Ruzie

Ruzie

Is het aanzetten tot een misdrijf strafbaar? In dat geval krijgen diverse Nederlandse castingbureau's het nog moeilijk. Steeds vaker verlangen zij van kinderen schooltijd te verzuimen voor de (eventuele) opnames van reclamespotjes. Doodleuk raden zij de ouders aan het kind gewoon maar ziek te melden. Gewetenloze op geld beluste schurken zijn het!

Ontving al weer snel antwoord van een woordvoerder van het OM op mijn vervolgvraag. Die lui zijn erg snel met vragen beantwoorden! Bijna net zo snel als met het veroordelen van onschuldigen...

Vandaag het laatste gesprek gevoerd met de meneer die mij de laatste tijd heeft ondersteund bij mijn speurtocht naar het hervinden van mijn innderlijke rust. In zijn eigen woorden heeft hij niets meer om mij bij te brengen. Mooi toch? Ik ben nu één met mijn Karma. Mijn Yin en Yang zijn in evenwicht. In mijn medicijnkastje ligt een doosje Fukitol...Straks moet ik er maar weer eentje slikken want het lijkt er sterk op dat mijn trouwe combi-oventje na ruim zes jaar trouwe dienst is overleden en bovendien heb ik net een ruzie met m'n zoon achter de rug. Tsja, het zal er wel bijhoren maar is het normaal als een kind twee maanden voor z'n tiende verjaardag begint met puberen? En is er eigenlijk wel sprak van puberen als hij eenvoudigweg zonder aanwijsbare reden liegt en doelbewust beloftes niet nakomt of begint hij eindelijk een normaal kind te worden? Wie het weet mag het zeggen...

Vervolg

Vervolg

Het OM heeft in opdracht van het OM onderzocht of het OM fouten heeft gemaakt in de zaak van de beruchte parkmoord. Conclusie van het ruim vier uur durend onderzoek: Het OM heeft niet gefaald. Verrassende uitkomst, vindt U niet? In ieder geval kreeg ik zo snel antwoord op mijn vraag aan Donner dat ik vermoed dat het antwoord al klaar lag. Zoals de arrestatiebevelen in Hitler-Duitsland al klaar lagen voordat het Rijksdag-gebouw in de hens ging. Wat ik ondermeer uit het antwoord haal is dat het DNA in het nagelvuil van het vermoorde meisje geen aanleiding gaf om te denken dat het hier mogelijk ging om een daderspoor. 'tuurlijk: Iemand die gewurgd wordt doet alle mogelijke moeite om een toevallige passant open te krabben voordat ze het loodje legt. Ik geloof dat niet maar Piet Hein Donner klaarblijkelijk wel en hij is de baas. Al is dat wat mij betreft niet lang meer als hij geen bevredigend antwoord weet op mijn nieuwe vraag.

Er loopt vast een eurocommissaris rond met een familielid dat geld verdient in de zuid-Europese textielindustrie. Hoe is anders het import-verbod op Chinees textiel te verklaren? Bijna alle regels binnen "het nieuwe Europa" zijn gericht op vrije marktwerking. Kijk bijvoorbeeld naar de Polen die het nu mogelijk is gemaakt onder Poolse condities het werk van Nederlandse tuinders en bouwvakkers te doen. De EU vindt het niet erg dat Nederlanders hun baan kwijtraken aan de goedkopere Polen. Blijkbaar is het wél erg dat Europeanen hun baan kwijtraken aan goedkopere Chinezen. Snapt U het nog?

Bij vlagen snapte ik niet wat er op het veld gebeurde. Zo werd een speler na het slaan van een eerste-honkslag door de coach vervangen toen hij eenmaal op het eerste honk stond. Het werd wel snel duidelijk waarom dat was: de vervanger kon hééél hard rennen...
Op het einde van de tweede inning stond regerend wereldkampioen Cuba met 6-0 voor op China.
Onmogelijk in te halen, dachten de meesten. Totdat in de vijfde inning de Chinezen razend knap terugknokten tot 8-7. Uiteindelijk won Cuba met 12-8 en had het publiek waar voor haar geld gekregen en Ferdinand van mij een officieel WK-honkbal 2005-petje. Zelf maakte ik al de blits met m'n vijftien jaar oude petje van de Pittsburgh Pirates. Iedereen blij. Thuis nog even een potje thee gedeeld met buurvrouw Wynona en op tijd naar bed. Hoewel, op tijd? We kwamen pas elf uur thuis!

Ervaringen

Ervaringen

Googlewhack:
vacature matrassentester

Gisteren was het de eerste schooldag voor veel kinderen in Nederland, waaronder de mijne. Nadat ik Ferdinand had uitgehoord over zijn ervaringen was het 's avonds de beurt aan Eva om haar vader te vertellen hoe zij haar eerste schooldag na de zomervakantie had beleefd. Even later vertrok ik met Ferdinand voor het eerst sinds zeven weken naar de karate-dojo. Eerder op de dag waren wij al bij het buurthuis langsgeweest om hem in te schrijven voor een naschools clubje. Op diverse plekken onderweg kwamen wij telkenmale dezelfde schoolmoeder tegen. Dat werd dus trakteren. Zodoende liepen wij uiteindelijk naar huis, genietend van een waterijsje terwijl de mussen dood van de daken vielen van de hitte en Albert Heijn de kruidnoten al in de schappen had staan, voorbereid op het aanstaande St. Nicolaas-feest. Korte bezoekjes van buurvrouwen Angélique en Hetty zorgden ervoor dat ik mij niet eenzaam en alleen voelde terwijl Ferdinand nog even voor het eten in de tuin ging spelen...

Zou Neelie Kroes zich eenzaam voelen nu zij zich niet gesteund weet door Minister Dekker in haar plannetjes om de woningcorporaties sociale huurwoningen te laten verkopen? Eerder dacht ik (en dat schreef ik ook) dat de dames samenspanden om stiekum toch de liberalisering van de woningmarkt te bewerkstelligen die Sybilla Dekker graag voorstaat maar dat bleek een abuis.

Net zoiets als indertijd de invoering van het minimumjeugdloon. De vakbond Abva/Kabo is er inmiddels achter, nu de overheid nog: leeftijdsdiscriminatie is bij wet verboden! Het is dus niet toegestaan iemand van 22 jaar minder te betalen voor hetzelfde werk dat iemand van 23 jaar oud verricht.

Noch is het toegestaan op de stoep te fietsen. Een mevrouw die dat wel deed en notabene de bocht nam zonder zich te bekommeren om mensen die zich eventueel achter die bocht bevonden wees ik op haar domme en bovendien verboden gedrag."U heeft helemaal gelijk dat U mij daar op wijst meneer. Ik zat fout." Nu maar hopen dat zij mijn opmerking ter harte neemt en volgende keer het fietspad gebruikt waar het voor bestemd is.

Zo hoop ik altijd op de integriteit van de rechtspraak in Nederland. Die is ernstig in gevaar nu uit onderzoek van Netwerk blijkt dat er mogelijk geknoeid is met bewijsmateriaal in de zaak van de zogeheten parkmoord. Het lijkt er sterk op dat justitie indertijd zoveel haast zette achter het oplossen van deze lustmoord dat zij verzuimde achter de waarheid aan te gaan. Zodoende werd een onschuldige veroordeeld voor de moord op de 10-jarige Nienke Kleiss. Het Openbaar Ministerie hield ogenschijnlijk bewust het Nederlands forensisch intstituut de hand boven het hoofd toen dat bewijsmateriaal achterhield. Ongetwijfeld zal de verantwoordelijke minister de volledige verantwoordelijkheid op zich nemen voor deze justitiële dwaling, de betrokken medewerkers de wacht aanzeggen én zelf op zoek gaan naar een baan in het bedrijfsleven. Toch? Om zekerheid te krijgen vroeg ik het hem.

Fijn

Fijn

Hoe typisch! Iemand heeft specifiek deze site afgezocht naar de term "atoomexplosie".
Wat kan daar de reden van zijn?

Het is bekend dat in 2006 de huurprijzen fors stijgen. Als het aan Eurocommissaris Neelie Kroes ligt, tenminste. In een één-tweetje met partijgenote Sybilla Dekker heeft zij besloten dat de huren in Nederland zo laag zijn dat zij concurrentievervalsend werken: voor mensen met een laag inkomen is het té aantrekkelijk om in een huis met een lage huurprijs te zitten. Wanneer je hen dwingt een stuk meer huur te betalen gaan zij vanzelf een hoger inkomen krijgen en meer spulletjes kopen. En dat is goed voor de economie. Of zoiets. De ex van Bram Peeper heeft mij nog niet kunnen uitleggen wat zij precies bedoelt. Wat ik in ieder geval begrijp is dat zij graag laat zien dat zij vanuit haar nieuwe positie de Nederlandse bevolking haar wil kan opleggen. Intussen verdient "haar" bergingsbedrijf Smit Internationale bakken vol geld met het bergen van op drift geraakte schepen voor de kust van New Orleans. Met dank aan orkaan Katrina. Je vraagt je wel'ns af hoe iemand met zo'n CV aan de tijd komt om het werk te doen waar zij voor is ingehuurd.

De tram onderweg naar oma, gisteren, deelden wij met vroegere buurvrouw Angelique. Die zonder streepje, weet U nog? Grappig hoor, om even bij te kletsen met een vroegere buurvrouw. Mede dankzij Eva leven de goudvissen Suske & Wiske nog. In volle ernst kweet zij zich het afgelopen weekend (en eigenlijk alle dagen dat zij hier is, wat dat aangaat) van haar taak om de vissen van voer te voorzien. Errug tof om te zien.

Minder tof om te zien zijn de beelden van de verwoesting die orkaan Katrina heeft verricht. Vreemd genoeg kan ik mij geen beelden voorstellen van duizenden rijke blanken die bivakeren op de daken van hun verloren gegane huizen. Michael Moore ook niet, getuige zijn open brief aan een zekere president van een zekere verenigde staten:http://www.michaelmoore.com/words/message/index.php?messageDate=2005-09-02
Intussen wil mevrouw Rice niet geloven dat de mensen in het rampgebied zo laat elke hulp is ontzegd "omdat zij zwart zijn." Waarmee zij het regeringsbeleid overigens niet ontkend. Bovendien laat dat de vraag open of de hulp is ontzegd omdat de mensen in kwestie arm zijn.

Ook niet fijn zijn de berichten over tientallen verdronken mensen voor de kust van Jemen. Het gaat om mensen uit Ethiopië en Somalië die veel geld betaalden om mee te mogen op de boot van een mensensmokkelbende die hen een fijne toekomst in Europa beloofde en de mensen tijdens de boottocht dwong overboord te stappen. Ook zijn er zo'n 150 doden te betreuren in Medan waar een vliegtuig van Mandala Airlines midden in een woonwijk neerstortte, hetzij door het raken van een hoogspanningskabel danwel door een ontploffing aan boord. Dat er enkele hoogwaardigheidsbekleders, waaronder twee gouverneurs, in het toestel zaten heeft er vast niets mee te maken. Ook niet vrolijk wordt je als je de beelden ziet van de herdenking van het drama rond een school in Beslan waarbij zo'n 350 mensen, vooral kinderen, het slachtoffer werden van een poging van de Russische overheid om geen gezichtsverlies te leiden. De recente brand in een wooncomplex in Parijs bleek aangestoken door een drietal baldadige tienermeiden. 17 Immigranten vonden de dood door dit geintje. En verder zijn er zeker negen doden gevallen bij een ongeluk met een kabelbaan in Tirol. Gelukkig maar dat hier alles goed gaat met uitzondering van de bewuste vergroting van de klasse-verschillen door de overheid.

