Uitslapen

Uitslapen!

>>Ze was het mooiste meisje van de klas. Van de school zelfs. Zij speelde Maria in het kerststuk. En ik? Ik was de achterkant van de ezel.

Jaren later zagen wij elkaar weer. Toen ik m'n toenmalige vriendin opzocht op de afdeling psychiatrie van een lokaal ziekenhuis werd zij net binnengebracht. Haar blik ontmoette de mijne en een vage glimlach hield een belofte in. De levenslust in haar ogen had plaatsgemaakt voor berusting. In deemoed boog zij het hoofd, alsof zij zeggen wou:"Het is goed zo."<<

Eindelijk weer de rust gevonden om te schrijven! Niet dat ik als werkloze zo weinig te doen heb maar er is een groot verschil tussen "rust" en "niet veel te doen". Zo begon de dag van gisteren met het ophalen van handtekeningen ten behoeve van meer speelruimte voor de plaatselijke jeugd. De aktie ging niet, zoals vaste lezers wellicht verwachten, uit van de SP (die het zowaar eens is met Geert Wilders dat bewindslieden een voorbeeldfunctie hebben!) maar van vriend Pieter die zich eraan ergerde dat het stadsdeel blijkbaar wel het geld heeft om extreem dure lantaarnpalen door een kunstenaar te laten ontwerpen maar geen geld zegt over te hebben voor een eenvoudig klimrek. Veel ouders bleken het met hem eens en ook enkele niet-ouders tekenden de petitie.

Zelf kon ik niet al te lang blijven want ik moest een arbeidsovereenkomst tekenen. Maandag begin ik als overblijfjuf, hoewel dat tegenwoordig "begeleider TSO" heet. Ik vind't best omdat het in elk geval betekent dat ik mij weer even niet hoef te vervelen.

Niet dat ik mijzelf daar de tijd voor gun gezien bijvoorbeeld het feit dat ik gisteren ook bij m'n moeder op zolder heb zitten opruimen; diverse spullen konden weggegooid, anderen zijn voor de verkoop op Koninginnedag. Tussen alle zoldertroep vond ik stapels kerst-, zomaar- beterschaps- en verjaarskaarten . Kreeg het af en toe wel even warm van de handgeschreven (e-mail bestond nog niet, moet U weten!) teksten die het niet altijd lieten bij het keurige "liefs en kusjes"..;-). Ook toentertijd was het gebruikelijk om pseudoniemen (een "nickname" in huidig gebezigd jargon) te gebruiken dus ik weet helaas niet meer van elke kaart en briefje van wie het eigenlijk afkomstig is.

Vanuit het huis mijner moeder even bij m'n zoon's school langsgewipt waar vriend Pieter (nog steeds of alweer?) handtekeningen stond te verzamelen en de groepsleidster van de NSO net aan kwam lopen. Zodoende kon ik haar en het team bedanken (en natuurlijk een paar kleinigheidjes overhandigen) voor het jarenlang bijstaan van mijn zoon, de Superfer. Ruim de helft van zijn totaal aantal levensjaren heeft Naschoolse Opvang De Kikkert een niet onbelangrijke bijdrage geleverd aan zijn vorming. Echt heel zwaar was het afscheid niet omdat wij gewoon kunnen blijven langskomen.

Misschien dat het daarom een paar weken terug ook niet zo zwaar was om afscheid te nemen van The Amsterdam Dungeon. Gisteren hadden wij een soortement van geïmproviseerde reünie. Eigenlijk allemaal vanwege oud-collega Elaine die tegenwoordig in Australië woont.

Helaas kon ik niet al te lang blijven vanwege het vrijdagavond fractie-overleg. Thuisgekomen nog even gezellig gekletst met oppas Suus die vers teruggekomen uit Londen graag haar verhalen kwijt wilde.

Er is een reden voor hoe het kwam dat ik zo veel dingen kon doen gisteren: vanmorgen mocht ik uitslapen!

Werkgever

Werkgever

Even kort: voor de afwisseling kan er nu even niet per stukje worden gereageerd...Gisteren kreeg m'n zoon op Atletiek les in sprinten en kogelstoten en vandaag beleefden de zusjes Eva en Dayna hun eerste zwemles. Had naar een feestje gekund vandaag maar vanwege aanhoudende verkoudheid daar mar vanaf gezien. Wel was ik vanmorgen op het eerste deel van de workshop "solliciteren voor hoogopgeleiden" waar ondermeer werd gesproken over neuronen, verliefdheid en dopamine. In de pauze liep ik een stukje verleden tegen het lijf. Een enkele lezer zal begrijpen waar het over gaat als ik "Töre" typ. Volgende week gaan wij verder leren hoe je jezelf verkoopt naar een mogelijk toekomstige werkgever...

Failliet

Failliet

Het staat voor mij nu wel onomstotelijk vast dat George W. Bus, door mij ook wel aangeuid als George Junior, weinig meer is dan een ordinaire dictator. Een meerderheid van zijn kabinet, waaronder dus ettelijke partijgenoten, vindt dat er een datum moet worden geprikt waarop een begin moet worden gemaakt met de terugtrekking van Amerikaanse troepen uit Irak. George Junior peinst dar niet over en maakt simpelweg gebruik van zijn vetorecht. Hoe noemen wij ook alweer iemand die de wens van de meerderheid naast zich neerlegt en met diverse dreigementen komt? Juist: een dictator. Welgeteld égn persoon houdt de absolute macht in handen.

