Vind blogstukjes van mij op onderwerp:

Elke zondag een persoonlijk weekoverzicht, elke dinsdag wat goed nieuws met een paar katten, elke woensdag een overweging en elke vrijdag een verhaaltje.

Mijn verhalenbundels zijn te koop via Bol.com én via Lulu.com!

Als u mijn stukjes de moeite waard vindt, kunt u een blogdonatie
verrichten. Elke bijdrage is welkom!

donderdag, november 19, 2009

Uitstekend

Vorige week moest ik noodgedwongen (soms moet een mens naar z'n lijf luisteren) gitaarles missen dus vanavond ga ik maar weer. Ik wil namelijk niet op m'n donder krijgen van en over de knie worden gelegd door de gitaarleraar...;-)

Soms zou ik wel eens een politicus of de een of andere topmanager of andere persoon met authoriteit over de knie willen leggen. Sommigen lijken geen of een bijzonder slechte opvoeding te hebben genoten. Ik ken kinderen die beter zijn opgevoed. Of zich althans als zodanig gedragen.

Ook collega's moeten soms nog worden opgevoed. Neem de collega die in de gemeenschappelijke kleedkamer een kledingstuk liet vallen en doodleuk wilde doorlopen. Ik zei iets van:"Eh...dat ga je nog wel even oprapen, toch?" waarop hij uitriep:"Zeg, je bent m'n moeder niet!" waarop ik antwoordde:"Klopt. Ik sla een stuk harder..." De collega koos eieren voor z'n geld.

Pisang goreng wordt ook met eieren gemaakt en dat kreeg ik vandaag voor de lunch bij m'n moeder. Lekker!

Dat was ook de banketstaaf die ik gisteren verorberde met buren Vincent en Winonah. Terwijl de buurvrouw en ik ons gitaarspel oefenden overhoorde mentor Vincent m'n zoon over zijn kennis van het Latijn. Terwijl de buren elkaar onderhielden over old-timers en hun enthousiasme deelden over oude kevers en zo mocht ik m'n zoon helpen met z'n werkstuk voor geschiedenis over de Minoïsche beschaving.

Vandaag met m'n zoon genoten van de Westerse beschaving door een beetje te shoppen. Zo had ik een nieuw shirt en schoenen nodig voor een feestje morgenavond waar ik "wat mag gaan doen". Onderweg op straat staan kletsen met een oud-(en aanstaand) skireisgenoot, een straatmuzikante met wie ik ooit in Cannes achter de bar stond in een 5-sterren hotel en natuurlijk met diverse buren. Eerder op de dag al een gezellig gesprekje gehad met de complexbeheerdster bij m'n moeder. Ook bij de kleermaker was het gezellig vandaag; Het nieuwe colbert staat m'n zoon uitstekend!

Het filmpje van vandaag is de aankondiging voor het feest morgen waar ik ook een bescheiden rolletje op mij zal nemen (Er schijnen nog kaarten verkrijgbaar te zijn. Dit is een hint):



woensdag, november 18, 2009

Veroorloven

Ik voel mij een beetje genept. Vandaag ontving ik het overzicht van mijn zorgverzekeraar. Terwijl ik dacht dat het verplicht eigen risico was vastgesteld op 155 (nadat het 150 was) blijkt het te zijn verhoogd naar E.165. Gelukkig wordt in een bijlage vermeld wat er allemaal verandert is binnen het zorgpakket. Niet dat dat het allemaal duidelijk maakt of mij als gewone burger een keuze geeft...Even denken:'Wil ik worden opgelicht door aanbieder B of door aanbieder X?"

Wat heb je aan de vrije marktwerking wanneer de bedrijven onderling met elkaar afspreken de premies met tenminste tien procent te verhogen? Minder dan tien jaar geleden was het niet ongebruikelijk om ongeveer 30 euro per maand te betalen. Tegenwoordig is het ietsjes meer...

De overheid "doet er alles aan" de premie zo laag mogelijk te houden. Claimt men. Voeg dan de daad bij het woord en schaar het ziekenfonds weer onder de noemer dienstverlening/openbaar nut. Nationaliseer de hele handel en stap'ns af van je stokpaardje "vrije marktwerking". Doe datzelfde met energiebedrijven, bangen en openbaar vervoer.

Onze regering geeft reden tot klagen. Weblogs worden er vol door geschreven...

Het is maar goed dat wij een regering hebben wiens streven het is om ervoor te zorgen dat wij binnen een jaar of 20 een jaar moeten sparen opdat wij met zijn verjaardag voor ons kind een nieuwe tandenborstel kunnen kopen. Als de 8 broertjes en zusjes zich netjes gedragen terwijl het kado langzaam bij kaarslicht (er zit geen opwaardersaldo meer op de energie-chipkaart) uit een stukje krantenpapier tevoorschijn komt, mogen ze het ding af en toe een keertje lenen. Gezellige tijden worden dat. Haal het Ganzenbordspel maar vast tevoorschijn!

Vandaag heb ik ook lekker gespeeld. En wel met m'n nieuwe camera. De keuze was gevallen op de Canon EOS 450D met een 18-200 lens. De verkoper was zo mogelijk nog enthousiaster dan ik en er ontvouwde zich een amikaal gesprek over martial arts en stilstaan bij de schoonheid der dingen en zo.

Ware het niet dat ik onverwacht toch nog een klus van zo'n 2 jaar terug uitbetaald had gekregen (wat bezielt mensen toch om te denken dat entertainers geen huur hoeven te betalen en alles voor de lol doen?), dan had ik mij deze uitgave niet kunnen veroorloven.

De vraag van vandaag is: Hoeveel krijgt de NOS betaald om elk kwartaal Albert Heijn de hemel in te prijzen?

dinsdag, november 17, 2009

Brand (Een verhaaltje)

Hij dwong zichzelf wakker te worden uit een verontrustende droom.

Hoewel er geen noodzaak toe was besloot hij te plassen om vervolgens te proberen met een handvol koud water de spinnewebben uit zijn hoofd te jagen.

Hij keek op in de badkamer-spiegel en was opgelucht zichzelf te zien en niet één van de schepsels uit zijn droom.

Hij glimlachte eventjes toen hij het krantenknipsel las dat linksonder op de spiegel geplakt zat. Fijne herinneringen. Nu wist hij dat alles in orde was.

Tot hem te binnenschoot dat het knipseltje, tezamen met de badkamer-spiegel en de helft van wat een mens zoal in een leven verzamelt verloren was geraakt in een brand.

maandag, november 16, 2009

Gevangenis

Even tussendoor: dit is precies m'n 2.121 ste logje sinds ik begon te bloggen met kerst 2002

Terwijl het besef dat ik nooit meer met m'n kinderen zal kunnen rondrennen door het park langzaam bezinkt loop ik wat te snotteren. Misschien een allergische reaktie na het schoonmaken in huis, gisteren. Misschien een verkoudheidje. M'n peetzoon ligt thuis bij zijn moeder met Mexicaanse griep-verschijnselen maar is aan de beterende hand. Mijn zoon verheugt zich zowaar op een proefwerk Latijn dat hij donderdag heeft en wilde zich vanmiddag door mij laten overhoren.

Zijn tussenrapport was al heel erg goed maar hij wil graag met hogere cijfers het einde van het jaar halen.

Ruim anderhalf jaar nadat het rapport werd uitgebracht waaruit bleek hoe groot het probleem was biedt de Australische regering excuses aan. Een groep van ruim 1000 slachtoffers was er getuige van dat hun vreselijke verleden werd erkend. Ongeveer in de tijd dat een zekere Adolf aan zijn opmars begon die zou leiden tot één van de grootste moordpartijen uit de geschiedenis, werd bijna een half miljoen kinderen in Australië verwaarloosd, vernederd, afgebeuld en misbruikt door priesters, sociaal werkers en andere "hulpverleners".

Het ging om kinderen die eenvoudigweg bij hun ouders vandaan waren gerukt omdat de overheid hen wilde "beschermen" tegen vermeende wantoestanden thuis zoals armoede en alcoholgebruik. Decennialang heeft de regering van Australië de zaak gebagatelliseerd en vaak zelfs ontkent. Maar nu zijn er dan eindelijk officieel excuses. De verloren kinderen van Australië zijn thuis.

Het lijkt wel of men vrede zoekt. U weet wel: zoals iemand na jaren een conflict bijlegt omdat-ie z'n einde voelt naderen. Vorig jaar al had de Australische regering excuses aangeboden aan (de nazaten van) Aboriginals voor het weghalen van kinderen bij hun biologische ouders om ze onder te brengen bij blanke gezinnen "zodat ze een beter leven krijgen" want "zwartjes kunnen geen kinderen opvoeden dus wij verlenen ze een gunst." Ook dit verhaal werd jarenlang ontkent.

Nog even en de maffia biedt excuses aan voor het jarenlang terroriseren, onderdrukken, oplichten en vermoorden van onschuldigen. Alleen maar omdat Domenico Raccuglia, de tweede man van de Cosa Nostra is opgepakt en deze tak van de maffia nu haar einde ziet naderen.

Zou dat de reden zijn dat Barack Obama en Hu Jintao de aanstaande klimaatbesprekingen in Kopenhagen voorbij laten gaan zonder hun aanwezigheid? Vermoedelijk zijn Amerika en China er nog lang niet aan toe om zich te verontschuldigen voor het feit dat hun landen het sterkst bijdragen aan de opwarming van de aarde.

De planeet is van ons allemaal hoor jongens! Jullie kunnen er niet meer de ogen voor sluiten dat de twee meest geïndustrialiseerde landen ter wereld gewoon keihard schuldig zijn.

Helaas voor jullie: de oude tactiek van "ontken iets maar vaak genoeg want op een gegeven moment gaat men je geloven" werkt niet meer. En volgens mij geloven jullie dat nu zelf ook.

Hoeveel zullen daadwerkelijk geloven dat de beveiliging van Paleis Noordeinde wordt verscherpt? Alleen wanneer er TV-camera's in de buurt zijn zal er een exra mannetje rondlopen bij het hek. Over een paar weken kunnen Alberto Stegeman en z'n team weer gewoon Bonito aaien. Het gaat namelijk niet om hoeveel mensen er bij de hekken staan. Als die namelijk allemaal rondlopen met de houding:"Ja, dat lijkt wel op een paspoort dus rijdt U maar door" dan nog blijft het werkpaleis van onze vorstin zo lek als een Belgische gevangenis.

De link van vandaag is naar een website (Engels) die vol staat met dingen die mensen zoal bezig houden. Een soort van Twitter maar dan met stukjes waarover is nagedacht én de moeite van het lezen waard zijn.

zondag, november 15, 2009

Weblogger

Vandaag een echte zondag mogen beleven. Uitslapen, nagels knippen, aquarium schoonmaken, cd'tjes branden, zwabberen, schoonmaakdoekjes schoonmaken, schaatsen kijken en lezen.