Wat moet je wanneer je als Nederlandstalige als je een gesprek wilt aanknopen met een anderstalige? Voor dat probleem ziet de juffrouw van Ferdinand zich geplaatst. Er zit een nieuw meisje in de klas en terwijl de juf zich moet bezighouden met kinderen die een leerachterstand hebben op enkele "reguliere" vakken én moet zorgen dat de rest op schema blijft moet zij ook nog'ns dit meisje op haar gemak stellen en van één op één begeleiding
voorzien. Een schier onmogelijke taak als je het mij vraagt. Helaas doet de overheid haar uiterste best om niet mee te werken aan een oplossing voor dit soort problemen. Een gemiste kans want het gaat hier om de toekomst van het land. Helaas bekommeren verreweg de meeste machthebbers zich uitsluitend om het heden en vooral om hun eigen positie daarin.

Science Fiction

Science Fiction

Kent U nog die aardige Science Fiction Film met Sandra Bullock waarin iemand ondermeer het medische dossier van een vriend zodanig had gewijzigd dat deze door een verkeerde behandeling overleed? "The Net" heette die film en de rolprent blijkt allerminst Science Fiction. Dat werd bewezen door hackers die in opdracht van publiciste Karin Spaink de medische dossiers van patiënten, verbonden aan twee ziekenhuizen, opvroegen. Zij hadden formeel geen toegang tot de beveiligde dossiers maar konden die toch ongestraft inzien en zelfs wijzigen op cruciale punten indien zij dat wensten. Hoogervorst moet dus nog maar eventjes wachten met het verplicht stellen van een medisch dossier want de beveiliging vna patiëntgegevens stelt nog bar weinig voor.

Nog meer Science Fiction: De Economie trekt aan! Wanneer is nog niet bekend. In ieder geval niet in 2006 met de verhoging van de ziekenfondspremie, de kosten van autorijden, treinreizen én openbaar vervoer. Dankzij de reeds aangekondigde massa-ontslagen bij ondermeer NedCars, Volkswagen en het UWV raken er nog meer mensen afhankelijk van de overheid voor hun volledige inkomen. Maar gelukkig is er goed nieuws: De economie trekt aan! Al is nog niet bekend wanneer.

Gisteravond nog genoten van een zwoele nazomeravond en gesprekken gevoerd met buren Dudo & Johanna, Hetty & Vincent en Debbie & Billy. Eva is zojuist opgehaald door haar moeder en haar zusje maar niet voordat wij op verjaarsvisite waren geweest bij oma waar zij lekker kippebouthes heeft zitten smikkelen. Behalve de jarige waren er ondermeer m'n broer met z'n vrouw, hun zoon en dochter en de vriendin van m'n neef die ik al lang geen "neefje" meer kan noemen.

Kletsen

Kletsen

Zet Bush Junior zijn gespeelde trots opzij en aanvaard hij de hulp van Fidel Castro, de man die al 10 Amerikaanse presidenten meegaat ondanks ontelbare aanslagen op zijn leven? Kiest de president van Amerika voor de slachtoffers van orkaan Katrina of voor zichzelf en zijn van olie levende vriendjes?

Verschillende minister geven toe nalatig te zijn geweest in het aan de premier doorspelen van gegevens over nevenfuncties. Die moeten namelijk ALTIJD worden gemeld en niet alleen wanneer de pers er lucht van krijgt. Elke minister die zich niet aan deze regel heeft gehouden zou in mijn ogen moeten opstappen. Stel je eens voor dat je je als burger zo gedraagt? "Ja, ik wist dat het moest maar ik vond dat het niet voor mij gold."
Lekker makkelijk. In elk geval hoeft van mij Alexander Pechtold zich niet te verantwoorden voor zijn uitspraken in de Trouw van afgelopen zaterdag. Daarin verklaart hij zich opponent van het beleid dat is uitgezet door zijn collega's Donner en Remkes. In de ogen van de minister van Bestuurlijke Vernieuwing worden burgers doelbewust banggemaakt en verliezen zij te snel hun burgerrechten. De vraag moet worden gesteld of het inleveren van privacy inderdaad leidt tot het tegengaan van terrorisme. Bovendien vindt Pechtold dat er eens een einde moet worden gemaakt aan de link tussen criminaliteit en moslims. Alsof een volledige godsdienst verantwoordelijk is voor het instandhouden van angst! Neen. Kijk, voordat je dat bedenkt, nog maar'ns even goed naar de rapporten over de Kruistochten en de Spaanse Inquisitie. Ook een lekker godsdienstje, dat Christendom. Het gaat om de mensen en niet om de naam die zij hun god(en)(m/v) geven. Religieus geweld is niet nieuw.

Hier te huize doen wij niet aan geweld. Wij doen wel aan gezellig sjoppen met z'n drietjes, kaasbroodjes eten en opblaasbadjes vullen. In eerste instantie met lucht en in tweede met water. Verder wordt vandaag aandacht besteed aan het 30-jarig bestaan van Sesamstraat, eten met en van buurman Dudo en kletsen met buurvrouw Hetty.

Aandacht

Aandacht

De gouverneur van Louisiana stuurde 300 troepen van de Nationale Garde. Niet om mensen in het rampgebied te helpen maar om hen dood te schieten. Lekker land, dat Amerika. Natuurlijk gaan mensen plunderen wanneer ze niets te eten hebben. Zeker als na een paar dagen de beloofde hulp er nog niet is. Er zouden 40.000 soldaten onderweg zijn naar New Orleans om daar te helpen maar niemand weet waar die manschappen zijn. Tientallen miljarden worden gestoken in het bombarderen van onschuldige burgers in landen waar zich vermoedelijk terroristen schuilhouden maar hulpgoederen afleveren aan hulpbehoevenden in eigen land blijkt een zware opgave. Enkele honderen pakketten zijn door Natonale Gardisten vanaf een brug bovenop de menigte in New Orleans geworpen. Veel goederen hebben de smak op het beton niet overleefd. Je gaat je bijna afvragen of Bush Junior ook een paar dagen gewacht had met grote woorden te spreken als de getroffen bevolking rijk en blank was geweest... En hoeveel doden zijn er nu eigenlijk in het door Katrina getroffen gebied? 400? 10.000?
Houdt U ook zo van het informatietijdperk? Wel goed nieuws voor de fans: het schijnt dat de zoekgeraakte Fats Domino inmiddels terecht is...
Voor een nagenoeg live-verslag kunt U terecht op ondermeer: http://mgno.com/

Gelukkig wordt mijn aandacht afgeleid door m'n kinderen. Op het einde van een lekker rustig dagje met Ferdinand haalden wij Eva op. Zij en haar zusje Dayna hadden voor ons nog kadootjes uit de vakantie:
voor Superfer een onwijs gaaf oorradio'tje en voor paps (dat ben ik!) een sterrenbeeld-steentje én een volledig door de meiden zelf uitgezochte scouby dou-pen. Ferdinand speelt nog even buiten terwijl Eva al glimlachend speelt in dromenland...

Chinees

Chinees

Het ziet er naar uit dat dit kabinet om een gigantische manier op de muil gaat met Cees Veerman voorop. Heeft de heer Veerman in al zijn jaren van politiek bedrijven nu nog niet geleerd dat wanneer je liegt je dat niet al te opzichtig moet doen? Laat hem een voorbeeld nemen aan Gerrit Zalm die doodleuk beweerde dat de bevolking niet financieel geleden heeft onder de invoering van de Euro. Inmiddels heeft ondermeer het CPB de zelfontworpen mythe van het kabinet genadeloos ontkracht: met de plannen die er liggen gaan uitsluitend de hogere inkomensgroepen en tweeverdieners met kinderen er in koopkracht op vooruit.
En dus niet "iedereen" of "vrijwel alle groepen in de samenleving" zoals de zoon van mevrouw Balkenende ons wil doen geloven. Dat brengt mij op de nieuwe uitdrukking (met dank aan Pieter) voor heren die zich verexcuseren voor kortstondig toiletbezoek:"Ik ga even Jan Peter een handje geven."

Voelt toch altijd weer even vreemd om in m'n oude buurtje te zijn. Gisteren was dat dus weer'ns het geval. Tante Mary woont nog steeds in het huis waar ik het leeuwendeel van m'n kinderjaren heb doorgebracht. Met de buurvrouw van toen het er nog even over gehad hoe het zou zijn als ik daar weer kwam wonen. Een aantal van de huizen in de buurt staat op de nominatie te worden gesloopt. Het oude speeltuintje is niet meer en ook m'n lagere school-vriendinnetje, tevens buurmeisje, woont er al jaaaaren niet meer. Toen was ik zelf kind en nu héb ik kinderen. Zal de geschiedenis zich herhalen? In ieder geval doet die dat op het gebied van het spelletje peg-solitaire. Op de leeftijd die de Ferman nu heeft vond ook ik dat een uitermate boeiend spelletje. Onlangs had ik voor hem een setje gekocht en tegenwoordig is hij uren zoet met het uidenken van verschillende taktieken om het laatst overgebleven pinnetje in het middelste gaatje van het speelbord over te houden. Leuk, niet?
Ook is m'n zoon de laatste tijd veel bezig met het uitwerken van complete wooneenheden en andere architectonische hoogstandjes op papier, zoals bruggen. Net als ik vroeger. Zal hij later ook gaan werken in de administratieve sector om vervolgens te gaan werken in de kinderopvang om daarna een betrekking als acteur te aanvaarden?

Ach, dat zien we later wel. Vooralsnog was het vandaag tijd om oma bij te staan bij het vieren van haar zeventigste verjaardag. Dat geschiedde in de Chinese wijk en met name bij restaurant Wing Kee. Lekker was die kip Kung Po! Wat over was zit nu in bakjes in de vandaag volledig uitgemeste en schoongepoetste koelkast. Nog even de Chinese supermarkt in gedoken voor een paar Chinese lekkernijen zoals bamisoep, jasmijnthee en marshmallows en bij de Chinese apotheek langsgeweest voor een fijn zalfje tegen de bultjes en beetjes op m'n huid. Om in de Chinese sfeer te blijven sluiten we af met een film van Jackie Chan.

Slordigheidje

Slordigheidje

Minister Cees Veerman loog toen hij zei dat hij zich niet met de bedrijfsvoering van zijn landbouwbedrijven in Frankrijk bemoeide. Bij elk feit wat wordt ontdekt over zijn frauduleus handelen heeft zijn woordvoerder het over "een slordigheidje". Eerdaags staat komt de uitdrukking "een veermannetje" in zwang wanneer men "een slordigheidje" bedoelt. Had hij in eerste instantie alleen de schijn tegen, nu spreken ook de feiten in zijn nadeel. En nu? Zeggen zijn partijleden het vertrouwen in hem op en mag hij verder leven op wachtgeld of vergeeft men hem dit "foutje" (Je beleid als minister dusdanig uitstippelen dat met name mensen die minister van landbouw zijn en Cees Verman heten worden bevoordeeld) en blijft hij gewoon aan als minister? Al eerder verzocht ik hem om een reaktie op de aantijgingen maar behalve een ontvangstbevestiging van het ministerie nog niets mogen ontvangen.

Dit in tegenstelling tot de mortuaria in Bagdad. Wat zelfs Amerikaanse soldaten niet lukt krijgt paniek wél voor elkaar: ruim 600 mensen vonden de dood toen zij op de vlucht sloegen voor geruchten over zelfmoordcommando's die actief zouden zijn bij een religieuze bijeenkomst. Dat George Junior verantwoordelijk is voor de dood van zo'n 80 burgers de dag ervoor bij het bombarderen van een woonwijk waarin een mogelijke terrorist (die overigens neit is gevonden) zich zou schuilhouden staat daarbij in schril contrast.

De film met Audrey Tautou die ik gisteravond zag gaf mij bijna datzelfde gevoel dat ik al had bij het zien van Amélie. Ik hou er altijd wel van als een film mij vervuld van hoop.
Eigenlijk hebben "wij" het toch best wel goed, hoor. Doe voor de gein maar'ns deze test om te bepalen hoe goed eigenlijk.

