De klok vertelde hem dat het etenstijd was. Zijn maag ook.
Daarom pakte hij een broodje uit zijn tas
en at het op terwijl hij genietend en berustend om zich heen keek.
Hij dacht aan haar en zij dacht aan hem. Dat wist hij zeker.
Hij pakte het boek weer op dat hij even terzijde had gelegd
en las verder over de jonge vrouw die - op hetzelfde bankje gezeten als hij -
in het park haar lunchpauze doorbracht.
Helaas in een andere tijd.
==========================================
Meer lezen? http://www.lulu.com/spotlight/Terrebel
Een opgeruimd karakter
1 uur geleden