==========================================================
Mensen denken het recht te hebben zich asociaal te gedragen 'want niemand mag mij wat opleggen! Leven wij in een dictatuur of zo!?' Zij willen dus een maatschappij zonder regels. Prima. Maar dan mag ik voortaan ook zelf bepalen wie ik op de neus stomp. En hoe hard.
Kortom: in een samenleving (hallo, waarom heet het 'samen'leving) hou je nu eenmaal rekening met elkaar. Je wilt tenslotte ook dat anderen rekening houden met jou. Omdat het voor sommigen erg moeilijk is om te bedenken worden er regels opgesteld. Mee eens of niet, vaak zijn ze best wel handig.
Noemt u eens een regel die 'de overheid' ons heeft opgelegd maar die volgens u mag worden afgeschaft. Met onderbouwde argumentatie graag. Wat meteen het pleonasme van de week is.
===============================================================
Maandag voelde ik mij gelukkig een stuk beter dan de dagen ervoor. De hernieuwde energie gebruikte ik voor achterstallig werk. Aan mijn huishouden, voor de Broederschap, aan mijn schrijfwerk en aan het eindelijk reageren op berichten die mensen mij de afgelopen paar dagen gestuurd hadden. Had graag wat meer kunnen doen maar ook in mijn dagen zitten maar 24 uren. Mijn koffiepauze deelde ik - lekker ouderwets! - met een buurvrouw en in mijn lunchpauze werkte ik dankzij inbreng van diverse mensen aan mijn woordenboek Wappieaans. Leuk!
Hard gewerkt deze dag en mij verbaasd over de oprichting van een 'Facebook voor Wappies'. Op het nieuwe platform is alles toegestaan en wordt er niet gecensureerd. Iedereen is er welkom, behalve homo's en zo want 'homo zijn is tegennatuurlijk'. Schelden en vloeken mag ook, vooral op de Staat en het Koningshuis. Lijkt mij hartstikke gezellig.
(Klikken=vergroten)
'Wat heb je daar nu aan, dat Facebook en Twitter en zo? Waarom is het interessant om te weten wat iemand heeft gegeten?' De dagen dat mensen vooral een foto van hun eten op social media posten liggen inmiddels achter ons. Er gebeuren nu bijzonder diepzinnige dingen. Zo dagen mensen elkaar uit door lastige vragen te stellen als 'Hoe sext een Klingon?' Volgens sommigen leverde de schrijver van dit weblog het beste antwoord op deze prangende vraag:
's Avonds nam ik deel aan een online-vergadering van de Geheime Jongensclub nadat ik eerder op de dag daar het een en ander voor had voorbereid vanuit mijn rol van Secretaris. Een van de besproken onderwerpen was: 'Moet je altijd alles kunnen zeggen?' Een Broeder vond van wel, een ander van niet. Totdat hem gevraagd werd: 'Als ik nu eens in het openbaar de waarheid over jou vertel zoals ik die zie?' Ook kwam het gedicht Invictus weer eens voorbij. Hét stuk tekst dat Nelson Mandela de kracht gaf zijn onmenselijke gevangenisstraf op Robbeneiland te doorstaan.
Later die avond begon ik met kijken naar The Social Dilemma. Heel interessant maar besloot later verder te kijken want het was bedtijd, besloot ik.
Dinsdag had ik een beetje moeite met opstaan (om twee redenen: de wekker rukte mij uit mijn remslaap én het kostte moeite mijn slechte been over de rand van het bed te krijgen.) Een uurtje of twee werken werd onderbroken door een mevrouw die een van mij gekochte stoel kwam ophalen. Iets later bracht mijn vriendin mij in de bakfiets naar de wasstr...sorry...teststraat voor een Coronatest in verband met mijn verkoudheid. Beter veilig dan spijt hebben, vertaald uit het Engelse 'better safe than sorry'. Ik genoot van de rit en het heerlijke nazomerweer:
Thuis nog een paar uurtjes werken, direct gevolgd door het volgende deel van de workshop 'Grenzen stellen'. 'Hou toch eens op met jezelf te vergelijken. Je bent goed zoals je bent. Nou én dat een ander ergens 'beter' is dan jij. Wat is 'beter' nou eigenlijk helemaal? Heb je gefaald als je iets minder goed kan dan een ander? Of geen eigen huis hebt gekocht voor je veertigste of net voldoende spaargeld hebt voor een weekendje weg in eigen stad? Nee, natuurlijk niet. Jij leeft jouw leven en een ander leeft dat van hem of haar. Allemaal prima.
Intussen was een buurvrouw zo lief te beginnen met het opknappen van mijn tuin. Helaas kon ik haar niet helpen omdat ik bezig was met beeldbellen.
Had nog maar net uitgelogd toen een vriend aanbelde. Samen aten wij pizza bij een lokaal restaurant en spraken wij over entertainment-acts die wij graag zouden willen uitvoeren.
