Elke zondag een persoonlijk weekoverzicht, elke dinsdag wat goed nieuws met een paar katten, elke woensdag een overweging en elke vrijdag een verhaaltje.
Mijn verhalenbundels zijn te koop via Bol.com én via Lulu.com!
Als u mijn stukjes de moeite waard vindt, kunt u een blogdonatie verrichten. Elke bijdrage is welkom!
Was Sinterklaas ooit een wijze oude man met domme knechten,
tegenwoordig is hij een vergeetachtige schlemiel en zijn zijn helpers
hem zowel fysiek als mentaal ver voorbijgestreefd.
Vroeger was Zwarte Piet vooral eng en moest hij mensen angst in boezemen. Mensen waren - en zijn! - bang voor wie of wat zij niet kennen en mensen kenden in onze contreien geen mensen met een donkere huidskleur. Was het Sinterklaasfeest in Ethiopië ontstaan dan had hij ongetwijfeld een blanke huid gehad. Nu ik het daarover heb: inderdaad zijn er in Afrikaanse culturen feesten waar 'enge mensen en monsters' rondlopen die daadwerkelijk wit geschminkt zijn!
Later werd Zwarte Piet een onhandige knecht die nauwelijks sprak en als hij dat deed met een zwaar accent en nog weer wat later dus de slimme helper van een oude idioot.
Ook idioot vind ik mensen die zeggen een hekel te hebben aan buitenlanders en moslims maar er geen bezwaar tegen hebben een Turkse bisschop (Sint Nicolaas was de bisschop van Myra, Turkije) met Islamitische helpers hun huizen en scholen binnen te laten. (Hallo, Moren waren moslims!)
Over idioot gesproken: welke zinnige vader of moeder laat nog zijn of haar kind bij een Katholieke bisschop op schoot zitten?
Hoe dan ook: het zal kinderen een worst wezen hoe de assistent van De Goede Sint er uit ziet of hoe die doet. Als ze maar snoep en speelgoed krijgen want dankzij de commercie is dat alles waar het Sinterklaasfeest voor velen nog écht om draait.
Een liedje over mensen die écht een sinterklaaspresentje mogen hebben.
Lange Frans en Thé Lau - 'Zing voor me'
Of en hoe u het viert: fijne Sinterklaas! En dan nog even een vraagje: hoe denkt u dat het Sinterklaasfeest er over dertig jaar uit ziet? Dat het in de loop der tijden verandert is een gegeven. Dat gebeurt namelijk met álle tradities.
Naar inmiddels bekend is heeft de Nederlandse overheid in 1977 bewust opdracht gegeven aan zwaarbewapende militairen om een handvol doodsbange (en deels ongewapende) jongemannen van dichtbij lafhartig dood te schieten met meerdere kogels. En heeft daar doelbewust over gelogen tegen de leden van de Tweede Kamer en via hen tegen de bevolking. Men deed het voorkomen dat zwaarbewapende terroristen onschuldige Nederlandse burgers in gijzeling hadden genomen met gebruikmaking van grof geweld. In werkelijkheid ging het om een actie van een paar Zuid-Molukse jongeren om aandacht te vragen voor hun zaak waar de Nederlandse overheid op weigerde in te gaan. Ruim 25 jaar eerder had de Nederlandse regering beloofd hen op te vangen in tijdelijke barakken in afwachting van de vorming van een eigen Zuid-Molukse staat. Later bleek dat onze geweldige regering geen moment lang van plan is geweest die belofte in te lossen. Wat uiteindelijk leidde tot de beruchte 'Treinkaping bij De Punt'.
Leugens
Dankzij afluisterapparatuur wist Minister Dries van Agt al dat de treinkapers geen moment van plan waren hun dreigement (het vermoorden van gijzelaars) uit te voeren. Toch gaf hij de opdracht tot moord met hollow-point munitie. Weliswaar tegen internationale verdragen in maar daar heeft de Nederlandse regering zich nog nooit wat van aangetrokken. Ook die dag niet. Diverse regeringswoordvoerders (waaronder toenmalig minister van Agt die opeens last heeft van zijn geheugen) ontkenden dat de gijzelnemers omkwamen in een kogelregen maar beweerden doodleuk dat zij met 'een enkel gericht schot' zijn uitgeschakeld. Dat de meeste doden meer dan tien wonden hadden bij de autopsie en in één dode zelfs 14 kogels in het lijf zijn aangetroffen dient blijkbaar niet als bewijs van een grove leugen.
Reactie Rutte
Hier de reactie van minister-president Mark Rutte toen hij hoorde dat die Molukkers glashard waren geliquideerd in opdracht van de toenmalige regering:
Goed nieuws voor luie mensen: één afstandsbediening voor alle apparaten in huis...'Homey' komt eraan! Met het - deels spraakgestuurde - apparaat kun je nagenoeg alle apparaten in huis vanaf afstand bedienen. Ideaal voor gehandicapten, zo stel ik mij voor.
Meer goed nieuws is dat er een heleboel toffe mensen zijn in de wereld. Veel meer dan niet-toffe, al lijkt het wel eens anders. Misschien herinnert u zich deze politie agente in Manchester nog? Zij deed in haar eentje aan 'crowd control'. Niet met een tank, een helikopter, een stengun of een waterkanon maar...met een dansje!
Vaste lezers weten misschien dat ik 'iets heb' met pinguïns. Ik vind ze gewoon enorm koel! Mijn doel in het leven (goed, één van mijn doelen) is dan ook dat er op een dag een prachtig groot buitenverblijf voor pinguïns in Amsterdam (de stad waar ik mijn hart aan heb verpand) naar mij wordt vernoemd. Een zeer redelijk levensdoel, toch?
Wie ook van pinguïns houdt is deze man: Alfred Date is 109 jaren jong en besloot pinguïns die slachtoffer waren van een olielek te redden door truitjes voor ze te breien. En zo ziet dat er dan uit:
Billy de kat vindt dat mijn laptop van hem is.
Zwarte Vlek en Maneki Neko proberen samen uit één bakje te eten
terwijl er twee bakjes zijn gevuld.
