Bijna was het een man gelukt het woonadres te vinden van Jan Peter Balkenende. Niet alleen wou hij het adres weten, ook had hij een mes op zak en bovendien een pistool in huis. Op basis van deze feiten concludeerde het RTL-Nieuws dat er "een mogelijke aanslag op onze premier" was verijdelt. Het kopje bij Nu.nl vind ik wel fraai:"Mogelijk aanslag op Balkenende voorkomen." Alsof het niet geheel duidelijk is of de dader geslaagd is in zijn opzet...Maak me maar wakker als er écht wat gebeurt...





Maak gebruik van de juiste waarden en normen om Jan Peter, Jan Marijnissen, Wouter Bos en Femke Halsema met elkaar te laten vechten: speel een politiek spel!




Het gebeurt niet vaak dat ik mij moet laten voorstaan op mijn rol als groepsleider maar vandaag werd ik maar liefst drie maal in die positie gedwongen. Sommige mensen hebben wat last van het eindejaars-gevoel en kinderen blijken geen uitzondering.
Bij het ophalen van de kinders kwam ik Bastiaan nog tegen, een medewerker van Dit Was Het Nieuws. Hij blijkt naast de school te wonen waarvandaan ik de kinderen ter opvang meekrijg. Geestig, niet?




Buurvrouw Johanna is net weg nadat zij Ferdinand verder had voorgelezen uit "Niet de Buren bijten" van Paul van Loon. Wat minder spannende maar ook wel leuke boeken
schrijft Vivian den Hollander. Zij was vandaag op m'n zoon's school om te vertellen over schrijven en uiteraard om vragen te beantwoorden. De vraag die Fer stelde was:
"Eet jij ook wel eens bij McDonalds?"

"Papa?"-"Ja, schat?"-"'t Is weer een mooie dag om wakker te worden!"-"Da's mooi schat."





Bijna was ik gaan bellen via UPC. Onder de naam Maxibel biedt het bedrijf telefonie aan voor een bedrag dat lager ligt dan dat van KPN. Dat leek mij wel wat, gezien mijn huidige financiële situatie. Aangezien de meneer die ik erover aan de telefoon had mij op het hart drukte dat mijn ADSL-abonnement van XS4ALL gewoon voortgezet zou worden ging ik op het aanbod in. Foutje. Kreeg van XS4ALL een brief waarin men mij vertelde dat het betreffende contract zou worden opgeheven en van KPN een brief met daarin de volgende zinsnede:"mocht U spijt krijgen van uw beslissing over te stappen naar een andere aanbieder en terug willen dan zullen wij alles in het werk stellen om u daarin te helpen."
Raden waar die "hulp" uit bestond..."U moet UPC bellen en ze zeggen dat ik heb gezegd dat ze alles weer terug moeten draaien." Bij de klantenservice van UPC een soortgelijk verhaal:"U moet KPN bellen en hun vertellen dat wij de zaken alleen kunnen terugdraaien als zij ons dat vertellen."
Jongens, waarom bellen jullie elkaar niet?


En noem het mijn regelmatig opkomende paranoïa maar bij UPC meende ik op de achtergrond dezelfde collega overleg te horen plegen met de telefonist als toen ik de mensen van KPN aan de lijn had...




Als je kind zo vrolijk aan je hand richting school loopt en honderduit kletst over de dingen die hem bezighouden vergeet je bijna dat dat niet normaal is.
Als je het woord "normaal" tenminste ziet als "datgeen wat in de gegeven omstandigheid gebruikelijk is voor het grootste deel van de wereldbevolking op dit moment in de geschiedenis van de mensheid."


Dan heb ik't niet alleen over de voor de hand liggende voorbeelden van kinderen in Bagdad die dankzij de Amerikanen geen school meer hebben. Excuses, dat was natuurlijk geen school maar een "opleidingsinstitut voor toekomstige terroristen. Weet je wat? We schieten ze af nu ze nog te jong zijn een geweer vast te houden dan hebben we toch mooi een terroristische aanslag over twintig jaar verijdeld. Goed he?"
Ik dwaal weer af, geloof ik. Anyways: houdt er nog iemand bij wat er gebeurt is in Liberia na het vertrek van Charles Taylor? De 100 Amerikaanse soldaten waren wel errug snel vertrokken nadat zakenman Gyude Bryant het stokje van Taylor overnam.
(Dan vraag ik mij meteen af wat zijn zakelijke connecties met Amerika zijn. Maar ja, dat ben ik.)




Zijn de VS-machthebbers louter uit op persoonlijk gewin of wel degelijk van zins een einde te maken aan terrorisme. Als dat laatste het geval is, waarom weigert men dan samenwerking met Moskou?

15 Jaar geleden zorgde Piet Beertema er volgens zeggen voor dat Nederland het tweede land werd dat aansluiting vond op het wereldwijde web. Het eerste was uiteraard de Verenigde Staten van Amerika.




Laat ik't 'ns hebben over vooroordelen. Vingers omhoog: wie heeft er nog nooit een vooroordeel gehad? Ze komen in soorten en maten. Net als leugens overigens maar dat is een geheel ander onderwerp. Zo vragen nog steeds mensen zich af of ik wellicht homosexueel ben. Dat vermoeden baseren zij op het feit dat ik ooit vrijwilligerswerk heb gedaan op het COC. Waar komt die vooronderstelling vandaan en waarom denkt men niet van een vriendin van mij dat zij bejaard is ondanks het feit dat zij als vrijwilligster in een bejaardentehuis heeft gewerkt. Als iemand zich geroepen voelt mij uit te leggen hoe de menselijke geest op dit gebied werkt...graag!




Momenteel werkt mijn geest beter dan mijn lichaam helaas. Vandaar dat ik het bezoek aan Penelope moest afzeggen vanochtend. Ook m'n moeder zit in de lappenmand. Dientengevolge kan ik niet naar de SP-bestuursvergadering van vanavond. Hoe spijtig ook, ik vind't erger dat m'n oppas...eh...m'n moeder ziek is. Beterschap ma!

Ondanks de fysieke zwakheden in de familie is Ferdinand gewoon naar karateles geweest. Dankzij buurvrouw Angélique lekker een tartaartje gegeten.




En nu voor iets geheel anders: van wie is de sleutelbos die al bijna een week op mijn bureau ligt!? Geen van de mensen die afgelopen week hier binnen is geweest heeft ze geclaimd. Spannend, hoor!


Bij de weg: niemand heeft nog het juiste antwoord gegeven op mijn vraag van vanmorgen. Bij deze zijn de regels ietwat aangepast: elke persoon mag 5 antwoorden geven en degeen die er het dichst bij zit mag én een cd én een video uitzoeken uit de daartoe bestemde tas. Succes!

Ferdinand vertelde mij wat hij later wil worden. Aan de lezers van dit weblog nu de vraag:
welk beroep is hij van zins te gaan uitoefenen?
Onder de juiste inzenders wordt niets verloot.




Strakjes even langs bij Penelope. Het toeval wil dat ik deze mede Pencak cursiste gisteren na afloop van de RHPS-bijeenkomst op straat tegenkwam. Onderweg naar m'n moeder om m'n zoon op te pikken kwam ik overigens nog buurvrouw Johanna tegen maar dat heeft niets te maken met het feit dat het een leuk potje kaarten werd gisteravond.

Een avond die begon met een stukje nostalgie: Koot en Bie. Kees van Kooten en Wim de Bie blikten samen met de kijkers terug op enkele hoogtepunten uit hun carrière.
Hoogst vermakelijk en opmerkelijk actueel.

Buurvrouw Angélique vervolmaakte de avond door een potje thee te zetten en met haar immer stralende aanwezigheid het aanwezig manvolk een glimlach op het gelaat te bezorgen. (Somebody called me) Sebastian van Steve Harley & Cockney Rebel spookt mij door het hoofd terwijl de teller voor Amerikanen op 417 is gekomen dit weekend en die van Irakese burgerslachtoffers de 10.000 nadert...

Als je niet meetelt dat er gisteren twee buurvrouwen op visite zijn geweest en ik er eentje nog op straat heb gesproken en dat goede vriend Wolkewietje is langsgeweest en twee plastic zakken zijn gevuld met de restanten van achterstallige verwerkte administratie en ik mij zo futloos voelde dat ik een gepland bezoek aan Legendz heb afgezegd heb ik inderdaad weinig uitgespookt gisteren. Die trend werd vandaag een beetje doorgezet
want van de vijf agendapunten van de dag is er een drietal geschrapt. En dit alles omdat mijn oude vermoeide lijf aangaf dat de grenzen van maximaal te leveren inspanning zijn bereikt.




Over buurvrouwen gesproken: vanochtend kwam buurvrouw Johanna langs die door mij werd doorgezonden naar m'n moeder waar m'n zoon tot vanavond verbleef. Een uurtje later was het buurvrouw Janine die mij en heer Wolkewietje vergastte op een stukje taart en haar gezelschap. Mijn buurvrouwen-organogram schijnt voor sommigen een bron van hilariteit te zijn. Voor mij is het bittere ernst. Hoe houd ik anders overzicht? Houdt het kolommetje ter linkerzijde van deze pagina in de gaten want eerdaags wordt er een link toegevoegd: de buurvrouwen-topografie. U ist gewaarschuwd...




Vanmiddag met een groot deel van de CastRatedGood de thuisvideo bekeken van ons optreden tijdens Halloween. De beelden bevestigden mijn idee dat het geen kwaad kan de Pilates oefeningen weer op te pikken. Ik hoef niet direkt een lijf waarmee ik met goed fatsoen in de Playboy kan maar een verlaagd vetpercentage kan geen kwaad, dunkt me.


Volgende week zondag spelen wij om 18.30uur in Amuse aan de Lijnbaansgracht te Amsterdam.
Komt dat zien!

Vandaag voldaan aan de meest essentiële levensbehoeften en verder helemaal niets.

Het interview met Aukje van Ginniken in de Playboy vind ik een beetje summier. Gelukkig
maken de naaktfoto's (die er ook in blijken te staan! Wist ik veel...) weer iets goed.
Als ik haar weer'ns spreek zal ik toch'ns vragen hoe zij dat streepje zo mooi duidelijk en recht krijgt...


Ze heeft overigens wel een fijn slank en soepel lichaam. Zou zij aan Pilates doen?
Niet dat rare Winsor Pilates van Telsell maar de oorspronkelijke oefeningen dan.
Moet ze ook maar weer'ns gaan doen want dat lijf van mij...dat kan écht niet meer!
Zeker als ik dan ook nog 'ns alcoholische versnaperingen tot mij neem zoals vandaag in het gezelschap van Ankie. Dat was om te vieren dat onze Rocky Horror zaken goed waren gegaan. Door alle gezelligheid was ik bijna te laat bij Het Illuseum. Daar hoorde ik dat de geplande bespreking niet door kon gaan. Zodoende had ik nog ruim een uur voor mezelf voor het tijd was om buurvrouw Angélique voor te stellen aan gastvrouw Angelique. Dat was in de studio bij de opnames van Dit Was Het Nieuws. Deze keer waren te gast dominee Nico ter Linden en presentatrice Hadassa de Boer. Het werd weer een vermakelijke avond met een leuk weerzien met het team. Een avond die werd besloten met het nuttigen van een paar biertjes.




En nu ga ik slapen en wee degeen die mijn nachtrust verstoort...

Ofwel was de training van gisteravond niet errug zwaar, danwel gaat mijn conditie goed vooruit. In ieder geval lekker wezen sparren en leuke afweer- en overname technieken geleerd.