Welgeteld één jongedame springt van een dak en overleeft haar val niet. Vermoedelijk pleegt zij haar daad onder invloed van hallucinaties opwekkende paddestoelen, kortweg paddo's. Onmiddellijk wil een meerderheid van de Tweede Kamer een verbod instellen op het betreffende natuurprodukt.

Toch wel vreemd dat dan alcohol niet wordt verboden terwijl die harddrug per dag meer slachtoffers maakt dan paddo's per jaar. Hoeveel mensen rijden de gracht in onder invloed van alcohol? Hoeveel mensen plegen zelfmoord vanuit een door alcohol veroorzaakte depressie? Daar hoor je de Kamer dan niet over. Misschien omdat de Staat miljarden verdient aan de verkoop?

De middenstand verkoopt momenteel niet veel aan mij aangezien ik in transitie zit tussen salaris en uitkering. Gisteravond, tijdens het fractie-overleg kwam een middenstander vertellen dat hij en z'n collega's minder aan omzet zullen genereren als eerdaags automobilisten bijna drie kilometer moeten omrijden om hun winkels te bereiken. Nu is dat natuurlijk hypothetisch maar niet geheel onmogelijk. Als ook de teerling is geworpen duurt het jaren voordat de beslissing kan worden teruggedraaid. Inmiddels is de lokale middenstand dan failliet.

Karate

Karate

Gisteren heerlijk uitgeslapen op m'n eerste officiële dag als werkloze. Eigenlijk tot half elf maar vanwege de overschakeling naar zomertijd maar liefst tot half twaalf! Rustigaan ontbeten met m'n zoon om even later een kijkje te nemen bij de rommelmarkt in het lokale buurthuis. Thuisgekomen een uurtje flink lopen opruimen in de slaapkamer. De komst van oppas Suus was dan ook een welkome afwisseling. Zij gaf ons de energie om hernieuwd aan het werk te gaan. De tweede onderbreking in onze poging van de slaapkamer een bewonbare plek te maken werd veroorzaakt door Fer's natuurlijke moeder, (af en toe) buurvrouw Johanna. Na haar vertrek gingen vader en zoon over tot het ontruimen en herinrichten van de roomdivider, eigenlijk gewoon een soort van dubbeldeks boekenkast. Errug praktisch. Bovendien namen wij nog zijn bureau onder handen. Als "beloning" maakten wij samen zijn stukje van de tuin gereed als groentetuin. Als klap op de vuurpijl leerde de Ferman mij hoe je stuurt met de "plug-n-play" console in het spelletje Pole Position. Indertijd ging een deel van mijn studiefinanciering op aan dit spelletje van fabrikant Namco in de speelhal. Dat waren nog'ns tijden!

Dat was in de tijd dat je nieuwe werkgever je aanmeldde bij het ziekenfonds én een en ander in orde maakte met het Gak, de instantie die toen veel van de werkloosheidsuitkeringen verzorgde. Tegenwoordig gaat het niet meer zo makkelijk. Neem nu mijn intake-gesprek vanmorgen met een dame van het CWI:"Vult U hier even de datum in van de laatste dag dat U een bijstandsuitkering ontving in het jaar 2001."-"Eh, natuurlijk, even nadenken...helaas...die exacte datum is mij eventjes ontschoten." Zou zij gemerkt hebben dat mijn opmerking sarcastisch was bedoeld? Niet veel later vroeg zij mij hoe vaak ik van plan was te solliciteren tot aan het volgende gesprek, over een maand. "Een keertje of 20 a 30" was mijn antwoord. -"Wat!? Zo veel!? Maar zoveel solliciteren gaat wel ten koste van de kwaliteit hoor!" Na enig soebatten kwamen wij uit op een aantal van twaalf sollicitaties die ik in de komende paar weken mag verrichten. Zij geeft de gegevens door aan het UWV en die instantie bepaalt dan hoeveel ik mag ontvangen aan WW-uitkering. Zij basseren zich daarbij op m'n laatste 14 (veertien!) loonstroken en bovendien moeten zij nog rekening houden met het aantal uren dat ik part-time werkloos was ten tijde van mijn werkzaamheden bij The Amsterdam Dungeon, rekening houdend met de uren dat ik 's avonds werk in de lokale politiek (hoewel die uren waarschijnlijk niet worden meegerekend aangezien het geen baan betreft maar dat wist de mevrouw nog niet zeker). Bovendien moet men rekening houden met het feit dat ik eerdaags aan de slag ga als overblijfkracht, waarschijnlijk voor zo'n vier uren per week. Niet voor niets heb ik jarenlang premie afgedragen: nu zal ik de jongens en meisjes van CWI en UWV laten zweten ook! GnaGna! ;-))

Ook leuk: op de weg terug naar huis liep ik oud-collega Sibel tegen het lijf. Vandaag was verder voor vervolg-opruimwerkzaamheden en het begeleiden van m'n zoon naar karate.

