A Blink of the Screen is boek nummer 25 van dit jaar en is een verzameling korte verhalen van meesterverteller Terry Pratchett. Hij is de ontdekker van de Schijfwereld, een wereld met zeer diverse types en rassen waar wezens wezenlijk worden opgedeeld in twee categorieën: aardige en niet-aardige figuren. Ongeacht of men nu Ork, Fee, Vampier, Mens of Dwerg is. Uiterlijk of afkomst heeft niets te maken met hoe men is!
Een shoarmarol, een portie kipsaté, een broodje bapau, de wereldberoemde hamburger... Allemaal snacks die wij te danken hebben aan niet-Nederlandse culturen. Dus als ik iemand hoor roepen dat 'al die buitenlanders moeten opzouten en hun zogenaamde 'cultuur' meenemen' moet ik heel hard lachen als het sujet in kwestie dat zegt tijdens het verorberen van één van de voornoemde snelle happen. Zouden die mensen zelf doorhebben hoe grappig zij zijn in hun domheid?
Een shoarmarol, een portie kipsaté, een broodje bapau, de wereldberoemde hamburger... Allemaal snacks die wij te danken hebben aan niet-Nederlandse culturen. Dus als ik iemand hoor roepen dat 'al die buitenlanders moeten opzouten en hun zogenaamde 'cultuur' meenemen' moet ik heel hard lachen als het sujet in kwestie dat zegt tijdens het verorberen van één van de voornoemde snelle happen. Zouden die mensen zelf doorhebben hoe grappig zij zijn in hun domheid?
Kijk maar naar de prijswinnaars van de roemruchte Darwin Awards van dit jaar: http://jdgroover.wordpress.com/2013/08/20/the-2013-darwin-awards-are-out/ (Waarschuwing: niet drinken en lezen tegelijk!). Wij klagen wel eens over regels maar je niet aan regels houden komt vaak neer op dom zijn. Toch reppen wij liever van vrijheidsbeperking. Ik vind dat dom.
Wij denken vaak zo ontzettend vrij te zijn maar is dat eigenlijk wel zo? Binnenkort moeten werklozen verplicht vrijwilligerswerk doen. Bijvoorbeeld in de zorg. Men zegt dat daar geen werk in is maar dat blijkt dus gelogen; men zit te springen om duizenden vrijwilligers en ronselt die nu onder meer onder mensen die een baan hadden in de zorg maar 'vanwege bezuinigingen' zijn ontslagen. Gek genoeg is het aantal ontslagen managers in de zorg te tellen op de vingers van één hand. Van iemand zonder vingers.
En waarom durven wij niemand te zeggen wat ons salarisstrookje vermeld? Terwijl elke collega die het CAO boekje bezit dat ons kan vertellen? En waarom is het geheim wat wij met anderen doen op het gebied van het fysieke aspect van vertonen van affectie? Nog maar veertig jaar geleden deden wij daar niet geheimzinnig over. Waarom nu dan wel?
Posts
