Elke zondag een persoonlijk weekoverzicht, elke dinsdag wat goed nieuws met een paar katten, elke woensdag een overweging en elke vrijdag een verhaaltje.
Mijn verhalenbundels zijn te koop via Bol.com én via Lulu.com!
Als u mijn stukjes de moeite waard vindt, kunt u een blogdonatie verrichten. Elke bijdrage is welkom!
In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. http://terrebel.blogspot.nl/ Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden. https://www.facebook.com/terrebel/
=====================================================
In de stilte van de muziek
was er schoonheid
in de vorm van verwondering
om een gewonnen prijs
en een mysterie
dat uitsluitend getekend
kon worden ontrafeld
terwijl een rond stuk vinyl
zachtjes krakend
een bijdrage leverde
aan een zwijgend
maar sprankelend optreden
onder een niet-draaiende discobol,
Rolling on the River
Van alle jonge criminelen in Nederland is 50% van Marokkaanse komaf. Reden voor sommigen om te roepen dat álle Marokkanen crimineel zijn. Wat zij vergeten is dat dús 50% van alle jonge criminelen níet van Marokkaanse komaf is. Waarheen moeten die worden uitgezet? Van de harde kern van agressieve Ajax-hooligans is meer dan de helft afkomstig uit streng christelijke geloofsgemeenschappen als Urk.
Volgens PVV-logica betekent dat dat iedereen uit Urk crimineel is. Naar welk land zullen wij hen uitzetten? Grappig in dit verband is dat Urkers al jaren roepen zich te willen afscheiden van Nederland. Dat maakt hen dan buitenlanders. Gaan zij dan een hekel krijgen aan zichzelf?
'Zij passen zich niet aan!' is een veelgehoorde kreet. Vaak klopt dat ook. Maar niet helemaal. Waar mensen ook zijn in den vreemde, het is een bijzonder natuurlijk verschijnsel dat mensen heimwee hebben. Naar hun geboortestreek, naar de lekkernijen uit hun jeugd, naar hun familie...Geen wonder dus dat zij de neiging vertonen in een ander land mensen, etenswaren en evenementen op te zoeken die hen doen denken aan de cultuur die zij kennen.
U bent uiteraard een uitzondering, Want als u naar Hongarije of Canada emigreert zult u nooit meer stroopwafels eten, het Wilhelmus zingen, Sinterklaas vieren of een oranje hoedje opzetten op Koningsdag. Toch?
Nou, nee. Uit recent onderzoek (klik) komt naar voren dat Nederlandse emigranten (ruim een miljoen Nederlanders leven buiten Nederland en zijn dus 'gelukszoekers') erg hard vasthouden aan 'de Nederlandse cultuur'.
In elke cultuur is het normaal om gewoontes uit andere culturen over te nemen. Hoeveel Nederlanders vierden twintig jaar geleden Halloween?
In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. http://terrebel.blogspot.nl/ Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden. https://www.facebook.com/terrebel/
Goed nieuws vind ik dat de regering van Finland op het spoor lijkt te zijn van de oplossing van het daklozenprobleem (overigens: daklozen zijn geen probleem maar hebben een probleem). Men liet onderzoek plegen naar wat het grootste probleem is waar daklozen mee te kampen hebben en naar wat het grootste probleem is dat door daklozen wordt veroorzaakt. Wat blijkt? Het grootste probleem voor daklozen is...tromgeroffel...dakloos zijn! Het grootste probleem waar 'de maatschappij' tegen aan loopt betreffende daklozen is dat zij...tromgeroffel...dakloos zijn! En door op straat te leven overlast veroorzaken in de vorm van bedelen, stelen, openbare plekken als toilet gebruiken, uit ellende alcohol en andere drugs gebruiken...
Na enig nadenken bedacht de Finse overheid op basis van deze bevindingen een oplossing voor het daklozenprobleem (klik): men gaf daklozen een dak boven het hoofd. Ook deze oplossing is natuurlijk niet perfect (kost geld. Maar een stuk minder dan bestrijden van overlast en regelen van nachtopvang e.d., stimuleert sommige daklozen te weinig om hun eigen problemen op te lossen ondanks dat het voor de meesten helpt om weer een basis voor hun leven op te bouwen, makkelijker op zoek te kunnen naar werk wanneer je een heus adres kunt opgeven in plaats van 'Stationsplein 1', et cetera) maar lijkt een enorme stap in de richting van een échte oplossing.
In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. http://terrebel.blogspot.nl/ Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden. https://www.facebook.com/terrebel/
In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. http://terrebel.blogspot.nl/ Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden. https://www.facebook.com/terrebel/
====================================================
Wij mensen hebben graag het idee dat wij onze omgeving beheersen. Dat verklaart onder meer het slaan van een kruisje bij het voetballen: 'Zie je wel, dankzij mij stond God aan de kant van mijn team!' zegt een speler na een gewonnen wedstrijd. 'Ja maar jouw tegenspelers sloegen toch óók een kruisje?' 'Dat kan wel zijn, maar mijn geloof is sterker!'
Die neiging alles te willen beheersen uit zich ook in fanatiek drukken op een aanvraagtikker (klik. Erg interessante discussie.) bij het stoplicht: 'Zie je wel, dankzij mij springt het voetgangerslicht op groen!' Terwijl het nog maar de vraag is om het licht niet sowieso op groen zou zijn gesprongen. En of de tikker überhaupt wel iets anders doet dan ingedrukt te kunnen worden.
Opvallend nieuws van afgelopen week was voor mij dat de Twitter-uitdrukking 'Nederland is weer het braafste jongetje van de klas en die Rutte moet weg met zijn hielenlikkerij naar Brussel!' wederom pure kolder is gebleken. Mensen die tegen 'klimaatgekkies' zijn zullen blij zijn dat van alle EU-landen het juist Nederland is dat het minst zijn best doet de afgesproken klimaatdoelstellingen (klik) te halen: 7,4% van onze energie is 'duurzaam' terwijl afgesproken was dat wij op 15% zouden zitten. Maar ja, een Nederlands kabinet dat zich aan afspraken houdt, dat zou wel een beetje raar zijn, zo opeens. Toch? Te vergelijking: Zweden had zich voorgenomen op 49% te zitten en heeft inmiddels de 54% gehaald. 'Het kan echt niet en is echt best moeilijk, hoor!' is dus een nep-excuus.
Het doet mij denken aan deze scène uit Modern Times van Charlie Chaplin:
Was het niet ook in deze film dat een man ontdekt dat de machine niet blijft draaien doordat hij aan een hendeltje draait maar door blijft gaan al is de persoon die het hendeltje moet overhalen in slaap gevallen? Of was dat een andere film? Een eervolle vermelding op dit weblog voor de persoon die voor mij deze vraag naar tevredenheid kan beantwoorden (met bronvermelding graag.)!
Maandag zeer weinig gedaan, naast koorts hebben en absurd veel hoesten. Zelfs de Loge voor die avond afgezegd. Gelukkig was een Broeder bereid mijn taak als Secretaris waar te nemen.
