Woorden in beeldvorm

Omdat soms beelden meer zeggen dan woorden...Foto's van ons weekendje sleetje rijden, lunchen bij oma, de jaarlijkse bestuurs- en ledenvergadering van de Rocky Horror fanclub Nederland, wandelen door het Vondelpark...Meer foto's op m'n Facebook-pagina.

Bijna klaar (een verhaaltje)

Hij was met haar naar de sauna geweest waar haar gloednieuwe mobieltje geen bereik had maar zijn oude -model "koelkast"- wél. Hij genoot van de aanblik van haar lichaam en hield niet alleen zijn gedachten in toom.

Ze namen nog een drankje en besloten snel weer af te spreken.

Een week later zat hij bij haar thuis te eten.

In een slaapkamer die niet de zijne was stond hij met z'n broek op z'n knieën haar te complimenteren over haar nieuwe lingerie. Hij stond op het punt haar te helpen met het omgorden van een authentiek en oud corset toen haar vriend binnenkwam.

Die zei:"Sorry dat ik even stoor maar is het eten al bijna klaar?"

Jodenvraagstuk

Gisteravond waren wij op bezoek bij aanstaande reisgenoten. Beetje eten, beetje kletsen, beetje brainstormen over hoe wij onszelf en de overige buspassagiers kunnnen bezighouden, onderweg naar Tsjechië. Leuk, die voorpret. De anecdotes over voorgaande avonturen vlogen over tafel en zo herinnerde ik mijn avontuur met een zwarte piste. Na pas drie lessen in een beginnersklasje! Ik dacht even dat mijn laatste uur geslagen had en hoopte even te geloven in een leven na de dood...

In veel culturen gelooft men in een leven na de dood. Deels komt dat door de vraag:"Is dit alles?" maar deels wellicht ook is het in de hoop dat er na dit leven nog tijd is om al die dichters te lezen die men nog zo graag wilde lezen, al die mooie plekken op deze planeet te zien die men nog zo graag wilde bezoeken, al die interessante mensen te ontmoeten die men nog zo graag wilde spreken...Deels komt het omdat men door ouders en/of kerk verteld is dat er een leven na de dood is.

Hoe het ook zij: Wij leven nú en moeten er dan ook nú het beste van zien te maken. Het zou wel erg gemakzuchtig zijn om te denken: "Het maakt niet uit wat voor leven ik nu heb want hierna wordt het toch alleen maar beter." Net zo min helpt het om te denken: "Het maakt niet uit hoe ik mijn leven lijdt want hierna is het toch allemaal over."

Het maakt wel degelijk uit hoe wij leven. Wat wij ook doen of laten: het is van invloed op de wereld om ons heen. Misschien is het niet direkt merkbaar maar het is wel degelijk waar. Stelt U zich eens voor hoe Uw wereld eruit had gezien, ware U er niet geweest. Al is het maar als gedachtenspelletje.

Zouden de mensen in Auschwitz ook hebben geloofd in een leven na het leven? Ik kan mij moeilijk voorstellen dat zij daar niet in geloofden. Hoe houd je het anders vol? En over Auschwitz gesproken: Wie was eigenlijk als officieel vertegenwoordiger van de Nederlandse regering bij de herdenking? Er staat mij niet bij dat ik de een of andere minister of zelfs maar staats-secretaris heb gezien. Was er hier weer sprake van een "communicatiefout" zoals indertijd met de militair Jos Smits die niet in beeld had mogen komen tijdens de Amerikaanse presentatie van de Irak-inval? Of is er meer aan de hand?

Het is een gegeven dat velen stierven aan de hand van een bijzonder gestoord individu dat in opdracht van een ander zwaar gestoord individu een "oplossing" had bedacht voor het Jodenvraagstuk.

Er is momenteel veel te doen over de pas gelanceerde iPad. Hierbij een filmpje dat uitlegt wat je er zoal mee kan:

The iPad - watch more funny videos

Staan

Nation van Terry Pratchett is boek nummer 3 van dit jaar. Het gaat over de ontmoeting tussen twee zeer verschillende culturen. Toch is het duidelijk dat sommige waarden universeel zijn. Waar en in welke tijd je ook bent geboren en hoe je ook bent opgevoed: iedereen kan goed en kwaad van elkaar onderscheiden. Waar het om gaat is wat je doet met die kennis. Overigens is het bezit van kennis geen garantie voor slim zijn. Dat is heel wat anders.

Uit het boek haalde ik ondermeer het volgende:

Hoe de wetenschappers wisten dat nog geen Europeaan een blik had geworpen op de binnenkant van de tempel met al haar goud, kostbare schalen en fraaie beeldjes? Heel simpel: alles stond er nog.

Wij leven nu eenmaal in een cultuur waarin hebben belangrijker is dan geven, waar kwantiteit belangrijker is dan kwaliteit, waar het bezit van kennis belangrijkers is dan de kennis zelf. Om de zaken op onze planeet weer een beetje in balans te krijgen is het nodig dat "men" anders gaat denken. Maar binnen vier, vijf generaties zie ik die ommekeer nog niet gebeuren.

Sommige dingen zijn gewoon onmogelijk. Probeer maar eens een Wilders-aanhanger uit te leggen dat niet elke Moslim naar de moskee gaat zoals niet elke christen naar de kerk gaat. Probeer maar eens op een onbewoond eiland te wonen. Ook dat zal je niet lukken.

Zo zal ik ook nooit ende te nimmer vrouwen kunnen begrijpen maar leg ik mij liever daarbij neer (Let op de dubbele betekenis!) dan er te lang stil bij te staan.

De link van vandaag is naar mijn verzameling Star Trek-karakters op Twitter. Geweldig hoe die mensen het volhouden om vanuit het karakter te schrijven!

Opstand van de minderheden

Ik kreeg ooit een nieuwe collega die aan mij vroeg: "Hoe moet ik je noemen? Dwerg, lilliputter, kleine man?" Ik antwoordde:"Wat dacht je van Terrence? En hoe wil jij worden genoemd: Neger, zwarte, kleurling? Of zal ik maar gewoon Henry zeggen?" Hier moest hij over nadenken. Heel eventjes maar.

Overal een labeltje op plakken is nu eenmaal een menselijke eigenaardigheid. Lijkt het. Maar als ik naar kinderen kijk dat zie ik dat die eigenschap niet is aangeboren. Ons wordt verteld (door onze ouders, de media, vrienden) dat wij mensen in categorieën moeten indelen.

Dat is vooral handig voor overheden en producenten van merkkleding en muziek. Mensen die hun eigen weg gaan en hun eigen stijl ontwikkelen worden zoveel mogelijk dwarsgezeten.

Zo word je in een winkel toch wel raar aangekeken wanneer je vraagt naar een petje met een klep aan de zijkant. Het lijkt wel alsof ze uitsluitend petjes met de klep aan de voorkant verkopen. Waar al die "stoere" gassies die petjes met de klep aan de zijkant dan vandaan halen is mij een raadsel.

Ooit stelde ik op het werk voor om de vrijdagmiddag-borrel te verplaatsen naar de woensdag. Mijn contract werd niet verlengd.

Ik ben niet tussen de 1.70m en de 2.05m dus op concerten zie ik vrijwel niets van het podium en bij geldautomaten kan de persoon achter mij met gemak mijn pincode aflezen. In de praktijk ondervond ik dat regels voor alleenstaande moeders vaak niet gelden voor alleenstaande vaders. Het is gewoon zo: hoor je bij een "minderheid" dat houdt men gewoon geen rekening met je. Zoek het dan maar lekker uit.

Daarom probeert elke minderheidsgroepering zo graag een meerderheid te zijn. Vrouwen die zich verenigen in vrouwenclubjes, moslims die zich verenigen in moslim-partijen, Wilders-stemmers die schreeuwen dat zij de meerderheid vormen in dit land "want wie niets zegt is het DUS met ons eens!!!!!!!!!", homo's die zich inzetten voor "behoud van de homo-cultuur omdat de meeste mensen eigenlijk bi zijn", auto-bezitters die roepen dat "iedereen" het kwartje van Kok terugwil, webloggers die massaal beweren dat zij eigenlijk amateur-journalisten zijn, journalisten die beweren dat webloggers eigenlijk amateur-journalisten zijn...De lijst gaat door en door.

Goed beschouwd zijn minderheidsgroeperingen met z'n allen zwaar in de meerderheid. Misschien is het tijd voor "De Opstand van de Minderheden".

Doet U mee?

Pijn

Bij weblog-collega Di Mario kwam ik onlangs een filmpje tegen met daarin een wel zeer beroerde autorijder. Ik reageerde daarop met een anecdote over mijn oud-tante zaliger:

Dacht altijd dat mijn oud-tante slecht kon rijden (ze had haar rijbewijs indertijd in Amerika "gehaald"). "Ik moet al op het verkeer letten en nu zeg je dat ik ook naar de borden moet kijken!?" -"Tante, U nadert een voorrangsweg!" -"Dat weet ik. Dat betekent dat ik voorrang heb..." -"Dat is al zeker de achtste spookrijder die ik tegenkom op deze weg!¨ Echt waar gebeurd!