Het was al bijna gewoonte geworden: als de wekker gaat zet Ferdinand meteen het muziekje uit dat wordt geproduceerd door de CD-speler die reageert op een ingebouwd instelbaar klokje. Sinds een paar dagen doet hij dat echter niet. Reden? In het muziekmeubel zit een cd die start met het nummer "Everlong" van "The Foo Fighters".
Als dat nummer is afgelopen vergewist hij zich ervan dat ik daadwerkelijk wakker ben en gaat aan de gang met zijn nieuwe computerspel:"De wereld in getallen";
Een spel dat nauw aansluit op het school-leersysteem met diezelfde naam. Intussen prepareer ik het ontbijt en zijn lunch en bereiden wij ons elk op eigen wijze voor op alweer een bijzondere dag.




Dit wordt er weer eentje: straks eea met Ankie samen regelen ten bate van de Rocky Horror Club Nederland, daarna gaan overleggen met Het Illuseum, betreffende mijn werkinvulling en vervolgens naar de opnames van een aflevering van "Dit Was Het Nieuws." Ferdinand wordt vanaf de opvang opgehaald door oma dus ook dat komt goed.




Wat ik voorlopig niet goed zie komen is de houding van instellingen als het Clara Wichmann instituut. Zij laten zich erop voorstaan dat zij verdedigers zijn van de gelijkheid van man en vrouw.
In het kader van die strijd dagen zij de SGP voor het gerecht vanwege de ondergeschikte positie die vrouwen innemen binnen die partij. Veel succes dames!
En als jullie dan toch bezig zijn, vertellen jullie dan ook even de dames van vrouwencafé Saarijn dat zij op grond van de grondwet en internationale verdragen mannen op hun grondgebied moeten tolereren? En o ja: laten jullie de rechters in Nederland weten dat mannen ook rechten hebben aangaande voogdijzaken en dat er geen wet is die het verbied vrouwen uit de ouderlijke macht te plaatsten? Alvast bedankt!

Niets menselijks is onze bewindslieden vreemd. Ik heb het hier dan over handelen voordat men nadenkt. Zowel Balkenende alsook Donner is vandaag door de kamer, onder aanvoering van Jan Marijnissen gevraagd of zij op persoonlijke titel of namens de regering spraken toen zij hun afschuw over satires betreffende het koningshuis kenbaar maakten. Dientengevolge is de aandacht voor satirische programma's explosief gestegen. BNN's Ego-land en Kopspijkers profiteren van de gestegen vraag naar satirische programma's op de vaderlandse beeldbuis. De adverteerders danken de minister-president en die van justitie.
Van Donner kan ik mij indenken dat zijn daden worden ingegeven door een vorm van jaloezie. Hoe vaak is hij gepersifleerd? Maar Jan Peter? Moest hij er iets van zeggen van Beatrix of handelde hij op eigen houtje?




Vreemd gevoel hoor, het pand van je ex-werkgever binnenlopen. Terwijl ik zelf wat onwennig om mij heen keek, wisten mijn voeten al wat zij wilden: op naar mijn oude werkplek. Aldaar aangekomen eventjes in verwarring omdat iemand anders inmiddels bleek te hebben plaatsgenomen achter "mijn" bureau. Niet zo gek natuurlijk na een half jaar. Maar toch. Eventjes gebabbeld met Ton, Ria, Ineke, Chaïm en nog diverse anderen, ondermeer een grappig verbaasd kijkende Judith. Met ex-collega Arnold samen wat boodschappen gehaald voor de kinders en vervolgens gezamenlijk de lunch gebruikt op mijn huidige werkstek. Gezellig zitten bijkletsen. Iets wat ongetwijfeld vervolg zal hebben.


Net zoals hoogstwaarschijnlijk de onlusten op Schiphol tussen de chauffeurs van TCA en hun concurrenten. Nu is al jaren duidelijk dat de TaxiCentrale Amsterdam geen enkele vorm van concurrentie kan velen en er zelfs voor heeft gezorgd dat Amsterdam niet in het rijtje staat van gemeenten die de dienst Treintaxi aanbieden. Spijtig.
Vriend Wolkwietje liet mij weten dat vandaag eea is geëscaleerd: Chauffeurs van TCA hebben de auto van een concurrent op z'n zij gekanteld. Eigen rechter spelen is bij mijn weten niet toegestaan in dit land.




Drie kinderen hielden zich bezig met de afwas terwijl de andere kinderen zich vermaakten met het kijken naar "Stitch", de opvolger van "Lilo & Stitch".
Leuke film. Bij de supermarkt op weg naar huis nog even staan kletsen met buurvrouw Ingrid (die met kinderen; er is ook een buurvrouw Ingrid zónder kinderen...) alsook met Lucia. Die laatste vertelde mij dat zij bardienst had op de bovenverdieping van Medusa en daardoor helaas het optreden van ondergetekende en buurvrouw Janine had moeten missen. Over buurvrouw Janine gesproken: die was vanochtend nog even gezellig op de koffie geweest.

OPRUIM SPEL waar bij je kunt op het internet!!!!!!!!! Wat is dat nu voor een zoekterm? Heeft men sinds kort toegang tot internet vanaf de gesloten afdeling van de Valeriuskliniek of is er een VMBO-student achtergekomen dat het internet uit meer dan alleen maar porno bestaat? Tenzij degeen die bovenstaande opdracht aan de Google-machine heeft doorgegeven zich meldt, zullen wij't wel nooit weten.


Vreemde uitdrukking overigens:"wel nooit". Vindt U ook niet?




Dankzij de mensen bij Blogger ("Server Maintenance") krijg ik nu een nieuwe kans om U te vertellen dat het Ferdinand opviel dat de maan vanochtend niet wilde geloven dat de nacht voorbij was. De Westertoren zag er weer'ns prachtig uit in het vale ochtendlicht dat nu eenmaal de winter markeert. Vanmiddag moet Ferdinand alleen naar huis lopen.
Als het aan de moeder van Pelle ligt echter niet lang meer. Zij is op zoek naar iemand die haar taak voor de donderdag invulling kan geven. Lief he?




Iets minder lief is het vijftal heerschappen dat is opgepakt met molotov-cocktails op zak. Zij waren onderweg naar het AZC te Dokkum.

Eén van hen is nota bene een militair. Denkt dit soort groepjes nu werkelijk dat problemen zijn op te lossen door het opblazen ervan?
Wie denken ze wel niet (wéér die vreemde uitdrukking. Nu in de combinatie "wel niet". Maar goed, ik dwaal weer af.) dat ze zijn? George W. Bush?


Het COA (Centraal Orgaan voor Opvang Asielzoekers) bericht al vrijwel over niets anders dan de sluiting van vestigingen. Alsof je 't hebt over supermarkten en niet over mensen die puur voor hun eigen genoegen hun banen, vrienden en familie achterlaten ten einde hier te lande een uitkering te betrekken.

De Winter is in aantocht. Dat blijkt wel uit het feit dat buurvrouw Miriam autoruit-krabbend werd gespot vanmorgen met volop zwaaiende kinders, gehuld in wat leek op berevachten op de achterbank. Het blijkt ook uit het feit dat hij van zins is burgemeester te worden van Antwerpen. Of dat een goed idee is? De plannetjes van Filip lijken niet gebasseerd op zijn eigen ideologische ideeën doch op opportunisme.
Wie had daar ook alweer nog meer last van?




Wie er ook weer aan komt is natuurlijk Sinterklaas. Zaterdag is de landelijke intocht en zondag volgt de rondrit door Amsterdam. Nu maar hopen dat we een stukje ervan kunnen meepikken. Hetzij zaterdag via de tele-kijker danwel zondag in het echie. Dat laatste moet echter zwaar worden betwijfeld gezien de technische onmogelijkheid een en ander in m'n schema voor die dag in te passen. Mocht er echter een afspraak uitvallen dan staat ons alternatief al vast: de intocht van Sinterklaas op Dam of Leidseplein.




Intussen is men in Irak nog lekker bezig met het decimeren van met name Amerikaanse legereenheden en hadden wij vandaag wentelteefjes en omeletten op het werk.
Het leven is goed.




O ja, morgen niet vergeten om de Playboy van december met daarin een interview met Aukje van Ginniken te kopen...;-)
Toch zou zoiets gratis moeten worden vergeven. Zoiets als de Spits dus eigenlijk.
Want wat zouden mensen liever lezen in de tram in de ochtendspits: over uiteengereten mensen tijdens een burgeroorlog in een land waar men tot voor kort nog nooit van gehoord had of een interview met Aukje van Ginniken?
Ik heb een vermoeden...

Zomaar de 200 hits gehaald, gisteren. Onnodig U te vertellen dat het hier om een record handelt. (Waarom men vaak de toevoeging "nieuw" gebruikt is eigenlijk een beetje raar:
een "oud" record is toch geen record? Maar goed, ik dwaal af.) Weliswaar dankzij de naaktfoto's van Karin Bloemen en Aukje van Ginniken in respectievelijk de Weekend en de Playboy maar dan nog. Ik vind't wat hoor: meer dan 100 mensen die alleen al vandaag lezen dat gisteravond buurvrouw Angélique gezellig op de thee is geweest.
Al een hele tijd schijn ik het streepje op haar "e" de verkeerde kant op te zetten wist zij gisteren te melden. Fraai is dat. Het is dus Angélique en NIET Angèlique. Dat lijkt mij nu wel duidelijk.




Opmerkelijkste nieuwsfeiten zijn voor mij het gegeven dat blijkbaar iemand Jerry Springer interessant genoeg acht om een opera over deze meneer op de planken te brengen en het feit dat de knokploeg van de TCA op voorstaan van dictator...eh...directeur Grijpink snorders in elkaar slaat en bedreigt. Samen met maatjes van Gelderen en Janmaat heeft hij zijn eigen "rechtstaat" geschapen.
Dat wil zeggen: een eigen, zeer bekrompen, wereldje, waarin alleen en uitsluitend zijn invulling van het begrip "recht" heerscht. "Een ieder die op wat voor manier dan ook zorgt voor een daling van mijn inkomsten dient uit de weg te worden geruimd."
Onvoorstelbaar dat een man die twee jaar geleden nog werd opgepakt wegens oplichting van taxichauffeurs door diezelfde mensen wordt aanbeden als degene die hen van illegale rijders verlost. Andermaal blijkt dat mensen beschikken over een geheugen dat qua capaciteit nauwelijks onderdoet voor dat van de gemiddelde goudvis. (Niet voor dat van de mijne uiteraard. Dat spreekt)

Dankzij m'n stukje van vanochtend weer een nieuw grappig clubje ontdekt.
Het noemt zichzelf "NieuwRechts". Eén van haar wapenfeiten is de oprichting van een "Meldpunt Discriminatie Nederlanders." Komisch.


Net zo komisch als het busje van Oudkerk. Dat vervoert mensen zonder baan naar de plantages van vriendjes van Rob. Zijn ze niet geschikt om daar te werken dan krijgen ze gewoon minder eten. Nèt niet voldoende. Dit omdat de Amsterdamse wethouder van asociale zaken het geven van zweepslagen mensonterend vindt. Aardig, niet?
Nou, meneer de wethoudert: persoonlijk zit ik liever op m'n knieën in de kelders van Wasteland dan dat ik de vrije buitenwereld moet bekijken door het raampje in één van uw busjes.

Ook buren Debbie & Billy konden niet ontsnappen aan de Sinte Maarten activiteiten van de Ferman.
Op het moment dat hij bij hen aanbelde wilden zij ontsnappen. Helaas...Ferdinand blokkeerde de voordeur met zijn lijf en gezang en buurman Billy moest snel wat snoepgoed regelen. Dit werd toegevoegd aan de zak van ruim een kilo die m'n zoon al had verzameld en waarvan hij even later een deel zou afstaan aan Eva en Dayna, de dochters van buurvrouw Miriam. Andere buren die werden lastiggevallen waren Dudo en Johanna. Deze laatste is nu net gearriveerd in verband met haar bezoekregeling. Dat geeft mij even de tijd om U te verhalen van de gebeurtenissen van de dag.




