Een kant kiezen

Vrijdagmorgen was ik op bezoek bij uitkeringsorganisatie DWI, daarna bracht ik een bezoekje aan de huisarts om daarna te gaan lunchen met een vriendin. Vervolgens ging ik naar een andere vriendin die een nieuwe toneelvoorstelling uitprobeerde op vrienden en bekenden bij haar op zolder.

Zaterdag stonden wij op de markt in Delft

en zondag in Den Bosch.

Hartstikke gezellig en wij hadden prachtig nazomer weer! Ook kwamen er vrienden van ons langs op de diverse markten. Nadeeltje van al die verschillende markten op verschillende plaatsen is de terugkomst van het gevoel dat menigeen in de Jaren'80 wel eens had. Dat je bij het wakker worden denkt: 'Waar ben ik? Wie ben ik? En wie is dat hier naast mij?'

Helaas verdienen wij met die markten enkele honderden euro's en niet duizenden...

Remco Meijer, voorzitter van de stichting RuJu heeft een paar duizend euro uit de kas van de stichting gebruikt voor een verbouwing aan zijn huis. Naar eigen zeggen heeft hij dat geld niet gestolen. Echter, het monument dat door de sponsors wordt verzorgd als herdenking aan alle kinderen die worden vermoord door hun ouders of verzorgers zal nog even op zich laten wachten want de voorzitter heeft het geld opgemaakt.

Telegraaf-lezers (en dus vaak ook PVV-stemmers) weten niet wat zij met de informatie moeten. De dader is immers geen jonge Marokkaanse moslim maar een keurige blanke christen.

Het is misschien maar goed dat de bestuurder van de monstertruck die gisteren in Haaksbergen drie mensen doodde en enkele tientallen verwondde blank was want anders waren er nu waarschijnlijk al moskeeën in brand gestoken. Zo dom zijn mensen namelijk: één persoon vliegt uit de bocht  (in dit geval erg letterlijk) en onmiddellijk worden anderen met dezelfde huidskleur of met hetzelfde geloof verantwoordelijk gehouden voor alle ellende in de wereld. Gelukkig maar dat u en ik zich niet laten leiden door media en emoties maar zelfstandig nadenken!

De juweliersvrouw uit Deurne, echter, die een paar overvallers van Marokkaanse komaf doodschoot kan uiteraard rekenen op bijval omdat zij voor eigen rechter heeft gespeeld.

Natuurlijk moeten dieven worden gestraft maar om een man dood te schieten wegens de diefstal van twee blikjes en een chocoladereep? In de Amerikaanse stad St. Louis is dat blijkbaar heel normaal: https://www.youtube.com/watch?v=6ta2-7QJM78&bpctr=1408712424 (Pas op: het filmpje is zeer expliciet, al zie je geen bloed). Nadat de agenten de man hebben vermoord (want dat is het geweest: een bijzonder kille en koudbloedige moord.) slaan zij het lijk in de boeien. Let wel: nadat zij met twee man heel dapper van afstand misschien wel een dozijn kogels in zijn lijf hebben gejaagd. Dat is wat je noemt 'overkill'.

De agent die tien dagen eerder Michael Brown doodschoot gebruikte daarbij meer kogels dan de complete Britse politiemacht in het gehele afgelopen jaar! Blijkbaar waren de kogels in de aanbieding....

Dichter bij huis, in Duitsland, vonden gezagsdragers het nodig asielzoekers te mishandelen; een man zette zijn voet op de keel van een man die al uitgeteld op de grond lag en een collega van hem liet een zieke asielzoeker 'voor straf' in zijn eigen braaksel liggen. Dat werpt de vraag op: als gezagsdragers zich al zo agressief en ronduit crimineel gedragen, wat moet de maatschappij dan verwachten van gewone burgers die niet hebben geleerd om te gaan met hun agressieve gedachten?

Waarom zijn Amerikaanse geüniformeerden (en zeker niet alleen politie-agenten) zo schietgraag en zo ontzettend agressief? Zijn het feitelijk nog steeds cowboys? Zijn ze gewoon zo ontzettend dom dat zij denken dat als je maar voldoende geweld gebruikt de hoeveelheid geweld vanzelf zal verminderen? Terwijl normale agenten waar dan ook in de wereld wordt geleerd om iemand die vluchtgevaarlijk is en/of een wapen vast heeft in een arm of been te schieten als alle andere methodes (praten, judo...) niet meer werken luidt in Amerika het devies: 'Waarom zou je iemand arresteren als je die persoon ook kunt doodschieten?'

Hoe u er over denkt weet ik natuurlijk niet maar in deze overduidelijke gevallen van geweld kies ik de zijde van de dieven.

Het valt niet mee om een kant te kiezen in de Israël/Palestina kwestie en ik prijs mijzelf dan ook gelukkig dat ik dat niet hoef. Het is moeilijk - zo niet onmogelijk -  om gedachten te veranderen die letterlijk duizenden jaren als dogma zijn opgelegd. Zie als voorbeeld al die duizenden Nederlanders die nog steeds een hekel hebben aan alle Duitsers. Niet eens zozeer vanwege 'de oorlog' maar meer nog vanwege een door 'ons' in 1974 verloren potje voetbal. Zelfs de toen nog niet geboren kinderen van die mensen zijn erover gefrustreerd!

Even buiten het eeuwenoude conflict om: van meerdere mensen heb ik al vernomen dat Israël een prachtig land is. Zo ook via de televisie serie Massada waar dit liedje een prominente rol in had:


Het pleonasme van de dag is: een realisatie bedenken

Zijn Hoofd (Een verhaaltje)

Nooit had hij gedacht dat ook maar iemand het kende maar toch hoorde hij nu iemand - een vrouwenstem - het kinderliedje zingen dat zijn oma vroeger voor hem zong.

Hoewel hij toen twee was en nu 58 kende hij de tekst nog uit zijn hoofd en voordat hij er erg in had begon hij mee te zingen.

Vooruitlopend op een leuke ontmoeting draaide hij zich glimlachend om in de richting van het gezang. En zag een boom. En een vogel. Een Vlaamse Gaai. Onderaan de boom in het gras. Dus niet op een tak.

Hij keek de vogel verbaasd aan en die keek brutaal terug. Het gezang was verstomd maar het liedje bleef nog uren hangen in zijn hoofd.

==========================

Meer lezen?

http://www.bol.com/nl/p/fantastische-ontmoetingen/9200000025107889/

http://www.lulu.com/spotlight/Terrebel

Koppensnellers

Gisteravond een etentje en vanmorgen getraind bij de fysio en even bij de huisarts langs voor een briefje dat aangeeft dat ik een stuk metaal in mijn lijf kreeg bij het aanschaffen van een nieuwe heup. Praktisch, want op het vliegveld van Birmingham bleef het poortje maar piepen. Gelukkig dat de beveiligingsbeambtje fan was van Dr. Who want anders zou ik in de problemen zijn gekomen!

Vandaag gelukkig geen vergaderingen maar alleen maar bezoekjes van buurvrouwen Angélique en Hetty. Een kopje thee drinken met een buurvrouw is meestal echt wel leuker dan vergaderen!

Vergaderingen zijn vaak een kwestie van veel gekakel en weinig eieren. Geen idee of dat een bestaande uitdrukking is maar dat zou het zomaar kunnen zijn. Helaas is zelden op voorhand in te schatten of een vergadering al dan niet een nuttige uitkomst heeft en daarom ga ik dan toch maar, ook al word ik er soms een beetje chagrijnig van.

Waar ik echt chagrijnig van kan worden is wanneer mensen mij vragen iets voor hen te doen omdat zij het zelf - om wat voor reden dan ook - niet kunnen en mij dan achteraf verwijten dat zij het zelf beter hadden gedaan. Ik zal hen dan waarschijnlijk nooit meer helpen, zelfs niet wanneer zij écht in de problemen zitten en niet alleen maar lui zijn.

En u? Helpt u graag mensen die uw hulp met negatieve kritiek belonen?

