Vind blogstukjes van mij op onderwerp:

Elke zondag een persoonlijk weekoverzicht, elke dinsdag wat goed nieuws met een paar katten, elke woensdag een overweging en elke vrijdag een verhaaltje.

Mijn verhalenbundels zijn te koop via Bol.com én via Lulu.com!

Als u mijn stukjes de moeite waard vindt, kunt u een blogdonatie
verrichten. Elke bijdrage is welkom!

donderdag, juni 12, 2003

Gisteren geschreven:AAARRRGGGHHH!!! Nee, nee, het gaat wel. Morgen voel ik mij vast weer beter. Vanmiddag had ik behoorlijk veel moeite om niet de dame van de deelraad over de balie te trekken, een uzi uit m'n binnenzak te halen en het voltallig personeel (nou ja, voltallig...slegs 3 van de negen loketten waren bemand!) te gijzelen. Dat alles om m'n zoon in m'n paspoort te
krijgen. Ondanks papieren van de rechtbank waaruit blijkt dat Ferdinand bij mij woont en ik alle verantwoordelijkheid over hem draag maar ook nog dat zij daarmee akkoord gaat is dat voor de uitvoerende macht niet voldoende. Ik moet de rechtbank bellen voor een afspraak, vervolgens met m'n ex samen langsgaan en haar zover zien te krijgen dat zij mij toestemming verleent éénmalig namens haar een beslissing te nemen. Met het aldus verkregen document op zak kan ik weer bij de deelraad langsgaan waarna zij zich zullen herberaden. Hoewel zij zwaar schizofreen is heeft de rechter besloten dat zij de (gezamenlijke) ouderlijke macht behoudt. Hoever moet je in dit land gaan om als vrouw de ouderlijke macht te verliezen als zelfs het in mootjes (laten) hakken van je dochter niet voldoende is om de ouderlijke macht over je andere dochter te verliezen zoals in het geval Rowena Rikkers? Leve de Rechtstaat! Not. Indertijd heb ik de rechter willen aanklagen wegens het schenden van artikel 1 van de Nederlandse grondwet. De dienstdoende agent lachte mij hartelijk uit...In het kort: buurvrouw Johanna is niet komen opdagen en het is niet gelukt Fer in m'n paspoort te krijgen...Gelukkig gebeuren er ook nog leuke dingen: Zo heb ik gisteravond tijdens het strijken gezellig met Thura "The cable guy" gekeken, is buurvrouw Angèlique langsgeweest voor het lenen van mijn mascara en het boek "Geen pillen maar Plato". Daarnaast heeft zij mijn vuilniszak weggebracht naar de vuilcontainer en kwam zij een door haar medegebracht toetje samen met ons verorberen. Terwijl Thura een pasta-schotel voorbereidde lag ik in de hangmat in gezelschap van een stel spelende kinderen en een zak paprika-chips de nieuwste Spider-man te lezen. Al zou ik momenteel liever de Green Goblin bestrijden dan het Nederlands rechtsysteem, ik ben niet ontevreden...

woensdag, juni 11, 2003

"Het valt eigenlijk best mee", aldus de topmanager."In vergelijking met andere landen verdien ik helemaal niet zovee." Wat hij natuurlijk bedoelt te zeggen is "Ik krijg
helemaal niet zoveel."
Tsja, er zijn ook landen waar topmanagers die betrapt worden op fraude worden gelyncht door een woedende menigte...Heerlijk hoor, wakker worden als de koffie al is doorgelopen en met het geluid van spelende kinderen...Het blijft opvallen hoe flexibel Ferdinand is. Ook voor hem kwam de logeerpartij van Thura en Noah vrij onverwacht. In plaats van zich te gedragen alsof hij is achtergesteld past hij zich onmiddellijk aan aan de ontstane situatie. In plaats van zich jaloers op te stellen tegenover Noah, leest hij hem een verhaaltje voor voor het slapen gaan! Vanochtend wierp hij buurvrouw M en haar dochters een kushand toe in het voorbijgaan, onderweg naar school. Gisteravond nog tante Mary gebeld, eigenlijk de tante van mijne moeder. Zij moet eerdaags een oog-operatie ondergaan waar zij zich, zacht gezegd, niet op verheugd en had even een hart onder de riem nodig. Tijdens de Pencak-les gisteren bleek dat het mij vooral aan uithoudingsvermogen ontbeert. Blijkbaar heb ik de afgelopen week iets teveel van mijn toch al tanende krachten verspeeld. Enig idee hoe dat komt, Daniëlle? Spannende dag vandaag: Als alles volgens plan verloopt, vieren wij straks buurvrouw J's recente verjaring op een terrasje nadag wij hebben geregeld dat onze zoon op mijn paspoort is bijgeschreven zodat ik hem deze zomer op een korte vakantie in het buitenland kan trakteren. Nee, niet het stukje land buiten Rijkshemelvaartdienst maar echt de grens over. Als zodanig. Buurvrouw A gaf mij nog een lift achter op de fiets naar het internet-café vanaf waar ik U op de hoogte breng van de laatste perikelen rond mijn leven. Lief he?
Wellicht morgen weer vanaf m'n eigen PC'tje. Fingers crossed!