Iemand kennen

Een vriend van mij ligt op sterven. Nu ja, vriend...een bevriende collega in feite. Maar wanneer is iemand een vriend? Volgens Amerikaanse (en Facebook-) maatstaven is dat iemand die je kent van naam en gezicht. Persoonlijk denk ik dat het iemand is van wie je wederzijds weet dat je zelfs bij nacht en ontij bij elkaar kan aankomen om hulp, op wat voor gebied dan ook.

Afgelopen weekend liep ik rond op het Roots in the Woods Festival in Apeldoorn. Ik kwam er oude bekenden tegen en maakte er nieuwe vrienden. Altijd leuk!

Minder leuk is dat ik mijn verdiensten 'mag' verrekenen met mijn bijstandsuitkering. Enerzijds wil de overheid dat werklozen gaan werken, al is het maar in deeltijd. Anderzijds eist de overheid dat je alle verdiensten direct weer inlevert. Ik noem dat niet echt stimulerend en zelfs niet erg positief. Ik wend mij tot afleiding in de vorm van leuke dingen doen en mediteren en zo om maar niet kwaad te worden op de idioten die deze volslagen stupide regelgeving bedacht hebben.

Een week geleden probeerde ik een experiment waarover ik las in een zelfhulpboek dat gaat over het visualiseren van doelen. De oefening was: 'Stel je voor dat je op dag auto's ziet in de kleur zonsondergang beige en op dag twee concentreer je je op een paarse veer.' Ik vond dat wat typisch maar ben altijd wel in voor een experimentje of twee en deed dus mee.  http://the-positivity-project.com/2014/01/e-squared-experiment-2-the-volkswagen-jetta-principle/ Gevolg? Ik spotte twee auto's in de betreffende kleur en de buurvrouw kwam langs terwijl zij een broek droeg in die kleur! De volgende dag vond ik bij het opruimen in huis...een paarse veer! Geinig, niet? De oefening is natuurlijk: 'Als je iets wilt zien, dan zul je dat ook.'

Daarom zien zoveel mensen beren op de weg. Of wel: zij zien gevaren waar die niet zijn. Anderen zien weer constant het positieve in anderen en alleen die nieuwsberichten die relateren aan onze interesses vallen ons op. En gelukkig maar eigenlijk want je zou helemaal gek worden als je alles wat je zou zien of ervaren bewust zou meemaken!

Althans, dat is mijn mening, mijn eigen oordeel.

Mensen oordelen vaak nogal snel en soms verbaas ik mij hardop over de reacties op de filmpjes die ik maakte voor Volg de Baas op Youtube: https://www.youtube.com/channel/UCGs2PY2VzbDoWXswmtwJfpA 
Wat mensen al niet denken over mij te weten na het zien van een paar minuutjes acteerwerk!

Toegegeven: het zijn vooral 12- en 13-jarige scholieren die blijkbaar denken dat alles wat je ziet echt is en nog niet weten dat je iemand toch wat langer gezien, gelezen en gehoord moet hebben voordat je je écht een oordeel kunt vormen.

Maar één van die kinderen heb ik weten op te sporen en een taakstraf kunnen laten opleggen. Tegen anderen bleef ik in het geweer komen. Uiteindelijk was het - na een paar weken al - niet meer 'cool' om mensen die je niet kent uit te schelden, te beledigen, kanker toe te wensen of dood te wensen. En dat vind ik dan weer cool.

Ook cool vond ik altijd Ad Visser.

Ad Visser kennen de iets oudere Nederlanders onder u wellicht nog als presentator van het ooit langst lopende muziekprogramma ter wereld: AVRO's TOPPOP (Yeah!). Maar kende u hem eigenlijk al als muzikant?

Wat zijn onze grootse problemen?

Persoonlijk ben ik erg blij dat ik momenteel niet in Hong Kong woon: studenten komen massaal in opstand tegen het ouderwetse Chinese regime. Persvrijheid wordt ernstig beknot en de politici die de macht in handen hebben zijn alleen maar 'vrienden van China'. Kritiek wordt hardhandig de kop ingedrukt. Geweld is heel normaal geworden. Dat roept bij mij de vraag weer op: hoe kan de overheid van burgers verwachten dat die zich aan de regels houden wanneer de overheid zelf die regels frequent overtreedt? Ik vergelijk het graag met de vader die - met sigaret en glas whisky in de hand - tegen zijn kind roept: 'En waag het niet drugs te gebruiken!' zonder te beseffen dat alcohol en tabak wereldwijd de meest verslavende en dodelijke drugssoorten zijn. Ik noem het ook wel gewoon hypocriet.

In Nederland hebben wij als burgers de macht op politieke partijen te stemmen die het - in onze ogen - beter zouden doen dan de partijen die op dit moment de touwtjes in handen hebben. En wat doen wij met die macht? Helemaal niets! Want eigenlijk vinden wij het wel best zo. Toch?

Het grootste deel van donderdag bracht ik door in Apeldoorn en mijn vriendin in Nijmegen. Tegen middernacht waren wij terug in Amsterdam waar ons nog een bezoekje aan een jarige buurvrouw (met bijbehorende verjaardagstaart en een wijntje) wachtte. Al met al werd de bedtijd 02.00u.

Nog steeds denken heel veel mensen ('Je bent toch werkloos?') dat ik mij te pletter verveel. Dus of ik 'even dit' voor ze wil doen of 'even dat'. Of ik ze 'even' wil aanhoren over de zieke kat van hun buurvrouw die zij zo zielig vinden. Of ik 'even' bij ze koffie kom drinken 'want dat is zo gezellig'. Of ik 'even' een brief voor ze wil schrijven, gericht aan de een of andere instantie. En zo verder. 'Nee', is mijn standaard antwoord 'want ik heb zelf meer dan voldoende te doen. Wil jij mij daarbij helpen?' Verreweg de meeste mensen die mij om hulp vragen hebben dan opeens geen tijd. 'Vreemd', zeg ik dan 'want als je wél tijd hebt om mij op de koffie te vragen, waarom heb je dan géén tijd om mij te helpen? Terwijl jij mij bijvoorbeeld helpt met stofzuigen of de lakens wisselen kan ik jou meteen aanhoren over de zieke kat van de buurvrouw. Handig toch?' Jammer dat men dan opeens geen tijd heeft om naar mijn huis toe te komen. Maar wél verwachten dat ik de tijd neem om naar hún huis te komen. Ik vind dat best eigenaardig.

Wanneer ik zelf even bel vraag ik eerst even of het wel uitkomt. Dat vind ik netter dan meteen van wal steken zonder mij erom te bekommeren of het wel schikt dat ik even bel. Ik was verbaasd toen ik hoorde: 'Je stoort want ik zit een film te kijken.' Het kan natuurlijk een ontzettend leuke, spannende, interessante film zijn maar is dat echt belangrijker dan een vriend of broer die belt? Misschien wel met een hulpvraag? En wie kan er tegenwoordig geen film op pauze zetten, opnemen, downloaden of anderszins later verder kijken? Wat ik al eerder zei: eigenaardig.

Gelukkig krijgen steeds meer mensen door dat zij mij niet meer hoeven lastig te vallen wanneer zij zichzelf vervelen of ergens te lui voor zijn. Dus dat gaat goed.

Gisteren werkte ik een achterstand met e-mails weg waarbij maar liefst zes afspraken werden ingepland. Zowel voor vrienden alsook voor vrijwilligerswerk en mogelijk betaalde werkmogelijkheden. Erg leuk en spannend weer allemaal! Ook knipte ik mijn nagels, mocht ik mijzelf weer lekker verwennen met een uitgebreide scheerbeurt en ruimde ik mijn kostuumkist uit.

Daarna ging ik met mijn zoon naar de bioscoop voor Dracula Untold en daarna naar mijn vriendin om vanmorgen heel vroeg weer af te reizen naar Apeldoorn voor vriendelijke gezichten en gezelligheid. En zelfs enigszins betaald! http://rootsinthewoods.nl/

Wel jammer dat de gemeente de door mij verdiende pecunia direct en volledig inpikt omdat ik gebruik maak van die geweldige Bijstandsregeling die mensen zo goed stimuleert om zelf geld te verdienen. NOT.

Wanneer komen wij eens af van die oude en zwaar achterhaalde ideeën over geld? Hoe komt het dat instellingen en bedrijven denken dat als iemand €350 niet kan betalen, die persoon als boetedoening dan maar €400 moet betalen? Hallo, jongens: iemand die geen geld heeft heeft geen geld! Als iemand €50 niet kan betalen, waarom laat je die persoon dan €100 betalen? Zo krijg je nooit je geld en bovendien lopen steeds meer mensen steeds meer schulden op. Dat systeem is alleen maar handig wanneer je nog meer dan de 2,5 miljoen Nederlanders dan er nu al onder zitten onder de armoedegrens wilt hebben.

Is dat het waar men bewust op aanstuurt? Van Nederland een Derde Wereldland maken? Vooralsnog zal dat erg meevallen want onze grootste problemen zijn - volgens al die mensen die zich drukken maken op de markt en via diverse media - de ruzie tussen cabaretiers Martijn Koning en Javier Guzmán, de twee doden in de westerse wereld door Ebola en - uiteraard - Zwarte Piet. En regen.

Het pleonasme van vandaag is: 'een domme idioot'

En dan nog even (alweer?) dit liedje van John Legend en Lindsey Stirling:

Liefdesnacht (Een verhaaltje)

Ooit was hij illegaal het land in gekomen want in eigen land moest hij kiezen: meevechten met het regeringsleger of meevechten met de rebellen. Maar hij hield niet van vechten. Zeker niet tegen landgenoten.

Dat liet hem met één optie: alles dat en iedereen die hij kende achterlaten en vluchten naar een land waarvan hij hoorde dat het zeer tolerant was naar buitenlanders toe. Vervolgens werd hij opgesloten en vernederd, mocht hij zijn eigen geld niet verdienen en werd hij gebruikt als zondebok voor alles wat slecht ging in het land dat hem 'gastvrij' ontving.

Inmiddels huurde hij samen met vijf andere vluchtelingen een zolderkamertje en het geld voor de huur sprokkelde hij bij elkaar met kleine klusjes en het verkopen van de daklozenkrant. Tot hij hoorde van een wonder.