Thura kwam lekker koffie maken en buurvrouw Angèlique kwam meehelpen met opdrinken. Tevens had Thura voor oliebollen gezorgd en aangezien Noah de zijne niet bliefte bleef er dus eentje over voor de buurvrouw die zich er met duidelijke tegenzin (NOT) over ontfermde.




Op het werk voelden mijn collega en ik ons als een soort Carlo en Irene die probeerden een Kuip vol kinders onder de duim te houden. We weten (wijtten?) het maar aan het naderende feest van Sint Maarten. Dat was ook dit jaar onder de bezielende leiding van "Meneer Kees" van buurthuis "De Havelaar" weer een grandioos succes. Zowel voor de kinders, hun ouders en een afvaardiging van daklozen uit de buurt was er al naar gelang warme chocolademelk, koffie en (vegetarische) soep met broodjes.
Een en ander werd gelardeerd met live-muziek en veel vrolijkheid.
Uiteraard weer een paar bekenden uit verschillende hoeken en gaten van mijn verleden en heden ontmoet.


Een ernstig prettige dag dus weer.

"Papa?"-"Ja, schat?"-Ik heb liever zaterdag dan zondag als laatste dag van de week."-"En waarom is dat, schat?"-"Dan hoef je niet meteen op de eerste dag van de week te werken."
-"Dat is een goed argument, schat."





Gisteravond samen met buurvrouw Angèlique naar het eerste deel op video gekeken van "The Hitchhikers Guide to the Galaxy". Errug geestig. Volgende keer gaan we'm verder bekijken maar eerst was het tijd om door haar ingestopt te worden...




Ferdinand ging vanochtend met z'n zelfgemaakte lampion over straat. Aangezien de stokjes-met-een-lampje niet waren gearriveerd bij de plaatselijke speelgoedwinkel moesten wij zelf wat bedenken. Het gebruik van een waxine-lichtje was vorig jaar niet goed bevallen. Niet omdat de lampion vlamvatte maar omdat de wind iets tegen het vlammetje had. Derhalve hebben wij dit maal gekozen voor een andere oplossing.
Het werd een aanklipbaar fiets-achterlicht. De drie rode lichtpuntjes gelijken de ogen ener monster, zo doorheen de met olie ingesmeerde papieren draagbare Sint Maarten-verlichting.




Turks als verplicht vak. Daar heb ik niet zo'n moeite mee. Als dat in Turkije het geval was. Schaken met een 3D-brilletje op. Dat doet Garry Kasparov voor heel veel geld.
Geweldig hoor, die voortschrijdende techniek. Nog even en schakers spelen tegen mensen van vlees en bloed zonder dat er computers of andere technische foefjes worden gebruikt.

Albert Heijn blijft haar prijzen verlagen. Draaien de supermarkten nu met verlies of zijn wij met z'n allen al jaren slachtoffers van oplichting met voorbedachte rade?

Voor nu hou ik't even kort want buurvrouw Angèlique is zojuist gearriveerd voor een avondje gezamenlijk beeldbuis-staren en Ferdinand moet naar bed. In ieder geval vandaag ook nog even buurvrouwen Soraya en Petra gezien. Daarnaast ben ik op gesprek geweest bij een mogelijk toekomstige werkgever als aanvulling op mijn huidige werkuren en ben ik daarna even een biertje wezen drinken bij vriend Wolkewietje.
Ook is mij vandaag wederom duidelijk geworden dat het sparen van Airmiles gemiddeld gesproken kan worden bestempeld als puur onzinnig. Dat U't maar even weet.

Wat is Uw reactiesnelheid?
Op bedoelde site haalde ik 0.1550 seconden. Niet eens zo heel erg slecht.


Er blijkt trouwens een recensie online te staan van het feestje waar ik vorige week zaterdag mocht figureren. Het Dagblad van het Noorden heeft er een aantal woorden aan gewijd. Weest gewaarschuwd: hier en daar wordt er een weinig in overdreven.


Zo werd er ooit juist niet overdreven over de gevaren van aardgaswinning in Groningen.
"Nee hoor, absoluut geen gevaar voor de bevolking." "Die aardbeving in dit gebied was puur toeval." Inmiddels is men afgestapt van die benadering en wordt eenvoudigweg toegegeven dat de recente aardbeving een rechtstreeks gevolg is van het ondermijnen van de Groningse bodem op zoek naar aardgas. Ben benieuwd hoe lang het duurt voor men durft toe te geven dat de verzakking van de Amsterdamse Vijzelstraat rechtstreeks van doen heeft met de naastgelegen bouwput ten behoeve van de Noord-Zuid lijn.




Op het moment dat we naar oma wilden gaan kwam buurvrouw Ingrid nog langs met een vraag die ik niet postief kon beantwoorden. Tsja, die dingen gebeuren. De tram kwam gelukkig snel en zo waren we mooi op tijd bij m'n moeder.

Het slaapt toch nergens zo lekker als in het ouderlijk huis. Gisteren een verkwikkend middagdutje gedaan in m'n vroegere slaapkamer. En dat na het pannekoeken eten. Thuisgekomen even met m'n zoon naar de avondwinkel geweest.
Mooi op tijd om een hapje te eten en nog een beetje op te ruimen voor de voltallige kaartclub zou arriveren. Terwijl Ferdinand midden in zijn naar bed gaan ritueel verwikkeld zat kwamen beide kaarters, Vincent en Bas. Deze keer echter ook nog eens beiden met aanhang: respectievelijk Jessica en Elsa. Er werd voor gekozen om het In de Ban van de Ring (ook wel Lord of the Rings, LOTR) bordspel te spelen. Nadat Sauron was verslagen nog even een beetje de tijd volgekletst tot aan bedtijd.
Vermoedelijk vanwege de drukte is de onverwacht langsgekomen buurvrouw Angèlique niet lang gebleven. Nadat zij had waarvoor zij gekomen was, vertrok zij weer.

't Arme joch is verkouden. Gisteravond met hem samen op de bank gezeten (nu ja, m'n waterbed dan toch. Maar dat staat in de woonkamer en telt in die hoedanigheid dus mee als sofa.) en Spongebob SquarePants en Jimmy Neutron gekeken onderwijl zijn warme lijf insmerend met Luuf. De bedoeling was om vandaag naar een galerie te gaan maar dat is eventueel uit te stellen tot volgende week. Hij is nu even met buurvrouw Johanna een blokje om terwijl ik een begin maak met het opruimen van de slaapkamer. Moet er tegenwoordig achteruitlopend uit omdat er geen ruimte meer is om een draai te maken...




Het einde van het duo Bassie & Adriaan is nu defenitief in zicht: de broers hebben ruzie.
Alsof het niet normaal is om als broers ruzie te hebben. Zo wordt het bericht de wereld in geslingerd. Als je 47 jaar samenwerkt en je hebt niet één keer ruzie gehad...dat mag in de krant. Laat die twee lekker bekvechten. Maar alsleblieft niet via de media.


Over media gesproken: internet blijft een leuke manier voor grappige groepjes om zich te profileren. Hier is er weer eentje die leeft volgens het moto "eigen volk eerst".
Zouden zij subsidie krijgen voor hun activiteiten? Hier een opsomming ervan:
"ontspanning moet er natuurlijk ook zijn en daarom organiseren wij ook activiteiten zoals feesten, concerten, kickboxen, kroegentochten en uitstapjes. "
Zij doen ook aan serieuze dingen als zij daar tijd voor over houden. Namelijk:
"Wij geven scholing aan jongeren uit het Brabant over o.a. nationalisme, multicultuur, solidarisme en globalisering".
Solidarisme? Zal toch maar'ns een lezing bijwonen want ik wil graag weten wat dat is.

Dat was weer een leuk dagje! Wolkewietje was blijven crashen en buurvrouw Angèlique was vanochtend getuige van de laatste vijf minuten van onze voorbereiding op de rest van de dag. Met z'n drietjes eerst even langs de sportzaak alwaar de Ferman uit handen van de verkoopmedewerker zijn oranje band ontving. Vervolgens de stad in voor een kadootje. Dat werd een crossmotor. "Dradiografisch" bestuurbaar, aldus Pepo, Rocky Horror webmaster. Tevens heeft Superfer een zogeheten "keycord" (vroeger gewoon een touwtje om je nek) buitgemaakt. Er bleef nog voldoende tijd over voor een vroege lunch bij de McDonalds. Onze wegen scheidden zich op Centraal Station en al met al waren Ferd en ik ruim zeven seconden te vroeg op ons rendez-vous punt met Claudia en Marian van het Rocky Horror bestuur. De vergadering bij Edgar (Volgspotter voor de cast en bestuurslid zonder portefeuille) en Ankie (Runner voor de cast, benevens penningmeesteres van de club) duurde voor m'n zoon wat lang doch mede dankzij de racebaan die onze gastheer van de dag voor zijn verjaardag had gekregen was het uit te houden. Op de weg terug deelden wij de bus met de ouders van een lagere school-kameraad van ondergetekende. Al was het ruim vijfentwintig (25!) jaar geleden dat wij elkaar voor het laatst zagen, wij herkenden elkaar onmiddellijk. Ja, jongens en meisjes: toen was wat nu bekend staat als basisschool nog onderverdeeld in kleuter- en lagere school. Dat waren nog'ns tijden!


Op de hoek van de straat nog even een oliebol en een chocolade-suikerwafel gehaald en met een broodje ei in de hand zit een bijna achtjarige jongeman televisie te kijken.
Zijn vader zal nog een vijftal telefoontjes plegen alvorens de avond te besluiten met een uurtje of wat schijnbaar nutteloos vermaak. Morgen is er -naar verluidt- weer een dag.

Kreeg uit handen van Willy, een schoolmoeder, drie tassen vol met kleding waar haar zoon is uitgegroeid. Het jongmens in kwestie is een jaar ouder dan de mannelijke vrucht van mijn lendenen en zo kon het gebeuren dat de betreffende zakken nu in mijn woonkamer staan om te worden gesorteerd op "Ferdinand" en "Vluchtelingenwerk".
Van Ting, boekenclubmoeder kreeg ik een rode roos als symbolisch bedankje voor mijn hulp met de voorbereiding. Ferdinand gaf mij de helft van zijn cornflakes...





Praat U ook gezellig mee over necrofilie?
Of heeft U wellicht meer affiniteit met het vraagstuk: Moet Nederland bij Duitsland worden ingelijfd?
Het kan allemaal. En west gerust: uw mening blijft niet anoniem!




Het kan allemaal maar. Dat blijkt ook nu is uitgekomen dat het CWI het vertrouwen en de privacy van klanten op grove wijze schaadt: de e-mails die men verstuurt vanaf de CWI-computers worden bekeken op een centraal beeldscherm binnen het pand. Dat is onder de huidige wet verboden. Volgens een woordvoerder van het CWI is de aktie echter toelaatbaar omdat zo bewijs kan worden verzameld voor misbruik van het systeem.


Als ik't dus goed begrijp mag ik CWI-bestuursleden afluisteren en achtervolgen en mag ik bovendien hun post onderscheppen. En dat alleen maar omdat ik vermoed dat er onrechtmatigheden plaatshebben. Ben benieuwd wat de rechter daarvan te zeggen heeft. Ha! Dan kom ik samen met hen in de hel!




Pas nog Floris Roubos op de televisie gezien? Als leraar was-ie al leuk maar ook het School TV weekjournaal doet-ie met zichtbaar genoegen. En nu we het toch over genoegen hebben: vanmiddag had ik een fijn gesprek met de bijzondere mensen van Het Illuseum. Wellicht ben ik binnen afzienbare tijd hun zakelijk medewerker. Dat wil zeggen: bijhouden van het kasboek, onderhandelen met de deelraad en dergelijke zaken meer. Leuk, niet?




