Elke zondag een persoonlijk weekoverzicht, elke dinsdag wat goed nieuws met een paar katten, elke woensdag een overweging en elke vrijdag een verhaaltje.
Mijn verhalenbundels zijn te koop via Bol.com én via Lulu.com!
Als u mijn stukjes de moeite waard vindt, kunt u een blogdonatie verrichten. Elke bijdrage is welkom!
Herinneringen zitten niet in voorwerpen maar vooral in hoofd en hart. En vaak kloppen ze niet eens. Ongeveer 70 procent van wat wij ons herinneren blijk niet feitelijk juist te zijn maar slechts een poging van onze hersenen om de gaten in ons geheugen te vullen. Dus waarom hechten wij er toch zo veel waarde aan?
Maandag onderweg naar het werk deze plaatjes geschoten
Sloterplas
De rand van Osdorp
en samen met een collega orde op zaken gesteld op kantoor en op het einde van de dag met de directeur samen gewerkt aan de jaarrekening. Nog maar een paar uurtjes werk dan zit ook boekhoudkundig het jaar 2017 er op.
's Avonds toch te veel last van verkoudheid dus vroeg naar bed in plaats van naar de loge. Natuurlijk ook even een kopje thee met een buurvrouw.
Dinsdag de BTW-aangifte gedaan van mijn entertainment-bedrijf en mijn persoonlijke administratie betreffende 2017 afgewikkeld. Het verwijderen van overbodige papieren hoort daar wel een beetje bij, vind ik:
En de was gedaan en de kat geborsteld en een buurvrouw op visite gehad en een entertainmentklus binnen gehaald. 's Avonds blij met een nieuwe aflevering van Star Trek: Discovery en de wekkerradio van mijn moeder zaliger op de stapel spullen 'wegdoen' gelegd. Ik bewaarde het apparaat vooral uit sentimentele overwegingen.
Woensdag koffie gedronken bij een buurvrouw en zuurkool gegeten bij een vriend. Het douchegordijn schoongemaakt (kalkaanslag en diverse verdwaalde schimmels) en de rest van de badkamer ook maar meteen even onder handen genomen. Met diverse mensen op diverse manier gecommuniceerd. Altijd fijn. Er gaat echt geen dag voorbij zonder dat ik iemand heb gesproken. Al is het via het mobieltje. Zou ik verslaafd zijn aan menselijk gezelschap?
Donderdag stond ik weer eens bij de Sloterplas op mijn aansluiting te wachten
Verder was het eigenlijk een vrij normale werkdag. Maar wat is 'normaal'?
Vrijdag fijn en hard gewerkt aan het afsluiten van het boekjaar 2017 en de verhalen mogen aanhoren van de collega's van ons verkoopteam die vier dagen lang op de vakbeurs Horecava ons heerlijke speciaalbier onder de aandacht brachten van collega's in het vakgebied.
's Avonds bleek dat de nieuwe buren een nogal luidruchtig feestje vierden. Je kunt je als onderbuurman daaraan ergeren, ter plaatse je beklag doen of zelfs de politie bellen om melding te maken van geluidsoverlast. Dat deed ik niet. Ik ging langs. Met een fles drank. En bleek erg welkom.
Fijn, toch? Bovendien bleek ik te zijn uitgenodigd via WhatsApp maar daar doe ik (nog) niet aan.
Zaterdag bezocht ik met mijn zoon zijn moeder. Helaas moeten constateren dat het niet zo goed gaat met haar. Onze bezoekjes lijken het enige lichtpuntje in haar leven.
Onderweg kwam ik langs het parkje bij mij om de hoek:
Eind van de middag dronk ik een kopje koffie bij een buurvrouw waarna ik voldoende energie had om thuis weer een doos met overbodige spullen te vullen.
's Avonds warmde ik een heerlijke portie rendang op, klaargemaakt door de broer van een buurvrouw.
