Vind blogstukjes van mij op onderwerp:

Elke zondag een persoonlijk weekoverzicht, elke dinsdag wat goed nieuws met een paar katten, elke woensdag een overweging en elke vrijdag een verhaaltje.

Mijn verhalenbundels zijn te koop via Bol.com én via Lulu.com!

Als u mijn stukjes de moeite waard vindt, kunt u een blogdonatie
verrichten. Elke bijdrage is welkom!

zondag, januari 31, 2021

De week voorbij

Vrijheid is een groot goed. Dankzij de vrijheid van meningsuiting kunnen wij zeggen wat wij willen, zonder daarvoor een boete of een celstraf te krijgen. Ook al menen wij dat Mark Rutte een [censuur] is. Bijvoorbeeld. Maar vrijheid betekent ook dat een barman ons zijn kroeg uit mag zetten als wij daar een racistische opmerking maken. Kortom: 'Vrijheid van meningsuiting' betekent niet dat wij ongestraft alles kunnen zeggen wat wij willen. 

Vrijheid van demonstreren is ook een groot goed. Net als rondlopen in een veilige openbare ruimte. Daarom dient een demonstratie aangekondigd te worden en zijn er democratisch gekozen mensen die bepalen (door u en mij dus, indirect) of en hoe die demonstratie kan plaatsvinden. Zo oordeelde men dat de mensen die trots met het spandoek 'Stem nooit meer op dit kabinet!'* werd gevraagd niet op het Amsterdamse Museumplein hun ongenoegen te uiten maar in het Westerpark, waar de veiligheid van demonstranten en passanten beter gegarandeerd zou zijn. De organisatie sloeg dat voorstel af. Met alle gevolgen van dien.

*Op een kabinet stemmen kán helemaal niet, maar dat terzijde.

Samenvattend: je vrijheid houdt op waar je die van anderen begrenst.

=========================================

In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. http://terrebel.blogspot.nl/ Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden. https://www.facebook.com/terrebel/

==================================================

Maandag ging ik - op schriftelijk advies van mijn huisarts - achter een stel loopkrukken aan. Dan kan ik mij iets makkelijker voortbewegen dan met een wandelstok, zo is het idee. Bij de bijbehorende informatie-ronde ontdekte ik dat de thuiszorgwinkel die op 300 meter lopen van mijn woning zat is gesloten. Sinds begin december 2020. Zonder dat men schriftelijk en in drievoud mij om toestemming had verzocht om die snode daad uit te voeren. 

Een paar honderd meter hobbelen op mijn wandelstok lukt nog net maar een paar kilometer naar de dichtstbijzijnde thuiszorgwinkel die nog wél open is, behoort helaas niet tot de mogelijkheden. Een drempel over is al een behoorlijke uitdaging dus de trappetjes van tram of bus nagenoeg onmogelijk. Ik kan nog proberen om iemand met een auto te regelen en hopen dat ik mijn been zodanig kan vouwen dat ik er mee een auto in (en graag ook weer uit) kan. We zullen zien. Ik zal hoe dan ook wel naar de winkel moeten om de loopsteunen op maat te laten maken want krukken voor een volwassen man van 1.40m zal men niet standaard op voorraad hebben.

Op sociale media ging het natuurlijk over 'de avondklokrellen'. Grappig vond ik dat Hans Klok was aangehouden wegens het overtreden van de avondklok. 'Hans Avondklok' verzin je niet zomaar. Hier een paar andere reacties.
Onbegrijpelijk dat met name de aanhangers van PVV en FvD met geweld hun misnoegen uiten. Een strenge lockdown is namelijk precies wat hun Grote Leiders Wilders en Baudet al langere tijd willen:

Maar soit. Bakkie koffie er in en aan de slag. Genoeg te doen. Onder andere even een buurman te woord staan die wat kwam vragen en bij mij zijn beklag deed: 'Ik kan 's nachts niet slapen! Zou ik insomnia hebben?' 'Beste man, je zei zelf al eens eerder dat je uitgeput tegen zes uur 's ochtends in slaap valt om vervolgens rond vijf uur 's middags wakker te worden. Met elf uren slapen overdag is het niet gek dat 's nachts slapen niet lukt. Dat is niet 'insomnia' maar 'logica'.'

