Virtueel gesprek met een wapenliefhebber

Onderstaand 'virtueel gesprek' had ik al klaarstaan vóór de aanslagen in Parijs van vrijdag de dertiende oktober 2015. Beetje wrang dat deze discussie weer actueel is. Verschrikkelijk natuurlijk dat een tiental mensen de wapenen (wie leverden die eigenlijk?) opnam en ruim honderd willekeurig gekozen mensen vermoordden. Begrijpelijk sentiment ook: die daders waren moslims dus alle moslims zijn slecht. Wie na het uiten van de emoties even nadenkt weet dat dat een drogreden is. Tenzij je consequent bent en zegt: 'Die paar duizend NSB'ers waren blanke Nederlanders dus alle blanke Nederlanders zijn NSB'ers.'

Facebook profiel

Wat ik - excuseer mijn taalgebruik - compleet achterlijk vind is dat er mensen zijn die het anderen kwalijk nemen dat zij hun Facebook profiel foto niet hebben versierd met de Franse vlag 'uit solidariteit met de burgers van Parijs'. Wat!? Dus jij vindt het niet erg wat daar gebeurd is? Jazeker wel. Ik vind het echter óók erg van al die aanslagen in landen die wat minder dichtbij mijn huis zijn. Ik vind het ook erg dat elke dag tienduizenden mensen sterven van honger en dorst. Ik vind het ook erg dat jaarlijks miljoenen sterven door malaria en alcohol gebruik. Zal ik mijn Facebook profiel foto dan maar vervangen door een foto van een glaasje bier? Volgens de logica van sommigen betekent het plaatsen van een foto van mijzelf dat ik geen solidariteit betoon met de slachtoffers van alcohol misbruik. Nogmaals: dat soort logica is gewoon stupide. Vind ik.

Wij leven in de meest vredelievende periode

Wat ook weer veel werd gehoord is: 'Wat is er toch veel geweld de laatste tijd!' Dat is gelukkig helemaal niet waar. Pak maar eens een geschiedenisboek en zoek een periode in de historie van de moderne mens (Toen er nog maar 4000 stuks waren zal er wereldwijd niet veel geweld zijn gebruikt) dat er in de wereld minder geweld was dan tegenwoordig. Het lijkt alleen veel meer. Met name sinds 1992 toen het internet van de wereld een dorp maakte. 130 Doden is natuurlijk veel. Maar waarom ervaren mensen '4000 doden' dan niet als veel? Dat is namelijk het jaarlijks gemiddeld aantal mensen dat in Nederland sterft aan de griep. Als mensen minder eigenwijs zouden zijn en een jas aantrekken en een sjaal omdoen als ze ook bij slecht weer 'even' de vuilnis buiten zetten, zou dat al veertig doden per jaar schelen. Maar ja, een sjaal omdoen is 'vermoeiend' of zo. Alsof klagen dat niet is.

Beiroet

Overigens: twee dagen voor de aanslagen in Parijs pleegden aanhangers van IS aanslagen in Beiroet. Ook daar ontreddering en tientallen verloren mensenlevens. Werd daarvoor een televisie uitzending onderbroken? Stonden die aanslagen op de voorpagina van uw krant? Sprak Rutte er in het openbaar schande van? Hier de meest gebruikelijke reactie van onze bijzonder daadkrachtige (ahum) minister president op de meest verschrikkelijke nieuwsberichten:

Hier een interessant artikel over de oorzaken van de afname van geweld in de laatste paar duizend jaar. Wij waren als mensheid een extreem agressief volk, hoor! En bij een aantal van ons (nee, niet alleen bij moslims. Waren bijvoorbeeld Hitler, Stalin, Mao, Breivik, Joram van der Sloot en Tristan van der Vlis moslims? Waren NSB'ers allemaal moslims?) zitten die geweldsgenen blijkbaar nog in het systeem. Maar goed, als u zich liever laat leiden door de media en angsten in plaats van door feiten en cijfers dan is dat natuurlijk uw goed recht.

Hier dan het eigenlijke stuk van vandaag. Speciaal voor mensen die vinden dat elke burger een wapen moet dragen om zich te kunnen beschermen tegen mensen die wapens dragen.

====================

'Ja, er sterven mensen door wapens maar dat ligt niet aan die wapens maar aan de gebruikers. Wapens zijn niet gemaakt om mensen mee dood te schieten maar bijvoorbeeld voor de jacht.'

-'En om mooi boven de open haard te hangen?'

'Ja, dat ook.'

-'Hoe vind jij dat een Uzi aan jouw muur hangt en heb je wel eens geprobeerd een hert te raken met zo'n ding?'

-'Ja maar de meeste wapens worden gewoon gebruikt op de schietbaan door verstandige mensen die er goed mee omgaan.'

'Was het duur?'

-'Wat?'

'Die nieuwe schietbaan toen dat clublid met die bazooka zijn nieuwe speeltje kwam demonstreren.' 

Hier is Divine met 'Shoot your shot'

De week voorbij

Maandag was ik heel wat van plan. Het bleef echter bij één enkele vergadering meemaken, een paar telefoontjes en e-mails en wat licht huishoudelijk werk. Zoals koken, afwassen en strijken en zo. De reden? Een virusje. Geen virus dat tot zombie-gedrag leidt zoals in The Walking Dead. Hoewel...mensen die mij zagen bewegen hadden wellicht anders vermoed. ;-) Op straat ergerde ik mij wat aan een volle stoep. De foto die ik er van maakte kreeg een plekje op de Facebook pagina Volle Stoepen. Die avond was ik dus niet naar de lokale vrijmetselaarloge maar wél kan en mag ik u doorverwijzen naar een website waar een deel van onze filosofische bespiegelingen zijn verzameld. 'Bouwstukken' noemen wij die. Een recente van mijn hand vindt u hier.

Dinsdag had ik gelukkig weer heel wat meer energie. Die stopte ik in het doorwerken van een stapel papieren waar ik uiteindelijk ongeveer de helft van weggooide. Deels nadat ik er actie op ondernomen had. Dat dan weer wel. Een uitnodiging voor een ouderavond, een folder van de woningcorporatie, een brief van de gemeente, een uitdraai van mijn curriculum vitae, aantekeningen die ik maakte tijdens een lezing...En ik las boek nummer 20 van dit jaar uit: Terugkeer naar Atlantis van Hubert Lampo. Heerlijk!

's Middags was ik te gast op een heuse Participatiemarkt (diverse instellingen presenteren zich in het kader van de Participatiewet, met name gericht op mensen 'met een afstand tot de arbeidsmarkt'),

ging ik even naar de bank, haalde ik een paar bestelde foto's bij de Hema en haalde ik een pakje op dat volgens het briefje in de bus 'niet past in de brievenbus'.

No shit, Sherlock!

Na het uitpakken ziet het er ongeveer zo uit:

(Een geweldig verjaarscadeau van al die vrienden en familieleden aan wie ik geld vroeg voor mijn verjaardag - in september - dat ik gebruikte voor de aanschaf van mijn nieuwe vervoermiddel.)

Daarna dronk ik een kopje koffie (met een koekje!) met een vriendin.

's Avonds stopte ik mijn nieuwe aanwinst in de oplader en hield ik mij vooral bezig met schrijven. Lekker rustig dagje dus weer!

Woensdag had ik buurvrouw Angélique even op visite en was ik zelf even op visite bij buurvrouw Hetty. Mijn bananen waren over tijd (beter je bananen dan je oma, toch?) dus maakte ik als toetje na het avondeten (spinazie met kip) pisang goreng.

Ook kocht ik nieuwe sloffen en was ik opgelucht nadat het na diverse vormen van protest gelukt was mijn schuld aan de gemeente van zo'n €7500 vrijwel te halveren. Er staat nu nog 'maar' €3600 open. Ach, vijf jaar lang afbetalen is een heel stuk fijner dan 10 jaar lang afbetalen. Toch? Fijn: er hoeft maar één meedenkende en meewerkende ambtenaar te zijn en het leven ziet er meteen wat vrolijker uit! Verder hield ik mij bezig met het kasboek van de hoofdstedelijke vrijmetselarij en ging ik vroeg naar bed. O, en ik bestelde een proefdruk van mijn eigen nieuwe verhalenbundel!