Zondag legde ik de laatste hand aan mijn foto-album dat ik noemde 'Carnivale 2017' (klik). Het festival betekende voor mij vier dagen werken met vrijwel uitsluitend positief ingestelde mensen. En dan zo'n 200 stuks! Die intensieve samenwerking maakt je al snel een soort van familie. Sommige leden van die 'familie' zie je voor het eerst in jaren, anderen zag je een paar weken eerder nog en met anderen maak je voor het eerst kennis. Hier in een paar filmpjes een sfeerimpressie:
's Avonds had ik een paar buren te eten. Ook fijn ende gezellig!
At home Drawing pictures Of mountain tops With him on top
In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. http://terrebel.blogspot.nl/ Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden. https://www.facebook.com/terrebel/
Als dromen bedrog zijn
laat mij dan maar bedrogen worden
Als ware liefde een waandenkbeeld is
laat mij dan maar aan wanen lijden
Als geluk niet meer is dan een moment
laat mij dan vooral in het moment leven.
Als de ware alleen in sprookjes bestaat
laat mij dan in sprookjes geloven.
In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. http://terrebel.blogspot.nl/ Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden. https://www.facebook.com/terrebel/
'Appels en peren kun je niet met elkaar vergelijken!' Ja hoor, dat kan juist heel goed: zowel appels alsook peren zijn namelijk een soort fruit maar toch niet geheel identiek. Juist daarom zijn appels en peren uitstekend met elkaar te vergelijken. Dus waarom iemand ooit bedacht heeft dat appels en peren niet met elkaar te vergelijken zijn is mij een raadsel. Het zou gaan om het niet kunnen vergelijken van twee totaal verschillende zaken. In mijn optiek is het juist niet mogelijk om twee identieke zaken met elkaar te kunnen vergelijken. Het heeft namelijk geen enkele zin omdat iedereen al weet dat die twee zaken identiek zijn. Juist wanneer er verschillen zijn kun je zaken met elkaar vergelijken.
Zo zijn er mensen die vinden dat je criminelen niet met elkaar kunt vergelijken. Blijkbaar zijn criminelen waarvan de ouders niet in Nederland of België zijn geboren veel erger dan 'autochtone' criminelen:
'Moeten alle Marokkanen dan het land uit?' -'Nee, alleen Marokkanen die zich niet aan de Nederlandse waarden en normen houden!' En blanke inwoners van Urk die rotzooi trappen? Moeten die ook het land uit? -'Dat is heel wat anders! Hollanders en buitenlanders die zich misdragen kun je niet met elkaar vergelijken!' -'Eh, ja hoor. Dat kun je heel goed.' Dat dus.
Het zal mensen die beide groepen criminelen anders willen straffen toch niet om de kleur van de huid gaan of om het gegeven dat de ene groep wel eens naar de kerk gaat en de andere naar de moskee? Is er dan wellicht ook rechtvaardiging voor om criminelen uit Noorwegen anders te bestraffen dan criminelen uit Nederland en België?
==============================
In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. http://terrebel.blogspot.nl/ Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden. https://www.facebook.com/terrebel/
Goed nieuws vind ik dat - ondanks alle bangmakerij - er afgelopen jaarwisseling 'maar' 95 mensen in Nederland gewond raakten door vuurwerk (klik). 'In 10 procent van de gevallen' ging het om illegaal vuurwerk. In totaal raakten dus 9 mensen gewond door het afsteken van illegaal vuurwerk. Dat is 0,00005% van de totale bevolking. Natuurlijk nog steeds veel te veel. Maar lang niet zo veel als tegenstanders van vuurwerk graag roepen.
Uit onderzoek blijkt overigens dat het aantal vuurwerkslachtoffers stagneert en het aantal mensen dat rond Oud en Nieuw in het ziekenhuis terechtkomt door overmatig alcoholgebruik (klik) sterk stijgt. Wie zich dus écht zorgen maakt over gezondheid kan zich beter inzetten voor het idee om alcohol voortaan alleen te laten drinken op openbare pleinen en door professionals. Wat gevaarlijk is kan blijkbaar beter niet in handen komen van gewone burgers als u en ik.