Met hernieuwde energie stortte hij zich in nog meer werk. Om te sparen voor een treinreis. Terug naar zijn inmiddels stabiele geboorteland.

Een jaar later kon hij het wonder in de armen sluiten: een mooie meid van 23, gecreëerd in de nacht van zijn vlucht, die ene prachtige liefdesnacht.

===========================================
Meer lezen?

http://www.bol.com/nl/p/fantastische-ontmoetingen/9200000025107889/

http://www.lulu.com/spotlight/Terrebel

De terugkeer van hoop

Tussen half elf half één vanmorgen/vanmiddag werd ik doorgelicht over mijn leef- en voedingspatroon. Op eigen verzoek want ik wil graag gezonder gaan leven. Daarom was ik daarna nog naar een psychologe. Ik wil namelijk graag afrekenen met oude trauma's die mij belemmeren in het hier en nu om zo wat prettiger en vooral ook (mentaal) gezonder de toekomst tegemoet te treden. Omdat dan een gezonder fysiek ook praktisch is was ik nog even een uurtje gaan trainen. Daarna even bij mijn moeder op visite (nadat ik gisteren samen met mijn zoon bij haar at) om daarna met een collega te overleggen over een mogelijke komende weekend-lange werkopdracht.

Thuis gezellig samen met mijn zoon een aflevering Dr. Who gekeken waar een oud-collega van mij in bleek mee te spelen. Intussen samen gegeten en nu staat de strijkplank klaar om door mij te worden gebruikt.

Vanmorgen rond 9 uur stond ik een paar minuten met mijn handen op de
leuning van de brug. Gewoon, om van het uitzicht te genieten.

Een paar minuten later vertelde een Amsterdammer (zo eentje die een oorbel in het oor liet plaatsen in de tijd dat dat mensen deed denken aan piraten en niet aan homo's) mij dat hij de hoop in de stad ziet terugkeren: steeds vaker worden portemonnees niet alleen gevonden en vervolgens ingeleverd bij Gevonden Voorwerpen maar ook steeds vaker zitten alle pasjes, foto's en zelfs bankbiljetten er nog in!

Ik was er omdat ik maandag mijn sporttas in de tram had laten staan;
de rode Puma sporttas van toen ik als kind op voetbal zat. Maar liefst
drie hele weken! De inhoud bestond uit sportkleding (doh!) en nog een
paar spulletjes. Zoals het waterflesje met pinguïn dop dat ik van mijn
vriendin kreeg voor mijn verjaardag. En twee bamboe borden die mijn
moeder bij mij vriendin had besteld. De meneer van Gevonden Voorwerpen
vond ze erg mooi en komt ze eerdaags op de Sundaymarket kopen. Leuk,
niet?

Minder leuk was dat ik bijna van mijn sokken was gereden door een auto
die met betrekkelijk hoge snelheid de bocht om kwam gereden terwijl ik
op het zebrapad liep, door het groene voetgangerslicht. Ik legde de
persoon uit dat ik voorrang had omdat rechtdoor gaand verkeer nu
eenmaal voorrang heeft waarop zij foeterde: 'Ja maar, het licht stond
voor mij op groen en u bent maar een voetganger!'

Ja, sorry hoor, maar als je als automobilist niet weet dat ook voetgangers
verkeersdeelnemers zijn mag je van mij je rijbewijs inleveren. Wat sprak voor de oudere blanke christelijke dame zonder bontkraagje was dat zij - ondanks haar domheid - mij consequent met 'u' aansprak.

Gelukkig maar want ik heb een hekel aan mensen die vinden dat respect
maar één kant op werkt. Zoals mensen die roepen: 'Jij moet mij respecteren want ik heb meer geld dan jij.' Het hele concept van iemand een minderwaardig mens vinden omdat die persoon een lager inkomen heeft dan een ander kan ik maar niet bevatten.

Na aftrek van vaste lasten heb ik - samen met mijn zoon - €90 per
maand te makken. €90 per maand voor boodschappen, kleding, vervoer, uitgaan, cadeaus en hobby's. Met z'n tweeën. Ik geef het u te doen hoor! Natuurlijk doe ik van alles om uit deze situatie te komen. Zo schrijf ik gemiddeld vijf sollicitatie brieven per dag, doe ik mee met netwerk bijeenkomsten en volg ik gratis workshops.

Als 'beloning' voor mijn inspanningen mag ik van uitkeringsinstantie DWI een deel van het geld dat ik de afgelopen 2,5 jaren zelf verdiende naast een minimale uitkering teruggeven. Het heeft geen haast zolang ik de 5.500 euro maar binnen zes weken volledig terugbetaal. Daarom bij deze een oproep aan mijn lezers: van wie kan ik 5.500 euro lenen? Ik kan het afbetalen met 5 euro per maand!

Aanbiedingen voor betaald werk neem ik ook graag aan. Als allround administrateur breng ik graag orde in chaos. Binnen de grenzen van Amsterdam en goed fatsoen. Voor de volledigheid is hier nogmaals mijn CV: https://www.linkedin.com/in/terrebel

Vraagje: als ik weer iemand hoor zeggen: 'Nou, dat lijkt mij wel wat, hoor, die Bijstand: lekker geld krijgen voor niets doen!' mag ik hem of haar dan slaan?

Nog even een lollig liedje als cadeautje aan u, mijn waarde lezer. Omdat u mij weer heeft 'aangehoord'.

Is belediging een verworven recht?

Vanmorgen was buurvrouw Angélique op visite en met haar besprak ik mijn eerste bezoek aan een diëtiste ooit van gisteren. Gisteravond beleefde ik een bijzonder interessante avond waarin een landelijk bekende psychiater vertelde over waarheid en perceptie, respect en medemenselijkheid. Kern van het betoog: het getuigt van beschaving om geen gebruik te maken van je recht op het beledigen van anderen. Ik vind dat mooi.

In mijn kennissenkring zitten mensen uit alle lagen van de bevolking: dik en dun, blank en gekleurd, groot en klein, jong en oud, homo en hetero, boeddhist, christen en agnost en ja, zelfs racisten maken deel uit van mijn kennissenkring. Er zijn nog steeds mensen die zichzelf 'tolerant' noemen én vinden dat Amsterdam geen ruimte mag maken voor het opvangen van 600 asielzoekers 'want dat zijn allemaal criminelen die op ons sociale stelsel komen teren'. Ik neem het volksmenners als Geert Wilders kwalijk dat zij misbruik maken van het onvermogen tot zelfstandig nadenken van sommigen. Door hem en andere racisten zijn er mensen die ervan overtuigd zijn dat 'alles de schuld is van de buitenlanders'.

Natuurlijk dienen wij er ook voor te waken dat wij mensen van buitenlandse komaf niet voortrekken in het economisch sociale leven en bijvoorbeeld een slecht presterende werknemer niet durven te ontslaan omdat hij toevallig een donkere huidskleur heeft en wij dan bang zijn voor racist te worden uitgemaakt.

Zouden er landen zijn waar men net zo politiek correct probeert te doen als Nederland? Ofwel: hebben wij het eerdaags niet meer over de Kerstman maar over de Kerstpersoon? En als Zwarte Piet negatief stereotiep is voor eh...negers...mag De Efteling dan nog wel de negatieve stereotype dikke blanke man exploiteren die generaties kinderen hebben leren kennen als Holle Bolle Gijs?

Kijkt u eens naar dit filmpje (Engels) en vraagt u zich eens af wat u zou doen in een soortgelijke situatie:

Over moeten

Zaterdagmorgen stond ik als vrijwilliger te helpen met het verkeer te regelen op een lokale braderie en kwam er een jeugdvriend tegen. Zo'n 36 jaar geleden waren wij klasgenoten!

Niet elke verkeersdeelnemer wilde mijn aanwijzingen opvolgen en eentje was zo brutaal om te provoceren: 'En wat ga jij dan doen als ik weiger naar jou te luisteren?' -'Dan maak ik een foto van het ongeluk.' was mijn repliek. Waarna hij toch maar in de richting fietste die ik aangaf. Een jongedame achter het stuur van een lesauto gaf ik niet-bestaande aanwijzingen met handgebaren. Haar instructeur overzag de situatie goed, gaf mij een knipoog en dirigeerde de panikerende dame in de juiste richting langs de wegafzetting. Een trambestuurder vermaakte ik door met een paraplu in de hand te doen alsof ik een koorddanser was die de tramrails als 'koord' gebruikte. Zo blijf ik eigenlijk altijd entertainer.

Verschillende mensen blijken andere opvattingen te hebben over het beroep van entertainer. Daarom knutselde ik deze uitleg in elkaar:

(Even er op klikken voor een grotere versie)

Zaterdagavond was ik op een feestje in de Heineken Music Hall en zondag stond ik mijn vriendin bij op de Museum Market op het Museumplein in Amsterdam waar zij stond met haar bamboe producten van eigen merk. Het was een geweldige dag in meerdere opzichten:

Rondstruinen op de markt prefereer ik nog steeds boven het virtueel langsgaan bij winkels via internet. Zelfs wanneer de winkel een handig mobiel appje heeft om kopen van spullen nog makkelijker te maken.

In een of ander tijdschrift las ik het verslag van iemand die dolblij is met een appje op zijn mobiel dat hem in staat stelt een afspraak te maken met zijn kapper: 'In maar vijf minuutjes staat je afspraak in de agenda dankzij dit handige appje!' verklaarde hij enthousiast. Ik dacht eigenlijk meteen: 'Sinds wanneer is er iets mis met gewoon even bellen? Wel zo makkelijk en vaak nog sneller...

Mensen vragen mij wel eens waarom ik toch zo veel tijd besteed aan het nadenken over dingen. Mijn wedervraag is meestal: 'Waarom doe jij dat niet?'

Niets menselijks is mij vreemd: zo ben ik wat allergisch voor het woord 'moeten'. Als iemand mij vertelt 'Je moet dat doen', dan gaan de hakken in het zand en doe ik het dus juist niet. Het wordt helemaal erg wanneer iemand zegt: 'Je moet je er niets van aan trekken wanneer mensen zeggen dat je iets moet.' Tja, dan wil ik eigenlijk geweld gaan gebruiken... Ik weet dat ik daar niet de enige in ben maar toch is het niet altijd handig. Bijvoorbeeld wanneer iemand zegt: 'Je moet ademhalen'...