Dinsdag wakker geworden na een zeer onrustige nacht met opvallende dromen (een pinguïn in een park, een eendenkuiken op mijn schouder waar een ex een foto van maakte met mijn horloge. Dat.). Nog steeds koorts en veel last van mijn longen dus een afspraak gemaakt met de huisarts na het afmelden voor werk.
Begin van de middag even de deur uit voor een paar boodschappen (Keelpastilles, kurkuma, zoethout, thijm siroop) en daarna een buurvrouw op de thee gehad. Intussen vroeg ik mij af waarom iemand mij had 'ontvriend' op Facebook. Was het echt omdat hij de 'smiley' die ik als reactie op een bericht van hem plaatste opvatte als zwaar negatieve kritiek? Als iemand al laat weten het niet met je eens te zijn over een bepaalde gedachtegang, is dat dan een reden om niet meer om te gaan met hem of haar? Zijn er écht mensen die uitsluitend ja-knikkers om zich heen willen hebben? Maar juist door kritiek te accepteren groei je toch als mens? Tenzij dat niet is wat je wilt, natuurlijk. Dat mag.
Die avond kwam een vriend koken en kletsen. Heel fijn.
Woensdag uitgeruster wakker geworden dan een dag eerder. Een stuk minder gehoest maar nog steeds interessant gedroomd (Ik liet vrienden raden: 'In welke gevallen kan een vlammenwerper een abrupt einde maken aan een experiment dat dreigt te ontsporen? 1. Wanneer bij wijze van experiment een leeuw wordt boos gemaakt. 2. Wanneer je speelt met vuur?' 3. (en toen werd ik wakker. Jammer.))
Heel rustig aan mijzelf zitten werken, een paar mailtjes verstuurd en wat aan de administratie gedaan en onderzoek verricht voor drie verschillende bedrijven. 's Middags naar de huisarts. Voor het eerst in ruim drie jaar! Het werd een hartelijk weerzien en zij en ik zaten zó dicht (*Geeft tussen duim en wijsvinger de grootte van een spierinkje aan. In de breedte.*) tegen een knuffel aan. In de omgeving van de praktijk schoot ik deze plaatjes:
Vooral veel rust houden en water drinken, luidde het advies 'en wanneer je volledig hersteld bent van de griep langskomen voor uitgebreid bloedonderzoek'. Oké.
Dus veel gedronken en omdat lezen lastig is met branderige ogen een aflevering gekeken van Knightfall. Met daarin een gave rol voor Mark Hamill! Bekend van zijn rol als Luke Skywalker in de Star Wars filmserie maar ook een begenadigd stemacteur:
Donderdag begonnen met het delen van een pot koffie met een buurvrouw. Een was gedraaid (er was wat bloed gelekt uit mijn keel en neus
dus verse lakens hebben is dan wel fijn), verder gegaan met onderzoek in het kader van mijn werk als Kwartiermaker bij een vereniging, online wat aan de boekhouding gewerkt voor een brouwerij, nuttige handelingen verricht vanuit mijn functie van Secretaris bij een lokale vrijmetselaarsloge en weer lekker veel zitten hoesten. Opeens was mijn koorts weer gestegen. 'Dus wat hebben wij vandaag geleerd, jongens en meisjes?' -'Ziek is ziek en als je ziek bent moet je niet werken!' 'Heel goed.'
Vrijdag zo lang als ik de neiging kon onderdrukken om er uit te komen in bed blijven liggen en aldaar gezellig zitten kletsen met een wereldberoemde schrijfster. Via sociale media dus. Maar denk er gerust van wat u wilt. Vooral bezig geweest met uitzieken. Dus een afspraak afgezegd en een paar praktische werkzaken geregeld. Heb er eerlijk gezegd toch wat moeite mee om weinig anders te doen dan op de bank hangend TV te kijken. Niets voor mij. In elk geval niet voor langere tijd. Word er vooral erg onrustig van. Niet buiten geweest dus alleen deze foto gemaakt vanaf de bank:
(De schaduw van een draak die een buitenaards wezen ontvoert:
'Alien Abduction'. Vind ik grappig.)
's Avonds rustig een potje gestreken en op tijd naar bed.
Zaterdag heerlijk uitgerust wakker geworden en gemerkt dat mijn energie langzaam terug komt. Net als mijn eetlust trouwens. Fijn! Wel oppassen dat ik niet meteen weer te hard van start ga. Handwas gedaan en voor mijn eigen bedrijf even uitgezocht hoe het in het nieuwe jaar eigenlijk precies zit met (het declareren van) BTW op openbaar vervoerskosten. 'Nou, een ritje kost bijvoorbeeld €6 dus je zet €6 in je kasboek en je berekent €6 aan je klant als je met hem hebt afgesproken dat hij jouw reiskosten vergoedt. Simpel, toch?' Niet helemaal (klik). Dus.
Bij het boodschappen halen staan kletsen met een buurvrouw en op de weg terug met een buurman die iets jonger is dan mijn zoon en die ik vroeger buurjongen noemde. Toevallig kwam een andere buurman net thuis dus ook met hem maar even gebabbeld. Was nog maar net thuis toen ik voor mijn raam een vroegere buurman zag staan die had afgesproken met de buurman die zijn woning inmiddels deelt met zijn vriendin en niet langer met zijn vroegere studiegenoot. Uiteraard even gezellig staan bijkletsen in de gemeenschappelijke hal. Want zo ben ik.
De rest van de middag vooral onderuit gezakt op de bank schaatsen gekeken. Voor de lunch had ik een omelet:
Die ik volledig wist binnen te houden. Houzee!
Zondag hard bezig geweest met het onderdrukken van de neiging om te werken en enigszins mislukt op die missie: papieren zitten archiveren, kort telefonisch werkoverleg gevoerd, een en ander uitgezocht, een paar e-mails verzonden en berichten beantwoord. Toch lekker zitten kijken naar het blije hoofd van Suzanne Schulting die Europees kampioene werd in het short track.
Best een fascinerende sport, vind ik. Boeiender vaak ook dan voetbal, vind ik. Keek laatst nog een paar samenvattingen van die in Nederland zo populaire sport. Opvallend vond ik dat het ging om Nederlandse clubs maar dat ik weinig 'Nederlandse' namen hoorde. Samenvattend hoorde ik iets als: 'Prachtige redding van Unnerstal op een doelpoging van Chaïat na een prima assist van Stanislas!' Commentaar werd geleverd door Arman Avsaroglu.
Kortom: als ik een immigrant was zou ik zorgen dat ik heel goed kon voetballen: in plaats van 18 maanden wacht je dan hooguit 18 uren op je verblijfsvergunning.
Het pleonasme van de week is 'verwachting vooraf'.
