Vind blogstukjes van mij op onderwerp:

Elke zondag een persoonlijk weekoverzicht, elke dinsdag wat goed nieuws met een paar katten, elke woensdag een overweging en elke vrijdag een verhaaltje.

Mijn verhalenbundels zijn te koop via Bol.com én via Lulu.com!

Als u mijn stukjes de moeite waard vindt, kunt u een blogdonatie
verrichten. Elke bijdrage is welkom!

zaterdag, februari 07, 2004

Geluk





Heb gisteren keurig antwoord gekregen op mijn e-mail aan Frits Bolkestein, Europarlementariër. (Valt mij opeens op dat de laatste vijf letters van dat woord een beetje negatieve klank hebben...). Ik vroeg hem hoe hij het Europese standpunt gaat verdedigen in verband met het CAPPS II-projekt.
In de brief wordt mij bezworen dat de gegevens die tot nu toe door de Amerikanen zijn verzameld van Europese vliegtuig-passagiers uitsluitend zullen worden gebruikt voor het testen van het nieuwe systeem en absoluut niet zullen worden doorverkocht of voor andere doeleinden dan het testen worden verzameld. Na de test zullen de privé-gegevens van deze duizenden mensen (die nooit toestemming hebben verleend tot het gebruik van hun data)
worden vernietigd. Precies wat ik hem voorstelde om over te brengen tijdens de besprekingen! Zo verzekert mij de secretaresse van de directeur van de EU die reageerde op mijn bericht aan de heer Bolkestein. Dat zal dan wel zo zijn, denk ik dan. Maar helemaal gerust ben ik er niet op...




Had gistermorgen niet zoveel omhanden en heb daarom de tijd genomen om
'ns lekker te filosoferen met Diederik en klessebessen met buurvrouw Janine.
Op het werk was het druk maar beregezellig. Van mijn lieftallige collega Jennifer mocht ik iets eerder weg zodat ik wat tijd overhield om de boel in huis'ns lekker om te gooien met de hulp van Ferdinand. Buurvrouw Angélique vergezelde ons tijdens het avondeten en was er nog toen goede vriend Wolkewietje zich kwam laven aan het door hem zelf meegebrachte bier. Een fijne dag, derhalve.

Hedenmorgen werd die gecontinueerd met het fijn wakker worden in gezelschap van m'n zoon en m'n beste vriend. Buurvrouw Johanna kwam even een kopje koffie drinken en voordat ik schaatsen ben gaan kijken (de dames op de drie kilometer) zijn Superfer en ik de stad in geweest voor wat kadootjes. Ik fluisterde hem in dat hij mocht afdingen op zijn nieuwe lasergun waarop hij aan de marktverkoopmeneer vroeg:"Doet U't ook voor twee?" en inderdaad. Even later bij de aanschaf van een vers keycord (wat men ooit "touwtje om de nek" placht te noemen) kreeg hij een hele euro korting na een hoop geklets en gelach met de verkoper. Ik ben zoooo trots op die jongen...
Voor mezelf kocht ik de cd "Postcards from Downtown" van Dayna Kurtz.
Tweedehands notabene en dat terwijl ik al zeker een jaar op zoek was!

Vol van geluk en liefde vervolgt zich dit weekeinde.

vrijdag, februari 06, 2004

Stoeien



Alweer de nummer één-positie gehaald met een zoekterm. Dit maal is het namen OR dictators. Hoe komt een mens er op?




Op 86-jarige leeftijd is Fiep Westendorp overleden. Naar aanleiding van de verhalen van Annie M.G. Schmidt gaf zij ondermeer vorm aan Jip en Janneke en Pluk van de Petteflet. Van dat laatste figuurtje schijnt tegenwoordig een musical te draaien. Weet iemand toevallig ook waar? Want als het maar half zo leuk is als Nijntje, de Musical was wil ik er graag heen. Desnoods mét m'n kinderen...;-)




Het oudergesprek dat ik gisteren voerde met groepsleidster Jade (niet uit te spreken als "Djeeet" doch als "Jôade". Op se ômsterdôms duss.) over de verrichtingen van Ferdinand de Eerste, Toekomstig Pasja van Groot Amsterdam en direkt Omliggende Gebiedsdelen verliep zoals verwacht:
Hij is zeer zelfstandig, bezit een groot rechtvaardigheidsgevoel, iedereen vindt hem aardig en vaak is hij ronduit saai. In zoverre dat hij zich buiten groepsaktiviteiten houdt. Vanwege dat gesprek was ik iets later op m'n werk waar ik betrokken raakte bij meerdere stoeipartijen die ik besloot te zien als opwarmertje voor de Pencak Silat training van later op de avond. Daar zou ik de Pencak Silat Empat Banding Budi-kalender 2004 ontvangen met daarop foto's van ons cluppie mensen. Errug geestig.


Maar eerst moest m'n zoon worden opgehaald van Maurits bij wie hij na school was wezen spelen. De kinderen waren nog volop in hun spel dus nam ik de gelegenheid te baat om eens met Andrea, Maurits' moeder bij te kletsen.
Onderweg naar huis genoot de Ferman zichtbaar van de in zijn gelaat striemende regen én een hoorntje softijs. 't Is een bijzonder joch, Chriet. En dat is-ie.