Wanneer het gebied waar je woont is getroffen door een aardbeving moet je wel (voorlopig) in tenten wonen. je hebt geen keus. Wij hebben echter wél een keus en kiezen er vaak voor om in de modder en regen in een tentje te gaan zitten bibberen en afzien. Sterker nog: wij betalen maar al te graag voor dat 'privelege'! Wij noemen dat 'Lowlands' en 'Rock Werchter'.

Het cadeautje van vandaag is een romantisch klassiek stukje van componist Jean Absil:

Over keuzes maken

Ook gisterochtend wilde ik een uurtje trainen. Daarna even de stad in gaan voor een kostuumonderdeel om daarna een paar uren geconcentreerd aan mijn takenlijst te werken in een netwerkruimte: http://www.tipsyamsterdam.nl/

Zo kun je ook als ZZP'er met 'collega's' praten! En - zoals sommige volwassen al weten - kun je met praten soms zelfs ongelukken voorkomen.

Helaas voorkwam mijn lichaam bovenstaande goede voornemens en bracht ik de dag zielig en ziekjes door om mijzelf in de middag op te pakken voor een workshop Belastingen en daarna een etentje en een spelletjesavond bij een vriend.

Vanmorgen vroeg (acht uur in de morgen vind ik best vroeg) stond ik als vrijwilliger te helpen op een braderie in de buurt. Een oproep voor meer vrijwilligers leverde helaas weinig reacties op.

Deze reactie van een Facebook vriend op mijn stukje van donderdag wil ik u niet onthouden:

Er zit een tegenstrijdigheid in je stukje. Aan de ene kant zeg je dat er geen burgerdoden moeten vallen. Aan de andere kant zeg je dat de Amerikanen makkelijk I.S. zouden moeten kunnen verslaan. Het lukt de grootste krijgsmacht ter wereld niet om I.S. Weg te vagen OMDAT ze burgerdoden proberen te vermijden. Ondanks technologie tegen kerels in pick-up trucks is het vrijwel niet te doen als ze zich in stadswijken verschuilen. Een hele wijk platgooien is niet zo moeilijk. Één bevel van het Pentagon en welke stadswijk ter wereld dan ook is verdwenen. Met conventionele wapens. Maar burgerdoden maken levert meer slechte publiciteit op dan het dode i.S. Strijders waard is. De wapens haalt I.S. Voornamelijk uit de directe omgeving. Maar speciale wapens komen uit het enorme wereldwijde zwarte circuit. Zelfs tweedehands NATO wapens duiken op, zoals hier: https://www.bellingcat.com/resources/case-studies/2014/09/01/arms-identification-german-missiles-in-the-hands-of-the-islamic-state/ Dit zijn verouderde wapens die niet veel hoeven te kosten en die makkelijk oude Soviettanks kunnen vernietigen. Zelfs de oude Turkse tanks, wachtend aan de grens ( op wat eigenlijk ?) kunnen hiermee worden bestreden. Twee miljard stelt in de wereld van moderne wapens weinig voor, maar tweedehands kun je toch een aardig arsenaal samenstellen. Daarnaast hebben ze zeer veel Amerikaanse voertuigen en wapens van het Iraakse leger buitgemaakt. De vlaggen en merktekens staan er doorgaans nog op. "Kalief" Abu Bakr al-Baghdadi heeft NIET van 2007 tot 2010 vastgezeten. Een Amerikaanse kolonel heeft beweerd dat hij van 2005-09 vast zat vanwege " Banden met al-Qaeeda". Hij kon dat bewijzen noch weten. Toch hebben diverse nieuwskanalen dat klakkeloos overgenomen. In werkelijkheid zat al-Bagdhadi in 2003 een korte tijd vast samen met vele andere " Civil Detainees" , hij is met een groep anderen "veilig"verklaard. Sinds 2006 zit hij bij wat we nu kennen als I.S. En in 2010 volgde hij Abu Omar al-Bagdhadi (gedood door de Amerikanen) op als leider. De Amerikanen hebben al sinds 2011 een prijs op zijn hoofd gezet. Dus ik denk niet dat hij zelf een gesprekje over vrede op prijs zou stellen.

Ooit zijn er regels opgesteld voor oorlogvoeren. Alsof het een spelletje betreft...Maar wat te doen wanneer één van de oorlogvoerende partijen zich niet aan die regels houdt?

Ondanks regels gebeuren er toch ongelukken. Zie het verschrikkelijke ongeval met de monstertruck in Haaksbergen, onlangs. Terwijl de diverse betrokken partijen elkaar de schuld doorspelen treuren maar liefst drie families om een overledene. Maar regels zijn niet het enige wat tussen ons en verdriet hoeft in te staan. Nadenken kan ook heel goed werken. Letterlijk met de rug tegen de muur gaan staan met minder dan 30 meter tussen mijzelf en een gevaarte met een vermogen van 1500pk noem ik niet erg verstandig. Een kind van vijf daar neerzetten is - zacht gezegd - niet erg slim.

Natuurlijk kun je er op vertrouwen dat de overheid je wel zal beschermen maar misschien moeten wij de overheid zien zoals sommige gelovigen God bezien: Hij helpt alleen hen die zichzelf helpen.

Mensen zijn van nature geneigd anderen de schuld te geven van hun eigen tekortkomingen: 'Ja maar, ik had een slechte jeugd.' 'Ja maar, de vergunning was niet in orde.' 'Ja maar, ik kende de regels wel maar niemand vertelde mij dat ik mij daar ook aan moest houden.' Maar wat je achtergrond ook is, hoe zielig je ook bent, wat voor kansen je ook hebt gekregen, je hebt zelf altijd een keus en kunt nooit een ander kwalijk nemen dat jij zelf de verkeerde keus hebt gemaakt. Vind ik.

Dagelijks zie ik mensen de keus maken tussen 5 seconden wachten en 'even snel door het rode licht' oversteken. Meestal gaat dat goed. Maar niet altijd.

Dankzij de geweldige blogcollega Di Mario kan ik u de volgende oplossing aanbieden voor het probleem van haast hebben met oversteken...



Yo Yo Ma, Barack Obama, Stephen Colbert, Bonnie Raitt..en de overlevende leden van Led Zeppelin vinden dit allemaal een prachtig cover van de klassieker 'Stairway to Heaven'. Wat vindt u ervan?

87 (Een verhaaltje)

Zij genoot. Met volle teugen. Van het leven.
Een toonbeeld van optimisme en nooit verlegen om een praatje.
Altijd klaar om een ander te steunen
en altijd bereid om te leren.

Altijd open, altijd eerlijk.
Een voorbeeldig studente
met een enorm doorzettingsvermogen en levenslust.
Toch stierf zij al enkele weken na het behalen van haar diploma.

Wat niet zo heel gek is voor iemand van 87.

===========================

Meer lezen?

http://www.bol.com/nl/p/fantastische-ontmoetingen/9200000025107889/

http://www.lulu.com/spotlight/Terrebel

Kosteloos. Of kostenloos.

Vanavond ben ik presentator van een informatie-avond over schizofrenie. De spreker ken ik stomtoevallig nog uit mijn tijd als rondreizend dichter!

Vanmorgen was ik er vroeg uit voor een uurtje trainen waarna ik bij een vriend langs ging om hem zijn prijs (een door mij geschreven verhaaltje) te overhandigen. Daarna even met kattenbakkorrels gesjouwd om vervolgens even bij mijn vriendin een broodje te eten en gezellig te praten.

Heeft ooit iemand al eens geprobeerd om te praten met de leiders van terreurorganisatie IS? Waarom eigenlijk niet? De leider van IS was in 2007 door de Amerikanen opgepakt en opgesloten in Irak omdat hij één van de leiders was van Al-Qaida. In 2010 is hij vrijgelaten maar niemand zegt te weten waarom.

Een jaar later was hij leider van IS. Ik vind dat raar maar ben daar blijkbaar alleen in. Hoe komt IS trouwens aan de wapens die men gebruikt om hele steden gewapenderhand in te nemen? Naar verluidt beschikt de organisatie over een totaal banksaldo van 'maar liefst' zo'n 2 miljard dollar. In totaal. Dat bedrag geven de Amerikanen makkelijk per dag uit om bommen te werpen, geweren leeg te schieten en jeeps rond te rijden. En dan is er nog de rest van de VN-macht, waaronder Nederlandse en Belgische jachtvliegtuigen.

Zelf denk ik dat het een prima idee is om ervoor te zorgen dat een organisatie als IS nooit meer burgers kan doden. Maar als er burgers vermoord worden om dat doel te bereiken wordt het middel dan niet erger dan de kwaal? Ofwel: hoe kun je het doden van burgers om het doden van burgers te voorkomen eigenlijk verantwoorden?

En er is nóg een vraag die mij in dit verband bezighoudt:

Waarom lukt het met zo'n gigantische overmacht niet om IS van de aardbodem te vegen?

En over vegen gesproken: gisteren veegde ik mijn bureau en de woonkamervloer schoon. Nadat ik eerder op de avond een interessant gesprek had gevoerd over mobiele telefonie.

Met mijn zoon probeerde ik uit te zoeken waarom 'kosteloos' zonder tussen-n moet worden geschreven volgens de regels uit Het Groene Boekje. Volgens het Witte Boekje mag zowel 'kosteloos' alsook 'kostenloos'. De eerste omdat in vroeger tijden het woord 'kost' het enkelvoud was van 'kosten'; de tweede spelling mag omdat het woord 'kost' al lang niet meer gangbaar is en het woord dus feitelijk betekent 'zonder kosten' en niet meer 'zonder dat het wat kost'. Best ingewikkeld soms, taal. Maar wel leuk.

Gelukkig is nadenken altijd kosteloos. Of kostenloos. Dus wat weerhoudt zoveel mensen ervan om het te doen?

Liever dan nadenken over wat wij zelf kunnen doen laten wij (u en ik natuurlijk niet) ons leiden door autoriteiten, zoals dit gefilmde experiment (Engels) ons toont:

Tijden veranderen

Al een paar dagen geeft de agenda in mijn smartphone aan dat ik geen afspraken heb. Of wel: het apparaat weigert te synchroniseren met mijn Google agenda op de desktop. Iemand enig idee wat er aan de hand kan zijn?

