan en samen zweten.
De avond ervoor was het ook even flink zweten toen het er even op leek dat Karper de Goudvis het zou begeven van de hitte: het water in zijn bak was duidelijk te warm. Gelukkig konden wij tijdig ingrijpen en na een minuut of twintig van gecontroleerd het aquariumfilter schoonmaken en warm water af te koelen door een deel ervan te vervangen door koud water zwom Karper opgelucht weer zijn rondjes.
(Nog wat verdwaasd en vaag maar in elk geval levend!)
Goed nieuws trouwens voor Karper: onlangs vonden wij op straat een twee keer groter aquarium voor hem! Dat dient nog even onderzocht te worden op eventuele lekkages en zo en met een beetje mazzel heeft Karper de Goudvis binnenkort twee keer zoveel ruimte. Misschien kan er dan ook wel een vriendje (m/v) bij. Dan is-ie wat minder eenzaam wanneer ik er niet ben en Billy de Kat geen zin heeft met hem te spelen.
Eind van de middag had ik nog een half uurtje een buurvrouw op de thee. Na haar bezoek verrichtte ik wat huishoudelijke karweitjes (planten water geven, onderkant van het gootsteenzeefje schoonmaken en dergelijke) en deed wat schrijfwerk voor ik bijtijds mijn bed in ging.
Vrijdag vroeg aan het werk om wat verloren werktijd in te lopen en mij vooral bezig gehouden met de meer tijdrovende administratieve klussen voor de brouwerij. Ter afleiding en vermaak las ik mij in in wat mensen met 'een alternatieve mening' zoal denken. Altijd goed om zaken van meerdere kanten te bekijken toch? Ik gierde het uit bij het lezen van dit artikel. Twee punten zal ik er even uit lichten voor u. Zodat u niet wordt blootgesteld aan te veel onzin: 'Onze kinderen worden op scholen vergiftigd met deels gehydreerde oliën!' en hier is nóg een feit: 'Studenten krijgen tegenwoordig zelfs een microchip ingebracht en hen wordt geleerd dat zij slaven zijn van de staat.' Geen enkel bewijs, geen onderbouwing, geen hoe of waarom maar deze uitspraken worden simpelweg als 'feit' geponeerd. Maar wat zijn 'deels gehydreerde oliën eigenlijk? Of mogen wij gewone mensen dat niet weten?
Het artikel is een vertaling van een stuk van Mike 'The Health Ranger' Adams (want zelf iets doen wat lijkt op onderzoek is te vermoeiend of zo). Over hem schreef ik eerder dit.
's Avonds at ik bij een vriend
en onderweg naar hem toe
sprak ik met twee van mijn eigen buren en een buurman van mijn moeder zaliger. Thuis werkte ik nog even voor de Loge.
De rest van de avond (en daaropvolgende nacht) bracht ik door in gezelschap van mijn vriendin en een vriendin. Gezellig, op mijn 'terras':
Zaterdag deden zij niet veel meer dan bankhangen en een paar afleveringen kijken van Bates Motel. Wij spraken over wat sommige scènes (de serie gaat over een verknipte relatie tussen een moeder en haar zoons) bij ons teweegbrachten. En ja hoor, eten en drinken deden wij ook. Voor mij is het behoorlijk wennen, zo'n dagje 'niets doen'. Maar het bevalt mij eigenlijk wel. 'Niets' is natuurlijk een ruim begrip want tussendoor toch maar even de afwas gedaan en mij - met name via Twitter - op de hoogte gehouden van het wereldgebeuren en een mij onbekende mede-twitteraarster die zich wat verdrietig voelde een hart onder de riem gestoken. Dat soort dingen.
Uiteraard las ik ook dat de Nederlandse coalitie-partijen eenvoudigweg weigerden te stemmen over een salarisverhoging voor zorgmedewerkers. Voor hen applaudiseren is tot daar aan toe maar hen daadwerkelijk steunen willen VVD, CDA, D66 en CU absoluut niet. Nog op een laffe manier ook: in plaats van zich te onthouden van stemming of hun voorkeur te laten blijken door keihard tegen te stemmen liep de coalitie gewoon de kamer uit voordat de stemming begon.
Zondag tijdig op. Toch maar even wat huishoudelijke klussen opgepakt: was draaien, nagels knippen, stofzuigen, zwabberen, Karper de Goudvis verhuizen, gewerkt aan mijn verhalenbundel, een nieuw koelkastlampje gekocht...
Verbaasde mij over ouders die een foto plaatsten van hun kinderen tijdens een anti-mondkapjes demonstratie van 'viruswaarheid'. Iemand reageerde op hun vergelijking: 'Mensen dwingen een mondkapje te dragen is niet anders dan mensen dwingen een Jodenster te dragen!' keurig door de kinderen onherkenbaar te maken:
(Zijn er toevallig meelezende joden en neo-nazi's? Ben erg benieuwd naar uw reactie op voornoemde uiting.)
Er viel mij nog iets op aan de mensen die roepen dat 'hun vrijheid' wordt aangetast en hun Grote Leider ('Führer' in het Duits): de vele neo-nazi's die zich bij de beweging hebben aangesloten. Een paar van mijn bevindingen vatte ik samen in een plaatje:
Ook opvallend: vertegenwoordigers van de Nederlandse Vereniging voor Kritisch Prikken (NVKP, een anti-vaccinatie club die letterlijke levensgevaarlijke informatie verspreidt. Rechts op de foto.) die niet weten hoe je een spandoek leesbaar ophangt. Met de tekst naar jezelf toe laag ophangen en er bovendien zelf voor gaan staan getuigt mijns inziens niet van een bijzonder hoog intellect. Maar soit.
Mijn was hing keurig te drogen in de rook van de barbecue van de (overigens bijzonder aardige) buren,
ik verschoof wat meubilair in huis, beeldbelde een uurtje of zo met een vriendin en verwijderde het een en ander aan stof en vuil. Ook gaan een paar spullen uit mijn inrichting naar nieuwe eigenaren: een tafeltje, een ladenblok en een klein aquarium. Wilde na het uurtje werken voor mijn Loge en het beantwoorden van berichten via Twitter, Facebook, WhatsApp en e-mail net beginnen met strijken toen mijn vriendin aanbelde. En zag dat Karper de Goudvis zag dat het goed was.
De Engelstalige stukjes van deze week:
(Dit stukje werd gedeeld door een dame die denkt dat Bill Gates door iedereen verplicht aan de vaccins te brengen de wereldbevolking wil decimeren. Doel bereikt!)
Het pleonasme van deze week is: een verhelderend artikel dat veel duidelijk maakt.
Zelfs je naam is mooi van Henk Westbroek is de muziek van deze week:
Deze week staan wij stil bij het overlijden van Martin Birch, Trini Lopez en Robert Trump
De wereld van entertainment - waarin ik pré corona bijverdiende bovenop
mijn maandelijks salaris van €900 - ligt plat. Ik mis dus inkomsten.
Behalve door een boekje van mij te kopen (zie daartoe de kolom ter rechterzijde van dit blog) kunt u mij ook een beetje sponsoren
door te klikken op onderstaand betaalverzoek, vermomd als foto:
 |
Meer lezen? Mijn verhalenbundels
Posts
