Verstandhouding

Verstandhouding

Ik wandel graag. Zo, dat is er uit. Dan bedoel ik niet wandelen zoals uren lang van de boslucht en vrije natuur genieten maar wandelen zoals ik vanavond deed: Naar huis. Het was een vruchtvolle fractie-vergadering en tijdens het wandelen kon ik rustig nadenken over de gewetensvraag: Wanneer je principieel tegen een bepaald plan bent heb je dan recht van spreken inzake onderdelen ervan? Hoe staat U hierin?

Voor ik de deur uitging had ik nog tijd voor het oefenen van mijn gitaarspel, een potje darten met m'n zoon en hem motiveren op het gebied van een schooltoets, morgen: De topografie van Groot-Brittanië.

De toets van vandaag ging over De Grote Ontdekkingsreizigers. Een machtig onderwerp.

Ook De Koude Oorlog was zo'n machtig onderwerp. Wellicht dat die in alle hevigheid terugkeert nu Amerika raketten plaatst in Polen (en een afweersysteem in Tsjechië) en "aartsrivaal" Rusland die aktie ziet als een bedreiging van de goede verstandhouding.


Vandaag staan wij stil bij het overlijden van Kurt Vonnegut

Surprise-ei

Surprise-ei

Het houdt niet op met die Willem Holleeder. Nadat eerst zijn hartklep lekte en zijn nier het begaf zijn het opeens beide nieren die het niet meer doen en heeft-ie plots een falende lever erbij gekregen. Zomaar gratis ende voor niets. Uiteraard denkt het paranoïde onderwereldfiguur nu dat hij is vergiftigd. Althans, zo laat hij bij monde van zijn familie en zijn advocaat weten. Leuk, die Holleeder-soap. Nog eventjes en wij krijgen te horen dat het eigenlijk z'n eigen gemene tweelingbroer is die al die stoute dingen heeft gedaan. Het arme ziekelijke broertje heeft overal de schuld van gekregen.... Het is crapuul en dat is tevens het laatste wat ik meld over de kwestie.

Over minister Bos (het is nog even wennen aan de nieuwe term...) heb ik nog wel wat te melden. Ik word namelijk een beetje tureluurs van zijn gedraai. Als leider van een oppositiepartij was hij voor het nemen van maatregelen tegen topinkomens, als leider van een coalitiepartij was hij opeens tegen het aanpakken van de diverse exorbitante bonusregelingen en als minister blijkt hij opeens een moreel beroep te willen doen op de vakbonden en aandeelhouders om de ontstane graaicultuur een halt toe te roepen. Ik weet't effe niet meer met die jongen...

Wat ik wel weet is dat een andere jongen lekker in z'n vel zit. Uiteraard (en vaste lezers hadden dat ongetwijfeld al geraden) gaat het over mijn zoon. Na zijn schooluren hebben wij gezellig samen geluncht en een aflevering van Star Trek: Voyager gekeken alvorens wij naar het buurthuis gingen. Ik mocht mee als assistent-coach. Helaas moest deze vader iets eerder weg vanwege gitaarles. "Gitaarles?" zegt U. Jawel, gitaarles. Nu ik wat tijd omhanden heb is zomaar de mogelijkheid ontstaan om een jeugddroom na te streven. Nu hoef ik geen wereldberoemd gitarist te worden maar een beetje "Kumbaya" kunnen spelen voor de kinderen op het aanstaande zomerkamp zou al heel leuk zijn. Toch? Bovendien ben je nooit te oud om te leren en te genieten van al het leven biedt. Weer neem ik m'n zoon als voorbeeld; Al is hij met z'n 11,5 al "oud" hij is nog niet te oud om (zoals vanavond na atletiek-les) dankbaarheid te tonen bij het aannemen van een surprise-ei.

Van Beuningenplein

Van Beuningenplein

834 Bladzijden telt de trilogie over het leven van Guggenheimer, een door Herman Brusselmans geschapen karakter. Tot zover boek nummer 7 van dit jaar. Het ziet er dus sterk naar uit dat ik de 12 gelezen boeken op het einde van het jaar ga halen.

Of Willem Holleeder het einde van het jaar gaat halen valt te bezien want zomaar opeens heeft hij last van lekkende hartkleppen en een slecht functionerende nier. Vreemd, niet? Jarenlang sta je aan het hoofd van een afpers- en omlegimperium en heb je nergens last van, zelfs niet van je geweten. Er worden een paar vraagjes over gesteld en opeens ben je dodelijk ziek. Heel apart.

Net als het weer, trouwens. Aan de ene kant druk op het voorhoofd vanwege de warmte maar zonder jas was het te koud. Ideaal weertype dus om in de tuin te werken, vond ook bijvoorbeeld buurvrouw Jolanda. De Ferman hield zich bezig met zijn eigen groentetuintje en de van buurvrouw Hetty gekregen zaadjes en ondertussen hield ik mij bezig met de "hoofdtuin" en het uitruimen van de jacuzzi die de afgelopen maanden dienstdeed als vergaarbak van vooral ongedierte. Het zag er allemaal niet zo fraai uit...

Wat er wel fraai uitzag was het plan dat de ambtenaren van Stadsdeel Westerpark presenteerden aan geïnteresseerde raadsleden, vanavond. Persoonlijk ben ik vooral tevreden over de uitgebreide risico-analyse die is opgesteld bij het plan "Aanpak van Beuningenplein".

Mama

Mama

Omdat ik nog steeds wat verkouden ben kon ik helaas niet optimaal genieten van het bezoek van vanavond. Het is lastig, zo'n verkoudheid maar in elk geval weet je wat je mankeert.

Artsen weten niet wat Willem Holleeder mankeert. Er schijnt geen verklaring te zijn voor zijn medische toestand. Tot tweemaal aan toe werd hij onwel tijdens de rechtzitting die moet bepalen in hoeverre hij schuld heeft aan verschillende gevallen van moord, mutilatie en omkoping. Ik denk dat ik weet waar hij aan lijdt: de Ziekte van Pinochet, zo genoemd naar oud-dictator Augusto Pinochet (1915-2006). Meerdere malen hoefde die zich "vanwege zijn slechte gezondheid" niet te verantwoorden voor verschillende wandaden die van duizenden Chilenen nabestaanden hebben gemaakt. Na zijn uiteindelijke vrijlating van vervolging was hij van de ene op de andere dag op wonderbaarlijke wijze genezen en leefde nog vele jaren in luxe en met een grijns van oor tot oor.

Zo'n grijns had ik ook toen ik vanmorgen besefte dat ik lekker een dagje in huis kon klungelen nadat ik dat ook gisteren al kon. Nu is dus de keukenvloer gezwabberd, de toiletpot geboend en ondermeer de kookplaat weer lekker schoon. Heerlijk!

Dat was ook het eten bij m'n moeder alwaar ik met m'n zoon samen weer wat heb lopen opruimen op zolder.

Onze eigen zolder moeten wij eerdaags ook maar weer'ns onder handen nemen. Morgen beginnen we met de tuin. Vooralsnog speelde Superfer daar vandaag met z'n moeder nadat hij eerst met haar een potje Word-Mastermind (U weet wel: dat gezelschapsspelletje waar later het TV-spelletje Lingo uit is voortgekomen) had gespeeld. Het woord dat hij haar te raden had gegeven was "mama".

Tevreden zijn

Tevreden zijn

Wouter "Draaikont" Bos heeft geen zin om de topinkomens aan te pakken. Althans, nu hij in het kabinet zit. Toen hij nog in de oppositie zat viel hij zijn huidige direkte chef, de heer Balkenende er nog op aan: "Noem mij drie punten waarop de topinkomens hebben moeten inleveren. Noem er dan maar twee. Of een."

Het beleid van de nieuwste minister van Financiën heeft wel wat weg van dat van de VS: Luidkeels roepen dat Noord-Korea moet ontwapenen en stiekem afgelopen januari een wapenverkoop van Noord-Korea aan Ethiopië (Waar halen die trouwens het geld vandaan? Verkeerde dat land niet in hongersnood?) goedkeuren, ondanks een VN-embargo vanwege eerder gedane kerproeven ("Hoera! De bom doet "BOEM!" Hij doet't!!!").

Inmiddels is het toch al heel wat jaartjes geleden dat er een heuse kernbom is gebruikt en kun je zo'n ding gerust als "retro" bestempelen.

Gisteren had ik zelf een geweldige retro dag. Het begon met een potje "lummelen" met m'n kinderen, die een uurtje later eieren stonden te schilderen om 's middags samen in bioscoop Het Ketelhuis te genieten van de avonturen van Het Molletje. Geweldig! En elke keer dat Krtek (zoals zijn naam in het oorspronkelijke Tsjechisch luidt) bedroefd was moest Eva van zes een beetje huilen terwijl haar 5-jarige zusje Dayna het juist wel grappig vond. Ook hun grote broer genoot van de filmpjes.

De dag eindigde voor de kinderen met een paas-etentje bij oma en voor mij begon de avond pas!


Oud-collega René haalde mij op en samen reden wij naar IJmuiden waar in het Witte Theater een bijzondere avond gepland stond:"An EKSEPTIONal tribute". Voormalige bandleden van het legendarische Ekseption eerden bandleden die om uiteenlopende redenen niet meer konden spelen. Een paar technische missers deden niets af aan de gave sfeer van het geheel. Rick(van der Linden, Red.) kan tevreden zijn.

Verschijnen

Verschijnen

Ik vind het leuk om visite te ontvangen. Neem nu een buurvrouw Wynona die op de koffie komt of een buurvrouw Hetty die een Paaspresentje komt brengen. Zelfs gewezen buurvrouw Petra kwam even langs omdat ze toch in de buurt was terwijl een dagje eerder part-time buurvrouw Johanna even haar zoon kwam knuffelen en buurvrouw Angélique per mail liet weten ook gauw weer langs te komen. Ook al lijkt het er nu verdacht veel op dat alleen maar buurvrouwen ons stulpje bezoeken dat is toch echt niet waar hoor. Soms krijgen we ook visite van eh...bijvoorbeeld...eh...;-)

Vandaag gingen m'n zoon en ik op visite bij oma. M'n moeder kon nu met eigen ogen aanschouwen hoe geweldig haar kleinzoon Ferdinand er uit ziet in een wit kostuum. Ben er nog steeds trots op dat hij zijn eigen stropdas kan strikken. Da's toch zo'n mooi privelege dat bijkans geheel is voorbehouden aan het vaderschap: je zoon leren zijn stropdas te strikken. Een mijlpaal in het leven, zowel in het zijne alsook in het mijne...Oma stopte ons zo vol met de heerlijkste heerlijkheden dat wij besloten het avondeten een uur uit te stellen. Het mocht niet baten en de pasta werd slegs mondjesmaat verorberd. Zelfs het tussentijds sporten (twee potjes darten, waarvan één in de dartwinkel) hielp niet, evenmin als het feit dat wij de ingang van de kledingwinkel die wij bezochten middels een roltrap werd bereikt. Had men een gewone trap gehad dan waren wij ongetwijfeld wat meer calorieën kwijtgeraakt.

Misschien moet Willem Holleeder maar'ns bij m'n moeder gaan eten. Niet alleen zal hij dan dusdanig aansterken dat hij weer tot (opdracht geven tot) liquideren in staat is maar ook zullen hem wat degelijke waarden en normen worden bijgebracht. Toch wel een ongelooflijk watje, die kerel. "Oververmoeid" terwijl hij momenteel niets anders doet dan in zijn cel liggen wachten tot hij weer een persconferentie mag geven...eh...pardon...voor het gerecht mag verschijnen.

Arresteren

Arresteren

De Ferman ging vanmorgen naar het Paasontbijt op school gehuld in een maatpak dat zijn vader (mij dus) zo'n 20 jaar geleden was aangemeten. Het zat hem als gegoten! Jammer alleen dat hij vrijwel de enige in de klas was die speciaal voor de gelegenheid was gekleed. Ook in het uitgaan zie je die tendens. Bij het thema "kom verkleed" zet men een maskertje op en draag men verder een t-shirt met spijkerbroek; bij het thema "piraten" doet men een ooglapje voor en draagt men verder een t-shirt met spijkerbroek; Bij het thema "kinky" draagt men een t-shirt met spijkerbroek...Uitzonderingen daargelaten natuurlijk maar verreweg de meest Nederlandsche jongeren bezitten geen greintje fantasie. Ik geef voor het gemak maar even de televisie de schuld.

Een uitzondering dient ook gemaakt te worden voor oppas Suus die met haar kompaan Charlotte een tafel presenteerde in het kader van hun eindpresentatie van de opleiding die zij volgen. De bedoeling was een tafel voor twee te dekken. De twee eerder genoemde jongedames kozen voor het thema Gothic en zo stonden er ondermeer een schedel en twee kelken op tafel. Het pronkstuk was toch wel een bloemstuk met rode rozen gerangschikt in de vorm van een pentagram. Kunstig gedaan, dames! Complimenten.

