Een kattenlog

Thuis hebben mijn zoon en ik een kat. Een zwarte met een witte bef. Billy heet-ie. Net als een buurman. Maar dat is toeval. Hoop ik. Billy is graag buiten want voordat hij bij ons kwam was hij een wilde boerderij kat. Hij ligt ook graag op zijn schapenvacht bij de kachel. En zit graag op mijn laptop.

Een paar maanden terug overleed de kat van mijn schoonvader. Niet lang erna haalden hij en zijn vrouw Alfie in huis. Alfie is geboren in Alphen aan de Rijn. Zo komt hij dus aan zijn naam. Hier Alfie in de armen van mijn vriendin:

Bij onze favoriete pizzeria was de huiskat plotseling overleden. Als troost voor personeel en vaste klanten werden er twee nieuwe in huis gehaald. Hier eentje bij mijn vriendin in de armen:

Bij haar zelf thuis lopen Pip en Sam rond. Die vaak bij hun bijnamen worden genoemd: Maneki Neko en Zwarte Vlek. 'Maneki Neko' omdat Pip graag op zijn achterpootjes staat te zwaaien met één voorpootje, net als een Aziatische gelukskat (die noemt men Maneki Neko. Zodoende.) 

Waarom wij Sam Zwarte Vlek noemen zal duidelijk zijn:

Ja, een heus kattenlog! Dat u dat nog mocht meemaken op deze plek! Maar omdat ik het toch niet kan laten, toch nog een maatschappelijk kritisch einde. In de vorm van een zogeheten 'Lolcatz', dat dan weer wel.

'Papa, waarom staat er een hek om onze stad?' -'Om ons te beschermen tegen mensen die ons willen opsluiten, zoon.'