In de pauze van de Zoomparitie die avond stuurde een Broeder mij dit ook voor mij toepasselijke grapje:
Uiteraard hadden wij het tijdens de voor- én de nabespreking over de rellen in Nederland deze dagen. Ik zeg 'rellen' want met 'protesteren' heeft het plunderen van winkels en het schoppen en slaan van en bakstenen gooien naar politie-agenten helemaal niets te maken. De relschoppers noemen zich 'vrijheidsstrijders maar ik vind dat beledigend. Echte vrijheidsstrijders strijden voor de vrijheid van anderen en zijn onzelfzuchtig. 

Die 'vrijheidsstrijders', hoe hard vechten die eigenlijk voor de vrijheid van Syrische vluchtelingen, van onderdrukte Oeigoeren, van Mexicaanse kinderen die in Amerikaanse kooien zitten opgesloten? Hoe hard vechten zij voor de vrijheid van winkeliers die niet graag hun winkels geplunderd zien? Of 'vechten' (De meeste van hen uiten wat loze bedreigingen via een anoniem sociale media account. Lekker dapper.) zij voor het 'recht' om 's avonds dronken over straat te zwalken?

'Ooit vonden wij dat wij de beste diersoort van allemaal waren. Nu computers beter kunnen denken dan wij, voelen wij de druk de bakens te verzetten. Daarom noemen wij ons sinds kort niet meer Homo Sapiens, 'de denkende mens' maar Homo Deus, 'de goddelijke mens'. 

 'De ziel is wat overblijft in de geest van anderen'.

'De mens blijft evolueren. Uiteindelijk zal ook 'de menselijke maat' genetisch zijn vastgelegd.'

Ook hadden wij het over emergentie versus oorzakelijkheid. Met immergentie daar tegenover geplaatst uiteraard.

Kortom: ik mocht weer een boeiende avond beleven tijdens de beeldbel-bijeenkomst van de Geheime Jongensclub.

Dinsdag ontdekte ik dat ik nog niet heel veel kan doen voor de brouwerij waar ik voor werk. Behalve wat uitzoekklusjes betreffende het jaaroverzicht 2020 kan ik niets doen zo lang het Grootboek 2021 niet in orde is. Zodoende. Kon dus een heleboel andere dingen wél doen deze dag. Zo hield ik mij zeker een uur bezig met twitteren. Is voor mij ontspanning want ik kan er mijn creativiteit in kwijt, ontdek nieuwe informatie die mij mijn mening doet bijstellen, maak kennis met interessante mensen en maak er soms zelfs nieuwe vrienden! Zou dat liever in de kroeg doen of tijdens werken op festivals en in nachtclubs maar het is nu eenmaal wat het is.

Natuurlijk zijn er ook nadelen aan  twitteren: je reageert 'even' op een berichtje en bent opeens een uur verder, het is niet altijd makkelijk om echte van nep-informatie te onderscheiden (soms moet je helemaal op het betreffende profiel klikken of - goden beware mij! - een paar woorden intikken in Google en op de Enter-toets drukken.) en er zitten een heleboel mensen op aan wie een psychiater gevraagd heeft of zij voortaan alsjeblieft een keer per maand in plaats van een keer per week willen langskomen.

Maar - wie zei dat ook alweer? - 'ook gekken zeggen wel eens iets zinnigs' en een beetje raar in het hoofd zijn wil niet zeggen dat iemand niet sociaal is, enthousiast over een favoriete band of natuurkundig verschijnsel kan vertellen of - heel lief - een foto van een brandend kaarsje kan sturen als je laat weten dat je pijn lijdt. Bijvoorbeeld.

Vind het ook heel fijn om een zeer serieus onderwerp met humor te omkleden. Een voorbeeld daarvan vindt u in deze conversatie. Ook in te zien door mensen zonder Twitter-account. 

Om u een idee te geven van wat er zoal te vinden is op Twitter, er is een groepje mensen dat de taak op zich heeft genomen om buitenaardse wezens te vertellen over onze rare gewoontes: https://twitter.com/HumansExplained

Op een vraag van de mensen achter dit account reageerde ik en dat leverde wat pret en jolijt op:



Wat zijn volgens u de na- en voordelen van Twitter? Mensen die nog nooit iets met Twitter gedaan hebben kunnen die vraag niet beantwoorden. 

De deurbel ging. Maar voordat ik bij de deur was om die te openen, ging mijn telefoon en moest ik weer terughobbelen naar mijn bureau, waar mijn telefoon ligt. Het zou het ziekenhuis kunnen zijn of zo, tenslotte. Was het mijn vriendin: 'Lieverd, ik sta bij de deur! Doe je even open?' Inderdaad, het was bijna grappig.