Donderdag maakte ik kennis met de vierde (of vijfde?) jobcoach die mij vanuit de gemeente is toegewezen. Het was erg gezellig! Hij bleek bijvoorbeeld een entertainment-collega van mij te kennen uit de tijd dat hij zelf nog wel eens op de planken stond. Ik sprak ruim twee uren met hem. Toen maakte ik deze foto in de buurt

en daarna ging ik thuis aan de slag want het is weliswaar geen rotzooi thuis maar mijn huis is 'in transitie'. Dat wil zeggen: het is een zooitje tot ik het heb opgeruimd. (Voor wie dat nog niet wist: ik ben ooit politicus geweest) Ik ben bezig met het omzetten van meubels en doe zelfs wat weg. Gewoon om wat meer ruimte te hebben en ook letterlijk af te rekenen met dingen uit mijn verleden. Maar natuurlijk zal ik nooit afstand nemen van mijn kinderen. Zelfs niet wanneer ik ze niet zie. Hier een oud stukje uit de tijd dat ze nog regelmatig alle drie bij mij waren. Nu ben ik alleen met mijn zoon. Ook leuk. Maar toch anders.

's Avonds was ik met een vriend en mijn vriendin te gast bij De Wereld Draait Door ('DWDD' voor fans. En voor het gemak). Veel gehoord en gezien, genoteerd en genoten! Natuurlijk werd in de uitzending ook gesproken over 'Stiekemgate', dat politieke akkefietje waardoor mogelijk een fractievoorzitter een jaar de bak in moet wegens het bewust schenden van het ambtsgeheim.

(Foto gemaakt tijdens de pre-show. Niet tijdens de uitzending natuurlijk!)

Live muziek kwam van Haevn


en Janine Jansen


Vrijdag volgde ik een EMDR sessie en werd daar zó trillerig en rillerig van dat ik mijn wekelijkse bezoek aan de Voedselbank moest afzeggen. Ik kon gewoon even niets meer die middag. Na een nuttig dutje solliciteerde ik op vijf verschillende functies bij evenzovele bedrijven en oefende wat met mijn e-Wheel. Samen met mijn zoon bereidde ik het avondeten. Gezellig!

De avond stond ook bij ons natuurlijk in het teken van 'Parijs' en de verschrikkelijke gebeurtenissen aldaar. In een ander stukje zal ik daar mijn gedachten over laten gaan. Tijdens het kijken en luisteren naar nieuwsberichten verwerkte ik het laatste stuk van het kasboek van mijn maandagavond cluppie.

Zaterdag was ik nog een beetje brak omdat ik pas laat in slaap viel. Gelukkig heb ik van vrienden die in Parijs waren vernomen dat zij (relatief) veilig zijn. Overigens: erg niet, die aanslagen waarbij honderden mensen omkwamen in Libanon en Kenia. O, u heeft daar niets over gehoord? Da's raar! Dat gaat toch óók om onschuldige mensen die door terreurdaden om het leven zijn gekomen? Hoe dan ook: de postbode kwam met een pakje voor mij: de proefdruk van mijn nieuwe verhalenbundel! Nu eens niet romantisch maar absurd. Er zitten zelfs science fiction verhalen bij en verhalen die sommigen doen denken aan Hubert Lampo. Nu rustig doornemen op foutjes en ongelukjes, het aangepaste manuscript doorsturen en dan hier melden dat het boek te koop is! Hoera! U mag al beginnen met sparen: de papieren versie komt uit op €17,95 en het e-book kost slechts €7,95. Een gesigneerd exemplaar via mij bestellen kost (voor maar liefst 80 verhalen dus, he!) €20. Vooral vanwege de extra verzendkosten.

's Avonds incasseerde ik een cadeau van vrienden: zij namen mij mee naar Priscilla, Queen of the Desert; de musical (in Koninklijk Theater Carré) naar aanleiding van de gelijknamige film. Hilarisch! En een uitgelezen kans om Jason Donovan in zijn onderbroek te zien...;-) Hier een klein stukje uit de film:



Daarna dronken wij nog even een drankje.

O, en een oud collega stond er om het publiek te verwelkomen!

Zondag was ik even bij mijn moeder langs en daarna zou ik naar de markt gaan om mijn vriendin bij te staan maar er waren door een storm al een paar kramen omgewaaid dus leek het niet verantwoord er te gaan staan. In plaats daarvan werkte ik een groot deel van mijn takenlijstje af (een deel ervan was deze dag 'geheim' dus daarom geen schermafdruk van mijn lijstje deze week) En ik verstuurde een half dozijn e-mails en zo. Natuurlijk. Misschien was het wel omdat ik de avond ervoor én champagne én jenever had gedronken (Dat gaat niet samen. Zo blijven wij leren.) maar een stevige hoofdpijn noopte mij er vroeg in te gaan die avond.

Het lied van deze week is The New Stone Age van Orchestral Manoeuvres in the Dark:



O, en als u mij wilt helpen: hieronder fluit ik een liedje dat ik al dagen in mijn hoofd heb en ik kan maar niet op de titel en de artiest komen.


Deze week staan wij stil bij het overlijden van Helmut Schmidt

In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden.

Haar foto (Een verhaaltje)

Hoe gaat het met je, schat?

Heb je nog veel last van die gekneusde pols die je laatst opliep?

Wat zijn jouw favoriete TV-series op het moment?

Weet je nog dat wij samen dat ene computerspel speelden?

Leuk was dat, niet?

Hoop dat je een fijn weekend hebt, lieverd.

Ik hou van je en ik mis je.

Liefs! x

Volgende keer, zo nam hij zich voor, zou hij écht met zijn dochter spreken

in plaats van tegen haar foto.

==================

Meer lezen? Mijn auteurspagina.

In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden.

Werkloosheidsindustrie

Nederlanders zijn heel dubbel: de meesten vinden dat het heel slecht gaat met Nederland maar ook vinden zij dat het met hen persoonlijk best goed gaat. Daar hebben zij gelijk in: Nederland is het op vijf na rijkste land ter wereld!

Velen aan het werk dankzij werkloosheid

Per 20 werklozen zijn drie mensen aan het werk: een klantmanager, een inkomenscoach en een jobhunter of reïntegratiecoach. Al die mensen hebben ook een werkplek nodig dus dat betekent arbeidsplaatsen in de kantoormeubel handel, handel in kantoorartikelen, de makelaardij, de aanvoer van kantinevoer, onderhoud van koelkasten in kantoorgebouwen, bouw en onderhoud van kantoorgebouwen, schoonmaak, vervoer, et cetera. Kortom: ontzettend veel mensen hebben hun (financiële) bestaan te danken aan werklozen. Kritiek hebben op 'al die luie werklozen' is dus niet erg aardig want zonder hen zou onze economie er veel slechter voor staan. En zouden er veel meer werklozen zijn.

Zoveel zijn het er nu: http://www.nu.nl/economie/4127649/werkloosheid-25--45-jarigen-daalt-snelst.html

O, en op de vraag of commerciële reïntegratiebureaus ook doen wat zij beloven ('Minstens 60% van de cliënten zal uitstromen naar betaald werk!') zijn de meningen niet verdeeld. Een gemeente in Oost-Groningen geeft schoorvoetend toe: 'Het aantal mensen dat betaald werk kreeg via de bureaus die wij inhuurden en waar wij 4 ton voor betaalden bedraagt exact nul.'



Bijna een jaar geleden vroeg ik de verantwoordelijke wethouder van de stad Amsterdam hoe de gemeente de lokale economie wil steunen door mensen die voor de stad werken geen geld te betalen voor hun inspanningen. Immers: wie geen geld heeft kan dat geld moeilijk uitgeven. Hier mijn vraag met het antwoord van de gemeente: 'Dat mensen nagenoeg gratis voor de gemeente werken heeft geen invloed op het feit dat zij niets kunnen kopen. Dat gaat volledig buiten ons om en heeft uitsluitend te maken met externe macro-economische motieven.' Ja, vast.

Shockerend feit!

Wat ik nu ga beweren zal voor sommigen als shockerend worden ervaren maar...werklozen zijn soms net mensen! Vaak kennen zij dus gewoon een vriendenkring, doen zij wel eens boodschappen, houden zij bijvoorbeeld van lezen en hebben zij een partner/huisdieren en/of kinderen om zich mee bezig te houden. De meeste werklozen zijn niet graag werkloos! (Ziet u het voor zich, dat verblufte gezicht van een VVD-stemmer?) Dat iemand werkloos is betekent dus niet per definitie dat die persoon zich verveelt. Ondanks wat veel VVD-stemmers mensen blijkbaar denken. Heel lief dus dat mensen vinden dat werklozen onderhouden moeten worden met bezoekjes aan de Voedselbank, reíntegratietrajecten, verplicht vijf sollicitaties per week verrichten en meer zaken die de maatschappij onnodig veel geld kosten. U kunt misschien denken dat het getuigt van solidariteit om een werkloze uw oude tijdschriften aan te bieden 'want anders verveel je je zo'. maar dat hoeft dus niet.