In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. http://terrebel.blogspot.nl/ Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden. https://www.facebook.com/terrebel/
==================================================== Opa is in onze tijd teruggekeerd om ons te vertellen hoe het hem in de toekomst vergaat. Dit is een van zijn verhalen:
'Opa, waarom trekt u een jas aan? Het is toch niet koud? De Autotemp zorgt daar wel voor.'
'Ik ga even de deur uit om een vriend op te zoeken.'
'Dan zet u toch gewoon uw VR-bril even op en logt in op TwitFace om te zien waar hij is en contact te leggen?'
'Weet ik maar ik vind het veel leuker om hem in het echt te zien, een wijntje te drinken en een avondje over politiek te praten.'
'In het echt? Bent u dan niet bang voor bacteriën? En wijn drinken is al 50 jaar verboden, opa! Weet u dan niet dat alcohol slecht voor u is en verantwoordelijk was voor miljoenen doden per jaar?'
'O, eh...nou...eh...maar over politiek praten mag nog wel?'
'Ja hoor, opa. Zo lang je de mening van De Partij onderschrijft mag iedereen zijn mening geven over de politiek die onze leiders voeren. Het heeft alleen weinig zin.'
'Weinig zin? Hoezo?'
'In 2024 heeft de Staatspartij besloten dat uitsluitend de mening van Het Volk telt. Want daarvoor werd Het Volk nooit gehoord terwijl Het Volk altijd gelijk heeft, ieder lid van Het Volk het altijd met elk ander lid van Het Volk eens is en het tijd werd dat Het Volk aan de macht kwam. Bovendien hoeft er bij elke verkiezing nog maar een stem geteld te worden, namelijk die van Het Volk. Dat scheelt niet alleen tijd maar ook een heleboel geld. En wie is het nou niet eens met Het Volk?'
'Eh...nou, soms ben ik het niet eens met wat de meeste mensen willen omdat ik niet de meeste mensen ben.'
'Opa! Niet zo hard! Als ze ontdekken dat ik u niet heb aangegeven omdat u dat heeft gezegd word ik opgepakt voor reeducatie!'
Mensen die zich zodanig gedragen dat zij niet alleen zichzelf maar met name anderen in gevaar brengen moeten zwaarder worden bestraft want dan zullen er minder aso's zijn en wordt de wereld prettiger om in te leven! Toch?
Eerst: waar is straffen voor bedoeld? Hoe bepaalt een rechter (in Nederland. Maar geldt voor meer landen) de strafmaat? Dat staat allemaal hier (klik). 75% Van ondervraagde Nederlanders is van mening dat in Nederland de straffen te laag (klik. Een interessante discussie over dit onderwerp. Inclusief veel vooroordelen.) liggen. Klopt het artikel dat zij op Facebook hebben gelezen dat idee?
Nee. Op Engeland na delen Nederlandse rechters de hoogste straffen (klik) uit van alle Europese landen. Dus. Wanneer het puur gaat om het percentage celstraffen (klik) scoort alleen Frankrijk (en volgens andere onderzoeken ook Spanje) hoger dan Nederland.
Maar onder druk van de 75% die vindt dat Nederland te laag straft heeft Minister Grapperhaus besloten de maximumstraffen in Nederland op te schroeven. In dit artikel (klik) kunt u lezen hoe dat van invloed zal zijn op het aantal asociale en criminele handelingen in Nederland. (Verklapalarm: weinig tot geen.)
Hoe zouden burgers zelf criminelen en andere aso's straffen? Ongeveer hetzelfde als de rechters waarvan zij denken dat die te licht straffen, zo blijkt onder meer uit dit onderzoek (klik).
Uitzonderingen zijn er voor drugcriminelen als Johan van Laarhoven (klik) die zich schuldig maken aan fraude en witwassen: die hebben juist lágere straffen verdient ('want die arme man heeft het erg zwaar in de cel, al heeft hij bewust diverse wetten overtreden.'), vinden veelal dezelfde mensen die vinden dat elke crimineel keihard moet worden gestraft.
De oorzaken dan: Waarom gedragen veel mensen zich vaak asociaal en zelfs crimineel? Zijn het allemaal egoïsten? Drugsgebruikers? Zwakzinnigen? Hebben zij allemaal een laag IQ? Zijn zij allemaal agressief van aard? Waarom is het aantal verkeersongelukken in Nederland verdubbeld (klik) sinds er hier en daar 130 km/uur mag worden gereden en veel meer mensen dan ooit WhatsApp gebruiken om met anderen in contact te blijven? Is dat toeval?
Vaak blijkt dat crimineel gedrag winstgevend kan zijn. Niet alleen financieel (stelen levert vaak meer op dan werken) maar ook sociaal (je gaat je machtig en onaantastbaar voelen wanneer je blijft stelen en niet gepakt wordt. Kijk naar bepaalde politici die 'toevallig' ook miljonair zijn.)). De andere kant is dat veel mensen toch gewoon aardig gevonden willen worden. Anders zouden wij allemaal crimineel zijn! Dat wij ons sociaal willen gedragen komt vooral omdat wij leven in een welvaartsstaat, zo wordt hier (klik) uitgelegd.
U kent natuurlijk de voorbeelden van mensen die vinden dat zij zich niet aan de afgesproken wetten en regels hoeven te houden omdat zij veel macht hebben. Maar geldt dat ook omgekeerd? Als je je asociaal gedraagt, krijg je dan vanzelf meer macht? Kort antwoord: ja. In dit artikel (klik) wordt duidelijk gemaakt dat aso's vanwege hun gedrag als 'mensen met macht' worden gezien. In hetzelfde artikel staat ook dat wij vrienden asociaal gedrag makkelijker vergeven dan mensen die wij niet kennen. Hoe asociaal wij iemand vinden hangt ook af van hoe 'netjes' en 'welbespraakt' iemand overkomt: een racist in een net pak vinden wij 'iemand die zijn mening uit' maar als die persoon hetzelfde zegt maar dan naar alcohol stinkend en in een slobbertrui dan durven wij die persoon opeens wél 'racist' te noemen.
Vinden wij dat iedereen zich aan de (verkeers)regels moet houden of gelden er uitzonderingen voor mensen die haast hebben of 'nog prima kunnen rijden met maar zes pilsjes op'?
Over aso's in het verkeer: de laatste paar jaren is het aantal doden in het verkeer toegenomen. Hoe komt dat? In de commentaarsectie bij dit artikel (klik) worden een paar theorieën geuit.
Oplossingen dan: hoe kan het aantal misdrijven omlaag worden gebracht? Een hogere pakkans en hogere straffen? Hogere straffen kunnen wij inmiddels uitsluiten. Dat werkt alleen voor een handjevol beroepscriminelen (,'Als ik die Rembrandt jat verdien ik €34 miljoen en moet ik vijf jaar de bak in. Is het mij dat waard?') maar verreweg de meeste overtredingen worden uitgevoerd vanuit een impuls of ingegeven door alcohol of andere drugs: iemand slaan in een verkeersruzie, een partner wurgen, een stoel door een ruit gooien, rechts inhalen, 'haast' hebben, liefdesverdriet, geldgebrek...)