Ook grappig vind ik mijn eigen humor. Nu ja, meestal dan. U wist al dat ik u regelmatig 'trakteer' op een 'lolcat' (elke dinsdag plaats ik er eentje op mijn blog) maar sinds een tijdje laat ik niet alleen katten maar ook mensen wat zeggen in een plaatje. Ook omdat ik heb gemerkt dat het wat tegenvalt met de aandachtspanne van de gemiddelde goudvis mens. 

Plaatjes zijn nu eenmaal makkelijker te begrijpen en een stuk duidelijker vaak. In geval van nood in een kantoorgebouw zien mensen het lichtgevende bordje met het internationaal afgesproken teken voor 'Uitgang' nu eenmaal beter dan een wit bord waarop in mooie sierlijke zwarte letters staat: 

'Mocht u - om wat voor redenen dan ook, waar de directie niet naar zal vragen en ook niet mag i.v.m. de AVG - dit pand onverwijld wensen te verlaten, bijvoorbeeld om te voorkomen dat uw eventuele nabestaanden kunnen besparen op de kosten van uw crematie, dan verzoeken wij u vriendelijk op het einde van de gang aan de rechterzijde daarvan de deur gemarkeerd 'Uitgang' te openen, de traptreden die daarachter liggen af te dalen, de deur onderaan die trappen te (laten) ontgrendelen en - mocht u daartoe bij machte zijn en niet zijn uitgeput door, bijvoorbeeld, het lezen van deze notitie - anderen bij diezelfde actie te assisteren.' 

Was even naar buiten voor een wandeling. Een hele korte wandeling. Maakte ook geen foto's onderweg want ik was te veel bezig met pijn lijden. Best een beetje vervelend. Maar soit, als dat het ergste is.

Om mijzelf was af te leiden keek ik een film, Avengers, Age of Ultron is een superhelden/actiefilm met een beetje humor en romantiek en zelfs wat 'maatschappelijke engagement' want stiekem gaat de film over de gevaren van 'bewapenen voor vrede'. Dat lijkt mooi, wapens inzetten voor vrede maar in de praktijk gaat dat nooit goed. Immers: als geweld echt de beste manier was om een einde te maken aan geweld, zou er geen geweld meer zijn. Ik keek de film met name ter voorbereiding op de serie 'Wandavision', naar verluidt een onderhoudende 'jaren 60 sitcom' maar dan met superwezens. En (deels) in zwart wit.
Halverwege stopte ik met kijken want mijn vriendin was gearriveerd. Ik kijk een ander keertje wel verder.

Woensdag las ik op de interwebs helaas weer over de rellen in Nederland. De relschoppers (ik weiger hen demonstranten te noemen want hun agressie heeft niets met demonstreren te maken) zouden er niets aan kunnen doen. A, gossie.

Volgens een bezoeker van mijn Instagram-account is het geweld uitgelokt door politie-agenten in burger. 

(Slecht een handvol relschoppers en sympathisanten kan zich de lessen Nederlands van de basisschool nog herinneren. Valt u dat ook wel eens op?)

Dus de arme demonstranten werden geprovoceerd door de politie en renden toen snel naar huis om breekijzers en honkbalknuppels te halen. Ja, klink logisch. 

De vriendelijke dames en heren van Pegida en aanverwante neo-nazi organisaties roepen graag dat tuig keihard moet worden aangepakt. De VVD gaat daar in mee: 'Weg met taakstraffen want een dagje schoffelen is niet voldoende straf voor agressief schorriemorrie!' Vreemd genoeg heerst de mythe dat Nederlandse rechters veel te licht straffen in vergelijking met hun collega's in ons omringende landen. Dan kun je mensen er op wijzen dat eerder het tegengestelde waar is, maar dan komen zij met de dooddoener 'ja, maar dat is maar een feit!' Wat kun je dan nog behalve eens even diep zuchten?

En aan het werk te gaan. Ook al kan ik nog steeds niets doen in de boekhouding van 2021, er waren nog voldoende administratieve klusjes uit te voeren om de boekhouding van 2020 af te ronden.

Nagenoeg elke woensdag komt een vriend mij helpen met eten opmaken. Deze dag ook. Eerder die dag was het afgeleverd door een aardige vrijwilliger van Guerilla Kitchen Amsterdam. 