Complimenten verdient ook de loopbaanbegeleider die een tiental hoogopgeleide mensen (waaronder ondergetekende) van advies mocht dienen over het benaderen van de perfecte baan. Niet dat die bestaat maar dat neemt niet weg dat je ernaar kunt streven die te vinden. Bedenk goed wat je wilt en houd er rekening mee wat een mogelijk toekomstig werkgever in jou zoekt. Met een beetje mazzel kom je elkaar tegemoet.

Vooralsnog kom je niet overal in de hoofdstad handtastelijke agenten tegen die in opdracht van de burgemeester mensen betasten op zoek naar illegaal wapentuig. Terecht. Het is ook wel errug grof om ervanuit te gaan dat iedereen schuldig is totdat het tegendeel is bewezen. Zelfs de Amsterdamse VVD-fractie vindt de gedachtengang van Cohen te ver gaan.

In Engeland kan het Big Brother niet ver genoeg gaan. Er worden zelfs al camera's met luidspreker geïnstalleerd! Ziet U't voor zich, zo'n stem die opeens over straat schalt:"Niet uit Uw neus vreten, he mevrouwtje? Dat is vies! " of "Zeg, Mohammed: dat is al de tweede keer deze maand dat je een zelfmoordaktie pleegt! Je weet dat we je de volgende keer moeten arresteren."

Typisch

Typisch

Een tsunami trof onlangs de Solomon Eilanden en een aardbeving deed Afghanistan schudden. In Irak hebben de burgers te maken met een natuurramp van een geheel andere orde: George Junior. Hoewel, andere orde...Eigenlijk is er niet zo heel veel verschil tussen deze wandelende natuurramp en bijvoorbeeld een orkaan: Je kan het zien aankomen, je weet dat het bestaat en je kan er bijzonder weinig tegen doen behalve zorgen dat je in een land woont waar je wenig last hoeft te verwachten van het verschijnsel.

Op het werk deed zich het verschijnsel voor dat de kinderen de nieuwe overblijfkrachten al na slegs één dagje van kat-uit-de-boom-kijken accepteren. En wij hen.

Des avonds kwam het tijdens de deelraadsdebatten naar voren dat ook de SP in Westerpark is geaccepteerd door de al jaren zittende partijen. Het was duidelijk dat wij ons het eerste jaar een beetje op de vlakte moesten houden om zodoende wat goede wil te kweken. Inmiddels zijn wij een serieuze onderhandelings- en discussie partner. Dat voelt goed.

Omdat de Ferman en ik ons niet zo goed voelden slaan wij voor een keertje de atletiek-les over. Soms moet je naar je lijf luisteren. Da's wel zo veilig.

Net zo veilig als bijvoorbeeld het oversteken van een kruispunt waar de verkeerslichten niet werken zoals vandaag op de kruising van twee grote verkeersaders vlak bij waar wij wonen. Opvallend hoe voorzichtig en beleefd weggebruikers opeens kunnen zijn. Vandaag gebeurden er dan ook minder (bijna) ongelukken dan op een doorsnee-dag. Typisch.

1 April

1 April

Op de afdeling ICT bij de Nederlandse Spoorwegen zweet men peentjes; Voor de derde keer in korte tijd kunnen tienduizende reizigers geen gebruik maken van de trein door een software-fout. Hoewel het op 1 maart, de dag dat de hoofdstad werd getroffen, ging om een kapotte harde schijf. Een geruststellende gedachte dat het gehele treinverkeer binnen en rond Amsterdam blijkbaar geregeld wordt via één harde schijf van één computer.

Terroristen weten wat te doen om het land op de kniëen te krijgen: de harde schijven van de NS-computers laten crashen waardoor honderdduizenden niet aan het werk kunnen en de Nederlandsche economie op z'n gat komt te liggen. Doe hetzelfde met een of ander internet-knooppunt en het land komt vanzelf op de rand van de afgrond, vervallend in anarchie omdat er geen communicatie meer mogelijk is.

M'n zoon en ik kunnen gelukkig nog wel communiceren, zoals bleek toen wij gisteren al filosoferend en zelfs kwetterend huiswaarts keerden vanaf zijn karate-dojo. Bij thuiskomst bleek oppas Suus al een deel van het nog liggende strijkgoed tot keurige stapeltjes verwerkt te hebben. Lief hoor.

De dag begon met een koffiedrinkende buurvrouw Wynona en werd vervolgd met mijn eerste keer van overblijfkracht zijn. Uiteraard was dat even wennen want het was niet zomaar een eerste werkdag maar eentje waarop een compleet nieuw systeem werd ingevoerd.

Vanmorgen waren er al ouders die vonden dat hun kind maar van de overblijf af moet "omdat het wel erg rommelig ging, gisteren". Tsja, zij hadden het zelf iets makkelijker kunnen maken indien zij de betreffende formulieren, die zij reedsch een maand in bezit hebben, gewoon hadden ingeleverd voor 1 april.

Stoer he?

Stoer he?

Hoe voelt het om als Mexicaan illegaal de grens over te gaan naar de VS om daar naar werk te zoeken? Het is bekend dat het voor Canadezen geen enkel probleem oplevert. Die zijn namelijk meestal blank én redelijk goed te verstaan voor de gemiddelde WASP.

Tegenwoordig kunt U in een Mexicaans pretpark proberen hoe het voelt om z'n Mexicaanse gelukszoeker te zijn.

Geluk is voor mij meestal dichterbij en bestaat vooral uit kleine dingetjes zoals vandaag bij m'n moeder op zolder. Daar vond ik bij het opruimen de uitnodiging voor het feest waarop ik indertijd kennismaakte met m'n latere eerste vriendinnetje. Gave tijden waren dat!

Eerder hield ik mij gisteren én vandaag bezig met ramen lappen, vitrage wassen (dacht ik dat de vitrage beige was, blijkt-ie dus wit!), wc-pot boenen, aquarium reinigen, gaten stoppen in dekbed-overtrekken, foto's inscannen en -plakken, nagels knippen, administratie verder op orde brengen en bureaulades uitmesten. Echt helemaal te gek zo'n weekend met klusjes waarbij je tussendoor een beetje TV-kijkt en bijvoorbeeld ziet hoe iemand vreselijk hard wielrent of zwemt.

Natuurlijk worden sportprogramma's gelardeerd met een hoop gekakel over waarom iemand beter is dan een ander en wordt al snel gespeculeerd dat iemand dan wel aan de doping zal zitten. Neem nu de geruchten rond het vermeend dopinggebruik van topzwemmer Ian Thorpe. De uitslag van een dopingtest van tien maanden terug is bekend en zou hem positief bevinden. Vreemd. Normaliter is de uitslag binnen twee tot vier weken bekend en "toevallig" kwam de melding vlak voor de start van het WK-zwemmen. Bovendien heeft Ian Thorpe nog nooit en te nimmer positief getest op doping en dat terwijl hij in zijn loopbaan gemiddeld ongeveer vijftien keer per jaar werd gecontroleerd....

Doet mij een beetje denken aan de verhalen rond het buitenechtelijke kind van Willem-Alexander die in navolging van zijn opa ook wel eens buitenshuis gegeten zou hebben. Of het waar is?

Wat zeker waar is is dat Ferdinand met recht Superfer wordt genoemd. Zo heeft hij gisteren oma's naaimachine gerepareerd en ging hij met z'n elf jaar zelfstandig naar het Amsterdamse Centraal Station voor een afspraak met zijn vriend Jonathan. Stoer he?

Uitslapen

Uitslapen!

>>Ze was het mooiste meisje van de klas. Van de school zelfs. Zij speelde Maria in het kerststuk. En ik? Ik was de achterkant van de ezel.

Jaren later zagen wij elkaar weer. Toen ik m'n toenmalige vriendin opzocht op de afdeling psychiatrie van een lokaal ziekenhuis werd zij net binnengebracht. Haar blik ontmoette de mijne en een vage glimlach hield een belofte in. De levenslust in haar ogen had plaatsgemaakt voor berusting. In deemoed boog zij het hoofd, alsof zij zeggen wou:"Het is goed zo."<<

Eindelijk weer de rust gevonden om te schrijven! Niet dat ik als werkloze zo weinig te doen heb maar er is een groot verschil tussen "rust" en "niet veel te doen". Zo begon de dag van gisteren met het ophalen van handtekeningen ten behoeve van meer speelruimte voor de plaatselijke jeugd. De aktie ging niet, zoals vaste lezers wellicht verwachten, uit van de SP (die het zowaar eens is met Geert Wilders dat bewindslieden een voorbeeldfunctie hebben!) maar van vriend Pieter die zich eraan ergerde dat het stadsdeel blijkbaar wel het geld heeft om extreem dure lantaarnpalen door een kunstenaar te laten ontwerpen maar geen geld zegt over te hebben voor een eenvoudig klimrek. Veel ouders bleken het met hem eens en ook enkele niet-ouders tekenden de petitie.

Zelf kon ik niet al te lang blijven want ik moest een arbeidsovereenkomst tekenen. Maandag begin ik als overblijfjuf, hoewel dat tegenwoordig "begeleider TSO" heet. Ik vind't best omdat het in elk geval betekent dat ik mij weer even niet hoef te vervelen.

Niet dat ik mijzelf daar de tijd voor gun gezien bijvoorbeeld het feit dat ik gisteren ook bij m'n moeder op zolder heb zitten opruimen; diverse spullen konden weggegooid, anderen zijn voor de verkoop op Koninginnedag. Tussen alle zoldertroep vond ik stapels kerst-, zomaar- beterschaps- en verjaarskaarten . Kreeg het af en toe wel even warm van de handgeschreven (e-mail bestond nog niet, moet U weten!) teksten die het niet altijd lieten bij het keurige "liefs en kusjes"..;-). Ook toentertijd was het gebruikelijk om pseudoniemen (een "nickname" in huidig gebezigd jargon) te gebruiken dus ik weet helaas niet meer van elke kaart en briefje van wie het eigenlijk afkomstig is.

Vanuit het huis mijner moeder even bij m'n zoon's school langsgewipt waar vriend Pieter (nog steeds of alweer?) handtekeningen stond te verzamelen en de groepsleidster van de NSO net aan kwam lopen. Zodoende kon ik haar en het team bedanken (en natuurlijk een paar kleinigheidjes overhandigen) voor het jarenlang bijstaan van mijn zoon, de Superfer. Ruim de helft van zijn totaal aantal levensjaren heeft Naschoolse Opvang De Kikkert een niet onbelangrijke bijdrage geleverd aan zijn vorming. Echt heel zwaar was het afscheid niet omdat wij gewoon kunnen blijven langskomen.

Misschien dat het daarom een paar weken terug ook niet zo zwaar was om afscheid te nemen van The Amsterdam Dungeon. Gisteren hadden wij een soortement van geïmproviseerde reünie. Eigenlijk allemaal vanwege oud-collega Elaine die tegenwoordig in Australië woont.

Helaas kon ik niet al te lang blijven vanwege het vrijdagavond fractie-overleg. Thuisgekomen nog even gezellig gekletst met oppas Suus die vers teruggekomen uit Londen graag haar verhalen kwijt wilde.

Er is een reden voor hoe het kwam dat ik zo veel dingen kon doen gisteren: vanmorgen mocht ik uitslapen!

Werkgever

Werkgever

Even kort: voor de afwisseling kan er nu even niet per stukje worden gereageerd...Gisteren kreeg m'n zoon op Atletiek les in sprinten en kogelstoten en vandaag beleefden de zusjes Eva en Dayna hun eerste zwemles. Had naar een feestje gekund vandaag maar vanwege aanhoudende verkoudheid daar mar vanaf gezien. Wel was ik vanmorgen op het eerste deel van de workshop "solliciteren voor hoogopgeleiden" waar ondermeer werd gesproken over neuronen, verliefdheid en dopamine. In de pauze liep ik een stukje verleden tegen het lijf. Een enkele lezer zal begrijpen waar het over gaat als ik "Töre" typ. Volgende week gaan wij verder leren hoe je jezelf verkoopt naar een mogelijk toekomstige werkgever...

Failliet

Failliet

Het staat voor mij nu wel onomstotelijk vast dat George W. Bus, door mij ook wel aangeuid als George Junior, weinig meer is dan een ordinaire dictator. Een meerderheid van zijn kabinet, waaronder dus ettelijke partijgenoten, vindt dat er een datum moet worden geprikt waarop een begin moet worden gemaakt met de terugtrekking van Amerikaanse troepen uit Irak. George Junior peinst dar niet over en maakt simpelweg gebruik van zijn vetorecht. Hoe noemen wij ook alweer iemand die de wens van de meerderheid naast zich neerlegt en met diverse dreigementen komt? Juist: een dictator. Welgeteld égn persoon houdt de absolute macht in handen.

