toen zijn bed werd binnen gedragen.
Hij zag er goed uit met zijn aangeplakte sikje.
Alsof hij sliep.
Mensen spraken van hem. Goed en kwaad.
En er was muziek.
Muziek die nooit meer beluisterd kon worden
zonder brok in de keel.
Nog één laatste applaus.
Maar zonder laatste buiging
want dit was écht
zijn laatste optreden
op Aarde.
Meer lezen? Mijn auteurspagina.
Vierhonderd, dat vind ik wel veel voor een laatste feestje, van mij hoeft het niet zo groot.
BeantwoordenVerwijderenLove As Always
Di Mario
Een feestelijke vertoning bij een droeve gebeurtenis... Doe mij maar een intieme begrafenis.
BeantwoordenVerwijderenFijn weekend!
Groetjes Kakel
Mooi geschreven Ter.
BeantwoordenVerwijderenEen mooie afsluiter voor een leven van een vriend.
Geen laatste buiging.
Hij zag er goed uit.
BeantwoordenVerwijderenDat zal dan best.
Goed én kwaad gesproken? wat is er gebeurd met "van de doden niets dan goeds"? Maar wél meer naar de werkelijkheid natuurlijk!
BeantwoordenVerwijderenkrijg hier toch even kippenvel van...
BeantwoordenVerwijderen