Best handig om alvast een paar plannen klaar te hebben liggen voor als wij weer redelijk veilig buiten kunnen spelen.
Het werd laat en gezellig.
Toch woensdag tijdig op. Was al in de boekhouding van de brouwerij gedoken toen mijn vriendin even hallo kwam zeggen, niet veel later gevolgd door een mevrouw die een beetje geld met mij ruilde voor een stukje interieur-verfraaiing. Door met werken dan maar. Tot het tijd was om samen met een buurvrouw ons wekelijks voedselpakket te halen. Er zat weer veel lekkers en gezonds bij!
De werkdag beëindigde ik tegen zes uur waarna ik besloot even een dutje te doen voor ik mij bij een vriend zou melden voor het avondeten. Ik voelde mij nog niet helemaal lekker door verkoudheid. Na het dutje was het niet veel beter dus belde ik maar af. Soms doe ik graag alsof ik verstandig ben. Deed verder niet veel meer dan wat mailtjes beantwoorden, chatten met mijn vriendin en mij bescheuren om reacties op het woordenboek Wappieaans. Vooral die van Wappies zijn vaak hoogst vermakelijk!
Negeren spellingregels. Slecht gebruik spatiebalk. Uitschelden. Slecht gebruik leestekens. Gebrek aan humor. Zelfs 'SWS' gebruiken. Allemaal ✅. Een heuse Wappie dus! 😉 Volgens het boekje. Het woordenboekje: https://terrebel.blogspot.com/2020/09/woordenboek-wappieaans-nederlands.html
's Avonds genoot ik van een lekker hapje dat voor mij verzorgd was door een buurvrouw.
Kwam goed uit want ik had een eetafspraak afgezegd. In plaats van de avond verder door te brengen bij een vriend bracht ik die hangend op de bank door, kijkend naar de beangstigende documentaire 'The Social Dilemma'.
Donderdag een beetje uitgeslapen maar nog steeds niet helemaal lekker en daardoor een tikkie chagrijnig. Dat gevoel sloeg om in blijdschap toen ik een telefoontje kreeg van de GGD: 'U test negatief op COVID-19!' De dame was bijna enthousiaster dan ik. Altijd leuk om te merken dat iemand geniet van zijn of haar werk. En ook fijn om te weten dat de kans dat ik het virus heb bijzonder klein is. Toch blijf ik voorzichtig want dat ik zelf de ziekte niet heb betekent niet dat ik anderen niet kan infecteren. Dus ook mijn eetafspraak van donderdag zegde ik af.
Had wel een buurvrouw (op veilige afstand) op de thee en ook toen mijn vriendin er was bleef zij fysiek op afstand. Maar mentaal voelde zij heel dichtbij. Fijn.
Vanaf vijf uur was ik deelnemer aan een beeldbel-sessie over 'grenzen stellen'. Dit keer op het gebied van sex en financiën. Ook op die gebieden kan het handig zijn om grenzen te stellen. Goed dus dat de 'metoo'-beweging ontstond. Maar - zoals dat vaker gaat wanneer zaken overdreven worden - raakten mensen ervan in de war: mannen wisten niet meer of zij wel of niet vrouwen mochten proberen te versieren en vrouwen wisten niet meer of zij het nu wel of niet leuk vonden om versierd te worden. Bijvoorbeeld. Een vrouwelijke collega die ik vroeg: 'Als een man in een kroeg zijn hand op jouw dij legt en jou iets in jouw oor fluistert, wat doe je dan?' gaf het volgende antwoord: 'Hij krijgt van mij een waarschuwing: als je het nog een keer doet krijg je een tik. Tenzij het een leuke kerel is natuurlijk.'
Grenzen stellen geldt ook voor het stellen van grenzen aan de hoeveelheid energie die je bereid bent aan mensen te geven. Best handig om wat voor jezelf te houden. Er zijn mensen die het letterlijk aanvoelen wanneer een ander zich even niet zo lekker voelt en even met rust gelaten willen worden terwijl het andere mensen letterlijk verteld moet worden. Echt lastig wordt het wanneer die beide groepen het niet van elkaar begrijpen. Terwijl het eigenlijk heel simpel is: iedereen is anders! Dat probeer ik mijzelf ook wel eens te vertellen.
Echt superhandig om te onthouden wanneer je je grenzen aangeeft, op welk gebied dan ook: neem je verantwoordelijkheid. Kortom: stel zelf je eigen grenzen en laat anderen die van hen zelf aangeven. Jij bent niet verantwoordelijk voor (het gedrag van) de ander, noch omgekeerd.
Kortom: goede lessen geleerd uit deze online workshop.
Deze dag ook een uurtje gewerkt voor de Loge en praktische zaken geregeld als het doorgeven van de watermeterstand en zo. Aangifte doen voor de omzetbelasting voor mijn eigen bedrijf was ook snel gebeurd want de laatste paar maanden bedroegen mijn inkomsten uit acteer- en entertainmentwerk exact nul euro en nul cent.