Leon is nog even langsgeweest en buurvrouw Angèlique at een hapje mee. Ferdinand zit lekker Bassie en Adriaan te kijken en ik geniet van m'n leven.

Weet nu dankzij Onestat dat er een aantal mensen is dat dit weblog leuk genoeg vindt om een boekenlegger bij te plaatsen. Leuk hoor! Net als de Googlewhack van gisteren:"toileteren in Griekenland". Je verzint ze niet...


Vandaag op m'n "te kopen" lijstje gezet: het Playboy december nummer met daarin Aukje van Ginniken. Heb tenslotte pas met haar samengewerkt en ik lees graag wat van de achtergronden van mijn collega's...;-)




Had even last van een tekort aan lucht tijdens de warming up van de Pencak Silat les van gisteren maar verders ging het vrij goed. We hadden een vrij grote gezellige groep en een alleraardigste nekbreek-techniek geleerd. Lachen! Ondanks haar verkoudheid heeft ook buurvrouw Angèlique zich goed geamuseerd.


Bij thuiskomst wachtte mij een verrassing: Ferdinand mistte mij blijkbaar zo dat hij mijn bed had verkozen om de nacht in door te brengen. Lief, hoor.
Morgen ga ik wel wat leuks met hem doen maar eerst is er nog vandaag en die is voor mij en m'n huisje. Niet alleen je kinderen, goudvis en vrienden maar ook je woning en je interieur hebben regelmatig aandacht nodig. De bedoeling is dat ik mijn pas verworven "dress-boy"
in elkaar ga zetten zodat mijn kleren niet meer als bestemming "stoel" hebben. Die kan dan weer worden gebruikt om op te zitten.
Op het einde van de dag zal goede vriend Heer Wolkewietje zijn opwachting maken. Kunnen we onder genot van het een en ander ons weer laven aan de verhalen die wij niet aan ons weblog toevertrouwen...

Kwam onderweg naar school nog een weblogger tegen.

Met de andere leden van de boekenclub nog een korte evaluatie doorgesproken: er is ruim 1000 euro opgehaald!




Ondanks het feit dat ik gisteravond vijf telefoontjes heb gepleegd en twaalf mailtjes heb verstuurd heb ik nog steeds te maken met achterstallig onderhoud van m'n sociale contacten. 't Is vreselijk...


Net als het missen van de première van "The Matrix Revolutions". Ach, mijn tijd komt nog wel...


Zou Gary Leon Ridgway, alias "The Green River Killer" dat ook hebben gedacht toen hij op een dag besloot aan het moorden te gaan?
Met 48 moorden is hem de twijfelachtige eer te beurt gevallen bekend te staan als de meest succesvolle massa-moordenaar aller tijden. Ik denk dat men hier doelt op het geheel van bedenken, plannen en uitvoeren dat in handen is van één persoon.
Het opdracht geven tot (Milosovic, Bouterse) telt niet. Evenmin als het plannen (Stalin, Hitler, Bush), noch het uitvoeren (Westerling, ??? )


Gaat het echter om het bedènken van moorden dan kan ik ook mijn eigen naam wel tussen haakjes plaatsen...




Heerlijke ongeneerde pret met de kinderen gehad vanmiddag bij het spelen op een bij de opvang gelegen pleintje. Dat doet een Terrebel deugd!
Vanochtend is buurvrouw Johanna nog even langsgeweest en vanavond bij de snackbar kwam ik Ingrid, één der leidsters van Ferdinands NSO tegen. Ook zij had blijkbaar geen zin om te koken vandaag...

Jort Kelder zet de aanval in op Marcel van Dam. Beide "heren" zijn nogal zelfingenomen
dus een rechtstreekse confrontatie lijkt mij een aardig spektakelstuk.


Wat is hier het hekel punt? Welnu: Marcel van Dam beweerde onlangs dat de Quote 500
criminelen zou uitnodigen mensen die op de lijst van 500 meest financiëel vermogenden van Nederland voorkomen te ontvoeren. Volgens Jort Kelder is die bewering onzin. Ik geef hem daarin gelijk. Zou een beetje topcrimineel niet weten dat Eddie de Kroes stinkend rijk is?
Hij is er nota bene zèlf één! En de van Breukhovens een stelletje armoedzaaiers? Dacht't dus effe niet. Maar goed. Vanavond zit er een obstinaat mannetje dat het niet kan laten het voortdurend te hebben over zijn bedrijfsporche bij Barend en van Dorp om het kijkerspubliek te vertellen dat het hem allemaal niets kan schelen. Zonder twijfel gaat de man die ooit vond dat inkomens genivelleerd moeten worden maar er vermoedelijk anders over denkt sinds hij een hypotheek heeft van ruim twee miljoen een dergelijke aktie ondernemen. Place your bets!




Nu we het toch over rijke patsers hebben en hun drang naar politieke macht: hier is een geestig stukje over de achtergronden bij het netwerk LPF. Alleraardigst leesvoer.




Intussen blijft de zon zich roeren: na de storm van een paar dagen terug die her en der het elektronisch verkeer ontregelde ontwaarden astronomen gisteren de grootste zonsontploffing ooit. Spannend, he?





Vroeger werd "Ik, Jan Cremer" uitsluitend onder de toonbank verkocht. Nog één a twee generaties en je vindt't op de boekenmarkt op de tafel met kinderboeken...


De schoolboekenmarkt was volgens Ferdinand errug leuk. Met zijn vriend Kenz heeft hij er overheen gewandeld en zelfs een boek gekocht: een verhalenbundel van de Fabeltjeskrant. 't Is een goed joch. Ook kocht hij een stukje cake "voor maar 50 cent!".
De benodigde pecunia leende hij van zijn vriend.




Ondanks de visite toch redelijk op tijd naar bed gegaan. Terwijl Daan en Ferd zich vanochtend op de Playstation stortten kon ik m'n ochtendritueel afwerken: ontbijt en lunch bereiden, de wasmachine aan het werk zetten en formulieren invullen.
Nog even een uurtje boeken gesorteerd voor het tijd was om dag te zeggen tegen Daniëlle en naar het werk te gaan alwaar ik de kids trakteerde op één mijner specialiteiten: Pisang goreng.

Dat wordt voorlopig een mailtje sturen, danwel een bericht achterlaten in het gastenboek of op het forum. BackBlog is nog immer niet bereikbaar en het is nog onduidelijk wanneer men dat weer is.




Vanochtend nog lekker zitten ouweneelen met buurvrouw Angèlique. Aangezien wij elkaar al enige dagen niet hadden gesproken hadden we wat in te halen. Onderweg naar het werk nog buurvrouw Janine tegen het lijf gelopen. Bovendien een leuk mailtje (inclusief foto van Eva!) ontvangen van Marius en Hilde. Binnenkort maar weer'ns wat afspreken.




Op het werk eindelijk de notulen van de afgelopen regio-ontmoeting afgeschreven en verstuurd. Het was weer een heerlijk rustig dagje.

Nu eerst even m'n backblog-scriptje uit m'n code-overzicht sodemieteren en lekker eten: Krieltjes met rookworst, worteltjes en doperwtjes. Mazzel!

Gisteren lagen de problemen bij BackBlog, de makers van mijn commentaar-hokje.
Omdat zij bezig waren met "onderhoud" was mijn complete weblog tijdelijk onbereikbaar.
Een service mag dan wel gratis zijn; je mag er toch van uit gaan dat men klanten wil houden. Het is namelijk niet voor het eerst dat dit gebeurde en zal vermoedelijk ook niet de laatste keer zijn...




Niet echt veel nieuws vandaag via de media.
Ik bedoel, dat de NS weer de prijzen gaat verhogen zonder er extra service voor terug te geven mag geen nieuws meer worden genoemd. Wat wel nieuw is is dat zij doelbewust nog minder voor de reiziger gaan doen dan nu reeds het geval is: de frequentie waarop treinen rijden gaat omlaag per 2005. Tsja, stap maar naar de concurrent...:-(




Weer een heerlijk ochtendje gewerkt ten behoeve van de boekenmarkt op school morgen.
Ferdinand heeft z'n oranje band-certificaat mee om aan z'n schoolkameraden te laten zien en voor Maurits een computerspel opdat zij het voortaan ook bij hem thuis kunnen spelen. Daarnaast is er opvolging geregeld voor Andrea, Maurits's mama.
Aangezien haar zoon vanwege zijn hoge leeftijd binnenkort van de opvang moet kan zij mijn zoon niet meer richting huis begeleiden. Haar taak wordt overgenomen door de moeder van Pelle. Bedankt Conny!




Strakjes zie ik "mijn" kinderen weer. Toch al weer een week geleden...
Vanavond komt Daniëlle op visite dus of ik dan de tijd krijg om een stukje te schrijven moet nog even worden afgewacht.


Jedenfalls gaat mijn afspraak van woensdag-avond niet door dus heb ik een avondje rust om naar vooruit te kijken waarin ik eindelijk wellicht toekom aan mijn achterstallige administratie en het uitpakken van mijn Rocky Horror reistas en dergelijke klusjes meer.

"Papa?"-"Ja, schat?"-"Bommenwerpers kunnen niet genezen."-"Dat is maar al te waar, schat."





Ferdinand heeft sinds vandaag z'n 7e graad kyu wado kai karate. In andere bewoordingen:
hij heeft z'n oranje band! Goed, he!?




Minder goed is het dat de meerderheid van de FNV-leden het najaarsakkoord steunt.
Wat de bonden hadden gedaan als de uitkomst anders was geweest is mij niet geheel duidelijk.
Een coup plegen?


Ook niet zo fraai zijn de overstromingen die Sumatra teisteren. Al ruim zestig mensen zouden zijn omgekomen. Nog altijd een stuk minder dan het aantal mensen dat dagelijks omkomt van de honger maar toch ernstig genoeg om even bij stil te staan.




Vanochtend lekker gewerkt voor de school boeken-club en mijzelve een viertal boekwerkjes toegeëigend. Dit omdat ik er tijdens de daadwerkelijke verkoopdag op woensdag aanstaande niet bij kan zijn. Het zijn: "Vallende Vrouw" van Karin Spaink; "Bloemen op Zolder" van Virginia Andrews; "Watership Down" van Richard Adams
en "Sleutel tot het Transfigurisme in zeventig vragen en antwoorden", auteur(s) onbekend.


Verders is Leon nog even langsgeweest voor een kletspraatje en ben ik begonnen met het weer op de rails zetten van m'n huishouden dat een beetje geleden heeft de afgelopen week.


O ja, m'n forum kent wat weinig berichten de laatste tijd. Heeft iemand enig idee hoe dat komt?

Wat moeten mensen toch met die naaktfoto's van Karin Bloemen? Het levert dit blog wel een aantal extra hits op maar ik blijf me serieus afvragen wat er zo machtig interessant is aan een naakte Karin Bloemen. Haar horen zingen of zien spelen. Tot daar aan toe.
Maar haar naakt zien?




Gisteravond nog net kunnen zien hoe Raymond van Barneveld in de Winmau 2003 darts-finale verloor maar wat ik eigenlijk erger vind is dat ik het begin van het schaatsseizoen op TV gemist heb. Ook nog wat aardig wereldnieuws schijn ik gemist te hebben. Zo heeft Donald Rumsfeld gezegd dat het neerhalen van een helicopter in Irak met daarin 15 Amerikaanse soldaten moet worden gezien als iets dat nu eenmaal tijdens een oorlog kan gebeuren. Pardon, hoor, maar verklaarde zijn baas, George W Bush niet op 1 mei 2003 dat de oorlog tussen de VS en Irak officiëel ten einde is?