De zelfgemaakte 'lolcat' van deze week:
'Vrijheid voor iedereen! Behalve voor wie het niet met mij eens is.'
Het kattenliedje van deze week: Cat People van David Bowie
In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden.
Hypnose van Lancôme is het merk mascara dat mijn tandarts gebruikt. Dat ontdekte ik op maandag toen ik bij haar in de stoel lag, omhoog keek en het mij opviel dat haar mascara zo netjes en gelijkmatig over haar wimpers was verdeeld. Uit professionele interesse vroeg ik haar dus naar het merk. Stomtoevallig kwam ik één van de receptionistes tegen toen ik vorig jaar een keer in theater Carré was. De andere receptioniste heeft mij gespot toen ik vorige week in datzelfde theater was. Zij blijkt een vriendin van de vrienden van wie ik het kaartje kreeg! Leuk, niet? The man who could not forget is een interessant boek van Michael Graeme en boek nummer 21 van dit jaar. Natuurlijk lees ik ook kranten en tijdschriften en artikelen die mijn hersenen bereiken via het internet. Ja, misschien ben ik zelfs wel verslaafd aan lezen! Nu ja, aan informatie tot mij nemen dan toch. Ik probeer wel te minderen maar het is niet makkelijk! Ik vind het namelijk erg moeilijk om zomaar iets voor waar aan te nemen, alleen maar omdat het in de krant staat of iemand met enige autoriteit het zegt.
Met muziek van Elvis en The Platters hield ik mij bezig met het schoonmaken van mijn keuken, stofzuigen, nagels knippen, scheren, de was doen....Kortom: de maandag was vooral voor mijn administratie en de verzorging van mijn woning en mijzelf. Ik wilde nog veel meer doen dan ik uiteindelijk gedaan heb maar lijk eindelijk van de druk verlost om maar een leeg takenlijstje te hebben. Dat lukt namelijk nooit dus is alleen maar frustrerend!
's Avonds een heerlijke budgetbespreking gehad van en in mijn vrijmetselaarsloge. Altijd gezellig!
Voor dinsdag was ik van alles van plan: een nieuw (nu ja, de oude van mijn moeder. Uit 1976) wasdroogrek ophangen, een Lego model (Star Wars!) eindelijk eens in elkaar zetten, oude videobanden digitaliseren...dat soort dingen dus. In plaats daarvan oefende ik wat op mijn onlangs gekregen ukelele Een zwaar onderschat instrument! Dat weet ook Eddie Vedder van rockband Pearl Jam:
Ik kreeg mijn eerste ukelele van deze fijne vrienden:
)
Verder leerde ik wat Franse woorden, las een tijdschrift en bracht een bezoek aan de opticien om daarna met mijn vriendin te gaan eten bij mijn schoonvader. Maar niet voordat ik (stiekem natuurlijk want de overheid moet blijven denken dat werklozen zich zielig thuis zitten te vervelen) vrijwilligerswerk verrichtte voor de vrijmetselaars en de bewonerscommissie.
Natuurlijk sloeg ook mijn hart een slag over toen ik leerde van de recente aardverschuiving in Myanmar. Verschrikkelijk lijkt mij dat, langzaam wegzakken in de modder. Nog erger lijkt het mij om te moeten toezien hoe je kinderen worden meegesleurd door een modderstroom, wetend dat de angst in hun ogen het laatste is dat je van ze zult zien. En de angst in jouw ogen het laatste dat zij zien. Het leven is niet altijd eerlijk.
Woensdag was ik 's ochtends bij de huisarts, lunchte ik 's middags (doh!) met een vriendin, werd ik door twee bedrijven uitgenodigd op sollicitatiegesprek te komen en hadden wij 's avonds het verjaardagsetentje van mijn zoon.
Twintig jaren jong is hij inmiddels! Uiteraard kwamen wij er bekenden tegen.
Donderdag bereidde ik mij voor op een gesprek vrijdag met een dame van de gemeente die samen met mij in de papieren zal duiken om te zien in hoeverre mijn schulden bij de gemeente al dan niet vermeende schulden zijn. Sowieso was na dreigen met de Ombudsman mijn 'schuld' opeens al gedaald van €7500 tot €3600. Dat scheelt! Natuurlijk schreef ik ook, waaronder aan mijn allereerste heuse conference. 's Avonds hadden wij een etentje bij vrienden en mocht ik hun zoontje voorlezen uit Dik Trom. Een hele eer! Ik voelde mij dan ook reuzegoed.
Ook omdat ik er niet met het openbaar vervoer heen was gegaan en ook niet als bijrijder in de auto met mijn vriendin...nee, ik was er heen gefietst! Inderdaad: ruim vier kilometer lang liet ik mijn benen rondjes draaien, schakelde ik naar een andere versnelling bij een brug, stond ik doodsangsten uit toen een grote groep fietsers op (voor mij) hoge snelheid invoegde op het fietspad waar ik mij bevond en fietste later weer terug óók! Realiserend dat ik pas een paar weken geleden voor het eerst van mijn leven op straat fietste een hele grote overwinning van diverse angsten. Heerlijk!
Vrijdag kwam ik 's ochtends een vriend tegen op straat. Hij stapte zelfs van zijn fiets af om met mij te kunnen babbelen. Ik was onderweg naar een dame van de gemeente die mij helpt mijn vermeende schuld bij de gemeente te verminderen met hulp van de gemeente. Volgt u het nog? Nou, de gemeente zelf ook niet meer. Daarna snel door naar een psychologe voor een EMDR-sessie. Die was zó heftig dat ik daarna bijna niets meer kon. Behalve dan dat ik nog even mijn wekelijkse portie eten ophaalde bij de Voedselbank, even bij mijn moeder op visite ging, thuis mijn vernieuwde werkplek inrichtte en een foto plaatste op mijn Instagram account. En ik kon er niets aan doen maar moest toch even een brok in mijn keel wegslikken bij de beelden van de herdenking van de aanslagen in Parijs van 13 november.
