Elke zondag een persoonlijk weekoverzicht, elke dinsdag wat goed nieuws met een paar katten, elke woensdag een overweging en elke vrijdag een verhaaltje.
Mijn verhalenbundels zijn te koop via Bol.com én via Lulu.com!
Als u mijn stukjes de moeite waard vindt, kunt u een blogdonatie verrichten. Elke bijdrage is welkom!
Een kudde bizons een ravijn in drijven en er dan maar eentje consumeren. Een bos in de fik steken zodat je met minder moeite naar de andere kant kunt komen. In zo kort mogelijke tijd een struik besjes leeg vreten 'omdat dat zo lekker zoet is'. Kortom: 'wij' verschillen helemaal niet zo veel van de oermens die volgens prachtige verhalen 'in volkomen harmonie met de natuur' leefde. Dat deed-ie namelijk niet.
Ook deed de oermens niet zo veel aan persoonlijke hygiëne als wij. Hij stonk. Wilt u nu nog steeds leven als de oermens? Uw kiezen voelen wegrotten, uw kinderen zien sterven aan onbegrijpelijke ziektes en geen paraplu kunnen opsteken als het regent omdat de paraplu nog niet was uitgevonden? Gewoon samen bibberen van de kou in plaats van de thermostaat een kleine draai geven?
Kortom: 'vroeger' was heus niet alles 'beter'. Vind ik.
Pas in de achttiende eeuw begon men zich te schamen voor lichaamsgeur.
Wij lachen graag die lui van vroeger uit omdat zij luchtjes op spoten en hun pruiken poederden om hun lichaamsgeur te maskeren. Maar doen wij niet hetzelfde met parfum en deodorant? Wie heeft bedacht dat wij ons moeten schamen voor onze lichaamsgeur? Zelf vermoed ik dat de miljarden verdienende parfum-industrie daar meer van weet...
Ik kom uit de tijd dat je als man een mietje was als je deo gebruikte. Je had Old Spice en Tabac en dat was het dan wel voor de veel zwetende man. En moet je nu eens kijken in de supermarkt! De PR mensen hebben goed werk verricht want opeens is het stoer en manlijk om met een luchtje op te paraderen.
Zelf paradeer ik graag naakt door mijn huis. Maar niet als mijn zoon er is want dat vindt hij niet leuk. En als er dan een voorbijganger mijn slaapkamer raam in kijkt en ziet dat ik naakt ben? In de eerste plaats: waarom zou iemand de slaapkamer in willen zien van een ander? En hoe erg is het als iemand ontdekt dat ik onder mijn kleren een naakt lichaam verberg? 'O jee, die meneer heeft een piemel!' Snel, bel de krant! Een man met een piemel is natuurlijk een bezienswaardigheid want daar zijn er maar een paar miljard van. Doh!
Wij vinden dat tienerzweet het ergste 'stinkt'. Hier is Nirvana met Smells like Teen Spirit.
In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden.
Goed nieuws! Een Mexicaans bedrijf ontwikkelde een methode om plastic flessen te hergebruiken ZONDER WATER te gebruiken! Fantastisch, niet?
Maneki Neko ligt graag op zijn rug
Zijn broer Zwarte Vlek ligt graag op de bank.
Billy de Kat ligt met kouder weer liever op de bank
dan op zijn kleedje op de grond
Experiment met een blinde poes:
Dankzij de suggestie van een vriend
krijgt u vandaag van mij geen 'lolcat'
maar een 'lolpenguin'
'Vertel op: wie maakte mijn water zo vies?'
In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden.
'Mensen die werkloos zijn, zoals die buitenlanders,
zijn niet nuttig voor de maatschappij.'
- 'Dus jij vindt jezelf niet nuttig?'
'Dat ik werkloos ben komt door die buitenlanders:
zij pikken onze baantjes in!'
-'Dus jij vindt dat buitenlanders moeten werken
en niet mogen werken?'
'Eh...'
Er zijn in Nederland mensen die vinden dat mensen die zij niet kunnen verstaan buitenlanders zijn. Hier is de toch echt zeer Nederlandse band Twarres met Wêr Bisto:
Hier de reactie van minister president Rutte op het nieuws dat steeds meer Nederlanders ontzettend bang zijn voor wat zij niet kennen:
Maandag begon met een veelbelovend sollicitatiegesprek. Ongeveer hier:
Mijn vriendin sprak toevallig iemand van het management die vertelde administratieve ondersteuning te kunnen gebruiken en een afspraak was dus snel gemaakt. Eerst per telefoon en later per e-mail een bevestiging met extra informatie. Het werd een fijn gesprek en stomtoevallig werkte ik ooit met hetzelfde boekhoudsysteem als waar zij mee werken. Er zijn er echt duizenden dus dat was al een mazzeltje. Het zou part-time zijn en ik mocht ook nog eens een autistische jongen onder mijn hoede nemen. Het sloot dus perfect aan op mijn wensen! Zeker wanneer je bedenkt dat het ook nog eens gaat om een idealistische bedrijfsvoering.
Wat men helaas vergeten was te melden in de voorgaande correspondentie is dat het gaat om een 'gratis werkervaringsplek'. Tja, daar heb ik niet veel aan natuurlijk met ruim 20 jaar betaalde werkervaring. Waarom zou ik dan nog onbetaalde werkervaring willen hebben? Wil ik dan echt niet 20 uren per week van mijn tijd en een tientje per week aan reiskosten inleveren om dit bedrijf te helpen? Nou eh...nee dus. Het zou ook vallen onder vrijwilligerswerk en onder die vermaledijde participatiewet mag ik geen vrijwilligerswerk verrichten 'want dan bent u niet beschikbaar voor de arbeidsmarkt'. O ja, en onder de participatiewet moet ik alles doen om te blijven deelnemen aan het arbeidsproces. Bijvoorbeeld door het verrichten van vrijwilligerswerk...
Ik vind het wel gek dat het voor veel mensen blijkbaar erg normaal is om dingen die voor anderen van belang zijn te 'vergeten'. Stel je voor dat je als moeder je kind 'vergeet' te vertellen wie zijn of haar biologische vader is? Dat zou toch raar zijn? Volgens mij is er dan gewoon kwade opzet in het spel. (Onder ons gezegd en gezwegen: ik ken persoonlijk twee gevallen van deze vorm van vergeetachtigheid.)
Gewetensvraag: zou u een baan accepteren als dat betekende dat u voortaan (na aftrek van vaste lasten) €2 per dag te besteden zou hebben in plaats van €2,50?
Gelukkig had ik 's avonds verplicht rust van mijn opgebouwde frustraties. Een beetje naar klassieke muziek luisteren, een beetje in een kaarsvlam staren, lekker eten en dan een drankje doen met een stel heren die ik 'broeders' mag noemen.