Te midden van alle drukte helemaal gemist dat er een nieuw record bezoekers is te melden:
Op 1 november jongstleden werd dit weblog 156 maal bezocht. Temeer uniek omdat het een weekend dag betref. Normaliter daalt het aantal bezoekers in het weekend tot (per dag) circa tweederde
van het aantal op een doordeweekse dag. En opeens hield Nedstat er mee op:
pagina's met een Nedstat-teller bleken niet te laden. Het euvel lijkt inmiddels verholpen maar voor hoe lang?




Omdat de nieuwe bisschop van New Hampshire, Gene Robinson homosexueel is...Nee, laat ik mij anders uitdrukken...omdat hij ervoor uitkomt homosexueel te zijn...dreigt er een scheuring binnen de Anglicaanse kerke. Enerzijds heb je het groepje dat dat stukje in de Bijbel over naastenliefde wel eens gelezen heeft en anderzijds zijn er bij wie de betreffende pagina's ooit zijn uitgescheurd.




Even opletten of men bij het NOS-journaal binnenkort een nieuw decor heeft of het management een nieuwe lease-bak. Men maakt de laatste tijd namelijk wel errug veel reclame voor Albert Heijn:"Albert Heijn trekt meer klanten door verlaagde prijzen"; "De aandelen AHOLD trekken aan door het gestegen vertrouwen van de consument."
Normaal gesproken toch niet echt berichten geschikt voor het acht-uur journaal...


Mij lijkt het interessanter om te weten of de uren van stroomuitval in Alphen aan de Rijn van gisteren verband houdt met de eerdere gevallen wereldwijd waarvan nog immer wordt ontkend dat het iets te maken kan hebben met terrorisme.




Intussen glijden de treinen (in tegenstelling tot vóór de privatisering) weer uit over herfstblaadjes. Vreems hoor.

Wel jammer dat reisgenote Thura niet meekwam maar dat verschafte mij wel de gelegenheid
onderweg in de bus naar Groningen wat te rusten. Na het potje American style mudwrestling met Sharon (Die indertijd Usherette, Eddie én Dr. Scott speelde tijdens The Rocky Horror Picture Show!) mocht ik als mezelf verder van het feest genieten. En genieten werd't!
Hoeveel feesten kent U waarbij het letterlijk niemand opvalt dat je in je ondergoed staat te dansen?

Sanne Wallis de Vries kwam met haar Koningin Beatrix-act, de paaldanseressen deden zichtbaar hun best en waren errug in hun nopjes met de tip om de lokale brandweerkazerne te polsen als eventuele oefenruimte; Dusty liet haar olifantjes (waaronder Trui, "Your pre-show host...Roxanne!" bij een eerdere editie van...The Rocky Horror Picture Show!) uit; Ting was ook weer lekker bezig en zo waren er nog meer leuke acts. Heb veel staan dansen. Met wie allemaal weet ik niet meer zo precies maar dat doet ook niet zo heel erg ter zake. Sommigen van mijn danspartners hoop ik nog'ns terug te zien. Kwam diverse bekenden tegen. Ondermeer mensen voor wie ik ooit gewerkt heb; Devon, de inmiddels ex-vriend van mijn eerste echte grote liefde Sita en uiteraard een buurman.
Daarnaast nog een tijdje staan praten met Joost (DJ Joost van Bellen. Red.) En voordat U het zich afvraagt: Neen, geen buurvrouwen.




Wat betreft de opvoering van hierboven reeds tweemaal aangehaald stuk in de nacht voorafgaand aan de afgelopen nacht kan ik U het volgende vertellen:
Een aantal foto's van onze show in Stairway to Heaven is reeds online!


Aan het begin van de avond bleken twee oud-castleden Stairway te hebben uitgekozen voor hun vrijdag-avond-drankje. Het was heel leuk om Joram (Riff Raff) en Maartje (Transylvanian) even gezien te hebben. De show zelf verliep nagenoeg perfect. De opkomst van Riff was zondermeer indrukwekkend en Magenta kwam, net als in de film, daadwerkelijk op door van de trapleuning te glijden. Het publiek (ook al kende het helaas bijzonder weinig "callback-lines" reageerde met bijkans overdadig enthousiasme op alles wat er op en rond het toneel gebeurde. En zo hoort't ook!




Toen ik vanochtend thuiskwam had ik net even tijd voor een verkwikkende douche vooraleer naar mijn moeder's woning af te reizen vanafwaar zij, m'n zoon en ik werden opgehaald om samen met Tante Mary de nieuwe residentie van m'n broer's gezin te bewonderen. Zij wonen in een alleraardigste (nu nog vrij rustige) buurt. Binnen een paar maanden zullen alle huizen in de buurt zijn opgeleverd en verwacht men wat meer leven in de brouwerij. Dat wordt al enigszins verzorgd door een in de buurt verwerkte commune-achtig met opzet zo geplande samenlevingsvorm:
Een buurt binnen de buurt waarin alleen bewoners worden toegelaten die beschikken over een bepaalde levenshouding. Om met m'n broer te spreken:"Van die mensen die geen auto hebben maar met de tram of de step naar het werk gaan en zich zorgen maken over het milieu en zo in plaats van hun geweten af te kopen door per jaar 30 euro te storten op rekening van het Wereldnatuurfonds."




Op het moment dat m'n broer mij en Ferdinand weer voor onze eigen huisdeur afleverde, kwam ook buurvrouw Angèlique net thuis. Toevallig, niet?




U zult begrip kunnen opbrengen voor het feit dat ik U nu reeds welterusten wensch.
Na verscheidene zware dagen en het totaal ontbreken van nachtrust in de afgelopen nacht; het zestal (onderbroken) aantal uurtjes van de nacht ervoor, de vijf van daarvoor, de twee van daarvoor en de zes van daarvoor mij zwaar moet concentreren om niet te vervallen in chagrijnigheid.

Net terug uit Groningen. Was een errug leuk feest. Heb gewonnen met modderworstelen
en genoten van het paaldansen. Ontmoette ondermeer de meest recente ex van m'n eerste ex. Later meer want nu ga ik met m'n zoon en m'n moeder naar het nieuwe huis van m'n broer en z'n gezin in Delfgauw. Doeg!

Het optreden in Utrecht ging geweldig! De afterparty was leuk. Van het met z'n zessen spetteren in de badkuip werden we vooral errug nat en het met z'n zessen slapen bij een kennis was erg gemoedelijk. Leuk was het om een paar leden van de vorige cast te zien die bij toeval ook aanwezig waren in het etablissement waar de CastRatedGood haar kunstje deed. Helaas (ook door verscheidene vormen van communicatie-stoornis)
een aantal mensen node gemist. Later wellicht meer maar nu eerst even douchen en een hapje eten voor ik naar Groningen ga voor een gig tijdens Fucques les Balles van Erwin Olaf in het Grand Theatre. Laters!

"Wie was die mevrouw papa? Ik vind haar hééél aardig!"
Eva doet haar mond pas open als buurvrouw Angèlique is vertrokken...






Denise Mulder is onlangs wereldkampioene paaldansen geworden. Een geweldige prestatie
toch weer voor zo'n klein landje waar het paaldansen nog immer niet serieus wordt genomen.




Ferdinand de Geweldige zit op school; Eva is terug bij haar moeder:"Wil niet naar mama. Wil bij papa blijven!" Zucht en smelt en zo...:-(
Die ongekende vrolijkheid als die twee bij elkaar zijn. Daar wordt een Terrebel helemaal blij van.




Dit is een ietwat gehaast stukje invoer: het is namelijk tijd om naar Utrecht te gaan voor het grote Halloween-optreden van de CastRatedGood in Stairway to Heaven.
Veel plezier!

Bij KPN en Wolters Kluwer samen verdwijnen op korte termijn ruim 4000 banen.
Nog even en dit land telt meer mensen zonder dan mét baan. Probleempje.
Overigens is dit al oud nieuws.




Ben op zoek gegaan naar J'attendrai van Rina Ketty.

Dat chanson hoorde ik terwijl gisteren m'n baardje werd aangeplakt.
Momenteel luister ik naar Cello Suite No.1 met Yo Yo Ma. Fraai stukje muziek.




Ontving vandaag een hit uit Kazachstan. Neen, ik heb het niet over een oud-Kazachstanese volksmelodie die met een onderliggende house-beat is uitgebracht maar refereer aan een bezoek(st)er van dit weblog. Een andere kwam uit Zuid-Korea...




Een heerlijk dagje met m'n dochter beleefd. Buurvrouw Angèlique was nog even getuige van het wapperen van de mantel
van liefde, leut ende gezelligheid waarin Eva en ik gezamenlijk waren gewikkeld.
Zo heeft zij de gewoonte ontwikkeld om bij de telefoon te zijn voordat ik er bij kan.
Marije, Thura en haar mama werden vandaag verrast door haar keurig uitgesproken "Ja?"
wanneer zij opneemt. Samen nog een middagdutje gedaan en daarna haar broer opgehaald van de opvang. Onderweg vroeg zij zich af waarom de eendjes zo snaterden. Ik vertelde haar dat ik het niet wist maar dacht dat het de moeder-eenden waren die hun kinderen voor het eten riepen.
"O!" antwoordde Eva. "Zij roepen:"Eendjestijd!""


Toen ik bij terugkomst de sleutel in het slot stak zei ik:"We zijn thuis!"
Eva wees mij terecht:"Niet waar, wij staan nog buiten!"




In het kader van de reeds afgelopen boekenweek hebben ze volgende week op school een heuse boekenbeurs. De dag zelf moet ik helaas werken maar in de voorbereidingen help ik graag.
Als onderdeel van het project schreven de kinderen gedichten.
Ferdinand schreef er één voor z'n beste vriend:"omdat ik'm zo lief vind..."

"Papa?"-"Ja, schat?"-"Kvinjelief!"


Wat een manier om de dag te beginnen!





Het is gebeurd. Op de oversteekplaats bij Fer's school heeft een ernstig ongeval plaatsgehad.
Al jaren dringen wij (ouders, schoolleiding, medezeggenschapsraad, buurtbewoners) bij de stadsdeelraad aan op vergroting van de veiligheid rond de bewuste oversteekplaats.
In vijf jaar tijd heeft men welgeteld twee maatregelen getroffen: het plaatsen van een geel verkeersbord op A3-formaat met opschrift "Pas Op! Overstekende Kinderen."
en het opnieuw witkalken van de zebrastrepen op het wegdek.
Het bord was in eerste instantie achter een boom geplaatst en pas na zes maanden van aanhoudend schrijven en bellen heeft men in alle wijsheid bedacht dat het wellicht beter vóór de boom geplaatst kon worden zodat automobilisten (zolang zij tenminste niet harder rijden dan zo'n twintig kilometer per uur) het bord ook daadwerkelijk kunnen bemerken.
Een jaar geleden is het bord weggehaald en vervangen door een vierkant blauw geval zonder tekst maar wel met een plaatje erop van een volwassene die met een kind samen gebruikt maakt van een zebrapad.
Vandaag gaat er van mijn hand een brief uit naar de voorzitter van de stadsdeelraad Oud-West.
Daarin zal ik bovengenoemde in iets andere bewoordingen herhalen. Bovendien voeg ik er aan toe
dat de politie achter mij staat dat ik -wanneer er een dode valt- de stadsdeelbestuurders zal aanklagen wegens dood door nalatigheid.





Steeds meer vragen worden gesteld bij de toewijzing van contracten aangaande de weder-opbouw van Irak. Opvallend veel regeringsgeld wordt op voornoemde wijze gesluisd
naar de bankrekeningen van hooggeplaatste Amerikaanse regeringsleden, hun vrienden en familie.