Zaterdag was ik van plan mijn vriendin te helpen op de Original Market in Leiden maar ik had veel moeite met wakker worden, was rillerig, had spier- en keelpijn...kortom, ik was niet topfit. Verre van zelfs. Vermoedelijk door wat er boven kwam tijdens mijn wekelijkse EMDR-sessie. Ik ontdekte dat het overlijden van mijn lieve oma voor mij de 'trigger' was om voortaan aan alles waar ik iets aan kon doen dat ten minste te proberen. Haar dood kon ik niet voorkomen. Ik kon zelfs niet voorkomen dat de mensen in het ziekenhuis mij de kans ontnamen afscheid te nemen van haar ontzielde lichaam.
Een tweede 'dingetje' is dat mensen mij vanaf mijn vroege jeugd vertelden: 'Dat kun je niet, daar ben je veel te klein voor'. En ik ben dat gaan geloven. Sterker nog: ik raakte ervan overtuigd dat het waar was want áls ik dan eens iets voor het eerst probeerde ging het - vooral door de zenuwen - mis en hoorde ik het stemmetje (en niet alleen in mijn hoofd): 'Zie je wel, ik zei je toch dat je het niet kan!'
Punt drie (meer sessies heb ik nog niet gehad) is dat ik volwassenen ben gaan wantrouwen (zou dat verklaren waarom ik zo ontzettend graag met kinderen omga?) want van jongs af aan werd mij van alles beloofd en ik zit nóg te wachten tot die beloftes zijn vervuld. Alsof een belofte aan een kind niets waard is! Daarom ben ik nu nog steeds zo fel wanneer mensen iets beloven en ik later ontdek dat zij dat alleen maar deden om ergens vanaf te zijn. Ik bedacht ook een grapje voor mijn eerste conférence: 'Ik heb geleerd negatieve gedachten om te zetten in positieve daden. Als ik mij verre van blij voel ga ik mijn huis schoonmaken en opruimen. Gisteren werd ik gebeld door mijn ex. Vandaag door VT Wonen.'
Muziek van Nick Cave hielp mij de dag door te komen en mijn vernieuwde werkplek verder in te richten.
Zondag werd onverwacht een echte rustdag. Voor veel mensen schijnt het normaal te zijn om op zondag een beetje uit te slapen en in huis te rommelen maar mijn vaste bezoekers weten dat ik geen 'standaard' (niet beter of slechter maar 'anders') leven leid. De markt in Amsterdam ging niet door vanwege het voorspelde slechte weer, een uitnodiging voor een middagje stappen met vrienden sloeg ik af, evenals een uitnodiging voor een dichtersmiddag en een verjaardag 's avonds. In plaats daarvan zat ik verkouden achter mijn laptop om foto's uit te zoeken, informatie te verzamelen voor toekomstige weblogstukjes, aantekeningen tot verhalen voor komende verhalenbundels te verwerken en tot grappen voor toekomstige conférences. O, en ik leerde dat het Nederlandse 'Ja, en dan is er opeens die klik, hè.' etymologisch sterk verwant is aan het Franse 'Déclic'. Leuk hoor en erg interessant! Vanwege de storm waren er weinig mensen op straat en dat deed mij denken aan de volgende anekdote:
Niets mis met ijsjes eten! Toen mijn zoon nog een zoontje was stond ik eens met hem op de bushalte een ijsje te eten. Midden in een zware sneeuwstorm! Hij was een jaar of vier en zei: 'Lekker weertje hè, pap?' en deed zijn zonnebril op. De andere wachtenden op de bus hadden moeite hun lachen in te houden. Waarom mensen dan niet hardop durven te lachen zal mij altijd een raadsel blijven.
Hier is Nick Cave met To be by your Side
Als cadeautje aan u, mijn waarde lezers, een videoclip die toont dat pop, rock en klassiek wel degelijk samen kunnen gaan:
2Cellos met Thunderstruck
In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden.
Elke morgen liep hij langs het park zonder er ooit naar binnen te gaan.
De man met hondje. Met zijn hondje.
Niemand die zich afvroeg wie hij was want hij was de man met hondje.
Een vaste verschijning in de buurt en immer chagrijnig.
De man met hondje.
Hij had geen hondenzakje of poepschep want 'hij betaalde toch belasting?'.
De man met hondje. Wist niet helemaal hoe het hoorde.
Maar geen hond die zich daar aan stoorde.
Aan het gedrag van de man met hondje.
Vanmorgen zag ik hem weer lopen. De man met hondje.
Met hangende schouders
En zonder hondje.
================
In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden.
Natuurlijk heb ik een mening over wat er momenteel gebeurd in Syrië en de gevolgen van die ongelijke strijd. Maar het is een bijzonder ingewikkelde situatie. Kijkt u maar eens naar dit filmpje dat het conflict in eenvoudige bewoordingen uitlegt. (Engels)
Ik ben er al jaren van overtuigd dat er minder geweld zou zijn als meer mensen serieus werden genomen. Maar dan niet met de nadruk op 'serieus'. Omissie
Het liefst zou ik uren per dag besteden aan het onderzoeken van mijn eigen beweringen. Maar die tijd ontbreekt eenvoudigweg. Zou ik er betaald voor krijgen dan kon ik mijzelf journalist noemen en zou het terecht zijn als iemand mij op de vingers tikt vanwege een omissie in mijn verhaal. Zou u er geld voor over hebben mijn stukjes te lezen wanneer u weet dat de meningen die ik presenteer voor 100% zijn onderbouwd met aantoonbare feiten? Bijvoorbeeld wanneer ik u - compleet met echte argumenten! - vertel dat het Sinterklaasfeest evolueert?
Sinterklaas de schlemiel
Ga maar na: in mijn jeugd was de Sint een wijze man met domme knechten en maar één generatie later is de goedheiligman verworden tot een vergeetachtige schlemiel die wordt bijgestaan door buitenlanders die niet alleen fitter maar zeker ook slimmer zijn dan hij! Op sommige basisscholen mag Zwarte Piet niet meer overdreven zwart zijn 'want sommige kinderen voelen zich daar niet prettig bij.' Tsja, als dat een argument wordt dan wil ik supermarkten verbieden ooit nog muziek van Frans Bauer of The Backstreet Boys te draaien in de gangpaden 'want sommigen voelen zich daar niet prettig bij.'