Naast boeken lees ik ook maandbladen, weekbladen, dagbladen, naslagwerken, artkelen via internet, essays, dichtbundels, zelfhulpboekjes, melkpakken en stripboeken. Ik heb zelfs een paar Playboy's in huis. Voor de interviews. En omdat er in enkele exemplaren dames staan die ik persoonlijk ken. Voor de brand vorig jaar had ik er zelfs een paar omdat daar een bekende Nederlandse dame in stond met een interview. En zonder kleren aan. Maar de seniorenspecial die over een paar weken uitkomt zal niet in mijn bezit komen. Hoewel "La Paay" ook op haar zestigste nog wel interessante dingen te vertellen zal hebben. Terwijl zij in Eva-kostuum over een sofa ligt gedrapeerd.

Terwijl wij ons druk maken over de ex van een vroegere hippe DJ (♪ Radio Decibèèèl ♪) zit er een jongeman vast in Guantanama Bay waar de autoriteiten zich geen raad mee weten. Omar Khadr
was pas 15 jaar oud toen Amerikaanse soldaten de Afghaanse nederzetting waar hij door zijn extremistische ouders vanuit Canada heen was gebracht platbombardeerden. Men had het vermoeden dat daar terroristen zaten. Zodoende.

Terwijl men de ruïnes van de plek doorzocht op eventuele overlevenden bleek er inderdaad nog een "terrorist" (iemand die in een oorlogssituatie tegenstanders probeert uit te schakelen pleegt gewoon een oorlogshandeling en geen terroristische daad) in leven: Een 15-jarige jongeman die zijn vrienden zojuist uiteengereten had zien worden wierp een handgranaat naar de soldaten waarbij één van hen omkwam. Omar werd neergeschoten, overleefde en werd zonder vorm van proces en zonder vorm van protest opgesloten en gemarteld in opdracht van de Amerikaanse overheid.

De Canadese regering heeft nooit geprotesteerd tegen deze onmenselijke behandeling van een Canadees staatsburger en de Amerikaanse overheid heeft nooit excuses aangeboden voor het overtreden van een belangrijk onderdeel van de Conventie van Genève.

Nu verwacht ik persoonlijk niet dat President Barack Obama samen met de Canadese premier Stephen Harper de nu 23-jarige Omar Khadr vanuit Guantanamo Bay laat overbrengen naar een civiele rechtbank en hem alsnog via eenvoudige juridische basisprincipes laat be- en eventueel veroordelen maar excuses lijken mij hier op hun plaats.

Men hoeft nu niet direkt op de knieën zoals Bondskanselier Willy Brandt dat letterlijk deed in Warschau toen hij publiekelijk zijn excuses aan de Polen aanbood voor wat het Nazi-bewind hen had aangedaan.



















Nee, gewoon doen wat juist is en laten zien hoe het hoort in een democratie door de jongeman de behandeling te geven waar hij volgens internationale verdragen en ongeschreven fatsoensregels recht op heeft. Dat zouden mooie excuses zijn.

Zou U soldaten die zojuist je dorp hebben platgebrand en je vrienden hebben vermoord netjes de hand schudden en vriendelijk verzoeken dat alstublieft nooit meer te doen? Ik zou waarschijnlijk met een rode waas voor de ogen die vol zitten van de tranen de dichtsbijzijnde handgranaat pakken, iets roepen waar de Bond tegen het Vloeken geen synoniem voor kan bedenken en zoveel mogelijk daders pijn proberen te doen. Maar ik ben U niet en slechts een eenvoudige weblogger.

Vandaag staan wij stil bij het overlijden van Patriarch Pavle

zaterdag, november 14, 2009

Thuis

Vandaag lekker een paar wasjes gedraaid, een beetje lopen opruimen en met m'n zoon naar de Kringloop-winkel geweest om daar een colbert voor hem te halen om volgende week te dragen. Daarna even nar de kleermaker om het kledingstuk wat beter passend te krijgen en vervolgens een paar oliebollen gescoord.

Ook als je niet veel geld hebt kun je een bijzonder leuke dag hebben.

Bij velen sta ik bekend als optimist maar natuurlijk heb ook ik m'n "duistere" momenten. Angst, stress, frustratie...ik ben er niet onbekend mee al zijn het geen vrienden van me.

Sinds een flink aantal jaren probeer ik te leven volgens een paar eenvoudige regels die hier en daar af en toe herhaald worden in de hoop dat anderen er wat aan hebben. Het leven is tenslotte al zo kort dus waarom zouden we het onszelf niet leuk maken? Alleen jammer dat er zo weinig tijd is om alle leuke dingen te doen. En dus maken wij keuzes.

Er zitten zelden voldoende uren in een dag maar gelukkig komt er meestal een volgende.

Een pessimist is bang dat de wereld vergaat terwijl een optimist daar vanuit gaat en daarom van elke dag geniet.

Af en toe genieten van een avondje TV-kijken doe ik niet zo vaak maar wel graag. Laatst viel het mij weer op dat de reclameblokken op de commerciële zenders iets meer dan zeven minuten duren. Precies de tijd die je nodig hebt om even te plassen en buiten een sigaretje te roken!

Toen ik dat zo bedacht vroeg ik mij opeens af: Zijn het alleen maar mannen die van hun vrouw niet binnenskamers mogen roken of gaat het dan ook om vrouwen die van hun man binnen geen sigaretje mogen opsteken? Wat denkt U en hoe zit dat bij U thuis?

vrijdag, november 13, 2009

Een paar

Okee. Dit is misschien wel de vreemdste zoekterm ooit die mensen naar deze site heeft geleid:



"Ach, ik kan wel tegen een beetje pijn, vraag maar aan m'n ex-en". De orthopeed kon wel om mijn antwoord lachen. Hij vroeg zich hardop af waarom mijn heup niet veel méér pijn deed als hij mijn been op een bepaalde manier draaide of boog. "Zo'n vergaande slijtage heb ik nog nooit eerder gezien bij iemand van onder de 60" zei die ook nog.

Ik heb't gemakshalve maar opgevat als compliment...;-)

Hij raad mij af om aan een kunstheup te gaan omdat daarvan de gevolgen nogal ingrijpend kunnen zijn. Mede gezien mijn jonge ("Dankuwel, dokter!") leeftijd. Zolang ik nog mobiel ben, niet al te veel pijn heb en doorga met bijvoorbeeld Pilates kan ik beter nog een jaar of tien wachten voordat ik m'n heup laten vervangen.

M'n moeder was zo lief om mij mentaal te steunen en samen haalden wij iets lekkers bij de Indische Toko.

Het was wel een opluchting om de arts dat te horen zeggen want na al die jaren samenzijn zijn m'n heup en ik toch wel aardig aan elkaar gehecht geraakt...

De angst dat ik voor minimaal een paar maanden zou zijn uitgeschakeld werd in een paar minuten weggenomen.

Wij worden geregeerd door angst maar het is de overheid die die (al dan niet bewust?) aanwakkert.

Natuurlijk is de Mexicaanse Griep in potentie dodelijk. Net als alle andere griepvarianten fataal kunnen zijn voor hen met een verlaagde weerstand. Het is jammer dat de overheid paniek probeert te zaaien maar ergens wel begrijpelijk. Angstige mensen zijn nu eenmaal een stuk makkelijker te manipuleren dan mensen die helder (en voor zichzelf!) kunnen nadenken.

Wie nadenkt, namelijk, weet dat tientallen andere oorzaken vele malen dodelijker zijn dan die vermaledijde Mexicaanse Griep die iedereen binnen tien jaar vergeten zal zijn. Neem mijn -inmiddels in sommige kringen beruchte- voorbeeld van het keukentrapje dat gemiddeld 38 doden per jaar op het geweten heeft. In Nederland alleen al. Een grotere veroorzaker van onvrijwillige levensbeëinidiging is ouderdom en de daaraan gerelateerde kwalen.

Karin Spaink kwam onlangs in een stukje over kanker met een oplossing aan: (Ik geef hier even mijn eigen draai aan de woorden van de betreffende columniste) Aangezien de meeste doden die door kanker overlijden ouder zijn dan 65 kun je het aantal kankerdoden drastisch verlagen door mensen voor die tijd te laten sterven.

Zo kun je het aantal doden door een vliegtuigongeluk nagenoeg halveren door vrouwen verbieden te vliegen. Een minister had eertijds het plan opgevat om het aantal 16-jarige doden door brommerongelukken omlaag te brengen door de leeftijd waarop men mag brommer-rijden te verhogen tot 17.

Tsja, zo kennen we er nog wel een paar...

Vandaag kreeg ik reakties op m'n brieven aan respectievelijk Minister Plasterk en woningcorporatie Stadgenoot.

donderdag, november 12, 2009

Gitaarles

"The Partner" van John Grisham is boek nummer 26 van dit jaar en speelt zich af in de schimmige wereld tussen illegaliteit en recht.

Etentjes zijn doorgaans niet illegaal en het eten gisteren bestond uit een Mozerella-salade gevolgd door een kom pompoensoep en een verse forel. Met ijs toe. Een vriend van de dame die mij had uitgenodigd bleek een oud-collega.

Gisterochtend kwam ik ook al een oud-collega tegen en wel toen m'n zoon en ik wat gingen eten na zijn bezoek aan de orthodontist. De dame die hem een beugel mag aanmeten bleek een jaargenote van de zoon van de man die indertijd mijn gebit rechtzette

Ook bij het GAK UWV eergisteren raakte ik in gesprek met een oud-collega.

Gistermiddag haalde ik m'n recht bij de HEMA na een schrijven van meneer of mevrouw Klantenservice. (Persoonlijik vind ik het onbeleefd om te weigeren met een naam te ondertekenen maar te volstaan met de omschrijving van de afdeling. Maar dat zal wel aan mij liggen) En ook daar kwam ik weer een bekende tegen.

Het is zo dat ik zeer geregeld een bekende tegenkom. Nu heb ik dan ook vrij veel oud-collega's omdat ik inmiddels zoveel banen heb gehad.

Als U mij nu wilt excuseren (helaas weer geen tijd om op andere blogs te reageren; sorry guys!); Ik ben voor een dagje naar Spijkenisse en hoop op tijd thuis te zijn voor gitaarles.

Vandaag staan wij stil bij het overlijden van Robert Enke en dat van John Allen Muhammed

dinsdag, november 10, 2009

Doet U mee?

Gisteren herdacht men de val van de Muur. Tientallen mensen werden vermoord voor iets dat "wij" heel normaal vinden: (Even) ergens anders willen zijn dan waar je was; je pasgeboren nichtje opzoeken, je zieke moeder willen spreken voordat ze sterft, de Eiffeltoren willen zien...of gewoon de drang om ergens anders te zijn.

Alleen al het idee dat er een muur staat die mij verhindert te doen wat ik wil doen brengt de neiging in mij naar boven eroverheen te klimmen. Onvoorstelbaar dat mensen decennialang met het wangedrocht hebben moeten leven.

Het heeft ontzettend lang geduurd voordat "men" luisterde naar de internationale oproep de muur te slechten maar uiteindelijk is het gelukt! Natuurlijk zijn er mensen die vinden dat het "vroeger" allemaal beter was. Op sommige punten zullen die mensen ook best gelijk hebben. Maar als ik moest kiezen tussen "rijk en opgesloten" en "arm en vrij" zijn, dan wist ik het wel. Ik begrijp heel goed dat velen teleurgesteld zijn dat gevangen zitten in een kapitalistisch systeem ook een vorm van gevangenschap is.