Ook heel goed nieuws is dat Poetin (de president van Rusland inderdaad) er naar streeft dat zijn land wereldwijd de grootste exporteur wordt van biologisch voedsel: 'Elk zaad en gewas dat uit Rusland komt zal GMO-vrij zijn!'
Billy de Kat op een favoriet plekje: de vijver
De lolcat van deze week:
'Opkomen voor anderen zou normaal moeten zijn.
Niet iets bijzonders.'
In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. http://terrebel.blogspot.nl/ Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden. https://www.facebook.com/terrebel/
Je mist wat je een tijd lang kende in een situatie die voor jou als normaal gold. Je ouders ken je doorgaans vanaf je geboorte. Vandaar dat hun verlies vaak zo pijnlijk aanvoelt. Hetzelfde kan worden gezegd van kinderen, huisdieren en vrienden. Maar ook emoties kun je missen. Wanneer je je lange tijd intens tevreden hebt gevoeld is dat een gevoel dat je enorm kunt missen. Maar je kunt zelfs terug verlangen naar een periode dat je intens verdrietig was. Alsof je de reden van je verdriet verloochent. Het kan zelfs als een vorm van verraad voelen wanneer je je zelf erop betrapt dat je al een paar dagen niet hebt getreurd om het verlies van een ouder/geliefde/kat. De mens is toch maar een raar wezen, met al die emoties. Maar toch zou ik niet zonder emoties willen leven. U?
Maandag was ik nog wat brak bij het wakker worden. Na werken op het Oud en Nieuw feest waar dit gebeurde iets na middernacht:
Hieronder een foto van twee van mijn collega's die nacht:
Gek dat ik zo moe was want ik lag na het werken met Oud en Nieuw toch best vroeg in bed. Zes uur 's ochtends al! Koffie dronk ik met een buurvrouw, thee bij een ander en 's avonds keek ik naar de laatste officiële dartwedstrijd van Phil 'The Power' Taylor.
Dinsdag nog steeds ietwat vermoeid maar toch maar aan de slag: met het maandelijks terugkerende klusje: 'voorraadtelling' van de maandagavondclub.
In de tram de conductrice de beste wensen gedaan en op straat een paar toeristen de juiste weg gewezen. Ooit stuurde ik een toerist de verkeerde kant op: hij stond met zijn rug naar het Koninklijk Paleis gekeerd en vroeg mij waar het Koninklijk Paleis was. Ik stelde hem voor zijn neus te volgen en iets meer dan 40.000 kilometer recht vooruit te wandelen.
Eind van de middag zat ik in de bioscoop met een vriendin. 'The greatest showman' is een film in de traditie van Moulin Rouge: veel drama, romantiek en gezang. Thema: wat is echt en waarom zou een ander dat voor jou mogen bepalen?
Na het bekijken van de film samen even een drankje gedaan: zij een koffie, ik een biertje.
's Avonds de afgelopen twee dagen gewassen was (deel machine- en deels handwas) gestreken en gevouwen en een paar mensen telefonisch de beste wensen voor het nieuwe jaar overgebracht.
Woensdag dronk ik koffie en thee met een buurvrouw, bracht een bezoekje aan de kapper, wisselde de lakens, maakte het toilet schoon, deed wat boodschappen en vermaakte mij met een potje strijken. Het avondeten nuttigde ik bij een vriend. Op het lijstje van de dag stonden een paar namen van mensen om te bellen maar ik kwam er gewoon niet aan toe.
Donderdag was de eerste werkdag van het kalenderjaar 2018.
Onderweg maakte ik - voor de afwisseling - een foto bij de Sloterplas:
Bijgekletst met collega's natuurlijk ('Wat heb jij gedaan met Oudjaar?') maar zeker ook gewerkt. Want wie bier wil verkopen zal bier moeten brouwen en daar hoort ook het doen van de administratie bij.
Ook vrijdag mocht ik mij daar mee bezig houden. Op het einde van de werkdag was ik met de directeur en een collega aanwezig bij de nieuwjaarsborrel van ons boekhoudkantoor. Lekkere hapjes en drankjes en gezelligheid!