Vandaag hebben wij de lunch genuttigd bij de jarige Tante Mary (86 jaar inmiddels!), hebben we daarna de laatste roddels over de buurt aangehoord bij de kapper waarna wij de wekelijkse boodschappen deden en ondermeer muntbladeren haalden voor onze eigen muntsiroop. Lekker fris met deze warmte. Terwijl de aardappelen op stonden vermaakten wij ons (én buurvrouw Hetty) met een balvangspel gebasseerd op het oeroude Baskische Pelota.

Denken

Denken

Googlewhack:
vuurwerkwinkel sint nicolaas

Wederom zijn er doden te betreuren na een brand in een immigratiewijk in Parijs. Je zou er haast wat van gaan denken...

Zo plegen mensen er nog wel'ns iets van te denken als ik op visite ga bij een buurvrouw of als een buurvrouw mijn stulpje opzoekt. Wanneer een vrouw op visite gaat bij de buurvrouw is er blijkbaar niets aan de hand maar wanneer je dat als man waagt...oei, oei, oei! Gisteravond was het weer zo'n avondje van uitwisseling van bezoekjes en kon ik de buurvrouw in kwestie helpen met het installeren van haar ADSL-aansluiting. Lekker gevoel wanneer je iemand ten dienste kan zijn. Vindt U niet?

U leest nu het eerste stukje van de hand van een kersvers lid van de redaktie van een stedelijke nieuwsbrief van een partij die het socialisme een warm hart toedraagt. Vrijwel direkt na thuiskomst van een meer dan gezellige dag op de Linnaeushof met m'n zoon, z'n vriend Berend en diens vader Berend, vertrok ik naar m'n eerste redaktievergadering. Ik kan U vertellen dat de Amsterdamse SP-leden leuke dingen in het verschiet liggen te wachten. Bovendien kan ik U vertellen dat men besloten heeft mij aan te nemen als acteur in de Amsterdam Dungeon: een nieuwe uitdaging wacht op mij!

Lekker een weinig uitgeslapen na de bijeenkomst van gisteren om rustig te ontbijten en wat strijkgoed weg te werken voordat ik Ferdinand ophaalde van vriend Berend bij wie hij had gelogeerd. De Ferman trakteerde Pieter en diens zoon vanmorgen op door hem zelf gemaakte kaasbroodjes. Samen met hem wat boodschappen gehaald en een cadeautje voor de morgen jarig zijnde Tante Mary. Thuis even de cadeaus voor oma's verjaardag, overmorgen, ingepakt en het huis een beetje aan kant gemaakt voor de komst van opa later op de dag. Opa gaat z'n kleinzoon helpen met het opbouwen van een treinbaan op zolder. Die lag een paar maanden terug nog in de woonkamer maar een beetje loopruimte is wel'ns praktisch. Zodoende.

Op advies van de meneer van de videotheek ga ik vanavond dankzij een kortingsbon genieten van Audrey Tautou in "Un long dimanche de Financailles".

Vandaag staan wij stil bij het overlijden van Hendrikje van Andel-Schipper.

Minibar

Minibar

Googlewhack:
pompoenbollen maken

Terwijl de bevolking van New Orleans wordt geëvacueerd in verband met de komst van orkaan Katrina, driekwart van de Nederlanders ervan overtuigd is dat de opsteker die het kabinet biedt niets meer is dan een pr-stunt en Feijenoord Ajax met 2-1 verslaat in de Arena verheugen m'n zoon en ik ons op een dagje Linneaushof, morgen.

Het was gisteren zo druk bij de Minibar dat wij regelmatig mensen moesten teleurstellen. Gelukkig maar dat de meeste mensen het niet langer dan een minuut of tien uithielden in de kleinste discotheek op het terrein van Mysteryland en dus bleef de doorstroom wel aardig op peil. Mooi weer gehad ook en nauwelijks last van mensen die te veel van het een én ander hadden gebruikt. Een geslaagde dag dus, al ben ik nog wel eventjes bezig met het schoonmaken van m'n schoenen. Vooral vanwege de modderpoelen rond de toiletten. Ik ben benieuwd naar de foto's.

Na het uitslapen vanmorgen even wat lopen klungelen in huis voordat ik ging lunchen bij m'n moeder. Lekker hoor, zo'n croissantje! Ook al had Ferdinand bij oma al veel gewerkt (balkon schoongemaakt, zolder opgeruimd) waren er ook bij papa thuis nog wat klussen te doen maar nadat hij een plantje had geplant en het opblaasbad had schoongemaakt mocht hij van mij lekker spelen. Het weer was veel te mooi om er niet van te genieten en de klussen binnenshuis dan? Ach, die liggen er volgende week ook nog wel...

Maangodin

Maangodin

Ook zo blij dat U gisteravond binnen zat? Of vindt U het wellicht leuk om door een hagelstorm te lopen? Een hagelstorm in augustus, mensen die worden getroffen door de bliksem...Wil Moedertje Natuur ons iets vertellen?
In Parijs zijn zeventien mensen (waarvan maar liefst veertien kinderen!) omgekomen in een brand in één van de appartementen waar men "tijdelijk" (soms tientallen jaren) vluchtelingen in huisvest. Volgens sommigen een goede manier om van "buitenlanders" (want zijn wij dat niet allemaal?) af te komen maar gelukkig volgens de meesten een tragedie van ongekende omvang. Stel je voor: Ingesloten door de brand zie je maar één mogelijkheid om je kind te redden: uit het raam gooien en er het beste van hopen. Zelf denk ik liever aan vrolijker zaken.

Zoals het feit dat ik tegenwoordig weer de rust in m'n lijf heb hervonden om lekker te zitten lezen. Zo is boek nummer vijftien van dit jaar uit: "De Maangodin en andere verhalen", samengesteld door Terry Carr in het kader van de Prisma SF-reeks. En nu ik het over lezen heb: vandaag met m'n zoon naar de bibliotheek geweest. Primair om twee boeken te vinden voor m'n moeder die ik helaas beide niet kon vinden. Wel vond de Ferman er een boekje over een het zelf opzetten van een detective-bureau en scoorde ik twee boekjes in de verkoophoek: Eentje redelijk onbekende van Nescio: "Boven het dal" en eentje van Kafka: Het Slot. Ik ben benieuwd...

Verder met m'n zoon samen de het beddegoed verwisseld wat op zich bijna twee uren in beslag nam, inclusief het strijken van de dekbedovertrekken en dergelijke. Niet een favoriete klus maar iemand moet het doen, toch?
Op het einde van de dag mocht ik weer gebruik maken van de diensten van oma die haar kleinzoon graag in huis heeft terwijl papa kan werken deze zaterdag. De opdrachtgever is de organisatie achter de Minibar op Mysteryland. Wordt het net zo leuk al vorig jaar? In ieder geval helaas met niet allen die er vorig jaar bij waren.

Amélie

Amélie

Googlewhack:
geboortejaar bram peeper

Ferdinand kwam, toen ik thuiskwam, net terug van een bezoekje aan buurman Dudo die hij zijn bij oma thuis zelfgemaakte muntsiroop kon laten proeven. Van buurvrouw Hetty ontving m'n zoon nog wat kleinigheidjes "voor de kinderen". Lief he? Een groot deel van de dag was de Ferman op stap met zijn biologische moeder, buurvrouw Johanna. Zo zijn ze ondermeer naar winkelcentrum Osdorp geweest, hebben zij een fastfood-zaak bezocht voor de lunch en een mini-circusvoorstelling bijgewoond die voor Superfer niet zo geschikt bleek: het betrof eerder een voorstelling voor echt jonge kinderen. Meer de leeftijdcategorie Eva, Dayna, zeg maar.

Dat Ferdinand zich elders vermaakte kwam voor mij goed uit aangezien vandaag ronde twee was van de gisteren aangevangen auditie. Werd gisteren de nadruk gelegd op individueel presteren, vandaag ging het vooral om het groepsgevoel: hoe functioneer je in een groep; hoe gedraag je je bij een plotseling veranderde situatie. Het werd een zeer geslaagde middag en volgende week horen we wie van de groep definitief door is en zich voortaan werknemer van het bedrijf in kwestie mag noemen. Spannend, hoor!

Van een heel andere orde van spanning is de speurtocht van Amélie Poulain naar de ware liefde. Buurman Leon kwam even meegenieten van deze in Parijs opgenomen "feelgood"-film die Ferdinand en ik samen bekeken, mede om te zien of wij voor ons bekende stukjes van de stad zouden herkennen. Wat wij inderdaad deden.

Auditie

Auditie

Googlewhack:
wim duisenberg stiefkinderen

Volgens het kabinet gaan de meesten van ons er volgend jaar in koopkracht op vooruit. Om de een of andere reden sta ik ietwat sceptisch tegenover die uitspraak maar wanneer je hoort dat werkenden minder WW-premie gaan betalen dan gepland en er bovendien meer geld vrijkomt voor de reparatie van de wet op de kinderopvang en je nagaat dat ik ongetwijfeld binnenkort weer werk heb én bovendien vader ben dan ziet de prognose er goed uit. Maar ja, geef me een weekend de tijd, een potje typ-ex en de jaarcijfers van beide bedrijven en op papier kan het lijken dat Onur Air in staat is KLM/Air France uit te kopen...
Wat ik eigenljk zeggen wil: cijfers zeggen mij niet zo veel.

Terwijl Ferdinand zich vermaakte en het steeds donkerder werd kwam buurvrouw Angélique maandagavond even gezellig bijkletsen tijdens de koffie. Zij toonde zich zeer content met het door Fer en mij uit Parijs meegebrachte cadeautje: een sjaal in de kleur turqoise. Leuk hoor, wanneer iemand laat merken te waarderen wat je doet. Zo waardeerde gisteren m'n zoon het uitermate dat zijn vader hem meenam naar de film. The Hitchhikers Guide to the Galaxy blijkt ook voor 9-jarige jongens een goede bron van amusement. Zo gierde hij het uit bij de Walvis-scène...De volgende afspraak was er eentje met Daniëlle en Deborah die ons buiten de bioscoop stonden op te wachten. Even met hen zitten bijkletsen tot het tijd was bij m'n moeder langs te gaan. Na het avondeten aldaar genuttigd te hebben naar huis getogen om nog een uurtje te repeteren voor een auditie om de rest van de avond een SP-vergadering bij te wonen als kerngroeplid. Vanuit het bestuur kregen wij leuke complimentjes over ons concept-verkiezingsprogramma. Altijd leuk, complimentjes.
Zo kreeg ik die vandaag ook tijdens een auditie voor een schijnbaar leuke baan en werd het een gezellige middag, ongeacht wat het resultaat moge zijn.

Vandaag staan wij stil bij het overlijden van Bob Moog.

Belangenverstrengeling

Belangenverstrengeling

Googlewhack:
elkaar strelen na de voetbalbal de douche

Harry Potter and the Halfblood Prince is uit. Dat was boek nummer 14 van dit jaar. Meteeen maar begonnen in de verhalenbundel "Maangodin en andere verhalen" waarvan het eerste verhaal de basis vormde voor de film "Enemy mine".

Minister Cees Veerkamp van LVN heeft de schijn tegen als het gaat om mogelijke belangenverstrengeling.
Als minister hoort hij onpartijdig te zijn wanneer het gaat om het toekennen van landbouwsubsidie en dergelijke zaken meer. Echter, zelf heeft hij maar liefst twee landbouwbedrijven in beheer voor welke hij totaal jaarlijks bijna twee ton ontvangt van de EU als tegemoetkoming. Weliswaar heeft hij zijn bedrijven ondergebracht in een stichting zodat niet "de heer Veerkamp" maar "Stichting huppeldepup" eigenaar is van de bedrijven maar toch...Ik vroeg hem wat hij gaat doen om de schijn van belangenverstrengeling weg te nemen.
Mijn vraag kreeg de referentie: R12215-20050822

Vanmorgen gezamenlijk wat boodschapjes gehaald en de eerste foto's van Parijs opgehaald. Helaas bleek er een rolletje niet goed in het toestel te hebben gezeten zodat zo'n twintig foto's over elkaar heen zijn opgenomen. Nu moeten we dus wel volgend jaar terug gaan om de betreffende foto's opnieuw te maken...Vervelend hoor! :-) Terwijl de kinderen stonden te douchen bereidde ik de lunch: een broodje, een eitje en voor Eva als toetje een appel. "Jij niet betaal. Is gratis voor lief meisje." zei de meneer van de allochtonen-groentwinkel. Gisteren mochten we ook al gratis met de tram en een paar dagen terug ook al een keertje! Wat een beetje vriendelijk glimlachen al niet vermag...