Diezelfde tante (ze was verder best wel lief hoor!) luisterde graag naar de woorden van Mr. G.B.J. Hiltermann, vermoedelijk bij gebrek aan de talkshows van Fox News...Net als haar idool vond ook tante dat alle asielzoekers "etnische profiteurs" zijn. Terwijl ze zelf uit Nederlands-Indië kwam. Maar ja, dat is toch ook een soort van Nederland. Ja, de Antillen ook maar toch worden Antillianen wel degelijk als buitenlanders gezien. Ook waarschijnlijk nog ná 10 oktober van dit jaar (Dan worden de eilanden opgesplitst in "Landen binnen het Nederlands Koninkrijk" en "Bijzondere Nederlandse gemeenten"). Door PVV-aanhangers dan.

Volgens GBJ droegen "etnische minderheden" helegaar niets bij aan de Nederlandse samenleving. Hypocriet genoeg gold die stelling niet voor Joden. Of voor geboren Argentijnen zoals "Geebeejee" zelf. Stiekem was deze man (die een prachtige gedragen sonore stem had) een beetje de Geert Wilders van zijn dagen. Alleen had hij het fatsoen om zijn woorden publiekelijk in te trekken als iemand aangaf zich beledigd te voelen. Maar ook volgens GBJ bestonden er maar twee meningen over welk onderwerp dan ook (In de woorden van een anonieme collega van de vroegere radiopresentator): De zijne en de verkeerde.

GBJ is een geboren Argentijn maar dat weerhield hem er niet van om Nederland te willen zuiveren van buitenlanders. Zo is Wilders fel gekant tegen de Islam en tegen hen die van oorsprong uit een Islamitisch land komen. Vreemd genoeg ziet hij daarbij over het hoofd dat hij zelf van Indonesische komaf is en dat dat land verreweg het grootste moslimland ter wereld is. Niet zo slim, denk ik dan.

Over wat nu eigenlijk slim is zijn ook de meningen verdeeld. Neem nu dit tweegesprek tussen twee jonge jongetjes:"Ik ben zo slim dat ik al kon lopen toen ik pas acht maanden oud was!" zegt het andere jongetje:"Noem je dát slim!? Ik was al vier toen ik mij nog liet dragen..."

Tsja, wat is slim? Je kunt betogen dat de mensen die reageren op de artikeltjes van geennieuws.com dom zijn omdat zij vrijwel uitsluitend afgaan op de koppen die zij lezen in De Telegraaf en de foto-reportages in weekblad Privé. In feite zitten zij zichzelf daarmee te hersenspoelen. Maar aan de andere kant: door dat soort bladen uit principe te mijden (Al lees ik er af en toe eentje bij de tandarts. Ik moet toch weten waar ik het over heb?), doe ik dan eigenlijk niet precies hetzelfde?

In de bladen staat dat wij bang moeten zijn voor terrorisme, moslims en wat al niet meer. Op zich niets mis met angst maar het moet wel een beetje gezond blijven. Bang zijn voor een hongerige beer is een goed voorbeeld van nuttige angst. Dat is namelijk het soort angst dat je in leven houdt. Bang zijn voor terrorisme of moslims is gewoon grote kul.

Bang zijn voor een bom zorgt er niet voor dat die niet ontploft. Bang zijn voor moslims is net zo irreëel als bang zijn voor stoeptegels: je kunt ze niet ontwijken. En als er eentje op je hoofd valt doet dat pijn.

Schijnveiligheid

Onlangs was een vriendin bij mij thuis en samen namen we elkaars geschreven verhalen door op taal- en stijlfouten. Het was een erg gezellig avond. Dat was ook het etentje waar ik gisteravond voor was uitgenodigd. Ook gezellig was het om vrijdag bij m'n moeder te eten en vandaag met zoon de film Sherlock Holmes te zien in de bioscoop. Voor gezelligheid bestaan geen regels.

Een overheid moet regels opstellen, zeker. Maar betuttelen is weer heel wat anders. Zie het als een thuiswonende jonge tiener: Je ouders vertellen je dat je middernacht thuis moet zijn. Maar hoe zou je het vinden als ze je daarnaast vertellen welke kleding je moet aantrekken, met wie je wel en niet mee naar huis mag rijden en langs welke route, hoeveel glazen alcohol je wel of niet mag drinken en zo ja van welke soort, jou foto's laat zien met gezichten van de mensen met wie jij niet mag omgaan, welke films je eventueel mag zien, hoeveel calorieën je mag consumeren die avond, of je je vingerafdrukken wilt achterlaten zodat ze je makkelijker kunnen identificeren als je die avond sterft, etcetera...?

Als ze zouden zeggen: "Veel plezier vanavond maar 12 uur thuis en doe een beetje voorzichtig hè? Want ik hou er niet van om midden in de nacht door de politie uit bed gebeld te worden. Daar word ik chagrijnig van. Okee?" is dat toch meer dan voldoende?

In plaats daarvan geeft de overheid ons een gevoel van schijnveiligheid. Een of andere junk steekt je overhoop voor je portemonnee. Dat zijn actie is vastgelegd op camerabeelden (die overigens niet live bekeken worden want daar is de mankracht en het geld niet voor) is van generlei invloed op je mate van dood zijn. Detectiepoortjes en bodyscans ten spijt blijkt het altijd weer mogelijk om een vliegtuig te laten neerstorten. Wat doe je bijvoorbeeld als een organisatie tegen een piloot zegt:"Ofwel laat jij het vliegtuig waar je morgen mee vliegt neerstorten, danwel vermoorden wij jouw vrouw en kinderen."? Of als iemand gewoon op een heuvel gaat staan met een raketwerper?

Al die camera's en andere schijnveiligheidsmaatregelen beschermen passagiers ook niet tegen diefstal uit koffers, gepleegd door bagage-personeel. Zoals onlangs weer duidelijk werd toen maar liefst 9 Schiphol-medewerkers op deze "hobby" werden betrapt.

Prostitutie wordt bijna geheel uit de binnenstad verdreven "om de burger een gevoel van veiligheid te geven". Schijnveiligheid ja, want de hoereerderij zal zich naar niet-controleerbare gebieden verplaatsen en dus voor zowel de werkende dames alswel hun klanten alsook toevallige passanten een gevaarlijker bezigheid worden.

Coffeeshops weghalen uit de buurt van middelbare scholen (Terwijl alcohol een veel groter probleem is op scholen maar men nooit en te nimmer zal overwegen om cafés in de omgeving van ons kroost te sluiten. Maar dit terzijde) zal averechts werken. Een jointje scoren wordt zo alleen maar spannender. En wat let een of ander joch (of meid natuurlijk.) met een brommer om de wiet van verderop te halen en met winst op het schoolplein te verkopen?

Neen, een overheid moet opvoeden en niet aankomen met allerlei regeltjes ter verhoging van de schijnveiligheid.

Vandaag staan wij stil bij het overlijden van Jacques Martin en dat van Jean Simmons

Niet (een Verhaaltje)

Zij zaten in de achtertuin van een honderden jaren oud landhuis. Ooit -volgens onbevestigde maar hardnekkige geruchten- hadden gedeserteerde soldaten uit

het leger van Napoleon hier hun toevlucht gezocht. En gevonden.

Het was een heerlijke zomeravond en ook de warme temperaturen van de dag maakten zich op voor de nacht. De houtsnippers en takjes in de vuurkorf deden hun best de sfeer te verhogen. Dat lukte.

Zij zat bij hem op schoot en samen rookten zij een sigaretje.

Allebei staarden zij in het vuur en en luisterden zij naar het levendige gevecht om brandstof dat de vlammen voerden.

Beiden zagen en hoorden wat anders. Of misschien ook niet.

Krijgen

Omdat ik verschillende goede doelen al structureel steun maak ik geen geld over voor de slachtoffers van de ramp die Haïti trof. Liever ondersteun ik organisaties die de wereldwijde honger bestrijden. Onvoorstelbaar dat dagelijks bijna 40.000 mensen sterven omdat zij niets te eten hebben! Onvoorstelbaar ook dat diverse overheden dat probleem structureel kunnen oplossen maar hun geld liever besteden aan ontzettend nutig wapentuig en andere narigheid. Dat is in elk geval mijn mening. U hoeft het niet met mij eens te zijn, natuurlijk. Dat staat U vrij en valt m=wat mij betreft onder Vrijheid van Meningsuiting.

Als Geert Wilders écht voor Vrijheid van Meningsuiting was zou ik hem steunen. Helaas is het zo dat hij er alleen voor is wanneer mensen het met hem eens zijn. Vrijheid van Meningsuiting geldt ook niet voor mensen die tegen Vrijheid van Meningsuiting zijn en Vrijheid van Meningsuiting wordt vaak versleten voor Vrijheid van Beledigen. Volgens Geert mag hij niet worden beledigd maar is het geen probleem wanneer hij anderen beledigd. Of je het met hem eens bent of niet, hij is gewoon een hypocriet. En dat mag ik zeggen want (in zijn eigen woorden) "als het waar is mag het niet strafbaar zijn".

