Vind blogstukjes van mij op onderwerp:

Elke zondag een persoonlijk weekoverzicht, elke dinsdag wat goed nieuws met een paar katten, elke woensdag een overweging en elke vrijdag een verhaaltje.

Mijn verhalenbundels zijn te koop via Bol.com én via Lulu.com!

Als u mijn stukjes de moeite waard vindt, kunt u een blogdonatie
verrichten. Elke bijdrage is welkom!

maandag, augustus 11, 2003

Onderweg naar school voor de eerste dag in groep vier stelde ik m'n zoon een vraag in het kader
van de dagelijkse les "Filosoferen met Ferdinand":
"Denk jij dat Atlantis echt heeft bestaan?"
Hij dacht even diep na en zei toen:"Atlantis zelf wel maar de verhalen er omheen niet."
't Is een goed joch.
Vandaag maar weer'ns een paar leuke zoektermen:
"liefdes +berichtjes +volle +maan" en
"gratis+beyblade+spelletjes+die+moeten+lukken"
Het ziet er naar uit dat mijn Mentos-avontuur nog niet is afgelopen:
In ieder geval gaat het team nog kauwgumpjes uitdelen tijdens Mysteryland op 23 augustus. Leuk he?
M'n broer gaat met z'n gezin verhuizen naar Delfgauw omdat het daar zo lekker rustig is en nooit wat gebeurt. Ha!
Behalve dan dat er mensen worden overgoten met benzine en in de hens worden gestoken...
Arnold Schwarzenegger heeft 't goed aangepakt door voor zijn bekendmaking "Ik wil goeverneur worden"
naar Irak te zijn geweest om de aldaar gelegerde manschappen toe te spreken en te eindigen
met "I'll be back." Wat die arme stukjes kanonnevoer niet weten is
dat hij erachteraan dacht: "I'll be back as governor to attend your funerals".
De Russen hebben de Amerikanen weer'ns verslagen: nu door het eerste ruimtehuwelijk te voltrekken.
Henk Bakker senior, een Amsterdams gemeenteraadslid en aanbidder van Pim Fortuyn, klaagt het Parool aan omdat zijn goede naam geschaad zou zijn. Correct me if I'm wrong maar je goede naam kan toch alleen worden geschaad als
je die hebt? De heer Bakker is ondermeer bekend van de uitspraak:"Ik heb m'n vrouw helemaal niet gemolesteerd!
En trouwens, ze had't verdiend..."
Ben benieuwd naar de samenwerking tussen mijn karakter in "The Rocky Horror Picture Show" en m'n nieuwe Janet.
De oude en nieuwe Janet verhouden zich qua postuur ongeveer als Roseanne Barr staat tot Cameron Diaz dus dat wordt
ff wennen....
Vanochtend Pieter bijgestaan in computer-problemen en narigheid met instanties en z'n ex.
Voor hem ook wel even zo prettig om het erover te kunnen hebben met een lotgenoot.
Behalve hem steunen zit m'n dag zo vol dat ik geen kans zag naar Schiphol af te reizen om Dani
op te wachten. Gelukkig hoefde zij niet verdwaasd om zich heen te kijken bij de uitgang en in haar eentje het besef "Ik ben terug" tot zich door te laten dringen...
Bij thuiskomst zag ik buurman Joe op de hoek staan wachten. Zijn gasten hadden niet alleen de sleutel van zijn
huis maar waren ook in geen velden of wegen te bekennen.
Hij was errug opgelucht toen ik hem een bezoekje aan mijn toilet aanbood...
Vanochtend genoten van de aanwezigheid van diverse bekenden op school.
Heb ze wel een beetje gemist, hoor: Harrie, Aoife, Henk-Jan en noem ze maar allemaal op.
Het leven herneemt haar normale loop en ik ben happy ondanks de heersende hittegolf en het blijkbaar
bijbehorende dreigend energietekort.