Maandagavond werd een mooie avond. De avond voor belangstellenden in 'mijn' vrijmetselaarsloge werd een groot succes! Gisteren en vandaag was ik lekker in huis bezig. Ook wel eens nuttig. Wel werd ik volledig doorgelicht in verband met het aanpassen van mijn leef- en voedingspatroon, hielp ik wat mensen telefonisch ('Waar vind ik mijn connecties in LinkedIn?' -'Zie je de knop 'connecties'? Klik daar eens op.') en ging ik diverse winkels langs voor kostuumonderdelen. O ja, en ik heb als vrijwilliger folders uitgedeeld in verband met een naderend buurtfeest. Ik vind nu eenmaal dat als je in een buurt woont je je dan best af en toe mag inzetten om de buurt wat leefbaarder te maken. Wat mij betreft is daar geen discussie over mogelijk.

De hele discussie rond Zwarte Piet (is dit onderdeel van een eeuwenoud kinderfeest een uiting van racisme of niet?) is volslagen overbodig. Tradities veranderen nu eenmaal vanzelf. Kwam de Goede Sint altijd al met een stoomboot aan? Nee, natuurlijk niet. Dat feit is indertijd verzonnen door een Amsterdamse leraar die ook veel sinterklaasliedjes schreef. De stoomboot bedacht hij om het sinterklaasfeest te moderniseren en de stoomboot was toen het nieuwste van het nieuwste vervoermiddel. Nu pleit ik er niet direct voor om de Sint met zijn eigen Learjet te laten landen op Rotterdam Airport maar ik wil er wél voor pleiten om pas vanaf begin november de voorbereidingen te treffen voor 's lands bekendste verjaardag op 5 december (in België 6). Deze foto maakte ik in de Vomar supermarkt op 31 augustus (...) jongstleden:

Dus Zwarte Piet aanpakken? Nee! De commercie die al in augustus de kinderen het hoofd op hol doet slaan door strooigoed te verkopen waardoor de kindertjes ruim drie maanden aan het hoofd zullen zeuren over Sinterklaas cadeautjes want nog even en de eerste pepernoten liggen al in de winkel wanneer de Sint in december zijn hielen heeft gelicht...

Traditiegetrouw is de Goedheiligman overigens helemaal niet zo aardig. Met name kinderen kregen er flink van langs als zij stout waren geweest. Gewoon ouderwets een pak rammel met de roe. Voor lieve kinderen was er niet meer dan een snoepje. Als wij dan toch oude tradities moeten voeren, laat die traditie waarbij kinderen fysiek werden mishandeld dan maar terugkomen. Of zouden al die idioten die voor het behoud van tradities zijn dan nu opeens tégen het behoud van oude tradities zijn?

Feit is dat de tijden veranderen. Zoals ooit iemand verzuchtte: 'Ik ben erg tegen die verwerpelijke nieuwe uitvinding! Kinderen onthouden nu helemaal niets meer: geen citaten van grote denkers, geen passages uit beroemde toneelstukken...helemaal niets!" Die uitvinding waar hij het over had? De schrijfkunst.

Het cadeautje van vandaag is een liedje van David Bowie:


Vandaag staan wij stil bij het overlijden van Jeen van den Berg

Het waarom van vreemdelingenhaat

Voor wie dit op tijd leest: vanavond is er een informatie avond in Vrijmetselaarsloge La Charité te Amsterdam. Ik zal er ook zijn.

Zaterdag was vooral voor schrijven en huishouden, hoewel ik natuurlijk ook een paar sollicitaties schreef en daarna naar een verjaardagsfeestje ging. En wel op deze locatie:

Zondag vierden wij op de altijd weer gezellige Sunday Market in Amsterdam Westerpark nog even de verjaardag van mijn oudste dochter die zaterdag ('Leuk he, op mijn verjaardag vieren ook alle dieren feest!') 14 werd.

Een hele dame dus al! Omdat mijn moeder nog niet zo heel erg mobiel is aten wij ook bij haar thuis nog een stukje taart, gemaakt van de verse appeltjes uit de tuin van mijn schoonvader!

Vrijdag aten wij broodjes bij mijn schoonvader en zijn vrouw en zette hij nieuwe trappers op mijn nieuwe (tweedehands) fiets, met hulp van mijn vriendin.

Resultaat: voor het eerst sinds 36 jaar heb ik weer gefietst! Even een paar uurtjes oefenen en dan durf ik de weg wel op. Dat heb ik nog nooit geleerd namelijk.

Daarna brachten wij een bezoek aan mijn schoonmoeder waarna ik op tijd thuis moest zijn om te oefenen voor een nieuwe show. En toen was er nog een stapel was die ik graag wilde wegstrijken. U begrijpt dat ik de laatste paar dagen weinig tijd had voor lezen. Maar toch...

Boek nummer 20 van dit jaar is de verhalenbundel 'The Ant King and Other Stories' van Benjamin Rosenbaum. Soms verwarrend, soms gewoon interessant maar steeds een tikje vreemd. I like!

Terrorisme vind ik niet leuk. Niet alleen vanwege die paar duizend doden per jaar maar vooral omdat mensen er dom van worden. Een schooldirecteur Etten-Leur wil niet met zijn leerlingen naar Parijs uit angst voor aanslagen van IS: 'Stel je voor dat 'ze' de Eiffeltoren opblazen als ik net met vierhonderd leerlingen op de top sta!' De terroristen hebben dus gewonnen want hun doel is mensen bang te maken. Te bang om te leven. De beste manier om terrorisme te bestrijden is daarom negeren. Na de start van de War on Terror is het aantal aanslagen enorm toegenomen. Ik bedoel maar...

Natuurlijk kunnen er bommen worden gegooid op dorpen waarvan men vermoed dat een lid van IS zich er schuilhoudt maar deze gesprekken zijn niet realistisch: 'Het spijt mij dat wij uw dorp hebben platgebombardeerd waarbij uw moeder en kinderen zijn gedood maar waarschijnlijk hebben wij óók een lid van IS geraakt!' -'O, dan is het goed.'

Natuurlijk moet IS worden uitgeschakeld maar wij moeten ervoor waken dat het middel (bommen werpen) niet erger wordt dan de kwaal. En waarom wordt van individuele moslims verwacht dat zij afstand nemen van terreurgroep IS? Verwachten wij ook van individuele christenen dat zij afstand nemen van de pedoseksuele daden van tientallen priesters en andere hypocrieten katholieken?

Nee, praten is misschien niet de beste oplossing maar vele malen beter dan geweld te gebruiken want als geweld écht de beste manier was om een einde te maken aan geweld zou er geen geweld meer zijn.

Ik pleit dus voor vergaderingen in plaats van bommen. Als is het maar omdat er goede dingen gedaan kunnen worden voor die miljarden dollars die dan jaarlijks niet meer uitgegeven worden.

Op de vergadering van de bewonerscommissie van woensdagavond werden spijkers met koppen geslagen. Vooral omdat er een medewerkster van de woningcorporatie bij aanwezig was. Dat helpt. Net als hulp zoeken bij gezondheidsklachten: de laatste paar weken heb ik erg veel last van mijn voeten na lang staan. Daarom zocht ik contact met iemand die mij daar waarschijnlijk van af kan helpen:

Donderdagochtend liet ik mij nieuwe inlegzolen aanmeten door de podo posturaal therapeut en 's avonds genoot ik met mijn vriendin van een etentje om te vieren dat wij precies twee jaar en 10 maanden samen zijn. Elke reden om iets te vieren is er eentje, toch? Ik heb medelijden met die mensen die altijd alles maar negatief zien!

Aanhangers van de PVV, bijvoorbeeld, vinden dat mensen die de Nederlandse taal slecht beheersen maar terug moeten naar het land van oorsprong. Partij idioloog Martin Bosma wilde eigenlijk niet verder gaan dan het afnemen van een eventuele uitkering aan hen die het Nederlands slecht beheersen. Daar gáát de pensioenuitkering van Drentse boeren en de werkloosheidsuitkering van Urkse jongeren voor wie elke opleiding te hoog gegrepen is...Maar even alle gekheid op een stokje: Die taaleis is natuurlijk gek, want veel van hen zijn zélf bar slecht in spellen: http://www.pvvnoordbrabant.nl/index.php/steun-de-pvv/vrijwilligers-gezocht Of willen zij in feite zelf het land uitgezet worden en 'gelukszoekers' worden in landen waarvan zij denken dat het daar beter is dan hier?

De meeste aanhangers van extreem rechts (ja, de PVV is een extreem rechtse partij) en van extreem links (een deel van de SP aanhang) zijn slecht opgeleid en werken daarom in laag betaalde banen of zijn afhankelijk van een uitkering. Het geldgebrek dat daarmee gepaard gaat weerhoudt hen er van regelmatig naar het buitenland op vakantie te gaan. Daardoor komen zij nauwelijks in contact met andere culturen en dus zijn zij er doodsbenauwd voor. En dat waar je bang voor bent wil je weg hebben. Zo werkt het brein nu eenmaal. Ziedaar een doodsimpele oorzaak (niet 'de' maar 'een') voor de vreemdelingenhaat die velen beheerst. Nu valt het in Nederland nog wel mee en kennen wij vreemdelingenhaat slechts mondjesmaat.

Maar stel nu eens dat uw familie al tientallen generaties wordt verteld dat mensen met een andere huidskleur, een andere taal of een andere vorm neus minderwaardig zijn aan u? Juist, dat geloof je dus gewoon. Zelfs wanneer je verstand het tegenovergestelde beweert zijn het vooral je opvoeding en je omgeving die bepalen wat je gelooft. Zo geloven de meeste Chinezen dat de Dalai Lama een laffe tiran is. Niet omdat hij dat daadwerkelijk is en zij dat uit eigen ervaring weten maar uitsluitend en alleen omdat hen dat al eeuwenlang wordt verteld.

