Elke zondag een persoonlijk weekoverzicht, elke dinsdag wat goed nieuws met een paar katten, elke woensdag een overweging en elke vrijdag een verhaaltje.
Mijn verhalenbundels zijn te koop via Bol.com én via Lulu.com!
Als u mijn stukjes de moeite waard vindt, kunt u een blogdonatie verrichten. Elke bijdrage is welkom!
Een paar weken geleden besloot het Ministerie van Onderwijs dat deelcertificaten voortaan niet langer dan tien jaar geldig zijn. Dat hoorde ik toen ik mij vandaag wilde inschrijven voor een volwassenen-opleiding om alsnog mijn VWO-diploma te halen waar ik nog maar een enkel vak hoefde over te doen om alsnog mijn diploma in ontvangst te mogen nemen. De officiële verklaring is dat diploma's verouderen. Waarom dus oude diploma's levenslang geldig blijven maar deelcertificaten die aantonen dat je een bepaald vak beheerst niet is vooralsnog een raadsel.
De Dienst Werk en Inkomen wil mensen stimuleren om meer diploma's te halen. Die moet je echter zelf betalen (studiefinanciering bestaat feitelijk niet meer dus ook reguliere hedendaagse studenten weten niet waar zij aan toe zijn terwijl er een nieuwe regeling in de maak is) en bovendien mag je niet doordeweeks overdag naar school of cursussen volgen 'want dan ben je niet beschikbaar voor de arbeidsmarkt.' Vrijwilligerswerk doen wordt ook aangemoedigd 'om in het arbeidsproces te blijven' maar wanneer je dat doet word je gekort op de uitkering 'want je bent dan niet beschikbaar voor de arbeidsmarkt.'
De DWI werkt dus volgens het principe 'Makkelijker kunnen wij het wel maken maar dat doen wij lekker niet. Lekker puh!'
Ook bleek ik vandaag op gesprek te moeten komen bij de 'CV-dokter' van de DWI (Ja, zo heet dat echt!) maar men was vergeten mij daarvoor uit te nodigen. En dat was natuurlijk mijn schuld want nadat ik twee weken geleden vroeg wanneer ik dan langs moest komen had ik moeten reageren toen ik geen uitnodiging kreeg. U leest het goed: als 'cliënt' van de DWI word ik geacht de medewerkers te vertellen dat zij hun werk moeten doen! Je zou er bijna van gaan radicaliseren...(Gelukkig heb ik een etentje vanavond. Beetje afleiding.)
Minister President Rutte wil radicaal een einde maken aan radicalisering want maar liefst gemiddeld 17 jongeren in Nederland kiezen de kant van radicale moslimgroeperingen. Elk jaar weer! Met radicale christelijke jongeren (of ouderen!) heeft Rutte geen enkel probleem. Die mogen best moskeeën opblazen, kinderen van moslims bedreigen, roepen dat vrouwen het kiesrecht moet worden ontnomen en zo verder. Geen punt. Dat is namelijk 'vrijheid van godsdienst'. Maar goed, terug naar het punt. Waar wordt radicalisering door veroorzaakt? Vooral door onvrede, armoede, verveling en domheid, zo blijkt steeds weer. Dat zal Rutte ook weten en daarom zal hij de wensen van burgers voortaan inwilligen zodat zij tevreden zullen zijn. Tegen de verveling gaan alle onlangs gesloten jeugdhonken weer open en ook zal hij meer banen (betaalde! En dus niet 'gratis werkervaringsplekken') creëren tegen armoede en zal hij investeren in onderwijs om domheid het hoofd te bieden. Toch?
Nee, natuurlijk niet. Hij wil PVV-stemmers naar zijn partijtje trekken door...eh...ja, waardoor eigenlijk? Alleen maar door heel hard te roepen dat hij tegen de Islam is zoals Geert Wilders dat zo graag en makkelijk doet? Of gaat hij meer doen? Echt daadwerkelijk daadkracht tonen door iets te doen? Houdt hij genoeg van zijn bevolking om hen daadwerkelijk te helpen of roept hij maar wat? Net als 'dierenliefhebber' en PVV-kamerlid Dion Graus die het heel normaal vindt om zijn zwangere vrouw in de buik te schoppen maar radicaal tegen geweld tegen dieren is. Of zegt te zijn. En ééndagskuikentjes dan?
Mensen die zó van hun kat houden dat zij die elke dag een vers ééndagskuikentje te eten geven, houden die van dieren of juist niet? Ik denk dat de kat en het kuikentje daar over verschillen van mening...
Veel mensen hebben helaas geen eigen mening maar roepen die van anderen na. U en ik gelukkig uitgezonderd. Met name op Twitter komen veel reacties voorbij van mensen die eerst iets roepen en daarna pas nadenken. En helaas vergeten zij dat laatste nog al eens. Of zij hebben daar 'geen tijd' voor.
Ontzettend jammer dat men vaak alleen de vraag leest die ik plaats op Twitter en niet klikt op de link die ik mee stuur. Dan zouden zij wellicht wat genuanceerder denken voordat zij antwoord geven. Maar het is ook best lastig en vermoeiend, hoor! Eerst moet je helemaal met de muiswijzer naar een woord toe, dan moet je je wijsvinger laten neerkomen en vervolgens moet je je hersens gebruiken. Bovendien zijn mijn stukjes dusdanig van lengte dat een gemiddelde lezer er maar drie kan lezen in één reclameblok op een commerciële televisiezender.
Liever heb ik dat mensen niet reageren dan dat zij dat doen zonder het betreffende stuk te lezen. Maar goed, ik zal wel ouderwets zijn. Veel mensen baseren hun mening op krantenkoppen en niet op krantenartikelen.
In de serie Onbekende Helden vandaag Jac. P. Thijsse, de onderwijzer die zich sterk maakte voor het Naardermeer (dat in zijn tijd werd gebruikt als afvalvijver van Amsterdam) en daarmee het startschot gaf voor het oprichten van de Stichting Natuurmonumenten.
