Vind blogstukjes van mij op onderwerp:

Elke zondag een persoonlijk weekoverzicht, elke dinsdag wat goed nieuws met een paar katten, elke woensdag een overweging en elke vrijdag een verhaaltje.

Mijn verhalenbundels zijn te koop via Bol.com én via Lulu.com!

Als u mijn stukjes de moeite waard vindt, kunt u een blogdonatie
verrichten. Elke bijdrage is welkom!

woensdag, maart 22, 2006

Lente

Lente

Naji Sabri, de Iraakse minister van Buitenlandse Zaken stond (staat?) op de loonlijst van de CIA. De heer Sabri verschafte de CIA betrouwbare informatie maar de Amerikanen weigerden te geloven dat Irak niet beschikte over masavernietigingswapens. Komt dit nieuws ook voor U als een verrassing? Nog meer "verrassend" nieuws: Geert Wilders wil (In navolging van Pim Fortuyn) artikel 1 van de Nederlandse Grondwet vervangen, daarbij een eind makend aan de vraag: "Is Geert Wilders een racist?" Dat bewijst eens te meer dat er zélfs onder blanken bijzonder domme individuen bestaan...:-( En hoe dom ben je bijvoorbeeld wanneer je als rechercheur van de Dienst Centrale Recherche je laptop, dienstwapen en agenda op relatief eenvoudige wijze laat stelen?

Niet dom is Ferdinand die vanmorgen nog aan het werk was om zijn topo-toets over de provincie Utrecht voor te bereiden. Zijn moeite loonde: hij kreeg een 9! De juf nam mij vanmorgen nog even apart en vertelde mij dat het haar opviel dat mijn zoon zo vreselijk lenig, snel en wendbaar is. Of ik hem niet op atletiek wilde doen? Inderdaad is dat al een tijdje het plan (ooit maakte hij kenbaar "op speerwerpen" te willen gaan) maar om een of andere reden is het er nog niet van gekomen. Thuis een beginnetje gemaakt met verder opruimen toen buurvrouw Wynona op de koffie kwam. Na de lunchafspraak die volgde op haar bezoek nog even verder gegaan met m'n huisje lichter maken: kilo's papier zijn weer verdwenen naar de papierbak en de oorspronkelijke kleur van de keukenvloer komt langzaamaan in zicht...

Ook buurvrouw Angélique viel het op dat ons huisje een beetje was opgeknapt. Na elkaar een paar weken gemist te hebben konden wij vanmiddag onder een kopje koffie eindelijk in levende lijve bijkletsen. Ongelooflijk eigenlijk hoeveel een mens in luttele weken meemaakt.

De buurtbewoners maakten ook wat mee vandaag: verschillende kraakpanden werden ontruimd en uiteraard ging dat gepaard met veel machtsvertoon. Je kunt ook simpelweg met twee geuniformeerde agenten aanbellen en krakers verzoeken het pand te verlaten maar daarmee haal je de krant niet. Het spelletje werkt twee kanten op: ook de krakers kunnen zo aandacht voor hun zaak vragen, verfbommetjes smijten en verongelijkt in de lens van de camera's van de toegesnelde lokale omroep kijken.

Zo gaat dat nu eenmaal: het is een normale menselijke eigenschap dat mensen zich gedragen zoals zij worden behandeld maar niet iedereen heeft dat nog door...

Inmiddels beginnen de nieuwe deelraadsleden van Amsterdam-Westerpark wel een beetje door te krijgen hoe het politiek proces verloopt. De start van de cursus vanavond (of eigenlijk gisteravond voor diegenen die wenschen zich fysiek intiem met een mier te onderhouden) wierp enig licht op de zaak Kennismaking met (duo)raadsleden werd voortgezet en bovendien werden wij voorgesteld aan de diverse sectorhoofden en de bodes.

Een nuttige avond derhalve. Dat schijnt het ook geweest te zijn in het restaurant waar eerder op de avond het twee-maandelijkse werkoverleg van m'n reguliere baan plaatsvond. Dat heb ik dus helaas moeten missen.

Andermaal doe ik zo dadelijk een poging om niet te veel slaap te hoeven missen.

Aldus eindigde voor mij de eerste dag van de (Linkse?) lente...

maandag, maart 20, 2006

Winter

Winter

Vandaag is het drie jaar geleden dat Amerika is begonnen met de "bevrijding" van Irak. Miljarden zijn uitgegeven
om de bevolking van Irak te bevrijden van de dictator die daar vermoedelijk met hulp van de VS zelf als leider van het land in het zadel is geholpen. Miljarden zijn uitgegeven om ruim 70 procent van de Iraakse oliehandel in Amerikaanse handen te krijgen. Het kostte miljarden om ruim dertigduizend burgers onvrijwillig naar gene zijde te helpen. Hoeveel miljarden kost het nog voordat iemand een einde maakt aan deze waanzin?

Sommigen mensen roepen uit dat het waanzin is wanneer ik ze vertel dat een normale maandag er voor mij als volgt uitziet: Om half acht opstaan, ontbijt en lunch bereiden; ontbijten, zoon naar school brengen, koffie drinken met buurvrouw of boodschappen doen; werken van half tien tot zeven. Half acht thuiskomen, koken, eten en kwart voor acht de deur uit; relaxen terwijl m'n zoon karateles krijgt en teruglopen naar huis (ongeveer vijfentwintig minuten). Als laatste blijft er ongeveer een uurtje of twee voor het huishouden, voorbereiden voor deze of gene vergadering, half uurtje lezen en dan voor middernacht naar bed. Zo ging het ook vandaag en zo...
...zo eindigt voor mij de laatste dag van de winter.