Gezelligheid is vooralsnog niet strafbaar en dat is maar goed ook want anders ging ik voor jáááren de bak in...

Gisteravond kwam een buurvrouw gezellig gitaarspelen en vanmorgen was ik met zoon naar de orthodontist; Hij kreeg een beugel aangemeten! De arme jongen moet er nog even aan wennen maar het is voor een goed doel, denken we dan maar. Na het hele gebeuren trakteerde ik hem op een patatje voor de (vroege) lunch. Ook zie ik het een beetje als een mijlpaal op zijn weg naar volwassenheid. Een soort van rite zeg maar.

In diverse culturen heeft men overgangsrituelen om de overgang van kind naar volwassene te markeren. Zo niet in onze Westerse cultuur. Tenzij je het Vormsel bij de Katholieken als zodanig kunt bestempelen. Zou het door het ontbreken van zo'n ritueel kunnen komen dat zoveel adolescenten zich misplaatst voelen en zich met hun houding geen raad weten? Ik bedoel maar: het is allemaal vreselijk ingewikkeld. Lichamelijk heb je al de kenmerken van een man of vrouw (Heb je die van beiden dan zou ik even de dokter raadplegen) maar in je hoofd ben je vaak nog een kind. Je moet nog steeds naar je ouders luisteren maar laatst was er al een kassadame die "meneer" (of "mevrouw" natuurlijk) tegen je zei.

Bij deze pleit ik daarom voor een overgangsritueel voor elke Nederlandse tiener op zijn of haar zestiende verjaardag. Om onze oogappeltjes te laten weten (en ook voelen...GNA!) dat we zielsveel van ze houden, dat ze voor immer en altijd ons kind blijven maar vanaf nu toch echt hun eigen weg in het leven moeten zien te vinden. Of zoiets. Wat vindt U van dat plan? En heeft U nog voorstellen over hoe dat ritueel dan vorm dient te krijgen?

Vandaag staan wij stil bij het overlijden van Arjen Grolleman

Elkaar

Ooit kwam er een administratieve functie vrij bij de Clara Wichman stichting.

Als werkloze administrateur solliciteerde ik daarop en ontving een keurige afwijzingsbrief..."Uit overtuiging nemen wij uitsluitend vrouwen aan." Ik schrok mij een hoedje en belde het secretariaat. Dat bevestige inderdaad dat deze stichting die op juridische wijze vrouwenbelangen behartigt als beleid voert dat er geen mannen werken. Verbaast meldde ik dat ze DUS exact hetzelfde deden als die bedrijven die geen vrouwen aannemen of te weinig belonen. Eigenlijk nog veel erger want bij de Clara Wichman stichting was het zelfs officieel beleid. De mensen van het Meldpunt Discriminatie gaven mij "in principe" gelijk. Hoezo "in principe"? Je hebt gelijk of je hebt dat niet.

Ook de dames (volgens mij werken ook daar geen heren, louter op basis van het feit dat zij man zijn. Discriminatie heet dat. Maar vrouwen mogen op dit punt wél discrimineren in dit land en mannen niet. Zo is dat nu eenmaal. Maar dit terzijde.) van het tijdschrift Opzij hebben het begrip "Gelijke Behandeling" niet helemaal begrepen en organiseren eerdaags een boekenbal met UITSLUITEND vrouwelijke auteurs. (Maar mannen mogen ook komen, hoor!Ziet U't gebeuren: Een boekenbal voor louter mannelijke schrijvers "maar vrouwen mogen ook komen kijken, hoor!"?) Ik vind dat niet verstandig.

Vandaar mijn vraag aan met name de vrouwelijke lezers:"Willen jullie vooral gezien worden als vrouw of als mens?" En zeg alsjeblieft niet "beide" maar kom met argumenten. Alsjeblieft. Het is voor mannen inmiddels knap ingewikkeld geworden met vrouwen die op zoek zijn naar "Een echte macho man die niet bang is zijn vrouwelijke kanten te tonen" en meer van die flauwekul.

De vrede handhaven door middel van wapengeweld is ook flauwekul. Volgens mij dan. Toch zijn er mensen die denken dat je anderen kunt dwingen zich vredelievend te gedragen door een wapen op ze te richten. Vroeg of laat zal men zich tegen de wapendragers keren. Zo werkt dat nu eenmaal. Zou U persoonlijk het goed vinden als iemand U komt "redden" uit Uw huidige situatie, zijn eigen levensstijl aan U opdringt en U daarbij een mes op de keel houdt?

Ik denk van niet en mede daarom ben ik tegen geweld. En wie het niet met mij eens is sla ik helemaal in elkaar...

Schilden

"Dit produkt veroorzaakt vochtverlies, beïnvloed het beoordelingsvermogen in hoge mate, is zeer verslavend, beïnvloed het geheugen, vermindert het concentratievermogen, heeft een negatief effect op de werking van de lever, vermindert het libido, beïnvloed de rijvaardigheid, maakt snel dik en is dodelijk in grotere hoeveelheden."

Eigenlijk is het wonderbaarlijk dat wij van de overheid nog alcohol mogen drinken en dat er geen waarschuwings-etiketten op flessen drank zijn geplakt, zoals dat al een tijdje bij tabak het geval is. Het heeft vast niets te maken met de vele tientallen miljarden die alcohol de overheid jaarlijks oplevert. Niet alleen de productie en consumptie maar ook de na-effecten zijn goed voor de economie. Elk jaar belanden 1800 mensen in het ziekenhuis met een alcoholvergiftiging. Die hebben dus in korte tijd meer dan 20 glazen achter elkaar leeggedronken. Over het aantal verkeersdoden door alcohol zullen we het maar niet hebben. Of over het verlies aan arbeidstijd door mensen die zich ziek melden danwel ondermaats presteren na een avondje zuipen. Eigenlijk is het heel vreemd dat dit gedrag maatschappelijk geaccepteerd is.

Dan gedraagt iemand zich bijzonder onverantwoord en de enige reactie van vrienden, collega's en familie is een schamper lachje en een schouderophalen. Moet de maatschappij niet beschermd worden tegen mensen die doelbewust de maatschappij proberen te schaden? Ik gebruik doelbewust het woord "doelbewust" omdat ik vind dat iemand met een flinke slok op achter het stuur mag worden vervolgd voor poging tot doodslag. Het staat namelijk vast dat de kans dat je iemand aanrijdt meer dan evenredig toeneemt bij het nuttigen van elk glas alcohol. Iedereen weet dat en wie dat niet weet heeft een IQ dat laag genoeg is om een potje boter-kaas-en-eieren van zichzelf te verliezen.

De overheid verliest zichzelf in betutteling. Zo is elke gemeente in Nederland verplicht om plastic gescheiden in te leveren. Rotterdam weigert dit en dus...eh...dus...eh...nou ja, eh...niets eigenlijk.

De Dames van de Nacht op de Amsterdamse Wallen mogen eerdaags niet meer werken tussen vier en acht uur 's morgens "want dan lopen er alleen maar dronkaards en engerds rond" aldus Loco-burgemeester Lodewijk Asscher. Die het blijkbaar kan weten. Bovendien wil hij de minimum-leeftijd van de Dames van Plezier verhogen van 18 naar 23 jaar zodat toeristenattracties van tussen de 18 en 23 jaar niet meer uitgebuit kunnen worden. Kunst.

Zo ken ik er nog wel een paar. Weet je wat: we sluiten de stad af voor Japanse toeristen zodat wij volgend jaar kunnen pronken met de cijfers:"Kijk, dankzij ons beleid zijn er geen Japanse toeristen meer beroofd". Zo werkt dat natuurlijk niet. Zo helpt het beleid ook niet tegen het uitbuiten van illegale Poolse tieners.

Wat dan wel helpt? De zaken zoveel mogelijk in het daglicht houden zodat controle eenvoudig mogelijk is. Zo min mogelijk zaken naar de onderwereld dwingen. Dan heb je er totaal geen vat meer op. Zie het Nederlands beleid inzake wiet en hash. Dankzij de (controleerbare!) coffeeshops en het legaal stellen van enig bezit hebben we hier relatief weinig narigheid rond het goedje. Ooit last gehad van een stonede voetbalsupporter, automobilist, verkeersagent of kraker?

Laatst zag ik weer even de beelden van de krakersrellen uit de jaren '80. U weet wel: Toen vakbondsman Wim Kok verkondigde nooit de politiek in te zullen gaan "want dat zijn allemaal zakkenvullers". En toen krakers met rook- en verfbommen gooiden en de ME'ers zich verdedigden met rieten schilden...