Gemeentes (en ook bijvoorbeeld ziekenhuizen!) bedoelen het vast heel goed wanneer zij mensen in loondienst ontslaan en vervolgens 'zo'n arme kansarme werkloze GRATIS aan werkervaring helpen'. Maar het werk niet. Echt niet.
http://www.intermediair.nl/carriere/verandering/ontslag/Werken-met-behoud-van-uitkering?policy=accepted&utm_referrer=https%3A%2F%2Fwww.google.nl%2F

Geldt solidariteit voor iedereen?

Omdat mensen als u en ik belasting betalen kunnen mensen die zich dat niet kunnen veroorloven een huis kopen. (Huurders wachten gemiddeld 8 jaren tot er een huurwoning beschikbaar is. Ik denk dat kopers iets eerder in hun nieuwe woning kunnen intrekken.) Op deze manier zijn mensen met een huurhuis solidair met mensen met een koophuis. Zonder de belasting die huurders betalen zou de Hypotheek Rente Aftrek (een subsidie voor mensen die anders de hypotheeklasten niet zouden kunnen opbrengen) niet kunnen bestaan en zouden tienduizenden 'huiseigenaren' hun mooie koophuis moeten verlaten en zich moeten verlagen tot het wonen in een eenvoudig huurhuis. Dat is natuurlijk erg zielig en daarom geeft de rest van Nederland een deel van het inkomen op. Dat is solidariteit. Solidariteit die de belastingbetaler elk jaar 17 miljard euro kost. Dan zou het toch ook solidair zijn als die huizenkopers een deel van hun inkomen in de vorm van belasting zouden afstaan om voedselbanken te steunen die eten geven aan mensen die door geen enkele werkgever worden aangenomen omdat ze te oud zijn. Toch? Of vindt u misschien dat solidariteit maar één kant op zou moeten werken, de uwe?

Moeten alle werklozen worden gestraft?

Vindt u dat mensen die werkloos zijn daar altijd voor gestraft moeten worden of geldt dat niet voor mensen die u persoonlijk kent? En als u zelf werkloos bent: is dat dan uw eigen schuld? Op Sargasso een aardig stuk over de Participatiewet die het in de praktijk voor werkzoekenden alleen maar moeilijker maakt om aan betaald werk te komen. Ook concludeert Sargasso dat het tekort aan banen, de hoogte van de zorgkosten en het tekort aan betaalbare woningen NIET de schuld is van 'De Vluchtelingen.' (Excuus: voor sommige lezers zal het lezen van het stuk als schokerend worden ervaren. Er staat namelijk aantoonbare feiten in.)

Werkloosheid is een industrie geworden

Rond werkloosheid is een complete industrie ontstaan. Bij de overheid werken mensen die oordelen of mensen in aanmerking komen voor een uitkering. Hier de link naar een rapport daarover. Andere dienaren oordelen over de hoogte van die uitkering. Anderen controleren of voorgaande stappen goed zijn uitgevoerd en weer andere mensen betalen de betreffende bedragen uit. Bij banken werken mensen die die betalingen verwerken en uiteindelijk komen de bedragen terecht bij winkels, providers en woningbouwcorporaties. Die vervolgens mensen moeten ontslaan omdat er steeds minder geld binnen komt.

Hier een artikel (en hier het niet verrassende gevolg) waarin wordt onderzocht of al die methodes om werklozen weer aan een baan te helpen via de gemeente wel werken. In het beste geval komt iemand die wordt begeleid niet sneller aan een baan dan een werkloze die het zelf moet doen. In het slechtste geval zorgt een reïntegratiebureau ervoor dat iemand nog langer werkloos blijft. O ja: al die projecten samen kosten de maatschappij zo'n €6,5 miljard per jaar!

Update: vanavond werd bekend dat de overheid €150 miljoen uittrekt voor het aantrekken van 'werkbrigades' die werklozen moeten wijzen op vacatures. Hiermee wil de overheid werkloosheid tegen gaan. De enigen voor wie dit plan werk oplevert zijn de leden van die brigades natuurlijk. Maar dat kan de overheid zelf natuurlijk ook wel bedenken. O nee, niet.

Befehl is Befehl!

Reïntegratiebureaus nemen mensen in dienst om werk te zoeken voor werklozen en lukt dat niet dan verzinnen zij cursussen om mensen te helpen de achterstand op de arbeidsmarkt te verkleinen. Tenminste één van die bureaus maakte gebruik van Tarot kaarten om werklozen te steunen en andere werklozen moesten verplicht samen met hun goedbetaalde reïntegratiecoach rondjes wandelen om een meer of op hun uitkering inleveren. In Oost-Groningen kostte het uiteindelijk €4 miljoen om vier (...) mensen aan een betaalde baan te helpen! Voor minder dan 10% van dat bedrag hadden zij een eigen bedrijf kunnen starten...


Er zijn dus cursusleiders nodig en mensen die voor die bedrijven subsidie regelen bij de overheid. Detacheringsbureaus schieten als paddenstoelen uit de grond dankzij de Participatiewet: zij krijgen van de overheid een leuk bedragje wanneer zij iemand-met-afstand-tot-de-arbeidsmarkt (een allochtoon, een langdurig werkloze, een gehandicapte, een 40+'er...) in dienst nemen en twee maanden lang (gratis maar 'met behoud van uitkering) voor hen laten werken waarna zij de gemeente bellen om te vertellen dat die persoon niet bevalt en een nieuwe krijgen toegewezen. De 'vrijwilliger' mag weigeren gebruik te maken van deze gratis kans zich nuttig te voelen maar mag dan 30% tot 100% worden gekort op de uitkering. Want dat is de wet. En Befehl ist Befehl und Ordnung muss sein. Heil. Klack!

Alleen mensen die werken zijn nuttig

De gemeente ambtenaar is blij met dit systeem want het eigen contract wordt alleen maar verlengd als men minstens drie mensen per week aan werk helpt. De werklozen die ingaan op het vriendelijk aanbod om twee maanden onbezoldigd te werken tellen het betreffende jaar niet mee als werkloos 'want zij waren tenslotte maar liefst twee hele maanden nuttig voor de maatschappij!' en dus kan de huidige regering opscheppen over het beleid: 'Dankzij ons zijn er nu minder werklozen!'

Polen werkloos door gratis Hollandse werklozen

Duizenden (met name overheids-)bedrijven draaien inmiddels deels op deze bijzonder goedkope arbeidskrachten en het aantal Poolse gastarbeiders daalt drastisch. Het werk dat zij voor ons deden voor €5 per uur wordt nu immers gedaan door gratis Hollandse werklozen?

Werklozen houden economie draaiend

Zonder werklozen zal Nederland een enorme crisis beleven. Ik denk dus dat overheden en VVD-stemmers maar eens aardig moeten zijn voor die ongeveer 1 miljoen werklozen die de Nederlandse economie draaiende houden...

Reactie Rutte

Hier de reactie van minister-president Rutte op het nieuws dat armoede en tweedeling in Nederland steeds groter en schrijnender worden:

Asielzoekers: moeten zij werken of mogen zij niet onze baantjes inpikken?

Wat vindt u: moeten werklozen worden afgeschaft of moeten die 1 miljoen mensen worden verplicht de 120.000 vacatures te delen die er in totaal in het hele land te vinden zijn? Moeten werkgevers verplicht worden ook mensen van boven de 40 op gesprek te laten komen of moet misschien de pensioenleeftijd worden verlaagd naar 55 zodat er tienduizenden plaatsen vrij komen op de arbeidsmarkt, met name dan voor jongeren? Moeten vluchtelingen verplicht worden te werken en met die actie hardwerkende Nederlanders verjagen van de arbeidsmarkt of moeten zij (zoals nu het geval is) maar geen werkvergunning krijgen van de regering Rutte/Samsom? En mogen wij eigenlijk wel mensen die van ons niet mogen werken kwalijk nemen dat zij niet werken?



Zoals altijd ben ik ook nu weer erg benieuwd naar uw ideeën dus laat maar vol stromen, dat commentaarveld onder dit stuk!

In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden.

Goed nieuws en Kattenlog

Mexico staat op het punt marihuana uit de illegaliteit te halen. Goed nieuws voor gebruikers, minder goed nieuws voor de lokale politici drugsbaronnen. Het aantal moorden in Mexico zal significant dalen. En nee, van wiet roken ga je niet dood, wát Fox News ons ook probeert te vertellen.


(Voor wie het weigert te geloven: het is aantoonbaar dat wereldwijd dagelijks meer mensen sterven aan een overdosis alcohol dan per millennium (...) aan een overdosis wiet.)