Bij het voorlezen waren beiden in slaap gevallen. Gedurende de nacht bemerkte Ferdinand zijn foutje en verliet het bed van zijn zus om het zijne op te zoeken. Toen hij zich 's morgens vroeg weer bij haar wilde vervoegen kwam hij erachter dat zij niet in haar eigen bed lag maar opgekruld tegen haar vader aan lag te slapen...




Gisteravond is buurman Leon nog even langsgeweest met een vraagje en buurvrouw Miriam
met een warme wintermuts die Eva had vergeten mee te nemen.
Vanochtend gezellig staan babbelen met Odille, moeder van Ishtara, een klasgenote van de Ferman en later in de supermarkt met Aoife. Zij vertelde dat zij al veel over Eva had gelezen (waar dan? vroeg ik mij eventjes af) maar haar nog nooit had gezien! Welnu: vandaag had ik Eva bij mij dus kon zij met eigen ogen aanschouwen wat een geweldig leuk meisje dat is en hoezeer zij op mij lijkt. Met name aan de ogen kon Aoife zien dat Eef en Fer broer en zus zijn.

"Papa?"-"Ja, schat?"-"Ik weet dat ik't kan maar ik weet niet zeker of't me lukt."




Moe maar voldaan zit ik hier op m'n zitbal achter de pc.
Sinds m'n laatste postje heb ik weer wat enerverende momenten beleefd.
Nadat ik de noodzakelijke dingetjes had gedaan had ik voordat de tram gehaald moest worden nog even wat tijd over. Die werd besteed aan het zitten luisteren naar een verliefd stel dat met groot enthousiasme op straat spelend "Hotel California" ten gehore bracht. Hij speelde gitaar en zij zong. Kon het niet laten enkele regeltjes mee te zingen en hen vervolgens te bedanken voor hun muziek. Zij bedankten mij voor de waardering en speelden verder terwijl ik even later met "mijn" kinderen speelde...




Mocht van mijn lieve collega weer'ns eerder weg omdat zij wist hoe krap mijn schema in elkaar stak. Zo kwam het dat ik tijd had om de banden van m'n step op te pompen en een nieuw voorlampje te installeren terwijl m'n moeder voor het eten zorgde.
Na een fijne maaltijd en evenzo fijne knuffels van en met m'n moeder, m'n zoon en buurvrouw Angèlique toog ik naar Het Gespuis. Onderweg kwam ik Paul tegen, één van de Hippies From Hell, waarmee ik meteen maar een afspraak maakte.




Het repeteren ging zo voortvarend dat ik er in slaagde ruim op tijd op Centraal Station te zijn om een treinkaartje en een boekje voor onderweg te kopen. In de centrale hal zag ik een bekende: de dame die ik eerder op de dag had horen en zien zingen in de Kinkerstraat. Beiden bleken wij ietwat te vroeg voor onze afspraak en besloten gezamenlijk de wachttijd te doden. Na een tiental minuten van kletsen konden wij maar tot één logische gevolgtrekking komen: wij stonden op elkaar te wachten!




Een treinritje van anderhalf uur bracht ons naar station Tilburg alwaar wij werden opgewacht door een tweetal leden van de organisatie. Zij brachten ons per automobiel naar ons nachtverblijf: Het Efteling Hotel! Na een heerijk bad en een veel te korte nachtrust waren Liz en ondergeteknde keurig om zes uur des ochtends om de afgesproken plek voor de "first call". Zo'n twee uren kostte het om ons in kostuum te hijsen en te voorzien van de nodige make-up en dergelijke. Eén van onze mede-slachtoffers van de baardaanplakpraktijken van de aanwezige visagisten bleek een oud-collega: Ik bleek een paar jaar terug met hem te hebben samengewerkt. In Swansea (...)




Na een dag vol met fantastische medewerkers kan ik concluderen dat ik U mag aanraden naar de nieuwe Ketnet versie van "The Storyteller" te gaan kijken.
En dan vooral naar de aflevering "Sneeuwwitje en de zeven dwergen".
Let vooral ook op de ogen van Sneeuwwitje: die zijn van niemand anders dan van actrice Aukje van Ginniken, Charlie Fischer in Goede Tijden, Slechte Tijden (GTST).




Bij thuiskomst trof ik een schone keuken aan én m'n moeder. Zou het een met het ander te maken hebben? Ferdinand kwam vlak na z'n vader thuis en met z'n drietjes genoten wij van een gezellig samenzijn. Na het eten kwam er een vierde gezelligerd bij: m'n dochter Eva. Na uitgebreid speelplezier waarbij Superfer een belangrijke opvoedkundige bijdrage leverde zit hij nu z'n zusje voor te lezen...

"Papa?"-"Ja, schat?"-"Wat ben ik nu?"-"Een beetje gekke maar toch wel lieve Ferdinand?"-"Nee. Gewoon blij."





Dat vind ik nu zo leuk aan de supermarkt: het tegenkomen van bekenden.
Zonder m'n vrijwel dagelijkse uitstapje vanwege de boodschappen zou m'n sociale leven
er mogelijk heel anders uit zien... Vandaag kwam ik oud-collega Edward tegen plus het gebruikelijke handjevol schoolmoeders en de enkele verdwaalde schoolvader.




Het lijk er op dat BNN het heeft gehaald: de nieuwste omroep van Nederland mag blijven bestaan dankzij een gigantische ledenwerf-aktie. Maar even niet te vroeg juichen want vermoedelijk duurt het niet lang of "men"
komt weer met een nieuwe absurde eis om ervoor te zorgen dat BNN wel moet verdwijnen. Wat heeft "men" eigenlijk tegen BNN? Is het te weinig geweld-propagerend? Is er te weinig sex op te zien? Heeft't te veel kritiek?
Of juist te weinig? Kan iemand mij het even uitleggen?


Als U dan toch bezig bent: kunt U ook even uitleggen waarom de mensen van de STER jarenlang gelogen hebben over het harder overkomen van het geluid van de reclame-blokken ten opzichte van de programma's? Nu opeens belooft "men" er op korte termijn wat aan te doen.




Intussen blijft men in Irak Amerikaantje treiteren, denkt Bush niet over terugtrekken (Ondanks het feit dat in de Amerikaanse grondwet is vastgelegd dat VS-militairen slegs naar een land gestuurd mogen worden als daar Amerikaanse personen of goederen zijn aangevallen. En toch zitten ze in meer dan 100 landen...) en vindt Powell dat de hulporganisaties moeten blijven ondanks dat hun medewerkers worden opgeblazen.
Waarom is hij zelf eigenlijk niet in Irak? Bang voor zand in z'n onderbroek?




Strakjes naar m'n werk. Dan even naar huis om te eten en m'n show-spulletjes op te halen en na de repetitie door naar centraal station voor een afspraakje met een dame met wie ik een hotelletje in Den Bosch ga opzoeken opdat wij morgenochtend om zes uur (...) voor de camera's staan in de Efteling. Oma komt logeren en zal haar kleinzoon morgenochtend naar school begeleiden.


Ik wensch U een genoeglijke voortzetting.

Na het boodschappen doen eventjes staan babbelen met buurman Dudo. Was koud een half uur thuis toen Thura langskwam om koffie voor me te zetten. Dat was genieten! Helaas hield ook die gezelligheid op toe zij weg moest en ik mijzelf aanspoorde om verder te gaan met de dingen die gedaan moesten worden.
Ik werd tijdens mijn karweitjes herhaaldelijk gestoord door de telefoon en éénmaal toen buurvrouw Johanna een van mij geleend CD'tje van Uriah Heep kwam terugbrengen alsmede een geleend exemplaar van de videofilm "The Fisher King" met Robin Williams.
Neen, niet de vader van Robbie. (Deze toevoeging geldt even voor de lezers van onder de 23.)




Of Ferdinand morgen even school wil skippen voor een stukje film waar hij 30 euro voor krijgt en een maaltijd bij een gele clown met een rode pruik?
Dacht het dus effe niet, meneer de castingmedewerkert!
Zomaar ouders aanraden hun kind ziek te melden. Een verfoeilijke aktie en bovendien niet voor het eerst dat de mensen van Hollands Glorie Casting zich ledig houden met het bewust naar beneden halen van het landelijk gemiddelde normenpeil.
Schande!


Het is maar goed dat ik hen aan de lijn had in plaats van mijn zoon. Hij had hen vast in iets minder vriendelijke bewoordingen de les gelezen...
En over les gesproken: met name dankzij zijn uitmuntende blokkeer-technieken had hij weer zijn partij gewonnen tijdens de karate-les van vandaag.

De jongetjes van Yakuzi hebben geen zin meer om satirisch te doen. Jammer. Ik denk dat het hun eigen besluit was. Of die van hun provider. Of dat het de schuld is van Sargasso. Ben benieuwd hoe lang zij het pruilen volhouden. Wat denkt U?






Die arme Karin Bloemen! Mensen willen haar vandaag de dag blijkbaar alleen nog maar naakt zien. Het maakt niet uit wat je presteert of hebt gepresteerd. Neen, alles wat men wil is jouw naaktfoto's zien. Triest. Ach, hele volksstammen zweren bij de ellende van anderen. Blijkbaar is er niets leukers te bedenken dan leedvermaak. Denk maar aan de populariteit van bladen als Weekend, Story en Privé. Of programma's als Expeditie Robinson, Dr. Phil, Fear Factor, Temptation Island, Spectaculaire Achtervolgingen, Big Brother, Oprah Winfrey, De Bachelor, Ricki Lake, Arrest & Trial, Real TV,
Shin Chan en Jerry Springer. Om er maar een paar te noemen.
Hmmm...geen wonder dat ik zo weinig televisie kijk: er blijft weinig over dat écht de moeite van het bekijken waard is...:-(




Tegenwoordig zijn organisaties als Het Rode Kruis en Artsen zonder Grenzen steeds vaker doelwit van aanslagen. Wat is dit voor wereld? Het wordt tijd dat er iets aan gedaan wordt. Maar wie moet dat doen: de president van de Verenigde Staten van Amerika wiens familie er persoonlijk (financiëel) belang bij heeft dat brandhaarden blijven bestaan?
De Verenigde Naties die het in de broek doen van angst bij de gedachte dat zij een standje krijgt van George W bush? Het kabinet Balkenende II dat weigert een scheet te laten zonder uitdrukkelijke toestemming van de in de vorige zin genoemde dictator?
Neen. If you want something to be done right, you have to do it yourself. Onder dat motto moeten burgers niet meer afwachten maar doen!
Om te beginnen iets tegen die sukkels die vinden dat regels voor iedereen gelden behalve voor henzelf. Tegen die idioten die leven volgens de levensvisie: "iedereen heeft recht op mijn mening.". Tegen domheid, hypocrysie en onrecht.
(Kan iemand dat laatste even in het Frans vertalen? Het lijkt mij een mooie kreet voor op een sticker of zo. Alvast bedankt.)




Heb ik nog steeds last van mijn allergie-aanval van gisteren (Boekenplanken uitgeruimd wat in zeker acht jaar niet was gebeurd) of ben ik dan toch verkouden?
In ieder geval had Ferdinand vanochtend nergens last van en huppelde hij vrolijk een nieuwe schooldag tegemoet.

Buurvrouw Miriam was gisteravond nog even langsgeweest: Eva had haar sjaal vergeten. Vanochtend kwam buurvrouw Johanna een half uur te vroeg op haar afspraak bij ons. Zij dacht zelf dat zij een half uur te laat was. Hoevelen van U hebben zich ook vergist vanwege de omzetting van de klok van zomer- naar wintertijd?

Samen met Ferdinand is zij gaan voetballen op een nabijgelegen speelterrein.
Ferd won met 10-0...



