Vind blogstukjes van mij op onderwerp:

Elke zondag een persoonlijk weekoverzicht, elke dinsdag wat goed nieuws met een paar katten, elke woensdag een overweging en elke vrijdag een verhaaltje.

Mijn verhalenbundels zijn te koop via Bol.com én via Lulu.com!

Als u mijn stukjes de moeite waard vindt, kunt u een blogdonatie
verrichten. Elke bijdrage is welkom!

vrijdag, september 05, 2003

De zoektermen voor vandaag:
Nummer één bij Ilse...wauw! Dat ik dit nog mag meemaken...
"blijf van me huis lijf"
Deze begreep ik niet helemaal:
"advertenties trampolines trampoline"
Nummer 9 wereldwijd met de immer populaire zoekterm: "Buurvrouwen".
Ook deze houdt vrij veel mensen bezig:
"2014 AND meteoriet".






Onderweg naar school wachtte ons een verrassing op de straathoek:
Dani. Ferdinand bij de schooldeur afgeleverd en met haar gaan winkelen.
Dientengevolge ben ik nu de eigenaar van een heus boekweit-kussen en
een drietal nieuwe video's (te weten: Demolition Man, Casper het vriendelijke spookje en
een live-uitvoering door Pavarotti).
Natuurlijk zijn we nog even tussendoor gaan lunchen en vervolgden
wij onze weg met een bezoek aan m'n favoriete kledingwinkel: Coco Loco.
Daar kwamen we Angela nog tegen. Zij was Ferdinands kleuterjuf in duo-show met meester Floris.
Helaas waren de kilts op de leuke rokjes-afdeling er alleen in iets te vrouwelijke modellen want ik
overdenk al enige jaren er eentje aan te schaffen. Eerst trouwens maar even
bellen om een goede leren rok te laten maken, nu ik er aan denk.
Onderweg naar huis een redelijk gebruikelijk rijtje bekenden ontmoet:
een paar schoolmoeders en een aantal buurtgenoten.
Altijd even tijd maken voor een vriendelijk woord daar en een hoofknikje hier.
In ieder geval mensen laten weten dat je hun bestaan erkend.
Het blijkt dat dat simpele dingetje keer op keer op prijs wordt gesteld.
Vrij snel nadat wij Fer hadden opgehaald zijn we gaan eten om vervolgens
onze eigen wegen verder in te slaan:
M'n zoon en ik richting de tante van zijn oma om een weekendje te logeren
en Daniëlle richting Spikecity: huis.
Nog voordat we weggingen begon Ferdinand zich te gedragen alsof hij bij tante Mary was:
vrij kinds, ongehoorzaam en niet luisterend. Desgevraagd wist ook hij niet
goed waarom dat was. Ik heb daar de volgende theorie over:
Velen gedragen zich naar de wijze waarop zij behandeld worden.
Aangezien bijvoorbeeld tante Mary nogal de neiging heeft zich neerbuigend
op te stellen en anderen te kleineren gaan met name zij die daarvoor bevattelijk
zijn zich als "kleine kinderen" gedragen. Daarmee geven zij meteen
de tante in kwestie een excuus om zich te gedragen zoals zij dat doet.
Begrijp me niet verkeerd: zij is familie en verders een schat van een mens
maar soms zou ik willen dat zij de Ferman behandelde naar zijn leeftijd.
Klein voorbeeld: op het moment dat ik daar wegging vroeg ze mij:
"Durf je wel alleen over straat?"
Nu moet U weten, beste lezer, dat ik volgende week de gezegende leeftijd
van 36 jaren hoop te bereiken en in de grote stad A ben geboren en getogen.
Bovendien doe ik aan Pencak Silat en weet ik ook nog eens aardig m'n mondje te roeren.
Toch heb ik besloten, voor de liever vrede, om haar opmerking te negeren
en te genieten van een korte wandeling in de avondlucht die, al is zij reeds bezwangerd van de herfst,
nog immer herinneringen oproept aan een prachtige zomer.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Een reactie wordt zeer op prijs gesteld. Mits die netjes blijft. Dus zonder beledigingen en scheldpartijen en zo. Bedankt!