Misschien zou "de politiek" eens naar die mensen moeten luisteren en het verhaal niet bagatelliseren met "Ja maar, je kunt nu toch vrij reizen?"

Vandaag mocht ik, samen met acht andere cliënten, een aantal managers en beambten van het UWV naar mij laten luisteren. Men had mij uitgenodigd voor een gesprek naar aanleiding van een klachtenbrief die ik schreef. Men toonde zich bereid te luisteren naar de ideeën die ik had waarmee het UWV haar service kan verbeteren. Wij kregen niet alleen een lunch en een luisterend oor maar zelfs een bos bloemen, een cadeaubon én een reiskostenvergoeding! Eerdaags kan ik all 92 eurocenten die de trip mij gekost heeft op mijn rekening verwachten...

Mijn wantrouwen naar het UWV toe is ietwat afgenomen.

Renesmurf merkte het gisteren op: Ik kan soms behoorlijk wantrouwend zijn. Maar dat is alleen maar naar (semi) overheden en commerciële bedrijven toe, hoor! Naar individuele mensen toe ben ik vaak zelfs te goed van vertrouwen. Dat compenseert dan weer, zullen we maar zeggen.

Het is mij eenvoudigweg regelmatig opgevallen dat overheden en commerciële bedrijven niet het beste voor hebben met de gewone burger. Dat heeft vermoedelijk van doen met groepsgedrag.

Als voorbeeld geef ik U het groepje jongemannen van Noord-Afrikaanse komaf dat een beetje loopt te hangen en heibel loopt te schoppen. Als groep volledig onbetrouwbaar. Spreek je echter één van de jongens zonder dat zijn roedel in de buurt is dan blijkt hij zeer aimabel, lief voor zijn oma, behulpzaam, etcetera.

Het is dan ook reuze jammer dat de verschillende overheidsorganen van mening zijn dat burgers er zijn om voorgelogen te worden. Ook is het jammer dat commerciële bedrijven elkaar ophitsen in wie het beste in staat is de consument geld uit de zak te kloppen.

Stuk voor stuk blijken veel van die bedrijven niets anders te willen dan mensen blij te maken met hun producten en lijkt geld verdienen bijzaak.

Nu nog op zoek naar een manier om een mentaliteisverandering teweeg te brengen. Iemand enig idee hoe wij dat kunnen aanpakken?

Ik geloof namelijk zelf in een gezamenlijke aanpak.

Misschien wordt het tijd voor het oprichten van een soort van burgers/consumenten-vakbond? Als we nu eens massaal weigeren mascara te gebruiken die ooit is getest op dieren, bijvoorbeeld? Dan worden producenten vanzelf genoodzaakt die niet meer te maken, wordt er meer geld gestoken in de ontwikkeling van diervriendelijke make-up, wordt daar meer van geproduceerd en gaat de prijs bijna vanzelf omlaag.

Doet U mee?

De link van vandaag is naar een ander weblog van me waar ik vandaag de antwoorden publiceerde, tezamen met verse vragen aan Albert Heijn en woningcorporatie Stadgenoot

maandag, november 09, 2009

Schuld

De leden van de Magic-kaartclub zorgden gisteravond voor afleiding zodat m'n zoon en ik even niet dachten aan het leuke weekend met de zusjes . In dat weekend werden videospelletjes gespeeld, herfststukjes gemaakt, een kijkschijf bekeken, ansichtkaarten geknutseld en werd er met K'Nex gespeeld.

De jongedames vallen niet in een risicogroep voor de Mexicaanse griep omdat ze niet boven de 60 jaar zijn, omdat ze niet onder de zes maanden oud zijn én omdat ze geen broertje of zusje van jonger dan zes maanden oud hebben.

Ik blijf het vreemd vinden dat men nu pas mensen gaat inenten. De epidemie is namelijk al over het hoogtepunt heen en volgens eigen zeggen duurt het een week of zes voordat het vaccin z'n werk doet in de aderen van onze jonkies en ouderen.

De situatie is echter -aldus onze vaderlijke overheid- bedreigend want in de afgelopen twee weken zijn er twee mensen in Nederland dood gegaan aan deze nieuwe griepsoort. Eén daarvan was voordat zij de ziekte opliep al dusdanig verzwakt door andere ziektes dat zij waarschijnlijk hoe dan ook snel overleden zou zijn. Maar toch.

In dezelfde periode overleden drie babies kort na het ontvangen van de verplichte inenting die jonge babies nu eenmaal in ons zorgzame staatje ontvangen. Volgens een regeringswoordvoerder is er in dit geval geen reden voor ongerustheid "want tienduizenden babies krijgen die prik en er gaan er relatief maar weinig aan dood. Bovendien stierven de babies in kwestie pas ná het toedienen van de cocktailprik die moet voorkomen dat ze een ernstige ziekte oplopen. Een caussaal verband kan dus niet worden aangetoond."

Ik weet niet hoe het U vergaat, maar mij ontgaat de logica achter deze bewering en als ik een baby zou hebben die deze prik moest krijgen zou ik mij wel degelijk ernstig zorgen maken.

Intussen heeft m'n zoon karateles in het voorlopig van faillisement geredde buurthuis, was ik vandaag even bij m'n moeder op visite en kwam ik meerdere bekenden tegen op straat terwijl ik boodschappen deed in het gezelschap van Pilates-vriendin Eva. Een nadeel van het samen met iemand boodschappen doen is dat je geneigd bent meer te kopen dan je aanvankelijk van plan was. Maar dat is natuurlijk geheel m'n eigen schuld...

De brief van vandaag is gericht aan de HEMA. Als bonus krijgt U van mij de link naar een brief die ik verstuurde aan woningcorporatie Stadgenoot die het waagde m'n moeder te bedreigen met incasso-maatregelen. Grote fout.

zondag, november 08, 2009

Weg (Een verhaaltje)

Zij stond met haar fiets bij het stoplicht. Met één hand steunend tegen de zwart/wit-gestreepte verkeerspaal balanceerde zij met haar voeten op de pedalen, haar best doend niet de grond te raken. Hij zag het aan en dacht onwillekeurig aan de man die probeerde te vliegen door zich te laten vallen en te vergeten de grond te raken.
De twinkeling in haar ogen verried dat zij een geheimpje had dat zij nog niet bereid was met de wereld te delen. Het verkeerslicht sprong op groen. In een poging vanuit stilstand vooruit te komen verloor zij het zwarte ballerina-schoentje aan haar rechtervoet. Breed glimlachend wachtte zij aan de kant, steunend op haar fiets en met de ontblote rechtervoet geplaatst op haar linkerknie.
Toen het achteropkomend verkeer voorbij was geraasd pakte zij haar schoen op van de straat. Haar hand vond steun aan haar zadel terwijl zij haar voet weer bedekte. Terwijl zij haar bevallige achterwerk op het zadel liet glijden zag zij hem staan en schonk hem een knipoog met bijpassende glimlach.
Zich beter voelend dan een paar minuten daarvoor vervolgde hij zijn weg.

zaterdag, november 07, 2009

Logeren

Ik vind het boeiend om te ontdekken waar mensen zich zoal mee bezighouden. Wist U bijvoorbeeld dat er mensen zijn die dagenlang zoeken naar software om het proces van aanmaken van een e-mail handtekening te automatiseren?

Er zijn zelfs bedrijven die hier geld aan verdienen! Natuurlijk is het vele malen eenvoudiger en sneller om een simpel tekstbestandje aan te maken waaruit je "afwijkende" e-mail onderschriften "knipt" en "plakt" naar het betreffende te versturen mailtje. Als standaard-instelling in bijv. Outlook houdt je dan de ondertekening aan met je contactgegevens. Lijkt mij.

Het lijkt er op dat velen graag moeilijk doen. Misschien ligt het wel aan de maatschappelijke druk die ons wijsmaakt dat we het altijd druk moeten hebben. Zelfs met dingen die -strikt gezien- geen tot weinig noodzaak hebben. Zoals het bijhouden van een weblog...;-)

Wij deden niet moeilijk vandaag: Met zoonlief en de zusjes een beetje wezen winkelen en wat spelletjes gespeeld op de Wii. Jongste zusje is net opgehaald en de oudste blijft logeren.

vrijdag, november 06, 2009

Serieus

Wilde gisteravond na gitaarles met m'n zoon nog even een aflevering "Criminal Victims" (of zoiets) kijken maar hij vertelde me dat hij liever aan zijn opdracht voor Geschiedenis werkte.

Daar gaat Rita Kohnstamm die mij er met haar lezing onlangs nog op wees dat ik te maken ga krijgen met pubergedrag...

Jolie wees ons er onlangs weer op: Ayaan Hirsi Ali en Theo van Gogh hadden het idee van de beschreven lichamen in "Submission" gejat afgekeken van de Iraanse kunstenares Shirin Neshat. "Theo van Gogh was het "prikbord" van Ayaan Hirsi Magan" is natuurlijk een prachtige woordspeling maar met een bijzonder "scherpe" ondertoon...

Een idee pikken is niet zo heel erg strafbaar. Althans, het valt moeilijk te bewijzen. Wel is het een beetje flauw om erover te liegen zoals de omstreden politica en vermoorde cineast deden.

God (Allah, Jahweh,...) uitschelden is binnenkort niet meer strafbaar en zal vallen onder de zo geroemde (maar mijns inziens zwaar overschatte) Vrijheid van meningsuiting. Koningin Beatrix voor van alles en nog wat uitmaken is echter nog wél verboden. Blijkbaar is ons staatshoofd boven God gesteld.

Onze wijze regering wil vrijwel alles wat illegaal is verbieden. Nu is illegale prostitutie aan de beurt. Eerdaags is elke man die sex heeft met een vrouw die daar een wederdienst voor verlangt strafbaar. En dreigt er dus een ernstig cellentekort. Er zijn dames die het doen in ruil voor een Breezer (de zogeheten "Breezersletjes". U kent ze vast wel. Uit de pers.). Er zijn dames wier hoofdpijn accuut verdwijnt wanneer ze een bontjas in het vooruitzicht wordt gesteld. Er zijn dames die met een man trouwen uitsluitend uit financieel gewin terwijl de man in kwestie een fysieke wederdienst verlangt.

Een Amerikaanse militaire psychiater verlangde niet naar Irak te worden uitgezonden en schoot dus maar wat collega's dood in de hoop ontoerekeningsvatbaar te worden verklaard. Of zo.

Wat mij betreft is die man dus écht gestoord. Net als bijvoorbeeld Radovan Karadzic. Hij weet dat hij berecht zal worden als de moordenaar die hij is maar doet er van alles aan om de rechtstaat te frustreren. En het lukt'm aardig; nog even doorzetten Radovan, en niemand neemt het Joegoslavië Tribunaal nog serieus!

De brief van vandaag is gericht aan de Nederlandse Filmkeuringscommissie

donderdag, november 05, 2009

Beter

De week kabbelt voort...Even bij m'n moeder langs, even winkelen met m'n zoon, even met dochterlief aan de telefoon hangen, koffiedrinken met de buurvrouw, kletsen bij een andere buurvrouw, computer repareren, een avondje oppassen op een verse oppasbaby, Pilates-oefeningen doen bij en met een vriendin, bezwaarchriften schrijven voor een klant én voor mezelf, administratie verwerken, door zoon geinterviewd worden voor een geschiedenis-project, een paar brieven schrijven, gitaarspelen met de buurvrouw, cd's sorteren, wasje draaien, zoonlief overhoren, zwabberen...Was na het afgelopen weekeinde (met drie "performances") ook wel toe aan een beetje rust. Werkloos ben ik alleen op papier.

