Met een aantal kinderen samen probeerde ik te bedenken wat een kunstenaar met een kunstwerk bedoeld heeft. Ferdinand's interpretatie:"Volgens mij is't een vis met een gebroken hart." Dat is wat hij ziet in een stel gekleurde buizen...




Gistermiddag op straat nog staan praten met buurvrouw Veronique die samen met haar man Mohamed en hun zoontje Anouar net thuiskwam. Even later bedankte buurvrouw Petra mij nog voor het door mij in haar brievenbus gestoken kaartje. Een kwartiertje later gaf buurman Marco mij een verhandeling over de gevaren van het niet naar guldens omrekenen van de euro.




Wat zal ik jullie nu eens vertellen over Medusa's laatste feestje? Het was behoorlijk druk. Heb weer een aantal bekenden ontmoet. Ondermeer hem, hullie (18 plus!) en zullie. De muziek vond ik soms wat tegenvallen en de sfeer was heel goed. Wat betreft m'n optreden kan ik heel kort en vaag zijn: nog nooit eerder heb ik staan jongleren terwijl iemand mij in brand stak...




Na afloop nog met een aantal feestgangers wezen chillen bij buurvrouw Angela bij wie ik naar alle waarschijnlijkheid m'n sjaal heb laten liggen. Maar die komt vast wel terecht.
En nu zeg ik niets meer behalve dan: Welterusten!

Wat is dat toch met die krullen van Femke en waarom bezoeken mensen dit weblog als zij een antwoord zoeken op die vraag?




Ze vallen weer bij bosjes, deze dagen. Nu is het de beurt aan Rob Out om het tijdige met het eeuwige te wisselen. De man achter Veronica is niet meer...
M'n moeder heeft ook nog wel leuke verhalen over de kapitein van het betreffende zendschip...;-)


En Rob Out is niet de enige: in Iran heeft moedertje natuur in samenwerking met ondeugdelijke aannemers gezorgd voor een vermindering van het inwonertal met maar liefst 20.000. Dat is een boel veel. Je glazen gaan trillen, je boekenkast valt om, je huis stort in, de aarde scheurt open. Lijkt mij niet fijn. Je gaat je bijna schuldig voelen omdat je niets voor hen doet maar dat hoeft niet: als iedereen elke week twee mensen zou helpen (wat mij deze week weer gelukt is: hoezee!) zouden we toch een prachtige wereld hebben. En wie 't niet met me eens is sla ik helemaal in mekaar!;-)





Overigens: op 25 december 2002 plaatste ik m'n eerste berichtje in dit openbare elektronische dagboek. Ben dus al een jaar aan het loggen!
Wat vliegt die tijd...*ZUCHT*




Vandaag verder met klussen in huis en bedelaars van m'n stoep weren. Je zou bijna gaan denken dat er in NEON-letters boven m'n deur staat "Hier gratis geld lenen!"
Vanavond is er een eindejaars-diner te Medusa, daarna mag ik lekker dansen en uitslapen. Ferdinand gaat vandaag met oma en Tante Mary naar het tuincentrum en zal iets zoeken dat moet voorkomen dat mijn vijver-visjes doodvriezen. Ik mis dat joch...