Vandaag als cadeautje aan mijn lezers een hoopvol filmpje. Deze beroemde (en rijke!) mensen waren ooit dakloos:
Vandaag was ik naar de tandarts en gisteren bezocht ik met mijn twee oudste kinderen The Art of the Brick, de Lego tentoonstelling ven Nathan Sawaya in de Amsterdam Expo. Erg gaaf! Aanrader!
Straks breng ik met mijn vriendin samen een Chinese vriendin van haar naar Schiphol en donderdag sprak ik niet alleen met buren Angélique en meneer Liu maar had ik ook mijn intakegesprek bij de DWI en eentje bij een psychologe. Ik begon te vertellen wat mij zoal dwars zit en waar ik graag van af wil en op gegeven moment pakte zij een zakdoekje. Niet voor mij maar om zelf haar ogen te deppen en neus te snuiten...Zij is ook streng voor mij. Vaste lezers weten dat ik naast werken (als wat dan ook) normaliter per dag ongeveer 12 dingen heb staan op mijn takenlijstje. Dat varieert van tandarts bellen via een nieuwe TL-buis kopen voor in de keuken tot mijn kasboek bijwerken. Ik mag nu maximaal drie dingen per dag prioriteit geven.
Afgelopen vrijdag was dit (naast natuurlijk huishouden en een stuk of vijf sollicitatiebrieven schrijven) mijn takenlijstje:
Chrome Cast (installeren en uitzoeken hoe het werkt)
Diploma's Joke Smit (Kopiëren en opsturen)
Edwin (Mailen over mogelijke werkopdracht)
Gitaar (Snaren vervangen)
Greenchoice (akkefietje over eindafrekening oplossen)
Hester (Bellen en afspreken)
Iris (Bellen en informeren)
Jan Eef (Mailen voor vrijwilligerswerk)
Kleermaker (Kostuum ophalen)
Koffertje singles (Via Marktplaats bestellen)
Mijn domein (Probleem met server website oplossen)
Olafkitseroo.com (Nieuwe website vriend beoordelen)
Pieter (Bellen en afspreken)
TL buis (Nieuwe halen)
Tandarts (Langsgaan en afspraak maken)
Vakantie foto's (Sorteren en online zetten)
Vrijdag verhaaltje (Schrijven en online zetten)
Van de psych mag ik voortaan dus maar drie dingen per dag doen naast werk en huishouden en zo. Dus raad maar eens welke van de bovenstaande dingen ik vrijdag heb gedaan.
Dat wordt even wennen en wellicht zal ik afkickverschijnselen ervaren en mij wellicht zelfs wat gedeprimeerd gaan voelen. Zoals dat gebruikelijk is bij welke verslaving dan ook...
Het is licht deprimerend om een afwijzing te ontvangen. Laat staat wanneer dat dagelijks gebeurt. Een paar keer per dag zelfs. Dat is een nadeel van het een paar keer per dag solliciteren. Bedrijven die rechtstreeks worden aangeschreven reageren doorgaans alleen wanneer zij de sollicitant wensen te spreken. Gaat het via een uitzend- of detacheringsbureau dan kun je een keurige reactie verwachten wanneer je bent afgewezen. En dat overkomt mij nu dus een paar keer per dag.
De Dienst Werk en Inkomen wil helaas niet dat ik grotendeels mijn eigen geld verdien met entertainment en betaalt mij liever een volledige bijstandsuitkering dan een relatief kleine aanvulling. (Zijsprongetje: in de wachtkamer bij Oncologie heb ik leukere verhalen gehoord dan in de wachtkamer bij de DWI. Serieus.) Om die aanvulling elke maand weer te berekenen is er namelijk mankracht nodig en dat kost meer geld dat het betalen van één persoon die domweg op een knopje drukt waarna ik geld ontvang. Een kleine 700 euro per maand is nu de bijstandsnorm. Mijn vaste lasten bedragen 940 euro elke maand en dan wil ik ook graag nog af en toe eens eten.
Goh, hoe zou het toch komen dat mensen die moeten leven van een asielzoekersuitkering van 300 euro per maand (en een kamertje huren bij een of andere hospita voor 400 euro per maand) uit stelen gaan? Vaak krijgen zij namelijk geen werkvergunning dus - als er al werk zou zijn - kunnen zij niet legaal werken voor een inkomen.
Wanneer u als tiener wel eens een appel, een broodje of een pakje sigaretten heeft gestolen is het niet meer dan terecht dat u levenslang in de cel blijft zitten omdat u wel eens in herhaling zou kunnen vallen. Hetzelfde geldt voor hypocrieten als de aartsconservatieve Bill O'Reilly: die is faliekant tegen alle drugs maar is wel regelmatig dronken en zit dan ook nog in beschonken toestand achter het stuur. Zelfs in Amerika is dat illegaal en hoewel het gezicht van Fox News vindt dat alle criminelen moeten worden opgesloten vindt hij dat hij best 'met een borreltje op' mag rijden en de wet die dat verbiedt vindt hij maar stom.
De maatschappij is gebaat bij zo weinig mogelijk mensen die criminele intenties kunnen hebben. Toch? Zou het niet fijn zijn als iedereen die ooit een strafbaar feit heeft gepleegd uit de maatschappij zou worden verwijderd? Denkt u daar maar even over na...
Nagedacht? Dan gaan wij nu verder.
Mensen die een moord hebben gepleegd mogen doorgaans binnen 20 jaar na hun gevangenschap de maatschappij weer in; zij hebben hun straf uitgezeten. Enige uitzondering: arme negers. Als die een moord hebben gepleegd in Amerika staat hen vaak de doodstraf te wachten. Amerika schaart zich daarmee in het rijtje van barbaarse achterlijke landen waar mensen nog worden vermoord om anderen te laten weten dat het vermoorden van mensen slecht is: China, Noord-Korea, Jemen, Saoedi-Arabië en Iran.