Engelse agenten ontdekten onlangs dat hun schild ook kan dienen als slee:

Vandaag staan wij stil bij het overlijden van Bibeb

Wanprestatie

Steeds meer mensen bezoeken mijn weblog rechtstreeks vanuit verre oorden als Leesberg, Virginia; Rimouski, Quebec; Düsseldorf, Nordrhein-Westfalen danwel via de linklijst op andere weblogs. Anderen vinden hun weg door het intypen van intrigerende zoektermen. Neem nu deze: bezoek aan naakte buurvrouw die heet staat en ik ook

Heden zijn veel zoektermen gericht op de aardbeving en de nasleep daarvan in Haïti

Volkomen terecht staat Haïti nu volop in de belangstelling op de journaals. Vandaag werd bekend dat alle EU-landen tezamen een bedrag voor hulp storten dat overeenkomt met een percentage van het geld dat de Nederlandse banken ontvingen als beloning voor hun wanbeleid. Allemaal een kwestie van prioriteiten stellen. Men zou bijna vergeten dat er ook nog ander nieuws is...

Zo worden in Oostenrijk 29 varkens levend begraven onder een laag sneeuw zodat onderzoekers kunnen bepalen hoe het menselijk lichaam zich gedraagt in een lawine. En och, wat vindt men dat verschrikkelijk! Hier in ons eigen landje worden tienduizenden varkens dagelijks op brute wijze geslacht na een ontzettend rotleven te hebben gehad. Maar dat is niet erg "want we moeten toch eten?"

Om maar niets te zeggen over de miljoenen kuikentjes die levend worden vermorzeld en vermalen zodat "dierenvrienden" de restanten van die diertjes aan de kat kunnen voeren. Ik vind dat bijzonder hypocriet. Die varkens in Oostenrijk worden opgeofferd zodat in de toekomst mensenlevens gered kunnen worden. En de mens heeft helegaar geen varkensvlees nodig om te overleven. Net zo min als katten kuiken-lijkjes nodig hebben om te overleven.

De Minoïsche beschaving heeft de oude Grieken niet overleefd. Dat is te lezen in het werkstuk "De Minoïsche beschaving" dat mijn zoon in elkaar heeft gezet en waar een paar klasgenoten teksten voor hebben aangeleverd. Het dient dit weekend als voorbeeld van "wat onze eersteklassers kunnen" op de aankomende Open Dag op het Barlaeus Gymnasium. U begrijpt dat ik apetrots ben op het jong. Voor dat werkstuk kregen de jongelui indertijd een dikverdiende 8,5. Met zijn rapportcijfers was het al niet slechter gesteld. Zijn laagste gemiddelde is een 6,5 en dan heeft-ie ook nog twee negens te pakken. Ik vind dat nogal wat.

Ik vond het ook nogal wat toen ik onlangs vernam dat Hermien (Als in "Gert &") was overleden en hoe de kinderen hebben geleden onder het perfectionisme en de latere bekering tot de Here van hun vader. Ik kwam daar achter toen ik met een buurvrouw samen zat te kijken naar het kanaal "Best24" waarin men afleveringen van vroegere TV-programma's toont en af en toe het leven beschouwt van een artiest die vroeger bijzonder bekend was. Zo ging het onlangs over Wim Sonneveld maar zag ik ook Mies Bouwman's "1 van de 8" voorbijkomen. En herinnert U zich Chriet Titulaer's "Wondere Wereld" nog? En "Jongbloed en Joosten"? Een bijzonder vermakelijke zender, derhalve, dat Best24.

Minder vermakelijk is het plan van staassecretaris Klijnsma om mensen met een handicap onder het minimum loon te laten werken. Mensen met een handicap zouden minder productief zijn. Wat een grote hoop stierepoep (al dan niet met tussen-n)! Alsof iemand in een telefooncentrale minder mensen per dag met elkaar doorverbind omdat hij of zij toevallig in een rolstoel zit of een klompvoet heeft. Alsof een boekhouder met één arm minder boeken houdt. Waarom dan niet vrouwelijke schaatsenrijders minder loon geven dan hun manlijke collega's? Iedereen weet dat die dames gemiddeld per uur schaatsend minder kilometers afleggen. Vrouwen in het leger lopen per dag ook minder ver met zware bepakking en zouden dus ook maar minder soldij moeten ontvangen? Ooit was het standaard dat vrouwen minder geld kregen voor hetzelfde werk dat een man deed. Hoewel het bij veel bedrijven nog steeds niet goed geregeld is, voelt men nu afkeer voor zulk onrecht. Maar Klijnsma niet. Ik vind dat haar loon gereduceerd moet worden wegens wanprestatie.

Vandaag staan wij stil bij het overlijden van Bobby Charles

Giebelen

"Dodelijk Dilemma" van Stephen King is boek nummer twee van dit jaar. Af en toe beangstigend, af en toe zeer realistisch, af en toe langdradig. Geen boek om tussen de klassiekers te zetten in de boekenkast maar zeker geen tijdverspilling.

Zoeken naar overlevenden tussen de puinhopen op Haïti is ook zeker geen tijdverspilling. En ja, ik kreeg een flink brok in mijn keel toen na een paar dagen een levend babietje werd gevonden en ja, ik kon even niets zeggen toen ik de foto zag van de ontredderde vader met de huilende ogen ten hemel geheven met een dood kind in zijn armen.

Toch hebben de verschrikkelijke beelden van de ramp op Haïti (het dodental staat al op ruim het dubbele aantal van de mensen die wereldwijd dagelijks van de honger omkomen. Dat zijn er ongeveer 38.000) mij er niet van weerhouden om te gaan sleetje rijden met m'n kinderen, te lunchen bij oma, hotdogs te eten, tafelvoetbal te spelen, Pinky and the Brain te kijken en te lachen en te giebelen.

Morgen schrijf ik weer wat meer maar voor nu laat ik maar even de foto's voor zich spreken. U ziet oudste, middelste en jongste, Toos & Moos en de omgeving van onze woning (Erop klikken = vergroten):

Koesteren (Een verhaaltje)

Hij wachtte tot de al twee jaar gepensioneerde CIA-agent naast hem (Maar hoe kwam hij dan aan die verse littekens?) sliep en waagde toen een blik over zijn rechter schouder. Twee plaatsen naar achteren en aan de andere kant van het gangpad in de bus zat zij. -flowers-flowers- Eerder op de dag hadden zij in lichaamstaal afgesproken dat als er nog sprake kon zijn van enige aktie, het nu moest gebeuren. In het holst van de nacht, als de opgewonden jonge twintigers die zij zich voelden. En ook waren.

Het was aardedonker omdat de bus door een groot stuk woestijn reed. De laatste lichten hadden zij zo'n twee uur geleden achter zich gelaten en behoorden toe aan een wegrestaurant annex pompstation. Het geruststellende gebrom van de motor had de meeste passagiers in slaap gebracht. -flowers-flowers- Achterin zat een junk half liggend en heftig zwetend te ijlen. Die had al te lang geen shot gehad. Een man met een vissershoedje op leek te lezen maar had al zeker 20 minuten geen bladzijde omgeslagen en was vermoedelijk ook weggedommeld.

Dit was hun kans. De vriendin met wie zij reisde en naast haar zat snurkte zachtjes en hij nam zijn kans waar. -flowers-flowers- Zelden smaakte een kus zo heerlijk en verboden.

Het adres dat zij hem gaf bleek niet te bestaan. Maar de herinnering aan die kus zou hij nog lang koesteren.

Koken

„Na acht jaar moeilijke klussen kan één slechte wedstrijd het toch niet bederven.” Jazeker wel, burge...eh...pardon...meneer Leers. In een relatie van 8 jaar is één keer vreemdgaan voldoende om het te verpesten; In acht jaren van net burgerschap maar één keer een bankovervalletje of moord plegen is voldoende om iemand de cel in te krijgen. Zo werkt dat nu eenmaal. Een illegale handeling is een illegale handeling, zelfs wanneer die wordt uitgevoerd door een nette jongen.

Leers begrijpt dat, trekt z'n conclusies en stapt op. Daar heb ik respect voor. Voor Balkenende niet. Die legt het rapport van de Commissie-Davids naast zich neer, liegt nog een potje extra om zichzelf te verdedigen en gaat gewoon door alsof er niets aan de hand is. Sorry, maar hij is grof de fout in gegaan toen hij overleg pleegde met Barosso zonder dat te overleggen met wie dan ook verder. Hij ging de fout in toen hij de beslissing over Nederlandse intervenie overliet aan Jaap de Hoop Scheffer en hij ging de fout in toen hij de Tweede Kamer over de kwestie voorloog. In mijn boekje betekent dat: Opstappen. Een burger zou bij zulke grove fouten gerechtelijk vervolgd worden. Maar dat Balkenende opstapt én een standje krijgt van zijn moeder zou voor mij voldoende zijn.

Een paar honderd euro in de maand erbij zou voor mij ook voldoende zijn. Dat is ruwweg de prijs van Oprah Winfrey's dagelijkse coiffure...Ik mag haar graag hoor, zij heeft hard gewerkt om aan de top te komen en -ook al zeggen de onderwerpen mij niet altijd wat- als het toevallig voorbijkomt kijk ik graag naar haar show. Vooral omdat zij haar gasten en publiek zo netjes behandelt.