Dinsdag werd ik ziek wakker. Alsof ik letterlijk mijn buik vol had van narigheid. Een afspraak 's ochtends moest ik afzeggen. Simpelweg omdat ik de paar euro voor de treinkosten niet heb. Natuurlijk had ik lethargisch de hele dag naar het plafond kunnen staren maar vaste lezers weten dat ik dat niet lang volhoud. Een half uurtje vond ik wel genoeg. Toen ben ik gaan afwassen en aan mijn administratie begonnen. Aan het einde van de dag was ik met steun van mijn vriendin bij de laatste oudergesprekken bij mijn zoon op school. Wij spraken met zijn mentor en met zijn docent Latijn, zijn 'minst favoriete' vak. Eufemistisch uitgedrukt. Daarna gaf ik mijn Lief een klein presentje om even stil te staan bij het feit dat wij (oké, op een paar uren na) precies vier jaren samen zijn als stelletje. Binnenkort gaan wij dat écht vieren. :-D
Verder zat ik mij weer eens druk te maken. Over een 16-jarig meisje dat niet thuis kwam van een avondje stappen en de volgende dag dood werd gevonden op de treinrails. 'Waarom maak jij je zo druk over mensen die je niet kent?' -'Waarom maak jij je zo druk over mensen die niet bestaan?' was mijn repliek tegen de fan van televisie-series die ook wel 'soaps' worden genoemd. Punt is natuurlijk dat iedereen het recht heeft zich druk te maken over wat dan ook. Vind ik. En natuurlijk blijf ik mij druk maken over mensen die vinden dat vluchtelingen best in Syrië kunnen blijven. Die nodig ik graag uit antwoord te geven op de vraag: wil jij écht mensen toewensen in deze hel (Klikken op de link is voor eigen risico) te leven? Wat ben je dan voor een monster? Minister Jeroen Dijsselbloem liegt glashard wanneer hij zegt dat de welvaartsstaat wordt aangetast door de grote hoeveelheid vluchtelingen. Hij beweert bijvoorbeeld dat 'ze allemaal een uitkering hebben en niet werken!' Klein puntje: van Dijsselbloem en zijn coalitiegenoten mógen vluchtelingen niet werken. Hen dus kwalijk nemen dat zij niet werken is niet erg aardig. Maar leest u het hele artikel maar even. http://sargasso.nl/eigen-welvaartsstaat-eerst/ (Waarschuwing voor met name PvdA, VVD- en PVV- stemmers: er staan controleerbare feiten in en het lezen kost een paar minuten van uw kostbare tijd)
Woensdag solliciteerde ik op een deeltijdbaan. Volgende week hoor ik of ik word aangenomen. Aardig detail: deze werkgever keert daadwerkelijk salaris uit en doet dus niet vriendelijk met het weggeven van 'gratis werkervaring'. Een verademing! Op de weg terug naar huis liep ik langs een kralenwinkel en besloot een kapotte ketting te (laten) repareren. Daardoor dacht ik aan de volgende anekdote:
Een vriend van mij ontmoette een leuke dame en ontdekte dat zij graag kralen reeg maar het jammer vond dat er geen kralenwinkel bestond in Amsterdam. Hij zegde zijn baan op en begon een kralenwinkel. Inmiddels zijn ze ruim 20 jaar getrouwd. Very romantisch, non? Ik word blij van zulke verhalen!
Op straat liep ik een vrolijke marktcollega van mijn vriendin tegen het lijf en wist mij zowaar te herinneren hoe haar vader heet hoewel ik haar naam was vergeten. De middag was voor een heftige EMDR-sessie. Niet dat er - bij mijn weten - een andere soort bestaat. Dit keer leerde ik om niet te krampachtig vast te houden aan mijn idealen en niet elk tegenargument voor één van mijn idealen als persoonlijke aanval te beschouwen die koste was kost verdedigd dient te worden. Voortaan ben ik dus geen domme of sterke idealist maar een tactisch idealist! Uitgeput en opgelucht liep ik naar huis. Daar dronk ik even een kopje koffie met buurvrouw Angélique voordat ik een uurtje plat ging en tijdens het eten met mijn zoon een aflevering van een nieuwe favoriete serie keek: Black Mirror spiegelt ons nogal beangstigende scenario's voor over onze nabije toekomst.
Mijn Twitter tijdlijn werd die avond beheerst door een schietpartij in de Amerikaanse stad San Bernardino. Waarom Amerikanen dan de 'hashtag' #SanBernadino gebruiken was mij een raadsel. Tot ik mij realiseerde dat veel Amerikaanse scholen spelling testen hebben afgeschaft 'want de kinderen raakten gedeprimeerd van die lage cijfers.'
Natuurlijk was het 'belangrijk' wat de achtergrond van de daders was. 'Links' en 'rechts' waren al flink aan het speculeren of de daders moslims zouden zijn of 'angry white men'. Alsof dat voor de slachtoffers wat uitmaakt! En dan nog: 'Zie je wel, het waren moslims/katholieken/rednecks/latino's/zwarten/winkelbedienden/Nickelback fans/gameverslaafden, dus álle ...(vul maar in) zijn agressieve idioten. Dát is pas een idioot argument.
Net als: 'Als de slachtoffers een wapen hadden gehad dan hadden zij de daders kunnen ombrengen voordat die 14 mensen doodschoten!' Ja hoor, 'Omdat er zoveel mensen met wapens rondlopen is de beste oplossing om iederéén te bewapenen!' (Alsof je een vuurtje wilt blussen door er benzine overheen te gooien) Niet dat er ter linkerzijde van het politieke spectrum in Amerika geen idioten zijn maar - in mijn ogen althans - maakt 'rechts' het wel érg bont met kul-argumenten. Hier een aardig stukje daarover: https://garlingfiles.wordpress.com/2012/12/20/become-simple-minded-about-gun-control/ (Engels).
Uiteraard waren er ook in Nederland mensen die meteen riepen: 'Het zullen wel weer moslims zijn!' Hier een overzicht van alle grote schietincidenten in de VS sinds de jaren'80: telt u maar even mee hoeveel daarvan zijn uitgevoerd door moslim-extremisten en plaats uw bevindingen in de commentaarsectie. Succes met tellen! Aardig feitje: dit jaar werden ruim 1000 burgers doodgeschoten door Amerikaanse politie agenten. Waar het gaat om het omleggen van burgers doet het Amerikaanse politiekorps het dus stukken beter dan IS en aanverwante groeperingen als 'White supremacists', Joodse extremisten en ontevreden ex-werknemers samen.
Hoe dan ook: erg naar voor met name de slachtoffers en iedereen die - om wat voor reden dan ook - verantwoordelijk wordt gehouden voor het gedrag van de daders. Punt is: als mensen zich agressief willen gedragen dan vinden zij wel een reden. Kijk maar naar de Molukse Treinkapers bijvoorbeeld.
Donderdag werd ik uitgerust wakker en wachtte op bericht over mogelijk toekomstige filmopnames. Helaas is het tegenwoordig de norm dat opdrachtgevers na een eerste contact niets meer van zich laten horen. En niet alleen voor opdrachtgevers helaas. Een heuse psychiater leerde mij (via Twitter) dat wij eigenlijk allemaal voortdurend te maken hebben met waandenkbeelden. Het grootste deel van onze tijd zijn wij bezig onze waandenkbeelden te laten rijmen met onze observaties en ervaringen. Mooi vind ik dat! Net als de pakjes waar de postbode mee kwam: eentje voor mijn zoon die een buurvrouw gisteren weigerde aan te nemen (had zij vast een goede reden voor: misschien wil zij geen vreemde pakjes over de vloer? Wel raar omdat diezelfde buurvrouw vindt dat ik altijd pakjes die voor haar zijn moet aannemen. Maar goed.) en eentje voor mij. Althans, voor mijn fans...;-)
's Middags vertrok ik met mijn vriendin naar Den Haag voor het vieren van ons vier jaar samen zijn. Stomtoevallig had zij onlangs een gratis hotelovernachting-met-ontbijt-en-sauna gewonnen en ik had vrijkaartjes voor de Sinterklaasconference Lief en Laf van Javier Guzmàn in De Leidsche Schouwburg. Dat werd dus genieten! Javier Guzmàn lukte het weer om mensen op een grappige manier aan te zetten tot zelfstandig nadenken en wij genoten van de omgeving en elkaar.
Wij wandelden even over de vernieuwde Pier van Scheveningen
Schoten een 'selfie'. Mét gratis stukje duim!
Zagen een pinguïn in de toiletruimte van het restaurant waar wij aten.
Zaten hier in het theater in Leiden
Genoten van het ontbijt
(En ik wist mij te beheersen door NIET de bordjes bij de eieren hard gekookt' en 'zacht gekookt' bij het buffet om te wisselen en te genieten van de verwonderde blikken van andere hotelgasten. Erg trots op mijzelf!)