Gisteren een genoeglijke avond mogen beleven in een lokale kroeg, met eigenaren Danny & Wendy, bardame Nidi (bardame Liz is op vakantie in haar homeland) en ene Tobias. Met hem en natuurlijk Heer Wolkewietje zitten kletsen
over zaken des levens aangaande zoals vrouwen, drank en dood. Zo kwam er ook een aantal alleraardige grafschriften voorbij. Thuisgekomen hield het filosoferen niet op tot den oogjes vanzelf sloten om vanmorgen op een welhaast onchristelijk tijdstip plotsklaps te openen op de klanken van een telefoonbel. Daniëlle verontschuldigde zich al snel
voor het wakker bellen van ondergetekende die haar vrijwel onmiddelijk vergaf voor deze "wandaad". Let wel: "vrijwel". Daar zit een subtiel verschil...;-). Vijf minuten later weder door slaap overmand om tien minuten later te worden gewekt uit een spannende droom die ik mij niet meer kan herinneren. De deurbel was deze keer de schuldige doch voordat ik een en ander besefte stond er al niemand meer aan de deur. Gelukkig nog moe genoeg om wederom af te zakken naar dromenland.
Wéér de deurbel en wéér te laat. Na tien minuten rusteloos woelen in slaap gevallen om vrijwel meteen te worden gewekt
door een luid gebonk op de ruiten. Buurvrouw Johanna maakte duidelijk dat zij te vroeg was voor haar afspraak.
Aangezien Superfer bij oma vertoefde heb ik haar daar naar toe verwezen. Zij en Ferd schijnen zich volgens laatstgenoemde uitstekend te hebben vermaakt.
Door alle commotie ende ellende arriveerde ik een half uur te laat ten huize van Janinel alwaar was besloten
tot een Rocky Horror Cast-bijeenkomst. Het werd een fijne middag met kadootjes voor Marieken, onze onvolprezen regisseuse en Marije (de nieuwe Janet). Bovendien is er een slachtoffer gevonden voor de rol van Riff Raff: Tjeerd.
Helaas te weinig tijd om met de rest te kunnen gaan verjaarsborrelen want het was tijd om Ferd bij oma vandaan te halen om samen met hem het tuinfeest van Carmen en Eef bij te wonen. Onderweg naar oma kwam ik nog buurman Joe tegen die ik gisteravond voor het eerst sprak toen hij aanbelde en mij vroeg hoe zijn Duitse gasten op zondag een parkeervergunning voor een week konden verkrijgen...In het volkstuinencomplex staat het kleine paleisje dat Carmen en Eef het hunne kunnen noemen. Daar maakten Fer en ik (opnieuw) kennis met Carmen's zus, hun moeder en diens zus. Zo ook met Vera, die in langvervlogen tijden kamermeid was in een kasteel waar ik de pias uithing. Bovendien bleek een vriend van Carmen een buurtgenoot van mij te zijn...:-(
Op tijd thuis gekomen om in de tijd die mij reste voor de komst van de kaartclub-leden te vernemen hoe laat Dani's vliegtuig morgen behoort te landen; dat Thura langs had willen komen; Ferd te voeden ende te wassen en met buurvrouw Miriam
afspraken te maken betreffende de verzorging van haar katten tijdens haar afwezigheid wegens haar aanstaande vakantie. Bas kwam binnen terwijl ik m'n laatste paar mailtjes aan het beantwoorden was. Niet veel later werd hij gevolgd door buurvrouw Angèlique die een meewarig glimlachende Vincent als een trofee achter zich meetroonde. Eén en ander ontpopte zich tot een heus grootschalig kussengevecht met m'n zoon als stralend mik...eh...middelpunt. Bij wijze van crescendo deden buurvrouw A en ik wat geïmproviseerde Pilates-oefeningen
op de vrolijke klanken van "Micky", zo leuk ingezongen door Toni Basil.
Morgen beginnen de scholen weer en nu ben ik moe.