Ratio
Ik mag hier schrijven wat ik wil en u mag daarop reageren door te zeggen dat u het niet met mij eens bent. Of juist wel. Dat mogen wij zonder daarvoor gestraft te worden met een gewelddadige actie tegen ons persoon! Prachtig, niet? U en ik hebben beiden niet de wijsheid in pacht en proberen elkaar te overtuigen van ons gelijk hoewel wij beiden weten lang niet altijd gelijk te hebben. Meestal gebruiken wij daarbij valide argumenten en soms laten wij ons gevoel de ratio overstijgen. En dat mag gewoon in Nederland! Is dat niet tof?
Liberale democratie
Wij leven in een tijd waarin mensen zeer vrijgevochten zijn, toch? Alles kan en niets is te gek! Er heerst een absolute vrije meningsuiting en iedereen mag doen waar-ie zin in heeft. Prachtige verworvenheden van een liberale democratie en het volk heeft niet voor niets keihard geknokt tegen een belerende overheid!
Sexfilm
Als u dat vindt heb ik toch even een paar kleine vraagjes: wanneer bent u voor het laatst naar een seksfilm in een openbare bioscoop geweest? 'Ja maar ik ben er tegen dat in het openbaar films worden getoond waarin naakte lichamen te zien zijn. Kinderen zouden er rare gedachtes aan over kunnen houden!' Klinkt als een valide argument. Maar mensen laten zien dat het prima is om nog levende mensen in stukken te hakken is prima en dat noemen wij dan gewoon horrorfilms' Er zijn maar weinig mensen die geen plezier beleven aan sex (met een x ja, en niet met ks, wát groene, witte of paarse boekjes mij ook proberen voor te schrijven.) en er zijn maar weinig mensen die daar voor uitkomen. Waarom schamen wij ons voor de mening 'Ja, ik geniet van sex!'? De angst dat anderen zouden kunnen ontdekken dat wij sex fijn vinden gaat erg ver. Zo ver dat de meeste mensen zeggen het een goed idee te vinden dat de overheid de wereldberoemde Ramen op de Amsterdamse Wallen gaat sluiten.
Prostitutie
Zogenaamd als maatregel tegen illegale prostitutie maar feitelijk om te voorkomen dat toeristen zouden kunnen denken dat Amsterdammers genieten van sex. (De echte reden is natuurlijk geld: de overheid kan niet controleren of de dames elk tientje van elke klant netjes opgeven bij de Belastingdienst.) Officiële prostitutie onmogelijk maken zou moeten leiden tot minder illegale prostitutie. Iedereen die écht nadenkt weet natuurlijk dat het tegendeel bereikt zal worden. Meer jonge Poolse meiden zullen naar Nederland worden gelokt onder de pretentie van een wereldberoemd model te worden.
Goed nieuws! Hoewel de krantenkop ('Criminaliteit daalt maar niet onder alle bevolkingsgroepen') anders doet vermoeden vertelt dagblad Trouw ons dat de criminaliteit in alle geledingen van de bevolking daalt!
U ziet mij met Piepke, de huismus van vrienden.
Twee jaar geleden uit het nest gevallen in Spanje, door hen opgeknapt
en niet meer bij hen weg te krijgen.
Hier ziet u Adina. Maar poes Adina zal u nooit zien.
Poes Adina is blind.
Maar rent graag rond en springt op tafels en stoelen.
Zonder ergens tegen aan te stoten! Ze krijgt graag knuffels.
Maakt niet uit van wie.
Actiefoto: vrienden op zoek naar kostuums voor repetitie
en Adina rent op haar vriend Tarzan af na even gezeten
te hebben in een hoge hoed.
En dit is Tarzan. Tarzan is cool!
Het 'kattenliedje' van deze week gaat over Tweety en Sylvester.
Mel Blanc zingt beide rollen:
Goed, niet alle katten in dit kattenlog zijn katten
maar toch sluit ik af met een overweging in de vorm
die u inmiddels van mij kent: een 'lolcat':
'Plaatst u stukjes om gelijk te krijgen of om na te denken?'
(Zelf wil ik graag gelijk krijgen én (mensen laten) nadenken. En u?)
In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden.
In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden.
'Alle buitenlanders zijn stom!' Ongetwijfeld is die bewering waar voor enkele buitenlanders en ik betwijfel dat er buiten Nederland en België geen mensen te vinden zijn die niet kunnen praten. 'Stom' betekent namelijk 'niet kunnen praten', al dan niet met doofheid als oorzaak. Mensen die een hekel hebben aan alle buitenlanders behalve hun favoriete Marokkaanse voetballer, hun Thaise masseuse, hun Turkse buurvrouw, hun Poolse schilder, hun Duitse auto, hun Surinaamse schoonmaakster, hun Chinese mobieltje, hun Zweedse woonwarenhuis, hun Franse wijn, hun Belgisch bier, hun IJslandse bankrekening, hun Spaanse vakantie, hun Russische wodka, hun Portugese worst, hun Italiaanse ham, hun Amerikaanse vrienden, hun Afrikaanse handgemaakte soepkom en hun Canadese bevrijders noem ik trouwens dom.
Serieus nemen
Mensen die mijn stukjes 'stom' noemen kan ik dan ook niet serieus nemen. Zelfs niet met de nadruk op dat laatste woord want ik ben 'bezet'. Prima wanneer mensen kritiek hebben (al is dat niet leuk. Wie ben ik om dat te ontkennen?) maar laat hen dan met argumenten komen. 'Dat kan ik veel beter' en dan weigeren in te gaan op mijn uitnodiging om een gastlog te schrijven om dat voor de wereld aan te tonen, is geen geldig argument. Net zo min als 'Je bent een [CENSUUR]'. 'Jouw standpunt klopt niet!' Vertel dan ook even waarom niet. Zou fijn zijn.
Wat is 'dom'?
