Vind blogstukjes van mij op onderwerp:

Elke zondag een persoonlijk weekoverzicht, elke dinsdag wat goed nieuws met een paar katten, elke woensdag een overweging en elke vrijdag een verhaaltje.

Mijn verhalenbundels zijn te koop via Bol.com én via Lulu.com!

Als u mijn stukjes de moeite waard vindt, kunt u een blogdonatie
verrichten. Elke bijdrage is welkom!

woensdag, oktober 01, 2008

Wouter Bos

Dankzij een handige buurman heeft m'n zoon sinds vandaag een heus bed om in te slapen en via een dame van de kerk vanaf morgen zelfs een echt matras om op te slapen! Dat zal even wennen worden na ruim vier maanden slapen op een luchtbed op de vloer maar het went vast snel genoeg. Per slot van rekenig waren wij binnen een week al gewend aan het gebruik van een koelkast nadat wij het gemak daarvan lange tijd hadden ontbeerd.

Dezelfde buurman plaatste ook een handdoekenrek en gaf mij wat tips ter voorbereiding op een auditie morgenmiddag. Zo gebruik ik nu wat minder m'n strottehoofd om klanken op te wekken en wat meer de buik in combinatie met de mondholte. Dat scheelt weer lucht.

Ook de mensen rond Fortis hebben weer wat lucht nu zij vermoeden dat het ergste deel van de crisis achter de rug is. De volgende slachtoffers van de kredietcrisis worden waarschijnlijk de pensioenfondsen. Nu regel ik al enige tijd mijn pensioenvoorziening door simpelweg elke maand een bedragje opzij te zetten en heb ik voornamelijk door het veelvuldig wisselen van werkgever weinig geld weggestopt zitten in pensioenfondsen. Een crisis daar kost mij derhalve hooguit een paar honderd euro op jaarbasis.

De politiekorpsen in dit land schijnen geen appeltje voor de dorst te hebben: 21 van de 24 regionale politiekorpsen in ons land krijgen hun begroting voor 2009 niet sluitend. Ik vind dat stuitend. Hebben zij misschien leren boekhouden van Wouter Bos? Hoe hij ook zijn best doet, mij kan hij niet wijsmaken dat wanneer mijn toiletrolhouder in waarde daalt van 5 naar vier euro ik dan 1 euro verlies heb; heb ik opeens een euro minder te besteden? Ik dacht het niet, meneer Wouter Bos.

De link van vandaag voert naar een webcam die moet voorkomen dat een pro-Obama bordje uit iemands voortuin wordt gejat.

dinsdag, september 30, 2008

Laat

En ik maar denken dat er geen geld was voor verbetering van de zorg of het onderwijs in dit land. Tot ik gistermorgen las dat Wouter Bos 4 miljard euro geeft aan een bedrijf dat door eigen toedoen in de problemen is gekomen. Zou zijn baas dat wel weten? Want volgens Balkenende moet iedereen zichzelf kunnen redden. Misschien heb ik het mis en geldt die regel voor alles en iedereen behalve voor banken die Fortis heten. De Nederlandsche Staat is nu voor 49 procent eigenaar van de bank die probeerde met aandelenzwendel en de verkoop van woekerpolissen aan nog meer geld te komen. Indirect -omdat de Nederlandse burger opdraait voor de rentelasten van de lening die Bos heeft afgesloten om aan die 4 miljard te komen- is dus de belastingbetaler eigenaar. Fortis is dus zo bezien in handen van U en ik. Daar kunnen we leuke dingen mee doen, denkt U ook niet?

Wat U waarschijnlijk nooit had gedacht (en ik ook niet) is dat er daadwerkelijk een namenfabriek bestaat die namen als Fortis, Corus, Mora, Flippo, NUON en dergelijke verzint. Big business voor een beetje brainstormen. Kan ik misschien ook wel. Wat dacht U van een fusie tussen twee bepaalde bedrijven zodat er één bedrijf is dat voedsel én energie levert: Nunilever of Union, mogelijke samenvoegingen van Unilever en Nuon.

Israel en Egypte kwamen ook samen. Met name door de inspanningen van Menachem Begin en Anwar Sadat en niet te vergeten Jimmy Carter. De verhalen gaan dat het vredesakkoord er bijna niet was gekomen. Volgens de ene anecdote was het een kleinkind van één der beide heren dat hen ertoe deed besluiten verder te praten en volgens een andere anecdote was het Jimmy Carter die door persoonlijke notities te schrijven voor Begin's kleinkinderen voorkwam dat die kwaad wegliep uit de besprekingen. Hoe het ook zij, Sadat en Begin kwamen erachter wat hun gezamenlijke passie was -namelijk: de liefde voor hun (klein)kinderen- en besloten verder te praten op grond van wat hen verbond en niet van wat hen scheidde.

Dat was ook een beetje de insteek van de Avond voor Belangstellenden bij de Vrijmetselaarsloge die een buurman en ik gisteravond bezochten. Het werd erg gezellig. En best wel laat.


Vandaag staan wij stil bij het overlijden van Relus ter Beek