Ziedaar ook de reden waarom het conflict tussen Israël en de Palestijnse Authoriteit voorlopig nog wel even zal blijven voortduren: de meeste mensen aan beide kanten zijn zo gewend geraakt en zo vervlochten met alles wat bij dat eeuwenlange geweld hoort dat het een levensstijl is geworden. En van nature zijn mensen er zeer tegen gekant om hun levensstijl te veranderen. Individuen daargelaten.

Hamas gebruikt onschuldige vrouwen en kinderen als schild bij het afvuren van raketten richting Israël en Israël richt doelbewust raketten op burgerdoelen. Conclusie: beide partijen zijn - ongeacht wie er 'begon' - zo schuldig als de neten! Vind ik.

Heel aardig van Israël dat de bevolking van Palestina een deel van de zee mag gebruiken om zelf vissen te vangen! Toch? Zelf vind ik het nog steeds vreemd dat een land blijkbaar mag bepalen welk deel van de zee hun eigendom is. Landen bepalen zelfs welk deel van de lucht van hen is! Nog even en vogels moeten geld betalen om van het ene naar het andere land te vliegen....

Wat ik vreemd vind: mensen die heel hard roepen dat zij voor vrijheid van meningsuiting zijn maar niet willen dat mensen een mening uiten die anders is dan die van henzelf. Zij roepen zelfs letterlijk: 'Stop nou eens eindelijk met het uiten van jouw mening!'

Naar mijn mening is dit liedje ietwat gedateerd; het gaat erover dat je in het jaar 2095 je computer kunt gebruiken om te bellen...


Vandaag staan wij stil bij het overlijden van Linsey de Paul, Ward Ruyslinck, Jean-Claude Duvalier en Geraldine Mock

Stuiterbal (een verhaaltje)

Het monster kon niet worden verslagen. Te meer omdat het niet één monster was maar meer een entiteit die uit meerdere wezens bestond. Met hun nietsziende ogen en hun pikzwarte huid, glimmend van angstzweet bleven zij komen. Als een eindeloze serie zeegolven bleven zij inbeuken op zijn inmiddels krachteloze lichaam. En hij bezweek.

In zijn droom aan de andere kant was zij bij hem. Om hem bij te staan in zijn strijd en de moed op te brengen de duisternis in zijn ziel het hoofd te bieden. En hij kwam terug.

Het monster/de monsters in complete verbijstering! Hij versloeg hen door één enkel wezen neer te slaan. Niet als mens, want daar kon men zich tegen verdedigen.

In de druipnatte donkergrijze grotten die mogelijk ouder waren dan de planeet, versloeg hij zijn demonen in zijn reïncarnatie van roze stuiterbal.

==================================
Meer lezen?

http://www.bol.com/nl/p/fantastische-ontmoetingen/9200000025107889/

http://www.lulu.com/spotlight/Terrebel

Wat wenst u?

Vanmorgen was ik aanwezig op een netwerkochtend op een locatie in de buurt: https://www.facebook.com/TipsyAmsterdam Altijd inspirerend om nieuwe mensen te ontmoeten! Nadat de meesten weg waren was het tijd om te gaan werken. Lekker rustig en ongestoord en niet afgeleid door goudvissen, buurvrouwen of strijkgoed. Wat ook hielp: mijn nieuwe appje als hulp om geconcentreerd bezig te blijven: http://www.forestapp.cc/ Elke keer dat het je lukt om een half uur lang niet je mobiel te pakken om 'even' op Facebook te kijken of een spelletje te spelen krijg je als beloning een - virtuele - boom. Na een tijdje heb je een heel bos! Laat je je per ongeluk tóch afleiden dan sterft het boompje dat op dat moment groeit...

Vanavond zou ik kunnen oppassen op het dochtertje van vrienden maar de avond is al gereserveerd voor een overleg met de lokale bewonerscommissie.

Maandag ontving ik mijn eerste sessie HAT-therapie. Het was even zwaar emotioneel maar ik heb de indruk dat het voor mij goed werkt. Met name om traumatische zaken uit het verleden 'een plekje te geven'. Het viel de psychologe dinsdag meteen op dat ik veel beter in mijn vel zit en een stuk positiever denk dan toen zij mij enige maanden terug leerde kennen.

Gistermiddag sprak ik met een vriend in een café om de hoek en maandagavond deed ik mee met de naborrel met vrienden bij mijn vriendin. Maar pas na een avond op 'de club'.

In 'mijn' vrijmetselaarsloge leer ik van anderen dat zelf nadenken en twijfelen een groot goed is. Niet zomaar aannemen wat anderen zeggen. Zelfs niet wanneer het een groot mediaconcern is als Fox News of De Telegraaf. Zelfs niet wanneer iets je verteld wordt door een landelijk bekende psychiater. Of je moeder. Daarom: lees, begrijp wat je leest en doe vervolgens iets met die kennis.

Wie zich afvraagt waarom ik mij zo thuis voel in de Vrijmetselarij: maandag 6 oktober is er een (gratis) informatie avond in Amsterdam. Via deze link kunt u zich aanmelden. En ja, vrouwen zijn ook welkom als Vrijmetselaar; er zijn - behalve de bekende loges voor mannen - ook loges voor alleen maar vrouwen en een paar gemengde loges.

Mensen lezen vaak niet tot slecht. U en ik natuurlijk uitgezonderd. Zij lezen graag 'moslims zijn gewelddadig' maar een brief van ruim honderd moslim-organisaties die de acties van IS veroordelen lezen zij niet. Onder het mom 'daar heb ik geen tijd voor' lezen zij alleen die stukken die hun vooroordelen bevestigen. Voor zelfstandig nadenken heeft menigeen geen tijd. Jammer. Voor hen die wél zelfstandig willen nadenken kwam De Correspondent met dit stuk: https://decorrespondent.nl/1836/Een-stille-revolutie-in-de-islam/47056680-f5de12c4 Inderdaad: wat IS doet heeft hoegenaamd niets met Islam te maken!

Als u dit blog leest via de internet-functie van uw Smart TV dan weet Samsung of LG dat u dat doet. Zoals de TV-giganten ook weten naar welke zender u kijkt en hoe laat. Het stukje uit 1984 waarin George Orwell beweert dat 'Big Brother' (de overheid) met u meekijkt via uw televisietoestel komt dus akelig dicht bij de waarheid in het hier en nu! U gelooft mij niet? Leest u de Algemene Voorwaarden maar eens die u moest goedkeuren toen u uw nieuwe televisie installeerde. Of heeft u daar geen tijd voor, druk als u bent met geld uitgeven? ;-)

Natuurlijk is het goed wanneer mensen geld geven aan goede doelen maar wat ik niet begrijp is die blijkbaar dringende behoefte van veel mensen om aan duizenden wildvreemden te laten zien dat zij een goed mens zijn. Bijvoorbeeld door een filmpje van zichzelf te plaatsen waarop zij worden overgoten met een emmer ijskoud water en zo laten zien (hoe dan?) dat zij zich zorgen maken over mensen die lijden aan de spierziekte ALS: http://en.wikipedia.org/wiki/Ice_Bucket_Challenge Wie is uitgedaagd en zichzelf met ijswater overgiet committeert zichzelf tot het doneren van tien dollar. Wie de uitdaging weigert moet 100 dollar overmaken.

Op die manier is er alleen al in Nederland maar liefst één miljoen euro binnengehaald! Wauw, joepie ende hoera en zo. Excuseer mijn sarcasme maar dat bedrag is minder dan een derde van wat wij jaarlijks uitgeven aan het mobiele spelletje Candy Crush. Ja, u leest het goed: met zijn allen (u natuurlijk niet) betalen Nederlanders jaarlijks ruim 3 miljoen euro aan virtuele muntjes om naar het volgende niveau in een spelletje te komen. Echt waar. Maar goed, ik dwaal af...

Als ik aan een goed doel wil geven dan doe ik dat. Punt. Daar hoef ik geen emmer ijskoud water voor over mijn eigen hoofd te gieten en dan aan duizenden mensen te laten weten dat ik dat liever doe dan geld doneren. En eigenlijk is het best raar: prima drinkwater verspillen, wetende dat er dagelijks mensen omkomen van de dorst. Alleen maar omdat je geen geld wilt geven aan een goed doel...

Patrick Stewart nam - naar mijn bescheiden mening - de zogeheten Icebucket Challenge het beste op:

Ja, ijs hoort in een drankje en wanneer je geniet geniet je meer wanneer je eerst iets goeds hebt gedaan: geld overgemaakt voor een goede zaak.

Wat ik mij afvraag - hoewel ALS een bijzonder nare ziekte is  (van elke 100.000 doden sterven er twee aan deze spierziekte) - waarom wordt er nauwelijks actie ondernomen tegen de dodelijkste ziekte ter wereld waar dagelijks (...) ongeveer 35.000 mensen aan overlijden? Dus: waarom doet bijna niemand iets tegen honger? Is het misschien omdat er geen bekende mensen aan lijden en wij in ons leven nooit persoonlijk iemand zullen kennen die er aan sterft? Honger ligt ver bij ons vandaan. En daar mogen wij ons gelukkig mee prijzen.

Goed beschouwd zouden goede doelen helemaal niet nodig moeten zijn: de Voedselbank in Nederland zou niet nodig zijn als gemeentes en andere bedrijven bijvoorbeeld werknemers een normaal salaris zouden bieden in plaats van 'gratis werkervaringsplekken'; als de diverse regeringen minder aan vriendjespolitiek deden en meer voor de bevolking zou er geen geld te hoeven worden opgehaald voor voedsel in Afrika; als overheden zouden investeren in dijken in plaats van in bommenwerpers zou er geen geld hoeven te worden ingezameld voor de slachtoffers van overstromingen...en zo verder.

Natuurlijk hoop ook ik dat mijn toekomstige kleinkinderen in een betere wereld komen te leven dan waar ik nu in leef maar voorlopig houd ik mijn wensen net zo realistisch als bijvoorbeeld kunstenaar Theo Jansen ('Ik wil zelfstandige mechanische beesten creëren die langs het strand lopen en mensen amuseren.') of de bandleden van Will and the People ('We want to make music and travel the world.').

En ik? Ik wens net zo goed te kunnen zingen als deze jongeman:

Een kant kiezen

Vrijdagmorgen was ik op bezoek bij uitkeringsorganisatie DWI, daarna bracht ik een bezoekje aan de huisarts om daarna te gaan lunchen met een vriendin. Vervolgens ging ik naar een andere vriendin die een nieuwe toneelvoorstelling uitprobeerde op vrienden en bekenden bij haar op zolder.