Natuurlijk heeft iedereen een ander idee van wat 'dom' is. Echt domme mensen bestaan natuurlijk niet. Wel mensen die de zaken vanuit een ander perspectief zien. Dat van een zeeslak bijvoorbeeld. Zo vind ik het dom om sportlui exorbitante sommen gelds te doen toekomen voor iets wat gewoon hun werk zou moeten zijn. In mijn - misschien wat simplistische - optiek kunnen met dat geld heel veel meer mensen geholpen worden dan de lokale dealer van exclusieve sportauto's.
Honkballer Stanton tekende onlangs een contract voor 325 miljoen dollar (Engels). In ruil daarvoor verplicht hij zich de komende 13 jaren bij dezelfde club te blijven spelen. Tot een andere club zijn contract afkoopt natuurlijk. Intussen stierven op de dag dat hij dat contract tekende zo'n 35.000 mensen van de honger.
Hier de reactie van onze bijzonder daadkrachtige minister president Rutte op het feit dat er per dag meer mensen doodgaan aan honger dan per jaar door terrorisme:
Even iets heel anders. Dit stukje zou u eigenlijk moeten horen met een koptelefoon op:
Deze week besloot ik definitief geen tijd meer te steken in mensen die mij meer energie kosten dan opleveren. Mensen die toezeggingen doen, zich daar niet aan houden en ook na diverse herinneringen aan de gemaakte afspraak besluiten dat zij mij en mijn wensen volledig mogen negeren. Ik vind dat bijzonder respectloos. Vooral wanneer zij denken dat ik de smoesjes 'O, maar ik had het zo druk' en 'Goh, helemaal vergeten!' en 'Ik had even geen internet', 'Jouw e-mail is in mijn spamfolder terecht gekomen en mijn voicemail deed raar' en 'waarom heb je mij maar twee herinneringen gestuurd?' nog geloof.
En over geloof gesproken: welke groep pleegt 98% van alle terroristische aanslagen in Europa? Eerst gokken, dan pas klikken op deze link met het antwoord op die vraag. Laat uw gok achter in het commentaarpaneel. Wie het dichtst bij het goede antwoord zit ontvangt een goed gevoel. PVV-aanhangers hebben trouwens een oplossing bedacht tegen het probleem van mensen die met geweren rondlopen: laat álle mensen met een geweer rondlopen!
Persoonlijk vind ik mijn oplossing leuker én realistischer: overheden zijn het er over eens dat alle politie agenten 'good guys' zijn. Is het dan niet handig om gewoon van alle mensen die er zijn politie agenten te maken? Die opleiding kost minder geld dan het bestrijden van terroristen momenteel kost én die terroristen zijn er niet meer want ook zij zijn politie agent geworden!
Maandag verbaasde ik mij nog over de soms wat felle reacties naar aanleiding van de afschuwelijke aanslagen in Parijs van vrijdag de dertiende. Ik was ook wat van slag bij het vernemen van het nieuws dat een vriend is overleden. Keurig 86 jaar oud geworden, hoor. Maar toch naar.
Daarnaast:
Folders lopen: 2,5 uren
E-mail en social media: 1,5 uren
Huishouden: 2,5 uren
Overleg ivm administratie vrijwilligerswerk: 3 uren
Filosoferen in groepsverband bij de lokale vrijmetselaars: 3 uren
Totale reistijd: 1,5 uren
Televisie kijken: 1 uur
Schrijven: 1,5 uren
Slapen: 7,5 uren
En dan maar duimen dat dat opgeteld 24 uren is...
Dinsdag keken mensen op straat mij wat meewarig aan. Misschien omdat ik na mijn zangles hardop mijn oefeningen liep te doen. Vandaag leerde ik 'inhalare la voce'; de stem naar binnen richten. Ik solliciteerde deze winderige dag op een passende vacature en las op internet: 'Wie geen baan kan vinden is lui want zoekt niet hard genoeg.' Eenvoudig feit: er zijn momenteel ongeveer een miljoen mensen in Nederland op zoek naar werk en ongeveer 100.000 vacatures. Een aantal van die vacatures is vals: niets meer dan een wettelijke verplichting van vele bedrijven om met enige regelmaat een vacature te plaatsen. Maar stel dat dat niet zo is: zou harder zoeken dan opeens het aantal beschikbare banen vertienvoudigen? Ik denk van niet.
Ook maakte ik mijn keukenkastjes schoon. Maar alleen de buitenkant. De sokken die ik die dag droeg gooide ik weg: de rek was er uit waardoor één sok voortdurend van mijn enkel afgleed en onder mijn hiel opkrulde. Erg irritant.
Hannover
Verder verbaasde ik mij over de terreurdreiging in Hannover. Er werd een onbeheerde koffer gezien bij een voetbalstadion. Onmiddellijk werd de hele stad in staat van paraatheid gebracht. Volgens De Telegraaf was er een bomauto gevonden 'die leek op een ambulance'. Dat bleek niet zo te zijn maar De Krant van Ingeslapen Nederland plaatste geen rectificatie 'want het had gekund, hoor!' Ooit controleerden journalisten een bericht op waarheid voordat men het de wereld in slingerde. Maar dat lijkt iets van vroeger. Begrijpelijk maar naar mijn idee een tikkie overtrokken reactie. Ik hoop niet dat vanaf nu iedereen die een onbeheerde vuilniszak aan de kant van de weg ziet staan de politie belt.
In de ochtend hielp ik een vriend met een computer akkefietje waarbij hij mij trakteerde op een bak koffie en een gezellig praatje. 's Avonds sprak ik even met buurvrouw Rati.
Woensdag had ik mij voorgenomen lekker niets te doen. Ik verstuurde dus maar een stuk of acht mailtjes, belde maar drie mensen, stuurde er vier een sms bericht en stuurde er twee een privé bericht via Facebook. Ik probeerde van losse aantekeningen een paar hele grappen te maken voor mijn eerste heuse conference en schreef een ouderwetse sollicitatiebrief. U weet wel: op papier, met een pasfoto erbij. Het geheel in een enveloppe, postzegel erop en in de brievenbus. Ik maakte een foto-verhalenboekje en verplaatste wat meubels. Waarna ik nog wat meer moest schoonmaken. Verder deed ik wat onderzoek ten bate van de Bewonerscommissie en maakte ik een wandeling van een uurtje. Even uitwaaien. Voor de lunch maakte ik een broodje ham/ei. Twee stuks. En ik babbelde wat met buurvrouw Winonah.