Welgeteld één jongedame springt van een dak en overleeft haar val niet. Vermoedelijk pleegt zij haar daad onder invloed van hallucinaties opwekkende paddestoelen, kortweg paddo's. Onmiddellijk wil een meerderheid van de Tweede Kamer een verbod instellen op het betreffende natuurprodukt.

Toch wel vreemd dat dan alcohol niet wordt verboden terwijl die harddrug per dag meer slachtoffers maakt dan paddo's per jaar. Hoeveel mensen rijden de gracht in onder invloed van alcohol? Hoeveel mensen plegen zelfmoord vanuit een door alcohol veroorzaakte depressie? Daar hoor je de Kamer dan niet over. Misschien omdat de Staat miljarden verdient aan de verkoop?

De middenstand verkoopt momenteel niet veel aan mij aangezien ik in transitie zit tussen salaris en uitkering. Gisteravond, tijdens het fractie-overleg kwam een middenstander vertellen dat hij en z'n collega's minder aan omzet zullen genereren als eerdaags automobilisten bijna drie kilometer moeten omrijden om hun winkels te bereiken. Nu is dat natuurlijk hypothetisch maar niet geheel onmogelijk. Als ook de teerling is geworpen duurt het jaren voordat de beslissing kan worden teruggedraaid. Inmiddels is de lokale middenstand dan failliet.

Karate

Karate

Gisteren heerlijk uitgeslapen op m'n eerste officiële dag als werkloze. Eigenlijk tot half elf maar vanwege de overschakeling naar zomertijd maar liefst tot half twaalf! Rustigaan ontbeten met m'n zoon om even later een kijkje te nemen bij de rommelmarkt in het lokale buurthuis. Thuisgekomen een uurtje flink lopen opruimen in de slaapkamer. De komst van oppas Suus was dan ook een welkome afwisseling. Zij gaf ons de energie om hernieuwd aan het werk te gaan. De tweede onderbreking in onze poging van de slaapkamer een bewonbare plek te maken werd veroorzaakt door Fer's natuurlijke moeder, (af en toe) buurvrouw Johanna. Na haar vertrek gingen vader en zoon over tot het ontruimen en herinrichten van de roomdivider, eigenlijk gewoon een soort van dubbeldeks boekenkast. Errug praktisch. Bovendien namen wij nog zijn bureau onder handen. Als "beloning" maakten wij samen zijn stukje van de tuin gereed als groentetuin. Als klap op de vuurpijl leerde de Ferman mij hoe je stuurt met de "plug-n-play" console in het spelletje Pole Position. Indertijd ging een deel van mijn studiefinanciering op aan dit spelletje van fabrikant Namco in de speelhal. Dat waren nog'ns tijden!

Dat was in de tijd dat je nieuwe werkgever je aanmeldde bij het ziekenfonds én een en ander in orde maakte met het Gak, de instantie die toen veel van de werkloosheidsuitkeringen verzorgde. Tegenwoordig gaat het niet meer zo makkelijk. Neem nu mijn intake-gesprek vanmorgen met een dame van het CWI:"Vult U hier even de datum in van de laatste dag dat U een bijstandsuitkering ontving in het jaar 2001."-"Eh, natuurlijk, even nadenken...helaas...die exacte datum is mij eventjes ontschoten." Zou zij gemerkt hebben dat mijn opmerking sarcastisch was bedoeld? Niet veel later vroeg zij mij hoe vaak ik van plan was te solliciteren tot aan het volgende gesprek, over een maand. "Een keertje of 20 a 30" was mijn antwoord. -"Wat!? Zo veel!? Maar zoveel solliciteren gaat wel ten koste van de kwaliteit hoor!" Na enig soebatten kwamen wij uit op een aantal van twaalf sollicitaties die ik in de komende paar weken mag verrichten. Zij geeft de gegevens door aan het UWV en die instantie bepaalt dan hoeveel ik mag ontvangen aan WW-uitkering. Zij basseren zich daarbij op m'n laatste 14 (veertien!) loonstroken en bovendien moeten zij nog rekening houden met het aantal uren dat ik part-time werkloos was ten tijde van mijn werkzaamheden bij The Amsterdam Dungeon, rekening houdend met de uren dat ik 's avonds werk in de lokale politiek (hoewel die uren waarschijnlijk niet worden meegerekend aangezien het geen baan betreft maar dat wist de mevrouw nog niet zeker). Bovendien moet men rekening houden met het feit dat ik eerdaags aan de slag ga als overblijfkracht, waarschijnlijk voor zo'n vier uren per week. Niet voor niets heb ik jarenlang premie afgedragen: nu zal ik de jongens en meisjes van CWI en UWV laten zweten ook! GnaGna! ;-))

Ook leuk: op de weg terug naar huis liep ik oud-collega Sibel tegen het lijf. Vandaag was verder voor vervolg-opruimwerkzaamheden en het begeleiden van m'n zoon naar karate.

Terugdraaien

Terugdraaien

Heb zojuist met m'n zoon samen het laatste half uurtje van de voetbalwedstrijd Nederland-Roemenië aanschouwt. Ik vind dat opnames van deze "wedstrijd" verplicht op kijkschijf en band beschikbaar moeten liggen bij huisarts, psychotherapeut, ouder-en-kind-centrum, buurthuis en bibliotheek. Voor al die mensen die moeite hebben met in slaap te vallen...Bijna lag ik met een duim in de mond te kijken...Het is droef gesteld met het niveau van het Nederlandsch voetbal.

"Als je veel op je duim duimt krijg je vanzelf een duim-duim." aldus de vijf-jarige Dayna die haar zus Eva eventjes op haar duim ziet sabbelen. De dag begon in de speeltuin. Daarna volgde lunch met zelf gerolde chocolade-croissants met iets teveel chocolade...;-) Het was niet druk in het zwembad waar wij een deel van de middag doorbrachten; Dayna liet zien dat zij goed op haar rug kan drijven en Eva liet zien dat zij haar angst voor onderwater-zwemmen heeft overwonnen. Grote Broer Ferdinand keek het allemaal glimlachend aan en liet het zich welgevallen dat twee jonge meisjes in hem een held zien. Terwijl zij zich tegoeddeden aan kippekluifjes na het zwemmen liet de Ferman zich een maïskolf goed smaken.

Buurvrouw Hetty was erbij dat later op de dag de meiden net klaar waren met het beschilderen van een paar hardgekookte eieren in verband met het naderend paasfeest. Vlak erna waren zij opgehaald, andermaal een leegte achterlatend in het huis maar niet in het hart van hun vader.

Wat zal er zich afspelen in het hart van de zelfverklaarde Vader des Vaderlands, de heer JPB? Zou hij echt het beste met ons, zijn kinderen, voorhebben en ons willen behoeden voor al die slechte dingen in de wereld zoals sex voor het huwelijk en andere drugs behalve die waar de staat flink aan verdient? Ach, wie gelooft dat nog nadat is uitgekomen dat hij ons tijdens zijn eerste kabinetsperiode al had voorgelogen? Met name over de oorlog in Irak? Dus ook met de andere betuttel-plannetjes zal er wel een achterliggende gedachte zijn. Neem nu het preventief fouilleren: "Wij weten wat het beste is voor jullie dus jullie hoeven niet alles te weten." Doet mij denken aan een zekere portefeuillehouder in Amsterdam-Westerpark...:-(

Naast preventief fouilleren ziet het kabinet ook graag preventief censureren in de praktijk gebracht. Leuk streven hoor, radicalisering via opruiend taalgebruik tegengaan en mensen verbieden messen op zak te hebben maar bij mijn weten is het al verboden om radicale gedachten om te zetten in daden en mede-burgers overhoop te steken. Nog eventjes en Bos & Co willen de scheiding van Kerk & Staat terugdraaien.

Vandaag staan wij stil bij het overlijden van Florentine Rost-van Tonningen

Persoonlijk DNA-profiel

Persoonlijk DNA-profiel

Vanaf aanstaande zondag is het officieel: vanaf dat moment ben ik tijdelijk toegevoegd aan het Leger van de Nationale Arbeidsreserve. Gaaf, eigenlijk dat dat klinkt als de naam van een guerilla-beweging! Goede timing ook want reedsch maandag heb ik m'n intake-gesprek bij het UWV. Zal ik dan ook de uren moeten opgeven dat ik zorg voor m'n zoon? Want volgens de fraude-inspecteur moet ik wel de uren opgeven dat ik werk voor de buurt en omdat ik dat niet gedaan heb moet ik die uren met terugwerkende kracht terugbetalen vanaf 16 maart vorig jaar. Typisch.

Ik vond jou de beste thanks for a great show dat was de beste show die ik in tijden heb gezien wow they're working with real hobbits here bent u echt zo klein mom I wanna see the wicked little man oh you bad bugger...Leuke opmerkingen die ik ga missen...:-(

Leuk ook dat iedere collega elke show op zijn of haar eigen manier brengt. Zo zag ik ondermeer een scheepsarts die wel wat weg had van een kruising tussen Mr. Humphries en Dick Turpin. Een ander komt met dezelfde tekst maar vanuit het karakter van een vrouwelijke doctor Mengele. Zelf speelde ik de rol ondermeer vanuit de karakters van Harold Lloyd en Sweeney Todd.

Soms wissel je zo snel van rol dat mensen zouden kunnen denken dat je aan MPS lijdt. Toch blijft m'n DNA hetzelfde. Overigens: hier vindt U mijn persoonlijk dna-profiel.

Gedachte

Gedachte

Gisteren kregen de deelraadsleden van het Amsterdamse staddsdeel Westerpark te maken met een portefeuillehouder die zijn ambtenaren niet alleen zaken voor hem laat uitzoeken (waar die ambtenaren dan ook voor zijn) maar hij laat hen zelfs namens hem het woord voeren tijdesn de raadsvergadering. Een raadsdebat is het helaas niet meer te noemen, zo'n ambtelijke presentatie van plannen waar raadsleden dan vragen over mogen stellen en burgers die er vragen over hebben de mond wordt gesnoerd met de mededeling:"Daar is nu geen tijd meer voor." Of een en ander te maken heeft met het huidig vergadermodel wordt in ieder geval door mij betwijfeld hoewel een andere manier van vergaderen ongetwijfeld enige verbetering op het gebied van communicatie tussen gemeente en burgers zal teweegbrengen. In wezen wordt nu nog voor elk onderwerp drie kwartier tijd uitgetrokken, worden er twee onderwerpen per forum geagendeerd en vinden er twee fora per avond plaats. Dat klinkt misschien wel aardig maar U kunt zich voorstellen dat het onderwerp "Wel of geen vuilcontainers in plaats van twee maal weeks een ophaaldienst" minder tijd in beslag neemt qua debateren dan de vraag:"Is de deelgemeente in gebreke gebleven bij het verlenen van een ligvergunning voor een studentenboot die vol bleek te zitten met asbest?" Tezelfdertijd vermaakte mijn zoon zich thuis in zijn eentje zonder oppas maar mét het gehuurde kijkschijfje "Asterix en de Vikingen". Eigenlijk misschien wel leuker dan vergaderen...

Wat mij écht hilarisch lijkt is als zou blijken dat de Hongaarse echtgenote van Geert Wilders over twee paspoorten zou blijken te beschikken. Dan wordt goed duidelijk dat de heer Wilders gewoon een megalomaan mannetje is dat er op uit is de maatschappij te ontwrichten door hier en daar iets populistisch te roepen, uitsluitend om media-aandacht te genereren.

Intussen ligt m'n zoon lekker te re-genereren na een inspannende dag met veel sport: vanmorgen een proefles badminton op school (met, volgens de kinderen, een leraar die meteen aan de bak kan als cabaretier), des middags maar liefst zeven partijen darts tijdens de lokale jeugdcompetitie (die hij notabene ook alle won!) en 's avonds anderhalf uur les in kogelstoten, sprinten en hordelopen tijdens de wekelijkse atletiekles.

Om dat allemaal op één dag te doen...ik word al moe van de gedachte...

Denk nog'ns even

Denk nog'ns even

Kleine waarschuwing voor mensen die elke dag slapen én een uitkering krachtens de WW "genieten": De uren dat U niet beschikbaar bent voor betaalde arbeid worden gekort op Uw WW-uitkering. Komt men erachter dat U de betreffende uren niet op het zogeheten werkbriefje heeft ingevuld dan moet U de ten onrechte ontvangen WW-gelden terugbetalen. Misschien overdrijf ik nu een beetje maar feit is dat mij gisteren op het UWV-kantoor Almere (terwijl ik woon in Amsterdam) is verteld dat de uren die ik des avonds stop in mijn vrijwilligerswerk als politicus moest opgeven aan het UWV, terwijl de werkzaamheden die ik verricht als deelraadslid eerst in de avonduren plaatsvinden. Dus na mijn reguliere arbeidsuren. Ik ben dus wel degelijk minstens 32 uur per week beschikbaar voor betaald werd. Daar denkt men bij het UWV anders over, zo blijkt. De regeling geldt wellicht ook voor andere (part time) werklozen die zich inzetten voor het verenigingsleven. Zoals de luizenmoeder, de voorleesvader, de penningmeester van de volleybalvereniging, de amateurvoetballer, etcetera, etcetera...