In alle beschaafde landen (bovenvermeld rijtje dus uitgezonderd) worden criminelen na verloop van tijd vrijgelaten. Sinds kort wordt het rijtje echter aangevuld met Australië, althans in Queensland. Daar worden mensen die zich seksueel aan een kind hebben vergrepen voor de rest van hun leven opgesloten. In elk geval tot 'bewezen' is dat zij hun seksuele gevoelens niet meer voelen. Maar hoe bewijs je dat iemand een gevoel niet meer heeft? Precies, dat kan niet. http://www.nu.nl/buitenland/3852265/australie-mag-pedofielen-levenslang-gevangen-houden.html
Natuurlijk is het verkrachten van een kind nooit of te nimmer goed te praten en zeer verwerpelijk maar de situatie doet zich ineens voor dat iemand die een kind wurgt, in stukjes hakt en die stukjes opeet in theorie na 12 jaar weer in de maatschappij mag terugkeren 'want hij (of zij) heeft de straf er op zitten.'
Natuurlijk wil ook ik dat iemand (en of dat een pedo is of een nette brandweerman maakt mij helemaal niets uit) die één van mijn kinderen wat aandoet voorgoed achter de tralies verdwijnt maar omdat ik graag leef in een rechtsstaat heb ik mij erbij neergelegd dat dat niet reëel is.
Als de publieke opinie is dat criminelen preventief moeten worden opgesloten dan weet ik er nog wel een paar; verreweg de meeste terroristen zijn mannen van boven de 1.65m. Laten wij die allemaal preventief opsluiten. Verreweg de meeste fraude wordt gepleegd door mensen in het hoger management: alle managers achter de tralies! En...politici zijn de veroorzakers van vrijwel alle ellende wereldwijd; laten wij preventief alle politici achter slot en grendel zetten!
In Australië is de rechterlijke macht helaas niet meer onafhankelijk maar niet meer dan de beul van het volk: de publieke opinie (lees: de media) heeft daar nu officieel de absolute macht.
Uit de rubriek: Wat ik vreemd vind:
Seks met dieren vinden wij raar. Zelfs verachtelijk. Maar met dieren massaal afslachten en dan opeten
hebben wij geen enkele moeite
Het cadeautje van vandaag is een - in mijn ogen - komisch filmpje waarin Bill O'Reilly (zeg maar een soort van Geert Wilders zonder peroxide) van Fox News een gaste woorden in de mond legt en conclusies trekt op basis van woorden die helemaal niet worden gezegd. Nogmaals: erg grappig (en excuus voor hen die moeite hebben met Engels: het filmpje is niet Nederlands ondertiteld):
Vandaag staan wij stil bij het overlijden van James Foley en Richard Attenborough
Gisteren zag ik een man op een stoep zitten.
Hoewel het geen stoep was. Maar wel een man.
Hij zat in het trapportaal van een klein appartementencomplex
in een arbeiderswijk. Zoals er wel meer zijn.
Om een of andere reden zat hij vrij hoog.
Misschien wel op de zesde of zevende trede
van de minstens honderd jaar oude en daardoor gladgepolijste stenen trap.
En hij dronk een biertje. Na elke slok keek hij wat bedenkelijk.
Toen het bier op was stond hij op en ging weer aan het werk,
met een kleine omweg langs een prullenbak.
Ook de afgelopen dagen kwam ik weer in gesprek met diverse buren; buurvrouw Angélique die tijdens onze vakantie Billy de kat, de naamloze vijvervis en goudvissen Blackie en Goldie eten gaf maar ook buurmannen Boerma en Ruben. Ook waren er weer opnames in verband met het YouTube spelletje Volg de Baas, trainde ik mijn lichaam onder begeleiding van een fysiotherapeut en solliciteerde ik mij suf.
De onjuiste aanname van de dag is: 'Multitasken is handig want je krijgt meer gedaan omdat het zo efficiënt is en vrouwen zijn er beter in dan mannen.'
Vrouwen zijn er niet per definitie beter in dan mannen maar doen het vaker waardoor zij er meer ervaring in hebben. In de tweede plaats blijkt uit diverse onderzoeken dat het voor verreweg de meeste mensen beter werkt om zich te concentreren op één taak voordat zij aan een volgende opgave beginnen.
In elk geval is deze man overgestapt van het systeem 'doe zoveel mogelijk verschillende dingen tegelijk' naar 'Concentreer je volledig op één taak waar je vooraf een bepaalde hoeveelheid tijd voor hebt uitgetrokken.' Tussen twee taken in geef ik mijzelf een kwartier voor 'overig'. Dat mag een spelletje zijn maar het kan ook zijn dat ik mijn map met ongewenste e-mails doorloop om te zien of er geen gewenste e-mail in is terechtgekomen. Of ik ververs het water van de goudvissen, strijk een paar overhemden of maak een afspraak met een vriend.
Maar bij vervelende klusjes (Een brief aan de Belastingdienst, een lastig telefoontje, foto's sorteren) vertoon ik nog steeds uitstelgedrag. Sterker nog: onlangs vroeg ik informatie aan over het volgen van een workshop over het bestrijden van uitstelgedrag. Ik kreeg al een e-mail met details daarover maar heb het mailtje nog niet geopend...
Lange tijd dacht ik dat de chaos in mijn hoofd nooit omgezet zou kunnen worden in orde. Maar gesprekken met een psycholoog, met vrienden en eenvoudige contemplatie toonden aan dat ik het mis had. Het enige dat ik moest doen was volhouden en doorzetten.
Sommigen geven het snel op, anderen gaan door met dromen en maken die dromen waar. Zelfs al worden zij wat tegengewerkt door een handicap.
Het etentje gisteren was hartstikke gezellig en lekker en bovendien heb ik wat nieuwe woorden geleerd. In het Frans, het Malinees en het Chinees. Tja, dat krijg je nou eenmaal in een internationaal gezelschap! Jammer dat zo'n avondje tussen al die verschillende mensen niet vertaald kan worden naar landen. Waarom kunnen mensen niet gewoon in vrede samen leven maar moeten regeringleiders zo nodig aan de wereld laten zien hoe 'sterk' zij wel niet zijn? Veel geweld kúnnen gebruiken maar het met opzet juist niet doen, dát vergt pas kracht!