Tolerantie
Anderen wisten het misschien al eerder maar ik ontdekte deze dag dat verreweg de meeste mensen alleen maar gelijk willen hebben met de berichten die zij op internet plaatsen. Ik schijn een uitzondering te zijn die graag een discussie heeft. De meesten willen alleen maar als reactie lezen: 'Goh, wat erg!' 'O, wat herkenbaar!' 'Ja, vind ik ook!' en 'Wat goed van je!' Natuurlijk is dat hun goed recht maar het wordt lastig als mensen in een stukje (op Facebook, Twitter of hun weblog) vragen: 'Wat vind jij daar nu van?' en blijkbaar geen eerlijk antwoord wensen maar alleen maar 'Nou, ik vind dat je helemaal gelijk hebt, hoor!' als antwoord accepteren. Mensen die het niet met hen eens zijn of van hen vragen hun mening te beargumenteren worden niet getolereerd. Sterker nog: iemand plaatste het bericht 'Waarom blazen ze geen dingen op in hun eigen land?' Ik vroeg 'Welk land bedoel je? Ze zijn namelijk zelf Fransen en Belgen'. Het antwoord was duidelijk: 'Van mij magge mensen als jij aan het gas, vuil terroristenvriendje!' (Niet erg 'ladylike' vond ik deze reactie van een blanke bejaarde dame.)
Anderen nemen het mij kwalijk dat de Franse vlag mijn Facebook profiel foto niet siert. 'Dus jij vindt het niet erg wat er gebeurd is?' Op mijn respons: 'Waarom plaats jij geen foto van een graanhalm om je medeleven te betuigen met die 35.000 mensen die dagelijks omkomen van de honger? Is dat volgens jou niet erg dan?' werd niet gelachen. Heel gek. Dus 130 doden zijn zielig maar 35.000 doden zijn niet zielig. Ik begrijp die discrepantie niet. Is het dan écht alleen maar omdat die 130 voornamelijk blank waren en in een westers land wonen?
Het is duidelijk dat 'tolerantie' voor veel mensen betekent: 'Ik vind iedereen tof die het altijd volledig met mij eens is.' Saai. Maar goed. (Vaste lezers weten dat ik het niet altijd eens ben met een paar collega webloggers maar hen daarom niet minder respecteer. Eerder meer. Met name omdat zij hun mening goed weten te onderbouwen. Met mensen die maar gewoon wat roepen 'want het stond zo in de krant dus het is zo!' heb ik iets meer moeite. Maar ik wens hen evengoed een fijne dag. Want zo ben ik. ;-))
Donderdag plaatste ik een stukje op LinkedIn (Engelstalig), verstuurde ik een hoopgevende sollicitatiebrief en was ik met mijn vriendin en een vriendin te gast op een bijzonder verjaardagsfeestje: dat van Tony Chocolonely.
Begonnen als halve grap in een consumentenprogramma is het in tien jaar tijd uitgegroeid tot het op twee na grootste chocolademerk van Nederland. Het begon allemaal met de vraag: 'Kunt u garanderen dat er geen slavenarbeid aan te pas kwam bij de productie van deze reep?' Stomtoevallig was ik jaren geleden betrokken bij de productie van een filmpje door de jongelui van de Filmacademie:
Ik hou daarvan, die maatschappij kritische aanpak! Omdat geen enkele producent zonder te liegen kon zeggen dat er geen sprake was van slavernij en/of kinderarbeid besloten de programmamakers zelf maar chocoladefabrikant te worden. Zo gezegd, zo gedaan. Mooi voorbeeld van: 'Als je niets doet, zal er niets gebeuren.' Daarom blijf ik ook solliciteren. Zelfs al hebben de 436 brieven tot nu toe niets opgeleverd dan afwijzingen. Áls ik al een reactie ontvang want verreweg de meeste werkgevers hebben geen tijd om te reageren op binnenkomende post.
Vrijdag was ik 's ochtends te gast op het hoofdkantoor van mijn woningcorporatie. Om hen te leren hoe je fatsoenlijk communiceert met bewoners. 'Wij gaan u een CV installatie opdringen. Bijgaand vind u de akkoordverklaring'. Vinden veel mensen niet helemaal netjes. Men stelde het op prijs dat ik de daad bij het woord voegde bij de woorden: 'Volgens mij kan ik dat beter!' in het kader van mijn levensmotto 'Iemand moet er wat aan doen en jij kunt iemand zijn.'
Daarna werd in een EMDR sessie een hele hoop oud zeer opgerakeld maar op een goede manier: als je weet wat je eigenlijk dwars zit kun je er aan werken om het te verwerken en prettiger verder leven. Super toch? Ik schreef weer een sollicitatiebrief, ontdekte dat mijn moeder in het ziekenhuis lag (En 's avonds weer naar huis mocht, na diverse controles. Mijn vriendin was zo lief om haar samen met mij op te halen en thuis te brengen. Hoefde zij niet met de taxi.) en mocht weer een groot voedselpakket ophalen bij de Voedselbank. Dankzij mijn zoon ontdekte ik tijdens het eten een nieuwe serie: Key and Peele. Vermakelijk! Vind ik.
Zaterdag was ik bij vrienden in Rotterdam. Met zes artiesten en een neuroloog, een hond, een mus en een blinde poes, een ukelele en een woonwagen legden wij de basis voor een vers kunstproject. Leuk!
(Tip: kom dinsdagavond terug naar mijn blog voor meer foto's!)
Zondag waren mijn zoon en ik te gast bij de musical Soldaat van Oranje. Een spektakel, sterk gebaseerd op het ware verhaal van een beroemde soldaat ten tijde van de Tweede Wereldoorlog. Indrukwekkend, Ontroerend. Waanzinnig mooi en knap in elkaar gezet decor. Mooi spel. En een prachtige rol voor een heuse Dakota! Cadeau van mijn moeder die zelf al eerder was geweest. Dankjewel, mam!
