Prioriteiten

Prioriteiten

Boek nummer 6 van dit jaar is uit en daarmee lig ik nog immer op schema. Het ging hier om "Jem" van Frederik Pohl. In dit Science Fiction boek wordt beschreven hoe aardbewoners inmiddels zijn opgedeeld in drie machtsblokken: Het Voedselblok, het Energieblok en de Volksrepublieken, oftewel het Mensenblok. "Mensen blijven mensen" komt in dit verhaal sterk naar voren. Een planeet wordt gekoloniseerd en de mens brengt niet alleen haar vegetatie over maar ook haar conflicten. Het boek geeft ons geen hoop dat de mensheid ooit zal leren van haar fouten. Eigenlijk onvoorstelbaar.

Bijna net zo onvoorstelbaar als de ontwikkeling van de "Homobom", een ideetje van de Amerikanen om de vijand de lust tot vechten te ontnemen. Blijkbaar houden homo's niet van vechten of bedienen zij zich liever van de herenliefde dan dat zij een geweer afvuren. Heerlijk die vooroordelen...;-)

Onvoorstelbaar ook dat mensen medelijden hebben met de moeder van zes kinderen uit Luik en die er nu twee mist. Daags na de verdwijning van haar dochters Stacy en Nathalie van zes en tien zat zij weer in de kroeg. Nu met haar 1 jaar oude zoontje Sylvain. De meiden waren niet meer op de braderie aanwezig toen mama om drie uur 's nachts de kroeg verliet. Ook dit maal duurde het tot diep in de nacht voordat gelukkig een omstander de moeder op haar verplichting wees voor haar baby te zorgen. De baby moet zij nu afstaan aan de Belgische Kinderbescherming en volkomen terecht in mijn ogen. Volgens mij zijn de twee meisjes niet ontvoerd maar gewoon weggelopen van hun moeder die duidelijk meer van een pintje houdt van van haar kinderen.

Zo. Genoeg vooroordelen gespuid. Over naar de orde van de dag die begon met een vergadering van het oudercollectief. Terwijl ik langs een kleuterklas liep riep een jochie "He, jij bent de vader van Ferdinand!" Mijn zoon zit in groep zes; Leuk dat hij zo bekend is...Inmiddels vindt men het ook op school vrij gewoon dat er een vader is die wel eens in een rok rondloopt. In het begin vond vooral Fer het eigenlijk maar niets. Totdat het beste voetballertje van de klas ten overstaan van zijn klasgenoten verklaarde dat hij het wel koel vond, zo'n vader in een rok. Tsjs, zo'n ventje geniet natuurlijk heel wat aanzien en dus is zijn mening belangrijk. Sindsdien maakt de Ferman helemaal de blits met zijn vader. Leuk, toch? Ook op het werk is mijn rokgedrag inmiddels geaccepteerd. Natuurlijk zijn er mensen die er moeite mee hebben maar zo heeft iedereen wel wat. Zo zag ik gisteren een kerel in z'n rood-met-witte-stippen-boxershorts over straat lopen. Geen gezicht! Vind ik. Sommige vrouwen hebben niet de juiste benen voor sommige modellen rok. Vind ik. Maar als zij zich er nu prettig in voelen?

M'n zoon voelt zich momenteel verre van prettig en daarom heb ik mij afgemeld voor de deelraadsvergadering van vanavond. Er zijn zo van die prioriteiten.

Spoelen

Spoelen

Wat wordt bedoeld met deze zoekopdracht?
ik wil net zoon land zien waar jasmin in woont zien

Gisteren had ik het terloops over onvoorwaardelijk vertrouwen. In de mensheid in geheel heb ik dat nog wel maar er zijn uitzonderingen. Neem nu het Amerikaans opperbevel: getuigen zagen hoe Amerikaanse soldaten de zojuist gevangen terroristen-leider Al-Zarqawi doodschopten. Een legerwoordvoerder die mijlenver uit de buurt van het incident verbleef doet dat verhaal af als onzin. Het hele concept van Amerikanen die iets moreel verderfelijks doen is hem vreemd. Officieel dan toch. Generaal George Casey, bevelhebber van "de jongens in Irak" ziet gemakshalve alle ooggetuigen aan voor leugenaars: "Ik lieg niet! Die paar miljoen mensen die het tegendeel beweren van wat ik beweer...DIE liegen!!" Ach, het zal niet voor niets zijn dat juist hij die positie heeft gekregen.

Wie krijgt eigenlijk de positie van president van Montenegro? En heeft Holland nu juridisch gesproken tegen een bestaand land gevoetbald? De afscheiding van Montenegro van Servië is erkend door "Moskou" maar wanneer is het "echt"? Wanneer het feit is erkend door de Verenigde Naties? Als minstens 80 procent van alle staatshoofden ter wereld het erkennen? Grappig probleem, hoor!

Ook grappig was een anecdote die buurvrouw Wynona mij vertelde, vanmorgen tijdens het koffiedrinken. Na het tweede bakje moest ik toch aanstalten maken om te vertrekken richting werk maar niet voordat ik buurvrouw Hetty nog bedankte voor het werken in m'n tuin. Tot verbazing van buurvrouw Wynona was die daar geheel en al belangeloos bezig voor mij en m'n zoon.

Onderweg naar het werk nog even gezellig staan beppen met vriend Heidi en zijn vriendin Sai. Na het werk en een ultrakorte naborrel (een kwartier! Een nieuw record!) mooi op tijd om thuis even een hapje met de Ferman samen te eten en hem onderweg naar karateles uit te horen over zijn schooldag. Hij vertelde met de club van de Wereldwinkel bezig te zijn geweest met zelf papier maken. Gaaf, niet?

Aangekomen bij de dojo bleek dat de les niet doorging aangezien m'n zoon de enige leerling was uit zijn groep die was komen opdagen. De rest was vooral bezig geweest met de door het stadsdeel georganiseerde avondvierdaagse. Snel weer thuis dus om samen met Ferd een aflevering Star Trek te kijken en de strijkbout wederom op te starten. Nadeel van het huidige weertype: we zweten nu zoveel dat soms meerdere keren per dag van kleding wordt gewisseld. Tel daarbij op de kleding die m'n dochter dit weekend heeft verbruikt en U begrijpt dat ik strakjes nog even halfnaakt (vooral dan toch om te voorkomen dat nog meer kleding zweetdoordrenkt raakt en de wasmand dus weer sneller wordt gevuld, etcetera) achter de strijkplank zit voordat ik de douche de muizenissen van de dag van mij af laat spoelen.