U weet het natuurlijk al: Nederland is een waar regeltjesland met een Overheid die dolgraag betutteld. Zo mag pokeren voor geld alleen nog maar in het Holland Casino zodat uitsluitend de overheid -zijnde de grootste aandeelhouder in de grootste witwasserij van het land- er rijk van wordt. Gelukkig mag je men huiselijke kring, in buurthuizen en scholen nog wél klaverjassen, hartenjagen, toepen en zelfs rummikuppen voor geld. Dat is dan blijkbaar niet slecht voor je.

Demonstreren tegen mensen die rijk worden van de moord op onschuldigen is ook slecht voor je. In ieder geval wanneer je het in je hoofd haalt dat in Amerika te doen. In New York waren er zelfs meer politie-agenten dan demonstranten op straat omdat burgers daar blijkbaar al weten dat je uitspreken tegen de regering slecht is voor je gezondheid. Dus als U nog dacht dat je alleen in landen als Cuba wordt gearresteerd als je in het openbaar protesteert tegen de regering...denk nog'ns even.

Geliefde

Geliefde

>>'Omdat jullie geheugens wel zeven lijken, met zeven hier als meervoud van zeef en niet als tien min drie.<<

Kon het niet laten om een citaat te nemen uit een hilarisch boek dat ik momenteel aan het lezen ben. Eh...niet NU nu als U begrijpt wat ik bedoel maar in de minuten tijdens deze dagen vol hectiek dat ik überhaupt aan lezen toekom. Dus. Als zodanig. Het gaat om het boek "Mijn hoofd loopt om" van Herman Brusselmans. Beter gezegd betreft het een trilogie rondom de figuur van Guggenheimer, een extreem dom figuur dat het om onverklaarbare redenen tot TV-producer heeft geschopt. Waarschijnlijk door dat ene te doen waar hij goed in is -naast vodka drinken- namelijk mensen om zich heen verzamelen die nog dommer zijn dan hijzelf. Regelmatig zit ik in m'n eentje te gniffelen bij het volgen van de gedachtengang van deze onuitstanbare man die toch wel zijn charmes heeft.

Net als het weer van heden ten dage. Dachten wij even dat de winter voorbij was bleek gisteren dat wij met z'n allen op het verkeerde been zijn gezet door de weergoden. Een behoorlijke hagelbui verraste velen. Dan heb ik het nog niet gehad over de sneeuwval van vanmorgen...Na zijn drukke weekend (Naar oma, bij vrienden langs én een verjaring!) wilde m'n zoon eigenlijk liever in bed blijven maar de sneeuw trok hem naar buiten en tsja...als je eenmaal buiten bent kun je netzogoed meteen doorlopen naar school. Wat hij dan ook deed. Met mij in zijn kielzog.

In de klas zat een invaljuf al klaar omdat de vaste maandag-juf naar de begrafenis van haar vader is...Dat zijn zo van die droeve zaken. Het feit dat het gisteren mijn laatste dag was als werknemer van The Amsterdam Dungeon is ook droevig maar valt uiteraard in het niet bij het verdriet om het verlies van een geliefde.

Soms

Soms

Er kan weer worden gereageerd!

Heb gisteren een normale werkdag mogen beleven en in de avond streden drie zaken om mijn gunst: een fractie-overleg, een verjaardag en een bedrijfsfeest. Dan zijn er ook mensen die vrijwel nooit afspraken hebben.
Soms benijd ik hen. Maar alleen maar soms.

Huis

Huis

Ene Khalid Sheikh Mohammed heeft toegegeven de man te zijn achter de aanslagen van 11 septemeber 2001 in de VS. Bovendien heeft-ie in z'n eentje nog zo'n 28 andere bomaanslagen op z'n geweten en was hij van plan het Panama-kanaal op te blazen, naast constructies in ondermeer Chicago. Zou dat allemaal écht zo zijn of heeft hij, als ingezetene van Guantanamo Bay, bekend onder druk? Lijdt hij gewoon aan grootheidswaanzin?

Tony Blair doet dat in elk geval wel. Hoe haal je't in je hoofd om (omgerekend) 32 miljard euro uit te geven aan kernonderzeeërs? "Stel je voor dat de Koude Oorlog weer uitbreekt!?" aldus de Engelse premier die een groot deel van zijn achterban kwijt is. Ja, zo lust ik er nog wel een paar.

Pizza's zoals wij die gisteren aten, daar lust ik er ook wel een paar van: een luchtige bodem, heerlijke Mozerella-kaas en pittige pepperoni. Leve het huismerk!

Zou er ook een AH ToGo zijn in buitenlandsche Nederlandsche legerkampen? Binnenkort kunnen wij dat vragen aan de jongens en meisjes die 15 jaar lang de vrede in Bosnië hebben bewaard met als uitvalsbasis de plaats Banja Luka. Vandaag zal minister Kamp...eh...Middelkoop persoonlijk een einde maken aan de Nederlandsche bemoeienis...eh...inbreng in het vredesproces in de regio.

In de regio waar ik woon is men naarstig op zoek naar overblijfkrachten voor de basisschool. Aangezien ik vermoedelijk wel eventjes werkloos zal blijven vanmorgen gebeld met ex-collega Minouk om mijzelf op te geven voor de vervulling van een vacature. Leuk toch?

Ook leuk was het bezoekje aan vriend Pieter vanmorgen, voordat ik naar het werk ging. Was vanmiddag op tijd bij de opvang maar Fer wilde nog even niet mee. De jongelui waren net bezig schepen te maken van stukken karton. Nadat de bouwwerken te water waren gelaten konden de heren met een voldaan gevoel naar huis.

The Amsterdam Dungeon

The Amsterdam Dungeon

Terwijl de Ferman met oppas Wieteke naar de kermis was zat zijn vader in fractie-overleg. Notabene was ik eerder thuis dan m'n zoon en de oppas. Schande! Jongelui van tegenwoordig... Met de oppas nog even wat liedjes op de PC uitgezocht voor op haar MP3-speler. Zij wenschte vooral jaren'80 homodisco-liedjes op haar afspeler. U weet wel: the Communards, Devine, Visage, New Order, Space en dat soort artiesten. Hilarisch! Echt van die muziek waar Gordon en Joling blij van worden..

M'n zoon is ook vaak blij tegenwoordig. En met reden. Maandag was Ferdinand met oppas Suus naar karate en vandaag had hij dartles. En ik? Ik modder maar zo'n beetje wat aan, deze laatste paar dagen voor het einde van mijn contract bij The Amsterdam Dungeon.

Klagen

Klagen

Nog steeds zijn er technische problemen bij Blogextra zodat m'n reguliere reaktievenster nog steeds niet bruikbaar is. Behalve voor diegenen die zich graag verdiepen in technische termen die niets meer zeggen dan "Doet't niet". Eventuele reakties kunt U natuurlijk gewoon in m'n forum kwijt.

Tijdens zogenoemde "familiedrama's" raken mensen hun leven kwijt. Die familiedrama's schijnen zich in clusters af te spelen. Net als bijvoorbeeld groepsverkrachtingen en koperdraaddiefstallen (leuke voor Scrabble!).
Blijkbaar zijn er mensen zonder eigen leven die uit pure gemakzucht dat van anderen dan maar imiteren. Of zou er iets meer achter steken?

In elk geval lijkt de actie "zip your lip" oprecht. Mensen (zoals ondermeer SP-kamerlid Ewout Irrgang) kunnen zich laten sponsoren door 24 uur lang niets te eten in navolging van al die miljoenen mensen die dat noodgedwgongen doen. Bijna was het voor mij ook zo ver en had ik mij kunnen laten sponsoren. In elk geval voor vandaag want had ik geen geld van m'n zoon kunnen lenen dan had ik geen brood kunnen halen. Vervelend natuurlijk maar ik heb wel eten genoeg in huis om het nog zeker twee weken uit te kunnen zingen en dat kunnen al die anderen niet zeggen. Bovendien weet ik dat er voor mij weer geld snel onderweg is.

Toch blijft het een feit. Mensen zeggen dan wel eens: "Zielig hoor, voor die mensen dat zij maar drie dollar per dag aan inkomsten hebben."Welnu: na aftrek van vaste lasten hebben m'n zoon en ik ook maar zo'n drie dollar per dag te besteden. Daarbij sparen wij wel voor zijn studie, voor de toekomst van zijn zusjes en voor mijn eigen
pensioenaanvulling.

Dus eigenlijk moeten wij maar gewoon niet klagen.

Staan

Staan

Het darttoernooi bleek alleen voor deelnemers van 16 jaar en ouder dus Ferdinand kon met zijn 11 jaren helaas niet meedoen. Ik wel en hoewel ik verwacht had volkomen weggespeeld te worden door mijn opponent in de eerste ronde bleek het niveau van mijn spel alleszins mee te vallen. Ik kwam zelfs nog tot 2-2 bij het potje "best of 5". Uiteindelijk moest ik mijn vooral op conditioneel gebied mijn meerdere erkennen in de meneer tegen wie ik speelde en die vertelde vrijwel elk weekend wel een darttoernooi te spelen. Niet slecht dus voor een amateurtje. Toch?

Bovendien lag ik pas laat in bed door een overwachte logeerpartij van een goede vriend. Altijd gezellig. Ferd en ik waren op tijd thuis voor de komst van zijn moeder die gebruik kwam maken van haar bezoekrecht. Met haar samen nog een stukje de film "Iznogoud" gekeken naar de bekende stripboeken over de Grootvizier die Kalief wil worden in plaats van de Kalief. Daarna maar weer'ns het interieur in de woonkamer aangepast aan onze huidige eisen, schoongemaakt, gekookt en gegeten, Star Trek gekeken en uiteraard een potje gedart voor het slapen gaan.

M'n zoon ligt al lekker in bed en na nog een telefoontje ga ik ook maar. Zouden Michiel Smit, Marcel Ootjes, Erik de Graaf en hun nazi-vriendjes en -vriendinnetjes ook zo lekker slapen nu zij weten dat hun Groot Leider wellicht postuum de Duitse nationaliteit wordt ontnomen en hij weer gewoon als milukte Oostenrijkse kunstschilder te boek komt te staan?

Tevreden

Tevreden

Een oorverdovende stilte daalde neer over ons huis het moment dat de zusjes Eva en Dayna waren opgehaald. Het was een heerlijke dag met de meiden en m'n zoon. Met z'n viertjes waren we naar de kermis en onderweg spraken wij een partijgenoot, de kapper en de dochter vna mijn eigen vroegere oppas. Terwijl Eva mij hielp met koken hielden haar broer en zus zich bezig met ravotten. Het geluid van spelende kinderen blijft gewoonweg vreselijk mooi. Ook de blijde glimlach op het gezicht van m'n moeder toen wij onaangekondigd bij haar langswipten verdiende een schoonheidsprijs.

M'n zoon en ik gaan morgen hooguit voor een schoonheidsprijs bij het allereerste open kampioenschap darten dat ons als deelnemers ziet. Ons is reeds ter ore gekomen dat het merendeel van de concurrentie er niet voor terugdeinst meer dan 10 maal een "triple 20" te werpen tijdens één "leg". Terwijl wij al bijzonder tevreden zijn met twee stuks... Laat staan wanneer het gaat om het uitgooien met een "dubbel". Wanneer één op de negen darts doel treft zijn wij al tevreden.

Toelaatbaar

Toelaatbaar

Speelden de jongelui in het kader van de dartcompetitie vorige week tactics, gisteren was het de beurt aan de spelvariant 301. Net als vorige week had ook ditmaal Superfer alle gespeelde partijtjes gewonnen. Gisteren had hij zijn theorie verkeersexamen en ook daarbij scoorde hij uitmuntend. M'n zoon heeft er dus weer een diploma bij: het verkeersdiploma ditmaal.

Bij thuiskomst vroeg hij onmiddelijk wat de uitkomsten zijn van de Statenverkiezingen van gisteren die werden gepresenteerd door een afscheidnemende en naderhand duidelijk geëmotioneerde Maartje van Weegen om later de stofzuigerzak te wisselen en de aardappels te schillen.

Ook de lokale Amsterdamse nieuwszender AT5 besteedt aandacht aan de uitslag van de Statenverkiezingen. Aardig is wel dat de opsteller van het nieuwsbericht de SP niet eens vermeld. Waarom zou dat zijn?