En keken even of onze koning en koningin thuis waren.
Deze dag ontving ik drie goede berichten betreffende evenzovele mensen van wie ik hou dus het was voor mij een topdag!
Vrijdag kwamen wij in de middag terug in onze woonplaats en ging ik meteen door naar de Voedselbank en mijn moeder om bij thuiskomst te koken, strijken en eten. Om mij vervolgens te melden voor een gratis bioscoopbezoek. Le tout nouveau Testament (Het allernieuwste testament') is een 'feelgood' film (fans van 'Amélie' zullen deze ook waarderen. Streng gelovige christenen mogelijk iets minder. Wat het voor anderen een aanrader maakt). Na afloop kwamen wij een mede-vakantiegangster tegen die naar de volgende voorstelling kwam. Wij gingen intussen voor een biertje met een portie bitterballen...
Zaterdag hielp ik mijn vriendin op de zogeheten Local Goods Market.
Hier onze kraam. Waar wij mensen uitnodigen de spullen aan te raken.
De Goedheiligman was er óók!
Bij een broodjeszaak om de hoek vroeg een jongedame mij haar groeten over te brengen aan mijn zoon. Zij vroeg het twee keer dus ik heb het maar gedaan.
Tussen de bedrijven door werkte ik thuis even aan een foldertje (in nieuw Nederlands: 'Flyer') voor de Bewonerscommissie en zag ik mijn zoon even. Nu hij in zijn eindexamens kan hij wel een moreel steuntje gebruiken zo nu en dan. Daar ben je tenslotte ook vader voor. Toch?
's Avonds wilden wij eigenlijk vroeg naar bed maar wij keken toch nog even naar de 'slag om de Sinterklaasconferences' tussen cabaretiers Martijn Koning en Javier Guzmán. Na een half uurtje eerstgenoemde te hebben aangehoord was ik persoonlijk blij dat op de andere zender een cabaretier begon die zijn grappen niet uitlegde, er zelf niet meer om lachte dan het publiek en de kijkers een boodschap mee gaf. Wat ons betreft 'won' Guzmán. Overtuigend.
Voor zondag was er slecht weer met veel regen en harde wind voorspeld op de Sundaymarket in Amsterdam. Het viel gelukkig mee hoewel diverse collega's daar anders over dachten en bij een paar rukwinden 's ochtends eieren voor hun geld kozen waardoor er diverse kramen helaas leeg kwamen te staan op de markt.
Een paar jongelui speelden Beatles nummers
en een jonge fan vond die zeer dansbaar
Na vroegtijdig vertrek van de buren namen wij een deel van hun kraam erbij
En verkochten theedozen, theelichthouders en zelfs een paar Spongebunnies!
Zo druk was het bij de kraam vandaag, ondanks wat regen en veel wind!
Mijn vriendin is er iets minder van maar ik hou wel van een stukje romantiek. Hier is Roberta Flack met 'First Time I ever saw your Face'
In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden.
Het is een zwoele lente avond.
De gitarist speelt een lied dat hij alleen kent.
Op een gitaar met vijf snaren.
Een voorbijganger wil hem een muntje toewerpen
maar hij weigert met een wilde hoofdbeweging.
Met meer vuur dan daarvoor speelt hij verder.
Voor wie zullen wij nooit weten.
Wat wij wel weten is dat hij niet speelt voor het geld.
In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden.
Was Sinterklaas ooit een wijze oude man met domme knechten,
tegenwoordig is hij een vergeetachtige schlemiel en zijn zijn helpers
hem zowel fysiek als mentaal ver voorbijgestreefd.
Vroeger was Zwarte Piet vooral eng en moest hij mensen angst in boezemen. Mensen waren - en zijn! - bang voor wie of wat zij niet kennen en mensen kenden in onze contreien geen mensen met een donkere huidskleur. Was het Sinterklaasfeest in Ethiopië ontstaan dan had hij ongetwijfeld een blanke huid gehad. Nu ik het daarover heb: inderdaad zijn er in Afrikaanse culturen feesten waar 'enge mensen en monsters' rondlopen die daadwerkelijk wit geschminkt zijn!
Later werd Zwarte Piet een onhandige knecht die nauwelijks sprak en als hij dat deed met een zwaar accent en nog weer wat later dus de slimme helper van een oude idioot.
Ook idioot vind ik mensen die zeggen een hekel te hebben aan buitenlanders en moslims maar er geen bezwaar tegen hebben een Turkse bisschop (Sint Nicolaas was de bisschop van Myra, Turkije) met Islamitische helpers hun huizen en scholen binnen te laten. (Hallo, Moren waren moslims!)
Over idioot gesproken: welke zinnige vader of moeder laat nog zijn of haar kind bij een Katholieke bisschop op schoot zitten?
Hoe dan ook: het zal kinderen een worst wezen hoe de assistent van De Goede Sint er uit ziet of hoe die doet. Als ze maar snoep en speelgoed krijgen want dankzij de commercie is dat alles waar het Sinterklaasfeest voor velen nog écht om draait.
Een liedje over mensen die écht een sinterklaaspresentje mogen hebben.
Lange Frans en Thé Lau - 'Zing voor me'
Of en hoe u het viert: fijne Sinterklaas! En dan nog even een vraagje: hoe denkt u dat het Sinterklaasfeest er over dertig jaar uit ziet? Dat het in de loop der tijden verandert is een gegeven. Dat gebeurt namelijk met álle tradities.
Naar inmiddels bekend is heeft de Nederlandse overheid in 1977 bewust opdracht gegeven aan zwaarbewapende militairen om een handvol doodsbange (en deels ongewapende) jongemannen van dichtbij lafhartig dood te schieten met meerdere kogels. En heeft daar doelbewust over gelogen tegen de leden van de Tweede Kamer en via hen tegen de bevolking. Men deed het voorkomen dat zwaarbewapende terroristen onschuldige Nederlandse burgers in gijzeling hadden genomen met gebruikmaking van grof geweld. In werkelijkheid ging het om een actie van een paar Zuid-Molukse jongeren om aandacht te vragen voor hun zaak waar de Nederlandse overheid op weigerde in te gaan. Ruim 25 jaar eerder had de Nederlandse regering beloofd hen op te vangen in tijdelijke barakken in afwachting van de vorming van een eigen Zuid-Molukse staat. Later bleek dat onze geweldige regering geen moment lang van plan is geweest die belofte in te lossen. Wat uiteindelijk leidde tot de beruchte 'Treinkaping bij De Punt'.
Leugens
Dankzij afluisterapparatuur wist Minister Dries van Agt al dat de treinkapers geen moment van plan waren hun dreigement (het vermoorden van gijzelaars) uit te voeren. Toch gaf hij de opdracht tot moord met hollow-point munitie. Weliswaar tegen internationale verdragen in maar daar heeft de Nederlandse regering zich nog nooit wat van aangetrokken. Ook die dag niet. Diverse regeringswoordvoerders (waaronder toenmalig minister van Agt die opeens last heeft van zijn geheugen) ontkenden dat de gijzelnemers omkwamen in een kogelregen maar beweerden doodleuk dat zij met 'een enkel gericht schot' zijn uitgeschakeld. Dat de meeste doden meer dan tien wonden hadden bij de autopsie en in één dode zelfs 14 kogels in het lijf zijn aangetroffen dient blijkbaar niet als bewijs van een grove leugen.
Reactie Rutte
Hier de reactie van minister-president Mark Rutte toen hij hoorde dat die Molukkers glashard waren geliquideerd in opdracht van de toenmalige regering:
Goed nieuws voor luie mensen: één afstandsbediening voor alle apparaten in huis...'Homey' komt eraan! Met het - deels spraakgestuurde - apparaat kun je nagenoeg alle apparaten in huis vanaf afstand bedienen. Ideaal voor gehandicapten, zo stel ik mij voor.