Voor mij is hij sowieso een winnaar. Zo geweldig als hij zichzelf vermaakte terwijl zijn vader zich van scene tot scene bewoog, van net pak met vlinderdas tot jarretels en corset met hoge hakken. Wat kan ik zeggen? Kom gewoon kijken!
Straks komt Bas een potje kaarten en zal ik eerst nog een goed plekje moeten zien te vinden voor het kado'tje dat wij deze keer in onze brievenbus troffen: rietjes die dusdanig zijn vervormd dat je met twee personen tegelijk erdoor kunt zuigen.
Errug grappig. Wie heeft ons daarmee verblijd? De tijd zal het ons leren...




Dacht niet dat wij veel hebben gemist op het gebied van wereldschokkend nieuws:
Ajax speelde gelijk tegen PSV (2-2); verscheidene mensen vonden de dood door nalatigheid,
schietpartijen of domme ongelukken en diverse topmanagers krijgen meer dan ze verdienen.

Werd vanochtend wakker van een klein warm lichaampje dat zich aan mijn zij vleide.
Eva had besloten nog een half uurtje met papa samen te slapen. Errug gezellig.
Na de cornflakes en andere ochtendrituelen gingen wij de deur uit. Toevallig gelijktijdig met buurvrouw Angelique (had ik al gemeld dat ik jullie niet meer zou wijzen op de spelling van haar naam en hoe deze afwijkt van buurvrouw Angèlique?). Eerst even langs de bakker voor een broodje. Daarna naar de bieb waar Eva voorleesboekjes mocht uitzoeken voor als zij hier volgende week weer is. Op de weg terug naar huis even een ballon opgehaald met een grote letter "M" er op en staan kletsen met buurman Leon.

Inmiddels is Eva terug bij haar moeder en zusje en speelt ook haar broer daar nog even.
Daardoor heb ik even tijd voor mezelf...




Wat kan een mens toch opknappen van een middagdutje!
Kreeg zowaar energie om de hangmat naar binnen te slepen en te wassen waarna ze kan worden opgeborgen tot de lente aanbreekt.
In het tempo waarmee de weergoden hun programma afwerken over een maandje of twee dus.





Zonder dat Kezman meespeelt heeft Ajax een makkie aan PSV morgen. Tsja, een tegenstander een elleboogstoot verkopen mag alleen bij freefighting, Mateja!


Stop "Stop Martijn"! had de anti-demonstratie kunnen heten.
Een groep anti-fascisten heeft met succes de (verboden!) demonstratie gericht tegen pedofilie tegengehouden. De extreem rechtse groepering beroept zich graag op democratie. Voor hen houdt dat in dat alleen groepen waar zij achter staan bestaansrecht hebben. Kenmerk van democratie is volgens mij nu juist dat ook mensen wiens handelen jij niet door de beugel vindt kunnen hun zegje mogen (en kunnen!) doen. Maar meneer Smit, die nota bene uit Leefbaar Rotterdam was gezet omdat zelfs het bestuur van deze partij hem te rechts vond, is het daar niet mee eens. Zijn probleem.

Lijkt mij erg leuk om te zien als de Jonge Fortuynisten en de leden van de Arab European League (AEL) met elkaar in discussie gaan. Beiden voelen zich onheus bejegend door de
regering die de andere groep zou voortrekken...




Oud-president Clinton heeft de hegemonie van een aantal pharmaceutische bedrijven doorbroken door hen over te halen de prijzen van hun AIDS-remmers te verlagen.
Goed zo, Bill!




De volgende grote stad in het rijtje die wordt getroffen door een grote stroomstoring
is Rotterdam. Een paar dagen geleden was er geen telefoon- en internetverker mogelijk in grote delen van Amsterdam. Andere disrupties van het maatschappelijk leven in de Westerse Wereld betroffen onlangs Overijssel, Kopenhagen, Malmo, Italië, New York en Toronto. Dat allemaal in de laatste drie maanden. En dan heb ik er nog wat vergeten ook. Allemaal toeval zoals men ons wil doen geloven.
Op z'n minst ernstig verdacht is mijn mening.




Gisteren na het werkoverleg ontdekt dat een huisgenoot van de regio-coordinator
een ex-collega is van mij. Grappig, niet? Net als het weer. In vijf weken tijd van 25 graden boven nul tot vijf graden onder. Zou er, net zoals in de Superman-strips van de jaren vijftig een gekke professor met een weer-machine in de weer zijn?




Heb met Eva samen haar broer van de opvang gehaald. Onderweg wees ik haar op een aantal eendjes dat werd gevoederd. "Zijn geen eendjes, papa. Zijn meerkoetjes!"
*Zucht* Ze had natuurlijk wel gelijk, maar toch...In eerste instantie wilde zij niet eten maar toen ze mij en Ferdinand zag smikkelen van de spekjes, aardappel-lachebekjes en spinazie leek ze opeens trek te krijgen. Inmiddels heeft zij haar Barbie ingestopt en voorgezongen. Zij zal dit oeroude symbool van vrouwelijkheid spoedig volgen...




Voor ik het vergeet: kijk vannacht tussen middernacht en twee uur in de open lucht richting het noorden voor een onvergetelijk schouwspel: het Noorderlicht.

De heer George W Bush is lekker aan het slijmen geweest bij de Australische premier Howard. Onder druk van de oppositie heeft hij zelfs toegezegd "iets" te zullen gaan doen aan de zaak van de twee op Guantanamo Bay gevangenzittende Australiërs.





Gisterochtend m'n tramritje gedeeld met buurvrouw Angelique (en nee, ik zal jullie niet meer wijzen op de verschillende spellingwijze van haar naam en die van buurvrouw Angèlique!). De tram op de weg terug deelde ik met verscheidene ex-collegae en de avondmaaltijd had ik kunnen delen met buurvrouw Angèlique die ons daartoe had uitgenodigd. Helaas had Ferdinand het bericht in kwestie vergeten door te geven aan zijn vader.




Gisteren experimenteerden wij met een alternatieve manier van eten. Met mes en vork. Op de opvang. Verbazingwekkend om te zien dat ruim de helft van de aanwezige kinderen geen weet had van hoe een een stuk bestek te hanteren. Met name bij de wat oudere kinderen was dit een voor mij en mijn collega opvallend verschijnsel. Wordt met bestek eten thuis écht zo weinig gedaan? Ik kan't mij niet voorstellen...




Ben maar even overgeschakeld op energie-bewaarstand en heb dus de wekelijkse Pencak-les maar overgeslagen. Na de les kwamen buurvrouw Angèlique en Arti nog even op de thee. Het werd nog een heel gezellig halfuurtje...

Als de zon knalrood laag aan de horizon staat, gehuld in paarse nevelslierten als figureerde hij in een slechte science-fiction film. Als je je zonnebril op moet doen bij het betreden van de supermarkt in plaats van bij het verlaten. Als je met je kind samen spelletjes doet met je zichtbare ademteugen. Dan weet je dat Koning Winter voor de deur staat.




Met Ferdinand een gesprek gevoerd over de herkomst van de spijkerbroek. Beredeneerd hoe het komt dat om een gewone pijl tegen te houden je beter een houten plank kunt gebruiken dan een metalen plaat en meer van die klokhuis-achtige onderwerpen behandeld. Zowel gisteren alsook vandaag.




Over gisteren gesproken: buurvrouw Angèlique is nog langsgeweest maar aangezien ik me weer'ns liep uit te sloven in een of ander achterafzaaltje dat ondermeer wordt gebruikt door Rood! (Jongeren binnen de SP) zowel als Loesje alsook de Jonge Fortuynisten is zij maar lekker met m'n moeder gaan klessebessen. Ook gezellig.




Leuke dingen uit het nieuwsoverzicht van vandaag zijn natuurlijk de verdwijning van het dossier van Mabel Wisse Smit uit de archieven van het Ministerie van Buitenlandse Zaken (Wat een verrrassing! NOT); De winst van Ajax op Celta de Vigo en het feit dat de LPF weer eens uitkomt voor haar ware aard: die van een "Nederland voor de Nederlanders"-partij. Nu mogen van hen de Polen hier niet meer onze bollen komen plukken. Maar wie gaat dat dan doen?

Het wordt alweer frisjes.
Dat was ook te zien toen buurvrouw Miriam met haar kids langs kwam fietsen:
alle drie met een fraaie wintermuts op het hoofd.




-"Vandaag is m'n zusje jarig" zei het kleine ding.
-"Gefeliciteerd!" reageerde ik.
-"Ze is al een tijdje dood" zei ze toen.
-"..."




Een heerlijke werkdag weer vandaag met knakworst op de broodjes en spekkies
laten smelten boven het kookplaatje.
Mét collega Jennifer.
Morgen vindt de regio-vergadering plaats van de samenwerkende NSO's.
Mijn eerste. Ben benieuwd.




Onderweg naar huis buurvrouw Angelique tegen het lijf gelopen. Voor de laatste keer verzoek ik U te letten op het verschil in spelling tussen haar naam en die van buurvrouw Angèlique...




Voor Ferdinand was de verrassing dat oma hem thuis opwachtte. Zij blijft logeren omdat ik naar een tussentijdse repetitie van de CastratedGood ga strakjes.
Op tafel lag een lief briefje van Thura die blijkbaar in huis was geweest.
Toen ik terugkwam van vakantie zat zij mij op te wachten om mij als een volleerd secretaresse uitleg te geven over het door haar toegepaste systeem van binngekomen post-sortering.
Al m'n vissen bleken bovendien nog te leven...

Terwijl ik verfijnde aanpassingen maakte aan de indeling van mijn woning en dientengevolge slegs een paar minuten tijd had voor een telefonisch onderhoud met Dani (sorry, lieverd!) kwam buurvrouw Angèlique even langswippen. Al binnen enkele seconden werd zij gevolgd door buurman Leon.
Beiden waren binnen een minuut na binnenkomst in het bezit van goede redenen vertrokken in de richting van hun respectievelijke woningen.


En zo geschiedde het dat ik voor elven in bed lag...;-)



Had gisteravond nog eventjes Erwin Olaf aan de telefoon. Het ziet er naar uit dat ik weer'ns mag gaan modderworstelen! Dit keer tijdens Fucques les Balles op 1 november in het Grand Theatre in Groningen.




Kwam er zojuist achter dat het niet kunnen ophalen van m'n elektronische post niet aan mij lag: men is weer aan het oefenen met de meest geschikte manier om een land plat te krijgen. In plaats van een stroomstoring betrof het dit maal een telefoon- en internetstoring. Fijn om te weten.

Weer lekker gewerkt vandaag. Al moest ik er na dat weekje tussenuit wel weer eventjes inkomen. Helaas bleek collega Jennifer ziek maar de invalkracht was ervaren genoeg
om mij vandaag tot steun te kunnen zijn. Heb haar als beloning wat eerder naar huis laten gaan...




De tram op de weg terug naar huis deelde ik met Ton, mijn voormalige chef bij m'n laatste officiële werkgever. Leuk hoor, zo'n ontmoeting! Volgende week kom ik lunchen bij m'n oud-collega's. Zo heb ik toegezegd.




Sleutelkind Ferdinand zat te genieten van het handjevol chips dat ik voor hem op een strategische plek had geplaatst: bovenop de Playstation. Terwijl het eten stond te pruttelen nog even verder gegaan met opruimen en de vloer klaargemaakt voor de plaatsing van de nieuwe vloertegels.




Wij begonnen net te eten toen buurvrouw Johanna zich aandiende als voorleesmoeder. Tsja, bedtijd was een half uurtje later. Zij doodde de tijd met een bakkie koffie terwijl Ferdinand zijn nieuwe spel liet zien en zich vervolgens klaarmaakte voor bed. Fer had een boek uitgezocht over geesten, kobolden en demonen, dit tot ongenoegen van zijn natuurlijke moeder die overduidelijk liet blijken aan dat soort schrijfsels geen didactische waarde toe te kennen.

Wat het voor Superfer extra leuk maakte.