Goed nieuws voor de bijtjes en de bloemetjes dan! Het heeft even geduurd maar ook onze overheid begint te beseffen dat wij maar één planeet hebben en legde een 'snelweg' voor bijen aan.

Goed nieuws voor mensen die graag PVV of VVD stemmen: volgend jaar mogen zij maar liefst 130 kilometer per uur rijden waar nu nog 120 km/u is toegestaan. Dat betekent een tijdswinst op sommige lange trajecten van maar liefst 40 hele seconden! Maar alleen als er geen ander verkeer is op dat moment.

http://nos.nl/op3/artikel/2067271-120-of-130-kilometer-per-uur-maakt-dat-zo-n-verschil.html
https://milieudefensie.nl/maximumsnelheid/alle-argumenten-op-een-rij

(Met name mensen die goede argumenten hebben waarom 130 kilometer per uur mogen rijden (in de praktijk wordt dit door files en zo nauwelijks gehaald in de praktijk, net zo min als 120/u nu) zoveel beter is dan een maximum snelheid van 120 kilometer per uur, verzoek ik te reageren.)

Uit gedegen onderzoek blijkt overigens dat er op trajecten waar weinig tot geen verkeer is (bijvoorbeeld op lange rechte stukken waar men nu al 's nachts lekker 130 mag scheuren), minder auto-ongelukken plaatsvinden dan op wegen waar veel auto's rijden, bochten en kruispunten zijn. Waarmee het 'bewijs' is geleverd dat juist langzaam rijden tot meer ongelukken lijdt. Goh.

Wat mensen die PVV, VVD, CDA en PvdA stemmen vast ook geweldig vinden (naast non-logica toepassen waar en wanneer dat zo uitkomt) is dat een grote groep asielzoekers die ons land binnen komen voor hulp direct in de gevangenis terechtkomen: de Koepelgevangenis Scheveningen is aangewezen als opvanglocatie. Huh? Maar al die gevangenen dan? Simpel feitje: de laatste jaren daalt de criminaliteit in Europa, óók onder allochtonen en óók in Nederland. Dat is natuurlijk écht goed nieuws! Mensen hoeven dus niet langer bang te zijn voor 'de stijgende criminaliteit van de laatste jaren'. Die bestaat namelijk niet. Ik weet het: cijfers en feiten hebben volgens sommigen niets met de werkelijkheid te maken maar weldenkende mensen zijn een andere mening toegedaan. En gelukkig maar.

 Wil je in bed stappen, ligt er een Zwarte Vlek onder de dekens!

Maneki Neko is gefascineerd door de badkuip. Vooral als daar water in zit.

De zelfbedachte 'lolcat' van deze week:

'Wij helpen je onvoorwaardelijk! Als je aan onze eisen voldoet.'

Zijn Marokkanen de nieuwe Joden?

Virtueel gesprek met een marktkoopman:

'Het is allemaal de schuld van die Marokkanen!'

-'Wat dan allemaal precies?'

'Nou, je weet wel, de gestegen criminaliteit en zo!'

-'Je weet dat de criminaliteit - met name onder jongeren - de afgelopen dertig jaar behoorlijk is gedaald?'

'Ja maar dat zijn maar cijfertjes en cijfertjes zijn alleen maar feiten die niets zeggen over de werkelijkheid!'

-'Eh...interessant standpunt. Maar goed, wat is nog meer 'de schuld' van 'de Marokkanen'?

'Nou, de hoge werkloosheid bijvoorbeeld want al die Marokkanen kwamen hierheen en pikten onze baantjes in. Daardoor is mijn zoon nu werkloos.'

-'Dus er is een hoge werkloosheid onder Hollanders omdat Marokkanen hun banen hebben ingepikt?'

'Precies!'

-'En wat is nog meer 'de schuld' van 'De Marokkanen' volgens jou?'

'Dat eerlijke belastingbetalers als ik zoveel belasting moeten betalen zodat al die Marokkanen van een werkloosheidsuitkering kunnen genieten!'

-'Samenvattend: volgens jou zit de werkgelegenheid in het slop omdat al die Marokkanen werken én omdat al die Marokkanen werkloos zijn?'

'Eh...ja maar Marokkanen zijn allemaal crimineel en dan vooral de jongeren. En ze zijn moslims en moslims zijn terroristen. Ik vind dat ze allemaal moeten worden opgepakt want de maatschappij heeft last van ze en het is allemaal hun schuld. Daarom moeten ze allemaal in heropvoedingskampen worden opgesloten en zich nuttig maken met bossen planten, wegen aanleggen en wasknijpers maken en zo. Wie niet kan werken moet maar worden afgemaakt en die paar die wél nuttig en niet crimineel zijn moeten van mij rondlopen met een merkteken op hun jas want je weet het maar nooit met die lui!'

-'Dank je voor deze interessante discussie. Nog één vraagje: jij vindt het dus goed als we Auschwitz zouden heropenen?'

U denkt misschien dat ik het verzin maar dit soort mensen bestaan wel degelijk. Gewoon in Nederland. Het kunnen zelfs uw buren zijn die vinden dat Marokkanen van nu net zo behandeld moeten worden als Joden onder Hitler.

Lees: http://www.deondernemer.nl/binnenland/221249/Heropvoedingskampen-schadelijk.html

De week voorbij

Maandag was dit mijn takenlijstje (voor die dag dus hè, en niet voor de week of zo):

Het was de eerste maandag van de maand dus tijd om mijn kasboek van de voorbije maand op te stellen. Als je weet waar je geld heen gaat kun je de geldstromen makkelijker beheersen. Je zult de mensen de kost moeten geven die nog steeds abonnementsgeld betalen voor de krant op hun oude woonadres of voor een mobieltje dat ze al een paar jaar geleden vervangen hebben. Bijvoorbeeld. Verreweg de meeste taken op mijn lijstjes betreffen klusjes die niet langer (hoeven te) duren dan enkele minuten. De maandelijks administratie kost mij een uurtje of twee en omdat het weer een bijzondere avond in de loge was 'kostte' mij die avond vijf uren. Maar zoals eerder gezegd: ik kijk nauwelijks televisie. Dat scheelt écht.

Wij beleefden een prachtig ritueel tijdens een bijzondere avond met een lekker etentje.

Emotioneel. Mooi. (Ja, dat eten óók.) En ook nog redelijk bijtijds thuis: om half één al!

Dinsdag vooral lopen opruimen en schoonmaken. 's Middags werd ik door twee verschillende mensen van twee verschillende instanties gebeld over mogelijke toekomstige werkverbanden. 's Avonds een afspraak betreffende administratieve werkzaamheden voor de hoofdstedelijke vrijmetselaars en daarna snel door naar een afspraak met een vroegere buurvrouw. Zij heeft wellicht eerdaags betaald werk voor mij! Het moet wel gek lopen als ik niet binnen enkele maanden na vandaag eindelijk mijn periode in de Bijstand achter mij kan laten. Helpt u mee met duimen? Zij vertelde verder dat zij onlangs ontdekte dat haar opa vrijmetselaar was. Leuk, niet?

Woensdag verbaasde ik mij over reacties op mijn weblog. Vooral via Facebook. Het zou niet 'journalistiek verantwoord' zijn. Beste mensen, mijn weblog is geen krant maar een weblog! Dat wil zeggen dat het hier gaan om mijn mening, gevormd door mijn achtergrond en ervaring. Ja, ik ben graag accuraat maar nee, mijn mening is niet objectief. En ja, natuurlijk heb ik graag gelijk en nee, natuurlijk heb ik niet altijd gelijk. Mag ik u, mijn lieve geachte fijne lezers en lezerinnen, er voor eens en altijd op wijzen dat u dit weblog niet dient te beschouwen als objectieve nieuwsbron? Dank u.

KABLAM! En wederom ben ik afgewezen voor een 'Gratis werkervaringsplek'. Zouden de bedenkers van de Participatiewet (vervanging van Bijstandswet en gehandicaptenvoorzieningen, bedacht door het ooit 'linkse' PvdA) weten wat het met het ego van een mens doet wanneer die niet goed genoeg wordt bevonden om onbezoldigd ergens te werken?

Een buurvrouw kwam op de thee, de moeder van mijn zoon belde mij 's ochtend svroeg uit mijn remslaap en een cameraploeg interviewde mij over bladblazers naar aanleiding van dit stuk dat ik er ooit over schreef. Vandaag kwam op diezelfde opiniesite dit stukje van mij over de Voedselbank online.