Steeds weer opnieuw blijkt dat belonen beter werkt dan straffen. Niet alleen bij kinderen (klik. Goede tips voor opvoeders!) Zie bijvoorbeeld automobilisten die korting krijgen op hun verzekeringspremie na langere tijd schadevrij rijden. Zelfs bij drugsverslaafden (klik. 'Als je vandaag geen coke snuift krijg je een waardebon.') lijkt belonen beter te werken dan straffen ('Als je vandaag coke snuift krijg je een kleine vervelende elektrische schok.').
Onderzoeken lezen blijft lastig. Zo lijkt hier (klik) te staan dat het juist omgekeerd is. Dat straffen beter werkt dan belonen. Maar wie het originele Engelstalige stuk er bij haalt waar de schrijver van het Nederlandstalige artikel zich op baseert, leest: 'We found that a reward led to a repetition of the previous choice, whereas a penalty led to an avoidance of the previous choice.' Of wel: 'Belonen leidt tot herhaling van het gedrag waarvoor men beloond is, straffen leidt tot het voortaan maken van een andere keus om te voorkomen dat men gestraft wordt.'Verder zoekend naar het originele onderzoek (waarvan de resultaten net als in 'het Chinese fluisterspel' steeds verder worden overdreven) leest men dezelfde zin maar anders geformuleerd: Good, positive outcomes drive a repetition of a previous behavior or choice, whereas poor or bad outcomes lead to an avoidance.
In een ander artikel (klik. Engels) gebaseerd op hetzelfde onderzoek staat als conclusies dat de hoogte van een beloning invloed heeft op de mate van gedragsverandering maar dat een straf, hoe licht of hoog ook, vrijwel altijd leidt tot het voortaan ontwijken van het gedrag dat tot die straf geleidt heeft.
Geïntrigeerd zocht ik naar de originele bevindingen van Dr. Jan Kubanek (klik) die het originele onderzoek zou hebben uitgevoerd. Nou, dat had-ie. Hier een zinsnede uit een verslag: We engaged animals in a choice task in which the size of a reward outcome strongly governed the animals' subsequent decision whether to repeat or switch the previous choice. U leest het goed: het onderzoek is uitgevoerd onder dieren. Dus.
Met een paar anderen besloot Dr. Jan Kubanek het experiment ook op mensen uit te voeren. 'Nu wordt het interessant!', dacht ik. Klopt. Want wat las ik? 'All participants were men who visited a gambling disorder clinic.' 'Alle onderzochten waren man én gokverslaafd.'. Foutje, zo bleek. Het onderzoek waar ik na doorklikken op tientallen verwijzingen ('links' in nieuw-Nederlands) op uitkwam bleek te verwijzen naar een onderzoek naar gokverslaving in Zuid-Korea. Was ik toch mooi even op het verkeerde been gezet!
Nóg verder zoekend kwam ik gelukkig achter het echte originele onderzoeksrapport (klik). Dat keurig is gedocumenteerd en zo. Fifty-four human subjects performed a choice task in which they were instructed to make a response based on the polarity of brief trains of click sounds simultaneously presented to both ears. Dus terwijl 54 jonge studenten van een bepaalde Amerikaanse universiteit op een knopje moesten drukken terwijl zij zich concentreerden op verschillen in het aantal piepjes in hun linker- of rechteroor werden zij beloond voor 'goed' en gestraft voor 'verkeerd' gedrag met muntjes variërend in waarde van 5 tot 25 dollarcent.
Dat wetend klinkt 'Straffen werkt veel beter dan belonen en dat is zo want ik heb dat zelf gelezen!' opeens heel anders, vindt u niet?
Een onderzoek van deze meneer aan de Stanford University (Inderdaad, die van het beroemde en later beruchte https://nl.wikipedia.org/wiki/Stanford-gevangenisexperiment. 'Ik heb bewezen dat ieder mens in wezen een criminele agressieveling is!', zonder te vertellen dat hij de mensen in het experiment had opgedragen zich crimineel en agressief te gedragen. Oeps!) werd uitgevoerd 'onder 88 gezonde studenten van jonger dan 23 van een enkele universiteit van wie 53 naar iets moesten luisteren en 33 naar iets moesten kijken.' Niet bepaald 'een doorsnee van de wereldbevolking' dus. Dat u dat weet. Helaas worden 'Ja want het zijn maar feiten' weggelaten uit artikelen die gebaseerd zijn op onderzoeken. Wat niet wegneemt dat de onderzoeken op zich vaak best interessant zijn.
Het kost wat moeite, onderzoek doen, maar dan heb je ook wat! Mij kostte het uitzoeken van bovenstaande in totaal iets meer dan een uur (Graag gedaan! U mag mij belonen voor mijn werk door op elke link in dit stukje te klikken en elk artikel waar ik naar verwijs te lezen. Als u dat teveel moeite vindt wil ik u ook wel op verzoek mijn bankrekeningnummer geven...;-)) . Dan ben ik maar een nieuwsgierige amateur. U kunt dus wel nagaan wat iemand die betaalt krijgt om onderzoek uit te voeren kan bereiken.
Het Nederlandse artikel is te vinden op 'XpertHR' en geschreven door 'De Redactie'. Mij persoonlijk maakt het wat argwanend als de persoon die een opiniestuk geschreven heeft zijn of haar naam daar niet aan wil verbinden. Maar dat ben ik. Bovendien ben je verplicht je als lezer te registreren als je meer dan een paar regels op hun website wilt kunnen lezen. Dus dat deed ik. XpertHR is onderdeel van ReedBusiness en dat bedrijf heeft een reputatie hoog te houden dus dat vertrouw ik wel. Dus. De anonieme auteur geeft overigens netjes aan dat een andere professor ervoor waarschuwt dat in het onderzoek is weggelaten wat de lange termijn consequenties zijn van straffen ('Je gaat jezelf haten en dat afstralen op je omgeving waardoor niemand je ooit nog aardig vindt, gaat steeds verder de grenzen opzoeken 'want het maakt toch niets uit, gestraft word ik tóch wel!' of je wordt volledig apathisch en doet niets meer.) of belonen ('Wat een watje, zeg! Die doet alleen maar wat anderen van hem verwachten!').
'Telling people up front that a bonus will be theirs if they meet their goals. If not, it will be reduced or retracted completely.' ('Mensen vertellen dat zij een beloning krijgen als zij hun doelen halen. Halen zij dat doel niet, dan krijgen zij hun beloning niet.'), uit een artikel (klik) waarnaar verwezen wordt door een andere anonieme auteur op XpertHR, wordt door hem of haar vertaald naar de conclusie: Onderzoek toont aan dat mensen harder werken om te voorkomen dat ze iets verliezen.