Meer goed nieuws is dat er een heleboel toffe mensen zijn in de wereld. Veel meer dan niet-toffe, al lijkt het wel eens anders. Misschien herinnert u zich deze politie agente in Manchester nog? Zij deed in haar eentje aan 'crowd control'. Niet met een tank, een helikopter, een stengun of een waterkanon maar...met een dansje!
Vaste lezers weten misschien dat ik 'iets heb' met pinguïns. Ik vind ze gewoon enorm koel! Mijn doel in het leven (goed, één van mijn doelen) is dan ook dat er op een dag een prachtig groot buitenverblijf voor pinguïns in Amsterdam (de stad waar ik mijn hart aan heb verpand) naar mij wordt vernoemd. Een zeer redelijk levensdoel, toch?
Wie ook van pinguïns houdt is deze man: Alfred Date is 109 jaren jong en besloot pinguïns die slachtoffer waren van een olielek te redden door truitjes voor ze te breien. En zo ziet dat er dan uit:
Billy de kat vindt dat mijn laptop van hem is.
Zwarte Vlek en Maneki Neko proberen samen uit één bakje te eten
terwijl er twee bakjes zijn gevuld.
De zelfgemaakte 'lolcat' van deze week:
'Vrijheid voor iedereen! Behalve voor wie het niet met mij eens is.'
Het kattenliedje van deze week: Cat People van David Bowie
In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden.
Hypnose van Lancôme is het merk mascara dat mijn tandarts gebruikt. Dat ontdekte ik op maandag toen ik bij haar in de stoel lag, omhoog keek en het mij opviel dat haar mascara zo netjes en gelijkmatig over haar wimpers was verdeeld. Uit professionele interesse vroeg ik haar dus naar het merk. Stomtoevallig kwam ik één van de receptionistes tegen toen ik vorig jaar een keer in theater Carré was. De andere receptioniste heeft mij gespot toen ik vorige week in datzelfde theater was. Zij blijkt een vriendin van de vrienden van wie ik het kaartje kreeg! Leuk, niet? The man who could not forget is een interessant boek van Michael Graeme en boek nummer 21 van dit jaar. Natuurlijk lees ik ook kranten en tijdschriften en artikelen die mijn hersenen bereiken via het internet. Ja, misschien ben ik zelfs wel verslaafd aan lezen! Nu ja, aan informatie tot mij nemen dan toch. Ik probeer wel te minderen maar het is niet makkelijk! Ik vind het namelijk erg moeilijk om zomaar iets voor waar aan te nemen, alleen maar omdat het in de krant staat of iemand met enige autoriteit het zegt.
Met muziek van Elvis en The Platters hield ik mij bezig met het schoonmaken van mijn keuken, stofzuigen, nagels knippen, scheren, de was doen....Kortom: de maandag was vooral voor mijn administratie en de verzorging van mijn woning en mijzelf. Ik wilde nog veel meer doen dan ik uiteindelijk gedaan heb maar lijk eindelijk van de druk verlost om maar een leeg takenlijstje te hebben. Dat lukt namelijk nooit dus is alleen maar frustrerend!
's Avonds een heerlijke budgetbespreking gehad van en in mijn vrijmetselaarsloge. Altijd gezellig!
Voor dinsdag was ik van alles van plan: een nieuw (nu ja, de oude van mijn moeder. Uit 1976) wasdroogrek ophangen, een Lego model (Star Wars!) eindelijk eens in elkaar zetten, oude videobanden digitaliseren...dat soort dingen dus. In plaats daarvan oefende ik wat op mijn onlangs gekregen ukelele Een zwaar onderschat instrument! Dat weet ook Eddie Vedder van rockband Pearl Jam:
Ik kreeg mijn eerste ukelele van deze fijne vrienden:
)
Verder leerde ik wat Franse woorden, las een tijdschrift en bracht een bezoek aan de opticien om daarna met mijn vriendin te gaan eten bij mijn schoonvader. Maar niet voordat ik (stiekem natuurlijk want de overheid moet blijven denken dat werklozen zich zielig thuis zitten te vervelen) vrijwilligerswerk verrichtte voor de vrijmetselaars en de bewonerscommissie.
Natuurlijk sloeg ook mijn hart een slag over toen ik leerde van de recente aardverschuiving in Myanmar. Verschrikkelijk lijkt mij dat, langzaam wegzakken in de modder. Nog erger lijkt het mij om te moeten toezien hoe je kinderen worden meegesleurd door een modderstroom, wetend dat de angst in hun ogen het laatste is dat je van ze zult zien. En de angst in jouw ogen het laatste dat zij zien. Het leven is niet altijd eerlijk.
Woensdag was ik 's ochtends bij de huisarts, lunchte ik 's middags (doh!) met een vriendin, werd ik door twee bedrijven uitgenodigd op sollicitatiegesprek te komen en hadden wij 's avonds het verjaardagsetentje van mijn zoon.
Twintig jaren jong is hij inmiddels! Uiteraard kwamen wij er bekenden tegen.
Donderdag bereidde ik mij voor op een gesprek vrijdag met een dame van de gemeente die samen met mij in de papieren zal duiken om te zien in hoeverre mijn schulden bij de gemeente al dan niet vermeende schulden zijn. Sowieso was na dreigen met de Ombudsman mijn 'schuld' opeens al gedaald van €7500 tot €3600. Dat scheelt! Natuurlijk schreef ik ook, waaronder aan mijn allereerste heuse conference. 's Avonds hadden wij een etentje bij vrienden en mocht ik hun zoontje voorlezen uit Dik Trom. Een hele eer! Ik voelde mij dan ook reuzegoed.
Ook omdat ik er niet met het openbaar vervoer heen was gegaan en ook niet als bijrijder in de auto met mijn vriendin...nee, ik was er heen gefietst! Inderdaad: ruim vier kilometer lang liet ik mijn benen rondjes draaien, schakelde ik naar een andere versnelling bij een brug, stond ik doodsangsten uit toen een grote groep fietsers op (voor mij) hoge snelheid invoegde op het fietspad waar ik mij bevond en fietste later weer terug óók! Realiserend dat ik pas een paar weken geleden voor het eerst van mijn leven op straat fietste een hele grote overwinning van diverse angsten. Heerlijk!
Vrijdag kwam ik 's ochtends een vriend tegen op straat. Hij stapte zelfs van zijn fiets af om met mij te kunnen babbelen. Ik was onderweg naar een dame van de gemeente die mij helpt mijn vermeende schuld bij de gemeente te verminderen met hulp van de gemeente. Volgt u het nog? Nou, de gemeente zelf ook niet meer. Daarna snel door naar een psychologe voor een EMDR-sessie. Die was zó heftig dat ik daarna bijna niets meer kon. Behalve dan dat ik nog even mijn wekelijkse portie eten ophaalde bij de Voedselbank, even bij mijn moeder op visite ging, thuis mijn vernieuwde werkplek inrichtte en een foto plaatste op mijn Instagram account. En ik kon er niets aan doen maar moest toch even een brok in mijn keel wegslikken bij de beelden van de herdenking van de aanslagen in Parijs van 13 november.
Zaterdag was ik van plan mijn vriendin te helpen op de Original Market in Leiden maar ik had veel moeite met wakker worden, was rillerig, had spier- en keelpijn...kortom, ik was niet topfit. Verre van zelfs. Vermoedelijk door wat er boven kwam tijdens mijn wekelijkse EMDR-sessie. Ik ontdekte dat het overlijden van mijn lieve oma voor mij de 'trigger' was om voortaan aan alles waar ik iets aan kon doen dat ten minste te proberen. Haar dood kon ik niet voorkomen. Ik kon zelfs niet voorkomen dat de mensen in het ziekenhuis mij de kans ontnamen afscheid te nemen van haar ontzielde lichaam.