Donderdag ontving ik een 'klacht' op de vaak wat harde toon van mijn reguliere stukjes en antwoordde het volgende: De meningen in mijn weblogstukjes zijn vaak met opzet gechargeerd. Zo hoop ik discussies te ontlokken die mensen 'dwingen' zelf na te denken zonder een mening uit een krant of TV-programma na te praten. Beledigen doe ik niet graag. Prikkelen des te meer...;-). 

Een geplande vergadering ging niet door en ik nam de gelegenheid te baat om eindelijk een begin te maken met het sorteren en verwijderen van tienduizenden (33.886 om precies te zijn) digitale foto's in mijn online Flickr Album. U mag al op de link klikken om te kijken, hoor! Maar het is nog een beetje een zooitje.

Verder schaamde ik mij rot want ik had voor komende donderdag een afspraak staan maar die was dus vandaag. Volgende keer dus maar iets lekkers meenemen. De hele dag trouwens was ik wat van slag: ik liet dingen uit mijn handen vallen. Botste tegen een deurkruk. Drie keer. Was duizelig en misselijk maar ook een beetje koortsig en hoewel ik het tot 25 graden had verwarmd in huis, had ik het koud. Ter vergelijking: normaliter vind ik 17 graden een redelijk normale temperatuur voor thuis. Er kwam ook erg weinig uit mijn handen dus mijn takenlijstje is deze dag niet erg geslonken. Ik zou toch niet ziek zijn?

In elk geval niet ziek genoeg om de badkamer schoon te maken en het filmpje te bekijken waarin (delen van) mijn uitspraken over bladblazers zijn verwerkt:


Het was donderdag dus ik schreef en plaatste een (Engelstalig) stuk op mijn LinkedIn profiel en ik ontving een afwijzing op een sollicitatie per e-mail: men heeft iemand anders gevonden om Kerstman te spelen in een promotieklusje voor een bekend cola-merk.

Vrijdag bezochten wij een vriend in Bobbejaanland, België. Het was mij een eer en een genoegen om hem te mogen helpen met het bouwen aan de act en dus nodigde hij mij (en mijn vriendin) uit om een kijkje te komen nemen.

Daardoor kon ik helaas deze week niet naar de Voedselbank maar mijn koelkast, vriezer en voorraadkast zijn nog ruim voldoende gevuld door eerdere bezoeken. 's Ochtends eerst natuurlijk nog wat rondhangen in social medialand en e-mails lezen en versturen. Ik doe dat tegenwoordig staand. Beter voor je lijf en je blijft niet zo lang van 'interessante' naar 'leuke' links hobbelen. Ook dat scheelt weer tijd. Lekker meditatief het aquarium van onze goudvissen Blackie en Caesar Alexander Draconius 'Drakie' III (Goede namen voor goudvissen, non?) schoongemaakt en voor de lunch een saucijzenbroodje gegeten.

Ik voelde mij verre van lekker dus mijn vriendin liet mij zaterdag uitslapen voordat ik haar een paar uurtjes hielp op de markt.

's Avonds was ik met een vriend op een feestje en zondag sliep ik weer uit voor ik...mijn vriendin een paar uurtjes hielp op de markt (en het een en ander aan administratieve werkzaamheden verrichte. Maar dat is saai. Daarom schrijf ik daar nu niet over.) Bovendien speelde ik deze dag mee in een klein filmpje, geschoten door een bevriend regisseur.

(Zie http://www.rataplandesign.com voor het hele assortiment aan cadeau-ideeën voor de komende feestdagen. Of voor komend weekend. Of zo.)

Het liedje van deze week is vrij ingetogen. Een vriendin was onlangs naar een concert van deze meneer. Hier is Luka Bloom met 'Sanctuary'

Brieven van Peter aan Anne: 1

Amsterdam, 2 november 2015

Beste Anne,

Toen ik jou laatst zag wist ik dat het zo moest zijn. Ook al heet jij nu anders en zie je er anders uit, ik wist dat jij het was. Ik zag aan jou dat jij mij herkende maar op dat moment niets kon zeggen. Wat was ik blij toen jij mij een mailtje stuurde nadat ik jou een visitekaartje toestopte waarop ik snel 'Peter' had gekrabbeld met daarbij ons geheime teken!

Drie dagen maar. Drie dagen voor de bevrijding stierf mijn vorige ik. Maar ik was al eerder bevrijd. Dat gebeurde op de dag dat ik die vermaledijde kamer binnenkwam en jouw blik ontmoette.

Mensen nu denken dat wij geliefden waren. O, wat hebben zij gelijk! Maar niet op de manier waarop zij denken. Pas toen ik jou weer zag wist ik weer waarvoor ik leefde, waarvoor ik wilde leven.

Om de wereld beter, mooier te maken.

Maar vertel mij hoe, lieve Anne. Vertel mij hoe!

Jouw toegenegen,

Peter v. P.

(Fictieve briefwisseling tussen Peter van Pels en Anne Frank. Uitgaande van de vooronderstelling dat zij elkaar recent - in nieuwe incarnaties - weer hebben ontmoet.)

Vergeten (Een verhaaltje uit de serie: Opa Vertelt)

'Opa, met geschiedenisles had mijn Glas het over 'vrijheid van meningsuiting' en dat dat in jouw tijd veel voorkwam. Maar wat was het eigenlijk?'

-'Dat betekende dat één man en zijn aanhangers mochten zeggen wat zij wilden en zelfs complete bevolkingsgroepen mochten beledigen en discrimineren en dat alle anderen in elkaar geslagen mogen worden indien ook zij hun mening gingen uiten.'

'Wie was die man dan, opa?'

-'Dat weet ik niet meer, lieverd. De mens heeft gelukkig de neiging 

om idioten zo snel mogelijk te vergeten.'

=========================

Meer lezen? Mijn auteurspagina

Is kritiek hypocriet?

Schattige dieren moeten leven

Vaste lezers weten het waarschijnlijk al maar ik heb een beetje moeite met hypocriet gedrag. Bijvoorbeeld in het geval van Cecil de leeuw (kent u mensen die de kip op hun bord ook een naam geven voordat zij die laten vermoorden?) uit Zimbabwe. Een rijke blanke Amerikaanse tandarts (blijkbaar zijn die bijvoeglijke naamwoorden en het beroep van wezenlijk belang in het verhaal) betaalde een paar reservaat medewerkers een heleboel geld om die beroemde leeuw (vóór het incident had vrijwel geen enkele klager ooit van het dier gehoord. Maar dat terzijde.) voor het recht het dier met pijl en boog te verwonden en de volgende dag de gewonde leeuw met een pistoolschot af te maken. Dat is 'natuurlijk' heel wat minder erg dan andere mensen elke dag miljoenen kippen te laten wurgen.

Lekkere beesten mogen dood

Sorry, maar ik vind dat hypocriet. Wat dan? Nou, die houding van: 'Alle dieren zijn mooi en zielig en moeten met rust worden gelaten! Behalve dieren waar ik last van heb, dieren die mensen aanvallen, dieren die er niet schattig uitzien en dieren waarvan ik het vlees lekker vind om te eten.' Als Cecil een Nederlandse toerist zijn been had afgebeten hadden vrijwel alle klagers van de regering van Zimbabwe geëist dat 'dat woeste en gevaarlijke beest' moest worden afgemaakt. Daarom vind ik die mensen hypocriet. Over hypocrisie gaat ook onderstaande stukje:

'Alle werklozen zijn lui'

De meeste bejaarde dames van nu hebben geen dag in hun leven betaalde arbeid verricht. Zij waren (en zijn dus want nu met pensioen) werkloos. Dat sommigen van hen kritiek leveren op jongere werklozen is dus op zijn minst een beetje vreemd. 'Dat voert maar de hele dag geen klap uit en krijgt allemaal voordeeltjes zoals gratis eten van de voedselbank en zo en kinderbijslag.' 

Gratis subsidies

Men gaat daarbij voorbij aan enkele feiten. Kinderbijslag krijgt bijvoorbeeld iedereen in Nederland die kinderen heeft. Zelfs Koning Willem-Alexander, al laat hij het bedrag dat hij ontvangt rechtstreeks doorstorten naar een weeshuis in Afrika. En ook bejaarden krijgen allerhande voordeeltjes. Behalve de 'gratis' uitkering die AOW heet is er bijvoorbeeld de bekende 65+ pas die recht geeft op enkele gratis treinreizen en korting met de lokale bus en zo. (update: het pasje is voor 60+, niet geheel gratis en reizen is onder voorwaarden. Met dank aan een oplettende lezer!) En 'gratis' eten is een noodzaak voor hen die - net als ik - na aftrek van vaste lasten minder dan 150 euro per maand te besteden hebben. En ja, ik blijf dat herhalen. Net zo lang tot de regering luistert.