Terugdraaien

Terugdraaien

Heb zojuist met m'n zoon samen het laatste half uurtje van de voetbalwedstrijd Nederland-Roemenië aanschouwt. Ik vind dat opnames van deze "wedstrijd" verplicht op kijkschijf en band beschikbaar moeten liggen bij huisarts, psychotherapeut, ouder-en-kind-centrum, buurthuis en bibliotheek. Voor al die mensen die moeite hebben met in slaap te vallen...Bijna lag ik met een duim in de mond te kijken...Het is droef gesteld met het niveau van het Nederlandsch voetbal.

"Als je veel op je duim duimt krijg je vanzelf een duim-duim." aldus de vijf-jarige Dayna die haar zus Eva eventjes op haar duim ziet sabbelen. De dag begon in de speeltuin. Daarna volgde lunch met zelf gerolde chocolade-croissants met iets teveel chocolade...;-) Het was niet druk in het zwembad waar wij een deel van de middag doorbrachten; Dayna liet zien dat zij goed op haar rug kan drijven en Eva liet zien dat zij haar angst voor onderwater-zwemmen heeft overwonnen. Grote Broer Ferdinand keek het allemaal glimlachend aan en liet het zich welgevallen dat twee jonge meisjes in hem een held zien. Terwijl zij zich tegoeddeden aan kippekluifjes na het zwemmen liet de Ferman zich een maïskolf goed smaken.

Buurvrouw Hetty was erbij dat later op de dag de meiden net klaar waren met het beschilderen van een paar hardgekookte eieren in verband met het naderend paasfeest. Vlak erna waren zij opgehaald, andermaal een leegte achterlatend in het huis maar niet in het hart van hun vader.

Wat zal er zich afspelen in het hart van de zelfverklaarde Vader des Vaderlands, de heer JPB? Zou hij echt het beste met ons, zijn kinderen, voorhebben en ons willen behoeden voor al die slechte dingen in de wereld zoals sex voor het huwelijk en andere drugs behalve die waar de staat flink aan verdient? Ach, wie gelooft dat nog nadat is uitgekomen dat hij ons tijdens zijn eerste kabinetsperiode al had voorgelogen? Met name over de oorlog in Irak? Dus ook met de andere betuttel-plannetjes zal er wel een achterliggende gedachte zijn. Neem nu het preventief fouilleren: "Wij weten wat het beste is voor jullie dus jullie hoeven niet alles te weten." Doet mij denken aan een zekere portefeuillehouder in Amsterdam-Westerpark...:-(

Naast preventief fouilleren ziet het kabinet ook graag preventief censureren in de praktijk gebracht. Leuk streven hoor, radicalisering via opruiend taalgebruik tegengaan en mensen verbieden messen op zak te hebben maar bij mijn weten is het al verboden om radicale gedachten om te zetten in daden en mede-burgers overhoop te steken. Nog eventjes en Bos & Co willen de scheiding van Kerk & Staat terugdraaien.

Vandaag staan wij stil bij het overlijden van Florentine Rost-van Tonningen

Persoonlijk DNA-profiel

Persoonlijk DNA-profiel

Vanaf aanstaande zondag is het officieel: vanaf dat moment ben ik tijdelijk toegevoegd aan het Leger van de Nationale Arbeidsreserve. Gaaf, eigenlijk dat dat klinkt als de naam van een guerilla-beweging! Goede timing ook want reedsch maandag heb ik m'n intake-gesprek bij het UWV. Zal ik dan ook de uren moeten opgeven dat ik zorg voor m'n zoon? Want volgens de fraude-inspecteur moet ik wel de uren opgeven dat ik werk voor de buurt en omdat ik dat niet gedaan heb moet ik die uren met terugwerkende kracht terugbetalen vanaf 16 maart vorig jaar. Typisch.

Ik vond jou de beste thanks for a great show dat was de beste show die ik in tijden heb gezien wow they're working with real hobbits here bent u echt zo klein mom I wanna see the wicked little man oh you bad bugger...Leuke opmerkingen die ik ga missen...:-(

Leuk ook dat iedere collega elke show op zijn of haar eigen manier brengt. Zo zag ik ondermeer een scheepsarts die wel wat weg had van een kruising tussen Mr. Humphries en Dick Turpin. Een ander komt met dezelfde tekst maar vanuit het karakter van een vrouwelijke doctor Mengele. Zelf speelde ik de rol ondermeer vanuit de karakters van Harold Lloyd en Sweeney Todd.

Soms wissel je zo snel van rol dat mensen zouden kunnen denken dat je aan MPS lijdt. Toch blijft m'n DNA hetzelfde. Overigens: hier vindt U mijn persoonlijk dna-profiel.

