Drama, komedie, actie, animatie...ik kijk alle genres. Maar mijn voorkeur gaat uit naar Science Fiction. Als kind al was ik gefascineerd van de kijk van mensen op een mogelijke toekomst. Sommige ideeën zijn beangstigend en anderen hoopgevend terwijl diverse oude science fiction verhalen zichzelf hebben waargemaakt doordat iemand die verhalen las en besloot 'later als ik groot ben' verschillende ideeën daadwerkelijk uit te voeren: de uitklap mobiele telefoon, de ipad, beeldbellen, internet...Onze wereld had er waarschijnlijk heel anders uitgezien zonder mensen met veel verbeeldingskracht.
Ik vraag mij wel eens af hoe de science fiction van de toekomst er uit zal zien.
Als u films kijkt: wat voor films dan het liefst?
Mijn week begon zondag met een treinrit naar Breda dat met carnaval Ut Kielegat heet. Ruim twee dagen met een goede vriend samen hossen, bier drinken, flirten...Veel verklede mensen, waaronder twee mensen die mij herkenden van een inmiddels oud Youtube-programma 'Volg de Baas':
(Het leukste aan dat programma was wel dat er daadwerkelijk mensen waren die het serieus namen)
en mijn buurvrouw was mee. Verkleed als 'De Onzichtbare Man'. Hier staat zij naast mij op de foto.
Tijdens de kinderoptocht kreeg ik deze verrekijker uit handen van een meelopend jochie. Lief!
Fijn even vergeten dat er zorgen zijn.
Maandag was ik eind van de middag terug in de realiteit. Thuis mijn kostuum gewassen en verwelkomd door een duidelijk blije kat. Even een buurvrouw bedankt voor het verzorgen van de inwendige kat tijdens mijn afwezigheid, een klein hapje gegeten, opgefrist en omgekleed. Die avond was namelijk de viering van Nieuwjaar. Huh, Nieuwjaar? Ja, Vrijmetselaars vieren de start van het nieuwe jaar namelijk in maart. In veel tijden en culturen zeer gebruikelijk overigens. Het nieuwe jaar begint namelijk niet in het donker op 1 januari maar juist wanneer het licht begint te worden. In maart. Dus.
Een bijzondere avond voor mij persoonlijk ook want uit handen van de voorzitter ontving ik mijn speldje dat hoort bij het 25 jaar lid zijn.
Was laat thuis. Temeer omdat ik onderweg naar huis een verdwaalde toerist op weg hielp het rechte pad te hervinden en een tijdlang babbelde met de zoon van een vriend van mij die ik onderweg tegenkwam. Verder wandelend richting huis werd ik vriendelijk begroet door een dame te fiets die mij bleek te kennen. Reuzegezellig!
Fijn even vergeten dat er zorgen zijn.
Dinsdag bleek dat weinig slapen niet heel erg prettig voelt maar toch maar naar het werk gegaan. Een aardige meneer beantwoordde voor mij op de praktijk gerichte vragen over het nieuwe boekhoudpakket en het deed mij deugd te ontdekken dat hij ook niet altijd een oplossing paraat had.
Daarna nam ik de tijd om klanten na te bellen over onbetaalde facturen. Maar voor het zover is dient er een overzicht te worden gemaakt: heeft de klant echt niet betaald? Ook niet op een ander rekeningnummer of misschien contant? Is er met de klant iets afgesproken met een verkoopmedewerker? Klopt het factuuradres? Dat moet allemaal onderzocht worden. Best lastig wanneer de diverse gegevens in diverse databases staan: In werkblad documenten, op bankafschriften, in het oude en/of het nieuwe boekhoudpakket, in een van meerdere e-mail boxen, op post-it briefjes, in het hoofd van de baas...
's Avonds mocht ik even bijkomen. In een heerlijke pluche stoel. In het theater. Carré.
Waar ik door Vivaldi gecomponeerde aria's hoorde en daarbij Les Liaisons Dangereuses zag uitgevoerd worden. Met daarin een rol voor mijn lieve tante uit Den Haag. Na afloop sprak ik een Broeder van mijn Loge die blijkbaar een kaartje had voor dezelfde voorstelling.
Tante en ik dronken een drankje op de goede afloop
en gingen samen naar mijn huisje waar zij logeerde.
Fijn even vergeten dat er zorgen zijn.
Woensdag bleek dat weinig slapen niet heel erg prettig voelt maar toch maar naar het werk gegaan. Aldaar verder gegaan met het maken van overzichten van openstaande facturen. Zowel aan debet- alsook aan credit zijde. Moe maar voldaan gaan eten bij een vriend, daarna thee gedronken met een buurvrouw en voor het slapengaan uitgesteld gekeken naar een aflevering van The Walking Dead.
Fijn even vergeten dat er zorgen zijn.