'Vaak blijkt uit onderzoek: wanneer je dieren straft zijn er twee mogelijke uitkomsten. 1. Het dier went aan de straffen en zal steeds verder z'n grenzen opzoeken. 2. Het dier doet helemaal niets meer.'
In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. http://terrebel.blogspot.nl/ Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden. https://www.facebook.com/terrebel/
In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. http://terrebel.blogspot.nl/ Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden. https://www.facebook.com/terrebel/
Goed nieuws! Men heeft het plan (klik) opgevat om delen van Spanje en Portugal te gaan herbebossen. Men kan nog wat vrijwilligers gebruiken.
Billy de Kat is
de Koning van de Tuin:
De lolcat van vandaag is een sneer naar mensen die menen dat het nuttig is om één bepaalde bevolkingsgroep verantwoordelijk te houden voor wat er dan ook maar mis gaat en daarbij graag non-argumenten gebruiken:
'De zorgkosten stegen toen er meer zeurpieten op sociale media kwamen.
Opvallend nieuws afgelopen week vond ik dat grote bedrijven en uitzendbureaus het heel normaal vinden dat mensen onbetaald ('Je krijgt een geweldige ervaring!') werken. Als werkenden geen geld krijgen voor hun arbeid, hoe kunnen zij dan de economie stimuleren met hun uitgaven?
'Als vrijwillig crewlid van het TeamNL Tokyo Center en Holland Heineken House wordt er veel van je verwacht, werken tijdens dit evenement vraagt het maximale van jouw kwaliteiten. We zoeken flexibele crewleden met doorzettingsvermogen en teamspirit. Beschik je ook over een gezonde dosis humor en een no-nonsense mentaliteit en ben je in goede conditie? Weet je hoe het is om een aantal weken van huis te zijn en functioneer je nog steeds uitstekend na een langere periode met weinig slaap? Dan ben jij misschien wel dé vrijwilliger die wij zoeken!'
Kortom: wekenlang 14 uren per dag onbetaald werken voor een multinational in ruil voor 'een geweldige ervaring!' Natuurlijk zijn er mensen die het leuk vinden om 'Gewerkt in Tokio voor Heineken' op hun cv te zetten maar hoe fijn is dat als op datzelfde CV bij adres staat: 'Dakloos' omdat je van gratis werkervaring de huur niet kunt betalen?
Los daarvan: mensen aansporen tot het op het spel zetten van hun gezondheid ('Wij zoeken mensen die hard kunnen doorwerken met weinig slaap.') vind ik moreel onjuist.
Maandag na een goed ontbijt en nog steeds glimlachend na een fijn weekend richting tramhalte in gesprek geraakt met diverse buren voor ik mij liet rijden en aan de slag ging op kantoor. Verbazingwekkend hoeveel je als kwartiermaker (klik) kunt doen zonder sleutels of inlogcodes maar met een vijf jaar oude papieren handleiding en pen en papier. Deze werkdag gaf veel voldoening!
In mijn lunchpauze maakte ik een wandeling
en had ik contact met diverse vrienden en regelde ik wat voor een entertainment-opdracht nadat ik overleg had gepleegd met een paar bestuursleden van de geheime jongensclub.
Dinsdag fijn en hard gewerkt op het kantoor van de brouwerij waar ik ook werk: de laatste puntjes op de i in het kader van de jaarafsluiting 2019. Om te voorkomen dat ik gestoord zou raken van de cijfertjes liet ik mijn collega's duidelijk weten niet gestoord te kunnen worden. Bijna door iedereen werd gehoor gegeven aan dat verzoek!
Onderweg erheen en in de lunchpauze diverse mensen benaderd om diverse afspraken in te plannen.
Een heel eind kunnen komen met de werkzaamheden en dat voelde goed!
Direct na het werk een uurtje met bus en tram door naar een collega van mijn andere werk voor een babbeltje. Daarna wat boodschappen gehaald voor het avondeten en kwart over zeven thuis. Met een vriend even bij een buurvrouw op visite geweest en van haar lekkere hapjes geaccepteerd. Even later een andere buurvrouw op de thee gehad en relaxt zitten bijkletsen. Daarna aan de warme maaltijd met twee vrienden.
Tussendoor glimlachend berichtjes in WhatsApp gelezen: een groepje 'webloggers van weleer' kwam virtueel samen voor een speciaal doel (klik).
Nog even wat mailtjes verstuurd vanuit verschillende functies en zelfs een paar privé en op tijd naar bed.
Woensdag had ik Frootloops voor het ontbijt
en had de bus vertraging dus ik maakte van de gelegenheid gebruik van de mogelijkheden tot een babbeltje met een andere wachtende. Afgaand op zijn accent had ik een vermoeden dat bevestigd werd toen het heerschap meedeelde uit Kaapstad afkomstig te zijn. Wellicht kunnen wij zakelijk een en ander voor elkaar betekenen. Maar in de nabije toekomst een drankje doen zit er vrij zeker in. Altijd leuk, nieuwe vrienden maken!
Op kantoor een zeer gedegen gesprek gevoerd met mijn werkgever en afspraken op papier gezet. Goed dat hij inging op mijn voorstel om 'even' een probleempje op te lossen dat hij deels zelf had veroorzaakt. Mensen vragen mij wel vaker om 'even' iets voor hen te doen en doorgaans gaat het om iets wat zij met een beetje nadenken al zelf kunnen oplossen (door de vraag in te tikken in Google bijvoorbeeld) dan wel hadden kunnen voorkomen. Bijvoorbeeld door een minuutje de concentratie vast te houden bij het invoeren van data in een computersysteem. Kortom: ook de directeur van een brouwerij weet niet dat 'even' soms ruim een uur werktijd kan kosten. Op een totaal van 24 beschikbare werkuren per week loopt het best op, die '10 tot 15 extra klusjes' per week.
Begin van de middag al richting huis om daar voor de tweede keer te wachten op de mannen die bij mij een 'slimme meter' zouden komen installeren. Zij kwamen niet. Weer niet. Dus. Best irritant. Zal het bedrijf dus maar een rekening sturen voor anderhalve gemiste werkdag.
Die avond at ik bloemkool bij een vriend en deed ik het verder rustig aan. Alleen wat telefonisch overleg met deze en gene en genieten van een aflevering van Knightfall (Kruisridders, Katholieken, Kelken) en tijdig naar bed. Na een potje strijken uiteraard.
Donderdag reed de tram waar ik in zat over een brug over de Amstel
voor ik op mijn andere kantoor (ja, ik vind het ook wel verwarrend, werken in twee verschillende functies op twee verschillende locaties op verschillende werkdagen) een en ander constateerde dat ik zal melden in mijn overzicht van bevindingen. En dan maar hopen dat het bestuur er blij mee zal zijn.
Heb echt wel een paar keer mijn wenkbrauwen gefronst bij wat ik tegenkwam en gezellig zitten kletsen met de schoonmaker. Er kwam een buurtbewoner langs en er werd een paar keer gebeld.