Voor lachen was vandaag meer dan voldoende aanleiding. Al was het maar met alleen het met elkaar omgaan van broer en zus die samen naar het kijkschijfje van Knabbel & Babbel keken terwijl ik mij bezighield met het onklitten, borstelen en vechten van Eva's haar. Het resultaat was goed geslaagd: twee kleine en één grotere vlecht sieren het hoofd van m'n meisje dat na de popcorn vanmiddag werd opgehaald door haar mama. Nadat zijn zusje was vertrokken besloot Ferdinand in de tuin buurman Dudo met het een en ander aan klusjes te helpen.

Breda

Breda

Volgens het Nederlands justitieel apparaat begon de onafhankelijkheid van Indonesië niet op 15 augustus 1945 toen Soekarno en Hatta Indonesië onafhankelijk verklaarden maar pas enige jaren later toen Nederland zich officieel terugtrok uit haar voormalige kolonie. Over deze periode heeft Rob Bouwman een zeer informatief beeldverhaal geconstrueerd, gericht aan allen en opdat zij die het leven lieten in deze verschrikkelijke, door velen vergeten, periode, kunnen worden herdacht.

Lekker een weekendje weggeweest om te verblijven in de woning van vriend Erwin te Breda. Niet alleen is Breda een leuke stad, ook was het daar vandaag toevallig Harley Davidson-dag. Eva en Ferdinand hebben zich vergaapt zich aan de diverse motoren, de een nog aparter van model dan de ander. Errug gaaf! Thuisgekomen dook ik meteen de keuken in omdat het eigenlijk al etenstijd was en toen ik terug de woonkamer in kwam bleken broer en zus de reistas al te hebben uitgepakt. Zelfs de tandenborstels waren weer waar ze hoorden! Onderweg naar het zuiden hoorde ik overigens van een rasechte socialist dat Fidel Castro al reeds door maar liefst tien (10!) Amerikaanse presidenten is dwarsgezeten. Knap, niet?
Altijd leuk, gesprekjes op perrons en in treinen: je hoort nog'ns wat.

Ook knap zijn de systeembeheerders bij blogger: eerst was er niets aan de hand maar sinds kort zijn de berichten wat betreft de lay-out vrij lastig te lezen. Bij de concurrenten van Internal Exploiter is er niets vreemds te zien maar bij het oogappeltje van Bill Gates (IE) is er iets grondig mis met hoe mijn stukjes op het scherm van de onvermoede gebruiker worden getoond. Tips, iemand?

Ruzie

Ruzie

Googlewhack:
vakkenvullers gevraagd spijkenisse

Nog even aan het nagenieten van ons weekje Parijs...
U kent ze wel: de vacaturesites waar je je profiel kunt achterlaten zodat je af en toe
een mailtje krijgt met toepasselijke functies. Zo sta ik in diverse online vacaturebanken ingeschreven als iemand die administratief werk zoekt in de regio Amsterdam. Toch krijgen sommige beheerders het voor elkaar om mij vacatures te bezorgen als "Ervaren liftmonteur in Den Haag" en "Sociaal Psychiatrisch Verpleegkundige in Utrecht." Wel komisch hoor, maar niet wat ik zoek. Meer dan komisch vind ik de actie van Cindy Sheehan.

Cindy Sheehan is moeder van een in Irak omgekomen soldaat en wil graag van haar president weten wat nu eigenlijk precies die goede zaak is waar haar zoon voor is gestorven. Om haar doel te bereiken heeft zij ondermeer "Camp Casey" opgezet, vlakbij het zomervakantieverblijf van de familie Bush waar de president van Amerika zo'n vijf weken verblijft bij wijze van vakantie. Ook heeft zij TV-zendtijd gekocht waarin zij Bush Junior uitmaakt voor leugenaar en lafaard. Help me herinneren dat ik nooit ruzie zal zoeken met deze standvastige dame...

Zo kun je beter ook geen ruzie zoeken met de regering van Israël: met grof geweld wordt de Gazastrook ontruimd. Als "tegenprestatie" is ondermeer de Isarëlische badplaats Eilat doelwit geweest van een raketaanval. Wanneer houdt het op? Als zowel de Russen alsook de Amerikanen weigeren nog geld te verdienen met de wapenhandel in de regio?

Een heerlijk dagje vandaag. Vanmorgen maar wat aangerommeld om daarna een paar uurtjes met m'n zoon te gaan spetteren in het zwembad. Daarna Eva's anti-eczeem medicijn gehaald en vervolgens het meisje zelf. Nu weet ik niet wie er blijer was met hun cadeautjes (Chineesje jurkjes!): Eva en Dayna of hun mama...;-) In de tram onderweg genoten van de blikken van vertedering die mede-passagiers wierpen naar broer en zus. Een jong stel bekeek het tafereeltje heel intens, keek toen elkaar verliefd aan en liet simultaan een hoorbare zucht. Wellicht wordt die zucht met een maandje of negen vervolgd met een flink aantal puffen en schreeuwen...

Al weer aardig wat bekenden ontmoet de afgelopen twee dagen: trambestuurder Ed, Fer's vriend Cian, buurvrouw Irene, vriendin Lucia, kaartvriend Vincent en zijn vriendin Jessica. Het zal mij benieuwen of wij ook in Breda bekenden ontmoeten. Want daar zijn wij dit weekend te vinden...

Vandaag staan wij stil bij het overlijden van Abraham Bueno de Mesquita.

Thuis

Thuis

Vreemd:
siroop sex den haag

Zelf had ik justitie (via een meldpunt weliswaar maar toch) al'ns gewezen op de prietpraat van de jongens en meisjes van Stormfront en eindelijk luistert men naar mij...

Zelf vind ik het regelmatig moeilijk om naar mezelf te luisteren. Toch zou dat wel'ns handig zijn...
Trek je de zorgen van anderen niet aan: je eigen zorgen geven je al genoeg omhanden. Toch valt het geenszins mee je niets aan te trekken van de zorgen waar hen die jij liefhebt mee kampen.

Op vakantie spraken mijn zoon en ik niet over ellende en problemen maar hadden we alleen maar pret: zo vroegen wij ons af hoe het zou zijn om op skates de rue de Foyaltier af te dalen.

Oma, buurvrouw Wynona en buurman Dudo hebben inmiddels al een mondeling verslagje mogen ontvangen van onze trip naar de buitenlanden. Wat mij opviel aan de reis naar en van Parijs was het totale gebrek aan zichtbare bewaking: geen mensen in uniform bij de ingang van het Amsterdam Centraal Station; er werden geen tassen bekeken op inhoud; mensen werden niet ondervraagd; er hingen niet meer camera's dan anders...dus waar is dat geld voor extra beveiliging eigenlijk ingestoken? Ik vermoed dat dat vooral besteed is aan het betalen van externe adviesbureaus.

En over terrorisme gesproken: ik zou niet graag in de schoenen staan van de Londense politiecommissaris die aan de familie van Jean Charles de Menezes mag uitleggen waarom de verschillende rapporten omtrent het per abuis doodschieten van deze Brazliaanse electricien elkaar tegenspreken. Wat een klus!
Soms mag ik dan wel klagen over hoe moeizaam solliciteren tegenwoordig gaat maar er zijn altijd klussen die meer moeite vergen. Dat blijkt regelmatig.

Gisteren de fotorolletjes weggebracht en een lijst gehaald voor Fer's zelfgekochte souvenir.
Vandaag draaide de vakantiewas, is de op zolder gevonden laptop officieel door Ferdinand in gebruik genomen en zijn we het eind van de middag de film De Kameleon 2 in de bioscoop gaan bekijken. Thuis keken m'n zoon en ik nog samen naar de film Moulin Rouge van Baz Luhrmann, nu ook één van de Ferman's favoriete films...

Parijs

Parijs

Vriend Philip was mooi op tijd om ons op te halen vanaf het infameuze Gard du Nord.
Nadat hij ons op de hoogte bracht van wat nuttige weetjes vertrok hij richting
regenachtiger oorden om ons achter te laten in het zonnige Parijs. Op onze eerste dag
liepen de Ferman en zijn vader vanaf het tijdelijke appartement richting Montmartre
waar wij ons andermaal vergaapten aan de Sacr� Coeur om vervolgens ons te storten
op de cr�pes aan de voet van de butte.

Tijdens het wandelen in de directe omgeving van ons logeeradres waren wij op de eerste
dag maar vier keer verdwaald!

Dag twee stond in het kader van een bezoek aan Hotel des Invalides met daarin de
Tombeau du Napoleon. Nog nooit was ik zo dichtbij deze dode staatsman. Kon toch
even kippevel niet onderdrukken toen mijn gedachten afdwaalden naar de geschiedenis
achter het door gif welgeconcerveerde lijk in mijn blikveld.

In het nabijgelegen oorlogsmuseum waren diverse attributen tentoongesteld uit door
Franse soldaten gevochten oorlogen. Zo was er ook een buitgemaakte rode vlag met
zwarte Swastika te zien. Typisch dat er een hoogblond Duits jongetje voor deze vlag
stond te lachten terwijl zijn vader een foto van hem maakte. Even later zag ik dezelfde
vader lachend wijzen naar een vitrine waarin een Jodenster lag. Op zich heb ik niets
tegen lachen maar dit beeld vond ik toch wat wrang. Ach, sowieso hebben mensen
niets geleerd van gevoerde oorlogen: nog steeds laten dagelijks mensen het leven tijdens 
oorlogshandelingen...

De tweede dag eindigde met een lange wandeling op zoek naar een gestileerde letter "M".
Kleine tip: ook een metro-halte wordt aangegeven met een gele m. Trap er niet in!

Dag drie stond in het teken van Versailles. Alleen al de tuin van het paleis van de Zonnekoning
(of is het tegenwoordig Zonnenkoning?) was voldoende om ons uren te vermaken! De rit
erheen was al een avontuur op zich en uiteindelijk hebben we de ruimte tussen de stations
Rive Droite en Rive Gauche lopend afgelegd. Onze arme voetjes hebben hier heel wat te 
verduren gehad maar het was absoluut de moeite waard!

De vierde dag was een rustige dag. Wat lopen betreft dan. De meeste afstanden werden per
metro overbrugd. Zo stonden wij op grote hoogte over de stad uit te kijken: vanaf de ruim
200 meter hoge Tour de Montparnasse heb je een magnifique uitzicht over de stad, alle kanten
op. Zo zag je in de verte ook de Sacre Coeur. En wat we ook deden, of we nu met opzet
verdwaalden ("laten we dat straatje daar ingaan en kijken waar we terecht komen") of per
ongeluk ("volgens mij moeten we dat straatje in") almaar weer kwamen wij bij deze
wereldberoemde witte kerk terecht. Bij de zoveelste keer dan eindelijk maar'ns naar binnen
gegaan en een kaarsje gebrand voor hen die mij ontvallen zijn in de loop van mijn leven tot nu
toe. Verder hebben we een leuke foto van Ferdinand, liggend op een luchtrooster vrijwel op
de stoep van de Moulin Rouge en kwamen we, omdat we met opzet een metro-halte te ver
doorreden, terecht op een alleraardigst marktje: le march� de la Chapelle. Het einde van de
dag zag ons zitten op de trappen van het nutteloze en belachelijk dure bouwwerk "Le Grande
Arche". Niet alleen Louis XIV had er een handje van zijn volk honger te laten lijden terwijl hij
zelf bakken vol geld besteedde aan prestige-objecten: ook Francois Mitterand kon dat goed...
Hier kocht de Ferman geheel en al volkomen zelfstandig batterijtjes voor zijn meeneemradio.
Bijzonder knap vond ik dat.

