Zo was ik anderhalf uur (...) bezig met het inplannen van een afspraak voor onderhoud aan mijn geiser. Ik kreeg namelijk een brief waarin bijkans werd gesteld: 'Als u ons niet belt voor onderhoud aan uw geiser gaat u dood!' Dus ik belde meteen: 'Maar meneer, u moet ons niet bellen want uw woning valt onder een ander bedrijf. Dus waarom belt u ons eigenlijk?' -'Eh...omdat ik van u een brief kreeg?' 'Ja, dat kan wel zijn maar wij hadden u die brief helemaal niet moeten sturen!' Dus ik bel dat andere bedrijf: 'Maar meneer, u betaalt dat andere bedrijf toch elk kwartaal een bedrag voor onderhoud?' -'Dat klopt.' 'Dus waarom belt u ons dan?' -'Omdat ik volgens dat andere bedrijf onder u val omdat het andere bedrijf een contract heeft met mijn woningcorporatie en veel van hun werk aan u gedelegeerd heeft.' 'Dat klopt inderdaad.' -'Dus waarom is het niet goed dat ik u bel voor een afspraak?' 'Dat zei ik helemaal niet, meneer. Maar wacht maar, ik zoek het wel uit en bel u terug.' Later belde zij terug: 'Goed nieuws meneer, ik mag een afspraak met u maken!' *Zucht*
Ik hoor wel eens van mensen (met name via Facebook) dat zij zich regelmatig vervelen. Hoewel ik tegenwoordig soms hele dagen geen afspraken heb staan lukt het mij nog steeds niet om mij te vervelen.
Zo was er 's avonds een barbecue van de buren en werd mijn aanwezigheid op prijs gesteld.
Met alle liefde hielp ik mijn naaste geliefden. Maar ook zonder mijn hulpbehoevende moeder, mijn inwonende zoon en partner met eigen zaak is er nog meer dan genoeg te doen! Zoals bedenken wat ik eigenlijk voor mijzelf kan doen...
Er is toch altijd wel iets te doen? En dat hoeft niet altijd leuk te zijn. Maar toch: een keukenkastje uitruimen, eindelijk eens die oude videobanden digitaliseren, vrienden bellen, Franse woordjes leren, boeken lezen, films en documentaires kijken, in de tuin wroeten, buren helpen...de lijst is letterlijk eindeloos!
Ook de rest van de week verveelde ik mij niet. Er is zoveel om dankbaar voor te zijn! Zelfstandig boodschappen kunnen doen, een gesprek met een goede vriend, mooie herinneringen kunnen ophalen die de nare herinneringen ruimschoots overtroeven, toegang tot schoon drinkwater, werk dat voldoening geeft, leven in een land waar je niet wordt vermoord om je mening of geaardheid...
Natuurlijk voel ook ik mij niet altijd jofel. Dat kan ook niet. Ernaar streven is wat anders. Bijna 50 en ik weet nog steeds niet wat ik wil. Behalve een prettig leven leiden en daarbij zo weinig mogelijk anderen lastig vallen.
En u? Wat wilt u eigenlijk met uw leven?
Twee Engelstalige stukjes deze week:
https://terrebelius.blogspot.com/2017/08/you-cant-be-free-behind-wall.html
https://terrebelius.blogspot.com/2017/08/believers-dont-believe-in-facts.html
Indochine - J'ai demandé à la lune is de muziek van deze week:
In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. http://terrebel.blogspot.nl/ Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden. https://www.facebook.com/terrebel/
Posts
