Weekend!



Hoe komisch! Mensen die aanspraak willen maken op een verblijfsvergunning om zich ingezetene van Nederland te mogen noemen moeten verplicht kijken naar een videofilm van 105 minuten met drie oefentoetsen bijgesloten. Vervolgens mogen zij de ambassade bellen waar dan iemand zit die hen de inburgeringstoets telefonisch afneemt. De toets geldt niet voor landen waar Nederland een verdrag mee heeft, zoals de Verenigde Staten en Japan en men moet nog bezien of het ook voor Turken gaat gelden. Voor EU-lidstaat-bewoners geldt de cursus ook niet als verplichting. Wilt U echter als Boliviaan of Tibetaan in dit koude kikkerlandje komen wonen dat zich zo graag als gastvrij profileert dan zou U op het probleem kunnen stuiten dat U niet weet dat U om Nederland langer dan een aantal maanden te bewonen U eerst de taal dient te spreken om vervolgens -in die taal- een wildvreemde uit te leggen dat U weet wie Maxima en Willem van Oranje zijn. Waarschijnlijk al zelfs gevraagd worden om de juiste spelling van de naam Thorbecke. Dat zal ze leren, al die stomme buitenlanders die hier alleen maar komen om onze banen in te pikken...eh...onze uitkeringen in te pikken...eh...onze vrouwen in te pikken...eh...huis, haard en vrienden achterlaten om zich hier vrijwillig te laten isoleren! Tuig is het! Vraag ze maar de zin "De deur van mijn tuinhuisje aan de Scheveningse kust staat altijd op een kier als ik uien sta te schillen" accentloos uit te spreken. HA!





En wat is dat met Mike van Barneveld, de zoon van de wereldberoemde darter Raymond?
Is deze 14-jarige van school gestuurd vanwege het bezit of de verspreiding van porno?

Dat is typisch iets waar ik mij niet mee bezighoud. Persoonlijk zit ik liever aan de koffie met een buurvrouw. Vanmorgen gezellig zitten babbelen met buurvrouw Wynona. "Huh? Wie is dat nu weer? Die zie ik helemaal niet staan in het buurvrouwen-organogram?" Dat kan. Een jaar of vier terug was zij namelijk al een buurvrouw maar inmiddels is zij terugverhuisd naar haar oude adres.
Zodoende hadden wij wat bij te praten. Het organogram wordt eerdaags wel weer aangepast.


Zo zal ook mijn leven aan de omstandigheden worden aangepast: een oud-collega adviseerde mij om 'ns te proberen alleen aan mezelf en m'n kinderen te denken. Ik vertaal dat naar stoppen met werken hoewel ik nog in conclaaf ben met m'n innerlijke demonen, zowel met de goed- alsook met de kwaadaardigen. Maandag zal ik over de probleemstelling spreken met de bedrijfsmaatschappelijk werkster. Vooralsnog een leuke avond gehad met m'n zoon en een weekend voor de boeg waarin het vooral draait om het logeerpartijtje van m'n peetzoon Matthijs en z'n moeder Marjan. U hoort van mij...

Rust



Googlewhack:

"aan letters ten onder"





Wat hebben mensen toch met Luik, het hondje van Floris Roubos? Is er een of andere prijsvraag aan de gang?
Het zou kunnen werken wanneer men prijsvragen zou uitschrijven, zodat je iets kon winnen met het invullen van al die formulieren ten behoeve van al die verschillende instanties die geld van je willen of waarvan je zelf geld krijgt. Misschien is het zelfs een idee om mij te laten uitbetalen voor al het werk dat ik verricht om de werknemers van al die verschillende instanties aan het werk te houden! En dan geef ik dat lekker niet op als inkomsten uit nevenfunkties!


Had vanmiddag een werkbespreking met m'n collega en de baas. Ongeveer veertig seconden uit de anderhalf uur werd besteed aan mijn studiebegeleiding. Het lijkt er op dat het vooral aan mijzelf is gelegen om de studie zo snel mogelijk af te ronden. Heb ik m'n studie eenmaal afgerond dan zit ik qua salaris namelijk nog maar een kleine honderd euro per maand onder de bijstandsnorm voor een eenouder-gezin. Bovendien komt er dan tijd vrij voor een bijbaantje. Volgend jaar om deze tijd zou ik graag een leuk bijbaantje hebben. Kent of bent U iemand die mij kan helpen bij de speurtocht? Hier vindt U m'n ene CV en hier m'n andere. Alvast bedankt.



Vanmorgen zei Ferdinand tijdens het lopen naar school:"Vanaf hier ga ik wel alleen verder". M'n hart antwoordde met "KRAK!" Je weet dat de dag komt dat je je kind moet laten gaan maar toch moet je bij het bereiken van elke nieuwe fase een traantje wegpinken. Vanavond dus wat tijd doorbrengen met m'n zoon in plaats van met Pencak mede-cursisten. Bovendien heb ik overal pijn: In m'n nek, in m'n linkerbeen, in m'n portemonnaie, in m'n hoofd maar vooral in m'n hart.