Gedachte

Gedachte

Gisteren kregen de deelraadsleden van het Amsterdamse staddsdeel Westerpark te maken met een portefeuillehouder die zijn ambtenaren niet alleen zaken voor hem laat uitzoeken (waar die ambtenaren dan ook voor zijn) maar hij laat hen zelfs namens hem het woord voeren tijdesn de raadsvergadering. Een raadsdebat is het helaas niet meer te noemen, zo'n ambtelijke presentatie van plannen waar raadsleden dan vragen over mogen stellen en burgers die er vragen over hebben de mond wordt gesnoerd met de mededeling:"Daar is nu geen tijd meer voor." Of een en ander te maken heeft met het huidig vergadermodel wordt in ieder geval door mij betwijfeld hoewel een andere manier van vergaderen ongetwijfeld enige verbetering op het gebied van communicatie tussen gemeente en burgers zal teweegbrengen. In wezen wordt nu nog voor elk onderwerp drie kwartier tijd uitgetrokken, worden er twee onderwerpen per forum geagendeerd en vinden er twee fora per avond plaats. Dat klinkt misschien wel aardig maar U kunt zich voorstellen dat het onderwerp "Wel of geen vuilcontainers in plaats van twee maal weeks een ophaaldienst" minder tijd in beslag neemt qua debateren dan de vraag:"Is de deelgemeente in gebreke gebleven bij het verlenen van een ligvergunning voor een studentenboot die vol bleek te zitten met asbest?" Tezelfdertijd vermaakte mijn zoon zich thuis in zijn eentje zonder oppas maar mét het gehuurde kijkschijfje "Asterix en de Vikingen". Eigenlijk misschien wel leuker dan vergaderen...

Wat mij écht hilarisch lijkt is als zou blijken dat de Hongaarse echtgenote van Geert Wilders over twee paspoorten zou blijken te beschikken. Dan wordt goed duidelijk dat de heer Wilders gewoon een megalomaan mannetje is dat er op uit is de maatschappij te ontwrichten door hier en daar iets populistisch te roepen, uitsluitend om media-aandacht te genereren.

Intussen ligt m'n zoon lekker te re-genereren na een inspannende dag met veel sport: vanmorgen een proefles badminton op school (met, volgens de kinderen, een leraar die meteen aan de bak kan als cabaretier), des middags maar liefst zeven partijen darts tijdens de lokale jeugdcompetitie (die hij notabene ook alle won!) en 's avonds anderhalf uur les in kogelstoten, sprinten en hordelopen tijdens de wekelijkse atletiekles.

Om dat allemaal op één dag te doen...ik word al moe van de gedachte...

Denk nog'ns even

Denk nog'ns even

Kleine waarschuwing voor mensen die elke dag slapen én een uitkering krachtens de WW "genieten": De uren dat U niet beschikbaar bent voor betaalde arbeid worden gekort op Uw WW-uitkering. Komt men erachter dat U de betreffende uren niet op het zogeheten werkbriefje heeft ingevuld dan moet U de ten onrechte ontvangen WW-gelden terugbetalen. Misschien overdrijf ik nu een beetje maar feit is dat mij gisteren op het UWV-kantoor Almere (terwijl ik woon in Amsterdam) is verteld dat de uren die ik des avonds stop in mijn vrijwilligerswerk als politicus moest opgeven aan het UWV, terwijl de werkzaamheden die ik verricht als deelraadslid eerst in de avonduren plaatsvinden. Dus na mijn reguliere arbeidsuren. Ik ben dus wel degelijk minstens 32 uur per week beschikbaar voor betaald werd. Daar denkt men bij het UWV anders over, zo blijkt. De regeling geldt wellicht ook voor andere (part time) werklozen die zich inzetten voor het verenigingsleven. Zoals de luizenmoeder, de voorleesvader, de penningmeester van de volleybalvereniging, de amateurvoetballer, etcetera, etcetera...

U weet het natuurlijk al: Nederland is een waar regeltjesland met een Overheid die dolgraag betutteld. Zo mag pokeren voor geld alleen nog maar in het Holland Casino zodat uitsluitend de overheid -zijnde de grootste aandeelhouder in de grootste witwasserij van het land- er rijk van wordt. Gelukkig mag je men huiselijke kring, in buurthuizen en scholen nog wél klaverjassen, hartenjagen, toepen en zelfs rummikuppen voor geld. Dat is dan blijkbaar niet slecht voor je.

Demonstreren tegen mensen die rijk worden van de moord op onschuldigen is ook slecht voor je. In ieder geval wanneer je het in je hoofd haalt dat in Amerika te doen. In New York waren er zelfs meer politie-agenten dan demonstranten op straat omdat burgers daar blijkbaar al weten dat je uitspreken tegen de regering slecht is voor je gezondheid. Dus als U nog dacht dat je alleen in landen als Cuba wordt gearresteerd als je in het openbaar protesteert tegen de regering...denk nog'ns even.

Geliefde

Geliefde

>>'Omdat jullie geheugens wel zeven lijken, met zeven hier als meervoud van zeef en niet als tien min drie.<<

Kon het niet laten om een citaat te nemen uit een hilarisch boek dat ik momenteel aan het lezen ben. Eh...niet NU nu als U begrijpt wat ik bedoel maar in de minuten tijdens deze dagen vol hectiek dat ik überhaupt aan lezen toekom. Dus. Als zodanig. Het gaat om het boek "Mijn hoofd loopt om" van Herman Brusselmans. Beter gezegd betreft het een trilogie rondom de figuur van Guggenheimer, een extreem dom figuur dat het om onverklaarbare redenen tot TV-producer heeft geschopt. Waarschijnlijk door dat ene te doen waar hij goed in is -naast vodka drinken- namelijk mensen om zich heen verzamelen die nog dommer zijn dan hijzelf. Regelmatig zit ik in m'n eentje te gniffelen bij het volgen van de gedachtengang van deze onuitstanbare man die toch wel zijn charmes heeft.