Een tweede 'dingetje' is dat mensen mij vanaf mijn vroege jeugd vertelden: 'Dat kun je niet, daar ben je veel te klein voor'. En ik ben dat gaan geloven. Sterker nog: ik raakte ervan overtuigd dat het waar was want áls ik dan eens iets voor het eerst probeerde ging het - vooral door de zenuwen - mis en hoorde ik het stemmetje (en niet alleen in mijn hoofd): 'Zie je wel, ik zei je toch dat je het niet kan!'
Punt drie (meer sessies heb ik nog niet gehad) is dat ik volwassenen ben gaan wantrouwen (zou dat verklaren waarom ik zo ontzettend graag met kinderen omga?) want van jongs af aan werd mij van alles beloofd en ik zit nóg te wachten tot die beloftes zijn vervuld. Alsof een belofte aan een kind niets waard is! Daarom ben ik nu nog steeds zo fel wanneer mensen iets beloven en ik later ontdek dat zij dat alleen maar deden om ergens vanaf te zijn. Ik bedacht ook een grapje voor mijn eerste conférence: 'Ik heb geleerd negatieve gedachten om te zetten in positieve daden. Als ik mij verre van blij voel ga ik mijn huis schoonmaken en opruimen. Gisteren werd ik gebeld door mijn ex. Vandaag door VT Wonen.'
Muziek van Nick Cave hielp mij de dag door te komen en mijn vernieuwde werkplek verder in te richten.
Zondag werd onverwacht een echte rustdag. Voor veel mensen schijnt het normaal te zijn om op zondag een beetje uit te slapen en in huis te rommelen maar mijn vaste bezoekers weten dat ik geen 'standaard' (niet beter of slechter maar 'anders') leven leid. De markt in Amsterdam ging niet door vanwege het voorspelde slechte weer, een uitnodiging voor een middagje stappen met vrienden sloeg ik af, evenals een uitnodiging voor een dichtersmiddag en een verjaardag 's avonds. In plaats daarvan zat ik verkouden achter mijn laptop om foto's uit te zoeken, informatie te verzamelen voor toekomstige weblogstukjes, aantekeningen tot verhalen voor komende verhalenbundels te verwerken en tot grappen voor toekomstige conférences. O, en ik leerde dat het Nederlandse 'Ja, en dan is er opeens die klik, hè.' etymologisch sterk verwant is aan het Franse 'Déclic'. Leuk hoor en erg interessant! Vanwege de storm waren er weinig mensen op straat en dat deed mij denken aan de volgende anekdote:
Niets mis met ijsjes eten! Toen mijn zoon nog een zoontje was stond ik eens met hem op de bushalte een ijsje te eten. Midden in een zware sneeuwstorm! Hij was een jaar of vier en zei: 'Lekker weertje hè, pap?' en deed zijn zonnebril op. De andere wachtenden op de bus hadden moeite hun lachen in te houden. Waarom mensen dan niet hardop durven te lachen zal mij altijd een raadsel blijven.
Hier is Nick Cave met To be by your Side
Als cadeautje aan u, mijn waarde lezers, een videoclip die toont dat pop, rock en klassiek wel degelijk samen kunnen gaan:
2Cellos met Thunderstruck
In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden.
Elke morgen liep hij langs het park zonder er ooit naar binnen te gaan.
De man met hondje. Met zijn hondje.
Niemand die zich afvroeg wie hij was want hij was de man met hondje.
Een vaste verschijning in de buurt en immer chagrijnig.
De man met hondje.
Hij had geen hondenzakje of poepschep want 'hij betaalde toch belasting?'.
De man met hondje. Wist niet helemaal hoe het hoorde.
Maar geen hond die zich daar aan stoorde.
Aan het gedrag van de man met hondje.
Vanmorgen zag ik hem weer lopen. De man met hondje.
Met hangende schouders
En zonder hondje.
================
In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden.
Natuurlijk heb ik een mening over wat er momenteel gebeurd in Syrië en de gevolgen van die ongelijke strijd. Maar het is een bijzonder ingewikkelde situatie. Kijkt u maar eens naar dit filmpje dat het conflict in eenvoudige bewoordingen uitlegt. (Engels)
Ik ben er al jaren van overtuigd dat er minder geweld zou zijn als meer mensen serieus werden genomen. Maar dan niet met de nadruk op 'serieus'. Omissie
Het liefst zou ik uren per dag besteden aan het onderzoeken van mijn eigen beweringen. Maar die tijd ontbreekt eenvoudigweg. Zou ik er betaald voor krijgen dan kon ik mijzelf journalist noemen en zou het terecht zijn als iemand mij op de vingers tikt vanwege een omissie in mijn verhaal. Zou u er geld voor over hebben mijn stukjes te lezen wanneer u weet dat de meningen die ik presenteer voor 100% zijn onderbouwd met aantoonbare feiten? Bijvoorbeeld wanneer ik u - compleet met echte argumenten! - vertel dat het Sinterklaasfeest evolueert?
Sinterklaas de schlemiel
Ga maar na: in mijn jeugd was de Sint een wijze man met domme knechten en maar één generatie later is de goedheiligman verworden tot een vergeetachtige schlemiel die wordt bijgestaan door buitenlanders die niet alleen fitter maar zeker ook slimmer zijn dan hij! Op sommige basisscholen mag Zwarte Piet niet meer overdreven zwart zijn 'want sommige kinderen voelen zich daar niet prettig bij.' Tsja, als dat een argument wordt dan wil ik supermarkten verbieden ooit nog muziek van Frans Bauer of The Backstreet Boys te draaien in de gangpaden 'want sommigen voelen zich daar niet prettig bij.'
Ratio
Ik mag hier schrijven wat ik wil en u mag daarop reageren door te zeggen dat u het niet met mij eens bent. Of juist wel. Dat mogen wij zonder daarvoor gestraft te worden met een gewelddadige actie tegen ons persoon! Prachtig, niet? U en ik hebben beiden niet de wijsheid in pacht en proberen elkaar te overtuigen van ons gelijk hoewel wij beiden weten lang niet altijd gelijk te hebben. Meestal gebruiken wij daarbij valide argumenten en soms laten wij ons gevoel de ratio overstijgen. En dat mag gewoon in Nederland! Is dat niet tof?
Liberale democratie
Wij leven in een tijd waarin mensen zeer vrijgevochten zijn, toch? Alles kan en niets is te gek! Er heerst een absolute vrije meningsuiting en iedereen mag doen waar-ie zin in heeft. Prachtige verworvenheden van een liberale democratie en het volk heeft niet voor niets keihard geknokt tegen een belerende overheid!
Sexfilm
Als u dat vindt heb ik toch even een paar kleine vraagjes: wanneer bent u voor het laatst naar een seksfilm in een openbare bioscoop geweest? 'Ja maar ik ben er tegen dat in het openbaar films worden getoond waarin naakte lichamen te zien zijn. Kinderen zouden er rare gedachtes aan over kunnen houden!' Klinkt als een valide argument. Maar mensen laten zien dat het prima is om nog levende mensen in stukken te hakken is prima en dat noemen wij dan gewoon horrorfilms' Er zijn maar weinig mensen die geen plezier beleven aan sex (met een x ja, en niet met ks, wát groene, witte of paarse boekjes mij ook proberen voor te schrijven.) en er zijn maar weinig mensen die daar voor uitkomen. Waarom schamen wij ons voor de mening 'Ja, ik geniet van sex!'? De angst dat anderen zouden kunnen ontdekken dat wij sex fijn vinden gaat erg ver. Zo ver dat de meeste mensen zeggen het een goed idee te vinden dat de overheid de wereldberoemde Ramen op de Amsterdamse Wallen gaat sluiten.