De meeste bejaarde vrouwen hebben nooit gewerkt

'Ja maar de bejaarde vrouwen van nu hebben hun hele leven hard gewerkt!' Ik ben de laatste om te beweren dat het bijhouden van het huishouden en het opvoeden van kinderen geen zware taak is maar verreweg de meeste bejaarde dames van nu hebben in hun hele leven niet één enkele dag betaalde arbeid verricht. (Zie hier) Dus zeggen dat mensen die niet werken niets anders doen dan subsidies vangen en verder niets uitvreten is voor mensen uit deze groep gewoon hypocriet.

Is kritiek hypocriet?

Wat vindt u: mogen mensen die kritiek leveren op anderen dat doen terwijl zij wezenlijk in dezelfde situatie zitten of moeten zij lekker hun mond houden en niet zeuren?

Zoals altijd ben ik ook vandaag erg benieuwd naar uw reacties!

Kattenlog

'Het wakker worden van Maneki Neko'

 Hij staat graag op zijn achterpootjes

Zijn broer, Zwarte Vlek, bouwt graag 'nestjes'.

'Lunch!' denken de vissen. En Billy de kat ook.

De lolcat van deze week:

'Je mag genieten van je vrijheid.

Zo lang je precies doet wat je verteld wordt.'

Belonen werkt écht beter dan straffen.

Kippen

'In Nederland leven ruim een miljoen kippen. Stel dat die allemaal drie kindertjes krijgen en die ook weer dan is er binnen 20 jaar geen stukje land meer te vinden dat niet door een kip wordt ingenomen!' Met dit soort 'logica' proberen sommige media olie op het vuur te gooien van het vluchtelingenprobleem. Helaas zijn mensen bijzonder bevattelijk voor bangmakerij van allerlei soort en dus gaan dit soort verhalen ('Al die vluchtelingen laten natuurlijk hun familie overkomen en gaan kinderen krijgen en wie betaalt dat dan straks allemaal?') een eigen leven krijgen en worden zelfs buitenproportioneel opgeblazen. Om even wat angst weg te nemen, hier wat objectieve cijfers over het probleem. En uitleg over wat nu eigenlijk het verschil is tussen een asielzoeker en een vluchteling. Nuttig!

http://www.grutjes.nl/2015/10/nieuws-blijft-liegen-over-aantal-asielzoekers/

(Met name mensen die 'geen tijd' hebben om te lezen raad ik aan het stuk te lezen. Zeker wanneer zij wel tijd blijken te hebben om andere nieuwsbronnen te raadplegen.)

Straffen

Volgens enkelen zou het in brand steken van asielzoekerscentra de perfecte oplossing zijn tegen de narigheid in Syrië 'want al die vluchtelingen zullen dan daar blijven en tegen al die verschillende oorlogvoerende fracties vechten!' Onzin natuurlijk want geweld werkt eigenlijk nooit. Evenmin als straffen.

In het verleden zijn ook Nederlandse politici wel eens vermoord en zelfs gelyncht door de burgers als straf voor hun aanhoudende leugens en zelfverrijking. Maar dat heeft de politici die na hen kwamen er nooit van weerhouden zich schuldig te maken aan dezelfde praktijken. Staatssecretaris Mansveld is keihard betrapt op het 'onvolledig en strikt genomen onjuist informeren van de kamer', aldus het rapport over het falen van het Fyra-project. In gewone mensentaal: 'Wilma heeft bewust de boel besodemietert en gelogen tegen het volk en haar vertegenwoordigers.' Maar politici liegen niet. Die 'maken een inschattingsfout door het bewust achterhouden van informatie' en 'wilden de burgers niet verontrusten met de correcte inhoud van het rapport.' Politici 'zien' niet zoals u en ik maar 'weten dat het zo is door persoonlijke visuele observatie'. Wij zijn een stapeltje papieren kwijt maar bij politici 'is wegens een interne omissie het dossier tijdelijk in het ongerede geraakt.'

Hoe ik dat weet? Ik ben zelf politicus geweest. Met name daarom prik ik makkelijk door hun wollige taaltje waarmee zij proberen hun onethische gedrag goed te praten.

Natúúrlijk werkt het straffen van mensen niet om te voorkomen dat zij narigheid uithalen. Dat heeft nog nooit gewerkt en zal nooit werken. Het was dus inderdaad onzin dat ik dat in dit stukje voorstelde: http://terrebel.blogspot.nl/2015/09/waarom-gevolgen-aanpakken-ipv-oorzaken.html

Een aantal van mijn lezers had dat goed gezien. Waarvoor de complimenten. Ik wilde vooral even zien of mijn gewaardeerde lezers wel opletten wat ik schrijf. En dat doen zij! Dat verheugt mij!

Mensen belonen voor goed gedrag in plaats van straffen voor slecht gedrag werkt echt vele malen beter, wát ouders en overheden ook mogen denken.

Claustrofobie

Ik denk dan aan de vader die niet wilde dat zijn dochter bij hem en zijn vrouw kwam slapen en omdat zij dat toch deed zijn kleine meisje 's nachts opsloot in haar kamer. Het meisje ontwikkelde de angststoornis claustrofobie. Ik denk dan aan de moeder die haar tienerdochter opsloot in diens kamertje met de opdracht: 'Je mag er pas uit als je je Franse woordjes kent voor dat proefwerk van morgen.' en dat dan 'helpen met huiswerk' durft te noemen. Dit meisje kreeg een gruwelijke hekel aan leren.

Dictators

Om dictator Fidel Castro te straffen stelde Amerika een handelsboycot in. De inwoners van een compleet land tot armoede veroordelend. Om dictator Poetin te straffen krijgen Russische balletgroepen geen uitreisvisa meer. Terwijl de olie en het gas blijven stromen.

Om dictator Saddam Hoessein te straffen liet men de olie sneller stromen. Om de Saoedische terrorist Bin Laden te straffen stelde men geen boycot in op de handel in Saoedische olie maar besloot men de bevolking van Afghanistan (te uwer informatie: dat is een ander land dan Saoedi-Arabië) te straffen.

Mijn vraag aan u is tweeledig:
1. Waarom straft men zo graag een complete bevolking?
2. Hoe zou de wereld er uit zien zonder olie?

Hier de reactie van minister president Rutte op een wetenschappelijk rapport dat aantoont dat belonen beter werkt dan straffen:

'Pulling my leg' is Engels voor 'Mij in het ootje nemen'.
Hier is Bettie Serveert met 'Leg':

De week voorbij

Maandag was een rustig dagje. Vind ik. Natuurlijk deed ik mijn administratie want die doe ik elke maandag. Ook verstuurde ik weer diverse e-mails en belde ik een paar mensen. Het volgende viel mij toen op:

Om één of andere reden denken mensen dat het oké is om mij voor te liegen en te bedriegen, van alles te beloven maar dat niet waar te maken. Misschien was het anders als ik 1.83m was in plaats van 1.40m. Misschien komt het omdat men mij nooit boos heeft meegemaakt? Hoe dan ook: ik vind het gedrag niet langer acceptabel. Als bovendien mensen mij er de schuld van geven dat zij zich asociaal gedragen, tja, dan word ik écht boos. Zoals de toenmalige partner ondervond toen zij vreemd ging en vond dat dat mijn schuld was 'want jij zorgde voor de gelegenheid door een weekend van huis te zijn.'

Als tegenwicht mocht ik een prachtavond beleven in onze vrijmetselaarsloge. Er werd gesproken over Kierkegaard, kunst en er kwamen uitspraken voorbij als 'Naar filosofen wordt van oudsher slecht geluisterd', 'Niets doen is óók handelen', 'De zin van kunst is het maken op zich' en één van mijn favorieten van de avond en een verklaring waarom mensen het zo graag 'druk' hebben: 'Angst voor leegte zorgt voor drang tot vullen.' Mooi!

Dinsdag hoorde ik eindelijk van de werkgever met wie ik afgelopen donderdag een afspraak had en op wie ik vergeefs zat te wachten. Via mijn voicemail vroeg hij mij hem te bellen voor een nieuwe afspraak. Hij belde echter vanaf een afgeschermd nummer en sprak geen telefoonnummer in waarop hij bereikbaar is. Lekker handig. NOT. Gelukkig maar dat ik zijn e-mail adres bezit.

's Ochtends was ik in het ziekenhuis waar men een prachtige foto maakte van mijn heupprothese die even later door mijn chirurg als 'hartstikke goed!' werd beoordeeld. Fijn! Ook fijn dat men mijn heup in mijn been liet zitten want dankzij röntgenstraling hoeft men heden ten dage een been niet open te snijden om er binnen in te kunnen kijken.