Zaterdag deed ik het rustig aan met wat huishoudelijke klusjes, koffie drinken met een buurvrouw en lezen: 'Labyrinth' van A.C.H. Smith is boek nummer 1 van dit jaar en gebaseerd op de gelijknamige film van Jim Henson met in de hoofdrol David Bowie.
Bij de stripwinkel haalde ik mijn maandelijkse dosis De Rode Ridder en Spiderman en kwam ik een vriend tegen. Bij de kantoorboekhandel kocht ik een agenda. Daar had ik eerder nog niet aan gedacht want dat regelde mijn moeder altijd.
's Avonds kwam ik thuis na bioscoopbezoek met een vriendin.
Nu een filmhuis, ooit een brandweerkazerne
en een anatomisch laboratorium behorend bij het naastgelegen ziekenhuis.
Waar ik geboren ben.
Wij zagen The Tale of the Princes Kaguya van de fameuze Studio Ghibli: ben je een prinses zodra je je voordoet als prinses? En hebben wij het eigenlijk wel zo slecht op Aarde?
Zondag bleek ik een tikkeltje verkouden maar dat weerhield mij er niet van mijn bed uit te komen, wat huishoudelijke karweitjes op te knappen (terwijl ik een paar ritten bekeek in het kader van het WK afstanden langebaan schaatsen) en een bezoek te brengen aan een lokale zondagsmarkt. Natuurlijk bezocht ik er de kraam van een vriendin van mij: Rataplan Design heeft dit leuke spaghetti monster/vergiet nieuw in het assortiment.
Toevallig waren er ook vrienden van mij en na het even bijkletsen liep ik verder naar de standplaats van Circus Zanzara (klik).
Waar een vriend van mij in het kassahokje zat. Ook met hem even gezellig staan bijkletsen. Daarna even langsgegaan bij mijn nicht die er in de buurt woont
en daarna op tijd naar huis vanwege het nuttigen van het avondeten bij een buurvrouw. Al met al dus weer een lekker rustig dagje.
In mijn hoofd speelden deze week onder meer twee berichten uit de media. De ene betrof rapper Boef die vrouwen die hem hielpen 'hoeren' noemde en met een verklaring kwam die neerkomt op: 'Vrouwen hoer noemen is mijn manier van respect tonen.' Dan vraag ik mij af of hij zijn moeder durft te respecteren...
Het andere recente bericht was afkomstig van de PVV. Geert Wilders, de populistische politicus die al decennialang een hekel heeft aan al die politici die jaren op het pluche in Den Haag zitten maar niets bereiken, verklaarde dat hij voortaan beter onderzoek zal doen naar potentiële kandidaten om voor zijn partij politiek te bedrijven. De beoogde lijsttrekker voor zijn partij in Rotterdam bleek een antisemitische racist (klik). Het intikken van 's mans naam in zoekmachine Google had dat aan het licht gebracht. Maar de heer Wilders was dat vergeten. Of zo.
Between the Bars van Agnes Obel is de muziek van deze week:
People you've been before that you Don't want around anymore That push and shove and won't bend to your will I'll keep them still
Deze week staan wij stil bij het overlijden van France Gall en John Young
In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. http://terrebel.blogspot.nl/ Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden. https://www.facebook.com/terrebel/
In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. http://terrebel.blogspot.nl/ Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden. https://www.facebook.com/terrebel/
In mijn jeugd belde mijn oma eens de woningcorporatie: 'Met roggdáluh!' zei men dan. Tegenwoordig noemt men zich 'Rotsjdeel' (denk daarbij aan een hete aardappel in de keel). Het gaat gewoon om woningcorporatie Rochdale.
De vroegere administrateur op het werk noemt men tegenwoordig een 'assistant finance controller'. Er zijn nog tientallen voorbeelden te geven van hoe Engels is doorgedrongen in 'de Nederlandse cultuur' (wat die dan ook mag zijn). Zo gaan jonge mensen niet meer 'op een leuke vakantie met vrienden en gezelligheid' maar 'op een coole trip met fun en friends'.