Donderdag de dag begonnen met het delen van een pot koffie met een buurvrouw en daarna met een vriend aan diens boekhouding gewerkt. Hij trakteerde mij op een heerlijke lunch
waarna ik mij meldde voor een stembureautraining. Te vroeg, naar bleek. De cursus was enkele uren in de toekomst verplaatst. Ik had het betreffende mailtje gemist. Geeft niet. Terug naar huis, uurtje thee gedronken met een buurvrouw en een vriend, even staan kletsen met een buurman en weer terug naar het leslokaal waar diverse leden van stembureaus in verband met komende verkiezingen onderricht kregen. Met name in het omgaan met lastige situaties.
Bijvoorbeeld: 'Als meneer A uit U een stempas heeft voor verkiezing X, daarbij een onderhandse volmacht voor mevrouw B uit W voor verkiezing X en een kiespas voor verkiezing Y, zijn eigen geldig ID mee heeft en op zijn telefoon een foto laat zien van het paspoort van mevrouw B dat officieel geldig is tot 20 maart 2014, hoeveel stembiljetten geeft u hem dan mee het stemhokje in?'
Vermoedelijk door de die avond razende herfstorm waren diverse trams uitgevallen dus kwam ik doorweekt en later dan gepland thuis. Even met de kat spelen terwijl de zojuist opgedraaide gashaard mijn koude botten opwarmde en aan het werk voor de Broederschap terwijl ik intussen in mijn hoofd een verhaaltje bedacht om te publiceren op de komende vrijdag.
De dag afgerond door even rustig een potje was weg te strijken.
Fijn even vergeten dat er zorgen zijn.
Vrijdag zag ik een meneer aan het werk. Hij speurde de straat af naar herfstblaadjes om te lijf gaan met zijn bladblazer. In maart. Dus. Typisch geval van verborgen werkloosheid.
Op het werk dacht ik even: 'Waar doe ik het toch eigenlijk allemaal voor?' tot ik bedacht dat je dingen helemaal niet hoeft te doen 'omdat het moet' of 'omdat iemand het van je eist of verlangt'. Nee, je kunt dingen doen omdat je dingen wíl doen, al is het maar uit beroepstrots. Dat. Overzichten gemaakt om beter inzicht te krijgen in de kosten en inkomsten van de brouwerij. Dan moet je bijvoorbeeld maar net even weten dat een openstaande post soms geen openstaande post is. Omdat het bedrag eerder is verrekend bijvoorbeeld. Of kwijtgescholden dan wel aangepast vanwege een beloofde korting. Of contant is voldaan. Of dat het om een 'spookfactuur' gaat. Bijvoorbeeld. Op het linkje 'Openstaande posten' klikken in een boekhoudprogramma biedt onvoldoende garantie dat daarmee alle openstaande posten naar voren komen. Soms is een factuur niet aangekomen bijvoorbeeld. Of nooit verstuurd om wat voor reden dan ook. Maar toch wil het bedrijf in kwestie (terecht) geld zien en gaat het dus wel degelijk om een openstaande post terwijl het systeem de post überhaupt niet kent.
Een collega bracht mij richting huis met de auto en daar was ik dankbaar voor.
Net als voor het gezelschap van een buurvrouw, later die avond. Veel later want het was half twaalf toen wij samen aan de thee zaten en mee mochten genieten van een feestje bij de bovenburen. Altijd leuk, een feestje:
Fijn even vergeten dat er zorgen zijn.
Zaterdag de dag begonnen met koffie drinken met een buurvrouw en appen met twee andere buurvrouwen. De stofzuiger schoongemaakt en ter hand genomen en diverse administratieve taken voor diverse personen en organisaties verricht. Die avond was er een feestje aan de overkant. Een burlesque feestje.
Waar ik diverse bekenden tegenkwam. Reuzegezellig en tegen een uurtje of drie mijn bed in gerold.
Fijn even vergeten dat er zorgen zijn.
Zondag aan de slag met de boekhouding van een bevriend entertainer die bij mij de dag begon met een pot thee die wij deelden met een buurvrouw. Vervolgens enkele uren aan de slag en flink wat werk kunnen verrichten. Fijn!
Gezellig samen gegeten en vervolgens de administratieve klus samen kunnen afronden.
Daarna nog een uurtje gewerkt voor de maandagavond club en dingetjes gedaan voor de bewonerscommissie. De dag (en daarmee de week) afgesloten door een pot thee te delen met een buurvrouw en iets na enen mijn matras getest.
Fijn even vergeten dat er zorgen zijn.
De muziek van deze week is weer eens een liedje uit mijn jeugd. Hier is Fischer Z met The Worker:
Deze week staan wij stil bij het overlijden van Keith Flint, Luke Perry en King Kong Bundy
In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. http://terrebel.blogspot.nl/ Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden. https://www.facebook.com/terrebel/
Posts