De terreurorganisatie IS krijgt - mijns inziens terecht - nogal veel negatieve kritiek. Met name uit moslim-hoek. Wat deze extremisten doen (mensen ontvoeren, onthoofden en gewapenderhand mensen overhalen hun manier van geloven te belijden) heeft helemaal niets met de Islam te maken maar alles met ontspoord geraakt zijn. President Obama haalde de vraag aan: 'Wanneer een kind ontspoort, is het dan de schuld van dat kind of van de ouders?' De Verenigde Naties en Irak en Saoedi Arabië wisten namelijk al jaren dat er enkele honderden extremisten met nare ideeën rondliepen. En de potentie die uit te voeren. Maar met opzet deed men niets. Sterker nog: de leider van IS zat in de gevangenis als vooraanstaand lid van Al-Qaida maar werd om onduidelijke redenen in 2010 vrijgelaten waarna IS aan een opmars begon die pas minder dan een jaar geleden werd opgemerkt. Althans, de pers - als spreekbuis van de diverse overheden - besloot er nauwelijks melding van te maken.

Helaas heeft niemand de tijd om zich in de materie te verdiepen. Zoals ook op Twitter velen alleen de koppen lezen en zelden het bijbehorende artikel.

Ik schreef gisteren bijvoorbeeld dat een alleenstaande in de Bijstand maar €677 per maand krijgt als uitkering en dat daar nog eventuele toeslagen bij komen. Maar meteen kwam de rode Telegraaf (Telegraaf lezers zijn vaak mensen die geen tijd hebben om de artikelen te lezen waar zij negatief commentaar op leveren en daarom ook wel 'koppensnellers' worden genoemd. Altans, door mij.) waas voor de ogen van sommige reageerders en riepen zij luid: 'Ja maar mijn buurvrouw krijgt veel meer!' Blijkt die buurvrouw kinderen te hebben en dus recht te hebben op alleenstaande ouder toeslag, kinderbijslag, zorgtoeslag en zelfs huurtoeslag.

Een vreemd verschijnsel trouwens, huurtoeslag; overheid en woningcorporaties doen hun best de huren zo hoog mogelijk op te drijven waarna mensen die de huur niet meer kunnen opbrengen (elk jaar zijn dat er meer want de overheid vindt het al jaren prima dat de huren meer stijgen dan met het percentage van de inflatie) in aanmerking komen voor huurtoeslag. Dat kost meer aan salaris van de uitvoerende ambtenaren dan het verhogen van de huurprijzen aan inkomsten oplevert. Voor de afwisseling dus een dom en ondoordacht systeem.

Ja maar, het helpt toch al die ambtenaren aan werk? Dat is een drogreden. Je zou dan ook kunnen beweren dat politie agenten werkloos zouden raken bij minder criminaliteit.

Nu wij toch het vraagstuk van banen behandelen: al die mensen die nu werken in de ICT, wat zouden die nu doen voor de kost als de computer nooit was uitgevonden?

Omdat hij briljant is hierbij een clipje van Rowan Atkinson (in duet met Kate Bush):

Bijstand is veel minder dan minimumloon

Net als u waarschijnlijk heb ik de afgelopen weken genoten van het heerlijke nazomerweer. Een nadeeltje is dat het ook een feest was voor de muggen en ik weer ben lekgeprikt. Maar toch: van mij mag het op zich wel zo mooi blijven tot aan april. Om vervolgens langzaam weer warmer weer te worden...

Sinds kort ben ik gestopt met vrijwilligerswerk. Gewoon, omdat ik in de bijstand zit. De Dienst Werk en Inkomen (die de bijstandswet uitvoert) vindt namelijk dat mensen die vrijwilligerswerk doen niet beschikbaar zijn voor de arbeidsmarkt en dus gekort mogen worden op hun uitkering. Tegelijkertijd wil de DWI dat werklozen vrijwilligerswerk doen om in het arbeidsproces te blijven. Of wel: van de DWI mag je geen vrijwilligerswerk doen maar moet je vrijwilligerswerk doen. Allemaal om het duidelijk te maken...

Een paar dagen geleden werd ik gevraagd als acteur mee te werken aan een televisieprogramma van Veronica. Niet de kleinste omroep en de directeur is een zeer vermogend man. Toch waagde men te vooronderstellen dat ik van Amsterdam naar Haarlem zou reizen om daar een paar uren te werken om dan later mijzelf op televisie terug te zien. Voor niets. Na kort overleg werd het bod verhoogd tot een totaalbedrag van 50 (vijftig!) euro. Daar zit de BTW dan al in en bovendien mag ik daar de tram, trein en bus van betalen om op de locatie te kunnen komen.

Ik kon mij niet inhouden en heb de meneer van het productiebedrijf ('Nee, ik zou nooit gratis werken maar jij doet dat wel, toch?') heel hard uitgelachen en ook nog eens laten uitlachen door mijn impresario. Jammer dan maar voor zulke werkgevers wil ik niet werken.

Als werkgever geen vrouwen van onder de 45 aannemen 'want die kunnen zwanger raken en het doorbetalen van zwangerschapsverlof  kost het bedrijf te veel geld '; als land mannen van boven de 1.65m niet toelaten 'want de meeste terroristen zijn mannen van boven de 1.65m'...dat is natuurlijk allemaal nonsens. Dus wat te denken van een bar die mensen met een donkere huidskleur de toegang weigert 'want Ebola is besmettelijk en de meeste mensen met Ebola hebben een donkere huidskleur.' dat kan natuurlijk óók niet en is ook gewoon dom. Maar wel de praktijk in een bar in Seoul.

Nóg een voorbeeld van extreme stupiditeit: denken (en zelfs hardop uitspreken!) dat het je best wel leuk lijkt in de Bijstand 'want wie wil dat nu niet: lekker thuis zitten niets doen maar tóch het minimum loon ontvangen!?' Toch zijn er (zelfs in Nederland en in België!) mensen die zo dom zijn om te denken dat iedereen met een uitkering geen sociaal leven heeft, zich niet inzet als vrijwilliger, niet verplicht 'gratis werkervaring' loopt op te doen via de gemeente voor 36 uren per week, geen kinderen heeft op te voeden, niet gehandicapt is, geen huishouden hoeft draaiende te houden, geen hobby's heeft, et cetera.

Bovendien gaan deze domme mensen er van uit dat het bedrag wat werklozen ontvangen aan uitkering gelijk is gesteld aan het minimum loon. Dat is dus gewoon een leugen van (met name) mensen die graag VVD en PVV stemmen. Van mensen die niet kunnen nadenken dus. In Nederland is het wettelijk minimum loon tegenwoordig E. 1495,20 per maand. Netto zal men daar ongeveer E.1200 aan over houden. Iemand die (zonder jonge kinderen) in de Bijstand zit ontvangt van de overheid (netto) E. 677,27 per maand. Dat is dus bijna de helft en dus bij lange na niet hetzelfde.

'Ja maar, die mensen in de bijstand krijgen toch lekker kinderbijslag en huurtoeslag en zo. Klopt. Maar de mensen op minimumloon krijgen dat ook (en zelfs miljonairs ontvangen Kinderbijslag) dus als je dat bij de ene groep meetelt, moet je dat ook bij de andere doen.

Vandaag als cadeau omdat u bovenstaande helemaal uit heeft gelezen en tot zich heeft laten doordringen, een spannend filmpje:

Birmingham

'Mag ik u zeggen dat het mij een eer was u te mogen bedienen vandaag?'

Wanneer kreeg u die opdracht voor het laatst voor de kiezen?
Terwijl het in Nederland als beleefd wordt gezien wanneer de ober u vanachter de bar toezwaait en - als hij u als klant écht heel leuk vond - iets roept als 'Mazzel!' of 'Tot ziens!' bleek het in Birmingham nog heel normaal om niet alleen plezier te hebben in het werk maar dat ook te laten blijken. Natuurlijk kan werken soms voelen als 'moeten' maar waarom zou je er dan geen plezier aan beleven?