En zelfs in onze bewegwijzering is het Engels heel normaal geworden. Kijk maar eens goed naar deze foto:
Engels kom je vele malen vaker tegen in Nederland en België. Het is mij onduidelijk waarom mensen het een probleem vinden dat hier en daar een groenteman zijn waren in Arabisch schrift aanprijst...'O nee, islamisering!' En Amerikanisering dan? De taal uit de Verenigde Staten van Amerika is écht een bedreiging voor het Nederlands zoals u en ik dat kennen uit onze jeugd.
Men zegt zo makkelijk: 'Ja maar, als je die documentaire op de BBC niet kunt volgen omdat je de taal niet kent, dan leer je toch gewoon even Engels? Hoe moeilijk kan dat zijn?' Ja, voor iemand die is opgegroeid met MTV en de avonturen van Starsky and Hutch en die bovendien Engels als vak op school heeft gehad is dat inderdaad vaak helemaal niet zo moeilijk. Maar stelt u zich eens voor dat het Hongaars nu de voertaal was op televisie maar u heeft het nooit als vak op school gehad en bent ook in uw jeugd nooit ermee in aanraking geweest, kunt u dan 'even' dit zinnetje vertalen: Ezt nem tudnám?
============================================
In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. http://terrebel.blogspot.nl/ Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden. https://www.facebook.com/terrebel/
Goed nieuws vind ik dat er nog steeds creatieve geesten zijn die verschillende hobby's weten te combineren tot een uniek geheel. De mensheid is dus nog steeds niet afgestompt! Hier een voorbeeld van iemand die kerstversiering wist te combineren met Star Wars en de muziekstijl Dubstep:
Goed nieuws - met name voor mensen met een bloedhekel aan 'buitenlanders' - is dat afgelopen jaar veel minder migranten (klik) naar Europa kwamen.
Buren van ons hebben een rood speelkameraadje voor Billy de Kat:
De lolcat van deze week:
'Het leven lacht je toe!
Wil je het zien?
Open je ogen!'
In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. http://terrebel.blogspot.nl/ Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden. https://www.facebook.com/terrebel/
Het kalenderjaar 2017 is voorbij. Maar zo bijzonder is dat natuurlijk niet. 1 Januari is een dag als alle andere: soms is de dag prettig en soms niet. Zo gaat dat.
Maandag verdeed ik mijn tijd met stofzuigen, koffie drinken met een buurvrouw en het verzorgen van de goudvissen voordat ik naar Den Haag afreisde voor een kerstdiner bij een lieve oudtante.
Hier de roltrap naar het perron waar de trams stoppen:
Haar zus, kinderen met aanhang en een vriend waren er ook. Ik voelde mij er zeer welkom en het eten was geweldig!
Hier een paar van de vele heerlijke hapjes
Op de weg terug naar Amsterdam - die ik deelde met een andere oudtante - zag ik dat ook het Centraal Station in kerstsferen gehuld was.
Dinsdag rustig aan gedaan in huis om energie te sparen. Ben tenslotte de jongste niet meer. Ik sprak met mensen af voor het komend jaar, gaf de kat een extra knuffel en installeerde een lampje in de slaapkamer. Het is nu al een jaar dat ik in de slaapkamer slaap maar het voelt nog steeds een beetje raar dat ik niet meer in de woonkamer slaap nadat de slaapkamer jarenlang het domein was van mijn zoon. Het hele huis onderdompelen in kerstversiering vind ik voor mijzelf in mijn eentje niet erg leuk. Maar ik wilde er toch iets van maken. Vandaar dat dit beertje in mijn woonkamer hangt:
's Avonds genoot ik het avondmaal bij een buurvrouw.