De mail beantwoorden heb ik niet gedaan. En wel om twee redenen: ik ben er niet voor ingehuurd en ik beschik niet over de inlogcodes van de beveiligde server. Wat het best lastig maakt om het huidig kantoorsysteem te beoordelen en verbeteringsvoorstellen te doen.
Thuis stond er rijst op het menu
's Avonds de verslagen uitgewerkt van de vergaderingen in de Grote Jongensclub van de maandag ervoor en een verhaaltje bedacht en klaargezet ter publicatie op de vrijdag. Daarna gezellig met een paar vrienden aan de thee: een vriend van mij helpt de ander met een verhuisklusje en in ruil daarvoor schakelt de ene vriend een vriend van hem in om mij te helpen meer te weten te komen over mijn biologische vader. Zo helpen wij elkaar! Mooi vind ik dat.
Vrijdag een paar buren begroet die toevallig samen met mij het portiek verlieten en daarna op de bushalte en in de bus het contact met mijn nieuwe busvriend verder aangehaald. Kreeg van hem twee citroenen 'voor je verkoudheid'.
Op kantoor mocht ik de eigenaar even helpen herinneren aan de belofte die hij twee dagen eerder samen met mij op papier had vastgelegd en een collega was kwaad omdat hij wat aan een leverancier beloofd had en van mij eiste dat ik namens hem die belofte zou nakomen. Persoonlijk vind ik het onpraktisch om een belofte te maken waarvan je weet dat je die niet kunt nakomen en dan van een ander te eisen dat die het probleem even voor je oplost. Maar het zij zo.
Het was een redelijk comfortabele 19 graden op kantoor maar ik had het ijskoud. Collega's waren het unaniem met elkaar eens dat ik maar mijn bed in moest met een hete grog. In de bus onderweg gezellig met de chauffeur staan kletsen. Dat maakt de rit wat minder saai.
Na twee uurtjes zweten in bed trok ik de stoute schoenen aan en ging een paar bijzondere optredens bewonderen in een leuke club waar ik diverse bekenden tegenkwam en Raki (anijs, alcohol en ijsblokjes. Fijne combinatie voor mijn pijnlijke strot) dronk.
Een verhalenvertelster
Bar met Raki
Deze 'performance artist' voegde een extra dimensie toe
aan haar optreden door het ook live via Instagram te tonen.
Als huisband fungeerde 'Usedtobenew'.
Nog nooit samengewerkt met de optredende artiesten
dus alles wat er werd gespeeld was geïmproviseerd.
Knap!
Het was er erg warm, ook omdat het erg druk was maar ik had het erg koud. In de pauze dus maar verstandig naar huis.
Zaterdag een groot deel van de dag zwakjes en met koorts in bed gelegen en twee afspraken niet door laten gaan. Kleine huishoudelijke klusjes opgeknapt, iemand gebeld, met een paar mensen zitten appen en zelfs een e-mail verzonden! Even een frisse neus gehaald door een rondje om het blok te lopen en een poststuk dat niet voor mij bestemd was op de bus gedaan met daarop geschreven 'retour afzender'. Ook maar nee gezegd tegen een feestje die avond. In plaats daarvan op de bank hangend de gezellig Science Fiction film Prometheus gekeken: bloeddorstige buitenaardse wezens, megalomane idioten, afgerukte ledematen en zeer ongeloofwaardige scènes als een 30.000 jaar oud cijfercombinatieslot waarvan de 'geheime' code stomtoevallig overeenkomt met de datum op de Gregoriaanse kalender waarop het slot in kwestie gevonden wordt. En dat dus zo'n 30.000 en 300 jaar voordat Gregorius de naar hem vernoemde kalender zou invoeren. Best bijzonder.
Zondag na een onrustige nacht waarin ik veelvuldig werd gewekt door mijn eigen gehoest bij het wakker ontdekt dat mijn koorts was gezakt naar een keurige 37.8. Hoera!
Vond dat ik die middag dus best naar een toneelstuk kon gaan waarin een rol voor een vriend was weggelegd. Met andere vrienden ging ik er heen
en wij waren unaniem onder de indruk van het spel en het verhaal 'Haar naam was Sarah' (klik. Link naar het boek).
Over mensen die de gordijnen sloten om maar niet te hoeven zien dat hun Joodse buren werden afgevoerd. Over gewone mensen die van de ene op de andere dag als uitschot werden gezien en als reden voor alles wat mis was in de maatschappij. Over egoïsme en familiegeheimen. Over 'die gemene nazi's' die tienduizenden Franse Joden, waaronder 4000 kinderen, zonder toegang tot toiletten, eten of drinken bij elkaar propten in 'Val d'Hiv' (klik. Lezen. Echt doen.) om hen een paar dagen later naar een afschuwelijke dood te leiden maar bij nadere beschouwing 'gewoon' Fransen waren die 'gewoon' deden wat de Duitsers hen vroegen te doen. Namelijk meewerken aan een 'oplossing van het Jodenvraagstuk'. Ja, aangrijpend.
En nog een heel stuk indrukwekkender wanneer tot je doordringt dat het verhaal van Sarah maar een van de tienduizenden verhalen is. En je bedenkt dat er nog steeds mensen zijn die vinden dat andere groepen mensen ('rassen' zo u wilt, al is dat een arbitrair woord) inferieur zijn aan henzelf en daarom dus minder rechten verdienen.
Op de weg terug naar huis
voelde ik mij bedroefd zowel als bevoorrecht. En nog steeds grieperig. Dat ook.
In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. http://terrebel.blogspot.nl/ Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden. https://www.facebook.com/terrebel/
In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. http://terrebel.blogspot.nl/ Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden. https://www.facebook.com/terrebel/
===========================
Het was een vorm van zwaartekracht
waar hij geen weerstand aan kon bieden.
Vaak zei hij tegen zichzelf 'Nee, niet doen!'
maar onweerstaanbaar werd hij door haar aangetrokken.
Zij overheerste elk aspect van zijn leven
en hij moest zich concentreren
om dat te doen wat gedaan moest worden.
Er waren meer dan voldoende sterren aan zijn hemel
maar zij was het centrum van zijn universum.
Helder pulserend was zij het licht in zijn duisternis.
Toch duurde het lang
voordat hij zich realiseerde
dat er iets niet klopte.
Op social media - en dan vooral op Facebook - zie je nog wel eens oude berichten voorbij komen die als 'nieuw!' en 'Brekend' en 'de media willen dit niet delen!' worden gepresenteerd. Doorgaans is dat onzin. Simpelweg het onderwerp in kwestie intypen in een zoekmachine als Google levert meer dan genoeg bewijzen op voor het tegendeel. Ook ik heb in het verleden wel eens zo'n bericht klakkeloos gedeeld. Maar iemand wees mij erop dat ik dat beter niet had kunnen doen omdat het onzin bleek te zijn. Maar de berichten zijn vaak erg overtuigend dus ik kan begrijpen dat mensen er in trappen.