Prostitutie
Zogenaamd als maatregel tegen illegale prostitutie maar feitelijk om te voorkomen dat toeristen zouden kunnen denken dat Amsterdammers genieten van sex. (De echte reden is natuurlijk geld: de overheid kan niet controleren of de dames elk tientje van elke klant netjes opgeven bij de Belastingdienst.) Officiële prostitutie onmogelijk maken zou moeten leiden tot minder illegale prostitutie. Iedereen die écht nadenkt weet natuurlijk dat het tegendeel bereikt zal worden. Meer jonge Poolse meiden zullen naar Nederland worden gelokt onder de pretentie van een wereldberoemd model te worden.
Goed nieuws! Hoewel de krantenkop ('Criminaliteit daalt maar niet onder alle bevolkingsgroepen') anders doet vermoeden vertelt dagblad Trouw ons dat de criminaliteit in alle geledingen van de bevolking daalt!
U ziet mij met Piepke, de huismus van vrienden.
Twee jaar geleden uit het nest gevallen in Spanje, door hen opgeknapt
en niet meer bij hen weg te krijgen.
Hier ziet u Adina. Maar poes Adina zal u nooit zien.
Poes Adina is blind.
Maar rent graag rond en springt op tafels en stoelen.
Zonder ergens tegen aan te stoten! Ze krijgt graag knuffels.
Maakt niet uit van wie.
Actiefoto: vrienden op zoek naar kostuums voor repetitie
en Adina rent op haar vriend Tarzan af na even gezeten
te hebben in een hoge hoed.
En dit is Tarzan. Tarzan is cool!
Het 'kattenliedje' van deze week gaat over Tweety en Sylvester.
Mel Blanc zingt beide rollen:
Goed, niet alle katten in dit kattenlog zijn katten
maar toch sluit ik af met een overweging in de vorm
die u inmiddels van mij kent: een 'lolcat':
'Plaatst u stukjes om gelijk te krijgen of om na te denken?'
(Zelf wil ik graag gelijk krijgen én (mensen laten) nadenken. En u?)
In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden.
In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden.
'Alle buitenlanders zijn stom!' Ongetwijfeld is die bewering waar voor enkele buitenlanders en ik betwijfel dat er buiten Nederland en België geen mensen te vinden zijn die niet kunnen praten. 'Stom' betekent namelijk 'niet kunnen praten', al dan niet met doofheid als oorzaak. Mensen die een hekel hebben aan alle buitenlanders behalve hun favoriete Marokkaanse voetballer, hun Thaise masseuse, hun Turkse buurvrouw, hun Poolse schilder, hun Duitse auto, hun Surinaamse schoonmaakster, hun Chinese mobieltje, hun Zweedse woonwarenhuis, hun Franse wijn, hun Belgisch bier, hun IJslandse bankrekening, hun Spaanse vakantie, hun Russische wodka, hun Portugese worst, hun Italiaanse ham, hun Amerikaanse vrienden, hun Afrikaanse handgemaakte soepkom en hun Canadese bevrijders noem ik trouwens dom.
Serieus nemen
Mensen die mijn stukjes 'stom' noemen kan ik dan ook niet serieus nemen. Zelfs niet met de nadruk op dat laatste woord want ik ben 'bezet'. Prima wanneer mensen kritiek hebben (al is dat niet leuk. Wie ben ik om dat te ontkennen?) maar laat hen dan met argumenten komen. 'Dat kan ik veel beter' en dan weigeren in te gaan op mijn uitnodiging om een gastlog te schrijven om dat voor de wereld aan te tonen, is geen geldig argument. Net zo min als 'Je bent een [CENSUUR]'. 'Jouw standpunt klopt niet!' Vertel dan ook even waarom niet. Zou fijn zijn.
Wat is 'dom'?
Natuurlijk heeft iedereen een ander idee van wat 'dom' is. Echt domme mensen bestaan natuurlijk niet. Wel mensen die de zaken vanuit een ander perspectief zien. Dat van een zeeslak bijvoorbeeld. Zo vind ik het dom om sportlui exorbitante sommen gelds te doen toekomen voor iets wat gewoon hun werk zou moeten zijn. In mijn - misschien wat simplistische - optiek kunnen met dat geld heel veel meer mensen geholpen worden dan de lokale dealer van exclusieve sportauto's.
Honkballer Stanton tekende onlangs een contract voor 325 miljoen dollar (Engels). In ruil daarvoor verplicht hij zich de komende 13 jaren bij dezelfde club te blijven spelen. Tot een andere club zijn contract afkoopt natuurlijk. Intussen stierven op de dag dat hij dat contract tekende zo'n 35.000 mensen van de honger.
Hier de reactie van onze bijzonder daadkrachtige minister president Rutte op het feit dat er per dag meer mensen doodgaan aan honger dan per jaar door terrorisme:
Even iets heel anders. Dit stukje zou u eigenlijk moeten horen met een koptelefoon op:
Deze week besloot ik definitief geen tijd meer te steken in mensen die mij meer energie kosten dan opleveren. Mensen die toezeggingen doen, zich daar niet aan houden en ook na diverse herinneringen aan de gemaakte afspraak besluiten dat zij mij en mijn wensen volledig mogen negeren. Ik vind dat bijzonder respectloos. Vooral wanneer zij denken dat ik de smoesjes 'O, maar ik had het zo druk' en 'Goh, helemaal vergeten!' en 'Ik had even geen internet', 'Jouw e-mail is in mijn spamfolder terecht gekomen en mijn voicemail deed raar' en 'waarom heb je mij maar twee herinneringen gestuurd?' nog geloof.
En over geloof gesproken: welke groep pleegt 98% van alle terroristische aanslagen in Europa? Eerst gokken, dan pas klikken op deze link met het antwoord op die vraag. Laat uw gok achter in het commentaarpaneel. Wie het dichtst bij het goede antwoord zit ontvangt een goed gevoel. PVV-aanhangers hebben trouwens een oplossing bedacht tegen het probleem van mensen die met geweren rondlopen: laat álle mensen met een geweer rondlopen!
Persoonlijk vind ik mijn oplossing leuker én realistischer: overheden zijn het er over eens dat alle politie agenten 'good guys' zijn. Is het dan niet handig om gewoon van alle mensen die er zijn politie agenten te maken? Die opleiding kost minder geld dan het bestrijden van terroristen momenteel kost én die terroristen zijn er niet meer want ook zij zijn politie agent geworden!
Maandag verbaasde ik mij nog over de soms wat felle reacties naar aanleiding van de afschuwelijke aanslagen in Parijs van vrijdag de dertiende. Ik was ook wat van slag bij het vernemen van het nieuws dat een vriend is overleden. Keurig 86 jaar oud geworden, hoor. Maar toch naar.
Daarnaast:
Folders lopen: 2,5 uren
E-mail en social media: 1,5 uren
Huishouden: 2,5 uren
Overleg ivm administratie vrijwilligerswerk: 3 uren
Filosoferen in groepsverband bij de lokale vrijmetselaars: 3 uren
Totale reistijd: 1,5 uren
Televisie kijken: 1 uur
Schrijven: 1,5 uren
Slapen: 7,5 uren
En dan maar duimen dat dat opgeteld 24 uren is...
Dinsdag keken mensen op straat mij wat meewarig aan. Misschien omdat ik na mijn zangles hardop mijn oefeningen liep te doen. Vandaag leerde ik 'inhalare la voce'; de stem naar binnen richten. Ik solliciteerde deze winderige dag op een passende vacature en las op internet: 'Wie geen baan kan vinden is lui want zoekt niet hard genoeg.' Eenvoudig feit: er zijn momenteel ongeveer een miljoen mensen in Nederland op zoek naar werk en ongeveer 100.000 vacatures. Een aantal van die vacatures is vals: niets meer dan een wettelijke verplichting van vele bedrijven om met enige regelmaat een vacature te plaatsen. Maar stel dat dat niet zo is: zou harder zoeken dan opeens het aantal beschikbare banen vertienvoudigen? Ik denk van niet.