Woensdag was de eerste dag van het Carnivale festival. Vier dagen van vertier en vermaeck voor jong en oud. Jezelf onderdompelen in een tijd dat lol hebben meer inhield dan naar een scherm staren. Heerlijk! Zelf stond ik er overdag als 'Broer van De Sterkste Man ter Wereld' en 's avonds laat mocht ik assisteren bij het 'Cirque Excentrique Erotique'.
Wat daar allemaal gebeurde laat ik graag aan uw fantasie over. Ik liet mij scheren door De Meesterbarbier, vergaapte mij aan motorrijdende waaghalzen bij De Steile Wand en keek mijn ogen uit tijdens Burlesque optredens terwijl ook de inwendige artiest niet tekort kwam. Het leukste winterfestival van Nederland is helaas weer voorbij maar nog even bedank ik graag alle betrokkenen: de organisatie, de catering, de artiesten, vrijwilligers, technici, kraamhouders, muntverkopers, beveiligers, EHBO'ers...en natuurlijk het publiek!
Hier een momentopname:
En hier enkele foto's:
De boks- en worsteltent van Frits Parlando
De Steile Wand van Hennie Kroeze & Co
Een greep uit het aanbod
De ouderwetse zweefmolen
De buitenkant van De Steile Wand
Een lekker ontbijtje bij tante lief
Carnivale is vooral een intiem festival
en geschikt voor jong en oud!
Er was ruimte voor klassiek-
én voor zogeheten 'Neo burlesque'
Eet- en drinkgelegenheden waren verspreid over het terrein:
het Huijgenspark in Den Haag.
Deze foto van mij aan het 'werk' werd gemaakt door iemand uit het publiek:
(klikken=vergroten)
De nachten mocht ik doorbrengen bij mijn lieve oudtante en dankzij haar goede zorgen heb ik ook deze week weer overleefd.
Een vriendin kwam langs op de laatste dag van het festival en bracht mij en mijn spullen met de auto terug naar Amsterdam. Heel fijn! Anders had ik met kostuums en al via het nachtnet met de trein terug moeten zien te komen.
Bij thuiskomst werd ik hartelijk welkom geheten door Billy de Kat wiens etensbak tijdens mijn afwezigheid trouw werd gevuld door een lieve buurvrouw.
Zondag - de laatste dag van het kalenderjaar 2017 - sliep ik uit, waste mijn kostuums en mijzelf, dronk koffie met een buurvrouw, mocht 's avonds eten bij een buurvrouw en bereidde mij rustig voor op het laatste entertainment optreden van het jaar: een nieuwjaarsfeest in poptempel Paradiso dat voor de gelegenheid was omgebouwd tot 'illegale club in het Amerika van de Roaring Twenties'.
Tijdens het rusten las ik boek nummer vijftien van dit jaar uit: De Verborgen Geschiedenis van Donna Tartt. Een mooi tijdsbeeld in het Amerikaanse studentenleven van enkele decennia geleden.
Ook deze week weer veel kunnen lachen. Bijvoorbeeld om de uitspraken van mensen die vinden dat illegaal vuurwerk verboden moet worden. Het allerleukst vind ik het wanneer mij wordt gevraagd uit te leggen waarom dat helemaal niet kan.
Overigens: stelt u zich eens voor dat alles verboden wordt dat in potentie gevaarlijk is. Dus alles waar mensen of dieren door gewond of gedood kunnen worden? Dan zouden er geen keukentrapjes meer zijn, zou de overheid griep en andere ziektes moeten verbieden maar ook auto's, geboortes, pinda's, alcohol, fietsen, suiker, honkbalknuppels, vuurwerk, honden en voetbal. Volgens mij wordt de wereld er dan niet gezelliger op...
I am Sea van Claw Boys Claw is het lied van deze week:
En een klassiek nummer om het jaar mee af te sluiten:
Ik wens u allen een puik 2018!
=====================
In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. http://terrebel.blogspot.nl/ Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden. https://www.facebook.com/terrebel/
In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. http://terrebel.blogspot.nl/ Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden. https://www.facebook.com/terrebel/
Mensen in een rolstoel zijn niet per definitie doof. U hoeft dus niet luid te spreken en goed te ar-ti -cu -le -ren.