Zaterdag stonden wij op de markt in Delft

en zondag in Den Bosch.

Hartstikke gezellig en wij hadden prachtig nazomer weer! Ook kwamen er vrienden van ons langs op de diverse markten. Nadeeltje van al die verschillende markten op verschillende plaatsen is de terugkomst van het gevoel dat menigeen in de Jaren'80 wel eens had. Dat je bij het wakker worden denkt: 'Waar ben ik? Wie ben ik? En wie is dat hier naast mij?'

Helaas verdienen wij met die markten enkele honderden euro's en niet duizenden...

Remco Meijer, voorzitter van de stichting RuJu heeft een paar duizend euro uit de kas van de stichting gebruikt voor een verbouwing aan zijn huis. Naar eigen zeggen heeft hij dat geld niet gestolen. Echter, het monument dat door de sponsors wordt verzorgd als herdenking aan alle kinderen die worden vermoord door hun ouders of verzorgers zal nog even op zich laten wachten want de voorzitter heeft het geld opgemaakt.

Telegraaf-lezers (en dus vaak ook PVV-stemmers) weten niet wat zij met de informatie moeten. De dader is immers geen jonge Marokkaanse moslim maar een keurige blanke christen.

Het is misschien maar goed dat de bestuurder van de monstertruck die gisteren in Haaksbergen drie mensen doodde en enkele tientallen verwondde blank was want anders waren er nu waarschijnlijk al moskeeën in brand gestoken. Zo dom zijn mensen namelijk: één persoon vliegt uit de bocht  (in dit geval erg letterlijk) en onmiddellijk worden anderen met dezelfde huidskleur of met hetzelfde geloof verantwoordelijk gehouden voor alle ellende in de wereld. Gelukkig maar dat u en ik zich niet laten leiden door media en emoties maar zelfstandig nadenken!

De juweliersvrouw uit Deurne, echter, die een paar overvallers van Marokkaanse komaf doodschoot kan uiteraard rekenen op bijval omdat zij voor eigen rechter heeft gespeeld.

Natuurlijk moeten dieven worden gestraft maar om een man dood te schieten wegens de diefstal van twee blikjes en een chocoladereep? In de Amerikaanse stad St. Louis is dat blijkbaar heel normaal: https://www.youtube.com/watch?v=6ta2-7QJM78&bpctr=1408712424 (Pas op: het filmpje is zeer expliciet, al zie je geen bloed). Nadat de agenten de man hebben vermoord (want dat is het geweest: een bijzonder kille en koudbloedige moord.) slaan zij het lijk in de boeien. Let wel: nadat zij met twee man heel dapper van afstand misschien wel een dozijn kogels in zijn lijf hebben gejaagd. Dat is wat je noemt 'overkill'.

De agent die tien dagen eerder Michael Brown doodschoot gebruikte daarbij meer kogels dan de complete Britse politiemacht in het gehele afgelopen jaar! Blijkbaar waren de kogels in de aanbieding....

Dichter bij huis, in Duitsland, vonden gezagsdragers het nodig asielzoekers te mishandelen; een man zette zijn voet op de keel van een man die al uitgeteld op de grond lag en een collega van hem liet een zieke asielzoeker 'voor straf' in zijn eigen braaksel liggen. Dat werpt de vraag op: als gezagsdragers zich al zo agressief en ronduit crimineel gedragen, wat moet de maatschappij dan verwachten van gewone burgers die niet hebben geleerd om te gaan met hun agressieve gedachten?

Waarom zijn Amerikaanse geüniformeerden (en zeker niet alleen politie-agenten) zo schietgraag en zo ontzettend agressief? Zijn het feitelijk nog steeds cowboys? Zijn ze gewoon zo ontzettend dom dat zij denken dat als je maar voldoende geweld gebruikt de hoeveelheid geweld vanzelf zal verminderen? Terwijl normale agenten waar dan ook in de wereld wordt geleerd om iemand die vluchtgevaarlijk is en/of een wapen vast heeft in een arm of been te schieten als alle andere methodes (praten, judo...) niet meer werken luidt in Amerika het devies: 'Waarom zou je iemand arresteren als je die persoon ook kunt doodschieten?'

Hoe u er over denkt weet ik natuurlijk niet maar in deze overduidelijke gevallen van geweld kies ik de zijde van de dieven.

Het valt niet mee om een kant te kiezen in de Israël/Palestina kwestie en ik prijs mijzelf dan ook gelukkig dat ik dat niet hoef. Het is moeilijk - zo niet onmogelijk -  om gedachten te veranderen die letterlijk duizenden jaren als dogma zijn opgelegd. Zie als voorbeeld al die duizenden Nederlanders die nog steeds een hekel hebben aan alle Duitsers. Niet eens zozeer vanwege 'de oorlog' maar meer nog vanwege een door 'ons' in 1974 verloren potje voetbal. Zelfs de toen nog niet geboren kinderen van die mensen zijn erover gefrustreerd!

Even buiten het eeuwenoude conflict om: van meerdere mensen heb ik al vernomen dat Israël een prachtig land is. Zo ook via de televisie serie Massada waar dit liedje een prominente rol in had:


Het pleonasme van de dag is: een realisatie bedenken

Zijn Hoofd (Een verhaaltje)

Nooit had hij gedacht dat ook maar iemand het kende maar toch hoorde hij nu iemand - een vrouwenstem - het kinderliedje zingen dat zijn oma vroeger voor hem zong.

Hoewel hij toen twee was en nu 58 kende hij de tekst nog uit zijn hoofd en voordat hij er erg in had begon hij mee te zingen.

Vooruitlopend op een leuke ontmoeting draaide hij zich glimlachend om in de richting van het gezang. En zag een boom. En een vogel. Een Vlaamse Gaai. Onderaan de boom in het gras. Dus niet op een tak.

Hij keek de vogel verbaasd aan en die keek brutaal terug. Het gezang was verstomd maar het liedje bleef nog uren hangen in zijn hoofd.

==========================

Meer lezen?

http://www.bol.com/nl/p/fantastische-ontmoetingen/9200000025107889/

http://www.lulu.com/spotlight/Terrebel

Koppensnellers

Gisteravond een etentje en vanmorgen getraind bij de fysio en even bij de huisarts langs voor een briefje dat aangeeft dat ik een stuk metaal in mijn lijf kreeg bij het aanschaffen van een nieuwe heup. Praktisch, want op het vliegveld van Birmingham bleef het poortje maar piepen. Gelukkig dat de beveiligingsbeambtje fan was van Dr. Who want anders zou ik in de problemen zijn gekomen!

Vandaag gelukkig geen vergaderingen maar alleen maar bezoekjes van buurvrouwen Angélique en Hetty. Een kopje thee drinken met een buurvrouw is meestal echt wel leuker dan vergaderen!

Vergaderingen zijn vaak een kwestie van veel gekakel en weinig eieren. Geen idee of dat een bestaande uitdrukking is maar dat zou het zomaar kunnen zijn. Helaas is zelden op voorhand in te schatten of een vergadering al dan niet een nuttige uitkomst heeft en daarom ga ik dan toch maar, ook al word ik er soms een beetje chagrijnig van.

Waar ik echt chagrijnig van kan worden is wanneer mensen mij vragen iets voor hen te doen omdat zij het zelf - om wat voor reden dan ook - niet kunnen en mij dan achteraf verwijten dat zij het zelf beter hadden gedaan. Ik zal hen dan waarschijnlijk nooit meer helpen, zelfs niet wanneer zij écht in de problemen zitten en niet alleen maar lui zijn.

En u? Helpt u graag mensen die uw hulp met negatieve kritiek belonen?

De terreurorganisatie IS krijgt - mijns inziens terecht - nogal veel negatieve kritiek. Met name uit moslim-hoek. Wat deze extremisten doen (mensen ontvoeren, onthoofden en gewapenderhand mensen overhalen hun manier van geloven te belijden) heeft helemaal niets met de Islam te maken maar alles met ontspoord geraakt zijn. President Obama haalde de vraag aan: 'Wanneer een kind ontspoort, is het dan de schuld van dat kind of van de ouders?' De Verenigde Naties en Irak en Saoedi Arabië wisten namelijk al jaren dat er enkele honderden extremisten met nare ideeën rondliepen. En de potentie die uit te voeren. Maar met opzet deed men niets. Sterker nog: de leider van IS zat in de gevangenis als vooraanstaand lid van Al-Qaida maar werd om onduidelijke redenen in 2010 vrijgelaten waarna IS aan een opmars begon die pas minder dan een jaar geleden werd opgemerkt. Althans, de pers - als spreekbuis van de diverse overheden - besloot er nauwelijks melding van te maken.

Helaas heeft niemand de tijd om zich in de materie te verdiepen. Zoals ook op Twitter velen alleen de koppen lezen en zelden het bijbehorende artikel.

Ik schreef gisteren bijvoorbeeld dat een alleenstaande in de Bijstand maar €677 per maand krijgt als uitkering en dat daar nog eventuele toeslagen bij komen. Maar meteen kwam de rode Telegraaf (Telegraaf lezers zijn vaak mensen die geen tijd hebben om de artikelen te lezen waar zij negatief commentaar op leveren en daarom ook wel 'koppensnellers' worden genoemd. Altans, door mij.) waas voor de ogen van sommige reageerders en riepen zij luid: 'Ja maar mijn buurvrouw krijgt veel meer!' Blijkt die buurvrouw kinderen te hebben en dus recht te hebben op alleenstaande ouder toeslag, kinderbijslag, zorgtoeslag en zelfs huurtoeslag.

Een vreemd verschijnsel trouwens, huurtoeslag; overheid en woningcorporaties doen hun best de huren zo hoog mogelijk op te drijven waarna mensen die de huur niet meer kunnen opbrengen (elk jaar zijn dat er meer want de overheid vindt het al jaren prima dat de huren meer stijgen dan met het percentage van de inflatie) in aanmerking komen voor huurtoeslag. Dat kost meer aan salaris van de uitvoerende ambtenaren dan het verhogen van de huurprijzen aan inkomsten oplevert. Voor de afwisseling dus een dom en ondoordacht systeem.

