Vind blogstukjes van mij op onderwerp:

Elke zondag een persoonlijk weekoverzicht, elke dinsdag wat goed nieuws met een paar katten, elke woensdag een overweging en elke vrijdag een verhaaltje.

Mijn verhalenbundels zijn te koop via Bol.com én via Lulu.com!

Als u mijn stukjes de moeite waard vindt, kunt u een blogdonatie
verrichten. Elke bijdrage is welkom!

vrijdag, oktober 18, 2013

Pruik (Een verhaaltje)

Het was een dag als alle andere.
Althans, het léék een dag als alle andere.
Met zijn beker automaatkoffie in de hand
keek hij voorzichtig om zich heen
terwijl hij deed alsof hij in de hete koffie blies.

Wat hij - minder stiekem - eigenlijk gewoon deed.
Er was iets met zijn cheffin vandaag
waar hij niet precies de vinger op kon leggen
en de kantinedame keek hem later die dag aan
alsof hij hier niet thuishoorde
maar hij haalde zijn schouders op,
deed zijn werk naar behoren
en ging op het einde van de dag gewoon naar huis.

Waar hij wisselde van pruik.
=============
Meer lezen? http://www.lulu.com/spotlight/Terrebel
Kans maken op de oorspronkelijke (handgeschreven!) versie van bovenstaand verhaaltje?

Verspreid het verhaaltje (Met hulp van deze link: http://terrebel.blogspot.nl/2013/10/pruik-een-verhaaltje.html) via sociale media en laat mij dat even weten!

woensdag, oktober 16, 2013

Christen

Bellen: Iris, Sharon, Ray, Hester, Lenie, Jessica, Hetty
Schrijven: Stukje Amsterdam Centraal, diverse e-mails aan diverse mensen, boek redigeren, brief Ymere (Klikken=lezen)
Kopen: cadeautje Anne, sleutels SBOW
Doen: kasboek bijwerken, krantenabonnement regelen, cd's rippen
Bovenstaand is mijn takenlijstje. Voor vandaag. Naast een bezoek aan de fysiotherapeut om mijn heup soepeler en sterker te krijgen (met mijn rechterbeen eerst kan ik redelijk makkelijk uit bad stappen, met links nog niet), een bezoek aan het stadsdeelkantoor om mijn nieuwe paspoort op te halen, naast de normale dagelijkse zaken als boodschappen doen, een weblogstukje schrijven en het huishouden doen. En naast het vier uurtjes op kantoor zitten van een vrijwilligersorganisatie.
Als ik dan tussendoor mailtjes krijg met 'STUUR DIT AAN IEDEREEN DOOR WANT MICROSOFT EN NORTON HEBBEN HET BERICHT BEVESTIGD DAT ER EEN HACKER ACTIEF IS!!!! VOOR MEER INFORMATIE: STUUR EEN MAILTJE NAAR EEN POLITIERECHERCHEUR IN GENT!' dan denk ik: 'Joh, moet dat nou?' Even nadenken zorgt ervoor dat je weet dat een échte politierechercheur niet op deze manier iedereen in zijn eigen e-mail adresboek zal lastig vallen. 'Ja maar, die rechercheur bestaat écht!' -'Ongetwijfeld. En Sinterklaas ook. Maar als jij een gedichtje ontvangt dat is ondertekend met 'De Sint', geloof je dan ook dat Sinterklaas hoogst persoonlijk en tussen al zijn drukke werkzaamheden door voor jou persoonlijk een gedicht schrijft in het handschrift van je neef en het op een chocoladeletter plakt?'
Geloof je dan ook dat die aardige mevrouw uit Ghana van jou maar 120 euro nodig heeft zodat zij naar Nederland kan vliegen om samen met jou haar vader's kluis te openen waar 24 miljoen Zwitserse franken in zitten waar jij automatisch de helft van krijgt als jij met haar trouwt?
Lieve, beste, geachte mensen: of je je hersenen nu hebt ontvangen van Onze Lieve Heer of van Charles Darwin persoonlijk...denk na! Alsjeblieft.
Voordat je beslag legt op mensen hun tijd door hen iets te vragen wat je eenvoudig zelf kunt opzoeken (http://www.google.com !), bedenk of je dat zelf prettig zult vinden. Natuurlijk wil je iemand per e-mail wel eens de link sturen naar een leuk filmpje. Maar een uur later verontwaardigd per e-mail vragen waarom hij of zij nog niet op jouw toch o zo leuke mailtje heeft gereageerd is gewoon asociaal. Vind ik.
Wat is eigenlijk (evolutionair of anderszins) het nut van asociaal gedrag? Als voorbeeld: het instappen in de tram gisteren werd mij onmogelijk gemaakt door de mevrouw voor mij die stil stond omdat zij eerst nog een - ongetwijfeld bijzonder belangrijk - tekstberichtje wilde af typen. Ik vroeg haar waarom zij niet eerst instapte en dan pas verder ging zitten sms'en. Een tram vol mensen laten wachten omdat je jezelf verschrikkelijk belangrijk vindt is geen goede manier om vrienden te maken.
Uiteraard moest ik mij met mijn eigen zaken bemoeien waarop ik zei dat het daadwerkelijk mijn zaken zijn als iemand mij doelbewust de weg blokkeert.
En inderdaad: alweer ging het niet om een licht getinte jongeman in een jas met bontkraagje. Volgens de logica van PVV-stemmers die dicteert dat iedereen met een kleurtje moslim is was deze blanke mevrouw een christen.