Samen met een buurvrouw ging ik er even heen. Om een reden te hebben voor de dagelijkse wandeling waar ik steeds meer tegenop zie en om hen persoonlijk te kunnen bedanken voor hun inspanningen. Niet alleen door 'dankjewel' te zeggen maar ook door hen een paar draagtassen te geven en een handvol munten voor het onderhoud van de ruimte die zij gratis mogen gebruiken van een andere vrijwilligersorganisatie.

Stelt u zich eens een wereld voor zonder vrijwilligers die zich volkomen belangeloos inzetten om de medemens, de planeet en het dierenrijk te helpen.

Donderdag uitgeslapen en aan de slag gegaan met het onderhouden van mijn computer. Kopen, neerzetten, gebruiken en hopen dat alles altijd goed blijft gaan is niet de meest effectieve manier om met een computer om te gaan. Stelt u zich maar voor dat u een auto koopt en tien jaar lang niet de olie ververst of de banden oppompt. Een hartstikke goed idee. Maar alleen voor auto-monteurs en - verkopers die dankzij u weer brood op de plank hebben.

Voor mijn PC-onderhoud gebruik ik CCleaner, Glary Utilities en Sweepi. Wat zijn uw favoriete computer-onderhoud 'tools'?

Terwijl de programma's draaiden zette ik koffie, belde een paar mensen en bedacht dat ik misschien eens wat minder tijd moest besteden aan schrijven en 'nuttiger' dingen moest gaan doen. Maar ja, een tijdje niet schrijven is voor mij net zo onvoorstelbaar als een leraar Maatschappijleer die PVV stemt.

Sociale media zijn (of 'social media is'. Mag ook, geloof ik) een ramp voor mijn productiviteit. Maar ook een goede uitlaatklep. Zo kon ik onder een Facebook-bericht eindelijk melden wat mijn grote droom is: 

Het is mijn grote droom dat er ooit een gigantische uitbreiding van Artis komt. Onder meer met mensen daarin in verschillende kamers: 'Amsterdammers in de jaren '50', 'Nederlanders in de sixties', 'Relschoppers die zichzelf 'vrijheidsstrijders noemden' en zo verder. Dan kunnen daar mensen 'met behoud van uitkering' gewoon doen wat zij altijd al graag deden: klagen over het weer of dat het eten niet op tijd op tafel staat, Netflixen, autobanden in de fik steken...Maar dan met betalend publiek. Ik zie het gebeuren. Op de hele wereld zullen mensen Artis op hun bucketlist zetten: 'You haven't lived if you haven't seen Artis'. Maar dan met publiek. 

Als daar een paar huizenblokken voor moeten wijken dan is dat maar zo. En dat dan de uitbreiding van het pinguïnverblijf naar mij wordt vernoemd 'wegens verdiensten voor de stad' of zo: 'De Weijnschenk-vleugel'. Zodra ik geld heb zal ik alvast het koperen plaatje laten graveren.

Had een uitnodiging staan voor een poëzie-middag maar - ook omdat ik de ochtend een beetje had overgeslagen - besloot ik een en ander te doen: een aantal contacten aanspreken in de speurtocht naar betaald werk bijvoorbeeld. Zo raakte ik in gesprek met een vriend met wie ik overeenkwam dat wij beiden blij zijn dat er geen mobieltjes met camera bestonden in de tijd dat wij elkaar tegenkwamen op feestjes.

Ook belde ik rond om een stel krukken te bestellen en regelde ik een en ander voor mijn eigen administratie.

Niet dat ik niets te doen heb maar ik vond het tijd voor het uitruimen van mijn kruidenla:

Vrijdag had ik even een vriend 'op ziekenbezoek'. Ik voel mij niet echt ziek hoor, maar voortdurend pijn lijden en nauwelijks kunnen lopen wordt toch geclassificeerd als 'ziek zijn'. Raam open, mondkapje om en een kwartiertje kletsen. Fijn! Hij gaf mij een potje natuurlijke slaappillen nadat ik hem aan de telefoon had verteld dat ik vaak 's nachts wakker wordt door de pijn en dat slecht slapen ook invloed heeft op mijn (toegenomen) lichaamsgewicht. Lief, niet?