Plezier beleefden wij wel zeker in het weekend van 12 tot en met 14 september. Wij werden meer dan hartelijk ontvangen door de broeders van een vrijmetselaarsloge in de regio en hun partners (Overigens: maandag 6 oktober is er een avond voor belangstellenden in 'mijn' loge. U bent allen van harte welkom om wat meer te weten te komen over vrijmetselarij! Via deze link kunt u zich aanmelden: http://www.lacharite.nl/) en kregen zelfs een heuse 'Balti night' voorgeschoteld: een uitgebreide Indiase maaltijd bestaande uit diverse hapjes en happen.

Birmingham, de grootste stad van Engeland na Londen, lijkt een grote schoenendoos waar reuzen uit diverse culturen allemaal hun eigen gebouwen in hebben neergezet; een boedhistische tempel wordt slechts door een paar kilometer gescheiden van wat lijkt op een kathedraal en vanaf het dak van de grote bibliotheek heb je een prachtig uitzicht over de stad die misschien wel meer kanalen kent dan Amsterdam!

Ook leuk: voor het eerst in de geschiedenis van mijn nieuwe heup piepte het detectiepoortje bij het vliegveld. Het gebeurde op het vliegveld van Birmingham want op Schiphol zijn de apparaten blijkbaar minder scherp afgesteld. De beveiligingsdame moest mij eigenlijk fouilleren maar vergat dat omdat wij allebei Dr. Who fan zijn en daarom lekker stonden te kletsen. Met een dame van de parfumerie afdeling deed ik een dansje omdat zij zich stond te vervelen. Het is vaak zo'n kleine moeite om iemand even blij te maken. Je hoeft het alleen maar te doen.

 Lokale levenswijsheid

 Een tentoonstelling van Alex Ross, striptekenaar

 Zomaar een straatje

 Twee jarigen, één taart

 De bibliotheek van Birmingham

 Uitzicht vanaf het dak van de bieb

 Ik vind dit gebouw erg op R2D2 lijken. U ook?

 Gezellig (en gelukkig!) samen in het vliegtuig

 Balti-hapjes

Een artistiek bedoelde impressie van een deel van Birmingham

En ja, er zijn meer foto's. Nog zo'n honderd stuks. Die vindt u hier: https://www.flickr.com/photos/terrebel/sets/72157647217337330/show/

Gewoon mooi

Vanavond mag ik weer lekker met een stel heren filosoferen maar eerst zijn er nog wat huishoudelijke taken nadat ik een paar uurtjes aan mijn zogeheten showreel heb gewerkt en sollicitaties heb verstuurd.

Mijn dag begon vandaag met een kom havermout pap en een uurtje trainen. Het weekend voelde ook als trainen: vrijdag nog even mijn verjaarsviering dunnetjes over gedaan in een restaurant met mijn vriendin, mijn moeder, een vriend en mijn oudste dochter

; met mijn kinderen zaterdag naar de Albert Cuijp markt geweest waarna dochterlief een stukje instudeerde voor muziekles op school

en mijn zoon en ik mijn vriendin en onze aanstaande huwelijksboot bezochten:

en ik hobbelde die avond een paar uren rond op het verjaardagsfeestje van een vriendin. Zo zag het er op de feestlocatie uit toen er nog niet veel gasten waren:

Zondag vroeg op om mijn vriendin te helpen aan haar kraam op de Swan Market in Rotterdam

(De spulletjes zijn ook te koop via http://www.rataplandesign.com)

om snel terug te rijden naar Amsterdam voor een ontzettend gaaf concert van Will and the People.

Vrijdag treden zij op in Swansea en die informatie gaf ik vanmorgen door aan de ontbijt show host van Swansea Sound Radio (een beetje het 3FM van Wales), die ik nog kent uit de tijd dat ik daar een paar maanden op de planken stond, enkele jaren geleden. Leuk, toch?

Mijn vriendin en ik waren er bij op hun allereerste volledig akoestische optreden in Bloemendaal. Toen werd dit filmpje opgenomen. Herkent u ons in het publiek?


Donderdagmiddag had ik een vergadering van een vrijwilligersorganisatie en donderdagavond had ik een vergadering van een vrijwilligersorganisatie. Helaas waren het vergaderingen die ik plaats onder de zelfbedachte noemer: 'Veel gekakel, weinig eieren.' Intussen zit mijn moeder weer lekker thuis na te zijn gedotterd. Voor haar is het grootste genot dat zij weer kan eten wat zij wil. Zelf geniet ik onder meer van een aangename temperatuur in huis.

Onlangs stapte ik over van energie leverancier (ik vind 'provider' zo'n rot woord. Vindt u niet? Marktplaats.nl gaat nog een stapje verder met het verloederen van de Nederlandse taal en spreekt van 'Homepagina'. Niet 'homepage' of 'thuispagina. Een krantenkop luidde: 'Auto van kardinaal onderschept met cocaïne.' En ik maar denken dat het een verslavend goedje is dat via de neus wordt ingenomen.) en meldde mij bij eentje die een paar tientjes per jaar goedkoper is, althans voor mijn situatie. Die waar ik nu bij zit investeert weliswaar minder in duurzame energie maar voor het gas wat nu uit mijn kraantje komt maakt dat helemaal niets uit; dat is hetzelfde gas dat de buurvrouw krijgt. Mocht mijn financiële situatie verbeteren dan zal ook ik weer mijn steentje bijdragen door terug te gaan naar de meest 'groene' energie leverancier. Baantje, iemand? https://www.linkedin.com/in/terrebel

Maar er ging iets mis en ik zou heel veel geld moeten bijbetalen bij de eindafrekening. Omdat dat voor mijn gevoel niet klopte belde ik Greenchoice. Men nam mij zeer serieus, was erg vriendelijk, onderzocht de klacht onmiddellijk, zag dat het fout was en herstelde die fout. En dat in minder dan vijf minuten! Ik vind dat een compliment waard. Chapeau, Greenchoice!

Ik vind het fijn als mensen er blijk van geven zo integer te zijn en dus schrijf ik niet alleen negatieve dingen over personen en bedrijven maar graag ook positieve.

Natuurlijk is het mooi als mensen zeggen integer te zijn en daarom niets schrijven over hun werk. Vooral om collega's niet in diskrediet te brengen. Keurig! Maar waarom geldt diezelfde integriteit eigenlijk niet voor gezinsleden en lees ik op de betreffende weblogs van het kattekwaad (ja, ik weiger dat te schrijven met tussen-n) dat de kinderen hebben uitgehaald of over het wel heel amicaal zoenen van de partner met een collega of over de mogelijk dodelijke ziekte van iemands moeder? Hebben dus collega's wél recht op privacy en bescherming van de persoonlijke levenssfeer maar familieleden niet?

En verder denkend: hoe zit dat met mijn eigen weblog?
En in hoeverre houdt u bij het schrijven rekening met voor anderen gevoelige informatie?

Gewoon een mooi liedje. Vind ik.



En een extra cadeautje omdat ik vorige week jarig was. Een nummer van het album Vaudeville van In Tua Nua. In de jaren'80 had ik het album op een cassettebandje maar sinds kort op CD als verjaardagscadeautje aan mijzelf! Hier is 'Seven into the Sea' (En let eens op de outfit van Leslie Dowdall. Koel, niet?)


En omdat ik het niet kan laten u te verwennen, nóg een liedje van dezelfde band en zelfs van hetzelfde album. Hier is Rain. (En inderdaad regende het best hard toen ik hen zag in het voorprogramma van U2 in de Rotterdamse Kuip, een leven geleden)

Poses (Een verhaaltje)

Maandenlang had hij gespaard om zijn vrouw te verrassen.
Zij waren nu 20 jaar samen en zij zouden hun eerste avondje uit
samen herbeleven;
Eerst de goedkoopst beschikbare pizza bij de lokale pizzeria
en dan met een taxi naar die ene chique nachtclub.

Dan de portier omkopen omdat zij niet 'het juiste publiek' waren
en vervolgens dansen en samen dronken worden.

Alles ging goed tot zij uit de taxi stapten
en zijn vrouw zag bij welke club zij voor de deur stonden.

Hij zette door en begreep even later waarom zijn vrouw
niet wilde dat zij daar naar binnen gingen;
het grote scherm vertoonde foto's van haar.
Recente foto's. Naaktfoto's.
Van haar in onoirbare poses.