Net als het weer van heden ten dage. Dachten wij even dat de winter voorbij was bleek gisteren dat wij met z'n allen op het verkeerde been zijn gezet door de weergoden. Een behoorlijke hagelbui verraste velen. Dan heb ik het nog niet gehad over de sneeuwval van vanmorgen...Na zijn drukke weekend (Naar oma, bij vrienden langs én een verjaring!) wilde m'n zoon eigenlijk liever in bed blijven maar de sneeuw trok hem naar buiten en tsja...als je eenmaal buiten bent kun je netzogoed meteen doorlopen naar school. Wat hij dan ook deed. Met mij in zijn kielzog.

In de klas zat een invaljuf al klaar omdat de vaste maandag-juf naar de begrafenis van haar vader is...Dat zijn zo van die droeve zaken. Het feit dat het gisteren mijn laatste dag was als werknemer van The Amsterdam Dungeon is ook droevig maar valt uiteraard in het niet bij het verdriet om het verlies van een geliefde.

Soms

Soms

Er kan weer worden gereageerd!

Heb gisteren een normale werkdag mogen beleven en in de avond streden drie zaken om mijn gunst: een fractie-overleg, een verjaardag en een bedrijfsfeest. Dan zijn er ook mensen die vrijwel nooit afspraken hebben.
Soms benijd ik hen. Maar alleen maar soms.

Huis

Huis

Ene Khalid Sheikh Mohammed heeft toegegeven de man te zijn achter de aanslagen van 11 septemeber 2001 in de VS. Bovendien heeft-ie in z'n eentje nog zo'n 28 andere bomaanslagen op z'n geweten en was hij van plan het Panama-kanaal op te blazen, naast constructies in ondermeer Chicago. Zou dat allemaal écht zo zijn of heeft hij, als ingezetene van Guantanamo Bay, bekend onder druk? Lijdt hij gewoon aan grootheidswaanzin?

Tony Blair doet dat in elk geval wel. Hoe haal je't in je hoofd om (omgerekend) 32 miljard euro uit te geven aan kernonderzeeërs? "Stel je voor dat de Koude Oorlog weer uitbreekt!?" aldus de Engelse premier die een groot deel van zijn achterban kwijt is. Ja, zo lust ik er nog wel een paar.

Pizza's zoals wij die gisteren aten, daar lust ik er ook wel een paar van: een luchtige bodem, heerlijke Mozerella-kaas en pittige pepperoni. Leve het huismerk!

Zou er ook een AH ToGo zijn in buitenlandsche Nederlandsche legerkampen? Binnenkort kunnen wij dat vragen aan de jongens en meisjes die 15 jaar lang de vrede in Bosnië hebben bewaard met als uitvalsbasis de plaats Banja Luka. Vandaag zal minister Kamp...eh...Middelkoop persoonlijk een einde maken aan de Nederlandsche bemoeienis...eh...inbreng in het vredesproces in de regio.

In de regio waar ik woon is men naarstig op zoek naar overblijfkrachten voor de basisschool. Aangezien ik vermoedelijk wel eventjes werkloos zal blijven vanmorgen gebeld met ex-collega Minouk om mijzelf op te geven voor de vervulling van een vacature. Leuk toch?

Ook leuk was het bezoekje aan vriend Pieter vanmorgen, voordat ik naar het werk ging. Was vanmiddag op tijd bij de opvang maar Fer wilde nog even niet mee. De jongelui waren net bezig schepen te maken van stukken karton. Nadat de bouwwerken te water waren gelaten konden de heren met een voldaan gevoel naar huis.

The Amsterdam Dungeon

The Amsterdam Dungeon

Terwijl de Ferman met oppas Wieteke naar de kermis was zat zijn vader in fractie-overleg. Notabene was ik eerder thuis dan m'n zoon en de oppas. Schande! Jongelui van tegenwoordig... Met de oppas nog even wat liedjes op de PC uitgezocht voor op haar MP3-speler. Zij wenschte vooral jaren'80 homodisco-liedjes op haar afspeler. U weet wel: the Communards, Devine, Visage, New Order, Space en dat soort artiesten. Hilarisch! Echt van die muziek waar Gordon en Joling blij van worden..

M'n zoon is ook vaak blij tegenwoordig. En met reden. Maandag was Ferdinand met oppas Suus naar karate en vandaag had hij dartles. En ik? Ik modder maar zo'n beetje wat aan, deze laatste paar dagen voor het einde van mijn contract bij The Amsterdam Dungeon.

Klagen

Klagen

Nog steeds zijn er technische problemen bij Blogextra zodat m'n reguliere reaktievenster nog steeds niet bruikbaar is. Behalve voor diegenen die zich graag verdiepen in technische termen die niets meer zeggen dan "Doet't niet". Eventuele reakties kunt U natuurlijk gewoon in m'n forum kwijt.

Tijdens zogenoemde "familiedrama's" raken mensen hun leven kwijt. Die familiedrama's schijnen zich in clusters af te spelen. Net als bijvoorbeeld groepsverkrachtingen en koperdraaddiefstallen (leuke voor Scrabble!).
Blijkbaar zijn er mensen zonder eigen leven die uit pure gemakzucht dat van anderen dan maar imiteren. Of zou er iets meer achter steken?

