Terrorist

Ondanks dat het voor m'n zoon (en velen met hem) de eerste schooldag was van het nieuwe seizoen hebben wij toch een vrij rustig dagje gehad. Na schooltijd gingen wij even bij zijn oma langs waar ook haar vroegere buurman even was komen kijken. Ook hij bleek onder indruk van niet alleen de ligging maar ook de inrichting van m'n moeder's nieuwe stulpje. Zij heeft een waarlijk prachtig plekje onder de zon verworven! Als hapje hadden we door buurvrouw Winonah zelfgebakken bramen-muffins. Lekker!

Diezelfde buurvrouw was gisteren even bij ons op visite, evenals Fer's moeder, voormalig buurvrouw Johanna met wie het helaas momenteel niet zo goed gaat. Met wie het een heel stuk beter gaat is voormalig oppas Wieteke die vanavond even langskwam om ons te vertellen hoe gaat het nu eigenlijk met haar gaat. Errug fijn! Dat was ook het cadeautje dat buurvrouw Hetty voor ons had: nieuwe planten voor in de tuin.

Ook vandaag gingen er meerdere sollicitaties van mijn hand de deur uit en nu maar afwachten wat dat allemaal oplevert. Het werken in de tussenschoolse opvang levert helaas niet zo veel op en dus heb ik vandaag doorgegeven dat ik er op korte termijn mee zal gaan stoppen.

Wat voorlopig niet stopt zijn de na "9/11" geïmplementeerde anti-terrorisme maatregelen. Zo ondervond ook de 7-jarige Javaid Iqbal die door de Amerikaanse douane werd aangezien voor een Pakistaanse man die onlangs het land werd uitgezet. Logisch toch dat je zo'n hummel aanziet voor een vermeende terrorist?

Gitaar-trucjes

Was laatst met m'n zoon op het Amsterdamse Centraal Station waar wij onder andere een book achterlieten in de bak met gratis Metro-krantjes in het kader van het Bookcrossing-systeem. Verbazingwekkend genoeg werden wij niet opgepakt voor verhoor terwijl het boek net zo makkelijk een bom had kunnen zijn! Tot zover dus die strenge beveiliging op terrorisme-gevoelige plekken...Maar misschien dat ik naar aanleiding van dit stukje op gesprek mag komen bij het LCT (Lokale Centrum voor Terrorisme-bestrijding).

Was donderdagmorgen even op gesprek bij het CWI en...lucky me!...ik mag nog eventjes werkloos blijven. Niet te lang echter dus verschillende sollicitaties zijn inmiddels de deur uit. Met een beetje mazzel kan ik binnen luttele weken hier melden of ik weer officieel nuttig ben voor de maatschappij. Zo is volgens het CWI het optellen van cijfertjes van 9 tot 5 nuttiger dan in je eentje een kind opvoeden, werken als overblijfkracht, buurthuisvrijwilliger zijn én lokaal politicus. Andere banen zijn ook nuttiger. Neem nu het 8 uren per dag naar een beeldscherm turen of het kaarten in bakken stoppen nadat je ze er eerst hebt uitgehaald. Dat is ook echt allemaal heel erg nuttig maar waarom bepaalt een of andere instantie dan dat ik geen nuttig werk verricht? Zo is mij een dame toegewezen die mij aan werk moet helpen maar het enige dat zij tot heden heeft gedaan is mij te vragen wat ik doe om aan werk te komen. Dat lijkt mij ook wel een leuke manier om aan een goed inkomen te komen: mensen bellen en vragen: "Wat heeft U afgelopen week gedaan om aan werk te komen?" Wat is er overigens mis met niet-nuttig zijn? Moeten we dan maar meteen onze zuigelingen, politici en grootouders de eeuwige jachtvelden insturen?

Het zou wel nuttig zijn als er een eenvoudige manier bestond om de elektronische post die nog op de oude harde schijf staat over te brengen naar de harde schijf van de nieuwe computer. Helaas leek dat niet zomaar mogelijk maar door te volharden is het uiteindelijk gelukt.

Aan m'n moeder hoefde ik nog even geen hulp te vragen op dit gebied want het duurt nog een paar weken voordat zij computerles krijgt van m'n zoon en haar buurvrouw. Vanavond hebben wij bij m'n moeder thuis onze oude computer geïnstalleerd en zo kon Superfer lekker bij oma thuis CIV II spelen. Aan Ferdinand's moeder hoef ik het ook niet te vragen...Die was trouwens donderdagmiddag maar iets meer dan een uur te laat op de afspraak om onze zoon te zien en dat is al een heel stuk beter dan helemaal niet komen opdagen. In elk geval voor een alcoholische paranoïde dakloze schizofreen. Nietwaar? (Positief blijven en de werkelijkheid accepteren is de oefening)

Zij kon niet al te lang blijven want de Ferman en ik hadden een afspraak in de stad met een Franse vriend van me, Cédric, die een paar weekjes in Nederland is om wat tijd door te brengen met zijn Nederlandsche vriendin. Romantisch hoor!

Gisteren hadden wij visite van Merrin en zijn vriendin Anouk die ik ken van zomerkamp. Ook buurvrouw Winonah was er. Anouk's vriend installeerde voor m'n zoon een computerspel en leerde m'n buurvrouw en mij een paar gitaar-trucjes.

Vandaag staan wij stil bij het overlijden van Max Roach en Jos Brink