====================
Meer lezen?

http://www.bol.com/nl/p/fantastische-ontmoetingen/9200000025107889/

http://www.lulu.com/spotlight/Terrebel

Wat als de wereld werd geregeerd door nerds?

Vandaag was ik naar de kapper, naar mijn moeders woning en werkte ik aan mijn showreel. Naast de gebruikelijke huishoudelijk zaken zoals een kostuum bij elkaar zoeken voor een naderend optreden en zo...

Gisteravond vermaakte ik mij met het verjaardagscadeau dat mijn zoon mij gaf: een vouwhulp voor na het strijken, de zogeheten Flip Fold:

Elk kledingstuk heeft nu dezelfde breedte en past dus heel mooi in de kast!

Gistermiddag was ik weer even bij mijn psychologe. Ik kon haar vertellen dat mijn moeder haar operatie succesvol heeft doorlopen, dat een muziekje herinneringen naar boven bracht aan een veel te vroeg overleden vriendin en dat ik maandag vlak voor een etentje hoorde dat een bevriende collega dood in een bos is gevonden. In plaats van mijzelf af te sluiten voor die informatie en mijn emoties op te kroppen heb ik mijn tafelgenoten erover ingelicht. Spontaan besloot men - met mij - het glas te heffen op de collega die het leven niet meer zag zitten. Hij had letterlijk duizenden fans maar blijkbaar toch het gevoel dat niemand van hem hield en voelde zich al decennialang ontzettend eenzaam. Een enorm (en zwaar onderschat) probleem, eenzaamheid.

Wist u dat jaarlijks ongeveer 800.000 mensen zelf bewust een einde maken aan hun leven? Niet voor niets gaan er stemmen op om suïcidaal gedrag als een ziekte te behandelen.

Jaarlijks komen duizenden mensen om door terrorisme. Hetzij omdat een terrorist een aanslag pleegt, hetzij omdat men denkt dat iemand een terrorist is. En jaarlijks komen duizenden mensen om door pinda's. Hetzij omdat zij allergisch zijn, dan wel omdat zij er in stikken. In het eerste geval wordt bijzonder veel geld uitgegeven aan bestrijding maar in het tweede geval nauwelijks. Sterker nog: vliegmaatschappijen en café's geven gratis pinda's aan klanten! En de overheid vindt dat goed!!

Pinda's vinden wij veel minder erg omdat wij daar niet bang voor zijn. Een pinda kan dus niet de maatschappij ontwrichten. Terrorisme kan dat echter wel. Met name omdat wij daar bang voor zijn. En waarom zijn wij bang voor terrorisme? Omdat ons wordt verteld dat wij daar bang voor moeten zijn. Zo moesten wij na '9/11' bang zijn voor Al-Qaida en sinds een paar maanden moeten wij bang zijn voor Islamitische Staat (IS, voorheen Isis maar iemand zal geklaagd hebben over naamrechtenschending of zo.). Waar komen de leden van die terreurgroepering opeens vandaan? Bestaat IS echt pas sinds zo kort? Als IS écht zo gevaarlijk is en al veel langer bestaat, waarom zijn wij er dan nog nooit voor gewaarschuwd?

De terreurbeweging was vrij onbetekenend met ongeveer 3000 strijders. En opeens waren het er 80.000. De leider is Abu Bakr al-Baghdadi ('Kalief Ibrahim') en was een kopstuk van al-Qaida. Hij was door de Amerikanen gevangen genomen en om onduidelijke redenen in 2010 uit zijn Irakese gevangenis vrijgelaten nadat toenmalig president Bush in 2008 een deal sloot met de nieuwe Irakese regering. Abu Bakr al-Baghdadi werd toen leider van ISI, het latere ISIS en sinds een paar maanden IS.

Waarom is hij vrijgelaten? Waarom heeft al-Qaida ruzie met IS en waarom willen blijkbaar heel veel islamitische jongeren lid worden van deze radicale beweging? (Zie ook: http://www.motherjones.com/politics/2014/06/abu-bakr-al-baghdadi-release-george-bush. Engels)

Mensen radicaliseren uit onvrede en honger maakt woedend. Dus als wij, het rijke westen, nu eens voedsel, water en onderdak leverden aan de lokale bevolking in plaats van wapens aan één of meerdere groeperingen in de hoop dat die andere groeperingen te lijf gaan? Dan is de lokale bevolking minder ontevreden en heeft men veel minder redenen om de wapens op te pakken. Te meer omdat die er dan niet zijn...Dus waarom sturen wij wapens en geen voedsel?

Allemaal vragen waar wij nooit een volledig antwoord op zullen krijgen.

Wij zullen ook nooit de volledige waarheid te weten komen over de situatie in de Oekraïne.
Zoals wij ook niet te weten zullen komen wie 'MH17' neerhaalde en waarom.
http://www.washingtonpost.com/opinions/anne-applebaum-the-end-of-the-russian-fairy-tale/2014/07/18/3e42715a-0eab-11e4-b8e5-d0de80767fc2_story.html

Wat de ware toedracht is rond de dood van de 18-jarige Michael Thomas in een buitenwijk van St. Louis in Amerika zal ook nooit duidelijk worden. Ja, de donkere jongeman is door een blanke politieman doodgeschoten. Maar er zit meer aan het verhaal vast. Aan beide kanten.
http://www.nytimes.com/2014/08/16/us/darren-wilson-identified-as-officer-in-fatal-shooting-in-ferguson-missouri.html?_r=0
.
Wie is er fout en wie is er goed in de Israël-Palestina kwestie? Wij zullen het nooit weten.


En waarom? Omdat er soms eenvoudigweg geen sprake is van goed of fout. Een bom maakt geen onderscheid tussen een soldaat en een kind. Tot dat simpele feit doordringt in de hersenen van hen die stompzinnig doorgaan met vechten zullen er altijd conflicten blijven bestaan.

Het pleonasme van vandaag is: een onschuldig kind.

En als mensen dan toch zo nodig geweld willen gebruiken, laat ze dan dat met robots doen:


Het team van de winnende robot mag vijf jaar lang het gebied regeren. Voldoende tijd om nieuwe robots te bouwen. Die krijgen natuurlijk wel restricties. Zo mogen zij niet meer dan 500 kilogram wegen en niet meer dan 10.000 dollar kosten en geen projectielen afvuren. Ook mogen zij geen fossiele brandstof gebruiken. Bijvoorbeeld. Op die manier krijg je een wereld die niet wordt geregeerd door bankiers en wapenhandelaren maar door nerds. Ik ben benieuwd hoe zo'n wereld er uit gaat zien en kijk uit naar uw reacties in de commentaren.

Vandaag staan wij stil bij het overlijden van Bert 'Mona' van Hemert.

Laat de overheid sex bestrijden!

Gisteravond vierden wij mijn verjaardag met een etentje met mijn vriendin en mijn zoon. Mijn vriendin en ik kwamen het restaurant in met de reiskoffers nog aan de hand want wij kwamen net terug van een ontzettend leuk weekend in Birmingham!

Vandaag besteedde ik aan het wassen van mijn kleren, het versturen van sollicitaties en het lezen van nieuwsberichten. Een bericht dat voorbij kwam ging weer eens over Zwarte Piet. Forza Haarlemmermeer (aanhangers van het gedachtegoed van wijlen Pim Fortuin en nu dus fans van Geert Wilders 'want hij heeft altijd gelijk') vindt dat het Sinterklaasfeest nooit mag worden aangepast 'want dat is een oeroude Hollandse traditie!' Racisten hebben absoluut geen historisch besef want iedereen die kan nadenken (en niet zijn 'mening' uit pure luiheid uit De Telegraaf haalt) weet dat tradities in de loop der tijden veranderen.

Sterker nog: bij de intocht in 1934 (...) kwam de Goede Sint Nederland binnenvaren, vergezeld van...witte (én zwarte) Pieten!