Het is een typisch voorbeeld van een onjuiste aanname. Er zijn er veel van. Maar hoe komt dat nu dat veel mensen ogenschijnlijk 'zomaar' van alles aannemen? Hoe komen zij bijvoorbeeld op het idee dat mensen in een rolstoel doof zijn? Heeft iemand hen dat verteld? Zijn er zo veel dove rolstoelgebruikers?
Persoonlijk denk ik dat mensen in hun kindertijd al leren om onjuiste verbanden te leggen: 'Iemand in een rolstoel is gehandicapt. Doven zijn gehandicapt. Conclusie: rolstoelers zijn doof.'
Natuurlijk niet per definitie want mensen in een rolstoel zijn vooral mensen. Gewoon, zoals u en ik. En sommige mensen zijn doof. De ene voor geluid, de andere voor argumenten.
Natuurlijk is het praktisch om kinderen vaardigheden als rekenen en schrijven bij te brengen. Maar hoe zit dat met het leren van zelfstandig nadenken, feiten in twijfel trekken en het leren omgaan met emoties? Meester Kanamori heeft daar een paar ideeën over:
(Een documentaire van drie kwartier. Zeer de moeite waard. Vind ik.)
===========================================
In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. http://terrebel.blogspot.nl/ Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden. https://www.facebook.com/terrebel/
Goed nieuws is natuurlijk dat het hartstikke goed (klik) gaat in Nederland: sinds 1990 sporten wij meer, is er minder criminaliteit, gaan wij vaker op vakantie, hebben een hoger besteedbaar inkomen en leven langer. Gemiddeld gesproken dan. Maar toch.
Ook goed nieuws vind ik dat er mensen zijn die tegen gevestigde dooddoeners in durven te gaan. Zoals: 'Wanneer je je ongelukkig voelt, bedenk waar je dankbaar voor bent. Dan voel je je meteen weer gelukkiger.' Het omgekeerde is waar volgens de auteur van deze column (klik).
Maneki Neko is een fijn model
die het fijn vindt kerstkat te zijn
De lolcat van deze week:
'De manier waarop wij waarnemen
is hoe wij willen dat anderen zien.'
In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. http://terrebel.blogspot.nl/ Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden. https://www.facebook.com/terrebel/
Voor veel mensen zonder kinderen, zonder ouders en/of zonder partner zijn de feestdagen niet altijd feestelijk. Maar eenzaamheid is niet voorbehouden aan deze groep. Ook mensen die zich omringen met familie en vrienden kunnen zich ontzettend eenzaam voelen. Deze dagen denk ik aan hen.
Maandag voelde ik dat er te weinig tijd zal zijn om de boekhouding helemaal op orde te krijgen voordat het nieuwe boekjaar begint. Licht frustrerend maar het is dan maar zo. Je doet wat je kunt en kunt niet doen wat je niet kunt doen.
's Avonds was er de viering van de Winter Zonnewende: 'Liefde volgt ons op ons pad' en 'Je kunt klagen over de duisternis of een kaars aansteken' waren thema's deze avond.
Dinsdag werd ik niet heel vrolijk wakker maar ik stond toch maar op. Om een was te draaien bijvoorbeeld. En om naar de bioscoop te gaan. Een vriendin en ik genoten van de rolprent 'Oorlog tussen de Sterren' zoals 'Star Wars' indertijd in Nederland werd aangekondigd. Dit keer ging het om het achtste deel in de saga: The Last Jedi.
Tweeëneenhalf uur lang was ik weer een tiener die zich onderdompelde in een gevecht tussen Goed en Kwaad en de hoop weer voelde dat het goede altijd zal zegevieren. Wat natuurlijk vaak niet zo is maar dat terzijde. Hoop hebben is altijd goed en dat ontbrak in mijn leven, de laatste tijd.