Ja maar, het helpt toch al die ambtenaren aan werk? Dat is een drogreden. Je zou dan ook kunnen beweren dat politie agenten werkloos zouden raken bij minder criminaliteit.

Nu wij toch het vraagstuk van banen behandelen: al die mensen die nu werken in de ICT, wat zouden die nu doen voor de kost als de computer nooit was uitgevonden?

Omdat hij briljant is hierbij een clipje van Rowan Atkinson (in duet met Kate Bush):

Bijstand is veel minder dan minimumloon

Net als u waarschijnlijk heb ik de afgelopen weken genoten van het heerlijke nazomerweer. Een nadeeltje is dat het ook een feest was voor de muggen en ik weer ben lekgeprikt. Maar toch: van mij mag het op zich wel zo mooi blijven tot aan april. Om vervolgens langzaam weer warmer weer te worden...

Sinds kort ben ik gestopt met vrijwilligerswerk. Gewoon, omdat ik in de bijstand zit. De Dienst Werk en Inkomen (die de bijstandswet uitvoert) vindt namelijk dat mensen die vrijwilligerswerk doen niet beschikbaar zijn voor de arbeidsmarkt en dus gekort mogen worden op hun uitkering. Tegelijkertijd wil de DWI dat werklozen vrijwilligerswerk doen om in het arbeidsproces te blijven. Of wel: van de DWI mag je geen vrijwilligerswerk doen maar moet je vrijwilligerswerk doen. Allemaal om het duidelijk te maken...

Een paar dagen geleden werd ik gevraagd als acteur mee te werken aan een televisieprogramma van Veronica. Niet de kleinste omroep en de directeur is een zeer vermogend man. Toch waagde men te vooronderstellen dat ik van Amsterdam naar Haarlem zou reizen om daar een paar uren te werken om dan later mijzelf op televisie terug te zien. Voor niets. Na kort overleg werd het bod verhoogd tot een totaalbedrag van 50 (vijftig!) euro. Daar zit de BTW dan al in en bovendien mag ik daar de tram, trein en bus van betalen om op de locatie te kunnen komen.

Ik kon mij niet inhouden en heb de meneer van het productiebedrijf ('Nee, ik zou nooit gratis werken maar jij doet dat wel, toch?') heel hard uitgelachen en ook nog eens laten uitlachen door mijn impresario. Jammer dan maar voor zulke werkgevers wil ik niet werken.

Als werkgever geen vrouwen van onder de 45 aannemen 'want die kunnen zwanger raken en het doorbetalen van zwangerschapsverlof  kost het bedrijf te veel geld '; als land mannen van boven de 1.65m niet toelaten 'want de meeste terroristen zijn mannen van boven de 1.65m'...dat is natuurlijk allemaal nonsens. Dus wat te denken van een bar die mensen met een donkere huidskleur de toegang weigert 'want Ebola is besmettelijk en de meeste mensen met Ebola hebben een donkere huidskleur.' dat kan natuurlijk óók niet en is ook gewoon dom. Maar wel de praktijk in een bar in Seoul.

Nóg een voorbeeld van extreme stupiditeit: denken (en zelfs hardop uitspreken!) dat het je best wel leuk lijkt in de Bijstand 'want wie wil dat nu niet: lekker thuis zitten niets doen maar tóch het minimum loon ontvangen!?' Toch zijn er (zelfs in Nederland en in België!) mensen die zo dom zijn om te denken dat iedereen met een uitkering geen sociaal leven heeft, zich niet inzet als vrijwilliger, niet verplicht 'gratis werkervaring' loopt op te doen via de gemeente voor 36 uren per week, geen kinderen heeft op te voeden, niet gehandicapt is, geen huishouden hoeft draaiende te houden, geen hobby's heeft, et cetera.

Bovendien gaan deze domme mensen er van uit dat het bedrag wat werklozen ontvangen aan uitkering gelijk is gesteld aan het minimum loon. Dat is dus gewoon een leugen van (met name) mensen die graag VVD en PVV stemmen. Van mensen die niet kunnen nadenken dus. In Nederland is het wettelijk minimum loon tegenwoordig E. 1495,20 per maand. Netto zal men daar ongeveer E.1200 aan over houden. Iemand die (zonder jonge kinderen) in de Bijstand zit ontvangt van de overheid (netto) E. 677,27 per maand. Dat is dus bijna de helft en dus bij lange na niet hetzelfde.

'Ja maar, die mensen in de bijstand krijgen toch lekker kinderbijslag en huurtoeslag en zo. Klopt. Maar de mensen op minimumloon krijgen dat ook (en zelfs miljonairs ontvangen Kinderbijslag) dus als je dat bij de ene groep meetelt, moet je dat ook bij de andere doen.

Vandaag als cadeau omdat u bovenstaande helemaal uit heeft gelezen en tot zich heeft laten doordringen, een spannend filmpje:

Birmingham

'Mag ik u zeggen dat het mij een eer was u te mogen bedienen vandaag?'

Wanneer kreeg u die opdracht voor het laatst voor de kiezen?
Terwijl het in Nederland als beleefd wordt gezien wanneer de ober u vanachter de bar toezwaait en - als hij u als klant écht heel leuk vond - iets roept als 'Mazzel!' of 'Tot ziens!' bleek het in Birmingham nog heel normaal om niet alleen plezier te hebben in het werk maar dat ook te laten blijken. Natuurlijk kan werken soms voelen als 'moeten' maar waarom zou je er dan geen plezier aan beleven?

Plezier beleefden wij wel zeker in het weekend van 12 tot en met 14 september. Wij werden meer dan hartelijk ontvangen door de broeders van een vrijmetselaarsloge in de regio en hun partners (Overigens: maandag 6 oktober is er een avond voor belangstellenden in 'mijn' loge. U bent allen van harte welkom om wat meer te weten te komen over vrijmetselarij! Via deze link kunt u zich aanmelden: http://www.lacharite.nl/) en kregen zelfs een heuse 'Balti night' voorgeschoteld: een uitgebreide Indiase maaltijd bestaande uit diverse hapjes en happen.

Birmingham, de grootste stad van Engeland na Londen, lijkt een grote schoenendoos waar reuzen uit diverse culturen allemaal hun eigen gebouwen in hebben neergezet; een boedhistische tempel wordt slechts door een paar kilometer gescheiden van wat lijkt op een kathedraal en vanaf het dak van de grote bibliotheek heb je een prachtig uitzicht over de stad die misschien wel meer kanalen kent dan Amsterdam!

Ook leuk: voor het eerst in de geschiedenis van mijn nieuwe heup piepte het detectiepoortje bij het vliegveld. Het gebeurde op het vliegveld van Birmingham want op Schiphol zijn de apparaten blijkbaar minder scherp afgesteld. De beveiligingsdame moest mij eigenlijk fouilleren maar vergat dat omdat wij allebei Dr. Who fan zijn en daarom lekker stonden te kletsen. Met een dame van de parfumerie afdeling deed ik een dansje omdat zij zich stond te vervelen. Het is vaak zo'n kleine moeite om iemand even blij te maken. Je hoeft het alleen maar te doen.

 Lokale levenswijsheid

 Een tentoonstelling van Alex Ross, striptekenaar

 Zomaar een straatje

 Twee jarigen, één taart

 De bibliotheek van Birmingham

 Uitzicht vanaf het dak van de bieb

 Ik vind dit gebouw erg op R2D2 lijken. U ook?

 Gezellig (en gelukkig!) samen in het vliegtuig

 Balti-hapjes

Een artistiek bedoelde impressie van een deel van Birmingham

En ja, er zijn meer foto's. Nog zo'n honderd stuks. Die vindt u hier: https://www.flickr.com/photos/terrebel/sets/72157647217337330/show/

Gewoon mooi

Vanavond mag ik weer lekker met een stel heren filosoferen maar eerst zijn er nog wat huishoudelijke taken nadat ik een paar uurtjes aan mijn zogeheten showreel heb gewerkt en sollicitaties heb verstuurd.

Mijn dag begon vandaag met een kom havermout pap en een uurtje trainen. Het weekend voelde ook als trainen: vrijdag nog even mijn verjaarsviering dunnetjes over gedaan in een restaurant met mijn vriendin, mijn moeder, een vriend en mijn oudste dochter

; met mijn kinderen zaterdag naar de Albert Cuijp markt geweest waarna dochterlief een stukje instudeerde voor muziekles op school

en mijn zoon en ik mijn vriendin en onze aanstaande huwelijksboot bezochten:

en ik hobbelde die avond een paar uren rond op het verjaardagsfeestje van een vriendin. Zo zag het er op de feestlocatie uit toen er nog niet veel gasten waren:

Zondag vroeg op om mijn vriendin te helpen aan haar kraam op de Swan Market in Rotterdam

(De spulletjes zijn ook te koop via http://www.rataplandesign.com)

om snel terug te rijden naar Amsterdam voor een ontzettend gaaf concert van Will and the People.

Vrijdag treden zij op in Swansea en die informatie gaf ik vanmorgen door aan de ontbijt show host van Swansea Sound Radio (een beetje het 3FM van Wales), die ik nog kent uit de tijd dat ik daar een paar maanden op de planken stond, enkele jaren geleden. Leuk, toch?

Mijn vriendin en ik waren er bij op hun allereerste volledig akoestische optreden in Bloemendaal. Toen werd dit filmpje opgenomen. Herkent u ons in het publiek?


Donderdagmiddag had ik een vergadering van een vrijwilligersorganisatie en donderdagavond had ik een vergadering van een vrijwilligersorganisatie. Helaas waren het vergaderingen die ik plaats onder de zelfbedachte noemer: 'Veel gekakel, weinig eieren.' Intussen zit mijn moeder weer lekker thuis na te zijn gedotterd. Voor haar is het grootste genot dat zij weer kan eten wat zij wil. Zelf geniet ik onder meer van een aangename temperatuur in huis.