En waarom zou het zijn dat zoveel mensen de ex-partner het niet eens gunnen om af en toe de kinderen te zien?
Een bekende van me mag vandaag via de rechter proberen de kinderen wat vaker te zien. Waarom dat in hemelsnaam via een rechter moet is al onbegrijpelijk. Dat je een hekel hebt aan elkaar dan kan ik nog begrijpen maar de kinderen gebruiken alleen maar om je ex dwars te zitten...? Nee, dat is niet toelaatbaar.

Blijven

Blijven

Momenteel ligt de server van de leverancier van mijn reaktievenster blijkbaar plat. Wilt U toch een reaktie kwijt dan kan dat via het forum, via het gastenboek, of gewoon door het sturen van een mailtje. Vermoedelijk gaat het hier om een tijdelijk probleem. Al is elk probleem in wezen natuurlijk slegs tijdelijk...

Indertijd werd de opkomst van de Socialitische Partij ook als tijdelijk probleem ervaren. Al dan niet opgericht door de Binnenlandse Veiligheidsdienst om Den Nederlandsche Socialist in kaart te brengen groeide het piepkleine protestpartijtje in enkele decennia uit tot een serieuze kandidaat voor regeringsdeelname. De Statenverkiezingen van gisteren bewijzen dat maar weer eens. Hier de uitslag van het district waar ik zitting had, district 480 in het Amsterdamse stadsdeel De Baarsjes:

Van de ongeveer 1100 stemgerechtigden brachten exact 300 een geldige stem uit volgens de volgende verdeling:

PVDA 91
VVD 39
CDA 7
GroenLinks 54
SP 57
D66 14
CU/SGP 10
Ouderpartij ea. 7
NH Anders/Groenen 5
PVDD 16

In het van oudsher door PVDA-stemmers geregeerde stukje hoofdstad koos dus 1 op de 5 kiezers voor het "clubje" van Jan Marijnissen. Intussen heerscht in Amsterdam een coalitie van PVDA en Groenlinks dat onlangs een MilieuBeleidsPlan heeft opgesteld onder de naam "Amsterdam Duurzaam aan de top". Het doel is om van de gemeente Amsterdam de nummer 1 in de wereld te maken waar het gaat om besturen met hulp van uitsluitend duurzame produktiemiddelen. In 2015 moet de CO2-uitstoot van gemeentelijke instellingen tot het nulpunt zijn gedaald. Een aanzet is al gegeven door maar liefst 3000 huishoudens met een inkomen van onder de 18.000 euro per jaar bewust te maken van hun energieverbruik. Die voorlichtingsronde kostte de belastingbetaler het luttele bedrag van 250.000 euro. De gemeente wil bij maar liefst 1000 "arme" huishoudens per jaar werken aan de bewustwording. Uitgaande van het feit dat zo'n 100.000 gezinnen in Amsterdam op een inkomen van minder dan 18.000euro op jaarbasis zitten gaat het proces van bewustwording 100 jaar duren. Waarom overigens mensen met een inkomen in het midden- en hogere segment niet zuinig hoeven om te gaan met energie en milieu is niet geheel duidelijk. Ook is het niet duidelijk waarom de portefeullehouders van de verschillende stadsdelen hebben besloten op het punt van milieu niet samen te werken. Vermoedelijk willen de dames en heren op eigen houtje en in hun eigen kleine achterkamertjes allemaal tegelijk het wiel uitvinden...

Misschien moeten ze uitvinden maar aan m'n zoon overlaten die dolgraag uitvinder wil worden en vandaag zijn theorie-verkeersexamen heeft. Om daarvoor te leren besloot hij gisteravond niet naar atletiek te gaan. Tot grote opluchting van de oppas die daardoor ook lekker binnen kon blijven.

Vandaag staan wij stil bij het overlijden van John Inman

Tsjechië 2007

Tsjechië 2007

Dag 1: De Heenreis
15 Uren in de bus gezeten. Half uur te laat vertrokken en wat oponthoud aan de grens. Iets met Schengen en een vergeten paspoort.

Dag 2.
Skihuur! Hoop gedoe en gedrang in de skiverhuurwinkel. De skipistes liggen er grotendeels mooi bij in het Tsjechieche Harrachov. Het Reuzengebergte is bijzonder fraai!

Dag 3.
Het wordt duidelijk dat het enige ski-record dat ik ooit zal kunnen breken het record "hoogst aantal gebroken botten tijdens één afdaling" is. Het bochtenwerk is goed, het afdalen geen probleem en ook het op tijd remmen is geen punt. Met uitzondering van het onderdeeltje "op tijd". Toch wel van wezenlijk belang.

Het handwoordenboek der Tsjechische taal biedt geen soelaas bij het afdingen op de aanschafprijs der souvenirs. Een basiskennis van het Vietnamees blijkt een pré.

Enkele ouders zijn inmiddels meer dan een gezicht in de menigte. Vandaag was er eentje jarig!

Dag 4.
Sneeuw! Veel sneeuw. In elk geval voor Nederlandsche begrippen. Feitelijk gaat het om niet meer dan en laag van een centimetertje of twee. Net voldoende om beijsde stukjes helling aan het zicht te onttrekken maar niet an de linker-ski...Even paniek in de avond wanneer er een kind ontbreekt op het appèl. Afgaand op sommige après-ski gesprekken lijkt de reis te zijn georganiseerd door de mensen achter de site http://www.oudersalleen.nl

Dag 5.
De oefenpiste blijkt perfect voor deze kamikaze-skiër. De totale lengte van de baan is nauwelijks langer dan de gebruikelijke remweg: een metertje of tweehonderd. Een woest kolkende bergstroom onderaan de helling is voldoende motivatie om bijtijds te remmen. Wie beweert dat je niet met 120 kilometer per uur een groene piste af kan dalen moet mij maar'ns even bezig zien...

Dag 6.
Regen...Door nattigheid en plotseling ingetreden dooi was skiën niet voor iedereen een optie. Derhalve gingen de Ferman en ik op queeste. Zo begon de zoektocht naar De Brievenbus! Na de succesvolle afloop van deze onderneming (waarbij ook nog'ns een exemplaar van de knuffel Krtek (De Mol uit "Het Programma met de Muis") werd toegevoegd aaan mijn verzameling jeugdsentimenten) ging Ferdinand samen met twee andere waaghalzen toch nog even skiën terwijl zijn vader zich tegoed deed aan een lekker warm bad.

De avond was voor een bezoek aan een naburig hotel waar de kinderen gebruik maakten van de bowlingbaan (Ferdinand gooide een strike!) en een echte spelletjes-arcade. Terug in eigen hotel duurde de après-ski zo lang dat de barman uiteindelijk gewoon meedeed.

Dag 7.
Er heerscht weer volop bedrijvigheid op de pistes. De ochtend is voor de oefenpiste waar een zekere vader (ik!) een filmpje schiet van een 11-jarige jongen (mijn zoon!) die blijk geeft van aspiraties om schansspringer te worden. Des middags op naar de grote piste waar Superfer zelfs tijdens een heuse blizzard laat zien over stalen zenuwen en een goede afdaal-techniek te beschikken. Zelfs de in het gelaat striemende hagel brengt hem niet uit koers. Glühwein ist fein en een stoere gast bezorgd mij m'n verschrikkelijk lelijke muts terug.

Tijdens het avondeten worden niet alleen reiservaringen maar ook steelse blikken gewisseld.

Dag 8.
De terugreis verloopt zonder noemenswaardige incidenten. Eén der kinderen trakteert vanwege haar verjaring. De bus was wat later terug bij school omdat sommigen er een andere manier van tijdmeting op na houden dan de meeste anderen.

Conclusie:
Alle 58 buspassagiers hebben zich, elk op eigen wijze, vermaeckt en velen schrijven zich ongetwijfeld in om volgend jaar een vervolg te mogen beleven op Tsjechië 2007.

Blindenstok

Blindenstok

"Going Postal" van Terry Pratchett is boek nummer...eh...zes van dit jaar. Op het gebied van mijn voornemen minimaal één boek per maand te lezen doe ik goede zaken...

De NAVO doet ook goede zaken: in twee dagen tijd zijn maar liefst 19 Afghaanse burgers opgeblazen, neergeschoten, danwel levend begraven onder het puin van hun eigen huis. "Wij zorgen ervoor dat de Taliban jullie nooit meer kan bedreigen!" Je kan van de NAVO niet zeggen dat zij zich niet aan hun woord houdt...Nu is het ook wel lastig om als fatsoenlijke Taliban-strijder een baby te bedreigen die aan stukken gereten in een kapot wiegje onder een stapel zwartgeblakerde bakstenen ligt, maar goed. It's a mad world...

Daarom laten m'n zoon en ik ons graag afleiden met een bezoekje aan de lokale kermis. Wij vermaakten ons kostelijk gisteravond en hebben dankzij wat kortingsbonnen slegs enkele euro's uitgegeven. Ook zijn we nog even bij buurvrouw Hetty langsgeweest. Natuurlijk deden we dat allemaal pas na het uitslapen en uitpakken. (Het verslag komt eraan. Nog even geduld!)

Uitpakken doet de nieuwe regering ook. Bijvoorbeeld met het plan om de zorg verder uit te kleden door ondermeer rollators, krukken en blindenstokken uit het basispakket te halen. Tsja, wanneer je van plan bent in een ongeluk je ogen kwijt te raken kun je vanaf dat moment al prima sparen voor je eigen blindenstok.

Verslag

Verslag

"Steenkolen-Engels" van Marc van Oostendorp is boek nummer vijf van dit jaar. Het behandelt de betekenis van het Engels voor internationale betrekkingen, de invloed ervan op economisch en sociaal verkeer en zo nog wat meer. Af en toe een beetje langdradig maar op zich wel lollig.

De uitvoering "Stoepid Moevie" in Den Haag van het gezelschap "Schijn BedrEIgt" met ondermeer collega Herman is meer dan lollig. Mede- en ex-collega's zagen een hilarische en regelmatig briljante parodie van de stomme film op het toneel.

De volgende morgen vroeg vertrokken m'n zoon en ik voor een ski-vakantie naar Tsjechië waarvan zeer binnenkort een verslag...

GVB

GVB

Een man stapt in de tram. Het is vrij druk in de tram en er zijn geen zitplaatsen vrij. De man zoekt en vindt een staplaats. Een vrouw tikt hem op de arm en biedt hem haar zitplaats. De man loopt op krukken. De man weigert beleefd. De tram maakt een bocht. De man valt bijna. De man en de vrouw wisselen een blik van verstandhouding waarna zij wisselen van positie. Beiden tonen zij een innemende glimlach.

Die toonde zich ook op mijn gezicht toen ik gistermorgen de deur opendeed voor vriendin Thura die op de koffie kwam. Altijd gezellig als mensen even langskomen. Zo werd ik laatst op mijn werk even aangesproken. De aardige dame stelde een paar gerichte vragen waarna wij zeker wisten dat wij elkaars weblog wel eens hadden wezocht via wederzijds beviriende weblogster Jolie. Het ging hier om Anna-Maria. Grappig, niet?

Ook m'n zoon kan af en toe bijzonder grappig uit de hoek komen, getuige dit voorbeeld:
XS4ALL verliest de aftap-zaak van de Nederlandse Staat. De rechter oordeelt dat de provider zélf (en dus de klant) moet betalen voor het doelbewust schenden van des burgers privacy door het twee jaar lang opslaan van surf- en mailgedrag. "Nogal logisch dat XS4ALL verliest!" roept m'n 11-jarige zoon de Ferman "De rechter werkt toch voor de regering?"

Vanmorgen kreeg ik een cadeautje van hem:"Blijf jij maar lekker liggen, pap. Ik ga wel alleen naar school." Echt fantastisch! Daar kan meneer of mevrouw Klantenservice van het GVB een puntje aan zuigen. Deze meneer of mevrouw Klantenservice (vermoedelijk gaat het om een schuilnaam) stuurde een antwoord op mijn vraag over het nieuwe kinderwagens-beleid. Volgens het GVB zijn meer mensen met kinderwagens gebruik gaan maken van de verbrede en verlaagde instap met parkeermogelijkheid. Helaas was dat niet de bedoeling en moet het gebruik van de tram voor mensen met kinderwagens nu weer ontmoedigd worden. Er schijnt wel eens iemand een gescheurd jasje te hebben opgelopen door een geparkeerde kinderwagen! Hoeveel mensen verwondingen hebben opgelopen door het rijgedrag van sommige bestuurders vertelt het verhaal niet...Volg hier mijn correspondentie met het GVB

Vandaag staan wij stil bij het overlijden van Fons Rademakers.