Maar zou het geen mooi gebaar zijn als zij haar fulltime-huishoudster voor een week zou uitlenen aan een alleenstaand vader of moeder die 60 uur per week werkt in twee banen en daarnaast voor kinderen en huis moet zorgen? Gewoon iemand in huis die een week lang de boodschappen doet, kookt, de bedden opmaakt, de kattebak verschoont, zorgt dat de kinderen hun huiswerk maken en ze naar school brengt.

Dat zou zo veel druk weghalen bij veel Amerikanen. Al is het maar voor eventjes. En als Oprah het zegt in haar programma zijn er vast wel andere "celebrities" ook bereidvoor het goede doel een week lang hun eigen bed willen opmaken en hun eigen eten willen koken.

Vandaag staan wij stil bij het overlijden van Edgar Vos

AANVALLUH

Stiekem wil ik al een tijdje ontzettend graag Geert Wilders als premier zien. Ik weet namelijk zeker dat hij de verantwoordelijkheid niet aankan, het vele malen slechter zal doen dan de huidge premier en binnen een paar maanden snoeihard op z'n snufferd gaat. Helaas zijn er zekere reaaktionaire elementen in de samenleving die mij dat pleziertje misgunnen...

Het is bijna net zo leuk als een caissièrre of een wegwerker te vragen om uit te rekenen hoe oud iemand is die in 1993 is geboren...Dat vooral dames aan de supermarktkassa die kwaliteit niet hebben schijnt de voornaamste reden te zijn dat de nieuwe alcohol-regels niet werken. "U krijgt die fles wijn niet mee!" -"Maar jongedame, ik ben geboren in 1949!" "Precies! Daar zit 94 in. Zellufs twee keer! Dus mag ik van mijn baas geen alcohol aan jou verkopen!" Ander voorbeeld: "Waarom heb je die biertjes meegegeven aan die jongen van 12?" -"Nou, hij zei zelf dat-ie 16 is en als je 16 bent dan mag't toch? Bovendien liet hij mij zijn ID-pas zien. En daar stond duidelijk zijn naam op."

Niet dat alle caissières slecht zijn in rekenen of in zelfstandig nadenken. En ook niet alleen caissièrres en wegwerkers. Ik denk dan weer aan de collega op de administratie van een middelgroot bedrijf waar ik ooit werkte. Zij vond dat haar man zijn "Notepad" (Uitgesproken als in cashew-"noten" en "pad" als in dat beest dat lijkt op een kikker) moest terugbrengen naar de winkel want "er zat niet eens WordPerfect op. En op elke computer zit toch WordPerfect? Dat weet toch iedereen!?" Het betreft hier mijn beruchte collega uit Almere, voor de vaste lezers.

Dan zijn er nog mensen als Colin Powell, berucht van de niet-bestaande massavernietigingswapens in Irak die werden aangevoerd om dat land binnen te vallen (Iemand in een forum had het over de "Powell-point presentatie". Briljant!). "Ziet U hier dat lege stuk woestijn waarop niets te zien is dan zand? Dat toont aan dat de wapens verborgen zijn en alleen slechterikken verbergen dingen. Op basis van deze foto zeggen wij: AANVALLUH!"

De link van vandaag is reclame voor een optreden morgenavond waar ik aan mag meedoen als lid van het Carnival of Hellucinations. Het is in Amsterdam in het Dokhuis theater aan de Plantage Doklaan (Vlakbij Artis)

Vandaag staan wij stil bij de slachtoffers van de aardbeving op Haïti

Menneke

Superfer heeft genoten van zijn schoolfeest in een nachtclub, gisteren en mocht vandaag uitslapen. Hij was er alleen niet zo over te spreken dat hij twee euro moest betalen voor een glaasje sinas en dat de "beveiligers" bij de uitgang hun hand stonden op te houden in plaats van in te grijpen toen het misging bij de garderobe. De DJ was er eentje van het soort "Ik krijg niet betaald dus ik doe maar wat" met als gevolg dat er "witjes" vielen van secondenlang en dat liedjes die hij zelf niet leuk vond vroegtijdig abrubt werden vervangen door andere nummers. Ongeacht protesten vanaf de dansvloer.

Naar huis ging mijn 14-jarige oogappel in zijn eentje fietsend door de duisternis, in kou en gladheid. Al met al was hij een half uur later thuis dan afgesproken. Natuurlijk begon ik'm een beetje te knijpen. Daar ben je vader voor. Maar moet je je kind tot-ie het huis uitgaat aan het handje houden? Ik denk van niet. Op een bepaald moment zul je je kind moeten loslaten en moeten laten merken dat je'm vertrouwt.

Ervan uitgaan dat het mis gaat is slecht voor je hart...In verreweg de meeste gevallen is het totaal niet nodig je kind te wantrouwen. Als je dat doet, wantrouw je in feite jezelf. Of in elk geval je opvoedmethodes. Niet dan?

Voor de nieuwe lezers een oude vraag:"Werd U als kind/tiener wel eens iets verboden? En werkte die methode?"

Waarom zijn mensen zo argwanend? Ooit had ik geld geleend aan een jongen die bekend stond als dief en daar ook al eens voor veroordeeld was. Mensen vertelden mij dat ik kon fluiten naar m'n geld. Maar een paar dagen later kreeg ik het netjes terug. Mét een beetje rente en de woorden: "Wat fijn dat jij mij als mens ziet. " Triest dat mensen worden veroordeeld voor de rest van hun leven nadat zij ooit één misstap hebben begaan....Het zou verboden moeten worden!

De Commissie-Davids heeft verscheidene mensen op misstappen betrapt. Jan Blom bijvoorbeeld, de Nederlandse officier die niet in beeld had mogen komen toen de Amerikanen een persconferentie belegden over de situatie in Irak indertijd. Het was niet de bedoeling dat de wereld zou weten dat Nederland ook militair betrokken was bij de inval. Men dacht écht dat de wereld zou denken dat het Nederlandse aanvalsschip dat daar voor de kust lag diende als transportschip voor dekens en medicijnen! Not.

Onze bloedeigen premier vond het niet nodig dat er een onderzoek werd gestart "omdat alles volgens de regels is verlopen". "Maar als dat zo is dan kunt U toch geen bezwaar hebben tegen een onderzoek?" Het duurde een paar jaar voordat de juiste documenten waren "zoekgeraakt" en Balkenende alsnog toestemming gaf. Niet voor een parlementaire enquête maar voor een intern onderzoek. Zolang het onderzoek liep mochten aan de diverse betrokken bewindslieden en ambtenaren geen vragen worden gesteld over de kwestie.

Uiteraard werd de publicatie van het eindrapport uitgesteld. Volgens het zoontje van mevrouw Balkenende "vanwege de economische crisis". Neen, Jan Peter, dat smoesje is al lang achterhaald. Zelfs in de bouw en in de auto-industrie is de economische crisis uitgewerkt. Helaas voor jou, menneke.

De link van vandaag is naar een uiterst vermakelijk weblog dat (ondermeer) geschiedkundige zaken biedt die niet zo snel elders zijn terug te zien. Boeiend!

Vandaag staan wij stil bij het overlijden van Miep Gies

Vertellen

Vandaag had mijn zoon een spelletjesdag op school en mocht hij ondermeer zich bezighouden met hamburgers bakken. Vanavond heeft hij een schoolfeest en morgen is hij vrij. Ik laat hem vanavond een extra laag kleren aantrekken in verband met de verwachte koude wanneer hij vanavond laat thuiskomt.

Bij thuiskomst gisteren bleek het in de keuken een oncomfortabele 4 graden; in de woonkamer stond de thermometer op 11. Gaskacheltje toch maar naar een hogere stand gedraaid. Blij ook dat wij geen CV hebben en in de bollenstreek wonen. Die boilers verbruiken weliswaar gas maar werken niet zonder electriciteit. In de keuken vroor het niet omdat wij vorig jaar de kastjes geïsoleerd hebben. Vorige winter was het op een gegeven moment buiten -2 en in de keuken -4. Om het brood dat op het aanrecht lag te ontdooien, stopten wij het in de koelkast...;-)

Op onze fijne gaskachel (geen last van stroomstroringen!) ligt een rooster waarop wij af en toe een tosti maken. Lekker hoor!

Ook lekker was de lunch bij m'n moeder gisteren waarna wij ook nog even m'n schoonzus en haar dochter zag. Die waren voor een paar uurtjes in Amsterdam.

In Amsterdam gebeurt het allemaal, zo wil het stigma.

Zijn er nog steeds mensen die vinden dat de media niet stigmatiseert? Uit een artikel in De Pers: "Zie de rellen in Ondiep in Utrecht in 2007. Zo’n vierhonderd mensen keerden zich tegen de politie, en staken onder andere een wijkcentrum in brand. Zie de rellen in 2008 Gouda, waar in de wijk Oosterwei groepen Marokkaanse jongeren de buurt dagenlang onveilig maakten."