Voor elke werkloze worden er minimaal drie mensen bij het UWV ingeschakeld. Ofwel: werkloos zijn werkt goed tegen werkeloosheid. Dat klopt niet helemaal natuurlijk maar het is wel een gegeven dat het UWV mensen extra in dienst heeft genomen om al die nieuwe werklozen aan werk te kunnen helpen. Tegelijkertijd blijkt uit hun eigen data dat verreweg de meeste mensen op eigen houtje een (nieuwe) baan vinden waarmee het UWV zichzelf eigenlijk als overbodig bestempelt.

Ik ben zelf benieuwd wat de nieuwe baan wordt van Professor David Nutt. De toonaangevende wetenschapper werd onlangs ontslagen door zijn baas, Minister Johnson van Binnenlandse Zaken. De Britse overheid kan het namelijk niet verkroppen dat alcoholgebruik en bijvoorbeeld paardrijden vele malen slechter zijn voor de gezondheid dan het roken van een jointje.

Het maakt niet uit met hoeveel wetenschappelijk verantwoorde data Nutt en zijn medewerkers aankwamen: Drugs zijn slecht. Cannabis is drugs. En dus moet wiet nog "verbodener" worden dan het al is. Punt. Het is tenslotte de minister die bepaalt wat slecht is voor de gezondheid. Ik bedoel maar: wat weten artsen en andere wetenschappers daar nou helemaal van? De minister weet het altijd beter.

De link van de dag is een advertentie...

woensdag, november 04, 2009

Barman

Het schijnt dat er ouders zijn die hun kinderen zonder ontbijt naar school sturen en dat mede daarom het fenomeen "schoolontbijt" is ingesteld. Een mooi initiatief. Maar waarom niet aanpakken bij de bron? Vaak genoeg gaat het om ouders die liever een kwartier langer in bed liggen dan een ontbijtje maken. Voor hen heb ik de tip: maak het gewoon de avond tevoren; smeer een paar broodjes en bewaar die in de koelkast. Is niet ingewikkeld.

Goed, er zijn ouders die geen geld hebben voor een halfje brood of een pak cornflakes. Maar hoe komt het dat diezelfde mensen dan wel van de bank een lening krijgen voor de aanschaf van een plasma-breedbeeld TV, een vakantie naar Mallorca of een Xbox-360?

Het is een taak van de overheid om mensen tegen zichzelf te beschermen. Nee, niet met allerhande anti-leen maatregelen maar met het starten van een bewustwordingsproces. Het "Lenen kost geld"-logo is lollig bedacht maar om het probleem structureel aan te pakken beginne men bij de basisschool-leeftijd. Laat de juf (meesters zijn er steeds minder) tijdens het klasse-ontbijt eens vragen:"Wie van jullie heeft er een spelcomputer thuis? Wie van jullie gaat deze winter op skivakantie en/of deze zomer naar het buitenland? En wie van jullie krijgt soms geen ontbijt omdat papa of mama daar geen centjes voor heeft?" Laat de juf die resultaten noteren en naar het Binnenhof sturen met de vraag het probleem écht aan te pakken.

Anders hebben wij straks een natie van gefrustreerde mensen die niets meer anders weten dan hun frustraties af te reageren op de spelcomputer.

Het spelen van agressieve spelletjes op de computer geeft overigens maar eventjes verlichting.

Over een paar jaar kunnen we allemaal onze computers bij Albert Heijn inruilen tegen een telraam. Dat is veel milieuvriendelijker en ook op een telraam kun je tellen, tenslotte. Je kunt er zelfs spelletjes op spelen! Nog een voordeel: het systeem draait niet op Windows en is niet bevattelijk voor virussen. Pas wel goed op met wie je het telraam deelt want de Mexicaanse griep verspreid zich niet alleen via toetsenborden maar ook via houten kralen.

Ach, wie z'n gezond verstand gebruikt heeft geen Postbus 51-spotjes nodig.

Gezond verstand werkt doorgaan prima om jezelf en anderen te behoeden voor ellende. Helaas hebben de overheden liever dat wij hun regeltjes letterlijk opvolgen dan dat wij ons gezond verstand gebruiken.

Zolang er mensen zijn die weigeren hun gezond verstand te gebruiken zijn er regels nodig. Bijvoorbeeld waar het sex aangaat.

Natuurlijk is het niet verstandig om je als volwassene sexueel te vergrijpen aan een 15-jarige jongen of meisje en natuurlijk is het niet verstandig om je ex wat aan te doen, wat hij of zij jou ook mag hebben aangedaan. Maar mag je daar niet over fantaseren?

Waarom zouden U en ik wel verboden fantasieën mogen hebben en een pedofiel niet? Eigenlijk vreemd: Droom je weg bij de gedachte aan het minnekozen van een 15-jarige (U en ik niet natuurlijk) dan vinden mensen je -in het openbaar althans- een slecht mens maar loop je met vergevorderde plannen voor het vermoorden van je ex, dan krijg je een schouderklopje en een gratis biertje van de barman.

De link van vandaag verwijst naar een site over sparen en omgaan met geld.

Vandaag staan wij stil bij het overlijden van Joop Doorman

dinsdag, november 03, 2009

Schreef (Een verhaaltje)

Hij zat aan een tafeltje op een terras te genieten van een biertje en een heerlijk nazomer-zonnetje. Hij observeerde de mensen om hem heen en noteerde zijn observaties met een groen-schrijvende pen in een klein glimmend notitieboekje met blauwglimmende kaft.

Aan een ander tafeltje zat een jongedame met blonde paardestaart en stoere zonnebril alleen. Zij dronk munt-thee, verdween voor ongeveer 20 minuten om terug te komen en een vers kopje te laten brengen.

Ogenschijnlijk deed zij hetzelfde als hij maar met een andere kleur pen en een ander kleur boekje.

Zij wisselden steelse blikken en zonder het hardop uit te spreken wist zij dat hij over haar schreef. Zoals hij wist dat zij over hem schreef.

Vandaag staan wij stil bij het overlijden van Claude Lévi-Strauss

maandag, november 02, 2009

Beledigen

Tsjonge! Illegaal downloaden wordt verboden...Nog even en het kabinet besluit het met je auto fietsers expres van de sokken te rijden te verbieden! Stel je toch eens voor dat het verboden wordt om andere illegale dingen te doen. Dan is het einde toch echt zoek...Hebben ze nu echt niets beters te doen dan het verbieden van zaken die bij wet al verboden zijn?

Neem nu het vernieuwde kraakverbod. Volgens initiatiefnemer Arie Slob is het al zo dat huisjesmelkers panden niet langer dan zes maanden leeg laten staan. Dat klopt vaak. Maar dat komt, Arie, omdat makelaars bang zijn dat krakers in het lege pand trekken. Als kraken definitief wordt verboden (en om de PVV achter het voorsel te krijgen staat er nu zelfs een gevangenisstraf van een jaar op) krijgen de speculanten vrij spel en mogen eerbiedwaardige huurders nog langer wachten op een betaalbare woning. Andreas B schreef er een aardig stuk over op Sargasso.

Mensen vermoorden mag ook niet maar toch is dat wat vandaag 5 jaar geleden Theo van Gogh is overkomen. De herdenkingsdienst zal helaas ook worden bijgewoond door hypocrieten die zes jaar geleden nog riepen dat "die van Gogh zo'n boerenhufter is die het leuk vond om anderen -en dan nog het liefst complete bevolkingsgroepen- uit te schelden en dat "vrijheid van meningsuiting" te noemen. Een paar van diezelfde mensen die toentertijd riepen:"Kan iemand die man niet een keer het zwijgen opleggen?" Staan vandaag met krokodilletranen in de ogen bij z'n monument.

Ik denk vooral aan z'n zoon maar niet aan hemzelf. Hoewel ik gecharmeerd was van zijn humor kon ik zijn houding moelijk verdragen. Zelf ben ik namelijk van de soort die vrijheid van meningsuiting niet gelijksteld aan vrijheid van beledigen.

Vraag van de dag: waarom worden uitsluitend vrouwen uitgescholden voor "mens"?

Hier vindt U foto's van afgelopen zaterdag. Hier trouwens ook.

zondag, november 01, 2009

Voordeel

Ben nu toch wel wat moe maar heb lekker spek-pannekoeken gegeten bij m'n moeder en met haar en m'n zoon een potje scrabble gespeeld (en gewonnen met maar liefst 212 punten als eindtotaal!). Hieronder leest U waarom ik ietwat vermoeid ben.

Afgelopen vrijdagmorgen hielp ik een dame met het oprichten van een stichting en 's avonds keek ik een Frankenstein-film uit 1931 in de Oude Kerk waar wij later op de avond optraden in het kader van het Rocketcinema-festival. M'n nicht en haar vriend (Ooit bekend als "Baron von Frankstein"..._ en diverse andere bekenden waren er ook. M'n zoon had z'n vader nog niet eerder zien optreden in een 20 minuten durend stukje waarin die Politie-agent, dokter, cabaret-dancer, cheerleader, hardrocker, non en kip speelde. Nu was dat ook pas voor het eerst. Maar toch.

Zaterdag mocht ik via Amsterdam Beatclub meedoen op het Halloween Hairball-festival in Paradiso in de rollen van beul en later op de avond als hersenchirurg. Gelukkig was er voldoende tijd om collega's aan het werk te zien. Zoals The Testdollies en Dead Elvis.

M'n werk en de arbeidsuren zijn wellicht wat onconventioneel maar ik heb er lol in, maak er mensen blij mee en verdien er deels m'n brood ermee. Klein nadeel is dat ik eerst vanmorgen om zeven uur in m'n bed lag.

Een nadeel van het niet hebben van een baan voor een vast aantal uren per week is dat mensen vaak denken dat ik mij te pletter verveel. Het is gewoon zo dat ik -net als de gemiddelde ambtenaar- ongeveer 5 uren per dag werk. "Wat!?" roept er nu een ambtenaar "Maar ik werk heus 8 uren per dag!" Nou nee. U bent 8 uren per dag aanwezig op kantoor. Ongeveer een half uur per dag is voor koffiedrinken en toiletbezoek, een uur is er voor de lunch en kortere pauzes. Een half uur is voor privé-zaken zoals de eigen e-mail en het bijwerken van de Hyves-pagina. Een half uur is voor het kletsen met collega's en zo verder.

Dit zijn allemaal gemiddeldes natuurlijk en het verschilt vaak per dag hoeveel iemand aan die zaken besteed maar feit is dat ik net zo veel (of net zo weinig, zo U wilt) werk maar alleen maar minder betaald krijg dan de meesten. Wel heb ik meer vrijheid om m'n eigen tijd in te delen. Persoonlijk vind ik dat een groot voordeel.