Neem het verhaal van Michael Kamkwamba, 'The boy who harnassed the wind'.
Het verhaal - uit 2002 - vertelt van een jongen in een dorpje in Afrika wiens ouders het schoolgeld niet kunnen betalen en die dus maar zichzelf het een en ander aanleert uit bibliotheekboeken en van afval een windmolen bouwt die zijn hele dorp van stroom voorziet. Een zeer inspirerend verhaal. Maar niet nieuw en zeker niet 'een verhaal dat genegeerd wordt door de mainstream media dus deel dit massaal op social media!' Onderstaand bericht was in oktober 2019 geplaatst als zijnde 'nieuw!'
Extra grappig (ja, ik vind dit grappig) is dat de persoon die dit bericht deelde een paar maanden eerder zich fel uitsprak tégen windmolens door onderstaand bericht te delen:
Zou deze persoon zelf niet door hebben dat het een beetje gek overkomt om én voor én tegen windmolens te zijn? Iemand vragen waarom hij of zij zichzelf tegenspreekt - zo leert de ervaring - levert helaas vooral woede en frustratie op dus dat doe ik maar niet meer. Wat zou u doen?
Michael's verhaal stond in de Wall Street Journal, in de NRC, staat uitgebreid beschreven op Wikipedia, werd gedeeld op de 'is dit nieuws wel echt?' site Snopes (klik), hij hield een toespraak op Ted, het grootste sprekersplatform ter wereld en was te gast in diverse zeer goed bekeken talkshows. Als dat geen 'mainstream media' is, dan weet ik niet welke bronnen dat wél zijn. Wat verstaat u onder 'mainstream media'?
In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. http://terrebel.blogspot.nl/ Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden. https://www.facebook.com/terrebel/
In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. http://terrebel.blogspot.nl/ Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden. https://www.facebook.com/terrebel/
Goed nieuws vind ik dat er nog steeds mensen zijn die geloven in romantiek. Zoals deze meneer die zijn vriendin op een bijzondere manier ten huwelijk vraagt:
Goed nieuws vind ik dat er onwaarschijnlijk positief ingestelde mensen zijn die ondanks een hoop ellende zichzelf bijeen rapen om anderen een glimlach en hoop te geven. Zoals deze mannen die poppenkast spelen voor overlevende kinderen van een bombardement in Syrië:
Billy de Kat
is altijd blij mij wakker te zien worden:
De lolcat van deze week:
'Vandaag gratis bier! Als je ophoudt met anderen te beledigen, nepnieuws te verspreiden, je hypocriet te gedragen en te denken dat je angsten feiten zijn.'
In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. http://terrebel.blogspot.nl/ Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden. https://www.facebook.com/terrebel/
Over de oorzaak van de branden bestaan nogal wat misverstanden (Klik. Hier worden die ontkracht).
Opvallend nieuws van de afgelopen week: de Nederlandse overheid (bij monde van minister Bijleveld) vindt het prima dat de VS de wereld ontdeed van een manspersoon door hem standrechtelijk te executeren (klik). Men heeft wel - want zo heurt het - de Amerikaanse bondgenoot achteraf gevraagd om een juridische basis voor de moord. Goed om te weten dat internationale verdragen, mensenrechten en überhaupt rechters tegenwoordig overbodig zijn. Schurk of niet: elk mens heeft recht op een eerlijk proces. Als écht de wetmatigheid zou gelden 'wie zich niet aan verdragen houdt en/of wetten overtreedt mag gewoon worden omgelegd' dan krijgen wapenfabrikanten (klik) het nog erg druk.
O ja, dat er bij de bomaanslag op Qasem Soleimani ook vijf andere mensen (wie dat waren is en blijft onduidelijk. Want deze doden hadden geen bekende namen. Eigen schuld. Hadden zij maar niet in de buurt moeten zijn toen de bommen vielen. Dat krijg je er van.) omkwamen doet in het geheel niet ter zake. Ook niet volgens de Nederlandse regering.
Dat de nu dode generaal nog niet zo lang geleden een belangrijke bondgenoot was in de strijd tegen IS en al Qaida wordt in veel nieuwsberichten weggelaten. Net als dat zijn overlijden een sterke invloed heeft op het dalen van beurskoersen en het stijgen van de olieprijs.
Voor de lol en afleiding even gaan discussiëren met mensen die dingen zeggen als: 'Ik heb daar geen bewijs voor nodig want ik weet gewoon dat mijn mening klopt want ik heb het zelf op Facebook gelezen. Maar jij moet jouw mening wél bewijzen want als je iets niet kunt bewijzen is het gewoon niet waar. Tenzij het iets is waar ik in geloof.' Kostelijk! Maar ook wel een beetje triest, vind ik. Dus dan bied ik mijn hulp aan. Maar ja, dat ik het zelf fijn vindt als mensen mij iets leren wat ik nog niet wist wil nog niet zeggen dat anderen dat ook fijn vinden. Veel mensen die zichzelf 'standvastig' noemen bedoelen eigenlijk 'halsstarrig'.
Noemt u zichzelf standvastig of liever halsstarrig?
Maandag hoefde ik niet te werken. Maar dat deed ik lekker toch! Een uurtje of anderhalf voor de Loge: vergadering voorbereiden en verslag uitwerken onder meer. Ook werkte ik aan mijzelf en aan mijn huishouden (toiletpot schoonmaken en zo).
Daarna even naar de muziekwinkel
Tegenover de muziekwinkel staat dit gebouw:
voor een nieuwe kabel om versterker en elektrische gitaar op elkaar aan te sluiten. De oude kabel zweeft ergens op de golven van de tijd. Zodoende.
's Middags aan de koffie
met een hapje met een vers gemaakte vriendin
en 's avonds een etentje met een andere vriendin op de 'Avond met Partners' van mijn vrijmetselaarsloge.
Mooie naambordjes en een heerlijk toetje
Overigens is de term 'partner' een ruim begrip. Maar dat terzijde.
Uiteindelijk deed ik rond een uurtje of twee 's nachts mijn luikjes toe.
Al met al inspiratie opgedaan voor een paar nieuwe verhaaltjes voor een toekomstige verhalenbundel!
Dinsdag ontdekte ik op kantoor dat het onverstandig is om uit te gaan van de benodigde basiskennis wanneer je een collega vraagt te helpen tijdens jouw afwezigheid. Zelfs wanneer die collega toevallig je werkgever zelf is. Hij 'hielp' met papieren opbergen. Door die - op de juiste volgorde! - in de betreffende ordner te stoppen. Foutje van mij: ik had hem niet verteld dat het dan handig is om er eerst gaatjes in te prikken, dan de ordner (voor Vlaamse lezers: een klasseur) open te klappen, de beugelsluiting te openen door het betreffende hefboompje over te halen, het geperforeerde stuk papier over de dan openstaande beugels heen in de ordner te stoppen, het hefboompje naar de andere kant te bewegen waardoor de beugels weer sluiten, de papieren aan te drukken met hulp van een vaak ingebouwd klemmetje, de ordner dicht te klappen en - nu komt het! - terug te zetten op de plek waar je die vandaan hebt. Al met al best een ingewikkelde procedure. Voor sommigen dan.