Premier Cameron is bereid de Europese markten te sluiten voor Rusland maar wil niet stoppen met het leven van militaire voertuigen aan Poetin. Of je het er mee eens bent of niet: het is een keuze. Premier Tusk van Polen maalt niet om de grote handelsbelangen en wil Rusland treffen met zware economische sancties. Gewoon, omdat hij vrijheid belangrijker vindt dan geld.
Polen heeft zelfs het aankomende 'Ruslandjaar' afgelast!
En wat vindt premier Mark Rutte belangrijker? Poetin op z'n nummer zetten of de financiële situatie van de Nederlandse Groot-Industriëlen? Het tevreden houden van zijn rijke vriendjes natuurlijk! Had Rutte maar een schijntje van de daadkracht die minister Timmermans tentoon spreidt! Hoe dan ook heeft de regering het - in mijn ogen althans - goed gedaan. Door de marechaussee naar het rampgebied te sturen. Ongewapend.
Gelukkig is ook het Nederlands volk verstandig gebleken. In plaats van een roep om vergelding voor het neerschieten van MH17 overheerste de roep om herdenking van de slachtoffers. Internationaal was er respect, ja zelfs bewondering voor die houding.
Toen ik de beelden zag van de Gaypride botenparade in de Amsterdamse grachten moest ik toch wel even een brok wegslikken toen ik de boot zag van het Aidsfonds: doodstille feestvierders die hun respect betuigden aan de omgekomen AIDS-onderzoekers aan boord van het neergeschoten vliegtuig, gesymboliseerd door een doodskist op de voorplecht:
Sowieso een feest van verbroedering, die Gaypride. Er was namelijk ook een boot met Marokkanen in roze djellaba's en een boot met Joodse LGBT's. Als ik zie wat Nederland de internationale gemeenschap laat zien hoe het ook kan dan voel ik toch wel plaatsvervangende trots. Plaatsvervangend omdat ik er - op dit niveau althans - niet aan heb bijgedragen. Maar ik doe mijn best om tolerantie te propageren.
Het weekend deden wij eens rustig aan: wasjes draaien, zwabberen, opruimen en zondag zou mijn vriendin op een markt staan: de Graaf Groen markt in Egmond aan Zee. Echter, met windkracht zes is een kraampje aan de kust niet praktisch. Tenzij de doelgroep bestaat uit kleine zeebewoners. Daarom ging zij maar mee naar de zomerbijeenkomst van 'mijn' vrijmetselaarsloge; één van de weinige gelegenheden waarbij ook de partners van vrijmetselaars welkom zijn...
Vrijdag nam ik een half uurtje de tijd om weer eens gitaar te spelen. Moet ik veel vaker doen want dat is fijn! Had het al een hele tijd niet gedaan met als gevolg pijnlijke vingers. Maar het fijne gevoel overheerste. Net als toen wij vanmorgen de moeder van mijn zoon opzochten. Het gaat goed met haar in de inrichting, al is zij vaak wat angstig. Dat was ik ook toen ik zondag voor het eerst in 24 jaar weer eens op een fiets stapte. Dezelfde fiets die wij in Frankrijk kochten:
Wankel en onnatuurlijk ging ik een stukje vooruit. Om te ontdekken dat de trappers moeten worden ingekort; omdat ik erg laag zit (om de grond te kunnen raken met mijn voeten) zitten de trappers nu te hoog. Maar het kan worden opgelost!
Het zal dus niet lang meer duren voor ik naar vrienden toe kan gaan zonder mij zorgen te hoeven maken over het halen van de laatste tram of bus!
Gisteravond haalden wij een vriendin van Schiphol. Zij blijft een weekje logeren. En vanavond hebben wij een etentje bij de buren waar de voertaal vooral Frans zal zijn. Met de 23 woorden die ik beheers uit die taal kan de avond niet anders dan 'formidable' worden...;-)
Afgelopen donderdag ging ik even bij een vriend langs. Ik hielp hem met een computer-probleempje, luisterde naar de verhalen over zijn ex en dronk zijn koffie. Ik vertelde dat een paar mensen en één ervan zei: 'En wat kreeg je ervoor terug?' Mijn antwoord: 'Een goed gevoel.' werd niet serieus genomen. 'Ja maar, als ik iemand help wil ik er wel wat voor terug!'
Sorry, mensen, ik begrijp dat niet. In mijn ogen help je iemand om iemand te helpen en niet omdat je zelf iets wilt. Wanneer het in mijn vermogen ligt om iemand te helpen dan doe ik dat. En met helpen bedoel ik echt helpen en niet ingaan op de vraag: 'Hé, ik lig lekker lui in bed. Wil jij even de stad in gaan voor mij en wat cocaïne scoren en dan bij mij langs brengen?'
Heeft u wel eens drugs gebruikt? Nee? Sorry, maar het antwoord 'Nee' verraadt dat u liegt. Of minderjarig bent. Slechts een handjevol mensen wereldwijd kan eerlijk zeggen nooit drugs te hebben gebruikt. De rest van ons heeft wel eens cocaïne of heroïne gebruikt, wiet of hasj, tabak of alcohol. En ja, tabak en alcohol zijn zeer verslavende genotsmiddelen die bijzonder slecht zijn voor de gezondheid wanneer in grote hoeveelheden genuttigd. En niet alleen beroemdheden zoals de onlangs overleden Robin Williams was verslaafd aan alcohol en cocaïne maar ook vrijwel de gehele cast van de oude musical serie 'Fame' zat zwaar aan de wiet, de alcohol, cocaïne en tabak. En de meesten leven nog.