Vandaag staan wij stil bij het overlijden van Qian Xuesen

zaterdag, oktober 31, 2009

Foto's

Vanwege algehele (en hopelijk tijdelijke) drukte vandaag gewoon een paar recente foto's:

Chinees papierknippen in het Tropenmuseum:

De dame in dit Indonesisch tafereel -hangend in het Tropenmuseum- had zomaar m'n moeder geweest kunnen zijn:















Een collega van Carnival of Hellucinations, waarmee wij gisteravond optraden in de Oude Kerk te Amsterdam:

Zo zag ons toneel eruit:















Dochterlief in een galerie onder het origineel van een poster die wij zondag kochten:

Onderweg van de homeopate naar huis dinsdag schoot ik dit plaatje (Ook te zien op m'n Skywatch-blog):


donderdag, oktober 29, 2009

Uitlaatklep

In de kroeg gisteravond raakte ik in gesprek met een jongeman uit Litouwen. Wij spraken vooral Engels dat ik een beetje kon aanvullen met de paar woorden die ik ken uit het Russisch, Pools en Tsjechisch-talen die verwantschap hebben met het Litouws. Mijn gesprekspartner werd blij verrast door het enige dat ik in zijn moedertaal kan zeggen:"Laat ons drinken".

M'n zoon's mentor en ik waren in de kroeg na afloop van een boeiende avond op het Gymnasium waar mijn zoon het een en ander wordt bijgebracht. Het begon met de jaarvergadering van de ouder-vereniging waarbij het vooral opviel dat er sprake was van een overschot op de balans. Volgend seizoen zit er dus wellicht een extra uitje in voor de leerlingen!

Op een andere school -zo hoorde ik- ging het zo goed met de financieën dat er een uitje was georganiseerd voor de ouders! Persoonlijk vind ik dat wat te ver gaan want al het binnenkomende geld dient ten goede te komen aan de leerlingen. Daarnaast mogen de leraren van mij wel eens een borreltje maar om nou met gemeenschapsgeld de ouders naar de Efteling te sturen!?

Fijn hoor, dat scholen voor allochtone leerlingen bijna twee keer zoveel subsidiegeld ontvangen dan voor autochtone leeftijdsgenoten. Maar laat men dat geld dan bijvoorbeeld steken in extra taalonderwijs. Bijvoorbeeld voor de ouders van allochtone leerlingen opdat die dan makkelijker hun kinderen met het huiswerk kunnen helpen.

Dat kinderen slecht leren ligt lang niet altijd aan de jongelui zelf maar vaak door gebrekkig inzicht van de ouders of andere invloeden. Dat vertelde ook Rita Kohnstamm die later op de avond een lezing gaf.

Zij sprak over pubers en de problemen moeilijkheden waar die mee te maken hebben in de huidige tijd. Denk bijvoorbeeld aan de versexualisering van de maatschappij. Overal zien jongeren tekenen die erop wijzen dat sex heel normaal is en niet langer is voorbehouden aan volwassenen.

Het is waar dat jongelui tegenwoordig rond hun 17e voor het eerst de liefde bedrijven waar de ontmaagdingsleeftijd bij hun ouders rond het 19e levensjaar lag. Het is echter ook waar dat het allemaal reuze meevalt en het vooral aan de media ligt dat wij ons druk maken over loverboys en breezersletjes. Natuurlijk: het komt voor. Maar dat was ook al zo tijdens de puberteit van onze grootouders.

Overigens is ook hier duidelijk sprake van een cyclus van 50 jaar (wie had die theorie ook alweer bedacht?) waarin mensen vrijer en vervolgens weer conservatiever worden. En geen zorgen: de huidige jeugd denkt stiekem heel erg behoudend. Opstandig gedrag is alleen maar ingegeven door een drang naar zelfstandigheid. Ga maar na: Wie 15/16 jaar is is fysiek uitstekend in staat voor zichzelf te zorgen maar onze maatschappij is daar nu eenmaal niet op ingericht.

Vanaf hun geboorte zijn onze kinderen gewend dat alles voor ze wordt geregeld en dat zij nooit hun eigen gevechten hoeven te leveren. Maar de aandrang tot opkomen voor je rechten (Ook al weet je dat je meer rechten hebt dan je (groot-)ouders ooit hadden) is er wel degelijk en ook jongeren hebben af en toe behoefte aan een uitlaatklep.

De link van vandaag maakt het mogelijk verscheidene (Nederlandstalige) dialecten te luisteren. (Via Macblogt.nl)

woensdag, oktober 28, 2009

Great Nation

Miste m'n afspraak van vanmorgen acht uur omdat ik vergeten was dat m'n zoon het eerste lesuur vrij heeft op de woensdag...Maar ik was wel op tijd voor m'n afspraak van negen uur én voor die van 14.00uur. Hoop straks op tijd te zijn voor die van 19.30uur en heb die van 21.30uur maar afgezegd...

Sinds ik na ruim 15 jaren ben gestopt met 9 tot 5-banen is mijn leven wat veranderd. Ik zeg wel eens: m'n salaris is gehalveerd maar m'n geluk verdubbeld. Nee, ik heb zeker geen spijt van mijn beslissing indertijd.

Je kunt nooit achteraf ergens spijt van hebben. Als je al weet dat je spijt gaat krijgen van een beslissing moet je't gewoon niet doen. Ik denk dan bijvoorbeeld aan de toptenniser André Agassi. Jarenlang gebruikte hij metamfetamine ("Chrystal Meth") om hem te helpen bij zijn prestaties. Bovendien loog hij over zijn drugsgebruik. Maar nu heeft-ie spijt. En is alles weer goed. Natuurlijk.

Laat hem publiekelijk spijt betuigen op het centrecourt op Wimbledon, laat dan een rechter één voor één zijn prestaties afnemen en laat dan een tennisbond-official die vervolgens met terugwerkende kracht toekennen aan André's directe tegenstander van het betreffende moment.

Misschien dat anderen daar lering uit trekken.

Sowieso moet André natuurlijk gewoon een paar jaar de bak in, net als "gewone" Amerikanen die worden betrapt op drugsgebruik. Maar ik vermoed zomaar dat er voor hem een uitzondering zal worden gemaakt "vanwege zijn bijzondere verdiensten voor "this great nation"".

Vraag van de dag: Als U het woord "kinderlijk" ziet staan, waar denkt U dan aan?

De link van de dag is een spellingstest. M'n zoon en ik hebben'm gedaan en ik laat U ons resultaat weten zodra ik die van U weet...;-)

P.s. De wethouder had razendsnel gereageerd op mijn brief van gisteren.

dinsdag, oktober 27, 2009

Allergie

Omdat ik daar was toen de eerste McDonalds in IJsland pas was geopend deed het bericht dat McDonalds uit IJsland verdwijnt mij meer dan dat van het overlijden van een onbekende.

Hoe erg ook voor de nabestaanden van de 16-jarige jongedame uit Sint Philipsland, het feit dat zij mogelijk misschien eventueel is overleden aan de gevolgen van vermoedelijk de Mexicaanse griep doet niets af aan het feit dat zij dood is.

Had zij haar nek gebroken na een val van de keukentrap bij het lappen van de ramen dan had de rest van het land niet geweten van haar bestaan, laat staan van haar verscheiden.

Natuurlijk, de Mexicaanse griep is een in potentie dodelijke ziekte maar bijvoorbeeld de ziekte "ouderdom" maakt veel meer slachtoffers. Keukentrappetjes trouwens ook.

Als het mijn kind was geweest zou ik echt niet harder huilen omdat het toevallig de Mexicaanse griep is die mijn kind heeft geveld. Heel fijn hoor dat de overheid tientallen miljoenen euro's uitgeeft om ons te vertellen dat je dood kunt gaan aan de Mexicaanse Griep maar waarom besteed diezelfde overheid nog geen tientje aan een campagne om ons te waarschuwen voor de gevaren van ramen lappen?

Dat de farmaceutische industrie flink lobby't in Den Haag en flink verdient aan vaccins tegen de Mexicaanse Griep heeft er natuurlijk niets mee te maken. Toch raar om mensen nu pas te vaccineren; het spul heeft pas effect na ongeveer zes weken terwijl het hoogtepunt van de "epidemie" nu ongeveer zou moeten zijn.

Ze blijven ons trouwens lekker bang maken: Nu weer wordt bekend dat er een onderzoek is gestart naar het verband tussen veel mobiel bellen en en sommige vormen van kanker. Japanse wetenschappers hebben trouwens jaren geleden al aangetoond dat dat verband niet bestaat.

Waarom geen geld steken in een project dat kan zorgen dat iemand die niest de macht over het stuur verliest? Tientallen doden per jaar zijn er zodoende te betreuren door een eenvoudige verkoudheid of allergie.

De brief van vandaag is gericht aan Stichting IJsterk, een welzijnsorganisatie die de administratie (zeer verrassend natuurlijk, denk maar aan bijvoorbeeld Cordaan) niet op orde heeft waardoor buurthuizen zwaar in de problemen komen.

maandag, oktober 26, 2009

Hoofd

Zo, de herfstvakantie is hier voorbij en het "normale" leventje kabbelt rustig verder...

Vanmorgen was ik bij een vriendin op de thee en vanmiddag had ik zelf een vriend op de thee. Ik vind dat altijd erg gezellig en hoop dat ik dat in de toekomst mag blijven meemaken.

Het mooie van de toekomst is eigenlijk wel dat wij die zelf kunnen vormgeven. Maar dan moeten wel de handen uit de mouwen worden gestoken want als we het aan anderen overlaten komt er natuurlijk weinig goeds van. Toch?

Zou U de toekomst willen overlaten aan mensen als Dirk Scheringa? Ongetwijfeld een zeer charmante man maar feit is dat hij van duizenden mensen het vertrouwen heeft beschaamd.

Mensen vertrouwen ook de organisatie Buma/Stemra niet meer dat vrolijk doorgaat met het geld rekenen voor het insluiten van muziek op websites. Al geldt de regeling "alleen nog maar" voor commerciële bedrijven. Wie verder leest weet dat Buma iedereen als commerciëel ziet die waar dan ook op de site een advertentie heeft staan.

Zouden mensen Minister van Justitie Ernst Hirsch-Balin nog vertrouwen nu die heeft laten blijken geheel niets te (willen) doen aan de kwalijke praktijken van de bekende auteursrechten-organisatie?

Ik betwijfel het.

Mensen als Richard en Mayumi Heene zijn ongeschikt als ouders en dienen de ouderlijke macht kwijt te raken aan mensen die hun taak als opvoeder wél serieus nemen. Puur als publiciteits-stunt bedachten zij dat hun zesjarige zoontje per ongeluk was opgestegen in een door papa zelfgebouwde heteluchtballon. Tienduizenden dollars zijn uitgegeven aan het laten uitrukken van helicopters, de inzet van politiemachten en dergelijke. Mensen als Richard en Mayumi gedragen zich zeer onverantwoord en moeten gewoon de bak in en daar wasknijpers in elkaar zetten voor een dubbeltje per dag. Net zolang tot het volledige bedrag is terugbetaald aan de maatschappij. Vind ik.

Maar ja, ik vind ook dat échte schurken (zoals bankdirecteuren die doelbewust mensen oplichten ter zelfverrijking) moeten worden aangepakt en niet mensen die rondfietsen met een ontbrekende reflectorstrip op de linker trapper.