Alsof je een huilend jongetje vertelt dat je heel trots op hem bent dat hij zelf het toilet gevonden heeft maar volgende keer voor het plassen gaan beter eerst even zijn gulp kan openritsen.
Kon dus een stapel papieren van de grond rapen, die op volgorde leggen en alsnog van gaatjes voorzien. Heel fijn.
Voor sommigen is de opdracht: 'Hou je alsjeblieft aan de afgesproken procedures' net zo vaag als deze foto van de molen van de buren:
Al met al toch fijn gewerkt. Onderweg naar huis wat boodschappen gehaald voor het avondeten en half zeven thuis. Waar ik werd gebeld voor een collaboratie op entertainment-gebied en had nog niet opgehangen toen ik werd gebeld met een Maçonnieke vraag. Met telefoon aan het oor de kat eten gegeven en de afwas gedaan. Daarna een paar mailtjes verstuurd, nog een telefoontje beantwoord, wat geregeld voor een komende entertainment-opdracht en de goudvis gevoederd.
Wilde even een kwartiertje de oogjes sluiten maar toen stond de visite al voor de deur. Heerlijk boerenkool gegeten en het werd erg gezellig. Toch keurig voor middernacht in bed.
Woensdag op kantoor probeerde ik een collega uit te leggen dat ik niet tegelijkertijd met hem kan praten en openstaande posten oplossen. 'Ja maar tijdens het dozen vouwen kan ik prima kletsen! Dus waarom jij niet?' -'Tijdens het dozen vouwen kan ik het ook maar voor boekhouden gebruik je delen van je hersenen die je ook gebruikt voor het voeren van een gesprek. Voor het vouwen van dozen gebruik je andere hersendelen.' 'Huh? O.'
Het avondeten
genoot ik bij een vriend en wij kletsten een beetje over van alles en nog wat voordat ik thuis aan de strijk ging tijdens het kijken van De Slimste Mens. Pikte nog een staartje mee van wat explosies en schietpartijen in de film John Wick, liet mij een hoofdstuk van een boek voorlezen in bed (via een luisterboek-app. Voor het geval u nu bedenkelijk kijkt.) en gleed langzaam naar dromenland.
Donderdag had ik helaas nog geen sleutels en inlogcodes bij mijn andere werkgever maar gelukkig kon ik toch het een en ander aan werk verrichten, onder meer door gebruik te maken van de ervaring en expertise van een behulpzame collega. In de lunchpauze stak ik dit water over
en ging ik op zoek naar winkels in de buurt en vond er een paar. Handig!
Minder handig was de ontdekking dat niet iedereen altijd digitale documenten op een vindbare manier opbergt. De omschrijving 'Betreft email' is net zo min handig als bij het betalen van een officiële factuur in de omschrijving te zetten 'Betreft betaling' in plaats van een factuurnummer. Of in een persbericht aan de media in de onderwerpregel van de e-mail in kwestie niets meer te zetten dan het woord 'Persbericht'. Bijvoorbeeld.
Die avond een pizza gedeeld met een vriend en lui en verkouden voor de buis gehangen.
Vrijdag zag en hoorde ik een vogel zijn/haar vriendjes roepen vanaf een lantaarnpaal bij de bushalte:
Op het andere kantoor waar ik werk ontdekt dat er weer een collega wilde 'helpen'. Door papieren te archiveren. Archiveren houdt in: 'Het opbergen van papieren waar je voorlopig niets mee doet.' De papieren lagen netjes op volgorde in de betreffende ordner. Dat wel. Helaas betrof het de ordner 'betaalde facturen' en zaten er ook onbetaalde facturen in. Dat is niet handig. Onbetaalde facturen zijn namelijk nog niet betaald en dus is het niet praktisch die op te bergen in de ordner die 'Betaalde facturen' is gelabeld. Dus. Maar goed dat ik mij te pletter verveel. In elk geval had deze collega (in tegenstelling tot de collega waar ik in dit blogstukje bij Dinsdag onder schreef) gaatjes in de papieren geprikt voor het opbergen. Dat scheelt.
Verder heel prettig en hard gewerkt. Echt waar! Onze eigen bier-professor was zo lief mij een paar van zijn experimenten te laten proeven en dat hielp om een flinke stapel 'uitdagingen' aan te gaan.
De Molen van Sloten was ook weer beter te zien:
In de lunchpauze even het een en ander gedaan vanuit mijn taak als Secretaris van de maandagavondclub.
Verder collega's ervan weten te overtuigen dat het volgen van procedures alle betrokkenen tijd, moeite en vooral energie bespaart. Het werd dus een positief praatje van de directeur tijdens onze nieuwjaarsreceptie met collega's, vrijwilligers, een paar aandeelhouders en vaste klanten.
Uurtje of half acht thuis en hartelijk welkom geheten door de kat en een vriend die eten mee
had dat zijn vriendin speciaal voor ons had bereid. Heerlijk!
Was wat vermoeid en (toegegeven) een tikkie aangeschoten en daarnaast wat verkouden dus zocht bijtijds de rust van de nacht op.
Zaterdag beetje tijdig mijn bed uit en na de koffie aan de slag gegaan met het afvinken van een aantal taken op mijn takenlijstje (Wunderlist (klik) is handig!): werkzaamheden voor beide officiële werkgevers en voor mijn eigen bedrijf. Wat huishoudelijke taken en de avond verkouden voor de buis hangen met een educatieve TV-serie: Knightfall. Over trouw, broederschap, verraad, liefde en de Heilige Graal.
Zondag al een heel stuk opgeknapt gelukkig en daarom in staat om met een vriend naar de bioscoop
te gaan voor Star Wars: The Rise of Skywalker. Een feest van herkenning! Er deden een paar oude bekenden in mee, het was spannend, grappig, romantisch, mooi gefilmd en het ging ergens over terwijl de film ook nog eens tot nadenken aanzet. Allemaal eigenschappen die ik graag zie in een 'goede' film.
Op het Leidseplein stond een man 'Dust in the Wind' van Kansas te spelen:
Ik genoot van de sfeer terwijl ik op de tram stond te wachten die mij bracht naar een vriendin met wie ik samen twee uurtjes later op een rondvaartboot zou stappen om te genieten van de achtste editie van het Amsterdam Light Festival (klik). Ook dit jaar zitten er weer wonderlijke kunstwerken tussen!
Wie nog wil gaan kijken: het duurt nog tot komend weekend.
Anderhalve kilometer wandelen (waarbij wij langs een fraai verlichte gevel kwamen:
)
bracht ons bij een restaurant waar wij hadden gereserveerd voor het avondeten. Genoten van een heerlijk stuk gegrilde kip en het prettige gezelschap:
Posts