Ook maakte ik mijn keukenkastjes schoon. Maar alleen de buitenkant. De sokken die ik die dag droeg gooide ik weg: de rek was er uit waardoor één sok voortdurend van mijn enkel afgleed en onder mijn hiel opkrulde. Erg irritant.
Hannover
Verder verbaasde ik mij over de terreurdreiging in Hannover. Er werd een onbeheerde koffer gezien bij een voetbalstadion. Onmiddellijk werd de hele stad in staat van paraatheid gebracht. Volgens De Telegraaf was er een bomauto gevonden 'die leek op een ambulance'. Dat bleek niet zo te zijn maar De Krant van Ingeslapen Nederland plaatste geen rectificatie 'want het had gekund, hoor!' Ooit controleerden journalisten een bericht op waarheid voordat men het de wereld in slingerde. Maar dat lijkt iets van vroeger. Begrijpelijk maar naar mijn idee een tikkie overtrokken reactie. Ik hoop niet dat vanaf nu iedereen die een onbeheerde vuilniszak aan de kant van de weg ziet staan de politie belt.
In de ochtend hielp ik een vriend met een computer akkefietje waarbij hij mij trakteerde op een bak koffie en een gezellig praatje. 's Avonds sprak ik even met buurvrouw Rati.
Woensdag had ik mij voorgenomen lekker niets te doen. Ik verstuurde dus maar een stuk of acht mailtjes, belde maar drie mensen, stuurde er vier een sms bericht en stuurde er twee een privé bericht via Facebook. Ik probeerde van losse aantekeningen een paar hele grappen te maken voor mijn eerste heuse conference en schreef een ouderwetse sollicitatiebrief. U weet wel: op papier, met een pasfoto erbij. Het geheel in een enveloppe, postzegel erop en in de brievenbus. Ik maakte een foto-verhalenboekje en verplaatste wat meubels. Waarna ik nog wat meer moest schoonmaken. Verder deed ik wat onderzoek ten bate van de Bewonerscommissie en maakte ik een wandeling van een uurtje. Even uitwaaien. Voor de lunch maakte ik een broodje ham/ei. Twee stuks. En ik babbelde wat met buurvrouw Winonah.
Tolerantie
Anderen wisten het misschien al eerder maar ik ontdekte deze dag dat verreweg de meeste mensen alleen maar gelijk willen hebben met de berichten die zij op internet plaatsen. Ik schijn een uitzondering te zijn die graag een discussie heeft. De meesten willen alleen maar als reactie lezen: 'Goh, wat erg!' 'O, wat herkenbaar!' 'Ja, vind ik ook!' en 'Wat goed van je!' Natuurlijk is dat hun goed recht maar het wordt lastig als mensen in een stukje (op Facebook, Twitter of hun weblog) vragen: 'Wat vind jij daar nu van?' en blijkbaar geen eerlijk antwoord wensen maar alleen maar 'Nou, ik vind dat je helemaal gelijk hebt, hoor!' als antwoord accepteren. Mensen die het niet met hen eens zijn of van hen vragen hun mening te beargumenteren worden niet getolereerd. Sterker nog: iemand plaatste het bericht 'Waarom blazen ze geen dingen op in hun eigen land?' Ik vroeg 'Welk land bedoel je? Ze zijn namelijk zelf Fransen en Belgen'. Het antwoord was duidelijk: 'Van mij magge mensen als jij aan het gas, vuil terroristenvriendje!' (Niet erg 'ladylike' vond ik deze reactie van een blanke bejaarde dame.)
Anderen nemen het mij kwalijk dat de Franse vlag mijn Facebook profiel foto niet siert. 'Dus jij vindt het niet erg wat er gebeurd is?' Op mijn respons: 'Waarom plaats jij geen foto van een graanhalm om je medeleven te betuigen met die 35.000 mensen die dagelijks omkomen van de honger? Is dat volgens jou niet erg dan?' werd niet gelachen. Heel gek. Dus 130 doden zijn zielig maar 35.000 doden zijn niet zielig. Ik begrijp die discrepantie niet. Is het dan écht alleen maar omdat die 130 voornamelijk blank waren en in een westers land wonen?
Het is duidelijk dat 'tolerantie' voor veel mensen betekent: 'Ik vind iedereen tof die het altijd volledig met mij eens is.' Saai. Maar goed. (Vaste lezers weten dat ik het niet altijd eens ben met een paar collega webloggers maar hen daarom niet minder respecteer. Eerder meer. Met name omdat zij hun mening goed weten te onderbouwen. Met mensen die maar gewoon wat roepen 'want het stond zo in de krant dus het is zo!' heb ik iets meer moeite. Maar ik wens hen evengoed een fijne dag. Want zo ben ik. ;-))
Donderdag plaatste ik een stukje op LinkedIn (Engelstalig), verstuurde ik een hoopgevende sollicitatiebrief en was ik met mijn vriendin en een vriendin te gast op een bijzonder verjaardagsfeestje: dat van Tony Chocolonely.
Begonnen als halve grap in een consumentenprogramma is het in tien jaar tijd uitgegroeid tot het op twee na grootste chocolademerk van Nederland. Het begon allemaal met de vraag: 'Kunt u garanderen dat er geen slavenarbeid aan te pas kwam bij de productie van deze reep?' Stomtoevallig was ik jaren geleden betrokken bij de productie van een filmpje door de jongelui van de Filmacademie:
Ik hou daarvan, die maatschappij kritische aanpak! Omdat geen enkele producent zonder te liegen kon zeggen dat er geen sprake was van slavernij en/of kinderarbeid besloten de programmamakers zelf maar chocoladefabrikant te worden. Zo gezegd, zo gedaan. Mooi voorbeeld van: 'Als je niets doet, zal er niets gebeuren.' Daarom blijf ik ook solliciteren. Zelfs al hebben de 436 brieven tot nu toe niets opgeleverd dan afwijzingen. Áls ik al een reactie ontvang want verreweg de meeste werkgevers hebben geen tijd om te reageren op binnenkomende post.
Vrijdag was ik 's ochtends te gast op het hoofdkantoor van mijn woningcorporatie. Om hen te leren hoe je fatsoenlijk communiceert met bewoners. 'Wij gaan u een CV installatie opdringen. Bijgaand vind u de akkoordverklaring'. Vinden veel mensen niet helemaal netjes. Men stelde het op prijs dat ik de daad bij het woord voegde bij de woorden: 'Volgens mij kan ik dat beter!' in het kader van mijn levensmotto 'Iemand moet er wat aan doen en jij kunt iemand zijn.'
Daarna werd in een EMDR sessie een hele hoop oud zeer opgerakeld maar op een goede manier: als je weet wat je eigenlijk dwars zit kun je er aan werken om het te verwerken en prettiger verder leven. Super toch? Ik schreef weer een sollicitatiebrief, ontdekte dat mijn moeder in het ziekenhuis lag (En 's avonds weer naar huis mocht, na diverse controles. Mijn vriendin was zo lief om haar samen met mij op te halen en thuis te brengen. Hoefde zij niet met de taxi.) en mocht weer een groot voedselpakket ophalen bij de Voedselbank. Dankzij mijn zoon ontdekte ik tijdens het eten een nieuwe serie: Key and Peele. Vermakelijk! Vind ik.
Zaterdag was ik bij vrienden in Rotterdam. Met zes artiesten en een neuroloog, een hond, een mus en een blinde poes, een ukelele en een woonwagen legden wij de basis voor een vers kunstproject. Leuk!
