Cadeaus
Soms biedt het leven zoveel leuke vragen.
Zoals: Waarom neemt het Proefprocesseninstituut Clara Wichmann geen mannen aan als bestuurslid? En: Waarom vind de voorzitter van Groep Nawijn dat hij moet werken in een "hondenhok" terwijl zijn werkruimte groter is dan menig Nederlandse slaapkamer?
Waarom vinden veel vrouwen dat zij het recht hebben het leven van alle mannen in hun omgeving te bepalen? Waarom mag het volk niet weten wat er is gebeurt rond de ontvoering en bevrijding van Claudia Melchers? Waarom ben je volgens de maatschappij als mens pas nuttig wanneer je een betaalde baan hebt? Waarom is er zoveel gehannes rond de overname van Antonveneta door ABN AMRO? Waarom kopen mensen water in flessen als uit onderzoek van TNO blijkt dat kraanwater minstens net zo goed is? Waarom worden er nog steeds zoveel onschuldige mensen opgeblazen in Irak nad het land bevrijd is van die gemene meneer Hussein?
Kreeg gisteren een paar leuke cadeautjes: Zo ontving ik een bijzonder prettig en onverwacht belletje uit Israël. Michal belde om mij te feliciteren met mijn zoveelste verjaring. En nog meer mensen belden mij. Maar allemaal vanuit Nederland. Ondermeer vanuit Spijkenisse en Breda. Uieraard was daar ook het hart- en trommelvliesverscheurende "GEFECITEERD!!" van een prachtig klein meisje... Van m'n zoon kreeg ik een wijnglazenset zodat ik nu niet meer uitsluitend verschillende formaten aan m'n rekje heb hangen. Van m'n moeder een literfles Stolychnaya en diverse boekjes over vaderschapswijsheden. Haar leukste cadeau was wellicht dat zij vanmorgen m'n zoon naar school bracht zodat ik kon blijven liggen! Bovendien had zij mij eerder op de dag morele steun verleend toen ik vrij letterlijk door het archief van m'n leven spitte in een poging wat meer ruimte in m'n leven te krijgen om zo fris en vrolijk de toekomst tegemoet te zien. Maar waarom zou je eigenlijk het verleden achter je laten? Het verleden is toch een belangrijk deel van wie je bent?
Zelf hou ik altijd graag de deur naar het verleden op een kiertje. Al is het maar om af en toe even stiekum te kijken naar die ene herinnering...
Ook een leuk cadeau vond ik de winst die de Nederlandse honkbalploeg behaalde op Puerto Rico en daarmee de halve finale van het WK honkbal haalde. En natuurlijk verheugde ik mij ook in de 1-1 winst die Ajax boekte op Sparta Praag in een wedstrijd om de Champions League.
Van Stadsdeel Westerpark kreeg ik antwoord op een eerder gestelde vraag en m'n zoon had nog een kado geregeld voor zijn school én de stichting Jantje Beton: door loten te verkopen aan diverse buren, winkeliers en familieleden (...) wist hij binnen een paar uur maar liefst vijftien euro op te halen voor beide goede doelen.
En laat ik nu gedacht hebben dat Jantje Beton al lang geleden was opgegaan in het SIJA?
Vandaag staan wij stil bij het overlijden van Robert Wise.
Een opgeruimd karakter
59 minuten geleden