Daarna mocht ik hier

mijn bezwaarschrift verdedigen tegen de beslissing van de gemeente om mij een vrij grote schuld (enkele duizenden euro's) op te leggen. 'Ik weet niet hoe die schuld is opgebouwd, meneer, maar als u dat nu eens ging uitzoeken, dan ga ik uw bezwaar opnieuw beoordelen.' Eh, dat is dus precies wat ik van de gemeente vraag: uitzoeken waarom die schuld überhaupt bestaat.

De dame van de gemeentelijke schuldhulpverlening die ik twee uren daarna op haar kantoor sprak, vlakbij dit metrostation

kon er smakelijk om lachen. Haar aantekeningen maakte zij - nadat ik haar dat een paar weken geleden had aanbevolen - in een Bambook. En ook een collega van haar heeft er inmiddels één besteld! Misschien moest ik eens commissie gaan vragen...

Op weg terug naar de katten werd ik gepasseerd door een stoere jongeman die al fietsend zachtjes meezong met de muziek in zijn oordopjes: 'Hello' van Lionel Richie. (Even helemaal omlaag scrollen voor de muziek)

's Avonds was er een vergadering van de Bewonerscommissie waarbij ik een woordvoerster van onze woningcorporatie vroeg wat volgens haar het verschil is tussen 'een collectief aanbod' en 'exact hetzelfde individuele aanbod aan 159 verschillende huurders'. Zij ging in op mijn aanbod om Ymere te leren hoe een nette brief in elkaar zit. Fijn! Ook fijn dat wij een nieuw lid mochten verwelkomen want door verhuizingen zijn wij onlangs twee leden van de commissie kwijtgeraakt.

Naast de hiervoor gemelde fysieke afspraken handelde ik het volgende lijstje af op dinsdag:

Dit even voor die paar mensen die nog steeds denken dat alle werklozen zich te pletter vervelen. Dat is dus niet zo! Dan zijn er ook mensen die zich afvragen waar ik de tijd vandaan haal. Simpel: terwijl de gemiddelde Nederlander zo'n drie uren per dag televisie kijkt, houd ik het bij zo'n twee uren TV per week. Dat scheelt!

Woensdag sliep ik uit, werkte ik aan mijn nieuwe verhalenbundel (bijna af!), verstuurde ik een paar e-mails, werd ik door een televisie programma benadert om gast te zijn, voerde een sollicitatiegesprek en verschoonde de kattenbak. Namens de Bewonerscommissie stelde ik een aan de woningbouwcorporatie gerichte brief op en ik betaalde een paar rekeningen. Ook wel eens handig. Puur als hobby oefende ik met wat eenvoudige hulpstukken en mijn drie jaar oude mobieltje met productfotografie voor Rataplan Design, het bedrijf van mijn vriendin.

(Klikken = vergroten)

Donderdag maakte ik werk van mijn nieuwe 'mindset'. Jarenlang is mij ingepompt dat ik respect moet hebben voor de wensen en emoties van anderen. 'Je moet mij respecteren want ik ben je baas/ben ouder dan jij/ben een vrouw/ben gehandicapt...' Jarenlang heb ik geaccepteerd dat dat omgekeerd blijkbaar niet geldt. Waarom mogen anderen zich egocentrisch gedragen en volkomen voorbij gaan aan mijn wensen en emoties? Kortom: wie heeft bedacht dat mensen mij niet hoeven te respecteren? Ik nodigde een paar mensen uit daar met mij over van gedachten te wisselen. Niemand reageerde. Ook u bent natuurlijk van harte welkom om uw visie op dit idee te poneren! Eerder schreef ik al over respect. Hier en hier bijvoorbeeld.

Vandaag maakte ik ook mijn overstap van de ene naar een andere verzekeraar in orde voor mijn inboedel- en aansprakelijkheidsverzekering. Het scheelt mij €36 per jaar! Ook schreef ik een stukje (Engelstalig) voor en op mijn LinkedIn pagina. Kern: de tegenstanders van wapenbeheersing door de overheid vinden dat de overheid dingen niet moet verbieden 'want burgers kunnen dat best zelf regelen en wie onder controle uit wil komen vindt daar wel een manier op.' -'Dus jij vindt dat drugs vrij gegeven moeten worden?' 'Nu breng je mij in de war!'

Ook heb ik lekker relaxt met het zonnetje in mijn nek gewoon rustig de krant zitten lezen. U weet wel: zo'n ouderwets papieren exemplaar. Ga ik vaker doen! Net als een rondje weblogs. Veel mensen hebben zo ontzettend veel leuke (en soms ook minder leuke) informatie te delen. Ik wil hen graag beter leren kennen en zal dus vaker virtueel bij hen langs gaan. Voor fysieke bezoekjes aan al die mensen ontbreekt helaas de tijd. Niet allemaal is ons een gezond leven van ruim 300 jaren gegeven, tenslotte.

's Middags maakte ik deze foto in de lift van het appartementencomplex waar mijn vriendin in woont.

Volgens woningcorporatie De Key kregen de bewoners een nieuwe lift om de oude antieke rammelbak die regelmatig haperde te vervangen. Naar nu blijkt kregen de bewoners het afdankertje van een andere flat. De installateurs zijn vergeten de leugens van De Key te verdoezelen: het plaatje in de lift is nog die uit het pand waar die vandaan is gehaald.

Mijn vriendin woont niet aan het Jacoba Mulderplein, er is maar één lift in het pand terwijl 'vier' wordt gesuggereerd. En bovendien woont mijn vriendin op nummer 48, een nummer dat niet voorkomt in de tekst bij de knoppen.

Ik ben heel benieuwd naar de reactie van De Key!

In bed las ik boek nummer 19 van dit jaar uit: Het Meisje in de Trein van Paula Hawkins begint trager dan stroop maar ontwikkelt zich tot een 'whodunnit' van helaas ondermaatse verwachtingen. De kritieken waren lovend maar ik vond het wel mee vallen allemaal. Misschien omdat ik vrijwel alle hoofdfiguren in het boek ontzettend egocentrische types vindt.

Vrijdag mocht ik weer lekker eten halen bij de Voedselbank en onderweg van daar naar mijn moeder zag ik een dronken meneer in een elektrische rolstoel. Nooit geweten dat je echt kunt zwalken met zo'n ding!

Eerder op de dag had ik een sollicitatiegesprek. Een beetje apart want mijn jobhunter van de gemeente zat bij mij op de bank terwijl ik het gesprek voerde via een beeldbel-installatie. Op het einde zaten alle betrokken met een positief gevoel. Nu dus maar afwachten. Als ik word aangenomen mag ik twee maanden lang werken in ruil voor GRATIS werkervaring! Mooi, niet? (dat klinkt helemaal niet sarcastisch, toch?)

Bij mijn moeder sprak ik een buurvrouw van haar, bij mij thuis sprak ik een buurvrouw van mij en 's avonds at ik bij een buurvrouw van mijn vriendin. En diens vriend.

Zaterdag was het heerlijk weer dus ik ging voor een wandeling. De katten mochten even op het balkon. Bij de kleermaker haalde ik wat vermaakte kleding op. 's Middags kwam mijn vriendin thuis van een weekje buitenland en dus was het feest. 's Avonds liep ik rond op een Halloween feest. Gezellig! Altijd leuk: mensen laten gillen. Ik liet een dame extra schrikken door haar een fijne reis te wensen. In de taal waarin ik haar hoorde spreken: Bahasa Indonesia.

Zondag was ik nog een beetje brak van het feestje, ging op visite bij mijn moeder en bij mijn vriendin op de markt langs. Lekker rustig! Maar met een bijzonder tintje: deze dag waren wij 3 jaar en elf maanden samen! Dat werd dus een etentje.

Jimmy Fallon en Lionel Richie met een nieuwe versie van 'Hello': 

Voor de Facebook lezers: klik op de link voor meer links en muziek.

Aangespoelde Vlag (Een verhaaltje)

Volgens de kalender had de zomer al moeten zijn opgevolgd door de herfst. Het was echter een prachtige dag en zij besloot naar het strand te gaan. Alleen, want haar vriend moest gewoon werken vandaag.

In de overvolle trein nam zij voor zichzelf de tijd om even wat inzichten op een rijtje te zetten. Op het strand was het minder druk dan zij had verwacht en even later lag zij in bikini op een zacht blauw strandlaken.