(Tip: kom dinsdagavond terug naar mijn blog voor meer foto's!)
Zondag waren mijn zoon en ik te gast bij de musical Soldaat van Oranje. Een spektakel, sterk gebaseerd op het ware verhaal van een beroemde soldaat ten tijde van de Tweede Wereldoorlog. Indrukwekkend, Ontroerend. Waanzinnig mooi en knap in elkaar gezet decor. Mooi spel. En een prachtige rol voor een heuse Dakota! Cadeau van mijn moeder die zelf al eerder was geweest. Dankjewel, mam!
Deze week staan wij stil bij het overlijden van Rob van Reijn en Armand:
In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden.
In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden.
Mensen vragen mij wel eens of ik het echt meen dat mensen die niets tegen onrecht doen er mede schuldig aan zijn dat het bestaat. 'Ja' zeg ik dan. 'Want zo lang de massa zwijgt zullen mensen blijven lijden.' Terwijl mensen wisten wat er met hun Joodse buren gebeurde deden zij alsof zij niets zagen. Ze hadden er ook geen last van want zij waren immers zelf geen Jood? En trouwens: het was die mensen hun eigen schuld. Moet je maar niet zo dom zijn om als Jood te worden geboren! Wist u trouwens dat vooral Joodse doelen getroffen zijn door de aanslagen in Parijs van vrijdag de dertiende? Gek dat de reguliere media dat niet rapporteren. Zal vast een goede reden voor zijn. Maar goed dat mensen nu beter weten en het nooit zo ver zullen laten komen dat een hele groep over één kam wordt geschoren. Niet? Fout. Vervang nu eens 'Joden' met 'Marokkanen' en vraagt u zich eens af of u hypocrieten kent.
'Alle moslims kwalijk nemen dat er terroristen zijn is als alle blanke Nederlanders kwalijk nemen dat Gordon bestaat'.
Hypocrieten zijn bijvoorbeeld mensen die een hekel hebben aan buitenlanders, behalve wanneer zij zelf buitenlander zijn. Daarom leuk om te lezen wat buitenlanders vinden van buitenlanders: vinden zij dat de grenzen gesloten moeten worden voor vreemdelingen of juist niet?
Porno
In Amerika wordt verreweg de meeste porno gedownload in de meest godvrezende staten. 'Dat gebeurt vast door die twee procent die niet gelovig is!' Ik geloof ook: namelijk dat de meeste mensen die zich in die gebieden christen noemen, hypocriet zijn. Een tikkie gechargeerd misschien maar niet meer dan mensen die roepen: 'Iedereen die niet in God gelooft gaat naar de hel!'
Vredelievende soldaten?
Dat is ook de vermeende plek waar 'de coalitie' in Syrië de man met de bijnaam Jihadi John heen heeft gestuurd. Althans: met een onbemande drone is de vermoedelijke verblijfplaats plat gebombardeerd van een Brit die vocht aan de kant van IS. Of vecht want het is niet zeker dat hij bij de aanval is omgekomen. Maar de Amerikanen vieren het als een overwinning en roepen dat IS een gevoelige slag is toegebracht nu mogelijk een soldaat van dit vijandelijke leger eventueel misschien is omgebracht. 'En dat is maar goed ook want deze soldaat was wellicht van plan in de toekomst nog meer mensen om te brengen!' aldus Engeland. Goh, een soldaat die van plan is oorlog te voeren. Dat kenden wij nog niet. De eigen soldaten zijn natuurlijk van plan om met hun tanks bloemen te bezorgen bij hun vijanden. Toch? En hun bommen zijn niet bedoeld om te exploderen maar om mooi op de schoorsteenmantel te plaatsen. Gewoon, als cadeautje. Toch?
Saoedi-Arabië
Na de aanslagen in Parijs heeft Hollande de 'oorlog met IS' geïntensiveerd. IS wordt militair bijgestaan door Saoedi-Arabië. Saoedi-Arabië koopt wapens van...Frankrijk! (Artikel in het Engels) En zo is het cirkeltje rond. Misschien ligt het aan mij maar gedraagt Frankrijk zich niet een heel klein tikkeltje hypocriet? Geld verdienen aan het leveren van wapens die je daarna zelf bestrijdt waarna de tegenstander nog meer wapens van je gaat kopen? Aan de andere kant kan het ook een bijzonder goed doordachte tactiek zijn: door de wapens aan IS zelf (indirect dan) te leveren weet Frankrijk exact de zwakke plekken in die wapens te vinden.
Slotervaartziekenhuis
Op kleinere schaal was er een ziekenhuisdirectrice - mevrouw Aysel Erdubak - die zichzelf en haar vriend diverse voordeeltjes toebedacht in plaats van te zorgen voor een veilige plek waar mensen prettig beter konden worden. Zo was zij directrice van het door het ziekenhuis (zichzelf dus) ingehuurde callcenter. En dat is nog maar een heel klein deel van de diverse malversaties. Haar gedrag moest worden gecontroleerd door de Raad van Commissarissen van het Amsterdamse Slotervaartziekenhuis maar bestond vooral uit zakenpartners annex persoonlijke vrienden van haar vriend. Zij is inmiddels - en terecht natuurlijk - oneervol ontslagen maar intussen blijft het ziekenhuis illegaal geld binnen halen. Met de productie en distributie van heroïne bijvoorbeeld. Volledig legaal hoor! Behalve dat de controlerende overheidsinstantie 'vergeten' is te beoordelen of er inderdaad geen winst wordt gemaakt 'want een ziekenhuis is geen bedrijf maar een dienstverlenende instelling.' Zo werden miljoenen euro's achterover gedrukt door de directie. En wat doen de overheid en justitie nu dit aan het licht is gekomen? Helemaal niets.
En over hypocrisie gesproken:
God
Stel: uw kinderen hebben honger. Met 80 uren per week werken ontvangt u €120 per maand. U hoort dat er een fijn, vrij, tolerant land is waar zelfs mensen zonder werken €800 per maand ontvangen. Zou u dan toezien hoe uw kinderen sterven van de honger of alles op alles zetten om naar dat 'beloofde land' te komen? Eerlijk antwoord geven graag! Dus zonder u te gedragen als een hypocriete christen die zich er niets van aantrekt dat God - volgens de Bijbel althans - leugenaars veracht.
Zou men Wilders tolereren wanneer hij over christenen zegt wat hij over moslims beweert?
Hier de reactie van Minister President Mark Rutte op het nieuws dat er mensen in Nederland zijn die het liefst de werkkampen heropend zouden zien:
Goed nieuws! De Nederlandse overheid begint langzamerhand te beseffen dat wij moeten overstappen naar meer duurzame methodes van energiewinning dan gaten graven in de planeet en alles wat brandbaar is opmaken. Een goed voorbeeld is de 'Solaroad': een fietspad met zonnepanelen.
Nog maar enkele decennia en dan zijn wij bijna allemaal werkloos en kunnen wij lekker genieten van fietstochtjes en elkaar zonder de druk te voelen om te moeten werken voor een auto en een vakantie die wij zonder dat harde werken niet nodig zouden hebben.
Binnenkort hebben wij als mensen nóg meer vrije tijd dan voorheen. Het aantal vrije uren per dag is de laatste vijftig jaren al enorm toegenomen dus eigenlijk is het heel raar dat wij het steeds 'drukker' hebben. Eerdaags hebben wij helemaal geen smoesjes meer want de robots zijn in opmars! Deze wassen bedden volledig en compleet in maar tien minuutjes. Mooi, toch? Maar ja, wie betaalt straks al die werkloosheidsuitkeringen? Misschien toch maar eens nadenken over een systeem waarin niet alleen mensen met betaald werk 'nuttig' zijn.
Posts
