Net terug van het feestje in Utrecht. Was gelukkig voor de duur van de nacht gekoppeld aan een bijzonder aardige jongedame.
En nee, ze is geen buurvrouw: ze woont maar liefst twee hele straten verderop...De muziek was niet helemaal mijn smaak en 't was erg koud in de hallen. Met name voor de dames-die schaarser gekleed gingen dan de heren-vrij onplezierig. Maar als je met een leuk team werkt maakt dat een hoop goed. Nog niets van Janine gehoord. Dat betekent dat ik eerst met Fer naar de plek ga waar zij en ik hebben afgesproken om haar op te vangen voor ik hem wegbreng naar z'n feestje. Morgenochtend komt oma hem brengen zodat ik een uurtje langer in m'n bedje kan blijven liggen. lief van haar he? Om een uurtje of tien komt buurvrouw J om met haar zoon te spelen en dan tegen twaalven de deur uit voor het vervolg van de dag. Waren helaas te vroeg weg om Johan Gielen z'n set te zien spelen.
Was in zoverre jammer omdat ik'm graag weer had gezien na die videoclip van hem en z'n maatje Svenson waar ik aan mocht meedoen:"I know what you did". Ook dat was een errug leuke ervaring. Morgenavond komt Thura voor ons koken. Ben benieuwd
wat zij voor ons in petto heeft. Denk dat ik 't kaartavondje voor morgen maar afbel ivm het toch wel weer drukke programma van dit weekend. Zovel energie kan ik niet meer opbrengen. Wordt toch al een dagje ouder...;-)

"Als Irak's export no. 1 nou eens broccoli was?" "Don't come home in a bag, dad" Waren een paar van de vele kreten op de demonstratie waar ik zojuist van thuis kom.
Een machtig gevoel doorstroomt je wezen als je deel uitmaakt van zo'n grote groep mensen die solidair zijn. Bijvoorbeeld als de "wave" van geluid door de menigte waart. Dit zal toch een signaal moeten zijn voor Blair en zijn medestanders dat er zovelen zijn
die geen oorlog willen. "Ja", hoor je hem al zeggen "maar meer mensen liepen niet mee en die zijn dus voor een oorlog."
Een onzinnig argument natuurlijk maar wel eentje die de (niet-onafhankelijke) media graag overneemt.
In de menigte was ook, in navolging van de anti-inmenging in Vietnam-betogingen de yell te horen:
"George Bush, Molenaar." Misschien was ik dat zelf wel...
Iets van een heel andere orde: Dayna, het zusje van Eva is vandaag één jaar jong. Gek gevoel: Heb wel eerdere verjaardagen meegemaakt van kinderen, petekinderen en stiefkinderen maar van een "misschien"-kind nog nooit. Ik kan natuurlijk een DNA-test
betalen en er zo voor eens en altijd achterkomen of ze ook Fer's zusje is maar als dat betekent dat ik ook voor haar 150 euro per maand moet betalen om haar af en toe te kunnen zien pas ik daar liever voor. Waarom kan het leven niet wat eenvoudiger zijn?
Wellicht was mijn verste voorouder, een boer uit Transylvanië, gelukkiger met zijn relatief simpele leven dan ik met mijn ingewikkelde.
Toch waag ik het dat te betwijfelen want laten we één ding vooropstellen: IK BEN GELUKKIG!