Ook lief: mijn klantmanager van de gemeente belde om te vragen hoe het met mij gaat. Wij hebben bijna een uur aan de telefoon gehangen en bleken elkaar te kunnen steunen op het gebied van verplicht thuis zitten en zo. 'Gek ook', vertelde zij: 'Vroeger moesten wij hemel en aarde bewegen om een dagje thuis te kunnen werken als bijvoorbeeld de juf van ons kind ziek was en dat kind dus thuis moest blijven maar opeens vond de directie het een reuzegoed idee als iedereen voortaan altijd thuis werkte.'

Raakte direct geïnspireerd om een paar sollicitatiebrieven te schrijven!

Kon ook deze dag helaas nog niet veel doen voor de brouwerij waar ik voor werk, om inmiddels bekend geachte redenen. Dus ik werkte heel rustig aan het oplossen van een paar oude openstaande posten en zo. Best lekker, dat werken zonder tijdsdruk. Wel jammer dat intussen mijn achterstand oploopt. Maar ja, posten inboeken in het Grootboek 2021 is lastig wanneer dat Grootboek niet af is. Voor mensen die minder bekend zijn met boekhoudkundige termen: het is lastig om een DVD'tje te kijken wanneer de leverancier jouw DVD-speler nog niet geleverd heeft. Of - nog erger eigenlijk - je hebt de speler al maar wacht nog op het aansluitkabeltje.

Zou liever wat meer willen werken zodat ik wat minder tijd overhoud om mij druk te maken om het nieuws:


Voor 48 weeskinderen is er geen plek in ons welvarende land. Voor duizenden expats die direct een huis krijgen toegewezen en lange tijd veel minder inkomstenbelasting betalen dat 'gewone, hardwerkende Nederlanders' is er wél plek. Beetje dubbel, vind ik dat. Zacht uitgedrukt.

O ja, het was vrijdag en dus publiceerde ik een verhaaltje. Soms is dat een gedicht, soms een lastig te omschrijven tussenvorm en soms een haiku.

Zaterdag zou mijn zoon komen maar dat ging helaas niet door. Wordt een ander keertje. Ook goed. 

'Kom, ik ga mij eens een uurtje of zo vervelen nu de afspraak met mijn zoon niet doorgaat.' Wéér niet gelukt. Ik schreef de introductie voor een boek dat over mijn moeder zaliger zal gaan, 

verwerkte wat aantekeningen tot toekomstige blogstukjes, bewerkte Wappiepedia dankzij door vrienden aangedragen nieuwe lemma's, ging even 'wandelen' ('strompelen' is eigenlijk een beter woord) en kwam daarbij in gesprek met een buurvrouw die in de verzorging werkt: 'Ik zie reguliere operaties nog even niet gebeuren, buurman. Het spijt me voor je.'

Kreeg gelukkig wat energie van mijn vriendin en van een middagdutje.

Op de interwebs merkte ik dat steeds meer mensen zich afvragen of de maatregelen tegen de verspreiding van Covid-19 wel opwegen tegen de negatieve consequenties van een lockdown en een avondklok. Ik ben een van die mensen. Maar met ruim 3 miljoen doden wereldwijd - alleen al in Nederland ruim 13.000 - en miljoenen mensen meer die levenslang last blijven houden van hun longen, denk ik dat het raadzaam is om nog even vol te houden. Bovendien werken de maatregelen ook tegen de reguliere griep ('goed' voor ongeveer 4000 doden per jaar in Nederland) en is Moeder Natuur heel blij met het sterk gedaalde aantal files en de daarbij gepaard gaande vervuiling van de planeet.

Bijna grappig om te merken dat mensen die je wijst op bijvoorbeeld soldaten en andere beroepsgroepen die vaak urenlang met een mondkapje op hun werk doen dan níet vinden dat het bijzonder slecht is om je mond en neus te bedekken 'omdat je dan je eigen bacteriën inademt!' Lekker inconsequent. Vind ik grappig. Het valt ook op dat hun standaard reactie dan een scheldpartij is, de gebruikelijke reactie van mensen die geen goede argumenten (meer) hebben.

De onrust onder burgers begrijp ik ook wel want het kabinet lijkt van alles te doen maar is in de praktijk vooral besluiteloos. Kijk maar naar politici als Baudet en Wilders: een jaartje geleden dienden zij nog een motie in omdat zij vonden dat het kabinet iedereen aan de mondkapjes moest krijgen en een strenge lockdown en zelfs een avondklok moest instellen maar nu spreken zij hun 'ik' van toen glashard tegen. Als de leiders van ons land het al niet weten hoe zit dat dan met burgers die een kwartier bij de groente-afdeling in de supermarkt blijven staan omdat zij niet eens kunnen bepalen of zij snijbonen of wortelen willen eten die avond?