De morgen van dag vijf voor het eerst deze vakantie met een jas aan naar buiten voor een
bezoek aan de grootste vlooienmarkt van Europa: die van Clignancourt. Daar wonderwel
geslaagd voor een paar cadeautjes voor het thuisfront.Vandaaruit namen wij de metro naar
de Place de la Bastille. Vooral nuttig omdat m'n zoon erg is ge�nteresseerd in geschiedenis.
Na een uurtje rust thuis waardoor wij mooi een fikse regenbui overleefden vertrokken wij 
richting ons favoriete Parijse restaurant: Le Refuge des Fondues in de Rue des Trois Freres. 
Dat bleek helaas gesloten tot eind van de maand. Maar niet getreurd: schuin aan de overkant
zit Restaurant la Poutre. Ook een bijzonder aardig etablissement en bovendien met live muziek.
Weliswaar iets duurder dan het huis van de fondue maar zeker niet minder smakelijk.
De zanger/gitarist speelde voornamelijk weemoedige Franse chansons waardoor ik vooral
moest denken aan dingen die hadden kunnen zijn. J'aime les femmes de Paris!

Het grootste deel van de zesde dag was voor het Quartier Latin waar het merendeel der
rondlopers inmiddels geen Latijn meer spreekt maar vrijwel alleen nog maar Frans en Buitenlands.
Wij maakten ondermeer kennis met de kerk ter nagedachtenis aan de heilige Thomas van Aquino
en een bouwwerk gericht aan Sint Sulpice. Ook kwamen wij langs een Middeleeuwse tuin die
volgens de overlevering ooit deel uitmaakte van la Foret de la Licorne, oftewel het Bos van de
Eenhoorn. Ook was het ons (en vooral mij, geloof ik) een genoegen een glaasje Pernod te
drinken op het terras van Cafe la Flore. Ooit zaten verlichte geesten als Sartre, de Bauvoir,
Hemingway en Camus hier inspiratie op te doen voor de dingen die hen een plaats in de 
geschiedenisboeken zouden opleveren. Dus wie weet...Wij liepen een stukje langs de Seine
terwijl uit de Notre Dame het Ave Maria weerklonk wat extra cachet verleende aan ons uitstapje.
Wij sloten de dag af in stijl (en bijna traditiegetrouw) met een bezoekje aan de Place du Tertre.
Daar wist een meneer op kunstzinnige wijze Ferdinand's silhouet met uitsluitend de hulp van een
schaar in een stukje zwart papier te vangen. Jaren terug (ik zal iets jonger zijn geweest dan m'n
zoon nu is) was mij iets soortgelijks overkomen: ook van mij bestaat er een volkomen zwart
portret in silhouet.

Op de laatste dag nog even genoten van de ochtendzon op de trappen die leiden naar de
Sacre Coeur terwijl een harpist voor de begeleidende muziek zorgdroeg en wij de touristen
uitlachten die werden opgelicht met een lokale variant op het spelletje "Balletje, balletje".
Nog even over de Butte gelopen en genoten van de atmosfeer. Nog even langs de beroemdste
rode molen ter wereld en nog even een kaasbroodje genuttigd.

Ferdinand had voor zichzelf een souvenir gescoord: een aquarel met daarop een voorstelling
van de kerk van het Heilig Hart. Het Gare du Nord was vanaf ons tijdelijk verblijf snel bereikt:
we hadden nog drie kwartier te sparen alvorens de Thalys ons huiswaarts vervoerde. In de trein
met de gebrekkige kennis van de Franse taal die ik bezit m'n zoon een verhaal voorgelezen
uit de Picsou. Oom Dagobert is in Frankrijk populairder dan zijn in Nederland beruchte neef.
Vriend Philip kwam ons des avonds uithoren over de afgelopen vakantieperiode en de Ferman
kon de slaap maar niet vatten, vol als hij zat van de opgedane indrukken.

Parijs is tof! En als je dan ook nog een Franse tourist in Versailles de weg naar het station kunt
wijzen en in een hamburgertent een Franse dame zich hardop afvraagt uit welk deel van Frankrijk
je komt omdat ze je accent niet herkend (Terwijl ik toch echt maar maximaal een woord of tien
redelijk accentloos kan uitspreken!) kun je de vakantie meer dan geslaagd noemen. Als het aan
de Ferman en mij ligt..volgend jaar weer!

Hier kunt U overigens het verslag van ons vorige bezoek aan de lichtstad (her)lezen.

Au revoir!

Au revoir!

Eventjes had ik eergisteren het Palestijns/Israëlische vraagstuk aangehaald. In reaktie op een reaktie haalde ik het probleem aan van een generaties lopend conflict: de conflictsituatie wordt op een gegeven moment de normale situatie voor verreweg de meeste mensen die erin leven. Een situatie van vrede kan men zich niet voorstellen en dat is een van de redenen dat men niet erg hard z'n best doet om een situatie die afwijkt van het normale te bereiken. Maar wat kun je daaraan doen? Bitter weinig, lijkt mij, of heeft U nog een ideetje?

En als U dan ook ideetjes heeft om wereldwijd een einde te maken aan corruptie zodat mensen als ex-VN medewerker Benon Sevan niet meer rijk kunnen worden over de ellende van hongerende mensen?
Zou fijn zijn. Door meneer Sevan's gesjoemel met olie-voor-voedsel gelden zijn er kinderen met honger naar bed gegaan. De Cypriotische schurk moet het gestolen geld verdubbelen uit eigen zak en terugstorten in de kas van het programma. Daarnaast mag hij een maand lang alleen maar water drinken en absoluut niets eten. Voelt hij ook'ns even hoe het is om honger te lijden. Zal'm goed doen. Helaas (en soms maar goed ook) is het niet aan mij om straffen op te leggen aan witteboordencriminelen.

Wat mij zeker goed zal doen is een weekje weggaan en werken aan de vader/zoon relatie.
In het kader van het sturen van kaartjes (niet veel hoor) vandaag m'n adresboekje een beetje bijgewerkt. Naar mijn bescheiden mening staan er iets te veel doorgestreepte namen in. Het zijn de namen van hen die mooit meer een kaartje zullen ontvangen om de eenvoudige reden dat zij het tijdige met het eeuwige hebben verruild.
Vooralsnog verruilen wij onze Amsterdamsche residentie voor die van vriend Philip in Parijs. Buurvrouw Angélique kwam ons nog een Bon Voyage wensen en m'n moeder logeert hier teneinde ons in de vroege morgenstond te kunnen uitzwaaien.

Rest mij alleen nog maar te typen:

Au revoir!

Onderweg

Onderweg

De identificatieplicht kent al twee meevallers: eentje voor de overheden die ruim 1,5 miljoen euro konden bijschrijven aan geïnde boetes voor het niet dragen ervan en de andere is voor paritculieren en andere criminelen die heden ten dage veel meer geld kunnen vragen aan criminele organisaties voor hun "zoekgeraakte" identiteitsbewijs. Dit wordt gestaafd door het feit dat het aantal "verloren geraakte" identiteitsdocumenten met ruim veertig procent is gestegen ten opzichte van dezelfde periode volgend jaar. Persoonlijk kan ik wel wat extra geld gebruiken. Iemand een paspoort kopen? Nu voor maar duizend euro! Dan haal ik wel een nieuwe voor 120 en kan het feestje zich herhalen. (Even voor de slaafjes van Remkes en anderen die weigeren hun eigen hersens te gebruiken: dit was een grap.)

Tsjonge, dat valt niet mee dat online zetten van m'n foto's. Toch staan er weer een paar.
Nog maar een paar pakjes hoeven te worden ingeplakt en/of ingescand. Voor het einde van de zomervakantie van m'n kinderen zit deze titanenklus er wel op. Als volgende klus staat het uitsorteren van een tas met zo'n dertig kilo aan papierwerk op het programma. Ik verheug mij al op het einde van die klus en wie weet wat voor leuke papieren ik nog tegenkom?

Onderweg bij het folderen namens een partij die voor mij een Speciale Plek inneemt kwamen m'n zoon en ik geen bekenden tegen. Een in de verte lopende buurvrouw en een kop uit het raam stekende buurman daargelaten. Ferdinand ging liever met z'n vader mee folderen dan buitenspelen. Samen hadden wij ons verder ten taak gesteld restanten uit de koelkast op te maken met het oog op ons nakend verblijf in het buitenland. Zo begon de Ferman met het maken van kaasbroodjes en zette ik mij aan de pisang goreng. na een kortstondige ruzie over het nut van tandenpoetsen, luisteren en dergelijke kwam de avond tot een goed einde.

Ontruiming

Ontruiming

Googlewhack:
stelletje thuisvideo

Gisteren een heerlijk rustig dagje beleeft en vandaag was het al niet veel anders. Toch wel een paar nuttige dingetjes gedaan zoals het lappen van de ramen aan de achterkant van het huis, m'n vingernagels knippen, virussen verwijdert van de harde schijf van mijn computertje dankzij het anti-virus programma AVG en de printer gerepareerd. Kan ik weer wat sollicitatiebrieven en bijpassende CV's uitprinten, morgen. En vandaag kon im m'n moeder een harde kopie overhandigen van de maand juli 2005 van dit weblog. Ben daar meteen maar blijven eten (Boerenkool met worst en gebakken banaan!) om daarna samen met Ferdinand op tijd ons huisje op te zoeken.

Minister Benjamin Netanyahu is afgetreden uit onvrede met het besluit van de Israëlische regering om de Gazastrook te ontruimen in weerwil van de Oslo-Verdragen. Alsof het om een kraakpand gaat. Al laat de manier waarop men te werk gaat meer op die van een kakkerlakken-verdelgingsteam. "Wij willen vrede en wie het niet met ons eens is blazen we in duizend stukjes!"
Rare wezens zijn wij mensen toch.

Vandaag staan wij stil bij het overlijden van Ibrahim Ferrer en dat van Robin Cook.

Relativeren

Relativeren

Googlewhack:
"prijs van medicijnen" dierenarts

"Kom je volgende zomervakantie weer mee als leider?" was de vraag."YES!" was de reaktie op mijn bevestigend antwoord. Errug fijn om te horen.
Toch was ik best ook wel streng naar de kinderen toe: "Volgens jou begon hij en volgens hem begon jij maar jullie stoppen NU en mij maakt het niet uit wie er later begint maar onthoud dat IK er een einde aan maak!" en "Als je nu niet netjes op je billen gaat zitten mag je dat op het strafbankje doen!"

Gisteren werd een weekje zomerkamp afgesloten met diverse optredens van kinderen en leiding. Een groepje kinderen dat ik onder mijn hoede mocht hebben op de naschoolse opvang waar ik tot voor kort werkte, won de eerste prijs. Ik was zo trots op ze! Maar ja, wat wil je ook? In de loop der jaren zijn ze een hecht team geworden. Zo is J de initiator, weet E de anderen enthousiast te krijgen en En het zootje bij elkaar te houden. Dreigt er ruzie te ontstaan dan heeft dat z'n weerslag op de bijzonder empathische T die vervolgens door En getroost wordt die dan met een beschuldigende blik de groep rondkijkt en twee of drie schuldigen aanwijst waarna hij met een schikkingsvoorstel komt waar ieder lid van de groep zich klakkeloos bij neerlegt. Machtig om dat proces mee te maken!

Het afscheidsetentje voor de groepsleiding en kampassistenten werd gehouden in Restaurant Pizzeria Papa Longo in de Amsterdamse De Clercqstraat. Volgend jaar zie ik de meesten van hen waarschijnlijk wel weer maar vooralsnog zal ik ze wel eventjes missen: Sigrit, Kai, Eva, Charmaine, Wendy, Amber, Merel, Ryan, Alice, Quinta en al die anderen.