Helaas zijn er ook politie-agenten die ervoor zorgen dat burgers zelfs de politie niet meer vertrouwen. Zoals in het voorbeeld waar ik onlangs mee kwam. Maar ook in Amerika zijn er agenten die graag misbruik maken van hun macht.

Neem de ordehandhavers die Phuong Ho te grazen namen. Volgens een huisgenoot die het voorval filmde met zijn mobiel werd de luidruchtige jongeman eerst geboeid en vervolgens door agent Kenneth Siegel nog enkele malen geslagen met een ijzeren staaf. Waaronder op het hoofd.

De link van de dag is naar de plek waar ik een brief publiceerde omdat ik vermoed dat Albert Heijn doelbewust mensen oplicht.

zondag, oktober 25, 2009

Cultuur

De bewoners van het Limburgse Tienray vonden dat de lokale asielzoekers oplichtende hesjes moeten dragen vanuit het oogpunt van verkeersveiligheid. Zogenaamd dan want donkere politie-agenten en zwarte honden hoeven dat niet. Die kun je blijkbaar wél gewoon zien in het donker. Een gewoon en typisch geval van racisme dus. Althans, volgens de media. Een klein beetje speurwerk (Zie hier) levert al een veel genuanceerder beeld op: De omgeving van het asielzoekerscentrum blijkt zo donker dat iedereen die daar rondloopt wordt aangeraden met zo'n reflecterend hesje rond te lopen. Maar een genuanceerde mening verkoopt geen kranten. Racisme helaas wel.

Opvallend blijf ik het vinden dat kinderen daar niet aan doen, tenzij het van de ouders moet. Kinderen zien vaak niet eens de verschillen in huidskleur tussen de verschillende klasgenootjes. Kinderen vinden gewoon iemand al dan niet aardig.

Laten wij gewoon onze kinderen steunen op weg naar de toekomst en hen niet opzadelen met onze vooroordelen.

Zo was het duidelijk dat Eva gisteren de meneer aardig vind die de cursus "Chinees papierknippen" leidde in het Tropenmuseum. Zij maakte een prachtig vlinder die zij later in de middag als basis zou laten dienen voor een beterschapskaart voor haar zusje.

Ferdinand, Eva en ik waren daar om ondermeer iets meer te weten te komen over hun Indonesische roots. Ook kochten wij daar een handzaam en fraai geïlustreerd boekje over de Islam. Zo kunnen de kinderen hun eigen vooroordelen bepalen in plaats van te moeten afgaan van bijvoorbeeld die uit de media.

Via het medium Facebook kwamen wij vandaag terecht bij de Artgallery "Chiellerie" waar ondermeer Dehorahart exposeerde en waar wij een poster kochten van een konijn. Vrijdag was ik al bij de opening nadat ik eerder op de dag had gerepeteerd met Carnival of Hellucinations voor een paar aankomende optredens.

Diezelfde vrijdag zag en hoorde ik 's avonds met m'n zoon Dusty Stray en Jesje de Schepper samen zingen in de ontzettend leuke tent "Delicatessen" nabij de Amsterdamse Dappermarkt. Het plan was om daarna nog naar het optreden van een vriend te gaan maar zowel m'n linkerheup alsook m'n zoon begonnen te protesteren tegen iets teveel van het goede...;-). Sorry vriend!

Bij de lunch bij m'n moeder vanmiddag wachtte ons een leuke verrassing: m'n broer en z'n vrouw kwamen onverwacht langs. Die hadden Eva al een tijdje niet gezien en waren verrast over het feit dat Dayna's oudere zus al zo'n echte grote meid is geworden.

Onderweg naar en van de verschillende "evenementen" dit weekend mocht ik m'n dochter overhoren voor haar komende boekbespreking over "Wiplala" van Annie M.G. Schmidt en vanmorgen liet ik haar kennismaken met de muziek van Luciano Pavarotti. Naar haar mening gevraagd zei ze: "Die muziek leidt af bij het knutselen, die is alleen om naar te luisteren."

U ziet't: ons weekend was vooral gevuld met cultuur.

De link van de dag verwijst naar de site van de World Solar Challenge

zaterdag, oktober 24, 2009

Zijn geliefde (Een verhaaltje)

Hij miste haar en gezien het aantal liefdesbrieven dat zij hem stuurde was dat gevoel wederzijds. Hij besloot haar op te zoeken ook al was zij ver weg. Het dorpje waar zij verbleef stond op geen enkele landkaart. Hij stuurde de auto dus maar in de richting van de plaats die het poststempel op haar zelfgemaakte enveloppen aangaf.

Zonder geld op zak voor een terugreis en zonder zich daarom te bekommeren kwam hij in de buurt van haar verblijf. Niemand die hij sprak had ooit van het plaatsje gehoord dat zij altijd als retouradres opgaf. De enkeling die het kon weten -de postbode- had een vrije dag in verband met een nationale feestdag die uitsluitend lokaal werd gevierd.

Uiteindelijk besloot hij haar een kaart te sturen vanaf het postkantoor vanwaar zij haar liefdesbrieven verstuurde. Daar zag hij een auto met Nederlandse kentekenplaat. In die auto zat een jongedame die hem meer dan licht verbaasd aankeek. Tot dan toe dacht hij dat het effect van de onderkaak die openviel tot op de borst uitsluitend in tekenfilms voorkwam. Ook hij verbaasde zich want zij leek toch wel verdacht veel op zijn geliefde.

Die nacht vochten het vuur in zijn hart en dat in zijn lendenen erom wie het heetst mocht zijn...

donderdag, oktober 22, 2009

Verklaren

André Rouvoet wil dat er wat gedaan wordt aan de jeugdwerkloosheid. Welnu: ik heb de oplossing voor hem! Stimuleer mensen om eerder dan hun 65ste te stoppen met werk. Enerzijds zijn die mensen dan vaak nog fit genoeg om hun opgebouwde (pré-)pensioen rond te pompen in de economie en anderzijds komen er plekken vrij die door jongeren kunnen worden opgevuld!

Mocht de Minister van Jeugd en Gezin dit geniale plan ten uitvoer brengen dan brengt hem dat helaas wel in conflict met zijn collegae van met name de PVDA.

De PVDA is die partij van besluitelozen. U weet wel: van meneer Wouter die zegt: "Ik ga wat doen aan de topsalarissen!". Totnogtoe bestond zijn enige actie daaruit dat hij de betreffende bedrijven een brief heeft gestuurd met de vraag of zij zelf het achterhaalde en belachelijk veel geld verslindende bonus-systeem willen aanpassen dan wel afschaffen.

Wat dat betreft kan meneer Wouter een voorbeeld nemen aan Barack Obama: Het gaat om de salarissen van de 25 best betaalde bestuurders van bedrijven die (in feite door de belastingbetaler) onlangs met een katitaalinjectie zijn gered. Die lieden leveren gedwongen maar liefst 90 procent van hun salaris in of moeten anders de miljarden overheidssteun terugbetalen. Overige topsalarissen worden op eenzelfde manier gehalveerd.

Ik zie dat Wouter Bos niet flikken bij zijn maatje (en oud-minister van Financieën) Gerrit Zalm. U wel? Dankzij de vriendjeslobby die ook Wouter aan zijn huidige functie hielp zit ome Gerrit hoog en droog bij ABN Amro (En zat oud-minister Vermeend tot voor kort bij de AFAB. Maar dat terzijde). Sorry...Fortis...pardon...ABN Fortis. Naar het schijnt had hij zich voor het baantje van "fusieleider" vrijwillig opgegeven.

Ik had mijzelf ooit opgegeven als BHV'er bij de naschoolse opvang waar ik werkte. Zodra ik toestemming had voor de cursus liep ik eerst even het gebouw door. Zo bleek dat de beheerder van het gebouw én m'n baas mij niet konden vertellen waar de stoppenkast was. Bij navraag konden de meeste leidsters mij niet vertellen waar de nooduitgangen waren.

Verder waren er in het hele vier verdiepingen tellende kinderopvang-gebouw (beneden was een crêche) geen brandblusapparaten, zat er geen brandwondenzalf in de EHBO-doos, was er geen sprinklerinstalattie, lag er geen evacuatieplan en waren er geen blusdekens bij de twee verschillende keukens.

Toen ik dat doorgaf aan de directie was de reactie:"Enig idee wat dat allemaal kost?" Enigszins verbluft heb ik mijn bevindingen toen gerapporteerd bij de brandweer die hen een flinke boete heeft opgelegd en beval het pand brandveilig te maken. Vreemd genoeg werd mijn contract niet verlengd.

Het contract van Neil Gaiman hoeft niet te worden verlengd. Zijn uitgever is zo blij met'm dat hem een vast werkverband is aangeboden. Meneer Gaiman won bijvoorbeeld de belangrijkste prijzen in de categorieën Horror, Fantasy, Spanning en Science Fiction. Voor één en hetzelfde boek.

Boeken hebben een ontzettend belangrijke plaats in ons leven maar toch heeft het Journaal meer oog voor iemand die kunstjes doet aan een rekstok (knap hoor, daar niet van) dan aan bijvoorbeeld de uitreiking van de Nebula of de Hugo Awards. Alleen het Ako Boekenbal krijgt nog wel eens wat aandacht maar dat is omdat Ako betaalt voor de zendtijd. Zoals ook Philips een weekendje weg regelt voor de redactie wanneer die melding maakt van de mooie kwartaalcijfers van deze grote gloeispaarlampen-fabriek in Eindhoven. Althans, alleen zo kan ik die onzin-berichten op het 8-uur journaal verklaren.

De link van vandaag is naar de website van futuroloog Raymond Kurzweil

woensdag, oktober 21, 2009

Koffiekopje

Wij genieten van de herfstvakantie. Omdat ik vooral freelance werk kan ik goeddeels m'n eigen tijd indelen en deze week dus leuke dingen doen met m'n zoon. Zoals uitslapen, een volledig seizoen "Blake's 7" kijken, een potje Risk spelen bij m'n moeder...Gisteren deden wij een klein IQ-testje (tien vragen, mindern dan vijf minuten) op internet waarbij ik 9 op de 10 vragen goed had beantwoord, de Ferman 10 op de 10 (Een schande! Zomaar beter scoren dan z'n vader...) en een 16-jarige VMBO-student 4 op de 10. Wat scoort U?

Vandaag was ik met m'n zoon bij de tentoonstelling "The Sixties Now" in het Amsterdams Historisch Museum. Die ging over het Amsterdam van de jaren'60 en '70, het ontstaan van Ruigoord en het begin van (gratis) straat-festivals. Het begon met protesten tegen de heersende elite en "Aktie Tomaat" vormde het startschot voor besprekingen waardoor niet veel later ook "gewone" burgers konden genieten van theater, dans en muziek. Errug lollig!

Erna gingen wij naar een café in de buurt waar ik had afgesproken met een vriendin die een dagje in Amsterdam was.

Vraag van de dag: waarom roeren vrouwen vaak twee keer zo lang als mannen in hun thee- of koffiekopje?

