Vind blogstukjes van mij op onderwerp:

Elke zondag een persoonlijk weekoverzicht, elke dinsdag wat goed nieuws met een paar katten, elke woensdag een overweging en elke vrijdag een verhaaltje.

Mijn verhalenbundels zijn te koop via Bol.com én via Lulu.com!

Als u mijn stukjes de moeite waard vindt, kunt u een blogdonatie
verrichten. Elke bijdrage is welkom!

dinsdag, mei 10, 2011

Ik vind...

Toen ik gisteravond hoorde dat ik zo goed als zeker volgende week voor een opdracht naar Praag mag kreeg ik spontaan zin om op te ruimen en schoon te maken. Gelukkig heb ik mij weten te beheersen en bleef de schade beperkt tot het schoonmaken van het aanrecht, het vegen van de keuken- en woonkamervloer en het uitkloppen van een paar kleedjes...Maar dat een enkel positief bericht mij aan het schoonmaken krijgt zette mij wel aan het denken.

Mijn vorige stukje heeft mensen ook aan het denken gezet, lijkt het wel. En daarom ga ik er nog eventjes op door...(Sorry: ik kan het niet laten om mensen aan het denken te zetten)

Het lastige is dat lang niet zeker is dat Osama het brein was achter "9/11". ("Ja maar hij was aan een heleboel andere dingen schuldig!" Klopt. Maar hij werd door z'n kop geschoten als hoofdverdachte van "9/11".) Volgens Donald Rumsfeld was Osama het zelfs vrij zeker NIET. Pas als de schuld vaststaat kan iemand worden veroordeeld. Het zou een wetteloze wereld worden als iedereen die maar VERDACHT was gewoon mocht worden gemarteld of doodgeschoten. Vind ik.

Ik bedoel maar: of je voor of tegen hem was, president Bush junior was verantwoordelijk voor de dood van duizenden onschuldige burgers ("collatoral damage" ofwel "bijkomende schade (bij beschietingen en bombardementen)" heet dat. Osama heeft tenminste MET OPZET onschuldige burgers omgelegd. Maar maakt dat ze meer dood en het minder erg voor nabestaanden?); geeft dat mensen het recht hem dan maar gewoon te vermoorden? Of is hij misschien onschuldig tot een eventuele rechtszaak anders uitwijst?

En waarom gelden regels wél voor onze bondgenoten en niet voor onze tegenstanders? Ongetwijfeld was Osama schuldig aan diverse moorden en martelingen en natuurlijk had hij een meer dan behoorlijke straf verdiend. Maar in een rechtsstaat horen rechters de hoogte van iemands straf te bepalen en niet zwaar bewapende militairen. Als wij uit het oog verliezen wat beschaving is krijgen wij een wereld die een PVV'er natte dromen bezorgt.

En het mooie van een rechtsstaat is, is dat zelfs mensen die wedijveren tégen de rechtsstaat het recht hebben hun 'geloofsovertuiging' te verdedigen.

Sommigen gaan heel ver in het 'verdedigen' van hun geloofsovertuiging. Neem Gretta Duisenberg. Deze dame is er heilig van overtuigd dat zij strijdt voor de Palestijnse zaak.

Prima dat er mensen zijn die af en toe een tegengeluid laten horen en natuurlijk is Israël lang niet altijd onschuldig, zoals niemand altijd onschuldig is. Maar of de palestijnen blij zijn met deze voorvechtster? Gretta schept er namelijk genoegen in om vooral joodse mensen lastig te vallen met haar denkbeelden. Het liefst op luide toon en in dronken toestand. Zij duldt dan ook geen enkele tegenspraak en beroept zich graag op haar beroemd-zijn. Terwijl zij in eerste instantie alleen maar beroemd was omdat zij toevallig getrouwd was met de voormalig directeur van De Nederlandse Bank en graag pronkte met zijn achternaam. (Haar meisjesnaam luidt overigens Nieuwenhuizen maar ja, met die achternaam zou zij nooit de krantenkoppen hebben gehaald.).

Laatst nog werd zij een restaurant uitgezet omdat zij de (vooral Joodse) gasten lastig viel met dronken geraaskal en het leuk vond om te beginnen met keet schoppen, halverwege de 2-minuten stilte tijdens de Nationale Dodenherdenking. Zij beroept zich dan op haar 'Vrijheid van Meningsuiting' en dat die gerespecteerd moet worden.

Vreemd genoeg mocht van Gretta de eigenares geen beroep doen op háár vrijheid van meningsuiting. Die mening luidde namelijk 'Ik wil geen dronken raaskallende idioten in mijn zaak'. En gelijk heeft ze natuurlijk.

Vind ik.

Vandaag staan wij stil bij het overlijden van Wouter Weylandt