Deze week staan wij stil bij het overlijden van Rob van Reijn en Armand:
In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden.
In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden.
Mensen vragen mij wel eens of ik het echt meen dat mensen die niets tegen onrecht doen er mede schuldig aan zijn dat het bestaat. 'Ja' zeg ik dan. 'Want zo lang de massa zwijgt zullen mensen blijven lijden.' Terwijl mensen wisten wat er met hun Joodse buren gebeurde deden zij alsof zij niets zagen. Ze hadden er ook geen last van want zij waren immers zelf geen Jood? En trouwens: het was die mensen hun eigen schuld. Moet je maar niet zo dom zijn om als Jood te worden geboren! Wist u trouwens dat vooral Joodse doelen getroffen zijn door de aanslagen in Parijs van vrijdag de dertiende? Gek dat de reguliere media dat niet rapporteren. Zal vast een goede reden voor zijn. Maar goed dat mensen nu beter weten en het nooit zo ver zullen laten komen dat een hele groep over één kam wordt geschoren. Niet? Fout. Vervang nu eens 'Joden' met 'Marokkanen' en vraagt u zich eens af of u hypocrieten kent.
'Alle moslims kwalijk nemen dat er terroristen zijn is als alle blanke Nederlanders kwalijk nemen dat Gordon bestaat'.
Hypocrieten zijn bijvoorbeeld mensen die een hekel hebben aan buitenlanders, behalve wanneer zij zelf buitenlander zijn. Daarom leuk om te lezen wat buitenlanders vinden van buitenlanders: vinden zij dat de grenzen gesloten moeten worden voor vreemdelingen of juist niet?
Porno
In Amerika wordt verreweg de meeste porno gedownload in de meest godvrezende staten. 'Dat gebeurt vast door die twee procent die niet gelovig is!' Ik geloof ook: namelijk dat de meeste mensen die zich in die gebieden christen noemen, hypocriet zijn. Een tikkie gechargeerd misschien maar niet meer dan mensen die roepen: 'Iedereen die niet in God gelooft gaat naar de hel!'
Vredelievende soldaten?
Dat is ook de vermeende plek waar 'de coalitie' in Syrië de man met de bijnaam Jihadi John heen heeft gestuurd. Althans: met een onbemande drone is de vermoedelijke verblijfplaats plat gebombardeerd van een Brit die vocht aan de kant van IS. Of vecht want het is niet zeker dat hij bij de aanval is omgekomen. Maar de Amerikanen vieren het als een overwinning en roepen dat IS een gevoelige slag is toegebracht nu mogelijk een soldaat van dit vijandelijke leger eventueel misschien is omgebracht. 'En dat is maar goed ook want deze soldaat was wellicht van plan in de toekomst nog meer mensen om te brengen!' aldus Engeland. Goh, een soldaat die van plan is oorlog te voeren. Dat kenden wij nog niet. De eigen soldaten zijn natuurlijk van plan om met hun tanks bloemen te bezorgen bij hun vijanden. Toch? En hun bommen zijn niet bedoeld om te exploderen maar om mooi op de schoorsteenmantel te plaatsen. Gewoon, als cadeautje. Toch?
Saoedi-Arabië
Na de aanslagen in Parijs heeft Hollande de 'oorlog met IS' geïntensiveerd. IS wordt militair bijgestaan door Saoedi-Arabië. Saoedi-Arabië koopt wapens van...Frankrijk! (Artikel in het Engels) En zo is het cirkeltje rond. Misschien ligt het aan mij maar gedraagt Frankrijk zich niet een heel klein tikkeltje hypocriet? Geld verdienen aan het leveren van wapens die je daarna zelf bestrijdt waarna de tegenstander nog meer wapens van je gaat kopen? Aan de andere kant kan het ook een bijzonder goed doordachte tactiek zijn: door de wapens aan IS zelf (indirect dan) te leveren weet Frankrijk exact de zwakke plekken in die wapens te vinden.
Slotervaartziekenhuis
Op kleinere schaal was er een ziekenhuisdirectrice - mevrouw Aysel Erdubak - die zichzelf en haar vriend diverse voordeeltjes toebedacht in plaats van te zorgen voor een veilige plek waar mensen prettig beter konden worden. Zo was zij directrice van het door het ziekenhuis (zichzelf dus) ingehuurde callcenter. En dat is nog maar een heel klein deel van de diverse malversaties. Haar gedrag moest worden gecontroleerd door de Raad van Commissarissen van het Amsterdamse Slotervaartziekenhuis maar bestond vooral uit zakenpartners annex persoonlijke vrienden van haar vriend. Zij is inmiddels - en terecht natuurlijk - oneervol ontslagen maar intussen blijft het ziekenhuis illegaal geld binnen halen. Met de productie en distributie van heroïne bijvoorbeeld. Volledig legaal hoor! Behalve dat de controlerende overheidsinstantie 'vergeten' is te beoordelen of er inderdaad geen winst wordt gemaakt 'want een ziekenhuis is geen bedrijf maar een dienstverlenende instelling.' Zo werden miljoenen euro's achterover gedrukt door de directie. En wat doen de overheid en justitie nu dit aan het licht is gekomen? Helemaal niets.
En over hypocrisie gesproken:
God
Stel: uw kinderen hebben honger. Met 80 uren per week werken ontvangt u €120 per maand. U hoort dat er een fijn, vrij, tolerant land is waar zelfs mensen zonder werken €800 per maand ontvangen. Zou u dan toezien hoe uw kinderen sterven van de honger of alles op alles zetten om naar dat 'beloofde land' te komen? Eerlijk antwoord geven graag! Dus zonder u te gedragen als een hypocriete christen die zich er niets van aantrekt dat God - volgens de Bijbel althans - leugenaars veracht.
Zou men Wilders tolereren wanneer hij over christenen zegt wat hij over moslims beweert?