Waarom zijn de Marokkaanse jongeren in Oosterwei geen mensen en die blanke dronken idioten in Ondiep wél?

Hoe dan ook: Pilates ging vandaag niet door en daardoor had ik wat extra tijd. Die extra tijd besteed ik het liefst aan klusjes waar ik normaal gesproken niet toekom. Zo wierp ik vanmorgen maar liefst 31002 (Inderdaad ruim dertigduizend!) mailtjes in de virtuele prullenbak. Dat ruimt lekker op, kan ik U vertellen.

Vandaag staan wij stil bij het overlijden van Pierre Wijnnobel en dat van Wien van den Brink

Naïef

"Het is buiten en het is wit"? Enige juiste antwoord:"Ja." M'n zoon en ik hadden weer eens een raadsel met bijpassend antwoord bedacht. Altijd leuk.

Aan enquêtes meedoen vind ik meestal ook leuk maar er zitten ook vrij rare bij. Neem nu deze vraag:"Welk idee heeft U voor het Stedelijk Museum Amsterdam om meer bezoekers aan te trekken?" Het voor de hand liggend antwoord gaf ik maar:"Open gaan". Tsja, domme vraag.

"Er bestaan geen domme vragen" zeiden leraren vroeger wel eens. Nou, echt wel. Dat te beweren is pas naïef. De vraag: "Kun je bungeejumpen zonder touw?" is er zo eentje. Het elastieken touw dat hiervoor gebruikt wordt heet namelijk een bungee. Zonder dat is het dus geen bungeejumpen meer. Als Pinokkio zegt:""M'n neus groeit", liegt-ie dan?" Is gewoon een rare vraag waarop geen echt anwoord mogelijk is. Maar dat terzijde.

Was Nelson Mandela naïef toen hij de mensen vertelde dat hij binnen tien jaar blank en zwart in zijn land met elkaar kon verzoenen? Velen zeggen van wel maar het is hem toch aardig gelukt. Ben je naïef wanneer je uitgaat van het goede in de mens?

Is U trouwens wel eens opgevallen dat het woord "naïef" vrijwel uitsluitend in een negatieve context wordt gebruikt? "Nou, die is wel erg naïef, zeg!" "Dat vind ik erg naïef gedacht van je."

Ook in de film die wij vandaag in de bioscoop zagen (Avatar. In 3D. Als U'm nog niet gezien heeft...DOEN!) draaide het voor een groot deel om naïviteit. "Als ik de planeet niet beroof van haar grondstoffen doet een ander het wel." "Die wapens zijn er nu eenmaal; Iemand moet ze toch gebruiken?" "Mensen die nog geen manieren hebben bedacht om elkaar massaal af te slachten lopen achter in hun ontwikkeling". "Zij hebben helikopters en bazooka's, wij pijl en boog...dat kunnen we best winnen." "Zij is weliswaar de dochter van het opperhoofd en al verloofd met een ander, bovendien ben ik een vreemdeling. Toch wil ik een relatie met haar."

Naïviteit blijkt vaak synoniem voor grenzeloos positivisme. Nu kun je je dus afvragen of het naïef is om positief te zijn...

In elk geval heb ik met mijzelf afgesproken om het woordje "naïef" voortaan in het rijtje positieve woorden te zetten. Misschien dat dan nog een paar mensen "naïef" niet meer zullen zien als negatieve eigenschap.

Noem mij maar naïef...

Overlaten (Vervolg op: Vergeten (Een verhaaltje))

Het verhaaltje op vrijdag is een paar uur te laat...

------

Toen zij virtueel contact maakte en een foto meestuurde herkende hij haar meteen.

Hij was haar inderdaad nooit vergeten.

Haar gelaatstrekken waren van een klassieke schoonheid. Zij was wat rijper maar mooier dan in zijn gedachten. Zo op het oog waren de jaren aardig geweest voor haar en inmiddels had zij een zoon gekregen, zo had hij begrepen.

Zijn hart schonk hem in de schoenen toen het besef tot hem doordrong dat een ander hem voor was geweest.

Na een paar maanden van corresponderen ontdekte hij dat zij door het leven ging als alleenstaand moeder en in stilte uitte hij een voorzichtige vreugdekreet.

Nu was het aan hem om met haar af te spreken maar hij durfde niet goed.

Zou hij de volgende stap aan haar overlaten?

Seks

Ik lag zwakjes op bed, zoon kookte en een buurvrouw kwam gisteravond nog op visite. Ook vandaag visite gehad en contact gelegd over een extra bijbaantje: event-organizer. Alles paîs en vrêe hier in huis. Straks ga ik er voor een paar uurtjes tussenuit. Elvis zou 75 jaar zijn geworden en ik mag dat feestje meevieren. Hij is al een oude man dus ik verwacht dat het feestje niet te lang duurt en dat er geen ongeregeldheden zullen plaatsvinden.

De knokpartijen in Culemborg zijn waarschijnlijk het gevolg van een jarenlange ruzie tussen twee families; de Libiër die in 1988 een passagierstoestel boven het Schotse Lockerbie opblies kan het achteraf gezien niet gedaan hebben; het strooizout is op of er zijn voldoende reserves (Dat hangt af van wie je het nieuws officieel hoort); Klaas Jan Huntelaar wil liever voetballen dan op de bank zitten; Saab wordt misschien wel of misschien niet overgenomen door Spyker, of door een ander; Obama wil 100 procent veiligheid op vliegtuigen maar zegt zelf dat dat onmogelijk is. O ja: Mariah Carey was -naar eigen zeggen- dronken omdat ze teveel alcohol had gedronken en Sylvester Stallone heeft z'n nek gebroken bij de opnames van een vechtscène en Keanu Reeves is niet de vader van de kinderen van een mevrouw die probeerde in één klap een paar miljoen dollar rijker te worden.

Tot zover het wereldnieuws van vandaag.

Iets ouder wereldnieuws is dat niet Alexander Graham Bell de telefoon heeft uitgevonden maar de Amerikaan (maar Italiaan van geboorte) Antonio Meucci. Die had helaas geen geld voor de patentaanvraag en zo kon het gebeuren dat medewerkers van het patenbureau een deal konden sluiten met meneer Bell. En gelukkig maar, want anders zaten wij niet massaal te "Bellen" maar te "Meucciën".

"De meucci gaat, neem jij even op?" Nee, dat klinkt niet. De Schot Elisha Gray had gewoon pech met het twee uren na Bell officieel indienen van het octrooi. Zo gaat dat in de wereld: de een heeft pech, de ander heeft mazzel en de derde is gewoon een vuile oplichter. Maar wel rijk ende beroemd. Daar kun je je over verbazen maar soms zijn de dingen gewoon zoals ze zijn.

Ik verbaas mij zelden maar vraag mij wel eens dingen af. Zo was ik onlangs in een deel van ons land waar de burgers zeer godsvruchtig zeggen te zijn. Het viel mij op dat zij vrijwel zonder uitzondering in zwarte kleding rondliepen. Dat roept bij mij twee vragen op: waarom roepen die mensen zo hard dat al die alternatieve jongeren (Vroeger punkers en new-wavers en tegenwoordig emo's) naar de hel gaan? Die lopen ook in het zwart en bemoeien zich doorgaans bijna uitsluitend met soortgenoten zonder anderen lastig te vallen. Net als de gelovigen zelf. De tweede vraag is: Als in het Bijbelboek Prediker (8:9, voor wie het wil opzoeken) wordt verteld dat men zoveel mogelijk witte kleding moet dragen en vooral niet moet vergeten lekkere luchtjes op te doen, waarom houden mensen die zeggen de Bijbel na te leven zich daar dan niet aan?

Ik vraag het mij zomaar af hoor. Ik bedoel: wat mij betreft lopen ze in het oranje om hun godsdienst te belijden. Zelf ben ik opgevoed met de Bijbel als leidraad maar sommige vragen heeft nog niemand voor mij kunnen beantwoorden. "Verkoop Uw mantel en koop er een zwaard voor" staat in hetzelfde boek (of in dezelfde collectie boeken, preciezer gezegd) als:"Wanneer iemand U op de ene wang slaat, keer dan de andere toe". Tsja, wat moet je dan? Ik denk dat daarom de Bijbel zo graag en zo vaak wordt misbruikt: iedereen kan er wel wat uithalen dat hem of haar toevallig goed uitkomt.

Zelf denk ik dat wij de Bijbel moeten zien als een reeks inspirerende verhalen en moeten wij ook niet uit het oog verliezen in welke tijd die verhalen geschreven zijn. Ik bedoel maar: nu nog spreken wij schande van mensen die 50 jaar geleden homo's veroordeelden. Wie weet vindt men het over 50 jaar belachelijk dat wij nu proberen om pedo's te "genezen" en op te sluiten. Misschien wordt je over 200 jaar wel uitgelachen als je mensen vertelt dat je hetero bent. Wie zal het zeggen?

Wat tegen die tijd hopelijk nog wel zal bestaan is sex. Dan weer gespeld als sex en niet als seks.