Vandaag staan wij stil bij het overlijden van Jef Nys

dinsdag, oktober 20, 2009

Modaal

Het schijnt mijn stijl te zijn: meerdere onderwerpen in één enkel stukje tekst maar eigenlijk ben ik gewoon lui; Ik heb gewoon geen zin om te kiezen...

De politie is je beste vriend. Natuurlijk. Maar hoewel de politie vaak bijzonder goed werk verricht zal de 25-jarige Sergej uit de Amsterdamse Staatliedenbuurt daar heel anders over denken.

Hij liep laatst gewoon op de stoep toen hij een auto vanaf de weg op hem af zag komen scheuren, de stoep op. Hij probeerde nog weg te rennen maar het was al te laat. De auto schampte een geparkeerde auto, greep in de vaart een fietsenrek mee en pinde daarmee de onfortuinlijke jongeman mee tegen de muur.

Meerdere operaties zullen nodig zijn voordat Sergej weer kan lopen. De agenten -die overigens een eerste hulp verlenende toevallig passerende dokter wegstuurden- zagen binnen een paar tellen dat hij niet de overvaller was wiens signalement zij op zak hadden.

Omdat het slachtoffer in eerste instantie was aangemerkt als verdachte (foutje in de communicatie...) mocht hij 24 uur lang geen contact hebben met zijn familie. Tot op heden hebben de agenten geen excuses aangeboden en ook zullen zij waarschijnlijk niet worden vervolgd.

Een politieman die wél zijn excuses aanbood is Bernard Welten. Onder lichte politieke druk heeft hij zijn kritiek op de rechtstaat ingetrokken. Voortaan doet hij dus gewoon wat de minister en de burgemeester hem opdragen te doen. Brave jongen!

Wat meestal ook doet wat het moet doen is computersoftware. Maar mensen vergeten helaas wel eens dat software weinig meer is dan een hamer voor een timmerman: Als je niet weet wat timmeren eigenlijk is heb je weinig aan een stuk hout met een metalen kop...Neem bijvoorbeeld boekhoudsoftware.

Zo'n boekhoudprogramma is weinig meer dan het ouderwetse opschrijfschriftje; je moet zelf nog wel weten wat je invult, op welke plek en waarom. Zo wil het bezit van een hele fijne Parker-pen niet zeggen dat degene die de pen vasthoudt automatisch de prachtigste gedichten schrijft.

Ik weet niet wie de teksten van Wouter Bos schrijft maar ik vind het wel knap! Het klinkt alsof hij heel kapitalistisch bezig is met geld smijten maar intussen lijkt er wat anders te spelen...

Misschien probeert hij Nederland stiekem communistisch te maken door eerst grote banken te nationaliseren en de kleintjes te laten verdwijnen. Uiteindelijk zit heel Nederland bij De Staats Bank (Let op de afkorting!) ;-). Let op mijn woorden: Volgend jaar komen de energiebedrijven aan de beurt!

Nog verder in de toekomst wordt er wellicht "levend schaak" gespeeld. John de Mol IIX, dan president der Nederlanden, zal hoogstpersoonlijk het maandelijkse spelprogramma leiden. Twee buurtteams uit "achterstands"-wijken spelen een potje schaak waarbij de bewoners zelf de stukken zijn. Elk geslagen stuk wordt ook daadwerkelijk geslagen. Da's wel zo leuk voor de kijkcijfers.

Van het verliezende team zal de wijk -met inwoners en al- met de grond gelijk worden gemaakt. De mensen uit de winnende buurt mogen hun intrek nemen in één van de luxe appartementenflats die op de vrijgekomen plek worden gebouwd, naast nog een stuk of wat verse woontorens. Hierdoor komt er dus nog een buurt vrij en ook deze zal worden gesloopt ten faveure van absurd dure nieuwbouw.

Op deze manier is er binnen enkel decennia een einde gemaakt aan het verschijnsel:"Leven op een inkomen van onder modaal"

Vandaag staan wij stil bij het overlijden van Adriaan Kortlandt

maandag, oktober 19, 2009

Haar ex (Een verhaaltje)

Hij las maar terwijl de woorden voorbijgleden bleven zij niet bij hem hangen. Werktuiglijk sloeg hij af en toe een bladzijde om. Het ging om het manuscript van een klant en hij had toegezegd haar te helpen een uitgever te vinden want haar verhaal diende verteld te worden. Hoewel hij het belang ervan inzag waren zijn gedachten elders...

Hij had heerlijk gegeten bij haar op de woonboot en de wijn was zo lekker dat hij ongemerkt iets teveel ervan had gedronken. De laatste tram was al vertrokken maar hij maakte zich daar niet druk om.

In plaats daarvan nam hij afscheid en gaf de gastvrouw nog maar even een compliment.

"Volgens mij heb jij mij nu al zo'n 20.000 complimentjes gegeven." zei ze lachend. -"Wat!? Zo Weinig!? Maar een vrouw als jij verdient er veel meer dan dat!" was zijn reactie. Zij glimlachte, gaf hem een oprechte kus en ging terug naar haar ex.

De link van vandaag is naar het forum waar ik weer lekker aan het discussiëren ben met met name Ruben Jan. Maar doet U gerust mee!

zondag, oktober 18, 2009

Inkeer

De ongeveer 60 kerkbezoekers vertegenwoordigden zeker 10 verschillende religies/levensovertuigingen. Allen kwamen gisteren voor hetzelfde doel. Dat was om buren Hetty en Vincent elkaar het jawoord te horen geven. Met zoveel getuigen kunnen ze er niet meer onderuit...

Op de receptie mocht ik samen met de koordirigent en een vriendin van het bruidspaar wat liedjes spelen en zingen. Zowaar: m'n eerste publieke optreden!

Het was allemaal reuzegezellig en met name de bruid straalde van gelukzaligheid om de aanwezigheid van zoveel liefde om zich heen. In de kerk ging het op macro-niveau, dat samenleven van verschillende denkwijzen en geloofsvormen. Waarom kunnen we de wereld niet zien als het kerkgebouw waar ik gisteren was?

Gisteren was ik ook uitgenodigd voor een etentje op een woonboot. We aten lekker roti en keken vervolgens de film "Perfume" op kijkschijf. Er was een acteur van wie ik niet op de naam kon komen maar gelukkig is er internet...

Iemand tikt deze zoekterm in in zoekmachine Google en komt dan bij een archiefstukje van mij uit. Typisch:
gratis film van vaders en zoons die naakt zwemmen
Of anders deze:
gymles blote tietjes verhalen

Natuurlijk: sex ("seks" is vies, vind ik) is de voornaamste bestaansreden van internet (Hoewel "Britney Spears" als zoekterm hoger in de ranglijst staat!). Natuurlijk doet U niet aan sex en heeft U echt absoluut nooooit "verboden" fantasieën, toch? Elk van ons heeft stiekeme wensen maar sommige mensen hebben wel héél speciale wensdromen...

Neem Bernard Welten, hoofdcommissaris van politie in de hoofdstad. Hij baalt ervan dat Job Cohen en Guusje ter Horst hem vertellen wat-ie moet doen. Tsja, Bernard; dat krijg je ervan als je in een rechtsstaat leeft. Dan luistert de politie naar de politiek en niet omgekeerd. Weet je wat: De potjes zwarte schminck zijn nu in de aanbieding bij de feestwinkels (in verband met het naderend Sinterklaasfeest): geef jezelf een donkere huidskleur en meldt ja aan als leider van een groepje gewelddadig tuig regeringstroepen in Oeganda. Dan kun jij lekker doen wat je wilt en krijgen wij wellicht een hoofdcommissaris die gewoon z'n werk doet. Zie het maar als een speciaal verzoek van een Amsterdammer.

Op speciaal verzoek van de weblogger in kwestie hierbij een reactie die ik bij Brillie achterliet naar aanleiding van een stukje over saaie stukjes:

Wat een saai stukje zeg…waar gaat het nu eigenlijk over? Of gebeurt er zo weinig in je eigen
leven dat je alleen maar kunt melden hoe saai anderen zijn? ;-)

En zijn reactie daar weer op:

@Terrebel: Als het stukje saai was, dan kwam de boodschap maar al te goed over.

De film van vanavond was niet saai. M'n zoon en ik genoten van "Imagine This" en lachten om de capriolen van Eddie Murphy als geslaagd zakenman en mislukt vader. Uiteindelijk loopt het natuurlijk goed af en komt papa Murphy tot inkeer.

Het filmpje van vandaag laat een man zien die op bijzondere wijze danst (Bij wie had ik dit filmpje ook alweer eerder gezien?:

vrijdag, oktober 16, 2009

Sigaretten

Vandaag twee uurtjes in de tuin gewerkt, twee uurtjes lopen opruimen en schoonmaken in huis en twee uurtjes staan koken ten behoeve van een huwelijks-receptie morgen. Daarom geen nieuws gevolgd, niet de straat op geweest en eigenlijk niet zo veel inspiratie. Vandaar de volgende oplossing:

Men vraag mij wel eens hoe ik aan de inspiratie voor mijn stukjes kom. Dat wisselt nogal. Iets wat mij opvalt bij het TV-kijken of radioluisteren bijvoorbeeld. En dat hoeft niet eens zozeer het journaal te zijn. In de supermarkt en in de tram valt mij ook wel eens iets op danwel te binnen. En natuurlijk op het toilet. Daarnaast lees ik graag bladen als Kijk, Quest en Scientific American maar ook wel eens de Linda. In boeken staan ook veel vragen-oproepende opmerkingen en ook in kranten en op het internet vind ik artikelen die bij mij vraagtekens oproepen. Ik krijg ook inspiratie door het lezen van andere weblogs waarvan ik dagelijks 5 tot 10 lees en als het even kan ook van commentaar voorzie. Hieronder een paar voorbeelden:

Naar aanleiding van een stukje bij Blog-collega Redstar schreef ik de volgende reactie:

Wij eten regelmatig vlees-vervangers. Huismerk-hamburgers bijvoorbeeld met het predikaat:"Nu met 15 procent meer vlees!" Eigenlijk zijn mensen toch maar hypocriet: want waarom vinden wij koeien en kippen zielig (hoewel wij van die laatste soort miljoenen per jaar
langzaam laten wurgen voor een stukje "veelzijdig vlees" op ons bord) en bijvoorbeeld ratten en torren niet? Een nieuwe theorie: de categorie "enge/vieze beesten" eten wij niet en
dus hoeven wij ons ook niet schuldig te voelen over hun dood door mensenhand.
--------
Bij Wondelgijn schreef ik de volgende reactie:

Katten zien het als jouw privelege dat jij ze van eten en drinken voorziet. Heel veel mensen zouden een partner binnen een uur de deur uitschoppen als die dezelfde
karaktereigenschappen als de kat zou hebben...;-)

Mijn zoon is bijna 14 en m'n dochters zijn 9 en 7-en-een-half. Er staat mij nog heel wat te wachten. Ik vraag maar vast wat tips aan mijn moeder want die is opgegroeid in een land
waar het de oma's zijn die de meiden van tips voorzien. ...Misschien kan ik m'n kinderen beter vertellen wat m'n moeder mij vertelde en waardoor ik in één zinnetje alles wist:"Ik heb je leren lopen maar de juiste weg zoek je zelf maar".
------------

(Over handenwassen tegen de Mexicaanse Griep)
Iedereen pakt ook steeds maar weer hetzelfde zeeppompje met alle gevolgen van dien. Hoe vaak zouden mensen op scholen en bij bedrijven het zeeppompje schoonmaken? Om nog maar te zwijgen over deurkrukken van toiletten. Tientallen pakken diezelfde deurkruk vast en verspreiden daarmee miljarden bacterieën! Waar blijft de overheid met een campagne om mensen daarop te wijzen?
--------
Bij Renesmurf plaatste ik de volgende reaktie:

Jaren geleden vertelde de regering ons dat eerder stoppen met werken goed was voor de economie: Mensen konden hun pensioengeld lekker opmaken aan reizen en tuinieren en zo en bovendien werd er zo ruimte gemaakt voor de intrede van jongeren op de arbeidsmarkt. En nu is het opeens goed voor de economie als mensen langer doorwerken!? Ikke nie snap...