In elk geval lijkt de actie "zip your lip" oprecht. Mensen (zoals ondermeer SP-kamerlid Ewout Irrgang) kunnen zich laten sponsoren door 24 uur lang niets te eten in navolging van al die miljoenen mensen die dat noodgedwgongen doen. Bijna was het voor mij ook zo ver en had ik mij kunnen laten sponsoren. In elk geval voor vandaag want had ik geen geld van m'n zoon kunnen lenen dan had ik geen brood kunnen halen. Vervelend natuurlijk maar ik heb wel eten genoeg in huis om het nog zeker twee weken uit te kunnen zingen en dat kunnen al die anderen niet zeggen. Bovendien weet ik dat er voor mij weer geld snel onderweg is.

Toch blijft het een feit. Mensen zeggen dan wel eens: "Zielig hoor, voor die mensen dat zij maar drie dollar per dag aan inkomsten hebben."Welnu: na aftrek van vaste lasten hebben m'n zoon en ik ook maar zo'n drie dollar per dag te besteden. Daarbij sparen wij wel voor zijn studie, voor de toekomst van zijn zusjes en voor mijn eigen
pensioenaanvulling.

Dus eigenlijk moeten wij maar gewoon niet klagen.

Staan

Staan

Het darttoernooi bleek alleen voor deelnemers van 16 jaar en ouder dus Ferdinand kon met zijn 11 jaren helaas niet meedoen. Ik wel en hoewel ik verwacht had volkomen weggespeeld te worden door mijn opponent in de eerste ronde bleek het niveau van mijn spel alleszins mee te vallen. Ik kwam zelfs nog tot 2-2 bij het potje "best of 5". Uiteindelijk moest ik mijn vooral op conditioneel gebied mijn meerdere erkennen in de meneer tegen wie ik speelde en die vertelde vrijwel elk weekend wel een darttoernooi te spelen. Niet slecht dus voor een amateurtje. Toch?

Bovendien lag ik pas laat in bed door een overwachte logeerpartij van een goede vriend. Altijd gezellig. Ferd en ik waren op tijd thuis voor de komst van zijn moeder die gebruik kwam maken van haar bezoekrecht. Met haar samen nog een stukje de film "Iznogoud" gekeken naar de bekende stripboeken over de Grootvizier die Kalief wil worden in plaats van de Kalief. Daarna maar weer'ns het interieur in de woonkamer aangepast aan onze huidige eisen, schoongemaakt, gekookt en gegeten, Star Trek gekeken en uiteraard een potje gedart voor het slapen gaan.

M'n zoon ligt al lekker in bed en na nog een telefoontje ga ik ook maar. Zouden Michiel Smit, Marcel Ootjes, Erik de Graaf en hun nazi-vriendjes en -vriendinnetjes ook zo lekker slapen nu zij weten dat hun Groot Leider wellicht postuum de Duitse nationaliteit wordt ontnomen en hij weer gewoon als milukte Oostenrijkse kunstschilder te boek komt te staan?

Tevreden

Tevreden

Een oorverdovende stilte daalde neer over ons huis het moment dat de zusjes Eva en Dayna waren opgehaald. Het was een heerlijke dag met de meiden en m'n zoon. Met z'n viertjes waren we naar de kermis en onderweg spraken wij een partijgenoot, de kapper en de dochter vna mijn eigen vroegere oppas. Terwijl Eva mij hielp met koken hielden haar broer en zus zich bezig met ravotten. Het geluid van spelende kinderen blijft gewoonweg vreselijk mooi. Ook de blijde glimlach op het gezicht van m'n moeder toen wij onaangekondigd bij haar langswipten verdiende een schoonheidsprijs.

M'n zoon en ik gaan morgen hooguit voor een schoonheidsprijs bij het allereerste open kampioenschap darten dat ons als deelnemers ziet. Ons is reeds ter ore gekomen dat het merendeel van de concurrentie er niet voor terugdeinst meer dan 10 maal een "triple 20" te werpen tijdens één "leg". Terwijl wij al bijzonder tevreden zijn met twee stuks... Laat staan wanneer het gaat om het uitgooien met een "dubbel". Wanneer één op de negen darts doel treft zijn wij al tevreden.

Toelaatbaar

Toelaatbaar

Speelden de jongelui in het kader van de dartcompetitie vorige week tactics, gisteren was het de beurt aan de spelvariant 301. Net als vorige week had ook ditmaal Superfer alle gespeelde partijtjes gewonnen. Gisteren had hij zijn theorie verkeersexamen en ook daarbij scoorde hij uitmuntend. M'n zoon heeft er dus weer een diploma bij: het verkeersdiploma ditmaal.

Bij thuiskomst vroeg hij onmiddelijk wat de uitkomsten zijn van de Statenverkiezingen van gisteren die werden gepresenteerd door een afscheidnemende en naderhand duidelijk geëmotioneerde Maartje van Weegen om later de stofzuigerzak te wisselen en de aardappels te schillen.