Voor vandaag was een dagje rust ingepland met de televisie en m'n goudvissen als enig gezelschap doorheen de dag. Ik was alleen een beetje in verwarring over wat ik moest kijken: De begrafenis van Wim Duisenberg? De Canal Parade? De herdenking van het vallen van de bom op Hiroshima? Uiteindelijk heb ik maar een gezellig kijkschijfje gekeken: The Day After. Daarna kun je best wel weer aardig relativeren.

Ontslag

Ontslag

NIEUW! Binnenkort ook in Nederland: versoepeling van het ontslagrecht! Ontsla Uw werknemers binnen twee jaar na indiensttreding ZONDER opgaaf van reden! Profiteer van deze unieke mogelijkheid om het mensen onmogelijk te maken een bestaansbasis op te bouwen.

Eerdaags zou bovenstaande wervende tekst wellicht door onze overheid naar bedrijven en instellingen gestuurd kunnen worden. In Frankrijk is het nieuwe ontslagrecht inmiddels een feit.
De reden? Werkgevers zouden meer mensen in dienst nemen wanneer zij hen makkelijker kunnen ontslaan. 'Tuurlijk. En George junior knielt drie maal daags richting Mekka.

Al zolang ik mij kan herinneren probeer ik, in tegenstelling tot sommige niet nader te noemen regeringsleiders, te leven volgens het eenvoudige principe:"Wat gij niet wil dat U geschiedt, doe dat ook een ander niet." Bijna evenlang vraag ik mij af waarom anderen dat niet doen. Kunt U het mij uitleggen? Bij jonge kinderen zit het er vaak al in. Het lijkt welhaast alsof sommige ouders hun kinderen leren niet alleen voor zichzelf op te komen maar vooral om anderen te laten zitten. "Hoezo, iemand helpen? Je moet alleen jezelf helpen!" Een vrij stupide instelling, mocht U het mij vragen, want zonder hulp heeft nog nooit iemand wat bereikt. Of kunt U mij beargumenteerd tegenspreken?

Vanmorgen was het ouder-ochtend op kamp. Diverse ouders viel het op dat het plezier niet alleen aan de kinderen was af te zien maar vooral eigenlijk van de begeleiders. Een fraai compliment, nietwaar?

Wakker

Wakker

Stel je voor dat je alles moest lezen wat je ondertekent? Zoiets zou onze minister van Verkeer en Waterstaat, Karla Peijs, gedacht moeten hebben toen zij opeens bijzonder veel kritiek kreeg op een wetsvoorstel dat zij opeens niet ingediend bleek te hebben. How convenient. Ik neem aan dat de kamer haar zal vragen voortaan iets zorgvuldiger om te gaan met het bedonderen van de burgers van dit land. Zij mag zich niet meer zo makkelijk laten betrappen. Maar zonder gekheid: ik vind het erg goed van haar dat zij de volledige verantwoordelijkheid op zich neemt van deze communicatieblunder. Dat zouden meer mensen moeten doen.

Ondanks een telefonische toezegging is buurvrouw Johanna gisteren niet verschenen om haar zoon te bezoeken. Ferdinand wordt er inmiddels niet meer warm of koud van. De enkele keer dat zij er wél is lijkt hij haar uitsluitend te gedogen. Is dit een goede reaktie van een negenjarige op het zien van zijn biologische moeder?

"Sorrij. ik dee wel verfelend. maar ijj moet ook niet zo verfelend doen oké."
Een brief met deze tekst én een mooie tekening van een hart met allemaal bloemen erin kreeg ik vanmorgen van een enigszins ondeugend meisje. Dat zijn de dingen waardoor je blijft beseffen hoe gaaf het werken met kinderen is.

Ik ga proberen om wakker te blijven tot het einde van de Zweedse film Jalla! Jalla! die vanavond om half negen begint op Nederland 3. Helaas is de intentie niet altijd een garantie voor succes. Denk bijvoorbeeld maar aan de bemiddelaars in het Midden-Oosten conflict of de onderhandelaars tussen Noord- en Zuid-Korea.

Bang

Bang

Heb gisteravond tijdens de reclameboodschappen onder "The Pretender" nog even een financieel verslagje herschreven ten behoeve van het verkiezingsprogramma van een lokale afdeling van een zekere socialistische partij en mocht bovendien een vriend van een buurvrouw helpen bij het opstellen van een voor hem belangrijke brief. Fijn toch, als je mensen kunt helpen? Zelf krijg ik ook regelmatig verschillende vormen van steun waardoor vanzelf een positieve energiestroom ontstaat.
Zo makkelijk kan het zijn. Maar iemand moet beginnen met stroom opwekken en waarom zou U die iemand niet kunnen zijn?

Voor het slapengaan nog even geluisterd naar Adagio for Strings van Samuel Barber. U weet wel: dat fijne stukje muziek onder de (anti-)oorlogsfilm Platoon. Niet dat ik rustgevende muziek nodig had om in slaap te komen...En zo zal het mij ook vandaag weer vergaan. Het was een prachtige en zonnige dag in de Kennemerduiinen en de kinderen alsook de groepsleiding genoten met volle teugen van het aangeboden vertier: voetballen, steltlopen. trampoline-springen, schaken, Ren Je Rot, estafette-loop, duinwandeling, vossejacht etcetera, etcetera. Van alle kinderen die er rondlopen dit jaar (ruim 200) zijn er slegs drie te kwalificeren als raddraaiers die met wat extra aandacht best wel mee blijken te vallen in de omgang. Dat valt mee, toch? Heerlijk ook om een stel Japanse kinderen die nauwelijks een woord Nederlands begrijpen zich te zien vermaken.

Zou Michael Lynn zich ook zo vermaakt hebben tijdens de Black Hat conferentie toen hij, tegen de afspraak in, melding maakte van een enorm beveiligingslek in de software van zijn werkgever Cisco? Naar verluid zou de fout het mogelijk maken voor mensen om het complete wereldwijde internet-verkeer lam te leggen, data-verkeer te onderscheppen danwel te wijzigen. Uiteraard wordt dan meteen geroepen dat "terroristen" die kans niet zullen laten liggen. Dit in het kader van de mondiale bangmakerij van de gewone burger want een burger die bang is is eenvoudiger zaken aan te praten en makkelijker controleerbaar. In Amerika is al een begin gemaakt met de introductie van RFID als systeem om bezoekers vanop afstand te controleren. Vooralsnog lijkt her erop dat alleen nog maar voertuigen van Mexicaanse bezoekers een "tag" krijgen.
Handig hoor, zo'n apparaatje dat gaat piepen als een bekende terrorist de poort passeert. Totdat uw eigen naam op de rap langer wordende lijst komt te staan want de definitie van "een terrorist" wisselt met het humeur van Bush, Blair, Balkenende en Berlusconi.

Kaasbroodjes

Kaasbroodjes

Ferdinand had errug z'n best gedaan op het maken van tosti's en kaasbroodjes. Met veel verve vette hij het bakblik in, smeerde het bladerdeeg in met eigeel en meer van dat fraais. Hij geniet altijd zichtbaar van het resultaat dat hij bereikt, of het nu gaat om het behalen van een band met karate, het bouwen van een Lego-auto of het bereiden van z'n eigen bakje cornflakes. Tegenwoordig geniet hij ook intens van het kijken naar diverse programma's op Discovery Channel en leest hij graag in de jeugencyclopedie die hij onlangs heeft mogen toevoegen aan zijn verzameling leerboeken. In tegenstelling tot zijn vader blijkt hij aardig technisch onderlegd. Dat is in ieder geval al één punt in het leven waarop hij beter zal scoren dan zijn hoofd-opvoeder. En dat is toch de intentie van opvoeden, niet, dat je pupil het beter doet dan jijzelf?

Vandaag mocht ik ook weer een beetje opvoeder zijn met als resultaat opmerkingen als "Ik vind U een hele fijne meester." en "Kom je alsjeblieft weer voor ons werken want we missen je zo erg" van een aantal kinderen uit m'n meest recente werkkring.
Dan mompel je binnensmonds toch wel eventjes iets in de richting van "Potverdriedubbeltjes nogantoe zeg. Potjandorie!" Dat zijn de momenten dat ik graag weer zou werken in de kinderopvang. Dan wil je geen verhalen horen over familiedrama's zoals onlangs in Tolbert waarbij klaarblijkelijk een man zijn stiefkinderen om het leven bracht. Liever lees je luchtiger berichten. Bijvoorbeeld over het feit dat Nederland maar liefst twee teams zal afvaardigen naar het aanstaande WK Bommetje in Heilbronn, Duitsland. Met een beetje mazzel kunnen we morgen zelf het water in op zomerkamp. De weersverwachting lijkt het mogelijk te maken.

Vandaag staan wij stil bij het overlijden van koning Fahd.

Zorgstelsel

Zorgsstelsel

Googlewhack:
"duits zwemteam"

Steeds meer Nederlanders hebben hulp nodig bij schuldsanering, zo blijkt. De verwachting is dat dat aantal bij de invoering van het nieuwe zorgstelsel per 1 januari 2006 nog verder zal stijgen. Pandjesbazen in al hun verschijninsvormen (Stadsbank van Lening, Cashconverters) en financiële instellingen (Lenen.nl, Postbank) varen er wel bij. In ieder geval kan de consument het een en ander zelf in de hand houden. Zolang de instellingen geen stiekeme onderhandse (prijs)afspraken maken kan men zelf de mate en vorm van dienstverlening en bijbehorende prijzen vergelijken. Hoeveel mensen zullen dat ook daadwerkelijk doen? Het grootste probleem met het nieuwe zorgsysteem is dat mensen in de lagere inkomensgroepen vooraf een compensatie krijgen om de verhoogde kosten enigszins te kunnen opvangen. Veel mensen (U natuurlijk niet) kunnen de neiging moeilijk weerstaan om geld dat op hun rekening staat uit te geven alsof het van hen is.
Net als bij de nieuwe wet op de kinderopvang is dat ook hier absoluut niet het geval. Natuurlijk kan de basispremie voor de nieuwe vorm van ziekenfonds ook simpelweg inkomensgerelateerd worden gemaakt maar dat is vast te simpel gedacht.

Ingewikkeld denken hoefde ik dit weekend niet, behalve dan misschien bij één van de twee vergaderingen van gisteren. Vanmorgen bleek het te regenachtig voor Pencak in het Park maar de repetitiruimte waar wij (vandaag slegs met z'n drietjes) repeteerden voor The Rocky Horror Picture Show is gelukkig overdekt. Na de repetitie gezellig bij m'n moeder langs om ondermeer een hapje avondeten mee te eten en o ja, ook om haar te "verlossen" van de drukte die een kleinzoon in huis kan brengen.
Wellicht is buurvrouw Johanna vanmorgen onverrichter zake langsgeweest voor het bezoeken van onze zoon maar als zij en haar vriend beiden hun voicemail niet afluisteren ga ik mij niet schuldig voelen. Inmiddels heeft zij toegezegd dat zij aanstaande dinsdagavond langskomt. Maar goed, ook vorige week én de week daarvoor én de week daar weer voor bleef het helaas bij een toezegging.

Vandaag staan wij stil bij het overlijden van Wim Duisenberg.

Planeet

Planeet

De politie heeft in een woning in Amsterdam-Osdorp explosieven gevonden. "Gelukkig gaat het om explosieven van criminelen en niet van terroristen" aldus de politie. Alsof het in dat geval minder hard boem doet! Ziet U zichzelf al glimlachend staan bij Petrus aan de hemelpoort? "Nou, ik ben blij dat de bom door een crimineel was gebruikt en niet door een terrorist want dan was ik veel doder geweest." Of zoiets.