En Sinterklaas kwam pas in latere jaren per stoomboot aan. Men vond 'vroeger' namelijk dat ook Sinterklaas met zijn tijd mee moest gaan en de stoomboot was toentertijd het meest moderne vervoermiddel. In onze tijd zou de Goedheiligman dus per vliegtuig moeten arriveren want traditiegetrouw gaan tradities met hun tijd mee. En ach, die hele discussie rond Zwarte Piet heeft één groot voordeel: het voorkomt dat racisten en andere mensen met een IQ van minder dan 80 punten zich bezighouden met zaken waar wij écht last van kunnen hebben...

Donderdag ben ik flink in de weer geweest met het bouwen van meerdere CV's, handig voor het reageren op verschillende vacatures! Ook wat dingetjes geregeld vanuit mijn functie als penningmeester van een stichting, overleg gepleegd over een mogelijke toekomstige entertainment-opdracht, in mijn moeder's huis op de mensen van Waternet zitten wachten, 6 sollicitaties verstuurd en een thema-avond voorbereid en gepresenteerd over het onderwerp EMDR. O, en ingepakt voor het weekendje weg waar wij gisteren van teruggekomen zijn.

Onlangs sprak ik online de hoop uit dat Amerika belachelijk veel geld zou steken in het bestrijden van...sex. Om een bijzonder logische reden. Kijk, toen Amerika de oorlog verklaarde aan drugs bleek tien jaar later dat er veel meer drugs dan voorheen werden verhandeld en gebruikt. Nadat de 'War on Terror' was gestart viel het tien jaar later op dat er veel meer terroristische aanslagen werden gepleegd dan vóórdat Amerika vond dat er een einde aan moest komen. Ergo: als de Amerikaanse overheid iets bestrijdt zal het gebruik ervan toenemen. Vandaar dus mijn oproep: laat de overheid sex bestrijden, dan krijgen wij daar meer van!

De overheid zegt ook dat het fraude door bankmanagers bestrijdt...

Banken die het zwaar hebben krijgen steun van de overheid. En indirect dus van de burger. Boeren die het zwaar hebben krijgen steun van de overheid. En indirect dus van de burger.

Ik vind het erg netjes van ons want die banken kunnen er niets aan doen dat zij managers hebben die hun werk slecht doen en de boeren kunnen er niets aan doen dat zij producten voeren die onderhevig zijn aan weersinvloeden of de emoties van Vladimir Poetin. Toch?

Maar waarom krijgen loodgieters, leraren, winkeliers of eh...entertainers geen overheidssteun en heet het dan opeens 'ondernemersrisico'? Diezelfde overheid die banken met miljarden euro's beloond voor hun mismanagement zegt tegen veel zelfstandigen: 'Tja, dan moet je maar iets gaan doen dat wél geld oplevert. Eigen schuld, hoor!'

Begrijp mij niet verkeerd: ik wil niet mijn handje ophouden maar gewoon weten waarom de ene groep ondernemers wél overheidssteun ontvangt en de andere niet.

Eén van de argumenten kan zijn: 'Ja maar banken en boeren zijn nodig in de maatschappij!'. Helemaal mee eens. Maar zijn leraren dan niet nodig? Of brandweerlieden? Of bakkers? Of loodgieters? Als entertainer vind ik natuurlijk ook dat elke maatschappij mensen nodig heeft om het volk een spiegel voor te houden en te vermaken. Mensen kunnen dan even de sores van alledag vergeten, worden aangespoord tot zelfstandig nadenken en kunnen er weer even tegen. Dat komt dan weer ten goede aan hun productiviteit.

Misschien is dat de oplossing: mensen betalen naar rato van hun productiviteit. Dus boeren per verkochte koe of aardappel, banken per huishouden dat aan een betaalbare hypotheek is geholpen, entertainers per persoon die lachend het theater verlaat en politici per elke goede overheidsmaatregel.

Het pleonasme van de dag is: met anderen delen.

En nu even een eerbetoon aan een groot schilder:

Vandaag staan wij stil bij het overlijden van Richard Kiel

Dienstverlening was vanzelfsprekend

Ik kom uit de tijd dat stofzuigers nog geen ingebouwd snoeroprolmechanisme hadden. De tijd dat dienstverlening nog vanzelfsprekend was en geen extraatje. In 'mijn tijd' was vakantie een luxe en geen gewoonte. Kranten waren een bron van informatie en dus meer dan inpakmateriaal bij een verhuizing.

Ik kom uit de tijd dat scouting nog padvinderij heette. De Basisschool heette simpelweg lagere school en binnen bepaalde grenzen mochten burgers nog zelf bepalen wat al dan niet goed was voor hun gezondheid.

Ik kom uit de tijd dat je naar 'die rooie van personeelszaken' ging als je een vrije dag wilde en geen afspraak hoefde te maken met de Assistent Human Resource Manager.

Ik kom uit de tijd dat een politie agent nog een meneer was en geen jochie en mensen een ander nog wezen op diens asociale gedrag. Een ander helpen was normaal en geen buitengewone prestatie die beloond diende te worden. Wanneer je iemand hielp dan vroeg je daar niets voor terug.

Ik kom uit de tijd dat foto's maken nog spanning gaf; 

de tijd dat er nog puntjes stonden tussen de letters van een afkorting...

Oftewel: vandaag ben ik jarig.

In het jaar na mijn geboorte was dit wereldwijd de grootste hit:

Roodkapje (Een verhaaltje)

Zij stond met haar rug naar hem toe te dansen.
Zo dichtbij dat hij de haartjes in haar nek kon tellen.
Toen zij zich omdraaide zag hij een engel. Zonder vleugels.
Maar mét engelachtige glimlach.

Die was niet bestemd voor hem, besefte hij
toen zij zich tot de barman richtte en een drankje bestelde.

Die avond zou hij nog meerdere engelen zien.
En nonnen en verpleegsters en meer dan één Roodkapje.
========================================

Meer lezen?

Wat kost de bestrijding van terrorisme?

Vanmorgen was ik op gesprek bij de CV dokter van de DWI die mij hielp een overzichtelijker Curriculum Vitae in elkaar te zetten en omdat het kantoor vlakbij het ziekenhuis was kon ik meteen even wat schoon ondergoed bij mijn moeder afgeven. Handig! Vanavond mag ik met mijn vriendin een college bijwonen over Biomechanica. En het is gratis want de kaartjes heb ik gewonnen!

Gisteren deed ik het rustig aan: ik maakte een overzicht van mijn sollicitaties voor de DWI (52 stuks, verspreid over iets meer dan twee maanden), streek een overhemd in verband met een feestje binnenkort, (nadat ik die nare vlekken uit de kraag had verwijderd. En nee, niet met een schaar.), schreef een paar verhaaltjes, bouwde een website en digitaliseerde een paar oude videobanden. En daarnaast was er het reguliere huishouden natuurlijk nog. Gelukkig waren de aardappelen in de aanbieding want vooraf geschilde en gekookte aardappelen zijn mij te duur. ik vind het ook onzin, trouwens want hoeveel tijd kost dat nu helemaal, een paar aardappelen schillen en die in een pannetje water werpen? Het feit dat supermarkten die gemaksproducten meer verkopen dan verse bewijst voor mij dat wij Nederlanders een bijzonder lui volk zijn geworden. In vergelijking met onze opa's en oma's hebben wij zeeën van vrije tijd. En wat doen wij met die tijd? In elk geval niet opa en oma bellen in het verzorgingshuis want - en nu komt het - daar hebben wij geen tijd voor...

Terwijl het zo makkelijk is om eenzaamheid te bestrijden: gewoon even bellen met oma!

Het bestrijden van terrorisme kost ongeveer een miljard euro per jaar. Alleen al in Nederland. Dat is een 1 met 9 nullen. 1000 maal een miljoen. Dat is heel veel. Wereldwijd bedragen de uitgaven aan het bestrijden van terrorisme ongeveer (veel landen houden die uitgaven geheim) 5 biljoen euro. Dat is een 5 met 12 nullen. 5 Maal een miljoen maal een miljoen. Dat is heel veel. Het grootste deel van dat geld gaat naar het bestrijden van terroristische (moslim) groeperingen in landen waarvan wij de naam van de hoofdstad niet uit ons hoofd weten.