Ook de lokale Amsterdamse nieuwszender AT5 besteedt aandacht aan de uitslag van de Statenverkiezingen. Aardig is wel dat de opsteller van het nieuwsbericht de SP niet eens vermeld. Waarom zou dat zijn?

En waarom zou het zijn dat zoveel mensen de ex-partner het niet eens gunnen om af en toe de kinderen te zien?
Een bekende van me mag vandaag via de rechter proberen de kinderen wat vaker te zien. Waarom dat in hemelsnaam via een rechter moet is al onbegrijpelijk. Dat je een hekel hebt aan elkaar dan kan ik nog begrijpen maar de kinderen gebruiken alleen maar om je ex dwars te zitten...? Nee, dat is niet toelaatbaar.

Blijven

Blijven

Momenteel ligt de server van de leverancier van mijn reaktievenster blijkbaar plat. Wilt U toch een reaktie kwijt dan kan dat via het forum, via het gastenboek, of gewoon door het sturen van een mailtje. Vermoedelijk gaat het hier om een tijdelijk probleem. Al is elk probleem in wezen natuurlijk slegs tijdelijk...

Indertijd werd de opkomst van de Socialitische Partij ook als tijdelijk probleem ervaren. Al dan niet opgericht door de Binnenlandse Veiligheidsdienst om Den Nederlandsche Socialist in kaart te brengen groeide het piepkleine protestpartijtje in enkele decennia uit tot een serieuze kandidaat voor regeringsdeelname. De Statenverkiezingen van gisteren bewijzen dat maar weer eens. Hier de uitslag van het district waar ik zitting had, district 480 in het Amsterdamse stadsdeel De Baarsjes:

Van de ongeveer 1100 stemgerechtigden brachten exact 300 een geldige stem uit volgens de volgende verdeling:

PVDA 91
VVD 39
CDA 7
GroenLinks 54
SP 57
D66 14
CU/SGP 10
Ouderpartij ea. 7
NH Anders/Groenen 5
PVDD 16

In het van oudsher door PVDA-stemmers geregeerde stukje hoofdstad koos dus 1 op de 5 kiezers voor het "clubje" van Jan Marijnissen. Intussen heerscht in Amsterdam een coalitie van PVDA en Groenlinks dat onlangs een MilieuBeleidsPlan heeft opgesteld onder de naam "Amsterdam Duurzaam aan de top". Het doel is om van de gemeente Amsterdam de nummer 1 in de wereld te maken waar het gaat om besturen met hulp van uitsluitend duurzame produktiemiddelen. In 2015 moet de CO2-uitstoot van gemeentelijke instellingen tot het nulpunt zijn gedaald. Een aanzet is al gegeven door maar liefst 3000 huishoudens met een inkomen van onder de 18.000 euro per jaar bewust te maken van hun energieverbruik. Die voorlichtingsronde kostte de belastingbetaler het luttele bedrag van 250.000 euro. De gemeente wil bij maar liefst 1000 "arme" huishoudens per jaar werken aan de bewustwording. Uitgaande van het feit dat zo'n 100.000 gezinnen in Amsterdam op een inkomen van minder dan 18.000euro op jaarbasis zitten gaat het proces van bewustwording 100 jaar duren. Waarom overigens mensen met een inkomen in het midden- en hogere segment niet zuinig hoeven om te gaan met energie en milieu is niet geheel duidelijk. Ook is het niet duidelijk waarom de portefeullehouders van de verschillende stadsdelen hebben besloten op het punt van milieu niet samen te werken. Vermoedelijk willen de dames en heren op eigen houtje en in hun eigen kleine achterkamertjes allemaal tegelijk het wiel uitvinden...

Misschien moeten ze uitvinden maar aan m'n zoon overlaten die dolgraag uitvinder wil worden en vandaag zijn theorie-verkeersexamen heeft. Om daarvoor te leren besloot hij gisteravond niet naar atletiek te gaan. Tot grote opluchting van de oppas die daardoor ook lekker binnen kon blijven.

Vandaag staan wij stil bij het overlijden van John Inman

Tsjechië 2007

Tsjechië 2007

Dag 1: De Heenreis
15 Uren in de bus gezeten. Half uur te laat vertrokken en wat oponthoud aan de grens. Iets met Schengen en een vergeten paspoort.

Dag 2.
Skihuur! Hoop gedoe en gedrang in de skiverhuurwinkel. De skipistes liggen er grotendeels mooi bij in het Tsjechieche Harrachov. Het Reuzengebergte is bijzonder fraai!

Dag 3.
Het wordt duidelijk dat het enige ski-record dat ik ooit zal kunnen breken het record "hoogst aantal gebroken botten tijdens één afdaling" is. Het bochtenwerk is goed, het afdalen geen probleem en ook het op tijd remmen is geen punt. Met uitzondering van het onderdeeltje "op tijd". Toch wel van wezenlijk belang.

Het handwoordenboek der Tsjechische taal biedt geen soelaas bij het afdingen op de aanschafprijs der souvenirs. Een basiskennis van het Vietnamees blijkt een pré.

Enkele ouders zijn inmiddels meer dan een gezicht in de menigte. Vandaag was er eentje jarig!

Dag 4.
Sneeuw! Veel sneeuw. In elk geval voor Nederlandsche begrippen. Feitelijk gaat het om niet meer dan en laag van een centimetertje of twee. Net voldoende om beijsde stukjes helling aan het zicht te onttrekken maar niet an de linker-ski...Even paniek in de avond wanneer er een kind ontbreekt op het appèl. Afgaand op sommige après-ski gesprekken lijkt de reis te zijn georganiseerd door de mensen achter de site http://www.oudersalleen.nl

Dag 5.
De oefenpiste blijkt perfect voor deze kamikaze-skiër. De totale lengte van de baan is nauwelijks langer dan de gebruikelijke remweg: een metertje of tweehonderd. Een woest kolkende bergstroom onderaan de helling is voldoende motivatie om bijtijds te remmen. Wie beweert dat je niet met 120 kilometer per uur een groene piste af kan dalen moet mij maar'ns even bezig zien...

Dag 6.
Regen...Door nattigheid en plotseling ingetreden dooi was skiën niet voor iedereen een optie. Derhalve gingen de Ferman en ik op queeste. Zo begon de zoektocht naar De Brievenbus! Na de succesvolle afloop van deze onderneming (waarbij ook nog'ns een exemplaar van de knuffel Krtek (De Mol uit "Het Programma met de Muis") werd toegevoegd aaan mijn verzameling jeugdsentimenten) ging Ferdinand samen met twee andere waaghalzen toch nog even skiën terwijl zijn vader zich tegoed deed aan een lekker warm bad.

De avond was voor een bezoek aan een naburig hotel waar de kinderen gebruik maakten van de bowlingbaan (Ferdinand gooide een strike!) en een echte spelletjes-arcade. Terug in eigen hotel duurde de après-ski zo lang dat de barman uiteindelijk gewoon meedeed.

Dag 7.
Er heerscht weer volop bedrijvigheid op de pistes. De ochtend is voor de oefenpiste waar een zekere vader (ik!) een filmpje schiet van een 11-jarige jongen (mijn zoon!) die blijk geeft van aspiraties om schansspringer te worden. Des middags op naar de grote piste waar Superfer zelfs tijdens een heuse blizzard laat zien over stalen zenuwen en een goede afdaal-techniek te beschikken. Zelfs de in het gelaat striemende hagel brengt hem niet uit koers. Glühwein ist fein en een stoere gast bezorgd mij m'n verschrikkelijk lelijke muts terug.

Tijdens het avondeten worden niet alleen reiservaringen maar ook steelse blikken gewisseld.

Dag 8.
De terugreis verloopt zonder noemenswaardige incidenten. Eén der kinderen trakteert vanwege haar verjaring. De bus was wat later terug bij school omdat sommigen er een andere manier van tijdmeting op na houden dan de meeste anderen.

Conclusie:
Alle 58 buspassagiers hebben zich, elk op eigen wijze, vermaeckt en velen schrijven zich ongetwijfeld in om volgend jaar een vervolg te mogen beleven op Tsjechië 2007.

Blindenstok

Blindenstok

"Going Postal" van Terry Pratchett is boek nummer...eh...zes van dit jaar. Op het gebied van mijn voornemen minimaal één boek per maand te lezen doe ik goede zaken...

De NAVO doet ook goede zaken: in twee dagen tijd zijn maar liefst 19 Afghaanse burgers opgeblazen, neergeschoten, danwel levend begraven onder het puin van hun eigen huis. "Wij zorgen ervoor dat de Taliban jullie nooit meer kan bedreigen!" Je kan van de NAVO niet zeggen dat zij zich niet aan hun woord houdt...Nu is het ook wel lastig om als fatsoenlijke Taliban-strijder een baby te bedreigen die aan stukken gereten in een kapot wiegje onder een stapel zwartgeblakerde bakstenen ligt, maar goed. It's a mad world...

Daarom laten m'n zoon en ik ons graag afleiden met een bezoekje aan de lokale kermis. Wij vermaakten ons kostelijk gisteravond en hebben dankzij wat kortingsbonnen slegs enkele euro's uitgegeven. Ook zijn we nog even bij buurvrouw Hetty langsgeweest. Natuurlijk deden we dat allemaal pas na het uitslapen en uitpakken. (Het verslag komt eraan. Nog even geduld!)

Uitpakken doet de nieuwe regering ook. Bijvoorbeeld met het plan om de zorg verder uit te kleden door ondermeer rollators, krukken en blindenstokken uit het basispakket te halen. Tsja, wanneer je van plan bent in een ongeluk je ogen kwijt te raken kun je vanaf dat moment al prima sparen voor je eigen blindenstok.

Verslag

Verslag

"Steenkolen-Engels" van Marc van Oostendorp is boek nummer vijf van dit jaar. Het behandelt de betekenis van het Engels voor internationale betrekkingen, de invloed ervan op economisch en sociaal verkeer en zo nog wat meer. Af en toe een beetje langdradig maar op zich wel lollig.

De uitvoering "Stoepid Moevie" in Den Haag van het gezelschap "Schijn BedrEIgt" met ondermeer collega Herman is meer dan lollig. Mede- en ex-collega's zagen een hilarische en regelmatig briljante parodie van de stomme film op het toneel.

De volgende morgen vroeg vertrokken m'n zoon en ik voor een ski-vakantie naar Tsjechië waarvan zeer binnenkort een verslag...