Onlangs stapte ik over van energie leverancier (ik vind 'provider' zo'n rot woord. Vindt u niet? Marktplaats.nl gaat nog een stapje verder met het verloederen van de Nederlandse taal en spreekt van 'Homepagina'. Niet 'homepage' of 'thuispagina. Een krantenkop luidde: 'Auto van kardinaal onderschept met cocaïne.' En ik maar denken dat het een verslavend goedje is dat via de neus wordt ingenomen.) en meldde mij bij eentje die een paar tientjes per jaar goedkoper is, althans voor mijn situatie. Die waar ik nu bij zit investeert weliswaar minder in duurzame energie maar voor het gas wat nu uit mijn kraantje komt maakt dat helemaal niets uit; dat is hetzelfde gas dat de buurvrouw krijgt. Mocht mijn financiële situatie verbeteren dan zal ook ik weer mijn steentje bijdragen door terug te gaan naar de meest 'groene' energie leverancier. Baantje, iemand? https://www.linkedin.com/in/terrebel

Maar er ging iets mis en ik zou heel veel geld moeten bijbetalen bij de eindafrekening. Omdat dat voor mijn gevoel niet klopte belde ik Greenchoice. Men nam mij zeer serieus, was erg vriendelijk, onderzocht de klacht onmiddellijk, zag dat het fout was en herstelde die fout. En dat in minder dan vijf minuten! Ik vind dat een compliment waard. Chapeau, Greenchoice!

Ik vind het fijn als mensen er blijk van geven zo integer te zijn en dus schrijf ik niet alleen negatieve dingen over personen en bedrijven maar graag ook positieve.

Natuurlijk is het mooi als mensen zeggen integer te zijn en daarom niets schrijven over hun werk. Vooral om collega's niet in diskrediet te brengen. Keurig! Maar waarom geldt diezelfde integriteit eigenlijk niet voor gezinsleden en lees ik op de betreffende weblogs van het kattekwaad (ja, ik weiger dat te schrijven met tussen-n) dat de kinderen hebben uitgehaald of over het wel heel amicaal zoenen van de partner met een collega of over de mogelijk dodelijke ziekte van iemands moeder? Hebben dus collega's wél recht op privacy en bescherming van de persoonlijke levenssfeer maar familieleden niet?

En verder denkend: hoe zit dat met mijn eigen weblog?
En in hoeverre houdt u bij het schrijven rekening met voor anderen gevoelige informatie?

Gewoon een mooi liedje. Vind ik.



En een extra cadeautje omdat ik vorige week jarig was. Een nummer van het album Vaudeville van In Tua Nua. In de jaren'80 had ik het album op een cassettebandje maar sinds kort op CD als verjaardagscadeautje aan mijzelf! Hier is 'Seven into the Sea' (En let eens op de outfit van Leslie Dowdall. Koel, niet?)


En omdat ik het niet kan laten u te verwennen, nóg een liedje van dezelfde band en zelfs van hetzelfde album. Hier is Rain. (En inderdaad regende het best hard toen ik hen zag in het voorprogramma van U2 in de Rotterdamse Kuip, een leven geleden)

Poses (Een verhaaltje)

Maandenlang had hij gespaard om zijn vrouw te verrassen.
Zij waren nu 20 jaar samen en zij zouden hun eerste avondje uit
samen herbeleven;
Eerst de goedkoopst beschikbare pizza bij de lokale pizzeria
en dan met een taxi naar die ene chique nachtclub.

Dan de portier omkopen omdat zij niet 'het juiste publiek' waren
en vervolgens dansen en samen dronken worden.

Alles ging goed tot zij uit de taxi stapten
en zijn vrouw zag bij welke club zij voor de deur stonden.

Hij zette door en begreep even later waarom zijn vrouw
niet wilde dat zij daar naar binnen gingen;
het grote scherm vertoonde foto's van haar.
Recente foto's. Naaktfoto's.
Van haar in onoirbare poses.

====================
Meer lezen?

http://www.bol.com/nl/p/fantastische-ontmoetingen/9200000025107889/

http://www.lulu.com/spotlight/Terrebel

Wat als de wereld werd geregeerd door nerds?

Vandaag was ik naar de kapper, naar mijn moeders woning en werkte ik aan mijn showreel. Naast de gebruikelijke huishoudelijk zaken zoals een kostuum bij elkaar zoeken voor een naderend optreden en zo...

Gisteravond vermaakte ik mij met het verjaardagscadeau dat mijn zoon mij gaf: een vouwhulp voor na het strijken, de zogeheten Flip Fold:

Elk kledingstuk heeft nu dezelfde breedte en past dus heel mooi in de kast!

Gistermiddag was ik weer even bij mijn psychologe. Ik kon haar vertellen dat mijn moeder haar operatie succesvol heeft doorlopen, dat een muziekje herinneringen naar boven bracht aan een veel te vroeg overleden vriendin en dat ik maandag vlak voor een etentje hoorde dat een bevriende collega dood in een bos is gevonden. In plaats van mijzelf af te sluiten voor die informatie en mijn emoties op te kroppen heb ik mijn tafelgenoten erover ingelicht. Spontaan besloot men - met mij - het glas te heffen op de collega die het leven niet meer zag zitten. Hij had letterlijk duizenden fans maar blijkbaar toch het gevoel dat niemand van hem hield en voelde zich al decennialang ontzettend eenzaam. Een enorm (en zwaar onderschat) probleem, eenzaamheid.

Wist u dat jaarlijks ongeveer 800.000 mensen zelf bewust een einde maken aan hun leven? Niet voor niets gaan er stemmen op om suïcidaal gedrag als een ziekte te behandelen.

Jaarlijks komen duizenden mensen om door terrorisme. Hetzij omdat een terrorist een aanslag pleegt, hetzij omdat men denkt dat iemand een terrorist is. En jaarlijks komen duizenden mensen om door pinda's. Hetzij omdat zij allergisch zijn, dan wel omdat zij er in stikken. In het eerste geval wordt bijzonder veel geld uitgegeven aan bestrijding maar in het tweede geval nauwelijks. Sterker nog: vliegmaatschappijen en café's geven gratis pinda's aan klanten! En de overheid vindt dat goed!!

Pinda's vinden wij veel minder erg omdat wij daar niet bang voor zijn. Een pinda kan dus niet de maatschappij ontwrichten. Terrorisme kan dat echter wel. Met name omdat wij daar bang voor zijn. En waarom zijn wij bang voor terrorisme? Omdat ons wordt verteld dat wij daar bang voor moeten zijn. Zo moesten wij na '9/11' bang zijn voor Al-Qaida en sinds een paar maanden moeten wij bang zijn voor Islamitische Staat (IS, voorheen Isis maar iemand zal geklaagd hebben over naamrechtenschending of zo.). Waar komen de leden van die terreurgroepering opeens vandaan? Bestaat IS echt pas sinds zo kort? Als IS écht zo gevaarlijk is en al veel langer bestaat, waarom zijn wij er dan nog nooit voor gewaarschuwd?

De terreurbeweging was vrij onbetekenend met ongeveer 3000 strijders. En opeens waren het er 80.000. De leider is Abu Bakr al-Baghdadi ('Kalief Ibrahim') en was een kopstuk van al-Qaida. Hij was door de Amerikanen gevangen genomen en om onduidelijke redenen in 2010 uit zijn Irakese gevangenis vrijgelaten nadat toenmalig president Bush in 2008 een deal sloot met de nieuwe Irakese regering. Abu Bakr al-Baghdadi werd toen leider van ISI, het latere ISIS en sinds een paar maanden IS.

Waarom is hij vrijgelaten? Waarom heeft al-Qaida ruzie met IS en waarom willen blijkbaar heel veel islamitische jongeren lid worden van deze radicale beweging? (Zie ook: http://www.motherjones.com/politics/2014/06/abu-bakr-al-baghdadi-release-george-bush. Engels)

Mensen radicaliseren uit onvrede en honger maakt woedend. Dus als wij, het rijke westen, nu eens voedsel, water en onderdak leverden aan de lokale bevolking in plaats van wapens aan één of meerdere groeperingen in de hoop dat die andere groeperingen te lijf gaan? Dan is de lokale bevolking minder ontevreden en heeft men veel minder redenen om de wapens op te pakken. Te meer omdat die er dan niet zijn...Dus waarom sturen wij wapens en geen voedsel?

Allemaal vragen waar wij nooit een volledig antwoord op zullen krijgen.

Wij zullen ook nooit de volledige waarheid te weten komen over de situatie in de Oekraïne.
Zoals wij ook niet te weten zullen komen wie 'MH17' neerhaalde en waarom.
http://www.washingtonpost.com/opinions/anne-applebaum-the-end-of-the-russian-fairy-tale/2014/07/18/3e42715a-0eab-11e4-b8e5-d0de80767fc2_story.html

Wat de ware toedracht is rond de dood van de 18-jarige Michael Thomas in een buitenwijk van St. Louis in Amerika zal ook nooit duidelijk worden. Ja, de donkere jongeman is door een blanke politieman doodgeschoten. Maar er zit meer aan het verhaal vast. Aan beide kanten.
http://www.nytimes.com/2014/08/16/us/darren-wilson-identified-as-officer-in-fatal-shooting-in-ferguson-missouri.html?_r=0
.
Wie is er fout en wie is er goed in de Israël-Palestina kwestie? Wij zullen het nooit weten.


En waarom? Omdat er soms eenvoudigweg geen sprake is van goed of fout. Een bom maakt geen onderscheid tussen een soldaat en een kind. Tot dat simpele feit doordringt in de hersenen van hen die stompzinnig doorgaan met vechten zullen er altijd conflicten blijven bestaan.

Het pleonasme van vandaag is: een onschuldig kind.

En als mensen dan toch zo nodig geweld willen gebruiken, laat ze dan dat met robots doen:


Het team van de winnende robot mag vijf jaar lang het gebied regeren. Voldoende tijd om nieuwe robots te bouwen. Die krijgen natuurlijk wel restricties. Zo mogen zij niet meer dan 500 kilogram wegen en niet meer dan 10.000 dollar kosten en geen projectielen afvuren. Ook mogen zij geen fossiele brandstof gebruiken. Bijvoorbeeld. Op die manier krijg je een wereld die niet wordt geregeerd door bankiers en wapenhandelaren maar door nerds. Ik ben benieuwd hoe zo'n wereld er uit gaat zien en kijk uit naar uw reacties in de commentaren.

Vandaag staan wij stil bij het overlijden van Bert 'Mona' van Hemert.