Hoeveel bedraagt het tekort in de zorg in Nederland ook alweer?

Bezuinigingen in de zorg zouden niet nodig zijn als wij met zijn allen niet zo doodsbenauwd zouden zijn (gemaakt) voor terroristen die misschien wel ons mooie clubhuis in Tytsjerksteradiel willen opblazen. Zonder ons af te vragen of een eventuele terrorist die plaatsnaam kan uitspreken of een reden kan hebben om te weten waar dat ligt en dan ook nog een reden nodig heeft om geld uit te geven aan explosieven om voornoemd clubhuis op te blazen. Waarom dan geld wordt uitgegeven om met cameratoezicht en zo het pand te 'beschermen' vraagt blijkbaar niemand zich af.

Intussen worden met allerlei 'anti-terrorisme' maatregelen ons onze vrijheden afgenomen.

'Waarom nemen jullie ons onze vrijheid af, geachte overheid?' - 'Om jullie te beschermen, beste burgers!' - 'Tegen wie of wat dan?' - 'Tegen mensen die jullie je vrijheid willen ontnemen!'

Daarom gaan er Nederlandse soldaten naar Afghanistan en zo...En dat kost behalve mensenleven ook nog eens klauwen met geld.

'Geen cent meer naar het buitenland!' was het devies toch, meelezende PVV-stemmers? Of is terrorismebestrijding opeens een 'linkse hobby'?

Behalve geld kost het ons (ja, u en mij dus want waar haalt de overheid al dat geld vandaan?) ook onze privacy. Zo mag de binnenlandse veiligheidsdienst AIVD alle deelnemers aan een forum over (bijvoorbeeld) paardrijden onderzoeken wanneer men vermoedt dat een mogelijke terrorist zich eventueel misschien via dat forum zou kunnen uiten over wat dan ook. (Bron: http://www.nrc.nl/nieuws/2014/09/04/ctivd-aivd-schond-privacyregels-bij-onderzoek-op-sociale-media/)

Is het bestrijden van terrorisme dat verlies van geld en privacy ook waard?

Terroristische aanslagen kostten in 2011 ongeveer 7500 mensen het leven. De bestrijders van terrorisme (van die groepjes soldaten die Bin Laden hebben gevonden, veroordeeld, berecht en geëxecuteerd. Want dat mogen die soldaten blijkbaar, bekend als JSOC) vermoorden per jaar ongeveer 10.000 mensen waarvan zij vermoeden dat het terroristen zijn. Geen rechter die daar aan te pas komt dankzij 'wetten' als de Patriot Act en soortgelijke vrijbrieven om ongebreideld geweld te gebruiken.

Het nadeel van dit systeem is dat er ook heel veel onschuldige mensen om het leven komen. Bijvoorbeeld wanneer soldaten voor het gemak een bom gooien op een huis waar mogelijk een terrorist in zit en daarbij - 'O, sorry, ik wist niet dat zijn vrouw net was bevallen en er dus ook 6 onschuldige kinderen en buurvrouwen en zo bedolven zouden raken onder het puin!' - niet alleen de vermoedelijke terrorist doden. De nabestaanden van de mensen die 'per ongeluk' worden omgebracht schrijven natuurlijk een pittige ingezonden brief aan de lokale krant. Nou, nee. Zij pakken de wapens op en worden (ook) een terrorist die er vooral op uit is Amerikanen - en alles wat daar op lijkt - te vermoorden. Kunt u zich dat voorstellen of zou u - wanneer uw broer zojuist is opgeblazen door een drone omdat hij zonder zijn bril op toevallig lijkt op iemand die een terrorist zou kunnen zijn - de schouders ophalen, uw duim opsteken naar de luitenant die het lijk van uw familielid komt onderzoeken en zeggen: 'Ach joh, foutje. Kan gebeuren hoor!' en glimlachend weer aan het werk gaan? Eerlijk zeggen.

Er stonden in 2001, vlak na de aanslagen die bekend raakten als '9/11' welgeteld 10 terroristen op de 'Most wanted' lijst van de inlichtingendiensten en zijn dat er inmiddels ruim 10.000.

In het meest gunstige geval voorkomt die 5 biljoen euro per jaar (een 5 maal een miljoen maal een miljoen, weet u nog?) dat ongeveer 10.000 mensen omkomen door terroristisch geweld. Elk mensenleven is natuurlijk onbetaalbaar maar in geld uitgedrukt betekent dat dat het voorkomen van één dode de maatschappij 500.000.000 (500 miljoen) euro. kost. Ik hoop maar dat ik een rekenfout heb gemaakt want met datzelfde geld zou je ook mensen te eten kunnen geven (Jaarlijks gaan ongeveer 14 miljoen mensen dood aan voedselgebrek. Dat is bijna de hele bevolking van Nederland. Elk jaar weer), luchtvervuiling kunnen aanpakken (jaarlijks 2 miljoen doden), geld steken in onderzoek naar de behandeling van kanker (jaarlijks ruim 7 miljoen doden), verkeersveiligheid (jaarlijks sterven ruim een miljoen mensen door een verkeersongeluk), voorkomen van zelfmoord (jaarlijks ongeveer 800.000 slachtoffers) en zo verder. (Bronnen: http://www.helloaquarius.org/dirty-wars-dirty-peace/ 

http://www.elsevier.nl/Nederland/achtergrond/2006/6/Kosten-aanpak-terrorisme-exploderen-ELSEVIER081235W/

Feitelijk gezien (maar ja, wie kijkt er naar feiten als-ie bang is?) kost eten meer slachtoffers dan terroristische aanslagen: Amerikanen hebben meer kans om te komen door voedselvergiftiging dan door terrorisme. 110 Maal zo veel zelfs. (Bron: http://www.gedachtenvoer.nl/page/sterven-door-voeding-of-terrorisme.html). Elk jaar sterven maar liefst 30.000 Amerikanen omdat zij zo dom zijn onbeschermd sex te hebben en bij die handeling een dodelijke geslachtsziekte oplopen. En gemiddeld 75 Amerikanen sterven jaarlijks door het eten van een pinda. Echt waar. (Bron: https://www.security.nl/posting/24802/Pinda's+veel+gevaarlijker+dan+terroristen)

U hoeft mij natuurlijk niet op mijn woord te geloven maar mag ik van u vragen na te denken voordat u weer klakkeloos roept dat 'die terroristen!' moeten worden aangepakt?

Aangezien er vele malen meer mensen omkomen door zelfmoord dan door terrorisme, waarom zijn wij dan niet bang voor onszelf?

Nu wil ik terrorisme niet bagatelliseren maar laten wij onze angsten in 's hemelsnaam rationaliseren.

Heeft u dat wel nodig?

Vandaag: mijzelf opgegeven voor een etentje, een mogelijke auditie en een kennismakingsavond uit hoofde van mijn functie als penningmeester van een bewonerscommissie; gepoogd een oude videorecorder aan de praat te krijgen (mislukt) om oude filmpjes van mij te digitaliseren ten behoeve van een zogeheten showreel; een vriend per e-mail kunnen helpen, muziek geluisterd (Black Sabbath, Joe Jackson en The Police met name), naar mijn moeders fysiotherapeut geweest om hem te vertellen dat zij voorlopig even niet komt; in haar huis de plantjes water gegeven en wat spulletjes verzameld om haar vanavond te brengen; een nieuw mobieltje voor haar gekocht; vier sollicitaties verricht en mijn CV aangepast; een stukje geschreven voor een opiniewebsite, de meterstanden opgenomen, boodschappen gedaan, papieren gezocht (en gevonden) ten behoeve van mijn alimentatie-(her)berekening (omdat ik nu in de bijstand zit zal dat bedrag noodgedwongen naar omlaag moeten worden bijgesteld) en onderzoek gedaan naar het starten van een webwinkel om zo mijn eigen boeken te verkopen. Een mens moet toch wat met zijn vrije tijd want er zijn nog steeds mensen die er van overtuigd zijn dat ik mij te pletter verveel. Echt waar.