Waste wat kleding op de hand en deed nog een paar huishoudelijke klusjes voor ik de avond (oké, het was inmiddels middernacht dus feitelijk de volgende dag) afsloot met The Dark Tower, een gave Western...of nee...science fiction film, gebaseerd op een boekenreeks van Stephen King. Goed dus.

Zondag mocht ik mij via sociale media weer verbazen over mensen die nog steeds denken dat Corona nep is. Hier een filmpje waarin overtuigend en niet belerend wordt uitgelegd waarom mondkapjes nuttig zijn. Vanaf ongeveer 3.40 maar de rest van het filmpje is ook de moeite waard. Waarschuwing voor mensen die er slecht tegen kunnen: bevat feiten! 

Alsof er echt 3 miljoen mensen helemaal niet dood zijn maar - samen met de acteurs die stonden te huilen aan hun graf - in een complot met 'de geheime wereldregering' zitten verwikkeld om wappies te dwingen mondkapjes te dragen. Maar goed, mensen geloven ook in een onzichtbare, hogere macht die alles controleert (als er iets mis gaat is dat niet zijn schuld maar die van onszelf want hij heeft ons vrije wil gegeven. Handig. Gaan dingen wél goed, dan moeten wij hem danken. Dat is dan níet te danken aan onze vrije wil. Duidelijk toch?) en die jouw voetbalteam helpt winnen als je maar sterk genoeg in hem gelooft.

Ik belde met mensen, appte met mensen (via Messenger onder meer met een favoriete artiest die ik ooit liet weten genoten te hebben van zijn toen nieuwe album en bevriend mee ben geraakt, maar vooral via Signal want ook ik stap over vanaf Whatsapp. Maakte ook meteen een groep aan waarmee ik makkelijk met al mijn kinderen tegelijk kan communidingesen en gebruikte deze foto daarvoor:

), zorgde er voor dat Karper de Goudvis door het raam van zijn aquarium weer wat van mijn woonkamer kon zien 

en at een banaan. En solliciteerde. Deze dag naar banen die te maken hebben met sociale media. Daar weet ik namelijk een en ander van.

Zo mag ik graag mensen uitleggen dat als ik een bepaalde mening heb, ik op zoek ga naar data die het tegenovergestelde aantonen. Kan ik dat niet - onder meer door de Wet van Scopie en de Wet van Badger toe te passen (zie Wappiepedia voor de betekenissen)  - dan ga ik er van uit dat mijn mening klopt, op basis van de mij beschikbare data. Kom ik later alsnog betrouwbare data tegen die mijn mening weerspreekt, dan pas ik die aan. Eigenlijk best simpel. 

Eigenlijk net als koken: je begint met een lege pan:

Was nog half en half van plan mij mij aan te melden voor een online avondje poëzie, verhalen vertellen en zang maar het kwam er gewoon niet van. Dingen te doen. Beetje rusten, beetje mediteren, beetje (luisterboek) lezen. Dus.

Het pleonasme van de week is geïnspireerd door de rellen naar aanleiding van het instellen van een avondklok: Onnodige plundering. Kwam de uitdrukking tegen in een nieuwsartikel. En wacht nu op een artikel met daarin: 'Oké, de lokale Primera werd weliswaar geplunderd maar het was echt hoognodig.'

De Engelstalige stukjes van deze week:

https://terrebelius.blogspot.com/2021/01/said-short-story-about-sunrise.html

https://terrebelius.blogspot.com/2021/01/imagine-being-homeless-in-winter.html

David Bowie zingt samen met Placebo de muziek van deze week: Without you I'm nothing.


De wereld van entertainment - waarin ik pré corona bijverdiende bovenop mijn maandelijks salaris van €900 - ligt plat. Ik mis dus inkomsten. Behalve door een boekje van mij te kopen (zie daartoe elders op dit blog) kunt u mij ook een beetje sponsoren door te klikken op onderstaand betaalverzoek, op en net onder de foto:
https://www.ing.nl/particulier/betaalverzoek/index.html?trxid=kOhKSrT9tLExM30M1BP7MF6oHAhLM4BR
Via Paypal kan ook: https://paypal.me/weijnschenk