Het was een prachtige zomerkampdag en de Ferman stapte dan ook met rode koontjes samen met mij in de tram op weg naar oma waar hij een groot deel van het weekend zal doorbrengen. Nadat ik had meegenoten van de door oma bereidde maaltijd vertrok ik naar huis om nog wat werk te verzetten. Eerder op de dag had ik er al voor gezorgd dat er iets meer licht door de ramen kan vallen en een stapeltje foto's ingeplakt. 's Avonds nog maar één pakje extra ingeplakt vanwege een bezoekje aan én een bezoekje van buurvrouw Angélique én het bekijken van de film Snatch.

Zou U ook zo graag beelden bekijken van de zoveelste tiende planeet die is ontdekt? Ik dacht toch echt dat de planeet Sedna gold als tiende planeet van ons zonnestelsel. Maar blijkbaar is deze ijsklomp gereduceerd tot uit de kluiten gewassen asteroïde want een ander hemellichaam is er met de eer vandoor. Wetenschappers verbonden aan het Palomar observatorium zagen in november 2003 al een stipje door de Samuel Oschin telescoop en het duurde nog eventjes voordat zij al hun data op een rijtje hadden. Het ding blijkt anderhalf keer zo groot als Pluto en als Pluto een planeet genoemd mag worden mag de nieuwe telg dat zeker. Overigens waren dezelfde wetenschappers (Dr. Michael Brown en zijn team) ook al verantwoordelijk voor de ontdekking van die andere tiende planeet die zij ook ontdekten in dezelfde periode. Zouden de heren uit gewoonte elk jaar opnieuw de ontdekking van een tiende planeet naar buiten brengen? In ieder geval is het goed voor de casflow van het California Institute of Technology. Ik wacht eventjes totdat de ontdekkingen zijn bevestigd door andere observatoria voordat ik m'n kinderen vertel dat ons zonnestelsel tien, elf, twaalf planeten telt in plaats van de sinds lang aangenomen negen...

Beloftes

Beloftes

Voor wie goed om zich heen kijkt is altijd wel iets leuks te zien.
Ga voor de gein 'ns vijf minuten eerder dan normaal de deur uit en neem de tijd om her en der even stil te staan en goed te kijken. Zo waren Superfer en ik vanmorgen lekker vroeg onderweg naar de zomerkamp-opstapplaats. Daarbij liepen wij ondermeer door de van Eeghenstraat, volgens zeggen de duurste straat van Amsterdam. Alleen al kijkend naar de aldaar geparkeerde automobielen kun je niet anders concluderen dan dat de bewoners minstens redelijk vermogend moeten zijn. Zo staat er een aantal Porsche's en is minstens één op de vijf auto's een SUV. Alsof een Jeep handig is in de stad.
Of een auto die ruim de 200 haalt. Uiteraard draait het allemaal om status. Best triest eigenlijk wanneer je een of ander duur ding nodig hebt om je een beetje goed te voelen. Maar goed, ieder z'n meug.

Zo vindt het NS-management het niet nodig zich aan beloftes te houden en zullen de prijzen voor treinkaartjes in de Randstad meer stijgen dan in de rest van het land "omdat daar de meeste mensen met de trein gaan". Mocht het ministerie dit plannetje tegenhouden, nou, dan verhoogt men gewoon de prijzen door het hele land nog wat meer. Dat ook dit tegen de afspraak is dondert niet. Beloftes zijn voor sukkels. Slimme mensen mogen beloftes breken wanneer het hen uitkomt. Daarom worden slimme mensen vaak minister.

Zo vindt minister Donner het leuk om burgers zijn wil op te leggen. Zijn nieuwste plannetje gaat uiteraard over terreurbestrijding: het bagatelliseren ervan wordt verboden. Wanneer U zou beweren: "Ach, afgezet tegen het wereldwijde probleem van de honger vallen die aanslagen in Engeland en Egypte eigenlijk best wel mee" dan kan U dat, als het aan de Minister van Angstaanjagen ligt, een jaar celstraf kosten. Grappig, niet? Of zou hij het serieus menen?

En zou de IRA het eigen besluit om de wapens neer te leggen serieus menen? In dat geval zullen diverse wapenhandelaren op zoek moeten naar ander werk. En dat zou wel bijzonder goed nieuws zijn!

En over werk gesproken: dat was het onderwerp van gesprek tussen mij en oud-collega Edward die wij onderweg naar huis tegenkwamen. Op de opstaphalte zelf nog even staan kletsen met oud-kampcollega Sjors. Bij thuiskomst wachtte ons een verrassing in de vorm van een schat: twee dozen vol jeugdboeken, aangeleverd door buurvrouw Hetty. Een jeugdencyclopedie, een boek over het leven der Amazone-indianen, de oorsprong van atoomkracht en nog meer fraais. Geweldig!

Vandaag staan wij stil bij het overlijden van Marten Toonder.

Sloof

Sloof

Even een klein vraagje: klikken jullie ook wel'ns op een van de vaste links die hier bovenin en aan de linkerkant staan en zo ja welke?

In een van de obscure carriëre-blaadjes kwam ik een overzicht tegen van types werknemer:
(Uit:"De kunst van het volgen" van Drenth, Damen en Goedhart)
De sloof draagt veel meer bij aan de organisatie dan hij ervoor terugkrijgt. Dat lijkt ideaal maar intussen sluimert zijn ongenoegen. Als zijn limiet is bereikt kan hij plotseling omslaan en afhaken, ziek worden of onrust stoken.
De profiteur probeert juist zoveel mogelijk te profiteren van de organisatie en daar zo min mogelijk voor terug te doen.
De dweper identificeert zich volledig met de waarden en opvattingen van het bedrijf maar stelt ze niet ter discussie en vergeet zijn eigen waarden.
De terrorist is juist zo vervuld van zijn eigen idealen en stokpaardjes dat hij die van de organisatie uit het oog verliest.
De marionet gehoorzaamt de baas klakkeloos. Ook als hij daarmee zijn eigen of andermans belang schaadt.
De betweter duikt juist op elke misstand die hij ziet, waarbij hij de belangen van de organisatie én de mensen uit het oog verliest.

Zelf lijk ik in de categorie "Sloof" te vallen. Misschien moet ik daar maar'ns aan gaan werken...;-)

Vandaag liet ik Ferdinand weer hard werken voor zijn beloning: het muntje uit de winkelwagen was
voor hem voor zijn hulp bij het boodschappen doen. Vandaag op zomerkamp troffen de kinders een
goede balans tussen regen en droogte. Een jongen in de duinen bij Bergen trof echter een nog op scherp staande personeelsmijn. Ook gezellig. En terwijl de Ferman rondrende in de duinen werd zijn vader weer'ns afgewezen.
Hoe vaak het ook gebeurt, die kleine steek in het hart die ermee gepaart gaat valt niet af te wenden. Een paar honderd andere sollicitanten bleken een CV te hebben dat beter aansloot bij de wensen des werkgevers.
Niet verwonderlijk. Er is altijd wel iemand die beter is dan jij. Er zijn zelfs wielrenners die beter zijn dan Lance Armstrong! Als ook zij zich uitsluitend op de Tour de France gericht zouden hebben was het wellicht allemaal anders gelopen. Het gaat om de keuze die je maakt: stort je je met hart en ziel op je werk en zijn collega's je enige vrienden of probeer je een leven te leiden naast het werk? Stiekem is iedereen op zoek naar de juiste balans. Toch? Of heeft U het in gesprekken ook alleen over "Mijn vriend de tandarts of "Mijn vriend de Manager Inkoopbeleid"?

Dromen

Dromen

Sommige mensen geven hun liefde voor de medemens niet op. Zelfs niet wanneer deze is veroordeeld voor een brute moord:
hoe kaartje sturen naar mohamed b

Zou Mohamed B. ook zo fijn dromen als ik?
In elk geval hoeft hij zich voorlopig nergens zorgen over te maken: geen huur betalen, geen belasting-formulieren in te vullen, geen baan te zoeken, geen werkbriefje in te vullen, geen eten te koken...De eerstkomende pak'm beet 14 jaar heeft hij een stuk minder verplichtingen dan U en ik.
Toch zou ik niet graag met'm ruilen.

Noch zou ik graag ruilen met de bemanning van de Spaceshuttle Discovery. Stel je voor dat je in een van binnen gewatteerde ton de Atlantische Ocean oversteekt. En dan nog terug moet zien te komen ook. Al is het vast technisch mogelijk allemaal, mijn favoriete hobby zal het reizen in de ruimte nooit worden.

Als hobby ga ik liever als vrijwiliger mee op zomerkamp. Volgende week ben ik aan de bak.
Vandaag hadden de zomerkampers een stuk prettiger weertype uitgezocht en kon er weer levend Stratego worden gespeeld. Gaaf spel! Kent U dat? Terwijl Eva's broer zich vermaakte in de duinen hield zijn vader zich ledig met het wassen van vitrage en dergelijke zaken meer. Allemaal van die klusjes die je lekker op je gemak kunt doen wanneer je even geen betaalde arbeid verricht. Nu geniet ik er nog maar even van want wie weet hoe lang deze staat van zijn nog voortduurt? Een baan kan namelijk elk moment gevonden worden.
(Hoe ik mijzelf maar voor om niet gedeprimeerd te raken)

Ei

Ei

Wanneer het gewone reaktie-gebeuren eventjes onbruikbaar blijkt dan kunt U vanaf heden ook hier Uw ei kwijt.

Wanneer een team agenten op U af komt rennen, al schreeuwend "We hebben'm! We hebben'm!"
dan blijft U uiteraard netjes staan wachten tot de heren U met geweld tegen de grond werken om vanuit Uw benarde positie vriendelijk te vragen waarom zij het op U gemunt hebben. Toch? Een Braziliaanse electricien in Londen deed dat niet op 22 juli. Uitsluitend om die reden werden er vijf kogels door zijn hoofd gejaagd. Of zou de politie geweten hebben dat hij een zware beroepscrimineel was? Zijn wetsovertreding bestond overigens uit het laten verlopen van zijn visum. Een misdaad die niet ongestraft mag blijven. Onvergeeflijk.
Overigens staat de Britse premier Tony Blair volledig achter de moord. Want dat was't en niets anders.

Helpt U mij herinneren dat ik voorlopig Londen niet aan doe als vakantie-bestemming? Ik ben niet bang voor eventuele terroristen maar beargumenteerd bang voor de terrorisme-bestrijders. Die zijn heden ten dage een stuk gevaarlijker. Soms is het middel erger dan de kwaal.

Vooralsnog kent Ferdinand een plek in de Kennemerduinen als vakantie-bestemming. Dagelijks wordt hij heen en weer getransporteerd tussen Amsterdam en een duinpan. Vanmorgen was oma (die speciaal voor dat doel bij ons was blijven logeren) mee om haar kleinzoon uit te zwaaien.
Vreemd eigenlijk: heb je vakantie, zet je de wekker een uur eerder dan normaal. Natuurlijk werden de kinderen verwelkomd met een flinke plensbui maar ook in de regen vermaakten zij zich.
En waarom ook niet? Omdat ik niet zeker weet of de sigarenboer open is op het moment dat wij morgenochtend zijn zaak voorbij lopen ging ik na het avondeten nog even de deur uit.
Bij die aktie liep ik buurvrouw Angélique toevallig tegen het lijf. Altijd goed voor een glimlach.

Zomerkamp

Zomerkamp

Een feest van herkennig, de eerste officiële dag Zomerkamp van dit jaar. Zoals iemand vandaag opmerkte:"Ben je eenmaal als begeleider meegegaan dan werkt dat verslavend."
Dat klopt inderdaad wel heel aardig, ja. Geinig ook om al die bekende gezichten na twee jaar terug te zien: Sigrit, Kai, Quinta, Eva, Kim, Anton, Vincent, Theo en al de anderen. Toegegeven, de meeste namen waren weggezakt in vergetelheid maar binnen een uurtje of wat kwam dat al goed.
Het weer werkte goed mee bij de kennismakingsspelletjes.
Zelfs een boom herkende ik! Een feit dat ik als zelfverklaard stadsmens zelf maar moeilijk kan verklaren. En ook een zandweggetje kwam mij bekend voor! Ongelooflijk, niet?