Een koorddanser oefende zijn kunsten en een jongleur de zijne; mensen speelden cricket en kubb en het zonnetje scheen alsof het hoogzomer was. Zo was het in het park waar ik gisteren doorheen liep terwijl ik mijn oudste dochter naar de tramhalte begeleidde. Wij hadden zojuist de film Oorlogsgeheimen gezien, een aangrijpende film over vriendschap, vertrouwen, verraad en verliefdheid, gericht op jonge tieners zoals mijn dochters. Daarvoor (en ik daarna ook nog) hielpen wij mijn vriendin op de Sunday Market.

Vrijdagnacht werd ik ruw uit mijn slaap gehaald: mijn moeder was opgenomen in het ziekenhuis met hartklachten. Ik kon toen niets doen maar de volgende ochtend ging ik langs met mijn oudste dochter. En chocolaatjes. En 's middags weer maar dat maal met haar favoriete hoofdkussen en ondergoed en zo. 's Avonds speelden wij een paar potjes Yahtzee en mocht ik mijn dochter helpen met het leren van Franse en Engelse woorden. Ik weet dat daar tegenwoordig 'apps' voor zijn maar geef toch de voorkeur aan de ouderwetse methode. En dan bedoel ik niet: 'Ga naar je kamer en kom er pas weer uit als je het kent' maar daadwerkelijke steun en begeleiding. Ach, noem mij maar ouderwets...

Ik kom uit de tijd dat als er een knoop van je jas was, je dan een nieuwe knoop kocht en geen nieuwe jas. Een beetje achterhaald concept misschien maar voor mij werkt het. Stiekem ben ik er misschien wel blij mee dat mensen hun kleding naar de kringloopwinkel brengen 'omdat er een knoopje af is' of  'omdat de kleur niet goed past in dit seizoen.' Een deel van mijn kleding is namelijk tweedehands en een ander deel komt nog uit mijn middelbare school tijd of van vlak daarna.

De jongelui die de filmpjes bekijken van Volg de Baas op YouTube vinden het raar dat ik tweedehands kleding draag. Maar ja, zij krijgen hun kleertjes van pappie of mammie en anderen moeten er zélf voor werken...;-)

Noodgedwongen let ik op mijn uitgaven. Toch vraag ik mij wel eens af: als ik rijk was (en met 1500 euro netto per maand zou ik mij al bijzonder rijk voelen!), zou ik dan nog steeds zuinig doen of zou ik dan - net als de meeste andere mensen - veel meer kopen wat ik niet absoluut nodig had?

Zelf hoop ik dat ik verstandig genoeg zal zijn om te sparen voor later, mocht ik eerdaags weer een redelijk inkomen hebben. En u: bent u verstandig of koopt u wel eens in een impuls iets waarvan u achteraf denkt 'Heb ik dat eigenlijk wel nodig?'

Misschien heeft u wel eens overwogen een onnodig artikel in huis weg te gooien: de Rubik's Cube. Niet doen! Hier is de oplossing van de puzzel die wellicht sinds 1987 ergens in een hoek van uw woning stof ligt te vangen:

Vandaag staan wij stil bij het overlijden van Gerrit Kouwenaar en Joan Rivers

Het Graf (Een verhaaltje)

De woorden die konden omschrijven wat hij nu voelde moesten nog worden bedacht. 'Euforisch' was te zwak uitgedrukt. En gelukkig? 'Geluk' was verworden tot een willekeurige verzameling letters, bij elkaar gevoegd om iets te beschrijven wat eigenlijk heel normaal was. Of dat zou moeten zijn.

Nee, wat hij nu voelde was meer dan dat. Meer nog dan de som van al wat mooi was! Beter nog dan het gevoel dat je hebt wanneer je innig ineengestrengeld in bed ligt met degene die je het meeste liefhebt van iedereen. Beter nog dan het gevoel dat dat moment nooit voorbijgaat.

Maar kàn er iets zijn dat beter is dan dat? Blijkbaar. Want het was wat hij nu ervoer. Niemand hoefde jaloers op zijn. Want er was niemand die hier vanaf wist. Behalve hijzelf.

Alleen al de gedachte dat hij de enige was die ooit zou weten hoe dit voelde zou ervoor zorgen dat hij de ervaring met zich meenam. Naar het graf.

===============================

Meer lezen?

http://www.bol.com/nl/p/fantastische-ontmoetingen/9200000025107889/

http://www.lulu.com/spotlight/Terrebel

Ieder z'n hobby

Vandaag werd mijn huis tijdelijk omgebouwd tot fotostudio zodat fotograaf  (en bijzonder aardige man!) Ruben Bruijning aan het werk kon om mij van een verse portfolio te voorzien. Waar dan weer mijn impresario blij van wordt die mij dan nieuwe opdrachten kan verlenen waar ik dan weer blij van word omdat ik dan met eigen verdiend geld mijn huur kan betalen. Want stel dat ik in de bijstand blijf dan gaat het mis want die uitkering ligt elke maand een paar tientjes onder mijn vaste lasten...

Stel, u bent op zakenreis in Tokio en in de etalage van een winkeltje ziet u een blik Droste chocolaatjes staan. Leuk, toch? Uit nieuwsgierigheid gaat u naar binnen en ziet een op en top Japanse (u bevindt zich immers in Tokio dus dat is niet zo gek) verkoopster staan. Tegen uw reisgenoot zegt u: 'Kijk, schattig meisje, niet?' De winkeljuffrouw glimlacht wat en u loopt even rond tussen de leuke spulletjes. U ziet de verkoopster op u af lopen en stelt zich in op gebrekkig Engels. Maar zij zegt 'Kan ik u helpen?' in nagenoeg accentloos Nederlands. Gaaf, toch? Zo zal het voor Japanse en Chinese toeristen voelen wanneer zij Roppongi op de Rozengracht binnen lopen en mijn vriendin (van Rataplan Design) en haar zakenpartners daar aantreffen.

Maar niet lang meer want - net als veel zelfstandige winkels - kan ook Roppongi niet meer op tegen de kracht en macht van de multinationals. De meeste consumenten willen nu eenmaal 'goedkoop' en niet 'iets duurder maar van betere kwaliteit en met een glimlach'. En dat is jammer. Heel jammer.Ik hoop (met u?) de ommekeer nog mee te maken. Dat mensen niet voor massaliteit gaan maar voor geinig, uniek, leuk en ja...dat mag ietsje duurder zijn. Hoewel de overheid graag boeren helpt die een slechte oogst hebben gehad blijven de huurprijzen van winkels exorbitant hoog. 'Ondernemersrisico' noemt de overheid dat dan opeens. En slecht weer voor boeren is dat blijkbaar niet. Niet dat ik boeren een mazzeltje misgun maar vanwaar die tweedeling? Ik hou hoop op een betere toekomst, ook voor de lokale middenstand.

Binnenkort hoop ik deze band weer live te kunnen zien en horen. Niet alleen hun muziek maar ook hun levensfilosofie spreekt mij aan. Zo zaten zij op een dag op de hotelkamer naar het nieuws te kijken en besloten spontaan de straat op te gaan en muziek te maken. Met het liedje 'Imagine' van John Lennon wisten zij spontaan honderden mensen aan zich te binden en voor even een heerlijk gevoel van harmonie op te wekken. Als je dit ziet ga je spontaan geloven dat wereldwijde vrede mogelijk is: https://www.facebook.com/terrence.weijnschenk/posts/10152408091028163 (Het filmpje integreren lukte niet, vandaar de link)

Nog even de foto's die ik maakte bij hun eerste grote akoestische concert in het Amphitheater Caprera in Bloemendaal: https://www.flickr.com/photos/terrebel/sets/72157645904390624/show/ 

Soms hoor ik een bepaald liedje en denk dan terug aan de betreffende periode in mijn leven. Het ene liedje maakt meer gevoelens los dan het andere en zo zal dat voor iedereen zijn. Sommige mensen hebben helemaal niets met muziek, iets dat ik mij nauwelijks voor kan stellen. Maar het kan natuurlijk. Zo zullen anderen zich erover verbazen dat ik niet koud of warm wordt van het kijken naar Hollands Beste Bloemstylist.