Neuriënd ligt hij nu te wachten op Klaas Vaak terwijl ik mij bezig houd met de ditjes en datjes die behoren bij de naweeën van een vakantie-reis.

Hoe betrouwbaar is het bericht dat Anders Moberg 50.000 euro heeft ontvangen
bij wijze van inburgeringsgeld? Mijn bron is Jan Mulder dus eigenlijk moet de vraag luiden: hoe betrouwbaar is Jan Mulder?




Nu we het toch over supermarkten hebben...het schijnt dat er een prijzenoorlog is uitgebroken en de directie-piepeltjes bij Albert Heijn hebben bedacht dat je klanten voor je kunt winnen als je weer redelijke prijzen gaat berekenen in plaats van tonnen uitgeven aan accountants die moeten berekenen hoe Moberg alsnog zijn miljoenen krijgt nu het onder publieke druk niet meer via direkte bonussen kan.


Zijn we dan al die tijd besodemieterd? Want de prijzen gaan omlaag en nog immer maakt men winst. Heeft men onderling afgesproken het grote publiek (U en ik en nog en paar miljoen anderen) te belazeren? Als dat wordt bewezen: welke straf gaat het Nederlands juridisch apparaat hen dan opleggen: een limiet stellen aan de inkomsten van topmanagers?





Gisterochtend bijna ouderwets met Aoife staan kletsen op het schoolplein.
Alsof ik maar een week was weggeweest...


Even bij buurvrouw Miriam langsgeweest om voor Eva een jurkje en voor haar en haar zusje samen een doe-boekje van The Fimbles af te geven.
M'n dochter bleek meer geïnteresseerd in het bijgeleverde schaartje en de stickers dan in haar nieuwe geëpauleerde vlinder-jurkje.
Heerlijk met ze gespeeld met het keukentje en diverse poppen terwijl ik eea besprak met hun moeder.




Bij het ophalen van Fer van de opvang nog staan babbelen met buurvrouw Irene, ooit een goede vriendin van buurvrouw Johanna. Thuisgekomen ging Ferdinand meteen met zijn nieuwe Playstation-spel aan de gang: Op Victoria Station lag "Beyblades"
op ons te wachten in de gebruikte spelletjes-bak. Dat kun je niet laten liggen...


Hij was nog volop aan het spelen toen eerst Stefan en daarna ook Claudia arriveerde.
Nadat ik hen had verteld waar het eten stond zodat zij zichzelve konden voeden liep ik met m'n zoon ons wekelijkse stukje naar het buurthuis waar de karate-meester zijn dojo heeft. Volgens de meester is hij één van de besten uit zijn groep. Goed he?




Thuisgekomen bleek dat m'n gasten Lola Rennt zaten te kijken, een fantastische film.
Ondertussen konden Fer en ik eten van de voor dat doel in de pan gelaten restanten
van hun avondmaal. De film zat in het laatste stadium toen buurvrouw Angèlique langskwam. Onder geheimzinnig gefluister nam zij de Ferman mee naar haar huis om een kwartiertje later terug te komen met een enorme doos vol Ministeck. Vroeger zat ik daar met mijn oma mee te spelen tijdens de kerstvakanties. De geschiedenis kan zich herhalen...

Voor mij had buuv A nieuwe platen schuimrubber vloerbedekking. Cijfers. Goed passend bij de letters die er al lagen.
Voor haar had ik een zak salt & vinegar chips en een paar fluffy sokken met aparte tenen en genoot van de manier waarop zij masserend de spierknopen uit mijn rug en schouders kneep terwijl ik maar niet kon afblijven van haar nu nog zachtere voeten...




Superfer mocht nog even achter de computer terwijl ik mij ledig hield met een aantal huishoudelijke klusjes, Steef en Clau alvast hun bedscène oefenden en buuv A daarvan een telefonisch live-verslag bracht aan Daniëlle.

Het is maandag en het leven herneemt z'n gewone gang. Na een geweldige nachtrust verzorgd door m'n moeder zit Ferdinand vol van verhalen in z'n schoolbank. In Swansea ervoer hij hoe het is om een eigen kamer te hebben. Ik vertrouwde hem voldoende om hem die avond alleen te laten met de badkuip, de TV en een reisspelletje. Zo kon ik nog even naar de lokale pub met Hotlips. Haar mobiele nummer lieten wij achter bij de eigenaar van het guesthouse "just in case". Ik werd niet teleurgesteld: Bij terugkomst vond ik hem in diepe rust. Al werd ik om drie uur 's nachts gewekt door een timide stemmetje dat mij door de deur heen vroeg of ik er was...


Eerder op de avond verraste ik Kevin Johns, dominee benevens stadion-omroeper en ex-collega door te verschijnen op een benefiet-avond waar hij optrad als veilingmeester. Daarnaast nog een aantal mensen meer ontmoet uit de tijd dat ik daar twee maanden lang woonde. Bij ons vertrek hadden Hotlips en haar zoon (die ondanks zijn doofheid onwaarschijnlijk leuk speelde en communiceerde met z'n leeftijdgenoot Ferdinand) onze bus gemist. Ze zijn'm echter gevolgd in hun auto en op een gegeven moment zag onze chauffeur kans om de bus tijdelijk te parkeren zodat wij nog met een flinke knuffel fatsoenlijk afscheid konden nemen. Lief he?




In Londen logeerden wij bij Tim. Met een vriendin van hem, Patricia, kon Fer het errug goed vinden. Binnen een half uur na aankomst had hij al een "geheime hut" in hun tuin gecreëerd. Het was ook goed om Ishpal weer te zien, een vriend en collega van Tim en zijn vriendin Mariann die er helaas niet was. Wel was de Hippies From Hell sweater er nog die ik daar tweeëneenhalf jaar terug had laten liggen toen ik daar was
voor de begrafenis van Viking Raider. Met Fer, Black Panther en Goth nog naar z'n graf geweest in Grove Park Cemetery. Sinds kort heeft hij een steen. Alleen staat daar een roos in gegraveerd. We gaan regelen dat er een vikingschip of een zwaard of zo bij komt.


M'n zoon vond Camden Market niet zo bijzonder als ik. Toch bleef hij geweldig. Niet om aandacht vragend speelde hij bij Sebastian thuis met haar hond: verstoppertje rond de pooltafel in de keuken...


Ter afsluiting van ons avontuur zijn Fer en ik "The London Eye" in geweest: het (nu nog maar als het aan de Chinezen ligt niet lang meer) grootste reuzenrad ter wereld. Een geweldige ervaring! (Als ik ervan had geweten had ik nog even gekeken of ik de Amerikaanse illusionist David Blaine had zien hangen in zijn glazen kooi boven de Thames.)




Nu zijn we weer terug in Nederland. Het land waar je moet betalen voor de ketchup
bij je patat. Waar de buschaufeur niet wacht met optrekken totdat het oude vrouwtje zit. Waar een wisseling binnen de Rocky Horror-cast heeft plaatsgehad zodat ik weer met m'n "oude" Janet mag verder repeteren. Waar AH een aantal prijzen heeft verlaagd en KPN de bonussen voor topmanagers heeft afgeroomd. Waar mensen de gedenktegel van de vermoorde Anja Joos hebben gejat...




Op m'n Engelstalige log een iets ander verhaaltje over onze reis...

Lachen zeg, zo'n internet-zuil op Stansted Airport! Zijn reeds een uur wakker en een weinig vermoeid maar bijzonder voldaan. Deze hele reis was 1 groot Winnie de Poeh-avontuur dat werd beeindigd met een ritje in The London Eye, het grootste reuzenrad ter wereld.
Geweldig!
Straks intsjekken en vliegen. Fer gaat met oma mee en ik ga even naar huis voor m'n pumps en dan door naar de Rocky-repetities. Tot later!

Wat is toch die obsessie van mensen met naaktfoto's van Karin Bloemen?
Tientallen hits voor dit weblog heeft't opgeleverd. Ik snap er helemaal niks van...






Zoals Janine opmerkte als reaktie op m'n stukje van gisteren: deze reis is één groot avontuur. Bijvoorbeeld als je nagaat dat het van het station naar ons logeeradres twintig minuten lopen is en we er bijna een uur over hebben gedaan.
Tsja, richtpunten in het landschap zien er iun het donker toch anders uit...


Daniëlle kunnen wij verblijden met de mededeling dat Camden inderdaad geweldig was. Volgende keer meer geld en een extra koffer mee! Op Camden zelf afgesproken met Black Panther en met haar even wat gedronken en lekker wezen struinen. Daarna samen met haar Sebastian gaan opzoeken. Zij deed Wolkewietje nog de groetjes overigens. Sinds kort heeft zij een pooltafel in de keuken staan waardoor je zo ongeveer een middeltje als Twiggy nodig hebt om thee te kunnen maken.




Ben goed voorbereid op ons vierenhalfuur durende busritje naar Swansea door de aanschaf van Tony Parson's "Man and wife", opvolger van de bestseller "Man and boy". Bovendien heb ik traditioneel bij aankomst in Londen (nu een eeuwigheid geleden) een Terry Pratchett aangeschaft:"Interesting Times: a Discworld novel".


De bedoeling is om vanavond in Swansea Hotlips te ontmoeten. Ik houd U op de hoogte! (Of misschien ook niet...)

Die angst voor terrorisme blijft verbazen. Inmiddels zijn op diverse plekken de prullebakken al verwijderd. Iemand zou er eens een bom in kunnen leggen. Aan de andere kant kun je als eerzame terrorist simpel het hoofdkantoor van Scotland Yard inlopen behangen met explosieven, jezelf, klanten en diensdoende agenten opblazen terwijl je en passant het gebouw an sich ontwricht. Of ondanks de beveiliging op Victoria Station met een trein het perron oprijden en een paar machinegeweren legen op de verzamelde menigte in de grote hal. Of een handgranaat de informatiestand van de politie inwerpen. Of een Boeing on-elegant laten landen op Tower Bridge. Al die miljoenen aan extra beveiligings-uitgaven kunnen wellicht beter worden besteed om super veel ballonnen te kopen en de stad een meer feestelijk aanzien geven.




Over ballonnen gesproken: Ferdinand had gisteravond weer eens een ballonnen-gevecht. Nu met Tim en Patricia.
Chesh had ons begeleid naar Wimbledon station en wachtte samen met ons tot één van de mensen verzameld in het huis van Tim en Mariann voldoende energie had opgespaard om ons op te halen. Lief he?
Uiteindelijk was het Tim zelf die verward werd door Chesh toen zij de telefoon op het station opnam en instructies ontving:
"Wacht daar." luidde de boodschap "Er komt zo iemand aan." Intussen waren Fer en ik koffie gaan halen.




Heerlijk rustig avondje gehad waarbij ik Patricia wat Pencak-trucjes kon bijbrengen in haar voortdurende strijd tegen een haar constant plagende Tim, van haar een paar fijne oefeningen ontving om mijn been nog wat verder op te rekken ten behoeve van de show op Halloween en Ferdinand met Tim stoeide. Aan het begin van de avond heeft Ferd
nog kunnen kennismaken met Ishpal, die ik via buurvrouw Angèlique al kende. Evenals Tim en Mariann, overigens.
M'n zoon was er nauwelijks een half uurtje en hij had al drie geheime doorgangen in de achter het huis liggende tuin ontdekt. Hij zit absoluut lekker in z'n vel en ik ook.
Ondanks het feit dat we gisteren het kerkhof niet konden opzoeken. (Wie had er ooit gedacht dat er acht plekken in Londen Grove Park zouden heten?) een heerlijke dag gehad. Heb er vertrouwen in dat wij zaterdag Vike kunnen opzoeken. Morgen eerst naar Swansea. Hebben zojuist een retourkaartje geregeld.




Straks even lekker lunchen en dan...->Camden Market!