Bijnaam

Bijnaam

Het schijnt dat de beoogd minister van Justitie, Ernst Hirsch Ballin, het zogeheten knieslot wil introduceren om ontsnapte TBS'ers in het gareel te houden. Zodra de gevaarlijke crimineel de poorten van de TBS-klniek of zijn/haar begeleides heeft verlaten kan het knieslot op slot worden gezet met de knie in gebogen stand. Je kunt natuurlijk ook gewoon een bewaker neerzetten bij de uitgang en die opdragen geen TBS'er eruit te laten. Ook zou je vluchtgevaarlijke TBS'ers niet op weekendverlof kunnen sturen met als begeleider iemand zonder wapen, zonder ervaring en zonder mentaal overwicht.

Wat trouwens te denken van aan apparaatje dat om de nek hangt en automatisch ontploft zodra de afstand tot de TBS-kliniek meer dan 50 meter bedraagt?

Je kunt nog meer doen met techniek zoals een stroomstoot-apparaatje in de schedel implanteren.
In plaats van ruimte te bieden in een TBS-klniek geef je de crimineel zo'n apparaatje. Bij overtreding van de afgesproken gedragsregels volgt er een relatief onschuldige maar pijnlijke stroomstoot en bij herhaling volgt er een grote waarna de hersens doorbranden en de overtreder in kwestie voortaan kwijlend en wel kan rondrijden op de poepscooter of de rest van zijn (of haar natuurlijk!) leven een belspelprogramma kan presenteren.

Soms wens je dat toe aan de verantwoordelijke voor een ramp zoals met de Probo Koala. In stadsdeel Westerpark hebben wij ons eigen probleemschip: de Rochdale One. Al enige jaren wonen studenten op een stuk grond dat feitelijk Cypriotisch grondgebied is. Het schip vaart namelijk onder Cypriotische vlag. Wettelijk gezien wonen de studenten in de brievenbussen op de wal en betalen hun huur niet aan de woningcorporatie maar aan een tussenpersoon. Het stadsdeel gaf indertijd een vergunning af op nadrukkelijke voorwaarde dat het schip astbestvrij moest zijn. Dat is het dus niet. Kortom: het is een ramp om uit te zoeken wie er nu direkt verantwoordelijk is want onderzoek toont aan dat de studenten daadwerkelijk enige tijd bloot hebben gestaan aan gevaarlijke concentraties asbest. Om over de -veelal uit Russen bestaande- bemanning nog maar te zwijgen. De werklieden liepen jarenlang in en uit en werkten aan verbouwingen en ademden daarbij waarschijnlijk de meer dan veilig geachte hoeveelheid astbestdeeltjes in. En dat voor een loon op Cypriotisch niveau dankzij de o zo handige juridische constructie. Wie is volgens U het meest schuldig en wat is de oplossing?

Tijdens de fractievergadering van gisteravond kwamen wij er nog eventjes niet helemaal uit.

Vanmorgen had ik ook een overleg. Van een geheel andere orde weliswaar. In mijn hoedanigheid van klasse-ouder waren er wat dingetjes te bespreken met juf Sabine. Atijd even leuk zo'n praatje met de juf.

M'n werk als acteur bij The Amsterdam Dungeon is ook nog steeds leuk, zeker wanneer je weer'ns een knuffel mag ontvangen van een aardige jongedame van het Engelse hoofdkantoor...;-) Terwijl ik op het werk rondliep zat m'n zoon op school om 's middags de eerste competitiedag van zijn dartclub te beleven. Hij won alle(!) gespeelde partijen behalve die tegen de coach. Thuisgekomen wachtte oppas Suus op hem om hem naar zijn eerste proefles atletiek te brengen. Zij vond het saai en hij vond het geweldig om te ontdekken dat hij de jongelui die er al langer op zitten bij kon houden op de 100 meter sprint. Heb 's avonds keurig de oppas naar de tramhalte begeleid waarna ik nog een potje 501 speelde tegen m'n zoon Ferdinand die ik graag Superfer mag noemen. Hij won nipt door uit te gooien op dubbel 10, daarmee het recht verdienend op zijn bijnaam.

Tranendal

Tranendal

Ferdinand was gisteren met oppas Suus naar karateles en ik had een avond met filosofisch debateren voorbereid over het begrip "observatie". Het discussiëren met genereatiegenoten is toch net even anders dan het praten met collega's die pas recent het antwoord hebben gevonden op de vragen waar m'n elf-jarige zoon net mee komt...

De Overheid, in de vorm van de Voedsel en Waren Autoriteit, komt met een plan dat niet zou hebben misstaan in Nazi-Duitsland: tieners worden ingezet om kroegen en slijterijen te betrappen op het verkopen van alcohol aan minderjarigen. Nog even en kinderen krijgen een zakmes voor het aangeven van hun ouders wanneer die de kraan laten lopen bij het tandenpoetsen...

In Australië tilt men ook zwaar aan het milieu. De regering die weigerde een handtekening te zetten onder het Verdrag van Kyoto maar wél deelnemer is aan het Aziatisch-Pacifisch Partnerschap voor Schone Ontwikkeling en Klimaat (samen met Amerika, China, India en Zuid-Korea) verbiedt vanaf 2008 de verkoop van reguliere gloeilampen. Wanneer het hele land (noodgedwongen) massaal overgaat op het gebruik van spaarlampen zal het energieverbruik met ongeveer tweederde afnemen is de verwachting. Milieuorganisaties noemen de maatregel een druppel op de gloeiende plaat. Wel een behoorlijk grote druppel dan. Bovendien: zou elk land een druppel laten vallen op die gloeiende plaat dan loopt het probleem van de milieuvervuiling met een sisser af.

Ook de zaak tussen Moszkowicz en Kelder is met een sisser afgelopen. Strafpleiter Bram is het niet gelukt om via de rechter zijn gelijk te halen en dus stond hij met zijn pruillipje voor de camera's te verkondigen:"Mama, hij pest mij!" Behoorlijk hypocriet ook want enderzijds kraakt hij de (roddel)journalistiek af en tegelijkertijd verdient hij een leuk zakcentje als panellid van RTL-Boulevard. Of zou dat in zijn ogen een programma zijn dat de integere journalistiek hoog in het vaandel heeft staan?

Bij velen stond (en staat!) de integriteit van John Fitzgerald Kennedy hoog in het vaandel. Goed nieuws voor de fans: er is een videofilmpje (in .wmv-formaat en niet altijd oproepbaar door de drukte) opgedoken, geschoten door George Jefferies, met nog meer beelden van zijn laatste ogenblikken in het aards tranendal.


Vandaag staan wij stil bij het overlijden van frater Caesarius Mommers

Ut Kielegat

Ut Kielegat

Hoe was Uw weekend? Het mijne begon vrijdag al gezellig met wat visite. Zaterdag had ik ook al visite en zaterdag-avond was ik in Breda om daar een goede vriend op te zoeken én carnaval te vieren. Verheugd was ik te ontdekken dat ook een andere goede vriend het weekend had uitverkoren om samen met de gemeenschappelijke goede vriend carnaval te vieren. Zo liepen Erwin, Richard en ondergetekende verkleed en al rond te hossen, te zuipen, drinken, slempen, dansen, brallen, zingen en springen in Ut Kielegat.

Voorspoedig

Voorspoedig

De tram onderweg terug naar huis deelde ik gisteren met buurvrouw Claudia. Wij hadden elkaar al een paar weken niet gesproken dus hadden weer even wat bij te kletsen. U kent mij inmiddels: altijd wel even tijd voor een kletspraatje. Met een collega, een buurvrouw, m'n zoon, de conducteur of zomaar een onbekende op de tramhalte. Zo verbreed je je horizon en kom je regelmatig tot andere inzichten. Daarom vind ik het ook zo moeilijk te geloven wanneer iemand beweert al jarenlang overtuigd te zijn van een bepaald gegeven. Je verandert toch zelf? Je hoort toch wel eens andere argumenten? En U? Verandert U wel eens van mening? Vaker of minder vaak dan Wouter Bos?

Wat ook snel verandert zijn de milieunormen in dit land. Zodra Schiphol de geluidsnorm overschrijdt wordt het bedrijf niet beboet maar wordt simpelweg de norm weer gewijzigd. Vrijwel jaarlijks dus.

Jaarlijks probeer ik minimaal 12 "echte" boeken te lezen. "Kinderen van de Geest", het vierde deel in de Ender reeks van Orson Scott Gard is nummer vier van dit jaar. Dat gaat dus voorspoedig.

Wordt vervolgd

Wordt vervolgd

"Schiphol enkele uren ontregeld door nep-bommelding" zou de krantenkop geweest zijn, zo'n tien jaar terug. Tegenwoordig is het "Schiphol in hoogste staat van paraatheid na dreiging met terroristische aanslag."

"Ouderwets recherchewerk leidde tot de opsporing van de twee van huis weggelopen tieners"...In de praktijk schakelde de politie de media in om de zoon van een beroemde regisseur en diens vriendinnetje te zoeken terwijl ze op het bureau op een telefoontje bleven wachten. Dat kwam van de jongen zelf die nerveus was geworden van de media-aandacht. Misschien moet voortaan ook maar de media worden ingeschakeld als een kind van een niet-bekende Nederlander wegloopt.

Het is duidelijk dat de media een bepalende factor zijn in stemmingmakerij onder de bevolking.

Ik maak liever m'n eigen stemming. Zo voelde ik mij gisteren na veel slapen afgewisseld met regelmatig toiletbezoek goed genoeg om bij m'n zoon op dartles te gaan kijken. Het toeval wilde dat men net een begeleider tekortkwam in het betreffende buurthuis en zo kon ik weer even terugschakelen naar mijn vroegere baan als groepsleider in de kinderopvang. Blijft toch een prachtig vak, kinderen helpen opvoeden; hier en daar wat onzekerheid wegnemen en een ander wat nederigheid bijbrengen, soms een complimentje uitdelen en dan weer een reprimande vermommen als grapje.

Na het eten met m'n zoon even gaan kijken hoe het leskrijgen op een atletiekbaan er feitelijk aan toe gaat. Bij het zien van een hele troep voor hem onbekende kinderen was hij in eerste instantie wat timide maar na een gesprekje met de trainer voelde hij zich al snel wat meer op zijn gemak tussen de renners en speerwerpers. Wordt vervolgd.

Ziekenbezoek

Ziekenbezoek

Herinnert U zich Sergej Moleveld nog? De toenmalige voorzitter van de LPF kwam naar de politie met "bewijs" dat hij en zijn maatje Mat Herben waren bedreigd door een Islamitische groepering. Vreselijk vond men dat. Men schreeuwde moord en brand! Totdat eenvoudig recherchewerk aan het licht bracht dat Sergej zo dom was geweest om de fax met daarop de doodsbedreiging vanaf zijn eigen faxmachine thuis naar de fax op kantoor te sturen. Ben je dan een ongelooflijke sukkel of gewoon verschrikkelijk dom? In ieder geval strafbaar want opzettelijk haatzaaien is bij Nederlandsche wet verboden.

Hier moest ik aan denken toen ik las dat volgens Geert Wilders Geert Wilders is bedreigd met een zelfmoordaanslag. Via het verklikkerskanaal "Meld Misdaad Anoniem" kwamen maar liefst twee tips binnen over een op handen zijnde aanslag op de zelfverklaard kruisridder die constant probeert meer rechtse kiezers voor zich te winnen dan Rita Verdonk. Helaas Geert: als straks uitkomt dat je inderdaad zelf opdracht hebt gegeven tot het plegen van die "anonieme" telefoontjes mag je gewoon de bak in. Lees maar'ns artikel 137d Sr uit het Wetboek van Strafrecht.

In dat wetboek mogen wat mij betreft nog meer bepalingen worden opgenomen. Wat te denken van het strafbaar stellen van wachten in de rij voor de pinautomaat of voedsel en pas wanneer je aan de beurt bent op zoek gaan naar het bankpasje danwel beginnen te bedenken wat je wilt eten? Ook heb ik liever niet dat mensen binnen gehoorafstand de term "doeidoei" bezigen bij wijze van afscheidsgroet. Dodelijk.

Niet dodelijk is de ziekte die ik heb opgelopen. Onderweg van een gezellige middag op het werk (waarbij m'n zoon en ik allerlei leuke mensen spraken tijdens de opening van "Ghosts: witches will haunt you" waaronder Patrick Kicken, Johan Vlemmix, oppas Wieteke, Caroline en haar collega's van het Merlin-hoofdkantoor in Engeland en Lola Brood) voelde ik me opeens niet lekker worden. Misschien door het besef dat ik vandaag niet hoefde te werken? In ieder geval was het zo erg dat ik m'n zoon opdracht moest geven de deelraadsvergadering af te bellen terwijl ik mij ellendig lag te voelen in de badkamer. M'n zoon maakte zich blijkbaar een beetje zorgen want hij had buurvrouw Hetty langsgestuurd. Zodoende kwam die even op ziekenbezoek.

