Wegrijden

Wegrijden

"Primer: what if it actually works" is de titel van het kijkschijfje dat ik voor vanavond heb gehuurd. Een enigszins rustig avondje want mijn zoon is op kamp. Vanmorgen vertrok hij voor een drie-daagse reis naar een jeugdherberg in Soest. Met zijn klas, de juf en de gymjuf. Hij verheugde zich vooral op het fenomeen "dropping"...

Terwijl Ferdinand vrijwillig in een kamp zit zit de 8-jarige Hui tegen zijn wil in kamp Zeist. Dat alles omdat zijn moeder weigert mee te werken aan haar uitzetting naar China, waar zij volgens haar advocaat niet terecht kan.. Terwijl haar zoontje hier is geboren heeft Rita Verdonk besloten dat dat zij terug moet naar China. Die Chinese mevrouw dus en niet Rita Verdonk...

Hoewel een meerderheid van de kamer vindt dat een onschuldig 8-jarig kind niet in een cel thuishoort is mevrouw Verdonk de mening toegedaan dat zij geen andere keus heeft dan de regels opgesteld tijdens de Concentie van Genève hier te negeren. Het zij zo: in een democratie beslist de meerderheid en de minister van Vreemdelingenzaken heeft besloten dat zij in haar eentje de meerderheid vormt. Zie je wel: democratie werkt!

Niet alleen democratie werkt maar ik ook. Nadat ik de Ferman gisteren op gesprek had laten gaan en naar school had gebracht besprak ik het een en ander in verband met de naderende kinderboekenweek om daarna aan het werk te gaan. Later op de dag bracht ik een paar gezellige uurtje door met Superfer waarna de oppas (oma!) kwam en ik met een gerust hart een bij vlagen hectische deelraadsvergadering kon bijwonen ("Soms zijn er negatieve dingen waar je niet blij mee bent."). Even na middernacht was ik thuis en na een beetje bijkletsen met m'n moeder kon ik dromenland opzoeken om vanmorgen vroeg uit de veren te gaan om samen met m'n moeder haar kleinzoon uit te zwaaien. Voor sommige kinderen betekent het schoolkamp-uitje de eerste keer een paar nachtjes weg van paps en mams. Toch wel een emotioneel moment hoor wanneer je de auto's met je kinderen erin luid toeterend door de straat ziet wegrijden...

Louis Prompers

Louis Prompers

"Werkt U in loondienst bij een particulier bedrijf, in overheidsdienst, freelance of heeft U een uitkering?" -"Ja. Op alle vier." -"Hoeveel kinderen heeft U?"-"Erkend, niet-erkend, thuis- of uitwonend, doordeweeks of in het weekend?"

Soms schep ik er genoegen in geïnterviewd te worden...;-)

Misschien moest ook maar eens de verantwoordelijk wethouder geïnterviewd worden omtrent het werkverschaffingsproject bij mij om de hoek. Vorig jaar was de kade volledig gerenoveerd nadat in de praktijk bleek dat-ie te zwak was om een volledig gevulde vrachtwagen te torsen: grote scheuren in wegdek en kademuur waren het gevolg. Een paar maanden terug werd dezelfde straat opengebroken omdat de riolering vervangen moest worden. Wat men ongetwijfeld vorig jaar al wist. Nog geen week nadat de straatstenen weer op hun plaats lagen werden zij losgewrikt omdat er kabels de grond in moesten in verband met bliksemafleiding en letterlijk een dag nadat de straat weer was dichtgehamerd werden de tegels van hun plek gehaald omdat...eh...omdat...eh...dat weet ik nog eigenlijk niet maar het is vast heel nuttig.

Ook nuttig was mijn dag van vandaag. Nadat ik m'n zoon naar school had gebracht (hij is op de schoolfoto gegaan!) maakte ik kennis met het oppaskindje van buurvrouw Angélique. Het werd een gezellig ochtendje bijkletsen en genieten van de fratsen van het drie-jarige oppashummel. Het betreffende adres bleek op looppas te zijn van The Amsterdam Dungeon en zodoende was ik daar mooi op tijd om nog even de was (kostuums!) weg te vouwen alvorens aan te treden op de werkvloer. Na wederom een dagje van hectiek, pret ende jolijt was ik mooi op tijd thuis om een aantal telefoontjes te ontvangen en te plegen. Zo heb ik donderdag een interessante booking voordat ik mag aantreden op ons eigen acteurs-bedrijfsfeest: ik mag weer samenwerken met de aardige dame van de chocomobiel! Bovendien ligt er een leuke opdracht in Frankrijk in het verschiet waarover ik vandaag contact had met een inwoner van Zaltbommel. Verder nadert de datum waarop ik waarschijnlijk auditie mag doen voor een grote speelfilm die in Engeland gedraaid gaat worden met ondermeer Judi Dench, Kevin Spacey en Vince Vaughn. Ik schijn dan zowaar tekst te krijgen en te moeten kunnen vechten waarbij de choreografie in handen is van de choreograaf die verantwoordelijk was voor die van The Matrix-serie. Spannend, hoor!

Spannend wordt ook vast weer de deelraadsvergadering waar ik morgen het een en ander te zeggen zal hebben. Ook daarover was vanavond nog overleg. Ook mocht ik nog een buurman helpen met het invullen van een formulier, een buurvrouw een vriendendienst leveren en ontving ik de opdracht een filosofische verhandeling te schrijven van zo'n twaalf A4-tjes (voor januari 2007 gelukkig, dus ik heb nog even). Natuurlijk ook tijd besteed aan m'n zoon. In zoverre: ik liet hem zijn eigen schooltuin-aardappelen schillen en snijden voor de zelfgebakken frieten die wij als avondeten nuttigden, gelardeerd met enkele wortels uit diezelfde schooltuin. Lekker hoor! Terwijl ik de nodige telefoontjes pleegde en e-mails las en beantwoordde (hoezo zijn mannen slecht in multi-tasken!?) samen met Superfer een aflevering Star Trek gekeken, gevolgd door de documentaire "The Matrix saved my life" op Discovery Channel.

Nu zou het heel mooi zijn als ik voor alle bovengenoemde activiteiten ook nog eens een aardige financiële vergoeding mocht ontvangen maar helaas...belachelijk veel geld krijgen voor een relatief geringe tegenprestatie is slegs aan een enkeling voorbehouden:

Niet alleen Louis Prompers, projectleider van de tunnel onder de A2 maar ook de top van het Amsterdamse vervoerbedrijf GVB ontvangt een hoger salaris dan onze (demisionair?) minister-president. Rijkswaterstaat wilde Prompers per sé hebben en bleek daarom bereid een "marktconfrom" (newspeak voor "exorbitant hoog") salaris uit te keren. Ik vind 1800 euro per dag best wel veel voor een voormalig directeur Stadsontwikkeling & Grondzaken van slegs 56 jaren oud.

Salarissen van ambtenaren die boven dat van een gemiddelde minister uitkomen moeten tegenwoordig openbaar worden gemaakt. Prompers was als ambtenaar 35 jaar in dienst van de gemeente Maastricht maar door zichzelf te verhuren als extern adviseur komt hij onder de openbaarmaak-regeling uit. Slimme jongen, die Louis Prompers.