Wellicht niet zo ongelooflijk als sommige zaken die zich in de wereld van vandaag afspelen maar toch.
Overigens vond ik het ook best wel leuk om te horen dat sommige zomerkampers (jullie weten wel wie ik bedoel, nietwaar guys?) deze site al dan niet per toeval hebben ontdekt.

Hoe erg ook sommige mondiale misstanden, voor de kinderen van zomervakantiekamp Licht en Lucht breken drie weken aan van ongebreidelde pret ende vreugde.

Dr. Phil

Dr. Phil

Doet U ook Dr. Phil's Test? Deze weblogger scoorde 54 punten. De bijbehorende omschrijving luidt:
Anderen zien je als een opwindende, erg levendige, maar impulsieve persoonlijkheid. Een geboren leider, die snel beslissingen neemt, maar helaas niet altijd de juiste. Men ziet je als dapper en avontuurlijk, iemand die alles eens in zijn leven wil hebben gedaan; iemand die kansen aangrijpt en geniet van het avontuur. Men vindt het prettig om in je buurt te zijn, door de opwinding die je uitstraalt.

Wat denkt U: moet ik mij zorgen gaan maken?

In ieder geval hoef ik mij geen zorgen te maken over een gebrek aan initatief bij ons kabinet om de burger het leven zo vervelend mogelijk te maken.
Ruim dertigduizend mensen zijn op de bon geslingerd omdat zij geen geldig identiteitsbewijs op zak hadden. Vanaf 1 januari van dit jaar is dat namelijk verplicht voor elke inwoner van dit land van veertien jaar en ouder. Hoeveel terroristen en (potentiële) criminelen zaten daar tussen? Hoeveel aanslagen zijn er met deze actie voorkomen? U kunt dat zelf wel raden denk ik en voor wie geen zin heeft om te denken: er zijn precies nul terroristische acties voorkomen door de invoering van de ID-plicht. Een uitzonderlijke score. Ook de zeer recente gebeurtenissen in de Egyptische badplaats Sharm el-Sheikh bewijzen dat het aanscherpen van veiligheidsmaatregelen geen effectieve methode is om terrorisme te bestrijden.
Waarom toch weigeren regeringen te zien dat het probleem bij de wortel moet worden aangepakt? Het enige dat men in Londen heeft weten te bereiken dankzij de honderden extra camera's is dat men nu een zogenoemde "nametag" kan vastbinden aan de overblijfselen van een aantal opgeblazen terroristen. Joepie. Dat helpt.

Ferdinand en ik helpen onszelf maar.
Ons uitstapje van vandaag bracht ons naar de Gamma waar Ferdinand een honkbalset buitmaakte die hij weinige uren later in de binnentuin samen met zijn vader uitprobeerde. Buurvrouw Hetty en buurman Dudo kwamen zijn verrichtingen bewonderen. Met name het vangen gaat erg goed. In september vindt het WK honkbal in Nederland plaats. Wanneer de karavaan neerstrijkt in Amsterdam gaan wij zeker een kijkje nemen.
Wanneer Lance Armstrong morgen in zijn gele tricot onder de Arc de Triomphe doorrijd en daarmee een eind maakt aan een hoofdstuk in de Tour de France zit ik in een tent in de Kennemerduinen om nogmaals de procedures behorend bij het werk als zomerkampbegeleider door te nemen.

Wensen

Wensen

Googlewhack:
wolkewietje kleurplaat

Er zijn toch maar vreemde mensen in de wereld. Zo heeft een 41-jarige (alsof zijn leeftijd of woonoord er ook maar iets toe doet voor zijn slachtoffers!) Duitser bekent diverse nog luierdragende kinderen sexueel te hebben misbruikt. Tegenover de rechtbank verklaarde hij graag in therapie te willen. Da's fraai. En zo is er ook de Katholieke kerk van Engeland en Wales die een offensief is begonnen tegen een boek. Jawel: tijd en energie wordt gestoken in het weerleggen van een stuk fictie. Het gaat hier uiteraard om The DaVinci Code van Dan Brown. een boek dat, ook volgens de schrijver, losjes gebaseerd is op feiten. Een aantal van die zogenoemde feiten zijn niet eens meer dan legendes. Bovendien staat meneer Brown bekend als fictie-schrijver. Is het wellicht een idee om Orson Welles aan te klagen omdat hij in het beruchte radiohoorspel "War of the Worlds" uit 1938 mensen wijs maakte dat marsmannetjes bestonden terwijl daar in de Bijbel maar een paar vage aanwijzingen voor zijn?

Het journaal biedt al meer non-fictie dan mij lief is. Daarom geef ik mij bij tijd en wijle graag over aan een stukje fictie. Gisteren was dat The Discovery of Heaven, een film naar het boek "De Ontdekking van de Hemel" van ons aller Harry Mulisch. Vooraf dacht ik te zullen gaan kijken naar veel blote tieten en een verhaalloze beeldenbrij maar niets bleek minder waar. The Discovery of Heaven is gewoon een goede film met als grootste minpuntje het duidelijke Nederlands accent van Jeroen Krabbé als aartsengel Gabriël. Maar ja, als regisseur mag je je wat veroorloven....

Zelf veroorloofde ik mijzelf een dagje van relatieve rust: wasje draaien, beetje opruimen, beetje foto's inplakken, beetje computerspelletje doen...Beetje op tijd Ferdinand ophalen van de opvang, beetje Eva bellen en welterusten wensen...Het lijkt me dan ook vrij ideaal om een baan te vinden voor vier dagen per week a 9 werkuren en daarnaast de woensdag of vrijdag te hebben om zelf invulling aan te kunnen geven. Als U toevallig zo'n baan weet...

Vreemd

Vreemd

Googlewhack:
"Edwin van der B"

Nu dacht ik toch altijd dat als je iets stouts had gedaan en daarvoor was veroordeeld justitie de zaak als afgedaan beschouwde wanneer de (cel)straf er op zat. Zelfs voor de terroristen die zich ook vandaag weer lieten horen in Londen. Fout gedacht. In Amerika (waar anders?) gaat men uit van de gedachte "Eens een dief, altijd een dief." Onder dat motto blijven zedendelinquenten ook na het uitzitten van hun straf met naam en toenaam bekend op een door de overheid gerunde website. Alsof hen dat de kans geeft ooit weer een normaal leven op te bouwen en te laten zien dat zij geleerd hebben van hun straf. Wat was ook alweer de bedoeling van straf? Ik dacht dat misdadigers dan zouden leren dat het in de gevangenis niet fijn is en dat zij om die reden dan niet meer in de fout zouden gaan. Door de nieuwe maatregel echter, wordt het leven binnen het gevang opeens een stuk aanlokkelijker dan dat erbuiten. Welke werkgever neemt iemand aan die op een lijst van (gewezen!) misdadigers voorkomt? Wie wil zo iemand als buurman/vrouw hebben? Wie wil er met zo iemand geassocieerd worden? Het lijkt verdacht veel op het Indiase systeem van de Paria: een uitgestotene die noodgedwongen leeft buiten de maatschappij. Alsof dat gaat werken. Nog even en veroordeelden verliezen niet alleen een aantal jaren van hun leven maar ook het recht op werkloosheidsuitkering, pensioen, werkvergunning, bibliotheekpas, voedselbonnen en wat dies meer zij. Is dat handig? Ik stel die vraag maar niet aan Geert Wilders, Jan Piet Hein Donner of Johan Remkes want van hen ken ik het antwoord al...:-(

Er zijn bijzonder weinig publieke protesten te horen. En als het nu eens ging om veroordeelde verkeersregel-overtreders? Welke werkgever wil iemand in dienst die op een zwarte lijst staat van mensen die voor meer dan 500 dollar aan uitstaande parkeerboetes hadden staan?

Vanmorgen gezellig koffie gedronken in groep 5 van de bassisschool waar Ferdinand op zit.
Hij en een flink aantal klasgenoten hadden zich gestort op het project:"Maak een krant".
Met veel plezier ende verve hadden de jongelui zich van hun taak gekweten en het resultaat mocht er zijn. Veel aandacht was er vooral voor de aanslagen in Londen van 7 juli maar gelukkig lag de nadruk op puzzels, moppen, raadsels en strips. En zo hoort dat ook, natuurlijk. Zeker op die leeftijd. Toch jammer dat je als volwassene wordt geacht je serieuzer te gedragen. De carrière-bladen die ik tegenwoordig af en toe koop staan er vol van: er blijkt absoluut geen ruimte voor speels gedrag. Terwijl de succesverhalen vooral rond het thema "blijf altijd jezelf"draaien. Vreemd.

Niet vreemd was dat ik vandaag een paar bezoekjes ontving: eentje van buurman Dudo en de ander van buurvrouw Angélique. Om de bezoekjes heen zag ik nog kans een paar pakjes foto's in te plakken, een aantal sollicitaties te verrichten, het aquarium schoon te maken en de gordijnen te wassen. Een vruchtvolle dag, derhalve. En wat brengt de dag van morgen? In elk geval de laatste schooldag van Superfer in groep 5 van de basisschool. *Zucht* Daar gaat weer een hoofdstuk...

Fijn

Fijn

Na gesprekken met diverse mensen van UWV en CWI zijn we er uit: M'n WW-aanvraag is afgewezen maar m'n oude recht loopt gewoon door. Niets aan de hand dus en ik ontvang gewoon een WW-uitkering. Had ook nog een akkefietje met de ABN/AMRO. Afgelopen mei had ik het restant van mijn nooit meer gebruikte bankrekening laten overboeken naar mijn Postbankrekening met de mededeling "Overboeking vanwege opheffen rekening". Volgens de mevrouw bij klantenservice aan wie ik vroeg hoe dat moest was dit namelijk de gebruikte methode bij het opheffen van een rekening.
Ietwat verbaasd was ik daarom om een afschrijving te ontvangen voor pasgebruik voor het derde kwartaal van dit jaar. Hoezo betalen voor gebruikmaking van een pasje dat in mei reeds onbruikbaar is gemaakt? Met een telefoontje naar de klantenservice was een en ander snel weer in orde: betalen voor een onbruikbaar pasje is natuurlijk onzin, was ook de aardige mevrouw het met mij eens. Rest mij nog maar één vraag: welke instantie is de volgende? Kom maar op, ik lust je rauw!!

Tsjonge! Ik voel me zo lekker dat het wel lijkt alsof wij net terug zijn van Paris, la France.
Okee, we logeren daar niet in het Hilton maar eigenlijk hebben we't nog beter bekeken door in een gewoon Frans appartement te gaan zitten in een normale Parijse wijk, vlakbij een normale Sacre Coeur;-)
Voorlopig zitten we nog even in Nederland. Dat is dat landje waar kwaadwillenden van justitie horen dat zij lid zijn van de Hofstadgroep. En zij maar denken dat zij gewoon dom bezig waren! Blijken ze opeens lid te zijn van een welgeoliede terreurorganisatie! Vooralsnog ben ik blij dat verreweg de meeste aanslagen worden gepleegd door moslims en niet door SP-aanhangers. Anders stond ik ook al op de zwarte lijst. Wezenlijk staan we daar allemaal op, natuurlijk. Met uitzondering van de leden van ons kabinet. Die komen pas op de lijst na installatie van een nieuwe regering. Maar even niet zo negatief. De dag begon al met een goedemorgen-kusje van een buurvrouw en verder bleek uit diverse testresultaten dat m'n moeder fysiek behoorlijk in orde is. Vandaag mocht ik mee naar een ziekenhuis voor een paar tests die daarover nog meer uitsluitsel boden. Fijn, toch?
Zo vind ik het ook fijn dat ik door mijn huidige dagbesteding in staat ben m'n zoon vroeg van de opvang te halen en met hem samen op ons dooie gemakje door de supermarkt te struinen in een speurtocht naar lekkere en betaalbare etenswaren.