Dan

Dan

Gistermorgen gezellig koffie gedronken met buurvrouw Wynona voordat ik naar het werk ging. Over het algeheel genomen was het een prima werkdag en bij thuiskomst bleek dat de oppas voro mij en m'n zoon had gekookt.

Wie kookt er toch voor Geert Wilders vraag ik mij wel eens af? Of zou het geen probleem met de voeding zijn waarom hij er zo op gebrand is de geschiedenis in te gaan als navolger van Adolf Hitler. Ik zal mij nader verklaren: neem een willekeurig schrijven van Geert Wilders, vervang zijn naam door die van de meestbekende nazi en het woord "moslims" door "joden" en wat krijg je dan?

Briefpapier

Briefpapier

In gedachten heb ik een hummel van een jaar of vijf op pad gestuurd maar het is natuurlijk een stoer joch van 11 dat fietsend onderweg ging naar de verjaardag van vriend Samer vanmorgen. Van vrijdag op zaterdag logeerde hij bij vriend Cian. In ieder geval heeft iemand in ons gezin-van-twee een sociaal leven...;-)

Op het werk oefenden wij met regisseur Kieron een nieuwe show, ook wel "feature: "Ghosts". Het wordt heel gaaf. Bijzonderr knap wat special-effects man Willem-Jan en zijn team voor elkaar hebben gekregen. dinsdag is de pers-lancering. M'n zoon, als lid van het Junior Screamteam is daar ook voor uitgenodigd.

Eerdaags verwacht ik een uitnodiging van het GAK...eh...GSD, CWI of DWI of hoe het vanaf morgen ook heten mag om te praten over mijn tijdelijke werkloosheidsuitkering. Het zal vast wel komen omdat ik wat ouder wordt dat ik niet meer helemaal begrijp hoe de regels in elkaar zitten en waarom in hemelsnaam de betreffende diensten minimaal 1 maal per 5 jaar van naam moeten veranderen. Uiteraard moet er maandenlang voor veel geld gedebateerd worden over de achtergrondkleur van het nieuwe logo. Bij voorkeur in een of ander afgelegen kasteel/hotel waar ook Emile Ratelband voor een tonnetje of wat mag komen praten over het belang van kleuren op briefpapier.

Wereld

Wereld

Het feit dat ik pas gehoord heb dat ik nog maar een paar weekjes te werken heb in The Amsterdam Dungeon begint langzaam in te zinken. Het was een fantastische ervaring om anderhalf jaar op zeer regelmatige basis te mogen werken als acteur, mensen iets bij te brengen over de geschiedenis van onze fraaie hoofdstad, Duitsers uit te schelden, Italianen te beledigen en Hollanders op te voeden. Wie weet kom ik ooit nog wel'ns terug maar voorlopig kijk ik uit naar een tijdje rust. Bovendien lijkt het erop dat ik er financieel op vooruitga. We leven in een rare wereld...

Instinct

Instinct

Rita Verdonk. Kent U haar nog? Ooit was zij minister voor integratie. Die post raakte zij kwijt toen er, terwijl zij reedsch demissionair was, een motie van afkeuring werd aangenomen vanwege haar asielzoekersbeleid waarmee zij de wil van een kamermeerderheid negeerde. Even tussendoor: volgt U nog waar ik het over heb?

Jedenfalls: zij heeft besloten alsnog tegen het advies van de Raad van State in te gaan en de Tweede Kamer doodleuk voor te stellen haar uit te maken voor racist. Zij wil namelijk alsnog uitsluitend Antiliaanse jonge criminelen terug kunnen sturen naar de Antillen. Dat dat in strijd is met het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens maakt helegaar niets uit voor IJzeren Rita. Kan iemand haar even vertellen dat zij geen minister van Integratie meer is? Het lijkt er overigens sterk op dat zij moedwillig adviezen naast zich neerlegt. Als iemand haar nu eens adviseert NIET voor de trein te springen...?... ;-)

Hoogstwaarschijnlijk kan ik nu worden aangeklaagd voor bedreiging. Net als die voetballer laatst die mogelijk gevangenisstraf boven het hoofd hangt voor het met de dood bedreigen van de scheidsrechter. Na een vrij normaal akkefietje schijnt hij geroepen te hebben:"Ach, val toch dood man." Als je het mij vraagt moet de betreffende scheidsrechter in therapie omdat hij weigert te begrijpen dat het hier niet gaat om een doodsbedreiging maar om weinig meer dan een verwensing. Niet netjes maar volstrekt legitiem. Nog wel.

Intussen worden wij banggemaakt met alweer een alarm. Een sneeuwalarm ditmaal in tegenstelling tot het stormalarm van niet zo lang geleden. Vroeger werd er simpelweg een waarschuwing uitgesproken maar tegenwoordig is het alsof men wil doen voorkomen dat een of andere gemene terrorist met opzet het stukje wegdek waar jij met je voiture overheen wil zoeven inspuit met een vloeistof die bij bevriezing verhardt én glad wordt.

Toch een beetje eigen schuld hoor van de burgerij want zij heeft zelf aan de overheid bewezen dat bange mensen makkelijk onder controle te houden zijn. Diverse privacy-aantastende maatregelen -nog niet zo lang bestempeld als nazi-praktijken- zijn doorgevoerd zonder een woord van protest.

Gelukkig hebben wij de Europese Unie die probeert te voorkomen dat de VS alles mag doen met alle passagiersgevens van mensen die van Europa naar Amerika reizen. In het kader van "terrorismebestrijding" wil men weten naar welke kerk U gaat, of U wel eens op vakantie naar een communistisch land bent geweest, wat Uw bloedgroep is, Uw favoriet broodbeleg en Uw e-mail adres. Wat zij niet willen is dat de EU inzage krijgt in privé-gegevens van Amerikanen. Dat hoeft ook niet want dat zijn stuk voor stuk eerbare burgers met uitsluitend vredelievende bedoelingen. Toch?

Soms zijn mijn bedoelingen niet geheel vredelievend en ben ik ronduit kwaad. Wanneer mensen mij het kwaad-zijn dan nog'ns kwalijk nemen wil ik eigenlijk alleen maar grijnzen en heel hard slaan. Gelukkig voor sommigen ben ik beschaafd en neem ik mijn toevlucht tot andere manieren om mijn gram te halen. Maar weest voorzichtig: beschaving is niets meer dan een dun laagje vernis over een beestachtig instinct.

Vandaag staan wij stil bij het overlijden van Anna Nicole Smith

Nog

Nog

Wiet wordt voortaan weer netjes ondergronds verhandeld en valuta voor de maffia; alcohol en sigaretten zijn op de zwarte markt straks weer stukken goedkoper. Verder zullen mensen die voor hun 65'ste (al dan niet noodgedwongen) stoppen met werken daarvoor worden gestraft doordat zij worden gedwongen zelf mee te betalen aan hun eigen pensioen. Uiteraard gaat het monsterlijk veel geld verslindende JSF-project (dat al lang niet meer om de geplande jachtvlieger gaat maar om een als bommenwerper te gebruiken aanvalswapen onder de naam Lockheed Martin F-35 Lightning II, kortweg FA-35) gewoon door. Met name omdat de premier vriendjes wil blijven met George Junior. "Misschien, als ik heeeel lief ben, mag ik wel een keertje naar zijn ranch! Wat zal mama dan trots op mij zijn!"

Intussen is men begonnen met het verwoesten van het eco-systeem dat voorheen bekend stond als Waddenzee door de olie uit het gebied te pompen en claimt het kabinet Balkenende IV zich milieubewust te willen opstellen door een paar miljoen aan subsidies uit te geven en hier en daar wat heffingen op te leggen.

Essent en Nuon zetten als gezamenlijke ondermening zo'n 1340 mensen op straat waarvan exact nul een management-positie bekleden en Wouter en zijn maatjes vinden het allemaal wel best.

Noem mij maar sarkastisch maar ik heb even geen zin om op zoek te gaan naar de positieve punten (die er ongetwijfeld zijn hoor) uit het regeeraccoord dat leeft onder de naam "Samen werken, samen leven". In het motto alleen al ligt besloten waar de nadruk op komt te liggen: Wie niet werkt heeft geen recht op leven. In elk geval ligt de nadruk niet op het helpen van zwakkeren in de samenleving (geen bijstand voor mensen onder de 27. Tot die tijd maar bij papa en mama wonen?) Terwijl hier en daar op lokaal niveau is besloten dat de specifieke problemen waar jongeren mee te maken hebben moeten worden aangepakt hebben drie voormalige VU-studenten besloten de toekomst van ons land voor zichzelf te laten zorgen. "Eigen verantwoordelijkheid" weet U nog?

Vandaag staan wij stil bij het overlijden van Frankie Lane

Verdwenen

Verdwenen

Kent U dat? Dan heb je zo'n werkdag waarop plotsklaps je motivatie is verdwenen.

Relaties

Relaties

Een vrouw, staande bij het stoplicht, houdt haar hand op. Niet omdat zij voorbijgangers verzoekt haar financiële nood te ledigen maar om zich ervan te vergewissen dat het goedje dat vanuit de hemelen nederdaalt daadwerkelijk natte sneeuw betreft.

Met m'n zoon onderweg naar school lekker lopen kwebbelen over de herkomst en betekenis van taal. Taal moet vooral een manier leveren om een gevoel over te brengen was onze conclusie. De jongelui in de klas boven die waar hij inzit zijn vandaag de CITO-toets begonnen naar aanleiding waarvan onze toekomst een leeradvies krijgt.

Velen hadden de overheid geadviseerd een onafhankelijk onderzoek te laten uitvoeren naar de Nederlandse betrokkenheid bij de oorlogshandelingen in Irak. Het ziet er echter naar uit dat de burger moet vertrouwen op de goede wil van 's lands leiders want die weigeren inzage te geven in de rapportage. De twijfels over het integer handelen van met name de betrokken ministers wordt nu dus verder aangewakkerd. Zou dat de bedoeling zijn?

Het is ook de bedoeling dat wij terugglijden naar het niveau van normen en waarden uit een ver verleden. Telsell helpt mee door slakkenslijm aan te raden als middel tegen cellulitis. Peter Jan Balkenende zal er blij mee zijn dat commerciële bedrijven met hem meedenken. Als nu ook nog het algemeen prijsniveau omlaag wordt getrokken naar de tijd dat kippenstront werd aangeraden als haargroeimiddel...;-)

M'n kinderen hebben dat voorlopig niet nodig maar waar zij wel behoefte aan hebben is liefde en aandacht. Die kregen zij zondag ondermeer van buurvrouw Hetty die met een paar kleine cadeautjes een glimlach toverde op de elfengezichtjes: Voor Fer en Eef had zij zo'n piepklein opgepropt handdoekje dat gedrenkt in water een volwaardig gezichtshanddoekje wordt. Kent U ze nog? Voor Dayna had zij een mooi doosje met daarin een paar fraaie knikkers op een kussentje van mooi papier. Lief he? Buurvrouwen Claudia en Wynona lachten ook al zo vriendelijk vanmorgen. Zo moeilijk is het niet om vriendelijk te zijn en ik heb dan ook medelijden met hen die voortdurend negatief in het leven staan. Van alles zien zij wel de schaduwzijde.

Misschien moeten zij ook maar'ns "Vriendin in coma" van Douglas Coupland lezen. Dit voor mij derde boek van het jaar (Dat overigens niets te maken heeft met het liedje "Girlfriend in a coma" van Morrisey) handelt over het einde van de wereld en de pogingen van een groep vrienden om zelfs temidden van het Armageddon de zaken positief te blijven zien. Al is het maar in hun onderlinge relaties.

Arbeit macht frei!

Arbeit macht frei!

Gisteren combineerde ik werk en vrije tijd vanwege het eerste lustrum van de Nederlandse Rocky Horror fanclub. Om meerdere redenen, die lezer dezes verder niet aangaan, was het een goede dag, die volgde op een goede nacht. Had zowaar weer dan zes uren achtereenvolgend geslapen! De positiviteit eindigde niet bij het uitgaan van mijn nachtkaarsje gisteravond maar zette zich vanmorgen voort met de verrassing dat een bijna 5-jarig meisje graag met haar oudere zus meeging naar papa en broer.

Wij waren mooi op tijd thuis om buurvrouw Johanna telefonisch te laten verkondigen dat zij "iets later" zou komen. Wij wachten nog immer op de natuurlijke moeder van Ferdinand die langs zou komen voor de lunch. Wij misten haar niet want oma's aanwezigheid tijdens het croissantjes verorberen maakte meer dan goed. Zij was er getuige van dat Eva's nagels werden geknipt en heur haar gevlochten. Ook zag zij haar zoon in de weer met een kappersset en haar kleinzoon. Zij was net huiswaarts gekeerd toen een oppas van Fer even langskwam en zag dat ik ook Dayna's haardracht aanpastte aan de nieuwste rage in ons huis, zoals vanmiddag ontstaan: het dragen van een paardestaart die uitloopt in drie afzonderlijke kleine vlechten.