In reaktie op een privé-mail schreef ik:

Stoer hoor, paardrijden! Wilde vroeger graag op les en mocht al een proefles toen ik bij de manage een meisje heel hard zag vallen en haar pols breken. Had ik nu maar wel lessen gehad want twee jaar terug moest ik voor filmopnames Napoleon spelen. Ik kreeg een half uurtje voor
een basis-paardrijles en om ons even aan elkaar te laten wennen. Rondjes lopen ging prima en het paarde ging zelfs ongeveer de kant op waarheen ik haar stuurde en zelfs een
klein drafje rechtvooruit ging aardig. Tot het moment dat de regisseur riep "En...AKTIE!!!" Het arme dier schrok zo erg van die schreeuw en het klappen van de filmklapper dat ze in galop richting de nabijgelegen snelweg rende...Als iemand mij nu even verteld had dat als je je hielen hard in de flanken drukt het paard denkt dat je harder wil...Ik probeerde mij alleen maar vast te klemmen en er niet af te vallen!

Uiteindelijk kon ik het dier zo'n vijf meter voor het toegangshek naar de snelweg met een grote cirkel in kleine draf terug naar de startplek krijgen waar ik toen heel koel de regisseur aankeek en zei:"Zullen we die take even over doen?" Om vervolgens af te stijgen en een half uurtje in het
gras te gaan zitten trillen met een kop koffie, een kan water en een paar sigaretten...;-)

De link van vandaag is meer een opmerking: sinds kort vindt U onder elk weblogstukje drie verwijzingen naar (mogelijk) soortgelijke stukjes in het archief.

donderdag, oktober 15, 2009

Meteen

Laatst bij de supermarkt kon ik kiezen: Een doos met tien eieren voor 1.09 euro of een doos met 6 eieren voor 2,09 Euro. Die laatste waren dan wel "Biologisch". En die 10 dan: zijn die gelegd door mechanische kippen of op chemische wijze geproduceerd? Ik zou het de industrie willen vragen maar heb daar even geen energie voor.

Al de energie die Wouter Bos steekt in het "redden" (feitelijk gewoon onteigenen) van banken is voldoende om heel Utrecht een jaar te verlichten. De provincie dan en niet de stad.

Ik heb't altijd grappig gevonden dat Utrechtenaren de laatste "t" in de naam van hun stad/provincie niet uitspreken. Zelfs in zo'n klein landje als het onze zijn er behoorlijke verschillen in taalgebruik per streek.

En dan zijn er mensen voor het behoud van "de Nederlandsche Taalcultuur". Prima, maar wat is die dan? Moet Wouter Bos geld steken in projecten opdat mensen "Houdoe" of "Doeidoei", "Mazzel", "Laters", "Ciao" en "Oant sjen" blijven zeggen? Of is het juist de bedoeling dat wij voortaan uitsluitend "Tot ziens" gebruiken als afscheidsgroet?

Mensen mogen van mij lekker spreken zoals ze willen maar zij met een voorbeeldfunctie (en regelmatig met hun bakkes op TV komen) dienen ABN te spreken. Fouten zoals de presentatrice van het Jeugdjournaal laatst maakte dienen te worden uitgebannen. Zij zei:"Het thema zal gaan over snoepen." Een heuse contaminatie! Zie ook de link van de dag.

Zo'n andere taalkundige term is "pleonasme". Bijvoorbeeld zoals in de volgende geschreven zinnen: De mondelinge bespreking tussen Dirk Scheringa en Wouter Bos kwam voort uit hun onderlinge relatie. De gesproken woorden maakten op beiden een blijvende indruk. Voormalig leidinggevende manager Frank de Grave heeft zijn baanbeëindigende ontslag aan de hand van zijn bevelvoerende baas Dirk Scheringa te danken aan het vaststaande feit dat hij de cijfersverklarende boekhouding doorzag. Door de praktische ervaring die Wouter Bos heeft als voormalig ougediende bij Shell wist hij tijdens een gehouden persconferentie de door de aanwezige journalisten gestelde vragen te ontwijken met zijn gegeven antwoorden.

Taal is voortdurend in beweging en oude dingen (en dus ook woorden) verdwijnen nu eenmaal. Gelukkig maar want zou U nog kunnen praten als de gelovige monnik die indertijd schreef: "Hebban olla vogala nestas hagunnan hinase hic enda thu wat unbidan we nu" .

Zelf let ik op wat ik schrijf en hoe maar natuurlijk gaat het met enige regelmaat mis. Haal maar eens de spellingscontrole over dit stukje (die ik overigens standaard zelf uit heb staan want ik wil't op eigen houtje kunnen). Maar waar ik echt een gruwelijke hekel aan heb is het te pas en onpas gebruiken van leenwoorden uit andere talen. Ik gebruik überhaupt geen woorden die niet Nederlands zijn; dat is slecht voor mijn imago. Toen ik laatst op het trottoir voor mijn huis een drugs-gebruikende database-medewerker erover sprak bleek die het met mij eens te zijn. "No way!" zei die "Sowieso: Als ik van m'n mattie een mail krijg met leenwoorden daarin dan delete ik die meteen."

De link van vandaag legt in eenvoudige woorden uit wat pleonasme's, tautologiën en contaminaties zijn.

woensdag, oktober 14, 2009

Privé (Een verhaaltje)

Hij vroeg zich al af waarom de mensen op straat hem zo vreemd aankeken, elkaar aanstootten en zachtjes lachten.

Op het werk werd het al snel duidelijk. Met name toen een collega zich niet langer kon inhouden en proestend uitbracht:"Waarom draag jij een damesslipje op je hoofd!?" Ietwat beschaamd bevoelde hij zijn hoofd met de linkerhand omdat zijn rechterhand nog de toegangspas van het bedrijfspand bevatte.

Inderdaad voelde hij een stuk textiel. Dat hij langzaam pakte, pogend zich te hervinden. Zijn geest trok een sprintje en hij verzon een weddenschap:"Zij doet een week lang de afwas als ik het zou durven met haar slipje op het hoofd naar het werk te gaan."

Misschien had hij beter de waarheid kunnen vertellen maar sommige anecdotes houdt een mens liever privé.

dinsdag, oktober 13, 2009

Een fotoverslag met commentaar

Dayna is -net als m'n zoon- gefascineerd door techniek en heeft zelf uitgedokterd hoe het komt dat het mannetje soms ondersteboven neerkomt en soms op z'n "pootjes". Helaas bestaat er veel speelgoed dat te weinig overlaat aan de verbeeldingskracht van de kinderen.















Tegen elkaar spelen is net zo leuk als samen spelen maar soms verlies je. Tweede of derde worden is helemaal geen schande. Ook dan kun je plezier hebben in het spel. Dat geldt voor sporters (zoals de onfortuinlijke Francky Vandenbroucke) maar ook voor bijvoorbeeld Schiphol. Wat is er nu zo erg om "maar" de vijfde luchthaven van de wereld te zijn en moeten "we" per sé aan de top staan?





















Soms vraag je je af wat er omgaat in het hoofd van een kind. In plaats van te bedenken wat het kan zijn, kun je het ook gewoon vragen natuurlijk...Wat denkt U dat Dayna hier denkt?





















Eva en Ferdinand kijken samen naar Ratatouille, een film die gaat over het waarmaken van je dromen en je niets aantrekken van mensen (of ratten...) die beweren dat jouw droom een onmogelijke is. In mijn ogen een goede boodschap. Aan kinderen dan. Zo zijn ze vrij om hun eigen grenzen te ontdekken in plaats van dat die door een ander worden opgelegd.















Soms in het leven nemen wij een houding aan die anderen van ons verwachten (zoals hier een fotograferende vader...) maar vergeten daarbij dat dat vaak alleen maar is wat wij denken dat die ander van ons verwacht.




















Voor iedereen komt er een moment dat je geduld moet hebben. Hier wachten wij op voedsel. Vanmorgen werd in het Journaal beweerd dat wereldwijd de voedselproduktie omhoog moet worden geschroefd. Neen, natuurlijk moet dat niet! Dat is onzin! Eén grote hoop stierepoep! Belachelijk! Wereldwijd wordt namelijk al ruim voldoende voedsel geproduceerd om elke mensenmond te kunnen voeden. Het gaat om een handjevol mensen dat graag rijk wordt ten koste van de medemens waardoor het eten slecht verdeeld wordt. Zeg eens eerlijk: hoeveel kilogram voedsel gooit U jaarlijks weg? Ter informatie: de gemiddelde Nederlander (U natuurlijk niet) gooit per week ongeveer een kilo weg aan zuivel, groente, vlees, fruit, etcetera...
















Er zijn momenten dat je de boel maar de boel laat en gewoon even geniet van het ogenblik. Dayna was inmiddels opgehaald en deze foto maakte ik zaterdag toen we naar een borrel gingen om kennis te maken met de verloofde van een vriendin.
















Dit was op de terugweg van datzelfde "evenement", vlakbij het Tropenmuseum en doet je even stilstaan bij de geschiedenis van een stad; waarom hechten wij zoveel waarde aan het verleden? Hebben het heden en de toekomst dan niets moois te bieden? Als ik naar m'n kinderen kijk geniet ik van het heden en besef ik dat de toekomst mooi wordt. Maar dat baseer is deels op mijn persoonlijke maar ook wat algemene geschiedenis. Verleden, heden en toekomst kunnen niet zonder elkaar. Net als drie kinderen die ik niet bij name hoef te noemen...;-)





















Hier was dochterlief bij oma en zichtbaar blij met een paar eenvoudige (Hoewel: splitpennen met sterretjes en denneboompjes?) knutselspulletjes om zelf kerstkaarten te maken. Het is waar: het gaat om de aandacht die je schenkt aan het uitzoeken van een cadeau. Dat is hetgeen een jarige bijblijft. Al kunnen duurdere cadeaus natuurlijk ook met aandacht zijn uitgezocht.





















Vanmorgen had ik een jarige buurvrouw op koffie-visite. Daarna was ik even bij een klant om vervolgens een tientje uit te geven aan woningverbetering. Daarna een uurtje of twee besteed aan het plegen van woningverbetering. Vrienden Heidi en Sai kwamen op visite met hun 8 weken jonge dochter om eerst ruim drie uren later te vertrekken. Mooi op tijd voor m'n zoon en ondergetekende om te genieten van een aflevering van "A Town called Eureka"