Hier de reactie van Minister President Mark Rutte op het nieuws dat er mensen in Nederland zijn die het liefst de werkkampen heropend zouden zien:
Goed nieuws! De Nederlandse overheid begint langzamerhand te beseffen dat wij moeten overstappen naar meer duurzame methodes van energiewinning dan gaten graven in de planeet en alles wat brandbaar is opmaken. Een goed voorbeeld is de 'Solaroad': een fietspad met zonnepanelen.
Nog maar enkele decennia en dan zijn wij bijna allemaal werkloos en kunnen wij lekker genieten van fietstochtjes en elkaar zonder de druk te voelen om te moeten werken voor een auto en een vakantie die wij zonder dat harde werken niet nodig zouden hebben.
Binnenkort hebben wij als mensen nóg meer vrije tijd dan voorheen. Het aantal vrije uren per dag is de laatste vijftig jaren al enorm toegenomen dus eigenlijk is het heel raar dat wij het steeds 'drukker' hebben. Eerdaags hebben wij helemaal geen smoesjes meer want de robots zijn in opmars! Deze wassen bedden volledig en compleet in maar tien minuutjes. Mooi, toch? Maar ja, wie betaalt straks al die werkloosheidsuitkeringen? Misschien toch maar eens nadenken over een systeem waarin niet alleen mensen met betaald werk 'nuttig' zijn.
Onderstaand 'virtueel gesprek' had ik al klaarstaan vóór de aanslagen in Parijs van vrijdag de dertiende oktober 2015. Beetje wrang dat deze discussie weer actueel is. Verschrikkelijk natuurlijk dat een tiental mensen de wapenen (wie leverden die eigenlijk?) opnam en ruim honderd willekeurig gekozen mensen vermoordden. Begrijpelijk sentiment ook: die daders waren moslims dus alle moslims zijn slecht. Wie na het uiten van de emoties even nadenkt weet dat dat een drogreden is. Tenzij je consequent bent en zegt: 'Die paar duizend NSB'ers waren blanke Nederlanders dus alle blanke Nederlanders zijn NSB'ers.'
Facebook profiel
Wat ik - excuseer mijn taalgebruik - compleet achterlijk vind is dat er mensen zijn die het anderen kwalijk nemen dat zij hun Facebook profiel foto niet hebben versierd met de Franse vlag 'uit solidariteit met de burgers van Parijs'. Wat!? Dus jij vindt het niet erg wat daar gebeurd is? Jazeker wel. Ik vind het echter óók erg van al die aanslagen in landen die wat minder dichtbij mijn huis zijn. Ik vind het ook erg dat elke dag tienduizenden mensen sterven van honger en dorst. Ik vind het ook erg dat jaarlijks miljoenen sterven door malaria en alcohol gebruik. Zal ik mijn Facebook profiel foto dan maar vervangen door een foto van een glaasje bier? Volgens de logica van sommigen betekent het plaatsen van een foto van mijzelf dat ik geen solidariteit betoon met de slachtoffers van alcohol misbruik. Nogmaals: dat soort logica is gewoon stupide. Vind ik.
Wij leven in de meest vredelievende periode
Wat ook weer veel werd gehoord is: 'Wat is er toch veel geweld de laatste tijd!' Dat is gelukkig helemaal niet waar. Pak maar eens een geschiedenisboek en zoek een periode in de historie van de moderne mens (Toen er nog maar 4000 stuks waren zal er wereldwijd niet veel geweld zijn gebruikt) dat er in de wereld minder geweld was dan tegenwoordig. Het lijkt alleen veel meer. Met name sinds 1992 toen het internet van de wereld een dorp maakte. 130 Doden is natuurlijk veel. Maar waarom ervaren mensen '4000 doden' dan niet als veel? Dat is namelijk het jaarlijks gemiddeld aantal mensen dat in Nederland sterft aan de griep. Als mensen minder eigenwijs zouden zijn en een jas aantrekken en een sjaal omdoen als ze ook bij slecht weer 'even' de vuilnis buiten zetten, zou dat al veertig doden per jaar schelen. Maar ja, een sjaal omdoen is 'vermoeiend' of zo. Alsof klagen dat niet is.
Beiroet
Overigens: twee dagen voor de aanslagen in Parijs pleegden aanhangers van IS aanslagen in Beiroet. Ook daar ontreddering en tientallen verloren mensenlevens. Werd daarvoor een televisie uitzending onderbroken? Stonden die aanslagen op de voorpagina van uw krant? Sprak Rutte er in het openbaar schande van? Hier de meest gebruikelijke reactie van onze bijzonder daadkrachtige (ahum) minister president op de meest verschrikkelijke nieuwsberichten:
Hier een interessant artikel over de oorzaken van de afname van geweld in de laatste paar duizend jaar. Wij waren als mensheid een extreem agressief volk, hoor! En bij een aantal van ons (nee, niet alleen bij moslims. Waren bijvoorbeeld Hitler, Stalin, Mao, Breivik, Joram van der Sloot en Tristan van der Vlis moslims? Waren NSB'ers allemaal moslims?) zitten die geweldsgenen blijkbaar nog in het systeem. Maar goed, als u zich liever laat leiden door de media en angsten in plaats van door feiten en cijfers dan is dat natuurlijk uw goed recht.
Hier dan het eigenlijke stuk van vandaag. Speciaal voor mensen die vinden dat elke burger een wapen moet dragen om zich te kunnen beschermen tegen mensen die wapens dragen.
====================
'Ja, er sterven mensen door wapens maar dat ligt niet aan die wapens maar aan de gebruikers. Wapens zijn niet gemaakt om mensen mee dood te schieten maar bijvoorbeeld voor de jacht.'
-'En om mooi boven de open haard te hangen?'
'Ja, dat ook.'
-'Hoe vind jij dat een Uzi aan jouw muur hangt en heb je wel eens geprobeerd een hert te raken met zo'n ding?'
-'Ja maar de meeste wapens worden gewoon gebruikt op de schietbaan door verstandige mensen die er goed mee omgaan.'
'Was het duur?'
-'Wat?'
'Die nieuwe schietbaan toen dat clublid met die bazooka zijn nieuwe speeltje kwam demonstreren.'
Posts