U denkt dat ik een grapje maak? Niets is minder waar! De omroep SBS6 gaat daadwerkelijk een TV-show uitzenden over het fenomeen bloemschikken. Jawel. Logisch ook want waarom zou je kijkers iets proberen bij te brengen over de geschiedenis van de mensheid, wetenschap, de Nederlandse taal of bijvoorbeeld informatie geven over hoe je anderen of jezelf uit de ellende kunt helpen? Nee, bloemschikken is hot en de Nederlandse TV-kijker zal dat weten ook! Ieder z'n hobby, hoor maar aan mij heeft de omroep geen enthousiaste kijker.

Ik kijk dan liever nog naar YouTube filmpjes over het ontstaan van het leven op deze planeet of wetenschappelijk onderbouwde verklaringen voor de legende van Atlantis. Als ik even lekker wil lachen zie ik graag filmpjes waarin een of andere rechtse idioot van Fox News flink op de snufferd gaat met een mening over Intelligent Design of over hoe popmuziek en/of sms'en en/of marihuana gebruik Amerika helemaal stuk maakt. Zoals gezegd: ieder z'n hobby. Zelf heb ik het gitaarspelen weer opgepakt. Dan maar een half uurtje per dag minder rondhangen op Facebook en zo...;-)

Ook luister ik graag tijdens het werken aan een nieuwe verhalenbundel naar muziek uit mijn late tienertijd. Naar het schijnt is dat de muziek waar wij - in het algemeen gesproken - de fijnste herinneringen aan hebben. Wij klagen misschien wel eens waarom die jeugd van tegenwoordig toch bijna alleen maar naar TOP40 muziek luistert. Maar deden wij dat ook niet indertijd?

Hierbij één van die liedjes uit mijn jeugd:

Als u nergens tijd voor heeft, waarmee bent u dan zo druk?

Boek nummer 19 van dit jaar is HhhH (Himmler's hersens heten Heidrich) van Laurent Binet en beschrijft de gebeurtenissen rond de aanslag op Reinhart Heidrich, de man die namens Hitler een oplossing bedacht voor
'het Jodenvraagstuk'. Niet leuk maar een verhaal dat vertelt moest worden. En Binet doet dat erg goed. Niet elk boek hoeft 'leuk' te zijn om de moeite waard te zijn van het lezen. Weet u wat ik wél leuk vindt?

Verjaardagsfeestjes zijn leuk! Zo is vandaag mijn moeder jarig (79 is een prachtige leeftijd, mam. Gefeliciteerd en ik hou van jou!) en vierden wij dat gistermiddag met een lunch, was vrijdag een nichtje van mijn vriendin jarig, waren wij zaterdagnacht op een verjaardag in Ridderkerk en vierden wij dit weekend de 90ste verjaardag van haar opa; op zondagmiddag met taart en een borrel en zaterdag met een boottocht

 en een etentje.

Wanneer jullie dit lezen ben ik vrienden aan het helpen met houthakken en zo ten behoeve van een betere woonomgeving bij hen in Groningen. Kijk, vrienden helpen is iets dat ik graag (en gratis!) doe maar gratis werken? Nee. Ik vind namelijk dat mensen die werken recht hebben op minstens het minimumloon. De regering denkt daar anders over; die vindt namelijk dat mensen die langere tijd werkloos zijn best fulltime gratis 'mogen' werken. Doen zij dat niet, dan raken zij hun uitkering (rond de 800 euro per maand) kwijt. Als dat in een ander land gebeurt dan noemt Rutte dat 'slavernij' maar gebeurt dat in het keurige Nederland dan heet dat 'participatiewet'. Het is al een feit dat mensen bijvoorbeeld bij de plantsoenendienst en in kassen en zo worden ontslagen om dan een paar maanden later hetzelfde werk dat zij eerst deden voor 1200 euro per maand nu te verrichten als 'gratis werkervaringsplek' en blij mogen zijn dat zij hun uitkering van 800 euro mogen onthouden. De enige die daar écht blij van wordt is de zwager van de lokale wethouder die stomtoevallig (ahum) de directeur is van het betreffende bedrijf. Ik overdrijf het nu een beetje maar dat gebeurt dus écht!

En over gratis werken:

Sommigen van jullie weten dat ik als acteur meedoe aan het YouTube spelletje 'Volg de Baas' maar een spelletje is maar tot zover leuk om er aan mee te doen. Door idioten als Douwe Detmar gaat de lol er wel een beetje van af:

Natuurlijk zou ik goedbedoeld advies kunnen opvolgen en de ogen sluiten voor dit soort misstanden maar wie mij kent weet dat het net zo makkelijk is voor een insomnia patiënt om 'gewoon de ogen te sluiten' en te gaan slapen...Ik heb zijn wangedrag dus gerapporteerd aan de autoriteiten en naar verwachting zal hij eerdaags een taakstraf moeten verrichten. Ik hoop dat hij niet radicaliseert en zo'n dom joch wordt dat 'voor de grap' en 'uit verveling' tegels vanaf een viaduct op auto's werpt. Dan wordt hij namelijk een moordenaar. Door hem nu al af te remmen hoop ik die ellende (vooral voor anderen want met het domme joch heb ik geen medelijden) te voorkomen.

Hoe veel plezier ik ook beleef aan dit spelletje (en afgaande op de steun die ik ontvang nu ik met een nare ziekte ben bedreigd weet ik dat meerdere mensen willen dat ik het blijf doen), het levert absoluut geen geld op.

Nog steeds zit ik om betaald werk verlegen. Het liefst een kantoorbaan want als je ergens van negen tot vijf in een hokje zit denken mensen vanzelf dat je het druk hebt. Iedereen die geen kantoorbaan heeft kan dat beamen: vrienden, buren en familieleden gaan er van uit dat je verdrinkt in zeeën van vrije tijd wanneer je geen kantoorbaan hebt 'want je kunt toch je eigen tijd indelen en dus heb je daar heel veel van?'

En dus ga je voor mensen 'even' boodschappen halen, ga je 'even' medicijnen voor ze halen of één of ander voorwerp want zij hebben 'geen tijd' en 'die winkel is toch bij jou in de buurt'.  Ik ben dan wel eens zo brutaal om te zeggen: 'Maar waarom haal jij die medicijnen zelf niet even op?' -'Ja, maar het regent!' 'En als ik jouw medicijnen haal regent het niet? Maar goed: wanneer ben je jarig?' -'Huh? Hoezo?' 'Dan krijg jij een paraplu van mij zodat je niet nat wordt wanneer je zelf je medicijnen 'even' haalt.'

Voor mij (en voor hen die denken mij een plezier te doen door mij opdrachten te geven) was het groot nieuws toen ik ontdekte dat 'Nee' zeggen eigenlijk helemaal niet zo moeilijk is.

Wat ik zelf ook prachtig (en leuk!) nieuws vindt is de vondst van sierborden uit de 17e eeuw. Gewoon, in de buurt van Dronten! http://www.nu.nl/binnenland/3853066/zeldzame-vondsten-in-17e-eeuws-vrachtschip.html Persoonlijk vind ik het heel fijn dat er mensen zijn die hun tijd besteden uit onderzoeken wat wij in het verleden zoal deden. In de hoop dat wij daar lering uit trekken. Zo namen mensen vroeger blijkbaar uitgebreid de tijd om dingen te maken, om te praten en zelfs om te werken. Maar de moderne mensen heeft het veel te druk.

Natuurlijk heeft u nergens tijd voor want u heeft het druk. Maar waar bent u dan zo druk mee bezig dat u nergens tijd voor heeft? Niet alleen in het normale dagelijks leven hebben mensen het tegenwoordig enorm druk (hoe druk hadden mensen het dan wel niet in de tijd dat het heel normaal was om 12 uren per dag te werken in plaats van de tegenwoordig gebruikelijke 5 en een beetje (want wij werken niet in de weekenden en genieten ongeveer 25 extra vrije dagen per jaar)?)

Veel van die nepdrukte word gegenereerd door het voor velen heilige mobieltje.

Zeer gewaardeerd weblogcollega Di Mario plaatste een filmpje over het onderwerp: