De woorden in duizend boeken waren niet voldoende om te omschrijven wat er door hem heen ging toen hij haar weer zag. Hij kreeg een spontane kus waarna haar vriend zich aan hem voorstelde.
Zij deed nu andere dingen dan toen maar zag er nog steeds uit als een lentezon in oktober.
Hij hoorde nauwelijks wat zij zei omdat hij teveel werd afgeleid door de beweging van haar lippen.
Op de juiste momenten wist hij met een gerichte opmerking haar monoloog op gang te houden.
Na een paar minuten was de betovering voldoende verbroken voor hem om ook wat te vertellen.
Ze raakten nu écht aan de praat en al die tijd werd haar vriend vergeten.