Niet alleen thuis maar ook in de tram oogsten de kinderen veel bewondering. Diverse mensen waren er getuige van dat het goed komt met de wereld zolang je elkaar in je waarde laat. Kinderen zijn ook maar mensen en net als U en ik willen ook zij erkenning, aandacht en respect. Geef ze dat dan ook!

Wie dat ook nog even moet leren is de directie van het GVB. Zo hanteert het Gemeentelijk Vervoerbedrijf nieuwe regels over het vervoer van kinderwagens in de tram:"Bij plaatsgebrek dient de kinderwagen te worden ingeklapt." Bijna had ik geroepen "Ordnung muss sein, Herr Fuhrer!" toen de tramconducteur vond dat een meneer zijn meegebrachte kinderwagen moest inklappen. Die had hij netjes op de daartoe aangegeven plek geparkeerd, met medeneming van zijn kind naar een zitplaats. Volgens de conducteur gedroeg de perplexe man zich asociaal omdat hij bewust een staplek innam met de kinderwagen. Enigszins beduusd keek de man om zich heen om te constateren dat er nauwelijks meer dan een tiental zitplaatsen bezet was en welgeteld nul mensen gebruik maakten van een staplaats, doorheen den ganse tram! "Ach", moet je dan maar relativeren, "ook tramconducteurs zijn maar mensen en binnen elke groepering heb je nu eenmaal mensen die zich uitstekend zouden hebben thuisgevoeld in het Duitsland onder Hitler": Lekker je buren aangeven en daarvoor nog beloond worden ook, wetend dat je je altijd kunt verschuilen achter het staatsburgerschap:"Ik deed slegs mijn plicht!" Regels zijn regels. Ausweis bitte! Ordnung muss sein en Arbeit macht frei...

Herdenkingsdienst

Herdenkingsdienst

Heb eergisteren een pinguin geadopteerd! Op het weblog van Leez ontdekte ik de link en nu heb ik Wonder, de pinguin die verwonderd het leven in kijkt en die voor alles open staat. U vindt Wonder onderaan deze pagina en kunt zelfs met'm spelen met cursor en muisklikken. Weest U wel voorzichtig? De ijsschots waar Wonder op staat is behoorlijk glibberig...;-

In m'n leeslijstje staat niet alleen het log van Leez maar de andere vermeldden zijn ook zeker de moeite waard. Neemt U eens een kijkje bij de nieuwen in de linklijst: die van Filiz, Fille des Fleurs en die van Elaine, Beneden Onder.

Voor mijn doen kroop ik er gisteravond vrij vroeg onder nadat ik 's ochtends in verbazing had toegekeken hoe de deurreparatieman ervoor zorgde dat de buurman niet meer gestoord hoeft te worden door de herrie die ontstaat wanneer mijn voordeur wordt gesloten.

De werkdag was ronduit gezellig te noemen en zag ondermeer een paar auditanten een ronde maken. De een zat netjes aantekeningen te maken en de ander gierde het uit van de pret terwijl weer een ander bij elke verrassing zichtbaar schrok. Dat vind ik nou zo leuk aan mensen: iedereen is anders!

Bij wijze van "even wat anders" had ik gisteravond "Atomheart Mother" van Pink Floyd in de CD-speler. Nog een stukje muziek voor de herdenkingsdienst naar aanleiding vna mijn overlijden te zijner tijd. En zoveel andere stukken muziek vond ik ook al zo geschikt.

Sorry, geliefden, maar dat wordt een heeeel lange herdenkingsdienst...;-)

Tennis

Tennis

Mijn gedachtes over de 5-minuten-al-het-licht-uit-actie van vanavond zijn niet zo negatief als die van Nico Dijkshoorn maar ergens heeft hij wel gelijk natuurlijk. Het is inderdaad vreselijk hypocriet op tienduizenden mailtjes en brieven te versturen om mensen op te roepen vijf minuten lang geen electriciteit te verspillen. Raadsvergaderingen zijn aan het fenomeen gewijd. En ik kan het weten. Toch denk ik wel degelijk dat de actie een bijdrage heeft geleverd aan de bewustwording van het klimaatprobleem. Dat dat er is staat inmiddels wel vast en heeft niets te maken met doemdenkerij maar alles met realiteitszin. Elke actie die bijdraagt in bewustwording van mensen is in mijn ogen een goede actie. Misschien is het een idee om de mensen achter voetbalprogramma's, soaps, sitcoms en spelprogramma's op te roepen in hun programma's aandacht te besteden aan bewustwording in het algemeen. Misschien zoals een kinderzender ooit deed: het beeld een uur op zwart met alleen een mededeling:"Ga toch lekker buitenspelen!"

Dat zou ik ook willen roepen naar het management van respectievelijk de KPN en dat van Telfort. Dankzij fouten bij de KPN zijn wij vooralsnog niet bereikbaar via het vaste telefoonnet. De helpdesk is inmiddels al meerdere dagen voortduren "in gesprek". Dankzij Telfort ben ik ook mobiel niet bereikbaar. "Tsja, het lijkt erop dat wij een foutje hebben gemaakt met het overzetten van uw nummer van uw oude provider naar ons. Misschien dat het verholpen kan worden als U morgen terugbelt?"

Punt is dat het probleem niet verholpen zou moeten worden als die ene medewerker die dat ene formulier onder ogen was gekomen van die ene klant eenvoudigweg zijn/haar werk had gedaan. Tegenwoordig is het helaas al veel gevraagd van mensen wanneer je verlangt dat zij hun werk doen. Laat staan wanneer je wat meer vraagt.

Veel werknemers denken bij de term "service" alleen nog maar aan tennis.

Betaald zelfs!

Betaald zelfs!

Gisteren was weer zo'n dag waarvan je denkt:"Wat moet ik er mee?" Zo hoorde ik van een klant dat zij uit Wales komt waarop mij te binnen schoot dat zij woont in Llanelli (spreek uit:"Kgenechtjlija" Bij benadering dan) en bus 5 uit Swansea bij haar voor de deur stopt. De dame werd meteen wat onrustig en vooral argwanend maar vond het ook wel boeiend. Zelf vond ik het ook eigenlijk wel grappig.

Later op de dag veroordeelde ik in de rol van rechter een "heks" tot een alternatiefve straf. Toen ik haar later als mezelf tegenkwam vertelde zij dat zij en haar vrienden zo vreselijk om die straf moesten lachen omdat de straf in hun vriendenkring al jarenlang rondwaart als "running gag". Grappig he?

Zo vond m'n zoon het ook grappig dat toen wij 's avonds film zaten te kijken ik antwoord gaf op een vraag gesteld door een filmpersonage terwijl de tegenspeler even later exact (maar dan ook woord voor woord!) hetzelfde antwoord gaf. Ondanks het feit dat ik de film in kwestie nog nooit gezien had wist ik blijkbaar precies wat er kwam.

De OV-chipknip komt er ook aan. Dit massa wanproduct moet en zal ons door de strot worden geduwd. Terwijl miljoenen mensen dreigen om te komen van de honger heeft mevrouw Peijs besloten dat er miljoenen moeten worden uitgegeven om reclame te maken voor een produkt dat wij notabene verplicht zijn aan te schaffen! Dat is alleen nog maar voor de promotie. Het ding zelf kostte totnog toe 1 miljard euro. Da's een heleboel geld. Het is bekend dat de implementatie niet zonder problemen verloopt. De Digitale Reiziger schrijft erover.

Er is ook al het een an ander geschreven over de film "Arthur en de Minimoys". Hier wat foto's van de première waarbij m'n zoon en ik bij mochten zijn. Betaald zelfs!

Vandaag staan wij stil bij het overlijden van A. Moonen en Sydney Sheldon

Democratisch Centralisme

Democratisch Centralisme

De dag begon met het naar school brengen van m'n zoon en werd vervolgd met een ontbijtafspraak, een werkoverleg, een lunchafspraak, m'n zoon van school halen, met hem een nieuw dartcafé uitchecken wat een coffeeshop bleek te zijn, het rapportgesprek op school (een 8,5 voor Geschiedenis!), een aflevering Star Trek kijken, een dutje van een half uur, nog wat raadsstukken doornemen, een potje darten en eindigde met een langdurige raadsvergadering waarna ik m'n zoon thuis aantrof in een diepe slaap. Oppas Wieteke was al naar huis.

Fer's favoriete album is op het moment "Private Investigations" van Dire Straits. Toch wel apart voor een joch van 11. Of misschien ook niet want behalve een aantal van zijn klasgenoten ken ik helemaal geen kinderen van 11. U wel? En wat is hun favoriete muziek? Of moet U mij het antwoord op die vraag schuldig blijven?

De schuldhulpvraag is de afgelopen vijf jaar verdubbeld. Zo goed gaat het dus met de economie. Gemiddeld bedraagt de schuld van mensen die hulp aanvragen bij de sanering ruim 20.000 euro. Da's een hoop geld. Ene "Zonnetje" verwoordde het fraai in reaktie op het artikel:"met geld wat we niet hebben kopen we dingen die we
niet nodig hebben om indruk te maken op mensen die we niet mogen". Er zijn verschillende oorzaken voor dit probleem aan te geven: Het eerste kabinet Balkenende, de euro, het tweede kabinet Balkenende, gebrek aan eigen verantwoordelijkheid, leenreclames en het derde kabinet Balkenende. Nu zou het vierde kabinet Balkenende de problemen moeten oplossen? Om een of andere reden (zie voorgaande paar zinnen) heb ik daar geen feducie in. Gek he?

Zo vind ik het ook gek dat de fractie van de PVDA het afschaffen van de no-claim regeling bewust tegenhoudt door zich te onthouden van stemming inzake de SP-motie dienaangaande "in afwachting van de formatiebesprekingen." Ik bedoel maar: zelfs de ontwerper van de regeling, het CDA, is er inmiddels van overtuigd dat de maatregel slecht is uitgevallen voor met name bejaarden en chronisch zieken en dus is een ruime meerderheid van de kamer voor afschaffing van de no-claim-regeling in het ziekenfonds. Soms kan ik mij enorm verbazen over de politiek.

Zo ook vanavond. In de deelraad werd ondermeer gesproken over het concept bestuursakkoord wat wezenlijk inhoudt dat de deelraadsleden macht afstaan aan een select groepje portefeulliehouders waarbij zelfs de betreffende wethouder van de centrale stad een absoluut veto-recht heeft. Ofwel: iedereen mag meepraten maar slegs een klein clubje mensen heeft de werkelijke macht in handen. Een fraai staaltje dus van schijndemocratie waar Lenin trots op zou zijn geweest met zijn bedenksel van "Democratisch Centralisme".

Klacht

Klacht

Vanmorgen op het schoolplein even staan kletsen met schoolmoeder Riesje. Zo'n 1-op-1 gesprek gaat mij toch beter af dan met een groepje schoolmoeders tegelijk. Het tempo waarmee de dames onderling van de hak op de tak springen is voor mij, als redelijk normaal manlijk individu, vaak niet bij te benen.

Daarom ook verheugde ik mij in het 1-op-1 samenzijn met buurvrouw Angélique ten huize van haar vriend, een uurtje later. Onder het genot van een zalig kopje koffie (de bonen werden gemalen waar ik bij stond!) voor het eerst sinds lange tijd weer heerlijk even samenzijn.

Nog nagenietend kwam ik aan op het werk om niet alleen de was weg te vouwen maar ook om toeristen lastig te vallen. Leuk werk blijft''t hoor!

Ook leuk was dat toen de Ferman en ik thuiskwamen van het ophalen van SP-folders aan het begin van de avond wij werden vergast op de kookkunsten van oppas Suus. Heerlijk om zo verwend te worden; met zulke buurvrouwen en oppassen heb ik echt geen partner nodig!

Wat ik wel nodig heb voor mijn contact met de buitenwereld is de telefoon. Nu heb ik sinds kort het internetplusbellen-abonnement van de KPN en dat bevalt op zich prima. Ware het niet dat ik sinds vandaag niet gebeld kan worden op m'n vaste nummer. Van buitenaf lijkt het alleen alsof er niet wordt opgenomen: hij gaat gewoon over, zeg maar. Echter, het fraaie dect-apparaat dat ik gratis ontving bij het abonnement meldt niet dat er iemand belt. Niet handig. Daarom maar even gebeld met de "altijd bereikbare" storingsdienst...in gesprek! Mischien ben ik niet de enige met dezelfde klacht...

Vandaag staan wij stil bij het overlijden van Emma Faust Tillman