Woensdag dronk ik thee met een buurvrouw, koffie met een andere en at ik bij een vriend. Ook schreef en verstuurde ik een aantal kerstkaarten. Ook namens mijn moeder die daar zelf helaas niet meer toe in staat is. Denk ik. Want wat weten wij nu helemaal van wat er mogelijk is 'aan Gene Zijde'?
Voor ik het vergeet even ongegeneerd reclame maken voor het wereldberoemde Carnivale festival in Den Haag waar ik ook dit jaar aan mag mee doen:
https://www.carnivale.nl/ Van 27 tot en met 30 december in het Huijgenspark in Den Haag. Komt dat zien!
Donderdag was een lange dag. En mistig was het ook:
Hard werken om toch maar zoveel mogelijk af te hebben voor het nieuwe boekjaar begint, direct gevolgd door de kerstborrel-met-hapjes-en-live muziek op het werk.
Reuze gezellig en erg fijn om diverse collega's nog een beetje beter te leren kennen. Was die ochtend kwart over acht de deur uit en 's avonds half elf thuis. Kwart over elf lag ik in bed. Moe. Heel gek.
Vrijdag kon ik een stuk meerijden met een collega. Heen én terug! Dus in totaal bijna een uur reistijd bespaard. Fijn! Met diezelfde collega ook op pad geweest voor de zaak. Onder meer om sereh te halen als ingrediënt voor een van onze bieren. Een IPA met de naam Vol + Mondig (klik). Wij haalden ook het een en ander bij een tuincentrum waar ik dit zag:
Op de vrijdagmiddag borrel ging het er zeer jolig aan toe.
Wellicht omdat het de laatste werkdag van het jaar was.
Thuis na het eten even een dutje gedaan voor ik mijn wasgoed weg vouwde en mijn kerstmannenpak streek. Kerstmannenpak? Jawel: die avond was ik de lokale kerstman in een eet- en drinkgelegenheid. Waar vooral werd gedronken. Gezelligheid! Onderstaande foto's plukte ik van de interwebs. Hier ziet u mij aan het werk:
Hier de trap naar het toilet:
Al met al sloot ik de ogen tegen een uurtje of vier in de ochtend.
Zaterdag dus nog een beetje moe toen ik kleine klusjes in huis deed en koffie dronk met een buurvrouw. Daarna boodschappen gedaan (kerstkransjes voor de helft van de prijs! Nu al! En de extra isolerende sokken waren in de aanbieding. Handig voor werken op evenementen in de buitenlucht in de winter.) 's Middags even een kopje koffie bij een buurvrouw en mijn kerstmannenpak gewassen en zo.
's Avonds zat ik met een vriend (en een biertje) in een lokale horeca gelegenheid.
Even gezellig bijkletsen.
Zondag werd mijn nieuwe fornuis bezorgd.
Die kreeg ik van de kerstman. Die stomtoevallig erg veel op mijn broer leek. Tijdens het wachten op de bezorger hielp mijn broer mij met opknapklusjes in huis en tussendoor spraken wij een beetje over wat ons zoal bezighoudt. De eerste kerst zonder moeder bijvoorbeeld. Voor mij ook meteen de eerste kerst zonder kind én zonder partner. Niet dat ik zo ontzettend veel waarde hecht aan het vieren van kerst op zich maar deze dagen voel je gemis toch even wat sterker dan andere dagen.
Koffie gedronken met twee buurvrouwen en ook een andere buurvrouw even gesproken. Had voor kerstavond twee uitnodigingen staan maar besloten verstandig te zijn en mijn werk als entertainer op Carnivale voor te bereiden. Was ook niet echt in een feeststemming.
De muziek van deze week is Wrong Man van Matt Corby:
All I came here for was finding love to help me understand my home
=======================================
In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. http://terrebel.blogspot.nl/ Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden. https://www.facebook.com/terrebel/
De wastrommel draaide z'n rondjes
Geruststellend, bijna vredig.
Ooit draaide hij vaker.
Toen zij er nog waren
en het huis vervuld was
van geluiden en hoop.
In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. http://terrebel.blogspot.nl/ Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden. https://www.facebook.com/terrebel/
Posts