De link van vandaag is reclame voor Skywatch Friday: Elke vrijdag wisselen een paar honderd webloggers foto's uit van fraaie luchten bij hen in de buurt.

Hebben

Vanwege de buikpijn die nu al een paar dagen aanhoudt niet veel kunnen doen vandaag. Ja, een potje strijken, een la leegruimen, een stukje verdergaan met het verbouwen van de slaapkamer, m'n eindejaarsadministratie afronden en gitaarles afbellen. Er zijn dagen dat je de wereld aankunt. Vandaag voelde ik mij niet bepaald een winnaar.

Wint het team, dan ligt dat aan de spelers. Bij verlies is de coach de pisang. Zodra mensen de schuld bij zichzelf beginnen te leggen begint de verandering. Voorbeeld:"Ik zag op straat dat iemand in elkaar werd geslagen en niemand deed wat!"-"Wat deed jij toen zelf?" -"Eh..." Eigenlijk vind ik dat grappig maar niet iedereen kan er tegen om op zo'n moment uitgelachen te worden.

Tsja, mensen zijn vaak onbedoeld grappig. Neem nu die jongeman die er zo trots op was dat hij GPRS op zijn mobieltje had dat hij SMS'te: "Ik zie nu op mijn mobieltje dat ik inderdaad op de camping sta!" En hij is niet de enige. Wat dacht U van deze tweet:"Volgens mijn weer-app regent het hier maar volgens mij niet. Nou ja, ik zal het wel fout hebben."

Vandaag staan wij stil bij het overlijden van Philippe Séguin

Vrijgezel

Om een of andere reden zitten velen nu midden in een verbouwing. Voor hen is het maar goed dat een verbouwing niet lijkt op Windows...Plank:"Ik detecteer nieuwe spijker. Weet U zeker dat U die in mij wilt slaan?" even later gevolgd door:"Kan merk spijker niet vinden. Neem contact op met de fabrikant voor de juiste soort hamer." Bij m'n moeder in het hofje wilde de woningbouw in januari (Deze maand dus!) beginnen met het vervangen van de kozijnen. "Het is voor hooguit een paar dagen hoor, dat U moet slapen zonder slaapkamerraam!"

Gisteren bij m'n moeder geweest om daarna door te gaan naar vriend Pieter. Die had nog een heuse verstelbare loopkruk voor me. En geen moment te vroeg want de eenvoudige houten die ik had begaf het onderweg naar hem toe. Blijkbaar was die niet berekend op dagelijks gebruik. Eigenlijk wilde ik 's avonds nog bij een paar mensen langs op verschillende adressen. Ik had er tenslotte de energie en de tijd voor. Maar nadat ik verspreid over de dag de bodem van de toiletpot een paar keer van dichtbij had gezien besloot ik verstandig te zijn en thuis te blijven. De klant die 's middags zou langskomen ook maar afgebeld. Ik ontdekte ook nog een aardig caussaal verband: telkens als ik moest overgeven was ik vlak daarvoor misselijk geweest.

Ziek zijn ook Obama en Geert Wilders. En allebei om zo'n beetje dezelfde reden: beiden zijn ziek van gaten in de beveiliging. Obama heeft het over de Nigeriaan die zijn eigen kruis in de fik stak in een vliegtuig en bij Wilders ging het om een als stagiaire vermomde journaliste. Die eerste had tegengehouden kunnen worden als de verschillende Amerikaanse veiligheidsdiensten niet op een eilandje zaten maar zouden samenwerken en de stagiaire had betrapt kunnen worden door haar naam op Google in te typen. Dan hadden de "beveiligingsmensen" (die hun salaris krijgen uit onze belastingcenten) kunnen zien dat ze gewoon een journaliste is. Ik kan mij voorstellen dat het geen prettig gevoel is om te worden omgeven door zoveel incompetentie. Maar ja, als haar baas zijnde had Blonde Geert ook natuurlijk zelf even kunn googlen...

De eigenlijke kwestie is: geen enkele beveiliging is 100 procent waterdicht. Stel nou eens dat het ze zou lukken om elk wapen, elk zakmesje, elk explosief, elke idioot buiten het vliegtuig te houden, dan nog heb je het probleem van Stinger-raketten. De eerste de beste idioot kan zo'n ding kopen en bedienen. Vraag maar aan de nabestaanden van de Britse en Amerikaanse piloten die zijn neergehaald door een idioot op een Afghaanse of Iraakse duintop. Vraag ook maar aan de nabestaanden van de helicopterpiloten die boven India uit de lucht werden en worden geknald door "moslimstrijders" met genoeg geld om dit effectieve Amerikaanse wapen te kopen. En de wil die te gebruiken. Degeen die in 1988 dat vlliegtuig boven Lockerbie had opgeblazen had waarschijnlijk met de huidige technieken gestopt kunnen worden. Of niet. Nu blijkt dat degeen die ervoor is opgepakt waarschijnlijk onschuldig is want het printplaatje dat hem aan het explosief koppelt is én nooit onderzocht én had de explosie nooit kunnen doorstaan. Altijd weer leuk, zo'n complot. Maar voor de nabestaanden ontstaat er weer onrust. En dat is minder leuk.

Het valt wel op: Als het gaat om wapens is elke groepering opeens fan van het kapitalisme. Eigenlijk best vreemd.

Stagiaires dan: houd je die tegen? Met een eenvoudige screening komt al veel informatie boven tafel. Zo kwam ik gisteren op internet iemand tegen die zich journalist noemt maar zijn profielpagina's niet heeft afgeschermd. Zo las ik waar hij graag uithangt, wat zijn lievelingsmuziek is, dat zijn favoriete hobby is "mij klemzuipen", dat hij een raar en opvallend maar veelzeggend pseudoniem gebruikt op MySpace en in Leiden woont. Hij is ook -het zal U niet verbazen- vrijgezel.

De link van vandaag is naar mijn forum. Voor de liefhebbers van lollige discussies: Ruben Jan is terug!

Vandaag staan wij stil bij het overlijden van Sander Simons

Schade en schande

Boek nummer 1 van dit jaar is "Fantastica" van gewaardeerd collega-weblogster Merel Roze. De hoofdfiguur is wat egoïstisch en paranoïde. Of dat terecht is moet u zelf maar lezen. In elk geval las het lekker weg en past het goed bij mijn houding van prettig en stressloos leven. Let wel: dat is een houding.

Mijn naasten weten dat het niet allemaal vanzelf gaat en dat ik wel degelijk -ondanks mijn vaak (en soms iets té) relaxte houding- mijn stress-momenten heb. En pijn ervaar.

Natuurlijk doet mijn versleten heup pijn. En deed het pijn toen ik besefte voorlopig niet meer lekker te kunnen rondrennen met mijn kinderen. Natuurlijk deed het pijn toen wij in mei 2008 bijna alles wat wij aan spulletjes hadden verloren in een brand. Natuurlijk doet het pijn dat ik mijn dochters niet zo vaak zie als ik zou willen en dat ik niet zeker weet of ik de biologische vader ben van de jongste. Natuurlijk deed het pijn toen wij vorig jaar op bezoek waren bij de moeder van mijn zoon en zij hem alleen herkende van zijn schoolfoto maar niet in het echie. Natuurlijk deed het pijn toen ik haar indertijd moest verlaten om voor mijn zoon te kunnen strijden en deed het pijn toen de kinderbescherming alles op alles stelde om hem bij mij weg te kunnen halen. Natuurlijk deed het pijn toen ik van de arts hoorde dat mijn moeder het wel eens niet zou kunnen halen. Natuurlijk deed het pijn toen ik hoorde dat een vriendin zich het leven had benomen en deed het pijn toen mijn baas mij vertelde dat ik niet naar de begrafenis mocht.

Natuurlijk deed het pijn toen een dame mij vertelde:"Ik hou van je maar niet op die manier". Natuurlijk deed het pijn toen mijn geliefde parkietje in mijn handen stierf en natuurlijk deed het pijn toen ik via Monsterboard ontdekte dat een ander mijn werkplek zou innemen. Natuurlijk deed het pijn toen ik mijn dochter zag huilen en haar niet kon troosten. Natuurlijk deed het pijn toen de goudvis overleed die al ruim tien jaar een stabiele factor voor mij was in goede zowel als in slechte tijden.

Natuurlijk deed het pijn toen een vriend op veel te vroege leeftijd aan een beroerte overleed en toen ik hoorde dat "de stekker eruitging" bij een vriend die op z'n 32ste al aan de beademingsapparatuur lag. Natuurlijk deed het pijn toen ik hoorde dat mijn broer in het ziekenhuis lag en natuurlijk pinkte ik een traantje weg toen mijn zoon tekenen van zelfstandigheid begon te vertonen. En natuurlijk deed het pijn toen ik erachterkwam dat een goede vriend alleen maar wenst te discussiëren met mensen die het met hem eens zijn en in dat opzicht veel weg blijkt te hebben van Blonde Geert. En zo kan ik nog wel even doorgaan.

