Plotseling raakte hij afgeleid
en het duurde even voor hij wist waardoor:
het was haar geur!
Zij droeg hetzelfde parfum
als zijn muze indertijd
en even waren zijn gedachten elders.
Tot hij werd teruggeroepen
tot de werkelijkheid:
'Wilt u hier dan even uw handtekening zetten, meneer?'
Nog steeds wat verward nam hij de pen aan
en zei 'Alstublieft' tegen de ambtenaar.
======================
Meer lezen? Mijn verhalenbundels
Laat hem even dromen...
BeantwoordenVerwijderenLove as Always
Dimario
Ja, zo kan een geur je ineens aan iets doen herinneren, en dan dwaal je helemaal af.
BeantwoordenVerwijderenEn misschien vroeg hij wel naar de naam van het luchtje.
BeantwoordenVerwijderenRukker
BeantwoordenVerwijderen