Iets doet haar opkijken uit haar sluimeringen en verbaasd ziet zij een haar onbekende vlag aanspoelen. Onmiddellijk ziet zij voor haar geestesoog mensen paraderen voor een enorme versie er van.

Een Aziatisch jongetje van een jaar of elf komt vanuit het water op haar aflopen en vertelt haar de geschiedenis van de aangespoelde vlag.
=========================================

Meer lezen? Mijn auteurspagina.

Befehl ist Befehl!

Slechterikken

Ergens in het verleden ligt het antwoord op de vraag: 'Wie zijn de slechterikken: de Israëliërs of de Palestijnen?' Ik denk nog steeds dat je kinderen van nu niet mag en niet moet kwalijk nemen wat hun voorouders 3000 jaar geleden of zelfs 50 jaar geleden misschien hebben gedaan of gelaten maar lijk daar wel eens alleen in te staan. Hier een artikel rond de vraagstelling: 'Moet je de bevindingen van getrainde historici negeren ten faveure van een stuk propaganda?' Eerder deed ik een poging om subjectief beide kanten van het verhaal te belichten. Dat dat bijzonder moeilijk is bleek wel uit de reacties. Toch ben ik blij met de communicatie. Al is het maar omdat mensen die energie steken in argumenteren diezelfde energie niet kunnen gebruiken om te vechten.

Niet-bestaande entiteit

Als vader begrijp ik heel goed dat wanneer iemand je kind wat aandoet dat jij dan die persoon wat wil aandoen. Maar ik kan gewoon niet begrijpen dat wanneer iemand jouw kind met een mes verwondt jij het recht zou hebben om 60 jaar later de kleinkinderen van zijn buurman op te blazen met een lange afstandsraket. 'Ja maar, 2000 jaar geleden beloofde een mogelijk niet bestaande entiteit ons dat wij hier op een dag weer mochten wonen!' Snap ik. Maar zei Hij ook: 'En behandel de daar dan wonende mensen als Untermenschen?' Ik dacht toch echt van niet.

Maar zoals gezegd: de oorzaak van alle conflicten ligt in het verleden.

Biologische vader

Onlangs ben ik begonnen met een speurtocht naar mijn biologische vader. Ik weet nu in welke stad hij woonde, in welk land, en hoe hij heette. Vermoedelijk is hij niet meer in leven omdat hij een stukje ouder was dan mijn moeder en die is 80. Mijn vriendin steunt mij gelukkig in die toch wel wat emotionele zoektocht want willen weten waar je vandaan komt is een archetypische menselijke drijfveer. Hij had nog twee kinderen uit een vorige verbintenis en dus heb ik nog een (half)broer en -zus rondlopen. Ergens. Mocht ik vastlopen in mijn speurtocht dan zal ik het bekende KRO programma Spoorloos inschakelen om mij verder te helpen. Spannend! Want stel dat zijn kinderen van niets weten en mij helemaal niet willen kennen? Of erger: stel dat ik ontdek dat mijn vader lid was van het beruchte Bataljon 101?

Befehl is Befehl

Dit Duitse legerkorps, bestaande uit gewone mannen van middelbare leeftijd, werd gevraagd naar het Poolse dorp Joséfów te gaan en alle mannen die tot werken in staat waren naar een werkkamp over te brengen. Alle andere mensen in het dorp moesten worden vermoord want de Nazi's hadden in hun kampen geen plek voor bejaarden, vrouwen, gehandicapten en kinderen. De soldaten mochten bij gewetensbezwaren de opdracht weigeren. En 15% deed dat daadwerkelijk. 85% Van deze 'Ordinary Men' (er is uitvoerig onderzoek naar gedaan en een rapport verschenen onder de titel 'Gewone Mannen') had er absoluut geen moeite mee om onschuldige mensen af te slachten. Om twee belangrijke redenen: Het ging om 'Untermenschen' en 'Befehl is Befehl' ('Opdracht is opdracht').

Hersenspoelen

Deze hersenspoeltruc wordt vaker door demagogen gebruikt. De groep mensen die uit de maatschappij moeten worden verwijderd zijn geen mensen maar 'een ziekte die uit een gezond lichaam moet worden gesneden' (Fascist Primo de Rivera), de eerde genoemde 'Untermenschen' ('Onmensen', bedacht onder Hitler), 'Crimineel tuig' (Wilders), 'Kakkerlakken' (Hutu's) en bijvoorbeeld 'Ongelovige Honden' (Islamitische Staat). Jarenlang wordt mensen verteld dat 'die andere lui' waardeloos zijn, niets voorstellen, minderwaardig zijn. Bij de meeste mensen (niet bij u en mij gelukkig!) is herhaling een prima methode om hen iets tot op het bot te laten geloven. Ziedaar de kracht van tv-reclames. Leiders van dit soort bewegingen geven hun volgers vaak bijnamen om hen gevoelsmatig afstand te kunnen laten nemen van hun wandaden. 'Ik heb die mensen niet verkracht en vermoord maar het was mijn alter ego 'Dead Body Bone', aldus een Liberiaanse rebel. De slachtoffers zijn altijd anoniem. Zodra het om een bekende gaat denkt ook de meest gewetenloze sukkel anders: 'Alle Turken zijn stinkende dieven maar mijn Turkse buurman is een aardige man.'

Stanley Milgram

Daarbij straalt de leider gezag uit. Dan wel door een indrukwekkend uniform of een opvallende snor of haardracht, dan wel door het dragen van een witte doktersjas, in feite ook een soort uniform. Als in het beroemde experiment van Stanley Milgram, de onderzoeker van Yale die mensen andere mensen liet 'martelen' (in werkelijkheid waren de beulen en slachtoffers acteurs maar dat wisten de proefpersonen niet) en ontdekte dat ongeveer 80% van alle mensen zonder al te veel moeite kan worden veranderd in een monsterlijke moordmachine. Verreweg de meeste van deze mensen zeggen - geconfronteerd met hun wandaden en de vraag: 'Waarom?' - 'Omdat het moest van die man in de witte jas.' Eng.

Kent u moordenaars?

En u? Kent u mensen die in staat zouden zijn om kinderen bruut te martelen en zelfs te vermoorden of is iedereen in uw omgeving in staat om weerstand te bieden aan demagogen? Roept er iemand bij u in de buurt: 'Het is allemaal tuig!' zonder eigenlijk te weten waarom men een complete bevolkingsgroep als minderwaardig ziet of kent u alleen maar mensen die altijd en volkomen vertrouwen op hun eigen gevoel van goed en kwaad zonder na te blaten wat een volksmenner hen vertelt?

Reactie Rutte

Hier de reactie van minister-president Mark Rutte op het nieuws dat nog steeds dagelijks mensen op beestachtige wijze worden gemarteld en vermoord:

Zoals altijd ben ik ook nu erg benieuwd naar uw opmerkingen!

Hier is Nena met de klassieker: '99 Luftballons'

Kattenlog en goed nieuws

 Billy de kat bewaakt graag en goed onze tuin

(dan ziet u die ook eens!)

 Een favoriete houding van Maneki Neko ('Gelukskat')

Voor wie zich afvraagt waarom wij hem vernoemd hebben naar die zwaaiende gelukskatjes die men bij Chinese restaurants in de vensterbank ziet.

Probeer maar eens te werken als Zwarte Vlek je papieren bewaakt!

Omdat ik het vorige week gewoon vergeten was krijgt u vandaag van mij maar liefst twee zelfverzonnen 'lolcats'!

 'Te lui om te werken en steelt jouw baan: Schrödingers immigrant.'

'Wat is dit voor eten? Gedachtenvoer.'

Ondanks alle narigheid in de wereld (Vorige week nog werd mijn paraplu nat toen ik naar buiten ging!) zijn er ook prachtige positieve nieuwsberichten. Deze bijvoorbeeld:
http://www.ad.nl/ad/nl/1013/Buitenland/article/detail/4167150/2015/10/20/Korting-voor-Joden-en-Arabieren-die-samen-eten.dhtml

Meer goed nieuws is dat een grote vlietuigmaatschappij een gigantische blunder beging. En daarvoor haar excuses aanbood én compensatiegeld aan de misdeelde klant én de verantwoordelijke manager ontsloeg. Lees hier (Engels) het hele verhaal.

En ook in Nederland is er goed nieuws: warenhuis keten De Bijenkorf is tot het inzicht gekomen dat iemand van 18 die hetzelfde werk doet als iemand van 23 hetzelfde salaris verdient: het minimum jeugdloon is door het concern afgeschaft!

Om in stijl af te sluiten is hier Ugly Kid Joe met hun versie van 'Cats in the cradle'



Voor de lezers via Facebook: klik op de link voor meer links én muziek!