De kleine zaal was gevuld met eenlingen die zich verbonden voelden door een gemeenschappelijk besef. De muziek was luid en dansbaar en hoewel niemand echt danste was de dansvloer goed gevuld.
Een paar mensen zaten half liggend langs de kant en soms in nieuwgevormde paartjes te genieten van wat zo'n twintig jaar later niet meer in vrijheid genoten kon worden.
Hij danste bij haar, al was dansen het juiste woord niet en in gedachten danste hij mét haar.
Het werd tijd om te gaan slapen en met nog maar één slaapzak te vergeven besloten zij -onuitgesproken- die te delen.