Amerikanen lijken graag erg spastisch te doen wanneer het gaat om drugsgebruik. Zij onterven hun zoon wanneer zij die met een jointje betrappen 'want mijn zoon is geen junk dus jij bent mijn zoon niet meer!' maar zitten intussen flink aan de wijn ('Maar zelden meer dan twee flessen per dag, hoor. Gewoon voor de gezelligheid!), tabak ('Ja maar tijdens mijn zwangerschap rookte ik zelden meer dan vijf sigaretten op een dag. Mijn arts zei dat dat geen kwaad kon.') en bijvoorbeeld Prozac ('Tsja, als je arts dat voorschrijft om lekker zonder stress te kunnen slapen kan het geen kwaad, toch?').
Vergeleken met het drugsgebruik van de mensen die thuis geen computer hadden valt het met de huidige jongeren toch best wel mee, eigenlijk. Maar ondanks al dat drugsgebruik kunnen mensen vaak nog verrassend goed presteren.
Met mijn werkcoach had ik het erover dat er niet zo heel veel mensen meer zijn die nog kunnen boekhouden zonder een computer nodig te hebben. Helaas zijn er geen werkgevers meer te vinden die dat een vaardigheid vinden maar noemen zij zo iemand 'ouderwets'. Nou, wacht maar tot een keer de stroom uitvalt. Ha!
En over ouderwets gesproken: herinnert u zich deze nog?
De afgelopen nacht was zwaar geweest.
De drank was niet opgegaan maar elke aanwezige had genoeg gehad.
Met name de bruidegom had zich laten gaan.
Hij kreeg de volgende dag de rekening gepresenteerd:
een factuur van het cateringbedrijf, een kater
en zijn bruid die in een auto met 'Just Married' op de achterruit
naar haar ouders reed.
Gisteravond genoot ik met mijn vriendin (en honderden anderen) van Pluk de Nacht, een filmfestival in de open lucht die diverse steden aandoet. Deze week dus Amsterdam. De film die wij te zien kregen was 20,000 Days on Earth en gaat over een dag uit het leven van Nick Cave. Een boeiende film over een boeiende man! Alle strandstoelen waren inmiddels bezet maar wij spreidden een kleedje uit en genoten van de film, het gezelschap en de meegebrachte versnaperingen. Na afloop trakteerde de organisatie elke bezoeker op een klein flesje Duvel! En het mooist is misschien nog wel: het was allemaal gratis!
Voor iemand zoals ik, die al zes weken zonder inkomen zit zijn gratis zaken natuurlijk bijzonder welkom!
Vandaag kwam eindelijk het geld binnen dat ik van de Belastingdienst te goed had en dus kocht ik het nieuwste stripalbum in de serie 'De Rode Ridder'. Ja, ik maag graag de (lokale) detailhandel blij!
De detailhandel klaagt steen en been dat consumenten tegenwoordig zo weinig uitgeven. Niet gek natuurlijk wanneer je bedenkt dat een werkloze die na 4 maanden nog geen nieuwe baan heeft verplicht moet werken voor 32 uur per week bij de gemeente en 'bevriende bedrijven' (Lees: de kweekkas van de zwager van een lokale wethouder). 32 Uren werk per week voor 790 euro is ver onder het minimumloon.
In een ander land en in een andere tijd stond 'jezelf gratis in dienst stellen ter meerdere eer en glorie van het vaderland' te boek als 'Arbeitseinsatz'.
Ik begrijp dat bedrijven geen mensen tegen normaal salaris willen aannemen wanneer zij via de gemeente een nagenoeg gratis slaaf kunnen krijgen. Probleempje voor diezelfde bedrijven: slaven geven nooit meer uit dan het hoog nodige. Simpelweg omdat zij het geld er niet voor hebben.
Omdat ik nog zonder regelmatig inkomen zit herhaal ik even mijn oproep: wie weet er werk voor mij? Ik accepteer alles binnen de grenzen van goed fatsoen en Amsterdam! Voor mijn CV verwijs ik u door naar mijn LinkedIn pagina: https://www.linkedin.com/in/terrebel
Omdat ik voorlopig even geen geld kan uitgeven ga ik natuurlijk niet naar concerten want - in tegenstelling tot bijvoorbeeld veel huiseigenaren - geef ik geen geld uit dat ik niet heb.
Natuurlijk kun je dan in de veiligheid van je eigen woonkamer in alle rust een cd'tje draaien en genieten van de muziek. Lekker goedkoop en je hebt geen last van mensen die je het uitzicht op de artiest belemmeren, met kraan- of regenwater aangelengd bier en hoge toegangsprijzen. Maar je mist ook de sfeer die een live-optredende artiest kan oproepen, het gevoel om met honderden, duizenden, ja zelfs tienduizenden een gemeenschappelijk doel te delen.
Dat is een onbetaalbaar gevoel en haalt het niet bij de sfeer op een ledenavond van de Partij voor de Vrijheid, internationaal bekend als PVV. Op alle jaarlijkse ledenavonden zijn daar namelijk maar twee leden aanwezig: Geert Wilders en de voorzitter van de Stichting Vrienden van de PVV, ene Geert Wilders. Het kan aan mij liggen maar mij lijkt zo'n avond waarop de leden de nieuwe partijlijn moeten goedkeuren bijzonder saai. Of zou Geert Wilders soms voor de gein zichzelf af en toe tegenspreken?
Let op mijn woorden: het wordt nog eens een uitdrukking 'Het was er rustiger dan op een ledenavond van de PVV!'
De onjuiste aanname van vandaag is: Het wereldberoemde 'Fortune Cookie' (gelukskoekje) is een eeuwenoude Chinese uitvinding. Eerder is het gebaseerd op een Japans koekje maar in de huidige vorm raakte het in zwang in het Amerika van het begin van de vorige eeuw.