Feit is: allemaal kennen wij zo onze tegenslagen. De een gaat bij de pakken neerzitten. Op zich niets mis mee. Behalve als je dat te lang doet. De ander pakt de draad van z'n leven snel weer op. Dat dat ook té snel kan weet ik door schade en schande.

Vandaag staan wij stil bij het overlijden van Lous Haasdijk

Voetbal

Zoon beleefde zijn eerste schooldag van het jaar en kwam thuis met een paar indrukwekkende cijfers die hij had gescoord tijdens de proefwerkweek die voorafging aan de kerstvakantie. Onnodig te zeggen dat ik apetrots ben op het jong. Hij kwam thuis toen buurvrouw Angélique net vertrok.

Maar niet voordat zij de eerste schets had gelezen van een spannend verhaal van mijn hand dat wellicht dit jaar nog officieel gepubliceerd gaat worden. Als zodanig. Dus. In elk geval vond zij het spannend...

"Het was donker. Aardedonker. De politie patrouilleert door de stille straten. Of staat stil. In de kou. De bittere kou. Nog maar enkele uren geleden vond hier een veldslag plaats tussen groepen jongeren..."

Zo begon het voornaamste Journaal-item vanmorgen. Echt waar. Wij kunnen concluderen dat het goed gaat met dit land als het voornaamste nieuws is dat er zo'n 40 jongelui (Dus niet 40 groepen maar echt 40 jonge manspersonen) op de vuist gingen in de wijk Terweijde in Culemborg. Bij de schermutselingen vlogen er tientallen stenen door evenzovele ruiten.

Natuurlijk is dat vreselijk voor een mevrouw achter zo'n ruit die zichzelf met de laptop moest beschermen tegen rondvliegend glas en ik wens het niemand toe zoiets mee te maken. Een jongedame ligt zelfs in het ziekenhuis nadat zij een steen op haar hoofd kreeg. Toch denk ik dat het nieuwsbericht flink werd uitgemolken.

Ook werd flink de nadruk gelegd op de herkomst van de jongeren in kwestie. Die kwamen vooral van de Molukken en uit Marokko. Oorspronkelijk dan want stuk voor stuk zijn ze in Nederland geboren. Het zal een steen weinig uitmaken wat voor kleur de hand heeft die hem gooide.

Zou het journaal er ook melding van hebben gemaakt als het ging om een groep Friezen die op de vuist ging met een groep Drentenaren? Ik weet wel zeker van niet. Blijkbaar is het niet nieuwswaardig als 40 dronken boeren met elkaar gaan knokken. Maar kun je het woord "racisme" in het nieuwsitem verwerken dan haalt het dorp in kwestie meteen de landelijke pers. Maar de media doet niet aan stemmingmakerij. Beweert men. Misschien is het een idee om de jongelui in kwestie aan te zetten tot een ruig maar beheerst potje voetbal?

Wat denkt U?

De brief van vandaag is het antwoord van het ministerie op mijn vraag wat de overheid eigenlijk wil met al die illegaal opgeslagen vingerafdrukken. Het blijkt dat men die VOORALSNOG niet zal (lees: mag) gebruiken als opsporingsmiddel. Gewoon omdat dat niet mag in het kader van het Europees Verdrag van de Rechten van de Mens.

Vandaag staan wij stil bij het overlijden van Freya von Moltke, dat van Johan Ferrier en dat van Gilbert Gascard

OV-Chipkaart

In Nederland vallen gemiddeld 45 gewonden per jaar aan vuurwerk per miljoen inwoners. Het aantal doden door vuurwerk staat stabiel op nihil terwijl 100 doden per jaar te betreuren vallen door gebruik van alcohol in het verkeer.

En elk jaar raken ruim 2000 mensen gewond door dronken automobilisten. En dat is dus alleen nog maar in het verkeer. Hoe zit dat met het aantal gewonden dat veroorzaakt wordt door dronken mensen die vuurwerk gebruiken? Dat zou ik dan wel eens willen weten.

Verder sterven elk jaar alleen al op de weg ongeveer 70 mensen door regulier medicijngebruik en moeten 1600 mensen naar het ziekenhuis nadat zij zijn aangereden door iemand die rijdt onder invloed van slaappillen en/of anti-depressiva.

Het makkelijkst zou het zijn om autorijden voor consumenten te verbieden en voortaan uitsluitend over te laten aan professionals maar dat is niet haalbaar. Denk ik. Toch maar speciale beveiliging inbouwen in de auto zodat elke bestuurder die instapt eerst moet slagen voor een paar simpele tests voordat de motor wil starten?

En waarom willen mensen die vuurwerk willen verbieden "omdat dat zo gevaarlijk is" geen algeheel verbod op het drinken van alcohol? Ik vind dat onbegrijpelijk

maar dat zal wel aan mij liggen.

Voor wie dit onderwerp totaal niet interessant vindt: Mijn excuses. Voor wie een antwoord weet: ik verneem het graag!

Intussen heb ik vandaag rustig aan gedaan, drie dagen afwas weggewerkt, twee lades leeggeruimd, m'n vingernagels geknipt, met m'n zoon samen House gekeken en de laatste oliebollen opgegeten.

Dat het allemaal wel meevalt met de ellende in de wereld en 2010 goed is begonnen blijkt ondermeer uit het feit dat de redactie van Nu.nl als belangrijkste nieuws heeft gekozen: Studenten moeten nog wennen aan nieuwe OV-chipkaart.

Filmpje

"Aieieiiiieaiie!!" klonk het uit de monden van een stel gillende keukenmeiden die bijkans in doodsangst vluchtten voor een gillende keukenmeid. De nichtjes van een paar buurjongens vermaakten zich ook opperbest in de nacht van het oude op het nieuwe jaar. Wij hadden redelijk wat siervuurwerk en ook een lading boemetjes. Er zijn bij ons geen ongelukken gebeurd, mede door inachtneming van een paar basisregels: Geen alcohol drinken bij het vuurwerk afsteken, gebruik van aansteeklont of sigaret en niet ontplofte stukken vuurwerk niet opnieuw proberen te ontsteken. Dan wordt vuurwerk afsteken net zo simpel als plezier hebben.

Dat bleek ook vriend Georges te hebben gehad die na het werk tegen de ochtend bij mij, m'n zoon en diens oma nog een glaasje bubbels kwam meedrinken en een paar oliebollen eten voordat hij zich ter ruste legde op het logeerbed. Eigenlijk m'n zoon's bed maar voor de gelegenheid sliep die met mijn moeder in mijn tweepersoonsbed en was de bank voor mij. Oorspronkelijk zouden er ook nog een stripteuze en haar vriend blijven slapen. Dan was m'n zoon in de hangmat gegaan, oma in zijn bed, het koppel in mijn bed en vriend Georges en ik op de woonkamerbank die stiekem een slaapbank is.

Vriend Erwin was er niet voor de nacht maar kwam de volgende dag. Ook met hem nog een paar drankjes genuttigd op het nieuwe jaar. Maar dan in de kroeg en niet thuis.

Vanmorgen dochter Eva opgehaald terwijl wij haar zusje konden uitzwaaien die naar een feestje ging waarbij gezwommen zou worden

Broer en zus zitten te ministecken terwijl ik dit schrijf en de geur van verse popcorn bereikte zojuist mijn neusgaten. De kinderen hebben ook warme chocolademelk gemaakt. Met marshmellows.

Zo. We zijn een paar uur verder en broer en zus hebben zijn oppas-katten te eten gegeven en kregen daarna hun eigen avondmaaltijd: worst met boerenkool.
Eva is inmiddels opgehaald en m'n zoon is voor z'n voorlopig laatste dagje rust naar zijn oma.

Ik ga nagenieten en vanavond nog naar een verjaardag om daarna een vriendin te zien optreden in een nachtclub.

Het vervolg op het verhaaltje van gisteren kunt U volgende week vrijdag verwachten. Wie het eerder wil lezen: U kunt een bijdrage storten op bankrekening 4873680 tnv T. Weijnschenk, Amsterdam...;-)

Hierbij ook nog even een paar foto's én (speciaal voor de liefhebbers van knalvuurwerk) een filmpje.

Vergeten (Een verhaaltje)

Het verhaaltje van gisteren was wel erg kort en bovendien niet op vrijdag. Daarom -en ook omdat ik er vorige week geen had geplaatst- hierbij nog eentje:

Hij wist dat zij wist dat hij wist dat zij hem leuk vond. Of zoiets.

Zijn vermoeden werd bevestigd op zijn laatste werkdag.

Zij stapte resoluut op hem af en gaf hem een recente pasfoto.

Op de achterkant de tekst:"Zo vergeet je me niet" met daarbij haar naam, drie kruisjes en een telefoonnummer waarvan hij vermoedde dat het het hare was.

In het vliegtuig de volgende morgen vroeg bevoelde hij zijn wang die nog een beetje nagloeide van het kusje dat zij erop had geplaatst.

Hij is haar inderdaad nooit vergeten.