's Avonds kwam mijn vriendin weer en dit keer kwam zij wat dichterbij. :-)
Vrijdag bleek ik nog steeds verkouden. Niezend voor mijn toetsenbord (erachter zitten vind ik fysiek erg lastig) liet ik mijn werkgever weten vandaag thuis te blijven, waar ik eerder van zins was langs te komen voor papieren en een biertje.
'Het is een rotoverheid! Ze zeggen dat we vrijheid hebben maar die hebben we helemaal niet.'
'Wat wilt u bijvoorbeeld doen dat u niet meer kunt doen?'
'Daar moet ik over nadenken.'
Kortom, in tegenstelling tot wat deze mensen zichzelf hebben ingeprent, hebben wij het best goed in Nederland. Of kunt u misschien - met echte argumenten - zeggen waarom en op welk gebied het niet goed gaat in Nederland? Kortom, in tegenstelling tot wat deze mensen zichzelf hebben ingeprent, hebben wij het best goed in Nederland. Of kunt u misschien - met echte argumenten - zeggen waarom en op welk gebied het niet goed gaat in Nederland?
Ook las ik dat de president van de US bekendmaakte dat hij en zijn vrouw positief zijn getest op het COVID-19 virus, waarna verschillende geruchten de ronde deden: wil hij onder de komende paar debatten uitkomen? De aandacht afleiden van zijn wanprestaties als president? Zoekt hij een excuus om zonder gezichtsverlies uit de race te stappen?
Hoe dan ook: ik vermaakte mij weer met mijn rondje sociale media. Maar ook met werken, hoor! Openstaande posten oplossen is een hobby van mij. En ik krijg er nog - soort van - betaald voor ook!
Kreeg ik maar betaald voor elke keer dat een Wappie bevestigt wat ik over Wappies schrijf in mijn woordenboek:
Lief vind ik dat mijn vriendin mij een chocolaatje
en koffie kwam brengen aan mijn thuiswerkbureau terwijl ik niet eens weet of dat wel een woord is. Maar u begrijpt vast wat ik bedoel.
's Avonds keken wij een paar afleveringen van Teen Wolf. Inmiddels zitten wij zó ver in de serie dat die eigenlijk hernoemd zou moeten worden naar 'Young adolescent wolf' maar dat klinkt minder lekker.
Zaterdag fijn samen uitgeslapen, blijkbaar samen met de kat die die nacht bij ons was komen kruipen. Kleine klusjes in huis (medicijnkastje uitruimen bijvoorbeeld: medicatie weggegooid die ruim over datum was e.d.) gedaan, wat werk verricht voor de Loge en veel samen zitten praten. Een vriend kwam langs met een biertje,
net toen mijn vriendin de deur uit was. Fijn, zulke vrienden! Boodschappen gedaan en een stukje gewandeld
voordat ik ging koken voor mijn wederhelft en mijzelf. Nog steeds wat verkouden dus verder rustig aan gedaan.
Zondag vooral heel veel niet gedaan. Had zelfs een eetafspraak afgezegd want de verkoudheid eiste alle aandacht op zich. Blijkbaar een aandoening die heerst. Zelfs de buurvrouw die mij zou helpen met planten verpotten meldde zich verkouden af. Gelukkig was ik in gezelschap van mijn kat en mijn vriendin en doet Netflix het prima via mijn nieuwe TV/internet-abonnement. Al krijg ik nog steeds mijn printer niet aangesloten op het nieuwe netwerk. Verdoriepotjandriedubbeltjesnogesantoezeg!
Het was deze dag niet alleen Dierendag maar ook de dag dat mijn oudste dochter de fraaie leeftijd van 20 levensjaren bereikte. Hier op de foto (met de donkere haren)
ligt zij ter rechterzijde van mijn zoon terwijl hun zus aan de andere kant van grote broer ligt te genieten terwijl hij hen voorleest. Of voorlàs dus eigenlijk, want het moment werd in 2009 op de gevoelige plaat vastgelegd.
Het Engelstalige stuk van deze week: https://terrebelius.blogspot.com/2020/09/of-love-poem.html
Het pleonasme van de week is: onderbouwde argumentatie.
'Your Ghost' van Kristin Hersh is de muziek van deze week:
Deze week staan wij stil bij het overlijden van Helen Reddy
Meer lezen? Mijn verhalenbundels
Deze week staan wij stil bij het overlijden van Helen Reddy
Meer lezen? Mijn verhalenbundels
==========================================================
De wereld van entertainment - waarin ik pré corona bijverdiende bovenop mijn maandelijks salaris van €900 - ligt plat.
Ik mis dus inkomsten.
Behalve door een boekje van mij te kopen (zie daartoe de kolom ter rechterzijde van dit blog) kunt u mij ook een beetje sponsoren
door te klikken op onderstaand betaalverzoek, vermomd als foto:
 |
Via Paypal kan ook: https://paypal.me/weijnschenk
Posts