Het cadeautje van vandaag is een liedje van een Belgische jongeman. Het gaat er voor de afwisseling eens over dat het leven niet altijd zo geweldig is als mensen graag anderen wijsmaken:
Vandaag staan wij stil bij het overlijden van J.J. Murphy, Christine Deutekom, Lauren Bacall en Frans Brüggen
Een afspraak vanmiddag ging niet door en daardoor had ik wat tijd om weer eens wat foto's uit te zoeken. Daarom presenteer ik hierbij mijn album van het concert van Will and the People van een paar weken geleden in Bloemendaal: https://www.flickr.com/photos/terrebel/sets/72157645904390624/show/
Ze zijn gemaakt met mijn mobieltje en het was donker dus de kwaliteit is niet denderend. Ter verhoging van de feestvreugde ook nog een filmpje:
Vanmorgen was ik bij de huisarts en daarna was ik in een omgeving waar ik maar liefst zes beveiligers ontwaarde. En nee, het was geen nachtclub of festivalterrein maar ik had een intakegesprek in verband met een (aanvullende) uitkering bij de Dienst Werk en Inkomen, de vroegere Sociale Dienst. Hekjes en toegangspoorten die alleen zijn te openen met een pasje moeten mensen het gevoel geven crimineel...pardon...veilig te zijn. Uiteraard hanteert de DWI regels waar een penitentiaire inrichting een puntje aan kan zuigen.; wat je als werkloze allemaal wél mag past op een half A4'tje. In een lettertype van formaat 36. Het doel van de dienst is mensen uit de bijstand en aan werk te helpen. Vorig jaar werd dat doel bereikt met maar liefst 7 procent van het klantenbestand terwijl dat percentage een paar jaar eerder (toen men minder strenge regels hanteerde) nog 15 bedroeg.
Ik wil dus zo snel mogelijk aan de bak en het liefst op mijn eigen vakgebied van entertainment maar zelfs als postbode kom je er heden ten dage niet zo makkelijk meer in.
PostNL, het vroegere TNTPost en daarvoor gewoon PTT, wil de prijs van een postzegel verhogen. Alweer. De nieuwe verhoging zou betekenen dat men binnenkort bijna vijftig procent meer voor een postzegel betaalt dan in eind 2010. Topvrouw Helma Verhagen noemt het 'heel normaal' dat consumenten 'een beetje meer' betalen voor steeds minder service die de postbezorger levert. http://www.nu.nl/geldzaken/3844410/postnl-wil-prijs-postzegel-weer-verhogen.html
Weer een mooi voorbeeld van een persoon die zo exorbitant rijk is dat zij door al haar geld verblind is geraakt en niet ziet dat het klakkeloos verhogen van prijzen met 7 procent per keer terwijl de inflatie 2,5 procent bedraagt niet onbeperkt door kan gaan. In het tempo dat deze mevrouw voorstelt betalen burgers over een jaar of 140 meer voor één postzegel dan nu aan huur per maand. Er van uit gaande dat de huren met vijf procent per jaar blijven stijgen. Inkomens stijgen met ongeveer 2 procent per jaar. Mochten alle andere prijzen (ziektekosten, telecom, energie, vervoer...) allemaal gelijk blijven dan kunnen wij over 57 jaar met één compleet maandsalaris welgeteld 45 postzegels kopen (ja, dat heb ik daadwerkelijk uitgerekend). Maar geen huur meer betalen. Of voedsel of zo. Maar topvrouw Helma Verhagen vindt dat wij niet zo moeilijk moeten doen.
Helaas hebben dit soort mensen het talent om problemen van 'arme mensen' te bagatelliseren.
Ik ben ervan overtuigd dat iedereen een talent heeft. Misschien niet altijd zichtbaar en misschien niet altijd ontwikkeld. Maar toch. Neem nu deze man met een bijzonder talent om uitermate komisch te zijn:
Een andere buitengewoon komische man was helaas ook zwaar depressief en die ziekte kostte hem het leven. Jaren van drugsgebruik (alcohol en cocaïne) dragen ook niet bij aan een lang en gezond leven. Vandaag staan wij stil bij het overlijden van Robin Williams:
Vandaag was ik bij de fysiotherapeut en hield ik mij ledig met huishouden en solliciteren. Uiteraard sprak ik ook weer een paar buren. Buurvrouwen Irene en Angélique dit maal.
Vrijdag speelden wij een potje Triviant met vrienden.
en gisteren stonden wij op de markt in Baarn. Helaas begon het halverwege de dag flink te hozen dus de omzet viel wat tegen.
Een marktcollega van mijn vriendin blijkt een dame te zijn met wie ik ooit (begin jaren '90?) in de 'vrijstaat' Ruigoord iets samen heb gerookt. Of gedronken. Wat er die gelegenheid precies gebeurde wisten wij allebei niet meer. Wel leuk om iemand van 'vroeger' weer te zien. Toch? Zo kwam ik donderdag een vroegere mede-cursiste tegen in een park waar ik zelden kom.
Zaterdag ontmoette mijn vriendin wat oud collega-vrijwilligers van Greenpeace bij de terugkeer van de Arctic Sunrise, het Greenpeace schip dat volgens diverse internationale verdragen onrechtmatig was vastgehouden in opdracht van de Russische overheid. In eerste instantie op basis van een beschuldiging van piraterij maar al snel vonden Russen drugs aan boord van het schip! Logisch, want schepen zijn verplicht zware pijnstillers (drugs dus) aan boord te hebben. 30 Medewerkers van Greenpeace werden onrechtmatig gearresteerd en via een schijnproces opgesloten in Russische cellen. Maar nu zijn ze dus terug.
En dat werd gevierd. En terwijl sommigen de waterlanders niet binnen hielden werden er diverse toespraken gehouden.
Greenpeace strijdt al jaren voor een beter milieu en stuit daarbij voortdurend op corruptie.
Op diverse 'offshore' rekeningen op bijvoorbeeld de Britse Maagdeneilanden van witte boorden criminelen (wapenhandelaren, mensensmokkelaars, regeringshoofden, et cetera) staat - zo wordt beweerd maar nergens tegengesproken - in totaal een bedrag van 25 duizend miljard euro. http://eunmask.wordpress.com/2014/08/01/25-duizend-miljard-euro-25-000-000-000-000-weggesluisd-uit-economie/ Daarmee kan bijvoorbeeld de totale Amerikaanse staatsschuld worden afgelost. Twee keer. Wordt dat geld gebruikt om mensen te helpen? Natuurlijk! Als daarmee bedoeld wordt dat mensen geholpen worden aan een tweede privé helikopter, de aanschaf van een vakantie-eiland of de steun van rebellen. Bijvoorbeeld.
Overheden weten al sinds jaar en dag dat al dat geld wereldwijd wordt onttrokken aan de economie en stelt uiteraard alles op alles om er wat aan te doen. Toch? Nou nee, niet dus. En toch is het opsporen van fraude en ervoor zorgen dat geld eerlijk wordt verdeeld een belangrijke taak van de overheid. Het is gewoon hun werk!
Soms doen mensen precies waar zij voor betaald worden. Niets meer en niets minder. Anderen doen minder dan wat er in hun werkomschrijving staat. En komen daar om onbekende redenen mee weg. Zelf reken ik mijzelf graag tot hen die net wat meer doen dan wat er van hen wordt gevraagd. Maar zo bont als de meneer in het volgende filmpje heb ik het nog nooit gemaakt. Of toch.
In de serie Onbekende Helden vandaag Ekatarina 'Katya' Zaspa, de Greenpeace arts die extreem kalm bleef toen zij met 29 collega's werd opgesloten maar weigerde zich te laten intimideren.
Vandaag staan wij stil bij het overlijden van Christina Deutekom en de duizenden Yezidi die worden gedood in Irak
Zijn meester gaf hem voedsel en onderdak in ruil voor zijn arbeid. Maar vrij was hij niet.
Ja, hij mocht wel eens naar de markt en kon dan rustig een paar uren rondlopen op zoek naar het juiste fruit en zo. Maar hij bleef schatplichtig aan zijn meester. Dus vrij was hij niet.
Zelfs als hij bij zijn meester en diens gezin aan tafel mocht zitten bleef hij degene die de wijn moest inschenken. Zijn meester was aardig voor hem. Maar vrij was hij niet.
Tot hij hoorde van een slavenopstand. Dat leek hem wel wat! Geld krijgen voor het werk wat je doet. Goed, je moest zelf zorgen voor voedsel en onderdak maar de gedachte om vrij te zijn dreef hem naar zijn doel:
Nu deed hij hetzelfde werk als voorheen en zijn vroegere meester noemde hij nu 'baas'. Hij kreeg nu geld! Net voldoende voor voedsel en onderdak.
Eerst een bezoek aan de huisarts, daarna trainen en daarna een bespreking van het vrijwilligerswerk waar ik iets van mijn vrije tijd in stop. Ja, daar heb ik tijd voor. Mensen die beweren nergens tijd voor te hebben kan ik niet serieus nemen.
Het kabinet beweert al jaren dat langdurige zorg onbetaalbaar dreigt te worden. Maar gek genoeg zijn de inkomsten uit premies voor de AWBZ (Algemene Wet Bijzondere Ziektekosten, speciaal voor chronisch zieken en gehandicapten) sinds de belastingherziening in 2001 gestegen naar 34 miljard euro per jaar terwijl de kosten voor langdurige zorg ongeveer 23 miljard euro bedragen. Jaarlijks is er dus een overschot van 11 miljard euro! De SP vroeg de overheid wat er met dat geld gedaan wordt. http://www.nu.nl/geldzaken/3844949/langdurige-zorg-wel-betaalbaar.html
In elk geval wordt het niet gebruikt waar het voor bedoeld is: om chronisch zieken en gehandicapten te helpen. Het is wellicht een wat linkse visie om antwoord op deze vraag te willen maar ook rechts georiënteerde mensen zullen willen weten wat er met hun afgedragen premies gebeurt, toch?
Wat ik mij intussen even afvraag - sorry voor dit tussenstapje - is het volgende: waarom vinden 'rechtse' mensen dat een paar miljoen euro subsidie aan kunst- en cultuurinstellingen geldverspilling is maar het geven van tientallen miljarden euro's subsidie aan banken die hun zaakjes niet op orde hebben niet?
Wanneer je uitsluitend mensen om je heen hebt die hetzelfde over dingen denken als jijzelf wordt het al snel saai. Daarom volg ik bijvoorbeeld op Twitter ook uitgesproken PVV-stemmers, VVD-aanhangers en zelfs overtuigd SGP'ers. Met een aantal van hen is het leuk discussiëren en eentje wilde zelfs een drankje met mij doen om in een echt gesprek zijn mening te verduidelijken!
Met mensen die zijn vastgeroest in hun denkbeelden heb ik hoegenaamd niets. Voor mij zijn weinig dingen leuker dan mijn mening bij te stellen nadat ik informatie kreeg waar ik voorheen niet over beschikte. Ik zou dus nooit een PVV-aanhanger kunnen worden.
Cabaretier Ronald Goedemondt doet een treffende interpretatie van Geert Wilders:
Mooi nieuws is - zo vind ik - dat 'Rosetta' in een baan is gekomen om een heuse komeet. Het studie object heet komeet 67P/Churyumov-Gerasimenko. Voor het eerst in de geschiedenis van de mensheid zijn wij nu in de gelegenheid om een komeet uitgebreid te onderzoeken. Wéér een stapje dichter bij het ontrafelen van de geheimen van het universum!
In onze eigen kleine ruimte hebben wij last van vlooien. De plaag gaat vast wel weer voorbij maar intussen is het vrij hinderlijk. Tips om van de kleine kriebelbeelstjes af te komen zijn van harte welkom!
Boek nummer 18 van dit jaar is The Circle van Dave Eggers. De auteur schetst ons een 'Brave New World' waarin criminaliteit bijna tot nul is gereduceerd omdat dankzij cameratoezicht iedereen altijd door iedereen kan worden bekeken. Iedereen is te druk bezig met het onderhouden van contacten van sociale media. Zo druk dat men geen tijd heeft voor een praatje...
De vraag wordt opgeworpen: is absolute veiligheid een absoluut opgeven van privacy waard? Niemand durft nog initiatief te tonen, fantasie te gebruiken of risico's te nemen. Volgens mij wordt dat een bijzonder saaie wereld. En wat gebeurt er wanneer slecht een handjevol overheden en bedrijven over al die gegevens van iedereen beschikken?
