Vind blogstukjes van mij op onderwerp:

Elke zondag een persoonlijk weekoverzicht, elke dinsdag wat goed nieuws met een paar katten, elke woensdag een overweging en elke vrijdag een verhaaltje.

Mijn verhalenbundels zijn te koop via Bol.com én via Lulu.com!

Als u mijn stukjes de moeite waard vindt, kunt u een blogdonatie
verrichten. Elke bijdrage is welkom!

dinsdag, november 11, 2003

Dankzij m'n stukje van vanochtend weer een nieuw grappig clubje ontdekt.
Het noemt zichzelf "NieuwRechts". Eén van haar wapenfeiten is de oprichting van een "Meldpunt Discriminatie Nederlanders." Komisch.


Net zo komisch als het busje van Oudkerk. Dat vervoert mensen zonder baan naar de plantages van vriendjes van Rob. Zijn ze niet geschikt om daar te werken dan krijgen ze gewoon minder eten. Nèt niet voldoende. Dit omdat de Amsterdamse wethouder van asociale zaken het geven van zweepslagen mensonterend vindt. Aardig, niet?
Nou, meneer de wethoudert: persoonlijk zit ik liever op m'n knieën in de kelders van Wasteland dan dat ik de vrije buitenwereld moet bekijken door het raampje in één van uw busjes.
Ook buren Debbie & Billy konden niet ontsnappen aan de Sinte Maarten activiteiten van de Ferman.
Op het moment dat hij bij hen aanbelde wilden zij ontsnappen. Helaas...Ferdinand blokkeerde de voordeur met zijn lijf en gezang en buurman Billy moest snel wat snoepgoed regelen. Dit werd toegevoegd aan de zak van ruim een kilo die m'n zoon al had verzameld en waarvan hij even later een deel zou afstaan aan Eva en Dayna, de dochters van buurvrouw Miriam. Andere buren die werden lastiggevallen waren Dudo en Johanna. Deze laatste is nu net gearriveerd in verband met haar bezoekregeling. Dat geeft mij even de tijd om U te verhalen van de gebeurtenissen van de dag.




Thura kwam lekker koffie maken en buurvrouw Angèlique kwam meehelpen met opdrinken. Tevens had Thura voor oliebollen gezorgd en aangezien Noah de zijne niet bliefte bleef er dus eentje over voor de buurvrouw die zich er met duidelijke tegenzin (NOT) over ontfermde.




Op het werk voelden mijn collega en ik ons als een soort Carlo en Irene die probeerden een Kuip vol kinders onder de duim te houden. We weten (wijtten?) het maar aan het naderende feest van Sint Maarten. Dat was ook dit jaar onder de bezielende leiding van "Meneer Kees" van buurthuis "De Havelaar" weer een grandioos succes. Zowel voor de kinders, hun ouders en een afvaardiging van daklozen uit de buurt was er al naar gelang warme chocolademelk, koffie en (vegetarische) soep met broodjes.
Een en ander werd gelardeerd met live-muziek en veel vrolijkheid.
Uiteraard weer een paar bekenden uit verschillende hoeken en gaten van mijn verleden en heden ontmoet.


Een ernstig prettige dag dus weer.