Natuurlijk weten wij wat er gebeurt is met vlucht MH17 van Malaysian Airlines: Rusland gezinde Oekraïense rebellen hebben het vliegtuig met honderden inzittenden - al dan niet per ongeluk - neergehaald met een raket die is afgevuurd vanaf een high tech installatie die heel duur is en moeilijk te bedienen maar wel een vliegtuig dat tien kilometer hoog vlieg redelijk eenvoudig kan raken. Omdat het ding zo duur en ingewikkeld is kan het niet anders dan dat het door de Russische president Vladimir Poetin is geleverd. Of op zijn minst met zijn medeweten. Het (voormalig?) hoofd van de Russische geheime dienst en bekende mannetjesputter is dus hoogstpersoonlijk schuldig aan het drama en moet boeten. Toch?
Dat er ter plaatse in de Oekraïne grote hoeveelheden schaliegas in de bodem zit heeft er niets mee te maken dat Amerika zich zo graag met de kwestie bemoeit. Toch? Weblogster Judith belicht een kant van het verhaal die niet vaak gehoord wordt: http://judithsblogjes.wordpress.com/2014/08/02/beste-nos/
Ook de Israël-Palestina kwestie is lang niet zo helder als sommigen graag zouden geloven. Of zijn de Palestijnen (aangevoerd door Hamas) dan werkelijk de agressors en doet de Israëlische regering niets anders dan zichzelf - met behulp van Amerikaanse militaire hulp - te verdedigen door scholen op te blazen waar ongewapende Palestijnse burgers zich heel lafhartig verschuilen voor de raketten die de dappere Israëlische soldaten vanaf grote afstand op hun dorpen afvuren? (Oei! Dat klinkt nogal subjectief niet?). Om een eerlijker beeld te bieden hier het relaas van een Israëlische man die zijn zus verloor toen een Palestijn zichzelf en omstanders opblies bij een zelfmoordactie. De logica dicteert dat hij zijn woede en frustratie richt op die in- en in gemene Palestijnen. Toch?
Kortom: behalve wapenleveranciers zal er nooit echt een winnaar zijn in een gewapend conflict. De Britse politica Sayeeda Warsi stapte op omdat haar regering weigert het gedrag van met name Israël publiekelijk af te keuren. Ik vind dat zij een punt heeft met haar opmerking: 'Kunnen mensen stoppen met het goedpraten van het doden van kinderen?' http://www.nu.nl/buitenland/3845026/vooraanstaand-brits-politicus-stapt-gaza.html
En soms weet je zeker dat je gaat winnen en gebeurt er zoiets:
Vers terug van een week vakantie op een plek zonder internet, (ja, zelfs zonder elektriciteit!) ging ik vanmorgen langs bij de DWI, de vroegere Bijstand en belde ik met de Belastingdienst. Ik kan natuurlijk in details treden maar de conclusie is dat men het een en ander gaat uitrekenen en mij binnen een paar weken voorziet van de pecunia waar ik recht op heb. Intussen leef ik vooral van de liefde en de lucht. En van een lening van mijn zoon.
Grote instanties aanpakken is een soort van hobby van mij geworden. Het begon waarschijnlijk in 1991 toen ik een rechtszaak won die tegen mij (als beambte van het toenmalige GAK, de latere uitkeringsinstantie UWV)) was aangespannen door een advocaten collectief. 26 Advocaten. Tegen mij. Tegelijkertijd. En ik won.
Later zou ik het miljardenconcern Albert Heijn op de knieën krijgen en onlangs was ik in conflict met de Belastingdienst.
Het is mij gelukt om mensen overgeplaatst, overspannen en zelfs ontslagen te krijgen. Door mijn toedoen moest een politieagent een boete van €160 betalen nadat ik hem aanhield middels een burgerarrest. Hij negeerde een rood stoplicht en reed over de trambaan met zijn motor. Zonder bijzondere signalen te gebruiken en dus duidelijk niet in achtervolging maar als gewoon verkeersdeelnemer. Zijn fout dat hij dacht dat regels niet voor hem gelden.
Het is gewoon sterker dan ik; is er sprake van machtsmisbruik en/of grove nalatigheid dan kom ik in actie.
'Maar waarom zou je zoveel moeite doen als de prijs van Nutella (zie: http://vragen.blogspot.nl/search?q=nutella) na jouw actie maar een dubbeltje daalt?' vraagt men wel eens.
Heel eenvoudig: anderen hebben wél tijd om te klagen maar geen tijd om actie te ondernemen. Noem mij maar Don Quichotte.
U bent al bekend met mijn motto?
"Iemand moet er wat aan doen en jij kunt iemand zijn."
De onjuiste aanname van de dag is: de luiaard is het meest luie dier dat er is.
Hoewel de luiaard met een gemiddeld aantal uren slaap van 12 per dag behoorlijk veel slaapt, slaapt een manlijke leeuw nog veel meer, namelijk zo'n 16.
'Goed hoor jongen,
laat maar zien waar jullie zijn in het boek.'
-'Alsjeblieft, opa!'
'Huh, wat is dit?'
-'Gewoon elementaire kwantumfysica, opa.
Dat ken je toch wel?'
'In mijn tijd stond die wetenschap nog in de kinderschoenen
maar nu krijgen jullie die kennis blijkbaar al op de basisschool!
Wauw! hoe komt het dat jullie tegenwoordig zo slim zijn?'
-'Jij weet ook helemaal niets hè¨, opa?
Weet jij dan niet dat het volk op een dag wakker werd
en een regering koos die investeerde in onderwijs
in plaats van erop te bezuinigen? Geeft niet, hoor!'
'Nou, hoe dan ook; ik vind het knap.'
-'Dat is nog niets, opa.
Moet je maar zien wat we hier op de universiteit leren!'
'O, wat is dat dan?'
-'Ongeveer een factor 12.4 ingewikkelder dan kwantumfysica.'
=========================================
Meer lezen?
Posts
